Збор твораў. У 25 т. Т. 7. Каласы пад сярпом тваім: раман / Уладзімір Караткевіч; падрыхт. тэкстаў і камент. Валянціны Андрэевай; рэд. тома Алесь Бельскі. — Мінск: Мастацкая літаратура, 2014. — 790 с.
У сёмы том Збору твораў Уладзіміра Караткевіча ўвайшла першая кніга рамана «Каласы пад сярпом тваім». Упершыню друкуецца аўтарская (без цэнзурных скарацэнняў) рэдакцыя рамана.
Нарадзіўся 26 лістапада 1930 г. у Воршы ў сям'і інтэлегентаў. У час Вялікай Айчыннай вайны быў у эвакуацыі ў Пермскай вобласьці, пасьля ў Арэнбургу. У 1944 вярнуўся ў Воршу, атрымаў сярэднюю адукацыю. У 1949—1954 гг. вучыўся на філалягічным факультэце Кіеўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Т. Р. Шаўчэнкі. Настаўнічаў у вёсцы Лесавічы Тарашчанскага раёна Кіеўскай вобласці (1954—1956), у Воршы (1956—1958). Скончыў Вышэйшыя літаратурныя курсы(1960), Вышэйшыя сцэнарныя курсы (1962) у Маскве. З 1962 г. жыў у Менску. Уваходзіў у Саюз пісьменьнікаў СССР з 1957 г.
Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў. Лаўрэат Літаратурнай прэміі СП БССР імя І.Мележа (1983) за раман „Нельга забыць“ („Леаніды не вернуцца да Зямлі“), Дзяржаўнай прэміі БССР імя Якуба Коласа (1984, пасьмяротна) за раман „Чорны замак Альшанскі“.
Магутны твор як у школьным, так і ў дарослым чытанні. Абсалютная любоў да зямлі і людзей Беларусі праз фантазію, дзе людзі з імёнамі Рагнеда, Ефрасіння і Гедымін жывуць у 1850-х, Каліноўскі чытае Скарыну, і з Манюшка і Дуніным-Марцінкевічэм можна выпіць. Вядома не хапае наступнай часткі пра паўстанне, але і так адчуваецца веліч страты вынішчанага пакалення змагароў беларускай незалежнасьці.
Хацела б напiсаць на мове, але з мабiльнага крыху нязручна. Таму на расейскай. Удивительно, почему этой книги до сих пор у меня тут не записано. Я читала ее уже третий раз. Она невероятная, идеальная. Она о том, что волнует, что вызывает во мне ощущения. О родном. О близком. А самое главное - о красивом. Редко кто из белорусских писателей описывает быт так красиво. Все персонажи - ладные характеры. Цели и поступки оправданы. Мне каждый раз так жаль, что книга заканчивается :(
Кніга амаль на тысячу старонак, якой трэба прысьвяціць шмат часу. Антыімперскі, гістарычны, раман сталеньня. Уся антыімперскасьць і дбаньне аб нацыянальным высьпяваньні гэтага рамана надзвычай актуальны й дагэтуль. Дзіўна, як такую кнігу наогул надрукавалі ў СССР. Мабыць таму, што гэта былі 60-я. Тым ня менш здаецца, што цэнзарскія праўкі ў рамане прысутнічаюць. Як бы было цікава прачытаць Каласы бязь іх. Але нягледзячы на гэта, выдатная кніга, пяць зорак.
"...Бедныя, бедныя людзі! Як каласы, як травы пад сярпом тваім, грубая сіла. Ну што ж, калі твая "неабходнасць" не можа даць ім палёгкі, і волі, і шчасця - тым лепей. Тады па сваёй "неабходнасці" яны стануць каласамі пад сярпом волі, радзімы, паўстання, бітвы, каласамі, якія памруць, магчыма, але памруць, каб вырасла новая рунь. Гэта будзе скора. Нядоўга чакаць."
Кніга, якую варта прачытаць кожнаму беларусу.
Каб даведацца, як іншыя да цябе адчувалі тое ж, што й ты, у дачыненні да сваёй зямлі, якая была і ёсць даражэй за ўсе. Як жадалі волі, без якой зацкаваны народ далей ўжо ня мог.
Кніга пра тое, як беларусы імкнуліся ня быць "Усходнімі крэсамі" альбо "Северо-западным краем", а быць сабою, са сваімі звычаямі, верай, "мужыцкай" мовай, якая нясе ў сябе ўсе тое, што дорага людзям на гэтай няшчаснай зямлі.
Пад час чытання ўвесь час разумееш, што натхняла людзей на барацьбу, і за што яны змагаліся, бо адчуваеш тое ж самае, тую ж павагу і пяшчоту да роднага края.
Мой першы водгук і першая цвёрдая 5 кнізе - шчыры дзякуй, Уладзімір Караткевіч.
Не чакаў такога!!! Пачатак быў такі павольны, можа першую палову кнігі амаль нічога не здараецца. Нешта ўсё целепаецца неяк непатрэбна і несуразна... Ну не, канешне нешта ўражвае і ў першай палове, але тое як усе закруцілася потым, калі сяляне паўсталі, і асабіста калі з’явіўся на старонках Кастусь Каліноўскі, тут ужо накал падзей уражвае!! Трэба цяпер чытаць другую кнігу. Нажаль, Караткевіч не паспеў яе дапісаць і скампанаваць так як планаваў. Але паглядзім! Вельмі крута, усім хто захапляецца нашай радзімай і людзьмі нашымі - рэкамендукю! 🔥🔥🔥
Чытала не першы раз, а вось слухала як чытае Андрэй Каляда ўпершыню.
Цудоўны раман пра Алеся Загорскага, пра яго сталення, як ён знаходзіць свой сакрэт, што ён Беларус, пра тое што аказваецца, што гэты сакрэт ведаюць і іншыя. Гэта раман пра Беларусь, пра яе быт, пра культуру, пра тое як баліць нешта ўнутры, пра мову на якой саромяюцца размаўляць. Пра розніцу выхавання, пра чалавечую годнасць. Не губляе сваёй актуальнасці гэты раман і цяпер! Вельмі падабаецца!
Другая кніга, і столькі ж задавальнення ад чытання. Тут ужо дакладна больш дарослыя думкі і падзеі. А яшчэ, да мяне ўрэшце вярнулася былая хуткасць чытання, задавальненне і магчымасць сканцэнтравацца на кнізе! Увесь 2021 год не атрымлівалася, а зараз - атрымалася!
Such a shame I couldn't finish this book, and I really, really wanted to love it! 70% in I gave up, and never even got to the climax of the book, the January Uprising of 1864. Maybe it is for the better, because it might not be the best moment to read about failed struggles for freedom.
This was the first fiction book written in the Belarusian language that I have read in 12 years. A milestone in a way.
The book started so well, and and the story kept me hooked for the first 300 pages or so, the love line was reasonably believable, and the writing was smooth, I felt nostalgic and homesick, and remembered my childhood, and what summers were like on the border with Poland where my grandmother lived, and how much has changed since then, and how so much has been irreversibly lost, and how for centuries that piece of land just couldn't get a break really.
And then the book sort of unraveled, it happened slowly but steadily, and the whole thing just became so PREACHY! I mean when the main character ACCIDENTALLY bumped into Kastuś Kalinoŭski in a market and became besties with him, I was ok to suspend disbelief but then when he proceeded to accidentally bump into EVERY single famous Polish and Belarusian artist / thinker / poet who lived in the middle of 19th century and then hung out with EVERYONE from Taras Shevchenko to Stanisław Moniuszko... yeah it was a bit much.
And then so many of the interactions would unravel into the protagonist launching into a tirade of how Belarusian was actually a separate language and Belarusians were actually a distinct nation, I mean we get it, but towards page 600 it got a little bit overwhelming.
The writing itself became sloppy and the story got so uneven, then I just had to put an end to this. So disappointing.
P.S. One thing became really clear to me though: we actually have the most aesthetically sounding Slavic language, and we don't even use it!
Каласы пад сярпом тваім - гэта адна з мацнейших кніг, якія мне давадзілася чытаць; адна з мацнейших алегорый. Каб пачуць сябе сапраудным каласом, каб зразумець гісторыю радзіми, якая пераблытаецца з падзеямі суседніх краін, каб даведацца про жиццё простых людзей у непрастыя гады...Гэта ўсё адлюстроўваецца у рамане Караткевіча. Яго словы трымаюць жыццё, як тая груша, што стаяла толькі сілаю уласных карэнняў. І за ёю была зямля, а перад ёю плынь...
ня ведаю чаго я чакала але ня гэтага... першая палова часам чулася гэтакім marty sue, але ў найлепшым яго сэнсе, ад якога прыемна й лёгка чытаецца. другая палова - як, ведаеце, той суп які робіш з проста ўсяго што засталося ў лядоўні, які здаецца выходзіць смачным, але паўтараць вы яго ня будзеце. скачкі ў часе, рандомная зьмена pov (ад каго было ад першай асобы??) якая часам нібы self insert аўтара ці ламаньне чацьвёртай сьцяны, але толькі нібы - усё гэта не дапамагло скончыць гэтую адназначна фундаментальную і, канечне, фундаментальную кнігу. вельмі цешуся што нарэсьце дайшлі рукі яе прачытаць, і дакладна буду раіць іншым! як бонус шчэ хочацца чытаць шчэ беларускай клясыкі бо what do you meeeaaan яна можа быць цікавай?? што???
Цяжкая чытво, але патрэбнае. Бачна цэнзура, але, зьвяртаючы ўвагу калі быў напісаны твор, гэта становіцца зразумелым чаму так.
Гэты твор не толькі гісторыя пра паўстанне, але і разважанне пра сутнасць чалавечай свабоды. Караткевіч паказвае, што свабода гэта не абстрактная ідэя, а канкрэтны выбар, які робіць кожны чалавек. Раман прымушае думаць пра тое, ці здольныя мы сёння быць такімі ж адважнымі, як героі мінулага 4.5 зорачкі
Кніга-манумент. Грунтоўнае пагружэньне ў маляўнічую эпоху. Сьмелыя нацыяналістычныя выказваньні, а на суседніх старонках - фанатычны протакамунізм. Багаты слоўнік персанажаў і аўтара, некаторыя сцэны і рэплікі засталіся незразумелымі :) Раю ўсім, каго сколь-небудзь цікавіць беларуская гісторыя і не пужае вялікі аб'ём.
Актуальна на сёння як ніколі. Кніга, насычаная гісторыяй, незабыўным народным побытам, абрадамі, яна павінна служыць беларусам вечным напамінам іх ідэнтычнасці. Чытаць кожнаму беларусу.
Гэта безумоўна шэдэўр беларускай літаратуры, класіка. Перачыіваючы ў 32 гады ва мне было ўжэ больш цынізму, не ўсе сцэны і сітуацыі здаваліся рэалістычнымі. Але ўсё роўна раман падымае вялікае замілаванне до роднага края.