What do you think?
Rate this book
Ταξίδι στη Ρωσσία: Ημερολόγιο και φωτογραφίες - Δεκέμβριος 1962
Με την επέτειο των 100 χρόνων από την επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, επανακυκλοφόρησε το Ημερολόγιο από το "Ταξίδι στη Ρωσία" του Ανδρέα Εμπειρίκου το 1962, όπου επανατοποθετούνται όλα τα θέματα των σχέσεων του ποιητή με τον τόπο - σχέσεων αίματος και καταγωγής, σχέσεων πολιτικών και σχέσεων κουλτούρας.
Ένα μικρό αλλά εξαιρετικά πολύτιμο και αποκαλυπτικό κείμενο, στο οποίο ο Εμπειρίκος καταγράφει εν θερμώ γεγονότα και εντυπώσεις από την επίσκεψή του στη Σοβιετική Ένωση (μαζί με δύο φίλους, τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Γιώργο Θεοτοκά) τον Δεκέμβριο του 1962. Οι εγγραφές αρχίζουν στον Πειραιά, στις 14.12.1962, μετά την αναχώρηση του ρώσικου επιβατικού πλοίου που θα τους μεταφέρει ως την Οδησσό, και τελειώνουν στο Λένινγκραντ, στις 28.12.1962.
Οι συγγραφείς έχουν προσκληθεί να επισκεφθούν την ΕΣΣΔ, να έρθουν σε επαφή με τους πνευματικούς ανθρώπους της και να δώσουν τη δική τους εικόνα για τα τότε κρατούντα στη μεγάλη σοσιαλιστική χώρα.
Αυτό το μικρό αλλά εξαιρετικά πολύτιμο και αποκαλυπτικό Ημερολόγιο πιστεύουμε ότι προσφέρει πολλά στην όλη φιλολογία τη σχετική με τον Α. Εμπειρίκο. Μας δείχνει με ποιό τρόπο οι ημερολογιακές καταγραφές μπορεί να μεταλλαχθούν σε ποίημα ( αυτή η διαδικασία μας είναι πολύ γνωστή από τον Σεφέρη ), τί είναι εκείνο, δηλαδή, τελικά, που αποστραγγίζεται στο ποίημα από τις πραγματικές εμπειρίες μας. Το Ημερολόγιο φωτίζει μέσα από νέα δεδομένα τη "ρωσική εμπειρία" του ποιητή και αποκαλύπτει τις απόψεις του για την πολιτική και όχι μόνο κατάσταση που βιώνει στη Ρωσία, καθώς την επισκέπτεται ξανά ύστερα από 48 χρόνια, "στο κατώφλι του γήρατος", όπως γράφει, και ενώ υποφέρει από βαρύτατη κατάθλιψη.
"Το ταξίδι μου στη Ρωσσία", γράφει στις 22.12.1962, "αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη, με απεγοήτευσε βαθύτατα και με γέμισε με μεγάλη θλίψι και με μεγάλες ανησυχίες. Νομίζω, η μάλλον αισθάνομαι, ότι όλα αυτά που έγιναν και γίνονται στην ΕΣΣΔ είναι μάταια - εκτός ίσως που εξυπηρέτησαν το lumpen proletariat αυτού του αφαντάστως πλουσίου τόπου και τους αρχομανείς εκ των επαναστατών που σήμερα απειλούν το καθεστώς".
Ένα άλλο στοιχείο του Ημερολογίου, καθόλου ευκαταφρόνητο, είναι η ζωντάνια της γραφής του και ο συγκρατημένος λόγος του, όχι μόνο όταν εξιστορούνται σπαρταριστές σκηνές και λεπτομέρειες του ταξιδιού αλλά και όταν ο Εμπειρίκος (σε αρκετές περιπτώσεις) εκφράζει τις σκέψεις του για όσα συμβαίνουν γύρω του, για την τέχνη ή για την πολιτική.
Ένα μικρό αλλά εξαιρετικά πολύτιμο και αποκαλυπτικό κείμενο, στο οποίο ο Εμπειρίκος καταγράφει εν θερμώ γεγονότα και εντυπώσεις από την επίσκεψή του στη Σοβιετική Ένωση (μαζί με δύο φίλους, τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Γιώργο Θεοτοκά) τον Δεκέμβριο του 1962. Οι εγγραφές αρχίζουν στον Πειραιά, στις 14.12.1962, μετά την αναχώρηση του ρώσικου επιβατικού πλοίου που θα τους μεταφέρει ως την Οδησσό, και τελειώνουν στο Λένινγκραντ, στις 28.12.1962.
Οι συγγραφείς έχουν προσκληθεί να επισκεφθούν την ΕΣΣΔ, να έρθουν σε επαφή με τους πνευματικούς ανθρώπους της και να δώσουν τη δική τους εικόνα για τα τότε κρατούντα στη μεγάλη σοσιαλιστική χώρα.
Αυτό το μικρό αλλά εξαιρετικά πολύτιμο και αποκαλυπτικό Ημερολόγιο πιστεύουμε ότι προσφέρει πολλά στην όλη φιλολογία τη σχετική με τον Α. Εμπειρίκο. Μας δείχνει με ποιό τρόπο οι ημερολογιακές καταγραφές μπορεί να μεταλλαχθούν σε ποίημα ( αυτή η διαδικασία μας είναι πολύ γνωστή από τον Σεφέρη ), τί είναι εκείνο, δηλαδή, τελικά, που αποστραγγίζεται στο ποίημα από τις πραγματικές εμπειρίες μας. Το Ημερολόγιο φωτίζει μέσα από νέα δεδομένα τη "ρωσική εμπειρία" του ποιητή και αποκαλύπτει τις απόψεις του για την πολιτική και όχι μόνο κατάσταση που βιώνει στη Ρωσία, καθώς την επισκέπτεται ξανά ύστερα από 48 χρόνια, "στο κατώφλι του γήρατος", όπως γράφει, και ενώ υποφέρει από βαρύτατη κατάθλιψη.
"Το ταξίδι μου στη Ρωσσία", γράφει στις 22.12.1962, "αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη, με απεγοήτευσε βαθύτατα και με γέμισε με μεγάλη θλίψι και με μεγάλες ανησυχίες. Νομίζω, η μάλλον αισθάνομαι, ότι όλα αυτά που έγιναν και γίνονται στην ΕΣΣΔ είναι μάταια - εκτός ίσως που εξυπηρέτησαν το lumpen proletariat αυτού του αφαντάστως πλουσίου τόπου και τους αρχομανείς εκ των επαναστατών που σήμερα απειλούν το καθεστώς".
Ένα άλλο στοιχείο του Ημερολογίου, καθόλου ευκαταφρόνητο, είναι η ζωντάνια της γραφής του και ο συγκρατημένος λόγος του, όχι μόνο όταν εξιστορούνται σπαρταριστές σκηνές και λεπτομέρειες του ταξιδιού αλλά και όταν ο Εμπειρίκος (σε αρκετές περιπτώσεις) εκφράζει τις σκέψεις του για όσα συμβαίνουν γύρω του, για την τέχνη ή για την πολιτική.
64 pages, Paperback
First published June 1, 2001
9 people want to read
About the author
Andreas Embirikos
33 books43 followersAndreas Embirikos was a Greek surrealist poet and the first Greek psychoanalyst.
Embirikos came from a wealthy family as his father was an important ship-owner. He was born in Brăila, Romania, but his family soon moved to Ermoupolis in Syros, Greece. When Embirikos was only seven years old they moved to Athens. While he was still a teenager his parents divorced; he started studying at the Faculty of Philosophy of the National and Capodistrian University of Athens, but he decided to move to Lausanne to stay with his mother.
The following years Embirikos studied a variety of subjects both in France and in the United Kingdom where he studies at King's College London.
However it was in Paris where he decided to study psychanalysis together with René Laforgue.
His poetry can be defined by two major tendencies. On the one hand, he was one of the major representatives of surrealism in Greece. His first poetic collection, "Ipsikaminos", was a heretic book, characterized by the lack of the punctuation and the peculiarity of the language. As the poet himself admitted it was precisely the originality and extravagance of his work that contributed to his relative commercial success.
On the other hand, together with Yorgos Seferis, Embirikos was the most important representative of the generation of the 1930s. He contributed greatly to the introduction of modernism in Greek letters and he helped change once and for all the poetic atmosphere of Greece.
Arguably, the most significant and influential work by Embirikos is "Megas Anatolikos". The poet dedicated many years of work to this particularly long novel, that consists of more than one hundred chapters. In this work, Embirikos narrates the first trip of the ocean liner Great Eastern (Μέγας Ἀνατολικός) from England to America. Embirikos describes the Great Eastern as a hedonic vessel, where the multitude of the passengers enjoy love without and beyond limits. During the ten-day trip (an allusion to the Decameron) they discover a new form of happiness and innocence. For this work, Odysseas Elytis called Embirikos "a visionary and a prophet".
Embirikos also wrote articles of literary criticism; at least two of them are worth-mentioning. The first is "The hidden necrophilia in the works of Edgar Allan Poe"; the second, "Nikos Engonopoulos or the miracle of Elbassan and Bosphorus".
Embirikos came from a wealthy family as his father was an important ship-owner. He was born in Brăila, Romania, but his family soon moved to Ermoupolis in Syros, Greece. When Embirikos was only seven years old they moved to Athens. While he was still a teenager his parents divorced; he started studying at the Faculty of Philosophy of the National and Capodistrian University of Athens, but he decided to move to Lausanne to stay with his mother.
The following years Embirikos studied a variety of subjects both in France and in the United Kingdom where he studies at King's College London.
However it was in Paris where he decided to study psychanalysis together with René Laforgue.
His poetry can be defined by two major tendencies. On the one hand, he was one of the major representatives of surrealism in Greece. His first poetic collection, "Ipsikaminos", was a heretic book, characterized by the lack of the punctuation and the peculiarity of the language. As the poet himself admitted it was precisely the originality and extravagance of his work that contributed to his relative commercial success.
On the other hand, together with Yorgos Seferis, Embirikos was the most important representative of the generation of the 1930s. He contributed greatly to the introduction of modernism in Greek letters and he helped change once and for all the poetic atmosphere of Greece.
Arguably, the most significant and influential work by Embirikos is "Megas Anatolikos". The poet dedicated many years of work to this particularly long novel, that consists of more than one hundred chapters. In this work, Embirikos narrates the first trip of the ocean liner Great Eastern (Μέγας Ἀνατολικός) from England to America. Embirikos describes the Great Eastern as a hedonic vessel, where the multitude of the passengers enjoy love without and beyond limits. During the ten-day trip (an allusion to the Decameron) they discover a new form of happiness and innocence. For this work, Odysseas Elytis called Embirikos "a visionary and a prophet".
Embirikos also wrote articles of literary criticism; at least two of them are worth-mentioning. The first is "The hidden necrophilia in the works of Edgar Allan Poe"; the second, "Nikos Engonopoulos or the miracle of Elbassan and Bosphorus".
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
April 19, 2024
Μερικές καταγραφές από ένα ημερολόγιο του Ανδρέα Εμπειρίκου κατά τη διάρκεια μιας σύντομης επίσκεψής του στην ΕΣΣΔ. Είναι κυρίως σύντομες εντυπώσεις ανθρώπων που συναντούν με την συντροφιά του, τον Ελύτη, τον Θεοτοκά και έναν γιατρό. Φτάνουν μέσω πλοίου στην Οδυσσό, μετά στη Μόσχα και την Πετρούπολη και περιηγούνται στα "αξιοθέατα" μέσω του πρακτορίου Intourist, κατά το άνοιγμα που γίνεται στα 60's για τέτοιου είδους επισκέπτες.
Κατά την όλη επίσκεψή του ο Εμπειρίκος βασανίζεται από έντονη μελαγχολία και κατάθλιψη που σημειώνει στο ημερολόγιο. Ενθουσιάζεται σπάνια και δεν φαίνεται να του προκαλεί ελπίδα η πορεία της ΕΣΣΔ. Το ημερολόγιο συνοδεύεται από εκπληκτικές φωτογραφίες που έβγαλε ο ίδιος με μια Leica M3.
Κατά την όλη επίσκεψή του ο Εμπειρίκος βασανίζεται από έντονη μελαγχολία και κατάθλιψη που σημειώνει στο ημερολόγιο. Ενθουσιάζεται σπάνια και δεν φαίνεται να του προκαλεί ελπίδα η πορεία της ΕΣΣΔ. Το ημερολόγιο συνοδεύεται από εκπληκτικές φωτογραφίες που έβγαλε ο ίδιος με μια Leica M3.
Displaying 1 of 1 review