What do you think?
Rate this book
Les Diaboliques #1-2
Η Ωραιότερη Αγάπη του Δον Ζουάν / Από τη Ζωή της Μαρκησίας Πομπαντούρ
«Άκουσα ηθικολόγους που γνώριζαν καλά τη ζωή να λένε ότι ο δυνατότερος απ’ όλους τους έρωτες μας δεν είναι μήτε ο πρώτος μήτε ο τελευταίος, όπως πιστεύουν πολλοί. Είναι ο δεύτερος. Μα στα ζητήματα του έρωτα όλα είναι αληθινά και όλα ψεύτικα. Πάντως στη δική μου περίπτωση κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε. Αυτό που μου ζητάτε να σας διηγηθώ απόψε, κυρίες μου, συνέβη την ωραιότερη στιγμή της νιότης μου. Δεν ήμουν πια έφηβος, αλλά ένας νεαρός άνδρας ‘που είχε τελειώσει τις ασωτίες του’. Τότε λοιπόν, ‘είχα πιάσει σχέσεις’, καθώς λένε στην Ιταλία, με μια κυρία που όλες τη γνωρίζετε και όλες σας τη θαυμάσατε…»
Στο σημείο αυτό οι γυναίκες , που σαν μπουκέτο λουλουδιών ανάσαιναν τα λόγια του ηλικιωμένου φιδιού αντάλλαξαν ανάμεσα τους ματιές που θα έπρεπε να τις δει κανείς, γιατί δεν υπάρχουν λόγια να τις περιγράψουν.
Στο σημείο αυτό οι γυναίκες , που σαν μπουκέτο λουλουδιών ανάσαιναν τα λόγια του ηλικιωμένου φιδιού αντάλλαξαν ανάμεσα τους ματιές που θα έπρεπε να τις δει κανείς, γιατί δεν υπάρχουν λόγια να τις περιγράψουν.
Paperback
First published August 29, 2001
2 people are currently reading
22 people want to read
About the author
Jules Barbey d'Aurevilly
702 books99 followersJules-Amédée Barbey d'Aurevilly was a novelist and literary critic at the Bonapartist paper Le Pays who was influential among fin-de-siècle decadents.
He specialised in mystery tales that explored hidden motivation and hinted at evil without being explicitly concerned with anything supernatural. He had a decisive influence on writers such as Auguste Villiers de l'Isle-Adam, Henry James and Marcel Proust.
He specialised in mystery tales that explored hidden motivation and hinted at evil without being explicitly concerned with anything supernatural. He had a decisive influence on writers such as Auguste Villiers de l'Isle-Adam, Henry James and Marcel Proust.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
October 9, 2021
EL MÁS BELLO AMOR DE DON JUAN, de Jules Barbey D'Aurevilly
"Había poseído Ravila esa belleza peculiar de la raza donjuanesca, esa misteriosa raza, que no se perpetúa de padres a hijos, como las demás, sino que aparece desperdigada, a ciertas distancias, en las familias de la humanidad"
Este pequeño relato trata de la historia del más bello amor de "Don Juan". En este caso el personaje en mención es el conde Jules - Amédée - Hector de Ravila de Ravilès (o simplemente conde de Ravila) quien es considerado el Don juan de su tiempo, época en la que vivió el autor desde luego. Éste relata algo que escuchó por el mismo conde: una reunión tipo orgía en casa de una condesa. Para "despedirlo" o celebrar la vejez que se avecina 12 mujeres conocidas del vividor deciden invitarlo y celebrarle un especial banquete lleno de lujos, joyas, maquillaje y cuerpos desnudos. En medio de esta bacanal surge la pregunta hacia el conde quién fue su amor más bello de todos. El relato con una marquesa y su hija será el punto central de este cuento.
Debo decir que sigo reconociendo en el autor una pluma fina y conocimiento muy bien colocado de los clásicos y diversos temas culturales, sin embargo, este relato no me pareció extraordinario e incluso no logré entender bien el final por más que le doy vueltas.
"En materia de amor, todo es verdad y mentira a un tiempo"
"Había poseído Ravila esa belleza peculiar de la raza donjuanesca, esa misteriosa raza, que no se perpetúa de padres a hijos, como las demás, sino que aparece desperdigada, a ciertas distancias, en las familias de la humanidad"
Este pequeño relato trata de la historia del más bello amor de "Don Juan". En este caso el personaje en mención es el conde Jules - Amédée - Hector de Ravila de Ravilès (o simplemente conde de Ravila) quien es considerado el Don juan de su tiempo, época en la que vivió el autor desde luego. Éste relata algo que escuchó por el mismo conde: una reunión tipo orgía en casa de una condesa. Para "despedirlo" o celebrar la vejez que se avecina 12 mujeres conocidas del vividor deciden invitarlo y celebrarle un especial banquete lleno de lujos, joyas, maquillaje y cuerpos desnudos. En medio de esta bacanal surge la pregunta hacia el conde quién fue su amor más bello de todos. El relato con una marquesa y su hija será el punto central de este cuento.
Debo decir que sigo reconociendo en el autor una pluma fina y conocimiento muy bien colocado de los clásicos y diversos temas culturales, sin embargo, este relato no me pareció extraordinario e incluso no logré entender bien el final por más que le doy vueltas.
"En materia de amor, todo es verdad y mentira a un tiempo"
May 26, 2020
"Η Ωραιότερη Αγάπη του Δον Ζουάν - από τη ζωή της Μαρκησίας Πομπαντούρ"
Ο Ορεβιγί υπήρξε φιλομοναρχικός, πολέμιος των άρχων της Γαλλικής Επανάστασης. Δέσμιος της ηδονολατρίας, ταξιδιώτης του κόσμου, χρήστης οπίου. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ το ρόλο του δανδή ακόμα και τις στιγμές που βρέθηκε σε δυστυχία. Λογοτεχνικά διερευνά δύο θέματα, τη γυναικεία ιδιοσυγκρασία και τη σαγήνη και γοητεία του κακού.
Όπως και σε άλλο έργο του, που έχω διαβάσει, είναι έκδηλη η προσπάθειά του να παρουσιάσει στα κείμενά του την ακαταμάχητη έλξη του προς τα άκρα, την υπέρβαση, το μυστηριακό και σατανικό στοιχείο, τον μυστικισμό. Στοιχεία που αποδίδονται τις περισσότερες φορές σε γυναίκες.
Η συλλογή εξάλλου, που περιλαμβάνει και το ένα εκ των δύο ιστοριών στο παρόν βιβλίο, ονομάζεται 《διαβολικές 》 Ηρωίδες που προβαίνουν σε πράξεις βίαιες ακόμα κ σε εγκληματικές. Φαίνονται να έχουν καταβληθεί από εωσφορικές, εκδικητικές διαθέσεις.
Στην πρώτη νουβέλα έχουμε έναν αφηγητή που αφηγείται την ιστορία του κόμη Ραβιλά ντε Ραβιλέ του οποίου του παρέθεσαν ένα γεύμα δώδεκα παλιές του ερωμένες. Ο ήρωας ύστερα από παρότρυνση μιας δούκισσας θα μιλήσει για μια ιστορία κατάκτησης μιας γυναίκας που τον κολάκεψε περισσότερο από τις άλλες.
Ο κόμης, ως άλλος Δον Ζουάν χαίρει αποδοκιμασίας από τον περίγυρό του λόγω των κατακτήσεών του. Αρκετά καυστικός ο τρόπος περιγραφής και σκιαγράφησης.
Σε αυτό το δείπνο θα κυριαρχήσουν η νοσταλγία, η απογοήτευση, η ανάμνηση. Χαρακτηριστικό θέμα της νουβέλας, η ματαιοδοξία.
《Από τη ζωή της Μαρκησίας Πομπαντούρ 》
Ερωτικές επιστολές πέφτουν στα χέρια του Λουδοβίκου ΙΕ περιγράφοντας έναν έρωτα δύο ανθρώπων που λόγω δυσκολιών δεν μπορεί να ολοκληρωθεί.
Ο έρωτας ενός ιππότη για τη δεσποινίδα ντ' Ανεμπό είναι ο λόγος που θα πάρει την απόφαση, με θάρρος και θράσος, να επισκεφθεί τον βασιλιά στα ανάκτορά του για ζητήσει εύνοια.
Μια νουβέλα με έντονο συναισθηματικό υπόβαθρο. Εσωτερικοί μονόλογοι με μια διάθεση εξωτερίκευσης των μύχιων σκέψεων και αισθημάτων των ηρώων.
Και στις δύο νουβέλες προφαινεται η ικανότητα της γυναίκας να ραδιουργεί και να μηχανορραφεί για να πετύχει οποιονδήποτε στόχο έχει θέσει. Τα όπλα της είναι ιδιοτελή κ άλλοτε ευτελή αμαυρώνοντας την ανδρική τιμή και αξιοπρέπεια. Άλλες φορές όμως, επιδιώκει να εξετάσει την ορθότητα των συναισθημάτων και των λόγων των αντρών.
Ο Ορεβιγί υπήρξε φιλομοναρχικός, πολέμιος των άρχων της Γαλλικής Επανάστασης. Δέσμιος της ηδονολατρίας, ταξιδιώτης του κόσμου, χρήστης οπίου. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ το ρόλο του δανδή ακόμα και τις στιγμές που βρέθηκε σε δυστυχία. Λογοτεχνικά διερευνά δύο θέματα, τη γυναικεία ιδιοσυγκρασία και τη σαγήνη και γοητεία του κακού.
Όπως και σε άλλο έργο του, που έχω διαβάσει, είναι έκδηλη η προσπάθειά του να παρουσιάσει στα κείμενά του την ακαταμάχητη έλξη του προς τα άκρα, την υπέρβαση, το μυστηριακό και σατανικό στοιχείο, τον μυστικισμό. Στοιχεία που αποδίδονται τις περισσότερες φορές σε γυναίκες.
Η συλλογή εξάλλου, που περιλαμβάνει και το ένα εκ των δύο ιστοριών στο παρόν βιβλίο, ονομάζεται 《διαβολικές 》 Ηρωίδες που προβαίνουν σε πράξεις βίαιες ακόμα κ σε εγκληματικές. Φαίνονται να έχουν καταβληθεί από εωσφορικές, εκδικητικές διαθέσεις.
Στην πρώτη νουβέλα έχουμε έναν αφηγητή που αφηγείται την ιστορία του κόμη Ραβιλά ντε Ραβιλέ του οποίου του παρέθεσαν ένα γεύμα δώδεκα παλιές του ερωμένες. Ο ήρωας ύστερα από παρότρυνση μιας δούκισσας θα μιλήσει για μια ιστορία κατάκτησης μιας γυναίκας που τον κολάκεψε περισσότερο από τις άλλες.
Ο κόμης, ως άλλος Δον Ζουάν χαίρει αποδοκιμασίας από τον περίγυρό του λόγω των κατακτήσεών του. Αρκετά καυστικός ο τρόπος περιγραφής και σκιαγράφησης.
Σε αυτό το δείπνο θα κυριαρχήσουν η νοσταλγία, η απογοήτευση, η ανάμνηση. Χαρακτηριστικό θέμα της νουβέλας, η ματαιοδοξία.
《Από τη ζωή της Μαρκησίας Πομπαντούρ 》
Ερωτικές επιστολές πέφτουν στα χέρια του Λουδοβίκου ΙΕ περιγράφοντας έναν έρωτα δύο ανθρώπων που λόγω δυσκολιών δεν μπορεί να ολοκληρωθεί.
Ο έρωτας ενός ιππότη για τη δεσποινίδα ντ' Ανεμπό είναι ο λόγος που θα πάρει την απόφαση, με θάρρος και θράσος, να επισκεφθεί τον βασιλιά στα ανάκτορά του για ζητήσει εύνοια.
Μια νουβέλα με έντονο συναισθηματικό υπόβαθρο. Εσωτερικοί μονόλογοι με μια διάθεση εξωτερίκευσης των μύχιων σκέψεων και αισθημάτων των ηρώων.
Και στις δύο νουβέλες προφαινεται η ικανότητα της γυναίκας να ραδιουργεί και να μηχανορραφεί για να πετύχει οποιονδήποτε στόχο έχει θέσει. Τα όπλα της είναι ιδιοτελή κ άλλοτε ευτελή αμαυρώνοντας την ανδρική τιμή και αξιοπρέπεια. Άλλες φορές όμως, επιδιώκει να εξετάσει την ορθότητα των συναισθημάτων και των λόγων των αντρών.
Read
July 12, 2016*Read For School*
Displaying 1 - 3 of 3 reviews