What do you think?
Rate this book
Στα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου
Η Πίτσα, διάσημη σχεδιάστρια μόδας, ύστερα από ακόμα ένα επιτυχημένο πάρτι γενεθλίων, βρίσκεται νεκρή στο σαλόνι του σπιτιού της. Ο ασπρόμαυρος γάτος, που ακούει στο όνομα «Λόλα», είναι αυτός που βρίσκει πρώτος το πτώμα. Κι εκεί που αναρωτιέται αν ο θάνατος προήλθε από φυσικά αίτια, έρχεται η Σαλώμη, η άλλη τετράποδη ένοικος του σπιτιού, να ταράξει τα νερά με την ερώτησή της: «Μήπως την σκότωσε κάποιος από τους καλεσμένους;»
Τα πρώτα συμπεράσματα πάντως είναι πως αρκετοί θα την ήθελαν νεκρή και για αμέτρητους λόγους…
Τα πρώτα συμπεράσματα πάντως είναι πως αρκετοί θα την ήθελαν νεκρή και για αμέτρητους λόγους…
- GenresCrime
254 pages, Paperback
Published April 1, 2017
30 people want to read
About the author
Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος
6 books73 followersΟ Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα την Τρίτη, 1η Μαρτίου 1977 — μια μέρα που το χιόνι έπεφτε πυκνό και βαρύ. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στο Πολυκλαδικό Λύκειο Ηλιούπολης και, μετά τη στρατιωτική του θητεία, σπούδασε Σχέδιο Μόδας στην σχολή Βελουδάκη. Το 1999 ξεκίνησε να εργάζεται ως στυλίστας σε περιοδικά, τηλεοπτικές εκπομπές και σειρές, ενώ παράλληλα σχεδίαζε κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις. Το 2007 παρουσίασε τις πρώτες του συλλογές ρούχων και ταυτόχρονα ολοκλήρωσε τα πρώτα του μυθιστορήματα.
Μιλάει αγγλικά και λίγα ιαπωνικά. Όταν δεν γράφει, ζωγραφίζει — έργα του πωλούνται διεθνώς μέσω της πλατφόρμας Saatchi Art.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του, ακολουθούμενο από τα 3-Τρία, Καλοκαίρι – Η Πτώση του Αόρατου Πέπλου, το συλλογικό έργο Οίκος Νυφικών και το Στα Βελούδινα Ίχνη του Δολοφόνου. Το Ομίχλη (The Mist) είναι το πέμπτο προσωπικό του μυθιστόρημα και το πρώτο που εκδίδεται στην αγγλική γλώσσα. Το Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού θα κυκλοφορήσει στα αγγλικά το 2026.
Μιλάει αγγλικά και λίγα ιαπωνικά. Όταν δεν γράφει, ζωγραφίζει — έργα του πωλούνται διεθνώς μέσω της πλατφόρμας Saatchi Art.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του, ακολουθούμενο από τα 3-Τρία, Καλοκαίρι – Η Πτώση του Αόρατου Πέπλου, το συλλογικό έργο Οίκος Νυφικών και το Στα Βελούδινα Ίχνη του Δολοφόνου. Το Ομίχλη (The Mist) είναι το πέμπτο προσωπικό του μυθιστόρημα και το πρώτο που εκδίδεται στην αγγλική γλώσσα. Το Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού θα κυκλοφορήσει στα αγγλικά το 2026.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 12 of 12 reviews
June 8, 2017
Έκλεισα το βιβλίο με ένα χαμόγελο στα χείλη ακριβώς όπως το άρχισα! Λοιπόν δε ξέρω τι να πρωτοπώ...
Εντάξει έχω μια αδυναμία στις γάτες οπότε το πρώτο πράγμα που με τράβηξε ήταν το θεικό κατά την ταπεινή μου γνώμη εξώφυλλο.Γυρνώντας να διαβάσω την περίληψη, με το που διάβασα την πρώτη φράση " μια ιστορία γι'αυτούς που αγαπούν τις γάτες" σκλαβώθηκα και το αγόρασα.Και πολύ καλά έκανα τελικά!
Θα το χαρακτήριζα πολύ πολύ ιδιαίτερο.Για μένα ευχάριστα ιδιαίτερο,για κάποιους άλλους όχι ενδεχομένως.Με έκανε και γέλασα πάρα πολύ σε ορισμένα σημεία καθώς οι διάλογοι ανάμεσα στις δύο γάτες που έχουν αναλάβει το ρόλο του ντετέκτιβ είναι άκρως απολαυστικοί. Διάβαζα και σκεφτόμουν συνέχεια τον γάτο μου τον Ρούλη (που σύμφωνα με μια ατυχή σύμπτωση θέλει να πιστεύει, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα "ηλίθια" ονόματα και θύμωσε πάρα πολύ γι'αυτό :P ) και ένιωθα λες και συμμετείχε αυτός στην ιστορία.
Οι ήρωες φανερώνονται σταδιακά και μαθαίνεις την ιστορία τους και τον χαρακτήρα τους μέσα από όσα ξέρουν οι γάτες γι'αυτούς αλλά το κακό είναι ότι δεν υπάρχει ένταση και κορύφωση στην ιστορία.Το άλλο κακό είναι ότι δε μπόρεσα να ταυτιστώ με κανέναν τους.Οι προσωπικότητές τους δεν ήταν για τα δικά μου κυβικά.Οπότε απλά απολάμβανα τα πάθη τους ως απλός παρατηρητής.
Γενικά μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις....Παρ'όλα αυτά δεν είναι για όλους.Όσο και να μου άρεσε θα το πρότεινα μόνο σε ανθρώπους που έχουν αδυναμία στις γάτες,έτσι θα μπορέσουν να το εκτιμήσουν κατάλληλα και σε αυτούς που είναι ανοιχτοί σε διάφορα είδη βιβλίων και θέλουν να ξεφύγουν από την πεπατημένη.Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι το επιλέξετε θα γελάσετε.
Κλείνοντας να πω ξανά ότι το εξώφυλλο είναι υπέροχο, δε μπορώ να πω το ίδιο βέβαια και για την ποιότητα του χαρτιού του βιβλίου!
Εντάξει έχω μια αδυναμία στις γάτες οπότε το πρώτο πράγμα που με τράβηξε ήταν το θεικό κατά την ταπεινή μου γνώμη εξώφυλλο.Γυρνώντας να διαβάσω την περίληψη, με το που διάβασα την πρώτη φράση " μια ιστορία γι'αυτούς που αγαπούν τις γάτες" σκλαβώθηκα και το αγόρασα.Και πολύ καλά έκανα τελικά!
Θα το χαρακτήριζα πολύ πολύ ιδιαίτερο.Για μένα ευχάριστα ιδιαίτερο,για κάποιους άλλους όχι ενδεχομένως.Με έκανε και γέλασα πάρα πολύ σε ορισμένα σημεία καθώς οι διάλογοι ανάμεσα στις δύο γάτες που έχουν αναλάβει το ρόλο του ντετέκτιβ είναι άκρως απολαυστικοί. Διάβαζα και σκεφτόμουν συνέχεια τον γάτο μου τον Ρούλη (που σύμφωνα με μια ατυχή σύμπτωση θέλει να πιστεύει, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα "ηλίθια" ονόματα και θύμωσε πάρα πολύ γι'αυτό :P ) και ένιωθα λες και συμμετείχε αυτός στην ιστορία.
Οι ήρωες φανερώνονται σταδιακά και μαθαίνεις την ιστορία τους και τον χαρακτήρα τους μέσα από όσα ξέρουν οι γάτες γι'αυτούς αλλά το κακό είναι ότι δεν υπάρχει ένταση και κορύφωση στην ιστορία.Το άλλο κακό είναι ότι δε μπόρεσα να ταυτιστώ με κανέναν τους.Οι προσωπικότητές τους δεν ήταν για τα δικά μου κυβικά.Οπότε απλά απολάμβανα τα πάθη τους ως απλός παρατηρητής.
Γενικά μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις....Παρ'όλα αυτά δεν είναι για όλους.Όσο και να μου άρεσε θα το πρότεινα μόνο σε ανθρώπους που έχουν αδυναμία στις γάτες,έτσι θα μπορέσουν να το εκτιμήσουν κατάλληλα και σε αυτούς που είναι ανοιχτοί σε διάφορα είδη βιβλίων και θέλουν να ξεφύγουν από την πεπατημένη.Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι το επιλέξετε θα γελάσετε.
Κλείνοντας να πω ξανά ότι το εξώφυλλο είναι υπέροχο, δε μπορώ να πω το ίδιο βέβαια και για την ποιότητα του χαρτιού του βιβλίου!
May 31, 2017
Ο Λόλα και η Σαλώμη είναι δύο κατοικίδιες γάτες που τις φροντίζει η διάσημη κυρία της μόδας, Πίτσα. Είναι αφράτες, αυτάρκεις, πανέξυπνες και μια μέρα ανακαλύπτουν την κυρία τους νεκρή, μετά από ένα ολονύχτιο πάρτι! Ποιος τη σκότωσε και γιατί; Αμέσως αρχίζουν να αναλύουν τους χαρακτήρες των ανθρώπων που γνώρισε η αφεντικίνα τους και που εκείνες γνώρισαν ή κρυφάκουγαν όλο αυτόν τον καιρό, με σκοπό να δουν ποιος έκανε κακό στην κυρία τους. Θα τα καταφέρουν; Ποιος σκότωσε την κυρία Πίτσα και γιατί; Ποιος συγκεντρώνει τους περισσότερους πόντους ενοχής; Ποιος ήθελε να κάνει κακό σε ένα άβγαλτο κοριτσόπουλο που ξεκίνησε ράφτρα από τα Τρίκαλα για να καταλήξει μεγαλοκυρία;
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος επέστρεψε με ένα διαφορετικό μυθιστόρημα, γραμμένο από βελούδινες πατούσες, κι έβαλε ένα γερό στοίχημα με τον εαυτό του. «Τα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου» είναι ένα εναλλακτικό μυθιστόρημα μυστηρίου, όπου τους ρόλους του Πουαρώ και του Χέιστινγκς ή του Σέρλοκ Χολμς και του Ουάτσον τους υποδύονται η Σαλώμη και ο Λόλα. Ναι, Ο Λόλα, γιατί από τότε που τον ευνούχισε η κυρία Πίτσα δε θεωρούσε ότι του ταιριάζει αντρικό όνομα! Ζουν άνετα σε ένα κολωνακιώτικο διαμέρισμα, χαίρονται τον ήλιο, τα υφάσματα, τους πελάτες και τις συνεργάτιδες της πιο γνωστής μοντελίστ των Αθηνών. Μόνο που όλα αυτά θα αλλάξουν άρδην σε μία νύχτα.
Η γραφή του Χρήστου παραμένει καλή, παραστατική, με πλούσιο και σωστό λεξιλόγιο και εξαιρετική σκιαγράφηση πολλών διαφορετικών χαρακτήρων. Η αφήγηση ξετυλίγεται με αφορμή τις αναμνήσεις των γατιών από τη ζωή τους με την κυρία Πίτσα, τις οποίες αναμνήσεις συμπληρώνουν με όσα άκουσαν από δω κι από κει. Παρ’ όλο που ξεκίνησα το μυθιστόρημα περιμένοντας μόνο τις γάτες να πρωταγωνιστούν σε όλες τις πράξεις της πλοκής, σύντομα κατάλαβα πως αυτό θα ήταν αδύνατο και από ένα σημείο και μετά ίσως και βαρετό (πού να πάνε οι γάτες για να αρχίσουν τις έρευνες, αφού έχουν κλειδωθεί μέσα μ’ ένα πτώμα;), γι’ αυτό μου άρεσε η ιδέα του συγγραφέα να ξετυλίξει τις ζωές των πρωταγωνιστών, τάχα μου υποτίθεται μέσα από το στόμα των τριχωτών τετράποδων. Έτσι λοιπόν μαθαίνουμε για τον βίο και την πολιτεία της Πίτσας από τα Τρίκαλα που ήρθε στην Αθήνα ως βοηθός της Φρόσως, για τους άντρες που γνώρισε, για τα μοντέλα που ανέδειξε, για την καριέρα της και για τον χαρακτήρα που έχτισε. Παράλληλα, τα γατιά κυκλοφορούν μες στο σπίτι, γλείφονται και νιαουρίζουν, γενικώς συμπεριφέρονται με ανατριχιαστική αληθοφάνεια, την οποία μόνο κάποιος μόνιμος συγκάτοικος γατιών και ταυτόχρονα ταλαντούχος συγγραφέας μπορεί να αποτυπώσει!
Εδώ ακριβώς είναι η πουριτανική μου ένσταση. Σε αυτό το μυθιστόρημα ήρθα αντιμέτωπος με τον δικό μου χαρακτήρα και αναμετρήθηκα με τις αντοχές και τις ανοχές μου, μιας και ένα σημαντικό κομμάτι του χαρακτήρα της κυρίας Πίτσας με βρίσκει απόλυτα αντίθετο, αν και από ψυχολογικής άποψης είναι τεκμηριωμένο. Η δημιουργός λοιπόν, μετά από έναν σημαντικό και τρυφερό έρωτα που γνωρίζει στη ζωή της, αρχίζει να αποζητά το σεξ μετά μανίας, καταλήγοντας νυμφομανής, κι αυτό δεν είναι spoiler, μιας και χάρη σε αυτήν την προσωπικότητα οι ένοχοι είναι πολλοί. Από την άλλη, όμως, αυτή δεν είναι η μαγεία της λογοτεχνίας; Να σου υποδεικνύει κάποιος πράγματα και καταστάσεις που ο ίδιος δε θες ή δεν έχεις γνωρίσει ως τώρα και χάρη σε αυτό ακριβώς το ταλέντο που λίγοι έχουν να σου το αναπαριστά στις πραγματικές του διαστάσεις, με τις παρελκόμενες συνέπειες κι έτσι να συνειδητοποιείς οριστικά αν αυτό σε ιντριγκάρει ή σε απογοητεύει στη ζωή σου; Η Πίτσα λοιπόν δε χάνει στιγμή να μη γευτεί το σεξ, μιας και νιώθει απόλυτα στερημένη από αυτό στα πρώτα χρόνια της ζωής της, από την άλλη όμως ο συγγραφέας αυτό το χαρακτηριστικό δεν το ξεχειλώνει και δεν το εκμεταλλεύεται: η πρωταγωνίστρια καταλήγει πολύ σύντομα σε ελάχιστα και συγκεκριμένα άτομα για να συνεχίσει τη ζωή της, όσο την αφήσανε (αν κάποιος από αυτούς είναι ο δολοφόνος).
Η διεισδυτική ματιά του Χρήστου Αναστασόπουλου έχει επιλέξει διαφορετικούς και ποικίλους χαρακτήρες για να χτίσει το μυθιστόρημά του γύρω τους. Έχει την ομοφυλόφιλη Φρόσω και τις δυσκολίες που συνάντησε στο δικό της πέρασμα ζωής και έναν υπέροχο, τρυφερό αλλά σιωπηρό έρωτα για την Πίτσα, που την οδηγεί από το ένα λάθος στο άλλο, χαντακώνοντας τις ζωές και των δύο. Έχει τον μεσήλικα άντρα που ακόμη αποζητά τον ουσιαστικό έρωτα στη ζωή του, έχει τον αστυνομικό που έχει δοκιμάσει πολλές γυναίκες στη ζωή του όμως υπάρχει ένα άτομο που θα τον κάνει να τις ξεχάσει όλες, επομένως πολύ αδρά ξεπηδάει μέσα από τις γραμμές του κειμένου η νεότερη και σύγχρονη ελληνική αντίληψη και ζωή, με τις αντιθέσεις της, τις προσδοκίες της, τα όνειρά της.
Η πλοκή κινείται γύρω από τη ζωή της Πίτσας και των ανθρώπων που συνάντησε και γνωρίζουμε όλους τους ήρωες από τα γεννοφάσκια τους ως το κρίσιμο σήμερα. Δεν πρόκειται όμως για μονοδιάστατες αφηγήσεις, μιας και η ευρηματικότητα του βιβλίου είναι αυτή: κάτι θα κρατήσει ο συγγραφέας για αργότερα, ώστε να το τοποθετήσει στην καίρια θέση του στο σήμερα και να ανατρέψει κάτι δεδομένο ή να συμπληρώσει κάτι εκκρεμές, ακόμη κι αν παρεμβαίνει στην ιστορία ενός άλλου ήρωα. Έχουμε δηλαδή ένα καλά σχεδιασμένο παζλ που τα κομμάτια του δεν περιμένουν τη σειρά τους για να μπουν στη θέση τους, απλώς πετάγονται από δω κι από κει, χτίζοντας κομμάτι κομμάτι την εικόνα της ιστορίας, χωρίς να δημιουργούν και χάος. Η Σαλώμη και ο Λόλα αφηγούνται εναλλάξ τις ιστορίες από τη δική τους οπτική ο καθένας, κάτι που δίνει πολυμέρεια και ποικιλομορφία στην αφήγηση. Λείπει βέβαια η ένταση και το σασπένς που πρέπει να έχει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, μιας και το βιβλίο στρέφεται περισσότερο στην κοινωνικότητα και τον ερωτισμό, πάντα αρμονικά εξισορροπημένα, ενώ το φινάλε δε με ικανοποίησε. Ήταν πολύ ευρηματικό και ανατρεπτικό, όμως ήρθε σχεδόν αναπάντεχα και λίγο κλεψίτυπα και με στενοχώρησε. Ο ένοχος ή η ένοχη παίζει με τον αναγνώστη σχεδόν από την αρχή και είναι σα να τον αφήνει να γνωρίσει την πένα του πολύ καλού αυτού συγγραφέα ώστε στο τέλος να του αποκαλυφθεί και αυτό μου άρεσε και κρατάω: είμαι εδώ, εγώ το έκανα, συγνώμη που δε σε άφησα να το καταλάβεις, δε σου άρεσε όμως το κείμενο που διάβασες;
Το μυθιστόρημα «Στα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου» είναι μια εναλλακτική πρόταση στην αστυνομική λογοτεχνία με πολύ καλή σκιαγράφηση χαρακτήρων, γεγονότα και καταστάσεις που δε με κέρδισαν λόγω προσωπικών και καθαρά υποκειμενικών «κολλημάτων» αλλά ήταν ρηξικέλευθες για ελληνικό βιβλίο και σίγουρα θα το αγαπήσουν γατόφιλοι και μη.
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος επέστρεψε με ένα διαφορετικό μυθιστόρημα, γραμμένο από βελούδινες πατούσες, κι έβαλε ένα γερό στοίχημα με τον εαυτό του. «Τα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου» είναι ένα εναλλακτικό μυθιστόρημα μυστηρίου, όπου τους ρόλους του Πουαρώ και του Χέιστινγκς ή του Σέρλοκ Χολμς και του Ουάτσον τους υποδύονται η Σαλώμη και ο Λόλα. Ναι, Ο Λόλα, γιατί από τότε που τον ευνούχισε η κυρία Πίτσα δε θεωρούσε ότι του ταιριάζει αντρικό όνομα! Ζουν άνετα σε ένα κολωνακιώτικο διαμέρισμα, χαίρονται τον ήλιο, τα υφάσματα, τους πελάτες και τις συνεργάτιδες της πιο γνωστής μοντελίστ των Αθηνών. Μόνο που όλα αυτά θα αλλάξουν άρδην σε μία νύχτα.
Η γραφή του Χρήστου παραμένει καλή, παραστατική, με πλούσιο και σωστό λεξιλόγιο και εξαιρετική σκιαγράφηση πολλών διαφορετικών χαρακτήρων. Η αφήγηση ξετυλίγεται με αφορμή τις αναμνήσεις των γατιών από τη ζωή τους με την κυρία Πίτσα, τις οποίες αναμνήσεις συμπληρώνουν με όσα άκουσαν από δω κι από κει. Παρ’ όλο που ξεκίνησα το μυθιστόρημα περιμένοντας μόνο τις γάτες να πρωταγωνιστούν σε όλες τις πράξεις της πλοκής, σύντομα κατάλαβα πως αυτό θα ήταν αδύνατο και από ένα σημείο και μετά ίσως και βαρετό (πού να πάνε οι γάτες για να αρχίσουν τις έρευνες, αφού έχουν κλειδωθεί μέσα μ’ ένα πτώμα;), γι’ αυτό μου άρεσε η ιδέα του συγγραφέα να ξετυλίξει τις ζωές των πρωταγωνιστών, τάχα μου υποτίθεται μέσα από το στόμα των τριχωτών τετράποδων. Έτσι λοιπόν μαθαίνουμε για τον βίο και την πολιτεία της Πίτσας από τα Τρίκαλα που ήρθε στην Αθήνα ως βοηθός της Φρόσως, για τους άντρες που γνώρισε, για τα μοντέλα που ανέδειξε, για την καριέρα της και για τον χαρακτήρα που έχτισε. Παράλληλα, τα γατιά κυκλοφορούν μες στο σπίτι, γλείφονται και νιαουρίζουν, γενικώς συμπεριφέρονται με ανατριχιαστική αληθοφάνεια, την οποία μόνο κάποιος μόνιμος συγκάτοικος γατιών και ταυτόχρονα ταλαντούχος συγγραφέας μπορεί να αποτυπώσει!
Εδώ ακριβώς είναι η πουριτανική μου ένσταση. Σε αυτό το μυθιστόρημα ήρθα αντιμέτωπος με τον δικό μου χαρακτήρα και αναμετρήθηκα με τις αντοχές και τις ανοχές μου, μιας και ένα σημαντικό κομμάτι του χαρακτήρα της κυρίας Πίτσας με βρίσκει απόλυτα αντίθετο, αν και από ψυχολογικής άποψης είναι τεκμηριωμένο. Η δημιουργός λοιπόν, μετά από έναν σημαντικό και τρυφερό έρωτα που γνωρίζει στη ζωή της, αρχίζει να αποζητά το σεξ μετά μανίας, καταλήγοντας νυμφομανής, κι αυτό δεν είναι spoiler, μιας και χάρη σε αυτήν την προσωπικότητα οι ένοχοι είναι πολλοί. Από την άλλη, όμως, αυτή δεν είναι η μαγεία της λογοτεχνίας; Να σου υποδεικνύει κάποιος πράγματα και καταστάσεις που ο ίδιος δε θες ή δεν έχεις γνωρίσει ως τώρα και χάρη σε αυτό ακριβώς το ταλέντο που λίγοι έχουν να σου το αναπαριστά στις πραγματικές του διαστάσεις, με τις παρελκόμενες συνέπειες κι έτσι να συνειδητοποιείς οριστικά αν αυτό σε ιντριγκάρει ή σε απογοητεύει στη ζωή σου; Η Πίτσα λοιπόν δε χάνει στιγμή να μη γευτεί το σεξ, μιας και νιώθει απόλυτα στερημένη από αυτό στα πρώτα χρόνια της ζωής της, από την άλλη όμως ο συγγραφέας αυτό το χαρακτηριστικό δεν το ξεχειλώνει και δεν το εκμεταλλεύεται: η πρωταγωνίστρια καταλήγει πολύ σύντομα σε ελάχιστα και συγκεκριμένα άτομα για να συνεχίσει τη ζωή της, όσο την αφήσανε (αν κάποιος από αυτούς είναι ο δολοφόνος).
Η διεισδυτική ματιά του Χρήστου Αναστασόπουλου έχει επιλέξει διαφορετικούς και ποικίλους χαρακτήρες για να χτίσει το μυθιστόρημά του γύρω τους. Έχει την ομοφυλόφιλη Φρόσω και τις δυσκολίες που συνάντησε στο δικό της πέρασμα ζωής και έναν υπέροχο, τρυφερό αλλά σιωπηρό έρωτα για την Πίτσα, που την οδηγεί από το ένα λάθος στο άλλο, χαντακώνοντας τις ζωές και των δύο. Έχει τον μεσήλικα άντρα που ακόμη αποζητά τον ουσιαστικό έρωτα στη ζωή του, έχει τον αστυνομικό που έχει δοκιμάσει πολλές γυναίκες στη ζωή του όμως υπάρχει ένα άτομο που θα τον κάνει να τις ξεχάσει όλες, επομένως πολύ αδρά ξεπηδάει μέσα από τις γραμμές του κειμένου η νεότερη και σύγχρονη ελληνική αντίληψη και ζωή, με τις αντιθέσεις της, τις προσδοκίες της, τα όνειρά της.
Η πλοκή κινείται γύρω από τη ζωή της Πίτσας και των ανθρώπων που συνάντησε και γνωρίζουμε όλους τους ήρωες από τα γεννοφάσκια τους ως το κρίσιμο σήμερα. Δεν πρόκειται όμως για μονοδιάστατες αφηγήσεις, μιας και η ευρηματικότητα του βιβλίου είναι αυτή: κάτι θα κρατήσει ο συγγραφέας για αργότερα, ώστε να το τοποθετήσει στην καίρια θέση του στο σήμερα και να ανατρέψει κάτι δεδομένο ή να συμπληρώσει κάτι εκκρεμές, ακόμη κι αν παρεμβαίνει στην ιστορία ενός άλλου ήρωα. Έχουμε δηλαδή ένα καλά σχεδιασμένο παζλ που τα κομμάτια του δεν περιμένουν τη σειρά τους για να μπουν στη θέση τους, απλώς πετάγονται από δω κι από κει, χτίζοντας κομμάτι κομμάτι την εικόνα της ιστορίας, χωρίς να δημιουργούν και χάος. Η Σαλώμη και ο Λόλα αφηγούνται εναλλάξ τις ιστορίες από τη δική τους οπτική ο καθένας, κάτι που δίνει πολυμέρεια και ποικιλομορφία στην αφήγηση. Λείπει βέβαια η ένταση και το σασπένς που πρέπει να έχει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, μιας και το βιβλίο στρέφεται περισσότερο στην κοινωνικότητα και τον ερωτισμό, πάντα αρμονικά εξισορροπημένα, ενώ το φινάλε δε με ικανοποίησε. Ήταν πολύ ευρηματικό και ανατρεπτικό, όμως ήρθε σχεδόν αναπάντεχα και λίγο κλεψίτυπα και με στενοχώρησε. Ο ένοχος ή η ένοχη παίζει με τον αναγνώστη σχεδόν από την αρχή και είναι σα να τον αφήνει να γνωρίσει την πένα του πολύ καλού αυτού συγγραφέα ώστε στο τέλος να του αποκαλυφθεί και αυτό μου άρεσε και κρατάω: είμαι εδώ, εγώ το έκανα, συγνώμη που δε σε άφησα να το καταλάβεις, δε σου άρεσε όμως το κείμενο που διάβασες;
Το μυθιστόρημα «Στα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου» είναι μια εναλλακτική πρόταση στην αστυνομική λογοτεχνία με πολύ καλή σκιαγράφηση χαρακτήρων, γεγονότα και καταστάσεις που δε με κέρδισαν λόγω προσωπικών και καθαρά υποκειμενικών «κολλημάτων» αλλά ήταν ρηξικέλευθες για ελληνικό βιβλίο και σίγουρα θα το αγαπήσουν γατόφιλοι και μη.
June 20, 2017
Το νέο βιβλίο του Χρήστου Αναστασόπουλου έχει δύο γάτες για πρωταγωνιστές. Ναι, ναι καλά διάβασες.
Ο Λόλα και η Σαλώμη είναι δύο –αξιολάτ��ευτες- γάτες που καλούνται να λύσουν το μυστήριο του θανάτου της ιδιοκτήτριάς τους, Πίτσας.
Πρωτότυπο ακούγεται, σωστά; Και πίστεψέ με, είναι. Η ιστορία ξεκινά, όπως μαρτυρά και το οπισθόφυλλο, μ�� τον Λόλα και τη Σαλώμη που βρίσκουν την Πίτσα νεκρή στο σαλόνι μετά από ένα πάρτι και αποφασίζουν να αναλύσουν όσα ξέρουν για τη ζωή της αλλά και τις σχέσεις της, ώστε να αποκαλύψουν ποιος μπορεί να ευθύνεται για τον θάνατό της. Φταίει η Φρόσω; Ο Γιώργος; Η Τίνα; Ο Πέτρος; Ο Νίκος; Ο Σωτήρης; Η Μαρία;
Κάθε κεφάλαιο αφιερώνεται σε έναν από τους υπόπτους και τη ζωή του, ενώ ολοκληρώνεται με τον Λόλα και τη Σαλώμη που συμπληρώνουν τα υπόλοιπα.
Το βιβλίο είναι πράγματι μοναδικό. Πρωτότυπο, με μεστή γραφή και ιδιαίτερο. Θα σου έλεγα πως απευθύνεται σε όλους, σε εκείνους που λατρεύουν τις γάτες, σε εκείνους που αγαπούν τα μυστήρια, σε εκείνους που διαβάζουν κοινωνικά και αισθηματικά και με λίγα λόγια, σε όσους θέλουν να διαβάσουν ένα πρωτότυπο και καλογραμμένο βιβλίο. Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο του Χρήστου Αναστασόπουλου και η εξέλιξή του ως συγγραφέα είναι ξεκάθαρη. Τώρα, αν έπρεπε να βρω ένα αρνητικό, τότε θα ήταν πως δεν είναι μεγαλύτερο ή έστω να έχει συνέχεια. Το σίγουρο είναι πως οι περιπέτειες της ζωής της Πίτσας θα μείνουν μαζί σου για καιρό και όταν βλέπεις μία γάτα θα αναρωτιέσαι τι σκέφτεται.
www.bookcity.gr
Ο Λόλα και η Σαλώμη είναι δύο –αξιολάτ��ευτες- γάτες που καλούνται να λύσουν το μυστήριο του θανάτου της ιδιοκτήτριάς τους, Πίτσας.
Πρωτότυπο ακούγεται, σωστά; Και πίστεψέ με, είναι. Η ιστορία ξεκινά, όπως μαρτυρά και το οπισθόφυλλο, μ�� τον Λόλα και τη Σαλώμη που βρίσκουν την Πίτσα νεκρή στο σαλόνι μετά από ένα πάρτι και αποφασίζουν να αναλύσουν όσα ξέρουν για τη ζωή της αλλά και τις σχέσεις της, ώστε να αποκαλύψουν ποιος μπορεί να ευθύνεται για τον θάνατό της. Φταίει η Φρόσω; Ο Γιώργος; Η Τίνα; Ο Πέτρος; Ο Νίκος; Ο Σωτήρης; Η Μαρία;
Κάθε κεφάλαιο αφιερώνεται σε έναν από τους υπόπτους και τη ζωή του, ενώ ολοκληρώνεται με τον Λόλα και τη Σαλώμη που συμπληρώνουν τα υπόλοιπα.
Το βιβλίο είναι πράγματι μοναδικό. Πρωτότυπο, με μεστή γραφή και ιδιαίτερο. Θα σου έλεγα πως απευθύνεται σε όλους, σε εκείνους που λατρεύουν τις γάτες, σε εκείνους που αγαπούν τα μυστήρια, σε εκείνους που διαβάζουν κοινωνικά και αισθηματικά και με λίγα λόγια, σε όσους θέλουν να διαβάσουν ένα πρωτότυπο και καλογραμμένο βιβλίο. Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο του Χρήστου Αναστασόπουλου και η εξέλιξή του ως συγγραφέα είναι ξεκάθαρη. Τώρα, αν έπρεπε να βρω ένα αρνητικό, τότε θα ήταν πως δεν είναι μεγαλύτερο ή έστω να έχει συνέχεια. Το σίγουρο είναι πως οι περιπέτειες της ζωής της Πίτσας θα μείνουν μαζί σου για καιρό και όταν βλέπεις μία γάτα θα αναρωτιέσαι τι σκέφτεται.
www.bookcity.gr
September 19, 2018
Πρωτότυπο, ιδιαίτερο, ανάλαφρο, χιουμοριστικό με δόσεις αστυνομικού και ερωτικού περιεχομένου!
August 13, 2023
Διαβάζοντας το βιβλίο μου για τελευταία φορά, πριν αυτό ξεκινήσει το ταξίδι του για το τυπογραφείο και ύστερα τα χέρια σας, έχω να δηλώσω πως είμαι πολύ περήφανος γιατί αυτή είναι η πιο ώριμη δουλειά μου. Ελπίζω να το απολαύσετε όσο το απόλαυσα κι εγώ γράφοντάς το.
December 16, 2017
Η Πίτσα, διάσημη σχεδιάστρια μόδας, μετά από ένα ολονύχτιο πάρτι που πραγματοποίησε καταλήγει μυστηριωδώς νεκρή. Οι πρώτοι που την βρήκαν είναι ο Λόλα και η Σαλώμη, οι αγαπημένες γάτες της Πίτσας.
Οι δυο γάτες αρχίζουν αμέσως να αναλύουν τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή της κυράς τους. Οι πληροφορίες που έχουν, είναι από συζητήσεις που έχουν γίνει μπροστά τους ή από κάποιες στιγμές που κρυφάκουγαν. Είναι δύσκολο να γίνεις ένας γατό-Ηρακλής Πουαρό όμως όταν βρίσκεις τον άνθρωπο που σε φροντίζει δολοφονημένη, δεν το γατό-σκέφτεσαι περισσότερο παρά ξεκινάς να ξετυλίγεις το νήμα της ζωής της.
Έτσι ο Λόλα μαζί με τη μοναδική Σαλώμη γίνονται ντετέκτιβ και προσπαθούν να ανακαλύψουν ποιος ή ποια σκότωσε την Πίτσα και γιατί...
Στο κάθε κεφάλαιο αναπτύσσεται και ένας χαρακτήρας που αφιέρωσε χρόνο από τη ζωή της η Πίτσα και παράλληλα έχουμε και διάφορους γατό-σχολιασμούς ! Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που του λείπει λίγο η ένταση αλλά κερδίζει η παραστατική γραφή του Κου Αναστασόπουλου καθώς και η μοναδική ανάπτυξη χαρακτήρων .
Ομολογώ πως φτάνοντας στα δυο τρίτα του βιβλίου και έχοντας κάνει την εμφάνιση τους διάφορα κομμάτια παζλ, από τη ζωή της δολοφονημένης Πίτσας, δεν μπορούσαν να μπουν σε μια σειρά διότι ένιωθα πως κάποιος άλλαζε το σχήμα των κομματιών ώστε να μην μπορώ να σχηματίσω την τελική εικόνα του πιθανού δολοφόνου.
Βέβαια, αυτό εξηγείται προς το τέλος που γίνεται μια ανατροπή, διότι το πρόσωπο που μιλά στη νεκρή θεωρούμε ότι είναι και ο/η δολοφόνος της Πίτσας και ξαφνικά ακούμε από κάποιον άλλο μια μοναδική εξομολόγηση και ο αναγνώστης είτε θα μείνει στήλη άλατος, είτε θα γελάσει...
Για να μη σας ταλαιπωρώ αυτός/αυτή που σκότωσε την Πίτσα είναι ... όχι φυσικά δεν θα σας το γράψω, αυτό για να το μάθετε πρέπει να διαβάσετε μόνοι σας το βιβλίο για να το ανακαλύψετε και σίγουρα θα περάσετε όμορφες ώρες ανάγνωσης μαζί με τις βελούδινες πατουσίτσες του Λόλα και της Σαλώμης.
Οι δυο γάτες αρχίζουν αμέσως να αναλύουν τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή της κυράς τους. Οι πληροφορίες που έχουν, είναι από συζητήσεις που έχουν γίνει μπροστά τους ή από κάποιες στιγμές που κρυφάκουγαν. Είναι δύσκολο να γίνεις ένας γατό-Ηρακλής Πουαρό όμως όταν βρίσκεις τον άνθρωπο που σε φροντίζει δολοφονημένη, δεν το γατό-σκέφτεσαι περισσότερο παρά ξεκινάς να ξετυλίγεις το νήμα της ζωής της.
Έτσι ο Λόλα μαζί με τη μοναδική Σαλώμη γίνονται ντετέκτιβ και προσπαθούν να ανακαλύψουν ποιος ή ποια σκότωσε την Πίτσα και γιατί...
Στο κάθε κεφάλαιο αναπτύσσεται και ένας χαρακτήρας που αφιέρωσε χρόνο από τη ζωή της η Πίτσα και παράλληλα έχουμε και διάφορους γατό-σχολιασμούς ! Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που του λείπει λίγο η ένταση αλλά κερδίζει η παραστατική γραφή του Κου Αναστασόπουλου καθώς και η μοναδική ανάπτυξη χαρακτήρων .
Ομολογώ πως φτάνοντας στα δυο τρίτα του βιβλίου και έχοντας κάνει την εμφάνιση τους διάφορα κομμάτια παζλ, από τη ζωή της δολοφονημένης Πίτσας, δεν μπορούσαν να μπουν σε μια σειρά διότι ένιωθα πως κάποιος άλλαζε το σχήμα των κομματιών ώστε να μην μπορώ να σχηματίσω την τελική εικόνα του πιθανού δολοφόνου.
Βέβαια, αυτό εξηγείται προς το τέλος που γίνεται μια ανατροπή, διότι το πρόσωπο που μιλά στη νεκρή θεωρούμε ότι είναι και ο/η δολοφόνος της Πίτσας και ξαφνικά ακούμε από κάποιον άλλο μια μοναδική εξομολόγηση και ο αναγνώστης είτε θα μείνει στήλη άλατος, είτε θα γελάσει...
Για να μη σας ταλαιπωρώ αυτός/αυτή που σκότωσε την Πίτσα είναι ... όχι φυσικά δεν θα σας το γράψω, αυτό για να το μάθετε πρέπει να διαβάσετε μόνοι σας το βιβλίο για να το ανακαλύψετε και σίγουρα θα περάσετε όμορφες ώρες ανάγνωσης μαζί με τις βελούδινες πατουσίτσες του Λόλα και της Σαλώμης.
May 2, 2018
Από τα λίγα βιβλία που πρώτα με κέρδισε το εξώφυλλο με το γκρι πατουσάκι και την υπόνοια μουστακιού να ξεπετάγεται από την γωνία!
Ο Λόλα(ναι αρσενικός είναι, διαβάστε για να μάθετε τον λόγο που έχει αυτό το όνομα) βρίσκει νεκρή την Πίτσα, την αφεντικίνα του και διάσημη σχεδιάστρια μόδας και μαζί με την γάτο-συγκάτοικο του την Σαλώμη ψάχνουν να βρουν τον δολοφόνο.
Μέσα από την αφήγηση των δύο γατιών έχουμε την απαρίθμηση των υπόπτων, μαθαίνουμε για την ζωή της Πίτσας και πως τέμνεται με την δική τους.
Ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί μιας και δεν περιέχει περιττολογίες.
Σε αρκετά σημεία του γελάς, συγκίνησε και γενικότερα το ζεις.
Δεν θέλω να πω πολλά για να τα ανακαλύψετε μόνοι σας θα πω μόνο αυτό: αν αγαπάτε τις γάτες, τα αστυνομικά μυθιστορήματα και το διάβασμα τότε πρέπει να το διαβάσετε οπωσδήποτε!
Ο Λόλα(ναι αρσενικός είναι, διαβάστε για να μάθετε τον λόγο που έχει αυτό το όνομα) βρίσκει νεκρή την Πίτσα, την αφεντικίνα του και διάσημη σχεδιάστρια μόδας και μαζί με την γάτο-συγκάτοικο του την Σαλώμη ψάχνουν να βρουν τον δολοφόνο.
Μέσα από την αφήγηση των δύο γατιών έχουμε την απαρίθμηση των υπόπτων, μαθαίνουμε για την ζωή της Πίτσας και πως τέμνεται με την δική τους.
Ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί μιας και δεν περιέχει περιττολογίες.
Σε αρκετά σημεία του γελάς, συγκίνησε και γενικότερα το ζεις.
Δεν θέλω να πω πολλά για να τα ανακαλύψετε μόνοι σας θα πω μόνο αυτό: αν αγαπάτε τις γάτες, τα αστυνομικά μυθιστορήματα και το διάβασμα τότε πρέπει να το διαβάσετε οπωσδήποτε!
November 12, 2018
Μια παρουσίαση προσωπικοτήτων και ουδόλως ένα αστυνομικό μυθιστόρημα ήταν το ανάγνωσμα,το οποίο κάποια στιγμή κατάντησε τόσο κουραστικό που πόνεσε το μυαλό μου.Τα κομμάτια με τα γατάκια θα μπορούσαν να είναι χαριτωμένα,αλλά δεν ήταν και πολύ.Επιπλέον, η παρουσίαση των χαρακτήρων που πέρασαν από την ζωή της Πίτσας ήταν υπέρ το δέον αναλυτικά δοσμένοι,πολύ ΣεκΣ χωρίς να δίνει στην ιστορία πλοκή ή ένταση,και στο τέλος νάδα,τίποτα,νάθινγκ.Το πιο ενδιαφέρον σημείο του βιβλίου ήταν ο Επίλογος,όπου ο συγγραφέας έδειξε πως έχει τον τρόπο να δώσει σασπένς,αλλά δεν θέλει πάντα.Επειδή όμως,το ψυχογράφημα των χαρακτήρων ήταν ολοκληρωμένο,κατάλαβα μέχρι κεραίας τι κουμάσι ήταν ο καθένας,θα του δώσω 3🌟
July 17, 2017
Αυτές δεν είναι γάτες. Είμαστε όλοι εμείς με τα γατίσια μας ρούχα. Περπατάμε με τα πατήματά τους, γουργουρίζουμε, χουζουρεύουμε, βολεβόμαστε και κουτσομπολεύουμε. Αυτές είναι οι γάτες του Χρήστου Αναστασόπουλου. Με την πανέξυπνη ιδέα δυο γάτες να βρίσκουν την αφεντικίνα τους νεκρή και να αρχίζουν σαν επίδοξοι ντέντεκτιβ το ψάξιμο του πιθανού δολοφόνο του, ο Χρήστος Αναστασόπουλος στην πραγματικότητα έγραψε ένα βιβλίο για την ανθρώπινη περιέργεια, υπεραναλυτικότητα και την τάση όλων μας να ανακατευόμαστε με υπεροψία στις ιστορίες των άλλων για να σχολιάσουμε, να θαυμάσουμε, να κριτικάρουμε ότι είναι κοντά ή και μακριά μας. Διάβασα το βιβλίο σε δύο μέρες χωρίς να θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου επειδή έβλεπα στην ιστορία κάθε υποψήφιου δολοφόνου την γειτονισσά μου, τη θεία μου, τον συναδελφό μου σε ένα απίστευτο κους κους σκιαγράφησης χαρακτήρων. Είχα καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο χαρακτήρων και τα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου με κέρδισε. Δεν είναι αστυνομικό κατά τα κλασικά πρότυπα και η αλήθεια είναι πως δεν σε ενδιαφέρει κιόλας. Έβλεπα όμως μια Μις Μαρπλ να παρακολουθεί με τα κυάλια της το μικρό της χωριό ή αλλιώς την κυρα Τούλα απέναντι από το σπίτι μου να τριγυρίζει με την ρόμπα της, να κοντοστέκεται στην κυρά Γωγώ και να σταματάνε και οι δυο την ανάλυση της καθημερινότητας της γειτονιάς μόλις έφτανα στο ένα μέτρο για να συνεχίσουνε με την νέα θεματολογία τους -εμένα και το τι φοράω- αμέσως μόλις απομακρινόμουν. Ένα χωριό, μια γειτονιά, μια παρέα, δυο γάτες που γυροφέρνουν τις ζωές όλων και τις αποκαλύπτουν πολλές φορές και τελειώς αλλαγμένες. Δεν έχει σημασία λοιπόν ποιος είναι ο δολοφόνος. Σημασία έχει πως θα γελάσετε πολύ και θα ζήσετε με την πένα του Χρήστου Αναστασόπουλου γνώριμα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση οι γάτες του θα σφάξουν τους πάντες με τον πιο βελούδινο τρόπο! Εύγε Χρήστο! Έγραψες ένα πολύ καλό βιβλίο!
September 30, 2017
Τιτλος: Στα βελούδινα ίχνη του δολοφόνου
Συγγραφέας: Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος
Εκδόσεις: Πνοή
Σελ. 254
Πόσο όμορφα πέρασα διαβάζοντας αυτο το βιβλιο! Την αφήγηση την κάνουν δυο γατούλες .. ναι πολυ καλα ακούσατε, μας μιλάνε οι ίδιες..μας βάζουν στη ζωή της Πίτσας(της γάτο-Θεάς τους) που βρίσκεται δολοφονημένη στο διαμέρισμα της, και προσπαθούν βάζοντας τα βελούδινα πατουσακια τους να ανακαλύψουν τον δολοφόνο. Στο πρώτο μέρος του βιβλιο σε κάθε σελίδα γελούσα τόσο πολυ, με αυτά που μας εξιστορούσαν οι γατούλες και ιδιαίτερα η Λολα(που παρεμπίπτοντος είναι αρσενικός) φανταστική περιγραφή απο τη μεριά της Λολας και συγνώμη στο συγγραφέα αλλά του δίνω ολα τα εύσημα 🐾 θα μπορέσουν οι δυο γατούλες να ανακαλύψουν ποιος είναι ο ένοχος ; δεν σας λεω αλλα.. θα σας πω να το διαβάσετε γιατί έχει πολυ έξυπνη πένα,χωρίς περιττές λεπτομέρειες,κυλάει γρήγορα και δεν νομίζω να έχει γραφτεί κάτι παρόμοιο με τέτοια ιστορία εξιχνίασης εγκλήματος απο την σκοπιά δυο γατών. Το λάτρεψα του βάζω 4/5
⭐️⭐️⭐️⭐️💋
Περιγραφή
Μια ιστορία γι’ αυτούς που αγαπούν τις γάτες, λατρεύουν τις δολοπλοκίες και τους μυστηριώδεις θανάτους.
Η Πίτσα, διάσημη σχεδιάστρια μόδας, ύστερα από ακόμα ένα επιτυχημένο πάρτι γενεθλίων, βρίσκεται νεκρή στο σαλόνι του σπιτιού της. Ο ασπρόμαυρος γάτος, που ακούει στο όνομα «Λόλα», είναι αυτός που βρίσκει πρώτος το πτώμα.Κι εκεί που αναρωτιέται ανο θάνατος προήλθεαπό φυσικά αίτια, έρχεται η Σαλώμη, η άλλη τετράποδη ένοικος του σπιτιού, να ταράξει τα νερά με την ερώτησή της: «Μήπως τη σκότωσε κάποιος από τους καλεσμένους;».
Τα πρώτα συμπεράσματα πάντως είναι πως αρκετοί θα την ήθελαν νεκρή και για αμέτρητους λόγους…
Συγγραφέας: Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος
Εκδόσεις: Πνοή
Σελ. 254
Πόσο όμορφα πέρασα διαβάζοντας αυτο το βιβλιο! Την αφήγηση την κάνουν δυο γατούλες .. ναι πολυ καλα ακούσατε, μας μιλάνε οι ίδιες..μας βάζουν στη ζωή της Πίτσας(της γάτο-Θεάς τους) που βρίσκεται δολοφονημένη στο διαμέρισμα της, και προσπαθούν βάζοντας τα βελούδινα πατουσακια τους να ανακαλύψουν τον δολοφόνο. Στο πρώτο μέρος του βιβλιο σε κάθε σελίδα γελούσα τόσο πολυ, με αυτά που μας εξιστορούσαν οι γατούλες και ιδιαίτερα η Λολα(που παρεμπίπτοντος είναι αρσενικός) φανταστική περιγραφή απο τη μεριά της Λολας και συγνώμη στο συγγραφέα αλλά του δίνω ολα τα εύσημα 🐾 θα μπορέσουν οι δυο γατούλες να ανακαλύψουν ποιος είναι ο ένοχος ; δεν σας λεω αλλα.. θα σας πω να το διαβάσετε γιατί έχει πολυ έξυπνη πένα,χωρίς περιττές λεπτομέρειες,κυλάει γρήγορα και δεν νομίζω να έχει γραφτεί κάτι παρόμοιο με τέτοια ιστορία εξιχνίασης εγκλήματος απο την σκοπιά δυο γατών. Το λάτρεψα του βάζω 4/5
⭐️⭐️⭐️⭐️💋
Περιγραφή
Μια ιστορία γι’ αυτούς που αγαπούν τις γάτες, λατρεύουν τις δολοπλοκίες και τους μυστηριώδεις θανάτους.
Η Πίτσα, διάσημη σχεδιάστρια μόδας, ύστερα από ακόμα ένα επιτυχημένο πάρτι γενεθλίων, βρίσκεται νεκρή στο σαλόνι του σπιτιού της. Ο ασπρόμαυρος γάτος, που ακούει στο όνομα «Λόλα», είναι αυτός που βρίσκει πρώτος το πτώμα.Κι εκεί που αναρωτιέται ανο θάνατος προήλθεαπό φυσικά αίτια, έρχεται η Σαλώμη, η άλλη τετράποδη ένοικος του σπιτιού, να ταράξει τα νερά με την ερώτησή της: «Μήπως τη σκότωσε κάποιος από τους καλεσμένους;».
Τα πρώτα συμπεράσματα πάντως είναι πως αρκετοί θα την ήθελαν νεκρή και για αμέτρητους λόγους…
June 6, 2017
Πρωτότυπη η σκέψη να δώσει ένας συγγραφέας τον λόγο στις γάτες του να αφηγηθούν μια ιστορία; Σίγουρα είναι. Μα, δεν είναι μονάχα αυτό. Το βιβλίο του Χρ. Αναστασόπουλου ακολουθεί μια πορεία σταδιακής αποκάλυψης της προσωπικότητας των ανθρώπων, που αποτελούν το στενό περιβάλλον της πρωταγωνίστριας του, ή μάλλον ενός πτώματος, αφού η ιστορία παρουσιάζεται μέσα από το πρίσμα ενός άλλου κόσμου, αυτόν της Λόλας και της Σαλώμης που είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές.
Πολλοί και διαφορετικοί μεταξύ τους ήρωες, ο καθένας με τα δικά του πάθη και τις αδυναμίες. Το κλισέ του ενάρετου και του ανήθικου ήρωα, δεν θα το βρείτε σε αυτήν την ιστορία γιατί δεν στηρίζεται σε αυτό το τόσο εύκολο δίπολο του καλού και του κακού. Η πραγματική ανθρώπινη φύση γίνεται αποδεκτή, όπως ακριβώς είναι. Όλα τα ένοχα μυστικά, που απλά υποψιαζόμαστε ότι κρύβονται πίσω από την καλά προστατευμένη εικόνα των ανθρώπων γύρω μας, παρουσιάζονται μέσα από τις δυο γάτες, τα κατοικίδια, που στα μάτια μας φαίνονται να έχουν τον ρόλο των ακίνδυνων παρατηρητών της ζωής μας.
Ακόμη γελάω με το τέλος, που αντίθετα με οποιοδήποτε τέτοιου τύπου ιστορία, δεν με πείραξε καθόλου που έκανα μια τόσο μεγάλη «διαδρομή» για να φτάσω εκεί.
Υ.Γ. Αν ποτέ πάθω τίποτα, μην ρωτήσετε την γάτα μου. Ψέματα θα σας πει…
Πολλοί και διαφορετικοί μεταξύ τους ήρωες, ο καθένας με τα δικά του πάθη και τις αδυναμίες. Το κλισέ του ενάρετου και του ανήθικου ήρωα, δεν θα το βρείτε σε αυτήν την ιστορία γιατί δεν στηρίζεται σε αυτό το τόσο εύκολο δίπολο του καλού και του κακού. Η πραγματική ανθρώπινη φύση γίνεται αποδεκτή, όπως ακριβώς είναι. Όλα τα ένοχα μυστικά, που απλά υποψιαζόμαστε ότι κρύβονται πίσω από την καλά προστατευμένη εικόνα των ανθρώπων γύρω μας, παρουσιάζονται μέσα από τις δυο γάτες, τα κατοικίδια, που στα μάτια μας φαίνονται να έχουν τον ρόλο των ακίνδυνων παρατηρητών της ζωής μας.
Ακόμη γελάω με το τέλος, που αντίθετα με οποιοδήποτε τέτοιου τύπου ιστορία, δεν με πείραξε καθόλου που έκανα μια τόσο μεγάλη «διαδρομή» για να φτάσω εκεί.
Υ.Γ. Αν ποτέ πάθω τίποτα, μην ρωτήσετε την γάτα μου. Ψέματα θα σας πει…
Read
May 21, 2017"Μια ιστορία γι'αυτούς που αγαπούν τις γάτες ,λατρεύουν τις δολοπλοκίες και τους μυστηριώδεις θανάτους" διάβασα στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και αφού τα αγαπώ και τα τρία το πήρα και το ξεκίνησα αμέσως.
Η Πίτσα διάσημη σχεδιάστρια μόδας,ύστερα από ακόμα ένα επιτυχημένο πάρτι γενεθλίων ,βρίσκεται νεκρή στο σαλόνι του σπιτιού της από τις δύο αγαπημένες της γάτες .Και ενώ ο "Λόλα'' ο οποίος βρίσκει το πτώμα αναρωτιέται αν ο θάνατος προήλθε από φυσικά αίτια η "Σαλώμη" τον κάνει να αναρωτηθεί μήπως κάποιος την δολοφόνησε!!!
Ο κ.Αναστασόπουλος χρησιμοποιώντας με έξυπνο τρόπο τα αγαπημένα του τετράποδα μας χάρισε ένα ευφάνταστο,με μπόλικες δόσεις χιούμορ,νιάου, αστυνομικό-κοινωνικό μυθιστόρημα.Μέσα από τα μάτια των δύο αξιολάτρευτων Λόλα και Σαλώμη μας παρουσιάζει τους ανθρώπους του κοντινού περιβάλλοντος της Πίτσας και αναλύοντας τη ζωή και το χαρακτήρα του καθενός, τους καθιστά υπόπτους.Άνθρωποι με διαφορετική καταγωγή,κοινωνικό στρώμα,επάγγελμα,χαρακτήρα,συμπεριφορά,επιλογές στην προσωπική τους ζωή μας αποκαλύπτονται σιγά σιγά και μας κάνουν να σκεφτούμε,να κρίνουμε,αναρωτηθούμε....Και η λύση του γρίφου ανατρεπτική,κάτι που εγώ δεν φανταζόμουν.Το τέλος απρόσμενο και ανατρεπτικό.Το απόλαυσα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα.
Όλοι ύποπτοι,όλοι θα είχαν το κίνητρο και για διαφορετικούς λόγους να την θέλουν νεκρή ...ανακαλύψτε κι εσείς τον ....ένοχο!!!!
Η Πίτσα διάσημη σχεδιάστρια μόδας,ύστερα από ακόμα ένα επιτυχημένο πάρτι γενεθλίων ,βρίσκεται νεκρή στο σαλόνι του σπιτιού της από τις δύο αγαπημένες της γάτες .Και ενώ ο "Λόλα'' ο οποίος βρίσκει το πτώμα αναρωτιέται αν ο θάνατος προήλθε από φυσικά αίτια η "Σαλώμη" τον κάνει να αναρωτηθεί μήπως κάποιος την δολοφόνησε!!!
Ο κ.Αναστασόπουλος χρησιμοποιώντας με έξυπνο τρόπο τα αγαπημένα του τετράποδα μας χάρισε ένα ευφάνταστο,με μπόλικες δόσεις χιούμορ,νιάου, αστυνομικό-κοινωνικό μυθιστόρημα.Μέσα από τα μάτια των δύο αξιολάτρευτων Λόλα και Σαλώμη μας παρουσιάζει τους ανθρώπους του κοντινού περιβάλλοντος της Πίτσας και αναλύοντας τη ζωή και το χαρακτήρα του καθενός, τους καθιστά υπόπτους.Άνθρωποι με διαφορετική καταγωγή,κοινωνικό στρώμα,επάγγελμα,χαρακτήρα,συμπεριφορά,επιλογές στην προσωπική τους ζωή μας αποκαλύπτονται σιγά σιγά και μας κάνουν να σκεφτούμε,να κρίνουμε,αναρωτηθούμε....Και η λύση του γρίφου ανατρεπτική,κάτι που εγώ δεν φανταζόμουν.Το τέλος απρόσμενο και ανατρεπτικό.Το απόλαυσα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα.
Όλοι ύποπτοι,όλοι θα είχαν το κίνητρο και για διαφορετικούς λόγους να την θέλουν νεκρή ...ανακαλύψτε κι εσείς τον ....ένοχο!!!!
Displaying 1 - 12 of 12 reviews