Ευτυχισμένες Οικογένειες

by Δημήτρης Στεφανάκης

«Οι ευτυχισμένες οικογένειες δεν έχουν μυστικά, αλλιώς δεν είναι ευτυχισμένες». Αυτό ισχυρίζεται ο Άγης Δημητριάδης-Σέραρντ. Ο ίδιος βέβαια συντηρεί δύο σπίτια, δύο γυναίκες, δύο παιδιά, ζει ουσιαστικά δύο ζωές. Στο μεταξύ η οικογένειά του, από τις επιφανέστερες της Αθήνας, περνά δύσκολες ώρες. Ο Ρόμπερτ Σέραρντ, ιδρυτής του ομώνυμου πολυτελούς ξενοδοχείου, βρίσκεται ξαφνικά στο στόχαστρο νεαρού φοιτητή ο οποίος διεξάγει έρευνα για το κρίσιμο διάστημα 1939-1945 και απειλεί να αμαυρώσει τη μνήμη του. Όλοι δηλώνουν θορυβημένοι εκτός από τη Λήδα Δημητριάδη, τη δικηγόρο της οικογένειας, η οποία ενθουσιάζεται με την ιδέα ότι κάποιος αποφάσισε επιτέλους να φωτίσει τη σκοτεινή διαδρομή του.

Ανασκοπώντας ωστόσο έναν αιώνα οικογενειακής ιστορίας, η οποία συχνά εμπλέκεται με τη διαδρομή της χώρας, η Λήδα ανακαλύπτει πως οι πάντες κρύβουν μυστικά: Πάθη ή εγκλήματα, έχθρες ή προδοσίες, όλα όσα συνθέτουν το μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένες οι «ευτυχισμένες οικογένειες». Κι αυτό είναι μια παρηγοριά…

416 pages, Paperback

First published April 27, 2017

About the author

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα των Σολ Μπέλοου, Ε. Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Προσπέρ Μεριμέ, Ονορέ ντε Μπαλζάκ κ.ά. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 2000 με το μυθιστόρημά του «Φρούτα εποχής» και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα οκτώ μυθιστορήματά του.

Το μυθιστόρημά του «Μέρες Αλεξάνδρειας» (2007) μεταφράστηκε στα γαλλικά, τιμήθηκε με το Prix Méditerranée Etranger 2011 και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ισπανικά και στα αραβικά.
Το μυθιστόρημά του «Φιλμ Νουάρ» το οποίο επίσης μεταφράστηκε στα γαλλικά ήταν υποψήφιο για το Prix Balkanika 2013.

Ο Δημήτρης Στεφανάκης τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011 ενώ την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Européen 2011.
Είναι σύμβουλος έκδοσης του Λογοτεχνικού Περιοδικού «Κλεψύδρα» και μέλος της κριτικής επιτροπής του Prix Mediterranée Étranger και του Prix Méditerranée de la Poésie Nikos Gatsos.

Τον Απρίλιο του 2017 θα κυκλοφορήσει το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο «Ευτυχισμένες οικογένειες» από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Ο Έλληνας συγγραφέας, το 2014, αναγορεύτηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών για την προσφορά του στον λογοτεχνικό χώρο και τη συμβολή του στην ανάδειξη των Γραμμάτων και των Τεχνών στη Γαλλία και τον κόσμο.

Reviews

[Katerina Charisi · Rating 1 out of 5]

Σα βιβλίο της Δημουλίδου. Πιο ωραία υπόθεση, πιο κακή γραφή. Πολλά, αλήθεια, κόμματα, τόσα που, αν σε κάθε, κάθε ένα λέω, παίρναμε ανάσα, όπως θα 'πρεπε, μα την αλήθεια, θα είχαμε, αλήθεια, οργασμό.
Έλεος.

[MTK · Rating 3 out of 5]

Ενδιαφέρον βιβλίο, στιγμιότυπα από τη ζωή μιας οικογένειας σε χρονικό διάστημα περίπου ενός αιώνα. Θα έβαζα τέσσερα αστέρια, αλλά με ξένισε η υπερβολή στην κακία και την διαστροφή κάποιων χαρακτήρων, ειδικά της αφηγήτριας. Σε μια στιγμή η εικόνα της ως ενός πλάσματος τόσο διεφθαρμένου και καταστροφικού, πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο κίνητρο ή όφελος, μου προκάλεσε γέλιο, θύμιζε τον "κακό" σε κόμικ.

[Margaret · Rating 4 out of 5]

Εξαιρετικό βιβλίο. Υφερπον βιτριολικο χιούμορ, σφιχτή δομη, ενδιαφέρουσα ιστορία, ήρωες αντιήρωες και μια ευφάνταστη ανάποδη τσουλήθρα στο χρόνο.

[Anastasia Kay · Rating 4 out of 5]

Πώς να περιγράψω αυτό το βιβλίο;
Το ξεκίνησα με ενδιαφέρον.
Στην πορεία αντιπάθησα όλους τους ήρωες.
Συνεχίζοντας, ενώ ο Στεφανακης έχει βαλθεί να μας περιγράψει όλα τα μαύρα σημεία του ανθρώπινου είδους, αρχίζει να μου γίνεται όλη η οικογένεια εξαιρετικά συμπαθής και να περνάω καλά μαζί με ολους τους.
Page-turner, το διάβασα non stop.
Φτάνοντας στην τελευταία σελίδα, έκλεισα το βιβλίο με την βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί όσα μυστικά και να έχει μια οικογένεια, μπορεί πάντα να διεκδικεί την ευτυχία 😉
Θα μπορούσε κάποιος να το πει σαπουνόπερα, αν ο Στεφανακης δεν κατείχε τόσο καλά την τέχνη του γράφειν. Η ιστορία είναι ένα κουβάρι που όμως το νήμα του δεν έχει μόνο μια άκρη, ταυτόχρονα ο συγγραφέας το ξετυλίγει, με αρκετό χιούμορ, από πολλά σημεια, ώσπου στο τέλος όλο το μπερδεμένο νήμα γίνεται ένας ενιαίος κύκλος, όπως όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες...
Όπως και στη Νίκη του Χωμενιδη, εντυπωσιαστηκα για άλλη μια φορά, πώς μπορεί ένας άντρας να δημιουργήσει μια γυναίκα κεντρική ηρωίδα, τόσο άρτια ώστε να ξεχνάς πως αυτός που συγγράφει δεν είναι γυναίκα...

[. . . _ _ _ . . . · Rating 4 out of 5]

"Γυναικεία" γραφή (;) αλλά γαμώτο, τι απολαυστικό, σχεδόν μια σαπουνόπερα εποχής με καλά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά που αποκαλύπτονται κομμάτι-κομμάτι (κάτι που δεν σ' αφήνει να το αφήσεις) με ένα υποδόριο σαρκαστικό χιούμορ

[Antonis · Rating 3 out of 5]

Ένα ακόμη βιβλίο με το δημοφιλές μοτίβο της ιστορίας μιας οικογένειας κ των σχέσεων μεταξύ των μελών της μέσα στην πορεία του χρόνου. Το βιβλίο διαβάζεται πολύ άνετα. Είναι ιδανικό για την καλοκαιρινή περίοδο· θα το δούμε σίγουρα να διαβάζεται στις παραλίες. Στην ουσία είναι ένα μεγάλο διήγημα. Η κεντρική ηρωίδα, Λήδα Δημητριάδη, είναι μια "ωραία κ μοιραία" δικηγόρος που αυτο-ψυχογραφείται σε πρώτο πρόσωπο. Διατρέχει την ιστορία της οικογένειάς της από την εποχή του πολέμου μέχρι τις μέρες μας. Ένας παππούς εξ´ αγχιστείας, Βρετανός, με σκοτεινό παρελθόν, μια σειρά από θείους κ θείες με χαριτωμένες περιγραφές, ειδύλλια, καλή κοινωνία, δίψα για χρήμα κ ηδονή.
Ο Στεφανάκης στήνει ένα σκηνικό, στο οποίο κινούνται οι ήρωες του με άνεση. Λείπει όμως το βάθος των ηρώων που θα απογειώσει το βιβλίο. Οι χαράκτηρες του αναπτύσσονται τόσο όσο... Εκτός από τη Λήδας, η οποία αποκαλύπτεται σε βάθος, οι υπόλοιποι είναι αρκετά "εύθραυστοι". Τους μαθαίνουμε επιφανειακά, επιδερμικά. Στέκονται στην ιστορία, αλλά χωρίς αποτύπωμα. Στρέφονται γύρω από τη Λήδα, η οποία αναδεικνύει μόνη της τις σκοτεινές πτυχές της, χωρίς όμως να φοβίζει τον αναγνώστη (όπως ίσως θα όφειλε...).
Έχει μερικές καλές στιγμές που συγκινεί, άλλες που φιλοσοφεί για τη ζωή κ το θάνατο, κ πολλές στιγμές αμηχανίες όπου απλώς καταγράφονται γεγονότα για να προχωρήσει η ιστορία. Τα μικρά κεφάλαια, ενώ βοηθούν στο να γυρίζουν γρήγορα οι σελίδες, πολλές φορές μοιάζουν ασύνδετα μεταξύ τους.
Το τέλος είναι αναμενόμενο, χωρίς ανατροπές.
Ένα μέτριο βιβλίο, χωρίς νεύρο κ ταυτότητα, από έναν καλό τεχνίτη του λόγου. Συστήνεται για χαλαρό διάβασμα.

[Infada Spain · Rating 5 out of 5]

Το απόλυτο πεντάρι για μένα ακόμη μια φορά! Ε, ναι, τις αγαπάμε τις ηρωίδες του κυρίου Στεφανάκη...ακόμα κι αν είναι σαν τη Λή-ηδα και τη θεία Μέλπω, εμποτισμένες με άρωμα κακίας!

[Vassiliki Dass · Rating 2 out of 5]

Συμπαθητικούλι για ευχαριστα απογευματα

[Χρυσή-Σίσυ Αγγελίδου · Rating 5 out of 5]

«Ευτυχισμένες οικογένειες» … Το νέο βιβλίο του κ. Στεφάνακη Δημήτρη … και από την πρώτη σελίδα συνειδητοποιείς ότι τις περισσότερες φορές όλα είναι φαινομενικά όμορφα, ήρεμα, γαλήνια μέσα σε μία οικογένεια. Με ύφος σχεδόν ειρωνικό, το οποίο εκφράζεται μέσα από τον φοιτητή – ερευνητή της ιστορίας, ο Δημήτρης Στεφανάκης παρουσιάζει, μέσω των σημαντικότερων γεγονότων της ελληνικής ιστορίας από το 1939 και μετά, τον τρόπο με τον οποίοι πολλοί εκμεταλλεύτηκαν τις δύσκολες εποχές της Ελλάδας και πλούτισαν. Γιατί η «ευτυχισμένη οικογένεια» Δημητριάδη – Σέραρντ αντικατοπτρίζει στην ουσία όλες εκείνες τις οικογένειες που σε περιόδους κρίσης κατάφεραν να αποκτήσουν πλούτη και δύναμη, μέσω δολοπλοκιών, υπόγειων συνεννονήσεων και λαθρεμπορίων …
Αναλυτικά η άποψή μου ...
http://aisthisis.gr/vivlioaisthiseis/...

[Théodore Karataglidis · Rating 5 out of 5]

Αγαπημένος Έλληνας συγγραφέας, πάντα άμεσος και ειλικρινείς με τους αναγνώστες καταφέρνει να επικοινωνεί τις ιδέες του και να δημιουργεί ολόκληρους κόσμους.

[Georgekapa · Rating 4 out of 5]

Πολυ καλο! Τελικα υπαρχουν σημαντικες οικογενειες χωρις μυστικα;

[Athanasia Manda · Rating 5 out of 5]

Αξιολάτρευτο!ΙΖοφερά μυστικά καλα κρυμμένα στο χρόνο,κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε εγρηγορση.Ιδιαιτερο στυλ γραφής κι πηγαίο χιούμορ βασικά στοιχεια του!

[Giota Spiliopoulou · Rating 5 out of 5]

Πολυ ωραια γραφη, με λεπτομεριες για την ιστορια της χωρας μας που πολλοι ισως να μην τις γνωριζουν

[Ant · Rating 2 out of 5]

Ψυχαγωγικό, αλλά ως εκεί.

[Κάτια Ντάκουλα · Rating 4 out of 5]

Συμπαθητικό...
Όμορφη γραφή, βιτριολικό χιούμορ, σασπενς και αγωνία...δεν με τράβηξε πολύ...