Ο ψεύτης παππούς

by Άλκη Ζέη, Alki Zei

«Να δούμε τι δικαιολογία θα βρει πάλι συλλογίστηκε ο Αντώνης. Πως ήταν μεγάλος ψεύτης ο παππούς, το ήξερε. Σαν τον βαρόνο Μινχάουζεν. Ο Μινχάουζεν είχε γίνει διάσημος σ’ όλο τον κόσμο για τις ψευτιές του. Ο παππούς όμως ούτε βαρόνος ήταν, ούτε θα γινόταν γνωστός στα πέρατα της γης για τα ψέματά του. Το περίεργο βέβαια ήταν πως οι ιστορίες που σκαρφιζόταν έβγαιναν πολλές φορές αληθινές».

Ο δεκάχρονος Αντώνης και ο παππούς του ο Μάριος περνούν όλα σχεδόν τα απογεύματα μαζί. Ο παππούς, συνταξιούχος ηθοποιός, του διηγείται πολλές και απίθανες ιστορίες από όλα όσα έχει ζήσει. Ο Αντώνης όμως δεν τον πιστεύει, γιατί τις περισσότερες φορές οι ιστορίες που του αφηγείται ο «ψεύτης παππούς» τού φαίνονται υπερβολικές και απίστευτες. Για τη γιαγιά όμως ο παππούς δε λέει κουβέντα. Ένα οικογενειακό μυστικό θα έρθει σιγά σιγά στο φως κι έτσι ο Αντώνης θα ωριμάσει και θα καταλάβει τελικά την αλήθεια του «ψεύτη παππού».

Genres: Fiction, Childrens, Literature, Classics, Audiobook

144 pages, Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Η Άλκη Ζέη (Alki Zei) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Όταν ήταν μαθήτρια γυμνασίου, άρχισε να γράφει έργα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε μετέπειτα ένας από τους κυριότερους ήρωες του κουκλοθεάτρου Αθηνών "Μπάρμπα Μυτούσης". Αργότερα έγραψε μια σειρά διηγημάτων που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Νεανική Φωνή", ένα περιοδικό για νέους που ανάμεσα στους συνεργάτες του ήταν ο Τάσος Λιγνάδης και ο Μάριος Πλωρίτης.

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας στο τμήμα Σεναριογραφίας. Παντρεύτηκε με τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη, Γιώργο Σεβαστίκογλου που πέθανε το 1990. Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη που ζει στις Βρυξέλλες και εργάζεται σαν διερμηνέας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Πέτρο που είναι σκηνοθέτης κινηματογράφου και ζει και εργάζεται στην Ελλάδα.

Από το 1954 έως το 1964 έζησε σαν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 επιστρέφουν οικογενειακώς στην Ελλάδα για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της Χούντας το 1967. Αυτή τη φορά ο τόπος διαμονής τους είναι η Γαλλία και συγκεκριμένα το Παρίσι.

Κατά την παραμονή της στη Σοβιετική Ένωση, γράφει διηγήματα που τα στέλνει στην Ελλάδα και δημοσιεύονται στην "Επιθεώρηση Τέχνης" και αργότερα θα εκδοθούν σε βιβλίο με τον τίτλο "Αρβυλάκια και Γόβες". Πρώτο της μυθιστόρημα είναι το "Καπλάνι της Βιτρίνας" που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα που αφορά στη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά.

Το 1971 γράφει τον "Μεγάλο Περίπατο του Πέτρου", αυτή τη φορά για την Κατοχή και την απελευθέρωση. Το σημαντικό στα ιστορικά της μυθιστορήματα είναι ότι δεν αποτελούν μια απλή καταγραφή ιστορικών γεγονότων αλλά είναι ζυμωμένα με τα αυτοβιογραφικά βιώματα των ηρώων της. Μαζί με τη Ζωρζ Σαρή, με την οποία γνωρίζονταν από τα σχολικά τους χρόνια, καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος.

Από όλες τις διεθνείς διακρίσεις που έχει λάβει, η μεγαλύτερη επιβράβευση έρχεται από το κοινό που διαβάζει με μανία τα βιβλία της και τα ανεβάζει ψηλά στις λίστες των ευπωλήτων. Όμως αυτό που κάνει το έργο της Άλκης Ζέη πραγματικά μεγάλο, είναι η απήχησή του και εκτός των συνόρων της Ελλάδας. Τα βιβλία της έχουν κατ’ επανάληψη βραβευθεί στο εξωτερικό: Mildred Batchelder στην Αμερική για Το καπλάνι της βιτρίνας, Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, Κοντά στις ράγιες, Acerbi στην Ιταλία για το Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, Βραβείο βιβλιοφάγων στη Γαλλία για το Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της. Πάνω απ’ όλα Το Καπλάνι της βιτρίνας, που από το 1963 όταν πρωτοκυκλοφόρησε και με τις συνεχείς του επανεκδόσεις, αποτέλεσε σταθμό για τη νεότερη ελληνική λογοτεχνία για παιδιά, έχει αξιολογηθεί ως ένα από τα καλύτερα βιβλία για παιδιά στον κόσμο, περιλαμβάνεται σε διεθνείς καταλόγους προτεινόμενων βιβλίων για ανάγνωση και για μελέτη στο σχολείο, ενώ το 2007 διακρίθηκε με ακόμα ένα βραβείο στην Ιταλία.

To 2010 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου της.

Reviews

[Lygeri · Rating 1 out of 5]

Δε μου άρεσε καθόλου... Ούτε η γραφή ούτε το περιεχόμενο... Άκρως πολιτικοποιημένο βιβλίο- το ένα αστεράκι είναι για τη νοσταλγική σχέση παππού κι εγγονού. Γενικά δε μου αρέσουν τα βιβλία που σε πιάνουν από το χεράκι και σε πάνε, τα "διδακτικά".

[Ian D · Rating 3 out of 5]

"- Βρε παππού, πώς γίνεται κάθε μέρα να σου συμβαίνει κάτι στο δρόμο;
- Δεν το ξέρεις πως κάθε μέρα κάτι συμβαίνει; Όχι μόνο στο δρόμο, παντού. Φτάνει να έχεις μάτια να βλέπεις."

Όμορφο, άκακο, τρυφερό και λίγο άνισο γιατί ενώ ξεκίνησε αρκετά ενδιαφέρον, το βρήκα κάπως προβλέψιμο στο τέλος.

[Spirou · Rating 3 out of 5]

Πάντοτε αγαπώ τη Ζέη για το ήθος της και για τα μηνύματα που υπάρχουν στα βιβλία της. Αλλά δε μου αρέσει ο τρόπος γραφής της στα παιδικά της βιβλία. Προτιμώ με διαφορά τα βιβλία που γράφει για ενηλίκους.

[Πάνος Τουρλής · Rating 4 out of 5]

Ο Αντώνης μεγαλώνει μ’ έναν παππού, συνταξιούχο ηθοποιό, που σκαρφίζεται συνέχεια ιστορίες και απαγγέλλει αποσπάσματα από θεατρικά κείμενα. Είναι μάλιστα τόσο σουρεαλιστικά και απίθανα όσα του συμβαίνουν που το παιδί μετά δυσκολίας τον πιστεύει. Σε αυτό το συγκινητικό μυθιστόρημα, έχουμε την τρυφερή σχέση παππού κι εγγονιού αλλά και τη μυστηριώδη εξαφάνιση της γιαγιάς που δε γνώρισε ποτέ ο μικρός πρωταγωνιστής της ιστορίας. Ένα ταξίδι στο Παρίσι κι ένα στην Κω θα φέρουν την αλήθεια στο φως με απρόσμενο τρόπο.

Ο μικρός Αντώνης σκιαγραφείται με ρεαλισμό και αγάπη, είναι ένα παιδί που διαβάζει μετά μανίας Χάρι Πότερ όμως οι γονείς του δεν τον αφήνουν να δει τηλεόραση (και ειδικά reality shows!). Με μαμά αρχαιολόγο και μπαμπά αρχιτέκτονα, μεγαλώνει σχεδόν μόνος του, αν εξαιρέσει κανείς την καταλυτική παρουσία του αγαπημένου του παππού στη ζωή του. Ο παππούς Μάριος του μεταλαμπαδεύει όσες γνώσεις κι εμπειρία έχει, τον διασκεδάζει, του λέει ιστορίες, τον προσέχει με τον τρόπο του, αναπτύσσεται λοιπόν ένας γλυκός δεσμός. Ειδικά στο πρώτο ταξίδι είδα ένα παιδί που ακροβατούσε ανάμεσα στη λαχτάρα να διαβάσει τα Αστερίξ που πήρε και στη δίψα του να ακούσει τις περιπέτειες του παππού, σε περίπτωση που επιτέλους μέσα από τα λεγόμενά του καταλάβει τι απέγινε η γιαγιά του!

Από τη μεριά του ο παππούς έχει ζήσει τα σκληρά χρόνια της εξορίας στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας (1967-1974), όντας συνδικαλιστής στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών αλλά και επαναστατικός χαρακτήρας. Η συγγραφέας καταγράφει τα γεγονότα του γαλλικού Μάη του ’68 και αναπολεί, ίσως απογοητευμένη από τη μεταγενέστερη εξέλιξη των πραγμάτων, την ορμή που γεννούσε μέσα στους φερέλπιδες φοιτητές η ιδέα της αλλαγής! «Δε λυπάμαι για τίποτ’ άλλο, μόνο που χάθηκαν τόσα όνειρα που κάναμε τότε. Οι φοιτητές ονειρεύονταν το ακατόρθωτο» (σελ. 40). Και πιο κάτω: «Η Μαργκώ ήταν σαν τον Μάη του ’68. Εξέγερση… ελπίδες… κι ύστερα σιωπή» (σελ. 51). Ποια ήταν αυτή η Μαργκώ και τι σχέση έχει με την εξαφανισμένη γιαγιά της ιστορίας είναι κάτι που θα αφήσω να το ανακαλύψει ο αναγνώστης.

Το κείμενο έχει πολλά υπονοούμενα που περνάνε σχεδόν αθέατα ανάμεσα στις γραμμές, αν όμως κάποιος σταθεί πιο προσεκτικά θα ακούσει την αγωνία της κυρίας Άλκης Ζέη για το μέλλον των παιδιών ως προς την εκπαίδευση και την παιδεία τους, θα αφουγκραστεί τη γιαγιά που ξέρει τι αρέσει σε ένα παιδί της εποχής μας μα και τον φόβο της για τις ατέλειωτες ώρες που δουλεύουν οι γονείς και τι αντίκτυπο έχει αυτό στη ζωή του εγγονιού της, θα νιώσει τον πόνο και την αγωνία του ανθρώπου που έζησε ή άκουσε για τις εξορίες τον καιρό της δικτατορίας και τις κακουχίες των αιχμαλώτων στο Ελ Ντάμπα κατά το τέλος του εμφύλιου πολέμου στην Ελλάδα και τέλος θα δυσανασχετήσει με τα φαινόμενα ρατσισμού που εξαπλώνονται στις σχολικές κοινότητες, υποκινημένα από στενόμυαλους γονείς που μεταφέρουν τις αντιλήψεις τους στα παιδιά τους.

«Ο ψεύτης παππούς» είναι ένα γλυκόπικρο σύνολο ιστοριών, μέσα από τις οποίες ξεπηδάνε εικόνες και γνωρίσματα αντιπροσωπευτικά της εποχής μας που ταυτόχρονα αποτελούν κι ένα αρραγές σύνολο με το παρελθόν, μιας και μέσα από κάθε λογής εμπειρίες ωριμάζει κάποιος και συγκροτεί τη δική του, ξεχωριστή προσωπικότητα. Είναι η φωνή μιας γυναίκας που μεγάλωσε μαζί με την εποχή που τη γαλούχησε και τώρα, με τη διεισδυτική της ματιά, παρατηρεί τα πάντα γύρω της και εφιστά την προσοχή στην ανατροφή των παιδιών, των πλασμάτων που θα συνεχίσουν τη γενιά μας, τα οράματά μας κι ας ελπίσουμε πως θα αποφύγουν τα λάθη και τις αστοχασιές μας. Είναι η ιστορία ενός ψεύτη παππού και μιας αληθινής αγάπης που μόνο μια συγγραφέας σαν την κυρία Άλκη Ζέη θα μπορούσε να αποτυπώσει στο χαρτί τόσο παραστατικά, οικεία, άμεσα και ειλικρινά.

«Ο ψεύτης παππούς», που εκδόθηκε το 2007, κυκλοφορεί ξανά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ως ένα από τα βιβλία που περιέχονται στη συλλεκτική κασετίνα «Η Βιβλιοθήκη της Άλκης Ζέη». Πρόκειται για ένα σημαντικό απόκτημα για κάθε παιδί και έφηβο, μιας και περιέχονται τα αντιπροσωπευτικότερα μυθιστορήματα της κυρίας Άλκης Ζέη, που μεγάλωσαν, γαλούχησαν και επηρέασαν γενιές και γενιές ενώ χάραξαν το δικό τους μονοπάτι στη νεότερη μεταπολεμική πεζογραφία.

[Georgia · Rating 4 out of 5]

4.5/5

[Johnny(My Realm Of Books) · Rating 4 out of 5]

Ένα υπέροχο παιδικό-εφηβικό βιβλίο της αγαπημένης Αλκης Ζέη ! Μου το είχαν δωρίσει πριν από πολλά χρόνια αλλά τώρα το διάβασα και πραγματικά το βρήκα εξαίσιο. Η ιστορία μιλάει για ένα δεκάχρονο αγόρι και την πολύ όμορφη σχέση που έχει με τον παππού του . Ενα αξιαγάπητο βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε!

[Zizeloni · Rating 4 out of 5]

Μια πολύ ενδιαφέρουσα σχέση εγγονου-παππου, όχι απλά αγάπη, αλλά και αμφισβήτηση και θυμός, ρεαλιστική δηλαδή. Ο παππούς έχει ζήσει εμπειρίες Άλκης Ζέη που ξέρουμε από άλλα βιβλία, αλλά δεν υπαρχει τόσο εκτενής αναφορά όσο θα περίμενα σε αντίσταση και εξορία, απλά αναφέρονται. Περισσότερο αγγίζει θέματα ρατσισμού και ξενοφοβίας, σημαντικά μηνύματα για παιδιά.

Το βρήκα λίγο πιο παιδικό από το "Ένα παιδί από το πουθενά" που διάβασα πρόσφατα, αλλά πιστεύω ότι ειναι ένα πολύ καλό βιβλίο!

[Betty Chatzisavvidou · Rating 5 out of 5]

Δεν υπάρχει βιβλίο της Άλκης Ζέη που να μην μου αρέσει πολύ. Ωστόσο, η εννιάχρονη κόρη μου – με την οποία το διαβάσαμε μαζί – απογοητεύτηκε στο τέλος, λόγω της θλίψης που της προκάλεσε η κατάληξη της ιστορίας. Παρ’ όλα αυτά, απόλαυσε πολύ την ανάγνωση, και το βιβλίο μας έδωσε την ευκαιρία για σημαντικές συζητήσεις. Είχε τη δική του διδακτική αξία – τόσο για τα ιστορικά γεγονότα στην Αθήνα της εποχής, όσο και για το πώς μπορεί να διαχειριστεί ένα παιδί την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Δεν το μετανιώνουμε καθόλου· το συστήνουμε ανεπιφύλακτα.

side note: Το βιβλίο είναι γυρισμένο σε σειρά και προβάλλεται απο το ertflix. Νοσταλγικό, τρυφερό, πολύ αγαπημένο. Ο "παππούς" Γιώργος Μιχαλακόπουλος τέλειος! 🥰

[Eirini Robin · Rating 5 out of 5]

Ένα υπέροχα συναισθηματικό βιβλίο, καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο, κυλά γάργαρα η ανάγνωσή του! Με ύφος λιτό, προσωπικό και μέσα από την οπτική γωνία του δεκάχρονου αγοριού που αν και έχει τα ερεθίσματα της πόλης που περιορίζουν τη φαντασία του ως ένα βαθμό, ο πολύπειρος συνταξιούχος ηθοποιός παππούς του καταφέρνει να τον ξεναγήσει στη δική του πολύχρωμη παλιά ζωή με τρόπο ζωντανό, πηγαίο και υπό το φως της αγάπης του για το μικρό Αντώνη. Καταφέρνει να τον κάνει πιο..'ανθρώπινο' απ'όσο η κοντόφθαλμη, φοβική κοινωνία όπου ζει.. Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ως τώρα, αγγίζει τις ανθρώπινες πτυχές όλων μας με μια αγνότητα που μόνο παιδική μπορεί να χαρακτηριστεί. Περιττό να πω πως το προτείνω αναμφίβολα σε κάθε μα ΚΑΘΕ έναν από τους αναγνώστες εκεί έξω, όποιες κι αν είναι οι προσωπικές λογοτεχνικές επιλογές.

Με άριστα τα 5 αστέρια, παίρνει 7. :)

[Dimitra Driva · Rating 2 out of 5]

...καθ’ολη τη διάρκεια της ανάγνωσης, ‘εβλεπα’ όλα τα κλισέ και τις politically correct απόψεις απλά δοσμένες γλυκανάλατα ή έστω χαριτωμένα, χωρίς να εμβαθύνει σε τίποτε, πολύ επιφανειακή και επιπόλαιη προσέγγιση
Δεν ενθουσιάστηκα...

[Georgina Koutrouditsou · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα βιβλία της που θέλω να ξαναγυρνώ κοντά του..
Αγάπησα και την τηλεοπτική μεταφορά του βέβαια!

[Mariaki · Rating 2 out of 5]

I was expecting more

[Μαίρη · Rating 5 out of 5]

ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ως ο ψεύτης παππούς στην ομώνυμη παιδική σειρά της ΕΡΤ, καταφέρνει να με συγκινεί βαθιά, ακόμη και μετά τη 10η(?) επαναθέαση της σειράς. Η λατρεία που είχα από όσο θυμάμαι την εαυτή μου, για τις τηλεοπτικές μεταφορές των παιδικών μυθιστορημάτων της Άλκης Ζέη και της αγαπημένης της φιλενάδας (που μάλιστα στη δική μου τη περίπτωση προηγήθηκαν της ανάγνωσης των βιβλίων), είναι πάντα εκεί για να υπενθυμίζει στους γονείς μου και λοιπούς, πως εκτός από την αγάπη μου για τη λογοτεχνία, φύτεψαν μέσα μου και το σποράκι του θεάτρου, /άλλο που έκανε να ξεφυτρώσει μια εικοσαετία/

[Artae the Silver Bookwyrm · Rating 3 out of 5]

Με συνέδεσε όμορφα με τους βασικούς χαρακτήρες, οι εικόνες που δημιουργούσα στο μυαλό μου ήταν πολύ ζωντανές. Όμορφη ιστορία που σε κάποια σημεία ένιωσα πως αφήνει μία νότα προσωπικής σύνδεσης της συγγραφέως με αυτή, το οποίο μου άρεσε. Το τέλος δε το περίμενα, αν και τώρα που το σκέφτομαι δε θα ταίριαζε κάτι αλλιώτικο. Συγκινητικό.

[Κέλλυ Θεοδωρακοπούλου · Rating 3 out of 5]

Το είχα ξαναδιαβάσει πριν από τουλάχιστον 15 χρόνια και θυμόμουν μόνο ότι δε μου είχε πολυαρέσει. Εντάξει, το γράψιμο της Α.Ζ. είναι εγγύηση, πολύ απλό και ζεστό και φυσικό, αλλά στο συγκεκριμένο βιβλίο, που διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή, φαίνεται ότι η συγγραφέας είναι λίγο έξω από τα νερά της, δεν ξέρει το ίδιο καλά τη ζωή των σύγχρονών οικογενειών όσο την εποχή που ήταν εκείνη παιδί ή νέα (πχ τα σχετικά με το Γεωργιανό κοριτσάκι δε με έπεισαν καθόλου). Και γενικά δεν είχε κάτι πολύ ενδιαφέρον να πει αυτό το βιβλίο (γι' αυτό το είχα ξεχάσει εντελώς). Αλλά και μόνο το γράψιμο και η ζωντάνια των βασικών τουλάχιστον χαρακτήρων αξίζει 3 αστεράκια.

[Zenia Kovou · Rating 3 out of 5]

*3.5 αστέρια*
Πολύ καλό βιβλίο! Μου άρεσε αρκετά! 2 παράπονα έχω μόνο... Αρχικά, θα προτιμούσα να ήταν σε 1ο πρόσωπο αφού έτσι κι αλλιώς παρουσιάζει μόνο την πλευρά του παιδιού (πρωταγωνιστής 1)... Πιστεύω πως αφού είναι τριτοπροσωπη αφήγηση θα έπρεπε να παρουσιάζει στοιχεία από τις σκεψεις και τα συναισθήματα του παππού (πρωταγωνιστής 2). Επίσης, σε κάποια λίγο σημεία του βιβλίου ένιωσα ότι η συγγραφέας γίνεται λίγο ρατσιστική κι ας προσπαθεί να το κρύψει... Σε γενικές γραμμές πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που σου προσφέρει πολλά εκτός της ιστορίας.

[Giusy Guerra · Rating 3 out of 5]

Libro piccolino senza grandi pretese, probabilmente un libro per bambini, ma adatto anche per gli adulti.
Non fa impazzire, ma si legge facilmente e velocemente.
Libro ambientato in Grecia, racconta la storia di questo nonno che come tutti i nonni di oggi ognuta il figlio facendo da baby sitter al nipotino, mentre i genitori sono al lavoro.
E un nonno un po particolare perché ogni volta che arriva tardi inventa un sacco di storie, ma racconta un sacco di storie su presunte avventure che lui stesso ha vissuto.. O almeno così dice, per questo prende l appellativo di nonno bugiardo.
Ma di strane avventure il nonno ne ha vissute davvero tante... Libro ottimo dire per bambini.

[El · Rating 2 out of 5]

Ο Ψεύτης Παππούς της Άλκης Ζέη είναι ένα ευχάριστο βιβλίο που αφήνει ένα αίσθημα ζεστασιάς. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από έναν παππού που αγαπά να φτιάχνει φανταστικές ιστορίες, προσφέροντας στιγμές διασκέδασης, αλλά χωρίς να προσφέρει κάτι βαθιά συγκινητικό ή πρωτότυπο.

Παρόλο που η γλώσσα είναι απλή και εύκολη στην ανάγνωση, το περιεχόμενο δεν αφήνει κάποια ισχυρή εντύπωση ή διαχρονικό μήνυμα. Είναι μια ευχάριστη επιλογή για χαλαρή ανάγνωση.

[Judith · Rating 3 out of 5]

I think Alki Zei is an excellent author and I enjoyed several of her books in Greek. I don't know why I didn't enjoy this one so much - maybe because it was in translation, or because it didn't convey a historical background, unlike her other books that I read. It still read easily, the flow was good, but as a story it felt a bit whatever.

[Fay · Rating 1 out of 5]

Το είχα διαβάσει σαν παιδί και θυμάμαι ότι δεν μου άρεσε. Το ξαναδιάβασα χρόνια αργότερα, και η άποψη μου παραμένει η ίδια.
Δεν μου άφησε κάτι σαν βιβλίο, δεν είδα κάποια "ιδιαίτερη σχέση παππού-εγγονού", κλασσικός παππούς που προσέχει τον εγγονό του όταν οι γονείς δουλεύουν και του λέει ιστορίες από το παρελθόν.. Ίσως να ήθελα λίγη εμβάθυνση στους δύο αυτούς κεντρικούς χαρακτήρες.

[Maria Papadimitropoulou · Rating 5 out of 5]

Πολύ όμορφη ιστορία. Δυστυχώς δεν έχουν όλα τα παραμύθια ευτυχισμένο τέλος.
Αξίζει όμως την ευκαιρία να το διαβάσεις. Σίγουρα κάποια ανάμνηση θα ξεθαψει κανείς διαβάζοντάς το.
Ίσως από τα καλύτερα της Άλκης Ζέη.

[Caroline Thorley · Rating 4 out of 5]

This is only the second real book that I've read in Greek (the others were written especially for foreigners learning Greek i.e. easy readers). I enjoyed it and liked the characters, especially the grandfather. I learnt a lot of Greek reading it.

[Ariadni Eleftheriadou · Rating 4 out of 5]

Είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω, το βιβλίο είναι πολυ ωραίο και με έκανε να νιώσω πολλα και διαφορετικά συνεστιματα κάτι που θεωρό ότι είναι συμαντικο οταν διαβάζεις ενα βιβλίο. Και ναι αν με ρωτήσει κάποιος ναι θα το ξαναδιάβασα

[Tassos Bog · Rating 5 out of 5]

Καταπληκτικό βιβλίο από μια συγγραφέα που ξέρει να δημιουργεί συναισθήματα μέσα από τα βιβλία της. Αγαπημένη συγγραφέας μικρών και μεγάλων.

[Sara ~ Bookspedia · Rating 4 out of 5]

La recensione -->http://bookespedia.blogspot.com/2018/...

[Elgar · Rating 5 out of 5]

The best book!!!!

[laBalza · Rating 3 out of 5]

Una piccola perla dal finale commovente. Un nonno che racconta storie di vita incredibili, un nipote che fatica a credergli, ma non si stanca mai di ascoltarlo. Ottima l'interpretazione.

[D. D. · Rating 5 out of 5]

Νέα ιστορία της Άλκης Ζέη αλλά οτιδήποτε γράψει έχει ακόμα εκείνο το κάτι που σε τραβάει και θες να διαβάσεις. Καταπληκτική ιστορία για παιδιά και για μεγάλους.

[Dadatyttyt.135 · Rating 4 out of 5]

Original, thoughtful, but not what I call great. For me, a must read for any Greek American.

[bby♡︎ · Rating 4 out of 5]

a bit childish but I did read it also above the age you're supposed to(14), but overall I rl liked it