Özyurdunda Yabancı Olmak: Demir Özlü - Ferit Edgü Mektuplaşmaları

by Ferit Edgü, Demir Özlü

Bu kitapta, 1950 kuşağından iki yazarın mektupları yer alıyor.

Dostlukları 65 yıl öncesine giden, ayrı düştüklerinde, birbirlerine okuduklarını, yazdıklarını, düşündüklerini ileten yüzlerce mektuptan kayıplara karışmamayı başarmış 139 mektubun
odak noktasında doğal olarak kendileri var.

Ama aynı zamanda onlar kadar birer yabancı olarak yaşadıkları özyurtları.

248 pages, Paperback

Published April 1, 2017

About the author

1936’da İstanbul’da doğdu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nde başladığı öğrenimini Paris’te sürdürdü. 1976-1990 yılları arasında, kurucusu olduğu Ada Yayınları’nda, çağdaş Türk ve dünya yazarlarının, şairlerinin yapıtlarını yayınladı. Edebiyatın çeşitli alanlarında onlarca ürün verdi. "Bir Gemide" adlı kitabıyla 1979 Sait Faik Armağanı, "Ders Notları" ile 1979 Türk Dil Kurumu Ödülü, "Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı" ile 1988 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’nü aldı. Abidin Dino, Yüksel Arslan, Bedri Rahmi, Eren Eyüboğlu, Füreya, Aliye Berger, Ergin İnan gibi sanatçılar üzerine yayınlanmış kitapları vardır.

Reviews

[Cansu Kargı · Rating 5 out of 5]

Düşüncelere çoğu zaman katılarak okudum, mektuplar her ne kadar yazanı ve yazılanı arasındaki mevzulara dair dahi olsa da, bir dönemden fazlasına tanıklık edip kimi zaman onlarla düş ortaklığı kurdum, iyi ki okudum. Benzer halet-i ruhiye içinde olduğum dönemde bu mektuplarla yol arkadaşlığı etmek iyi miydi bilmiyorum; ama bazı şeylerin değişmediğini görürken olanlara üzülmek yerine sanırım bu hisse dair artık bağışıklık kazandım.

[Ayşenur Demirtürk · Rating 4 out of 5]

Mis gibi elitist, dibine kadar varoluşçu, her yönüyle mahir, devingen, duygulu, duyan 50 kuşağı yazarlarının, en az kişisel kitapları kadar güzel bir "mektuplaşma" silsilesi. Demir Özlü'yü ve Ferit Edgü'yü ayrı ayrı sevenler, bir de bu iki yazarın dostluğun birlikte ne anlam ifade ettiğine ve nasıl birbirini doyurduğuna bakıp bambaşka bir dostluğa olduğu gibi edebi doğurganlığın ne mene bir şey olduğuna da şahit olabilirler. Kitapta yazarların pek çok kitaplarının yayımlanma, basım, yazılma sürecine; aynı anda Türkiye'deki politik atmosferde yaşanan gelişmelere tanıklık etmek mümkün.

[downinthevalley · Rating 3 out of 5]

böyle beyefendileri çokça seviyorum, keşke benim de mektup arkadaşım olsalar.

[Funda · Rating 5 out of 5]

Türkiye’de okuyan/yazan/düşünenlerin varoluş, toplumla ve toplumda var olabilme, nefes alabilme meselesinin onlarca hatta asırlar boyunca hiç değişmediğini görüyor insan bu satırlarda. Oradan gitmenin veya kalmanın da kolay cevapları olmadığını. Bana çok iyi geldi, dertleşmiş gibi hissettim ama öte yandan, değişmeyen şeyler için bu dertleşme sadece bir teneffüs. Farkındayım... Bir de dertlerden öte yaşam var, yaşamın kendisi ve basit zevkleri; bunu görüyorsun: güzel bir yemek, iyi bir kitap gibi. Elbette hâliyle erkek bir dili var bu mektupların. Ama hayata, edebiyata dâir yazdıklarını, gündelik dertlerini, gidenleri, kalanları okumak; o âşinâlık hissi çok iyi geldi bana. İyi ki yazmışlar, her anlamda...

[Mutlu Aytemur · Rating 4 out of 5]

Ferit Edgü'nün okuduğum iki kitabındaki, Anadolu'yu sade ama bir o kadar net anlatan üsluba hayranlığım sonrası, mektuplarından yazarı daha iyi tanımak için okudum bu kitabı.

Zamanlama çok manidar oldu, ülkece travma halindeyken, tonu genel olarak karamsar olan yazışmalar okudum. İlginçtir ki bir yandan da iyi geldi. 60 senede ülkede sosyal, kültürel ve algı boyutunda hiçbir şeyin değişmediğini farkedince farklı bir bakış açısı oluştu bende. Değişmemiş, değişmez, bu insanlar ömrünü dertlenerek geçirmiş, günü yaşa, kendi hayatını yaşa, fazla da dert etme düşüncesi...

Kitaptan bir alıntı ile herşey çok net; " - Türkler düşünmüyorlar. Her konuda önyargıları var. Ve o önyargıları düşünce sayıyorlar. Hiçbir şeyi, incelemiyorlar, öğrenmek istemiyorlar, bilgilenmek, bilgilenip de düşünmek istemiyorlar."

Okuyan, düşünenlerle güzel günlere...

[Gökçe Leblebici · Rating 4 out of 5]

250 sayfa boyunca şans eseri karşılaşıp iyi arkadaş olduğum birileriyle konuşmuş gibiydim...

[Marla'dan Alıntılar · Rating 5 out of 5]

Ferit Edgü en sevdiğim yazarlardan biridir. Öyküyle arası pek iyi olmayan beni öykülerle barıştıran isimlerden biridir. Onun kalemiyle henüz tanışmayanlar varsa en kısa zamanda tanışmalısınız diyerek kitap yorumuma başlıyorum.

Ferit Edgü ismine ve kalemine aşina olsam da Demir Özlü adını ilk kez duyduğumu söylemeliyim. Biraz araştırınca kendisinin ünlü yazar Tezer Özlü’nün ağabeyi olduğunu(Mektuplarda Tezer Özlü'nün adı sık sık geçiyor.) ve yirmi üç kitap yazmış bir yazar olduğunu öğrendim. Kitap, iki yazarın 1962-2008 yılları arasında birbirlerine gönderdiği 139 mektuptan oluşuyor. 46 yıllık bu süreçte birçok mektup kaybolmuş, kimisi gönderilen adrese ulaşmamış. Bu yüzden kitapta iki mektup arasında bir yıldan fazla sürenin geçtiği bölümler var.

Ferit Edgü’yü çok sevdiğimi söylemiştim. Mektuplarını okurken birçok düşüncemizin ortak olduğunu fark ettim ve bu beni çok sevindirdi. İkimizin de en sevdiği mevsim sonbahar. Yazarın özellikle şu cümlelerinin altına imzamı atabilirim.

“Tüm yalnızlığıma ve hiç de sosyal olmayan bir yaşam sürmeme karşın, büyük kentlerin insanıyım ben. Çok sevdiğim güneş ve denizin, botaniğin on beş-yirmi gün sonra yetmediğini, hatta sıktığını görüyorum.”

Ancak yazarla aynı fikirde olmadığımız konular da mevcuttu. Ben yazarların günlüklerini, notlarını, anılarını, mektuplarını yani onlara dair her şeyi okumayı severim. Ancak Ferit Edgü benim gibi düşünmemiş ve günlüğünü yaktığını arkadaşına şu cümlelerle ifade etmiş:

“Bunların yalnız beni değil, yarının edebiyat tarihçilerini de ilgilendireceğini pek sanmıyorum. Böyle düşündüğüm için de o tarihsiz, talihsiz günlüğün büyük bir bölümünü okuyup okuyup ocaktaki ateşe attım. Hiç değilse böylece bir işe yaradı, bir an için olsun, odayı ısıttı.”

İki yazarın neredeyse yarım yüzyıla yayılan arkadaşlığını, arka fonda ülkenin içinde bulunduğu durumun ve edebiyatçı olmanın detaylarını fark edebileceğiniz kitabı başka Ferit Edgü-Demir Özlü hayranlarına ve mektup türünü sevenlere olmak üzere herkese öneriyorum.

[Ufuk · Rating 4 out of 5]

Özyurdunda Yabancı Olmak, Demir Özlü ile Ferit Edgü'nün yarım asrı deviren arkadaşlıklarının mektuplara yansıyan bir izdüşümü. Yurt dışında yaşayan yazar Demir Özlü ile yayıncı/yazar Ferit Edgü arasındaki mektupların, kişisel hayatlarındaki günlük olaylar, Türkiye'de politik gelişmeler ve yorumlar, ruh halleri ve içsel yolculukları hakkında çok kişisel dertleşmeler, yayınlanmış/yayınlanacak kitaplarına dair eleştirileri, edebi arayışları, ortak arkadaş çevrelerinden dedikodular vs. içeren samimiyetiyle bu kitap akıcı bir okuyuş sunuyor. Mektupların daha sonra yayınlanmak üzere yazılmış edebi ve uzun mektuplar olmadığını özellikle belirtmek isterim.

[sibil · Rating 4 out of 5]

iki dost yazarın birbirlerine olan sevgisini, bağını okumak çok güzeldi. sahip oldukları şeyin ne kadar değerli olduğunu bildiklerine eminim. aslında tezer özlü yoluyla bu kitabı alıp okumaya başladım. ondan söz edeceklerine emindim ve çok sevdiğim bir yazar olduğu için ayrıca ferit edgü ile olan güçlü arkadaşlığını bildiğim için çok merak ediyordum. onunla ilgili konuştukları mektuplar da beni ayrı etkiledi. bazı mektuplarda ki cümleler sanki bir kitaptan alıntı gibiydi, altını çizdiğim çok yer oldu bu da aslında ne kadar kuvvetli yazarlar olduklarını gösteriyor bence. ikisiyle de tanışma kitabımdı bir nevi. en kısa zamanda ikisinin de eserlerine kitaplığımda yer vereceğim.

[Emrere · Rating 3 out of 5]

“Peygamberliklere ve Dostoyevskiliklere dayanasım kalmamış hiç.” Yıkınız.

Seviyeli, ömürlük, harika bir dostluk bu. O derece ortak bir dünya görüşü, dil ve üslup var ki hitaplar ve konum bilgileri olmasa tüm mektupları tek bir kişinin yazdığını düşünebilirsiniz.

“Artık dostluk kurmak (aşık olmak gibi) çok güç.
Eski dostlukları sürdürmek bile çok güç.”