What do you think?
Rate this book
Ψυχή Γραμμένη
Κάτι από τη δική σου γιαγιά ή τον δικό σου παππού καλείσαι να εντοπίσεις διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Γιατί ενώ τα πρόσωπά τους είναι για τον καθένα διαφορετικά, οι ρόλοι κατά βάθος είναι ίδιοι. Ίσως πάλι συναντήσεις εκείνο το εγγόνι που έχεις καλά φυλαγμένο στις παλιές σου μνήμες. Μέσα από τραγούδια, χρώματα, μυρωδιές, συναισθήματα, παραστάσεις και βιώματα, μπορεί να θυμηθείς πώς ήταν το καταφύγιο της δικής σου κρυμμένης αθωότητας. Γιατί το πιο ανθεκτικό σπίτι μας, είναι τελικά οι παιδικές αναμνήσεις.
95 pages, Paperback
Published January 1, 2016
4 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
September 28, 2017
Πόσα άραγε βιβλία που να έχουν υμνήσει την αγάπη της γιαγιάς ή του παππού έχουν γραφεί; Νομίζω πως είναι ελάχιστα και όπως λέει και ο συγγραφέας στον πρόλογο του " Δεν γίνονται εύκολα πρωταγωνιστές εκείνοι που χάνουν έναν προς έναν όλους τους ρόλους πριν αποχωρήσουν από την μεγάλη παράσταση της ζωής. " Ο συγγραφέας λοιπόν Κώστας Μπέζας αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο αφιερωμένο στην δικιά του γιαγιά και να προσφέρει μιας πρώτης τάξης πρώτη ύλη για σκέψη και απολογισμό. Γιατί μέσα απο τις σελίδες αυτού του βιβλίου όλοι θα ψάξουμε μέσα μας κάνοντας μια αποτίμηση για τα όσα έχει προσφέρει στην ζωή μας η γιαγιά μας.. Απόμαχοι της ζωής οι γονείς των γονιών μας, που όμως όλα τα χρόνια που έζησαν μαζί μας μας φόρτωσαν από γνώσεις και μπόλικη και ανόθευτη αγάπη.
Ένα μικρό και ακατέργαστο διαμάντι αυτό το βιβλίο χωρίς περιττές λέξεις. Με πηγαίο και αστείρευτο συναίσθημα που πηγάζει κατευθείαν από την ανάμνηση και την ζωντανή θύμηση των βιωμάτων του συγγραφέα. Η γιαγιά του και αυτό φαίνεται σε κάθε στιγμή αποτελεί για εκείνον την πυξίδα της ζωής. Ένα μάθημα ζωής με ανεξίτηλα τα σημάδια της αγάπης, της δοτικότητας και της συγχώρεσης. Αφιερωμένο σε όλες τις γιαγιάδες του κόσμου που είναι έτοιμες για την κάθε θυσία και για πολλές πολλές πράξεις αφοσίωσης. Μόλις 93 σελίδες και κατάφεραν όσο λίγα βιβλία να γεμίσουν το μέσα μου με σταλάγματα σοφίας επιλεγμένα με σύνεση και απέραντη γλυκύτητα. Παραπονεμένες στιγμές, νοσταλγικές, γλυκές, αλλά και πικρές αναμνήσεις κάνουν στάση στην αναδρομή του μυαλού και μας γεμίζουν με αλήθειες που αγγίζουν τις δικές μας θύμησες. Η συγκίνηση ακουμπάει βαθιά. Συγκλονίζει και δείχνει το απέραντο μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Η συγκίνηση νικάει το καλό και το κακό και μας δείχνει πως όλοι είμαστε έτοιμοι να πιάσουμε την καλοσύνη ακόμα και αν την τελευταία στιγμή από αντίδραση ή φόβο αποφασίσουμε να κάνουμε πίσω. Η συγκίνηση δείχνει την ανθρωπιά μας. Μετράει τον σφυγμό των συναισθημάτων μας. Η προσέγγιση πολλών καταστάσεων από την γιαγιά του Βιβλίου με έκαναν να λατρέψω αυτή την μορφή για την σοφία και την απλοϊκότητα της. Νιώθω όμως την ανάγκη να δώσω και πολλά πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα που μπόρεσε να αποδώσει τόσο όμορφα, τρυφερά και απλά την γεύση των αναμνήσεων του.
Ένα βιβλίο διαφορετικό για αναγνώστες που ψάχνουν το άλλο, το ξεχωριστό το γεμάτο. Δώστε το επόμενο αναγνωστικό σας ραντεβού :Εκεί όπου το λίγο της ζωής καταφέρνει να ανταμώσει με το πολύ της Ψυχής για να γεμίσει τα κενά με τα μεγάλα συναισθήματα και τις μεγάλες αξίες"
https://vivlionerga.blogspot.gr/2017/...
Ένα μικρό και ακατέργαστο διαμάντι αυτό το βιβλίο χωρίς περιττές λέξεις. Με πηγαίο και αστείρευτο συναίσθημα που πηγάζει κατευθείαν από την ανάμνηση και την ζωντανή θύμηση των βιωμάτων του συγγραφέα. Η γιαγιά του και αυτό φαίνεται σε κάθε στιγμή αποτελεί για εκείνον την πυξίδα της ζωής. Ένα μάθημα ζωής με ανεξίτηλα τα σημάδια της αγάπης, της δοτικότητας και της συγχώρεσης. Αφιερωμένο σε όλες τις γιαγιάδες του κόσμου που είναι έτοιμες για την κάθε θυσία και για πολλές πολλές πράξεις αφοσίωσης. Μόλις 93 σελίδες και κατάφεραν όσο λίγα βιβλία να γεμίσουν το μέσα μου με σταλάγματα σοφίας επιλεγμένα με σύνεση και απέραντη γλυκύτητα. Παραπονεμένες στιγμές, νοσταλγικές, γλυκές, αλλά και πικρές αναμνήσεις κάνουν στάση στην αναδρομή του μυαλού και μας γεμίζουν με αλήθειες που αγγίζουν τις δικές μας θύμησες. Η συγκίνηση ακουμπάει βαθιά. Συγκλονίζει και δείχνει το απέραντο μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Η συγκίνηση νικάει το καλό και το κακό και μας δείχνει πως όλοι είμαστε έτοιμοι να πιάσουμε την καλοσύνη ακόμα και αν την τελευταία στιγμή από αντίδραση ή φόβο αποφασίσουμε να κάνουμε πίσω. Η συγκίνηση δείχνει την ανθρωπιά μας. Μετράει τον σφυγμό των συναισθημάτων μας. Η προσέγγιση πολλών καταστάσεων από την γιαγιά του Βιβλίου με έκαναν να λατρέψω αυτή την μορφή για την σοφία και την απλοϊκότητα της. Νιώθω όμως την ανάγκη να δώσω και πολλά πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα που μπόρεσε να αποδώσει τόσο όμορφα, τρυφερά και απλά την γεύση των αναμνήσεων του.
Ένα βιβλίο διαφορετικό για αναγνώστες που ψάχνουν το άλλο, το ξεχωριστό το γεμάτο. Δώστε το επόμενο αναγνωστικό σας ραντεβού :Εκεί όπου το λίγο της ζωής καταφέρνει να ανταμώσει με το πολύ της Ψυχής για να γεμίσει τα κενά με τα μεγάλα συναισθήματα και τις μεγάλες αξίες"
https://vivlionerga.blogspot.gr/2017/...
May 4, 2017
Μόλις τελείωσα αυτό το μικρό σε μέγεθος αλλά τεράστιο σε αξία μυθιστόρημα. Είναι ένας ύμνος στη γιαγιά! Την κάθε γιαγιά. Τη δική μας γιαγιά! Με εκφράζει απόλυτα η κάθε του λέξη. Η λογοτεχνία στα καλύτερά της!!! Μπράβο στον συγγραφέα! Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω... Τόσες όμορφες εικόνες!!!
... έκοψα ένα κουκουνάρι από ένα πεύκο που βρισκόταν δίπλα στο μνήμα της και της έκανε σκιά τη μέρα και παρέα τη νύχτα. Σκέφτηκα ότι αυτό το κουκουνάρι μπορεί να έχει κάτι μέσα του από τη δική μου γιαγιά. Το έχω ακόμη το κουκουνάρι. Ακόμη.
... έκοψα ένα κουκουνάρι από ένα πεύκο που βρισκόταν δίπλα στο μνήμα της και της έκανε σκιά τη μέρα και παρέα τη νύχτα. Σκέφτηκα ότι αυτό το κουκουνάρι μπορεί να έχει κάτι μέσα του από τη δική μου γιαγιά. Το έχω ακόμη το κουκουνάρι. Ακόμη.
October 19, 2017
Ένα απαλό χάδι από μια παλάμη σκασμένη να σου ανακατώνει τα μαλλιά.
Ένα χαμόγελο από χείλη ζαρωμένα να σε γεμίζει φως.
Ένα καθάριο βλέμμα αγάπης, από μάτια θαμπά, γερασμένα να σε τυλίγει στη ζεστασιά του.
Ένας ψίθυρος γλυκός από μια φωνή βραχνή, λίγο πριν διαβείς το κατώφλι του ονείρου.
Ένα φλιτζάνι με ελληνικό καφέ, που μοσχοβολά από νωρίς στο τραπέζι της κουζίνας να σου γαργαλά τα ρουθούνια.
Μια σκιά μαυροφορεμένη να σουλατσάρει σκυμμένη στα παρτέρια του κήπου, με μια τσάπα στον ώμο.
Ένα γυάλινο μπολ με αχνιστούς κεφτέδες να σκορπά τη δροσιά του δυόσμου, που έκοψε εκείνη απ' το γλαστράκι στο περβάζι της κουζίνας, για να τους ζυμώσει.
Με κουβέρτα μάλλινη -που αγκυλώνει τη σάρκα- τυλιγμένος, κι εκείνη σιωπηλή να κάθεται στου κρεβατιού στην άκρη, μη σου γκρεμίσει τα εύθραυστα όνειρα που χτίζει η παιδική ψυχή σου.
Πόσα αρώματα και πόσοι ήχοι, πόσες εικόνες και πόσες γεύσεις, πόσα συναισθήματα μιας παιδικής ηλικίας λησμονημένης μπορεί να φέρει τελικά στο φως η ανάγνωση ενός βιβλίου;
Αμέτρητα!
Πόσες αναμνήσεις αλήθεια θα βγουν απ' το σεντούκι της μνήμης και θα κρεμαστούν σε σχοινιά, να φύγει από πάνω τους η βαριά μυρωδιά, εκείνη της ναφθαλίνης, αν αφεθείς να σε ταξιδέψουν οι λέξεις ενός βιβλίου;
Άπειρες!
Φυσικά, αναφέρομαι στην ανάγνωση του βιβλίου «ΨΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ» του συγγραφέα Κώστα Μπέζα, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή. Ένα μικρό σε μέγεθος λογοτεχνικό έργο, που κρύβει μέσα του έναν τεράστιο όγκο συναισθημάτων!
Ο κ. Μπέζας με ύφος απόλυτα εξομολογητικό και μια γραφή τρυφερή σαν χάδι, καθαρή σαν ουρανός, δροσερή σαν πηγή κρυστάλλινη, που κατεβαίνει το βουνό συνθέτει με απόλυτο σεβασμό και γνήσια αγάπη, που διαφαίνεται σε κάθε αράδα του βιβλίου, ένα απλό και ανεπιτήδευτο συναισθηματικά λογοτεχνικό έργο, το οποίο είναι αφιερωμένο στις γιαγιάδες και την αγάπη που εκείνες προσφέρουν γενναιόδωρα, ανυστερόβουλα με κάθε ίνα της ψυχής τους στα εγγόνια τους.
Μετατρέποντας τον ίδιο του τον εαυτό σε λογοτεχνικό ήρωα, ο συγγραφέας ψηλαφά το παρελθόν κι αναμοχλεύει τις αναμνήσεις του, αναμνήσεις πολύτιμες, αναμνήσεις κληρονομιά ζωής, μέσα απ' τις οποίες δίνει πνοή στη γιαγιά του, μια παρουσία κιμπάρικη, η οποία με τα ατέλειωτα αποθέματα αγάπης, καθώς και τα σοφά, δοσμένα απλοϊκά διδάγματα ζωής σημάδεψε ανεξίτηλα τη μνήμη του συγγραφέα και συνέβαλε με τον δικό της τρόπο στην οικοδόμηση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του.
Συντροφεύοντας τον συγγραφέα σε ένα ταξίδι με προορισμό το παρελθόν και ειδικότερα τις μνήμες εκείνες, τον πρωταγωνιστικό ρόλο των οποίων κατείχε η γιαγιά του, πυροδοτήθηκε μέσα μου ένα παρόμοιο ταξίδι, μία διαδρομή παράλληλη στο δικό μου παρελθόν, στις δικές μου παιδικές μνήμες. Τις μνήμες εκείνες που μέσα τους φώλιαζε η αγάπη της δικής μου γιαγιάς, που δεν μύριζαν ρίγανη, μα μοσχοβολούσαν δροσιά απ' τα φυλλαράκια του δυόσμου που έτριβε και τρίβει ακόμα στα χέρια της. Ταξίδι που έφερε στο μυαλό μου, όλα εκείνα τα μικρά, ταπεινά της λόγια που έκλειναν μέσα τους τη σοφία όλου του κόσμου, λόγια που πότιζε στάλα-στάλα την παιδική μου ψυχή, κοινωνώντας της διδάγματα μιας ολόκληρης ζωής. Ταξίδι που χάραξε στα χείλη μου ένα γλυκόπικρο χαμόγελο και γέμισε τα ρουθούνια μου με το μεθυστικό άρωμα της νοσταλγίας των πολύτιμων στιγμών, που κάποτε, τότε που ήμουνα παιδάκι μοιράστηκα με ΄κείνη! Ταξίδι που ο προορισμός του, έφερε δάκρυα στο πρόσωπο μου, δάκρυα χαράς για την τύχη που είχα να γευτώ την αγάπη μιας γιαγιάς και τη συνειδητοποίηση πως κάποιους ανθρώπους όσα χρόνια κι αν περάσουν θα τους κουβαλάμε πάντα μέσα μας!
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το «ΨΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ» είναι ένα βιβλίο που με το “λίγο” του υλικού του όγκου, θα καταφέρει να γεμίσει με το “πολύ” των συναισθημάτων του την αναγνωστική σου ύπαρξη, αρκεί να του χαρίσεις την ευκαιρία της ανάγνωσης!
Ένα χαμόγελο από χείλη ζαρωμένα να σε γεμίζει φως.
Ένα καθάριο βλέμμα αγάπης, από μάτια θαμπά, γερασμένα να σε τυλίγει στη ζεστασιά του.
Ένας ψίθυρος γλυκός από μια φωνή βραχνή, λίγο πριν διαβείς το κατώφλι του ονείρου.
Ένα φλιτζάνι με ελληνικό καφέ, που μοσχοβολά από νωρίς στο τραπέζι της κουζίνας να σου γαργαλά τα ρουθούνια.
Μια σκιά μαυροφορεμένη να σουλατσάρει σκυμμένη στα παρτέρια του κήπου, με μια τσάπα στον ώμο.
Ένα γυάλινο μπολ με αχνιστούς κεφτέδες να σκορπά τη δροσιά του δυόσμου, που έκοψε εκείνη απ' το γλαστράκι στο περβάζι της κουζίνας, για να τους ζυμώσει.
Με κουβέρτα μάλλινη -που αγκυλώνει τη σάρκα- τυλιγμένος, κι εκείνη σιωπηλή να κάθεται στου κρεβατιού στην άκρη, μη σου γκρεμίσει τα εύθραυστα όνειρα που χτίζει η παιδική ψυχή σου.
Πόσα αρώματα και πόσοι ήχοι, πόσες εικόνες και πόσες γεύσεις, πόσα συναισθήματα μιας παιδικής ηλικίας λησμονημένης μπορεί να φέρει τελικά στο φως η ανάγνωση ενός βιβλίου;
Αμέτρητα!
Πόσες αναμνήσεις αλήθεια θα βγουν απ' το σεντούκι της μνήμης και θα κρεμαστούν σε σχοινιά, να φύγει από πάνω τους η βαριά μυρωδιά, εκείνη της ναφθαλίνης, αν αφεθείς να σε ταξιδέψουν οι λέξεις ενός βιβλίου;
Άπειρες!
Φυσικά, αναφέρομαι στην ανάγνωση του βιβλίου «ΨΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ» του συγγραφέα Κώστα Μπέζα, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή. Ένα μικρό σε μέγεθος λογοτεχνικό έργο, που κρύβει μέσα του έναν τεράστιο όγκο συναισθημάτων!
Ο κ. Μπέζας με ύφος απόλυτα εξομολογητικό και μια γραφή τρυφερή σαν χάδι, καθαρή σαν ουρανός, δροσερή σαν πηγή κρυστάλλινη, που κατεβαίνει το βουνό συνθέτει με απόλυτο σεβασμό και γνήσια αγάπη, που διαφαίνεται σε κάθε αράδα του βιβλίου, ένα απλό και ανεπιτήδευτο συναισθηματικά λογοτεχνικό έργο, το οποίο είναι αφιερωμένο στις γιαγιάδες και την αγάπη που εκείνες προσφέρουν γενναιόδωρα, ανυστερόβουλα με κάθε ίνα της ψυχής τους στα εγγόνια τους.
Μετατρέποντας τον ίδιο του τον εαυτό σε λογοτεχνικό ήρωα, ο συγγραφέας ψηλαφά το παρελθόν κι αναμοχλεύει τις αναμνήσεις του, αναμνήσεις πολύτιμες, αναμνήσεις κληρονομιά ζωής, μέσα απ' τις οποίες δίνει πνοή στη γιαγιά του, μια παρουσία κιμπάρικη, η οποία με τα ατέλειωτα αποθέματα αγάπης, καθώς και τα σοφά, δοσμένα απλοϊκά διδάγματα ζωής σημάδεψε ανεξίτηλα τη μνήμη του συγγραφέα και συνέβαλε με τον δικό της τρόπο στην οικοδόμηση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του.
Συντροφεύοντας τον συγγραφέα σε ένα ταξίδι με προορισμό το παρελθόν και ειδικότερα τις μνήμες εκείνες, τον πρωταγωνιστικό ρόλο των οποίων κατείχε η γιαγιά του, πυροδοτήθηκε μέσα μου ένα παρόμοιο ταξίδι, μία διαδρομή παράλληλη στο δικό μου παρελθόν, στις δικές μου παιδικές μνήμες. Τις μνήμες εκείνες που μέσα τους φώλιαζε η αγάπη της δικής μου γιαγιάς, που δεν μύριζαν ρίγανη, μα μοσχοβολούσαν δροσιά απ' τα φυλλαράκια του δυόσμου που έτριβε και τρίβει ακόμα στα χέρια της. Ταξίδι που έφερε στο μυαλό μου, όλα εκείνα τα μικρά, ταπεινά της λόγια που έκλειναν μέσα τους τη σοφία όλου του κόσμου, λόγια που πότιζε στάλα-στάλα την παιδική μου ψυχή, κοινωνώντας της διδάγματα μιας ολόκληρης ζωής. Ταξίδι που χάραξε στα χείλη μου ένα γλυκόπικρο χαμόγελο και γέμισε τα ρουθούνια μου με το μεθυστικό άρωμα της νοσταλγίας των πολύτιμων στιγμών, που κάποτε, τότε που ήμουνα παιδάκι μοιράστηκα με ΄κείνη! Ταξίδι που ο προορισμός του, έφερε δάκρυα στο πρόσωπο μου, δάκρυα χαράς για την τύχη που είχα να γευτώ την αγάπη μιας γιαγιάς και τη συνειδητοποίηση πως κάποιους ανθρώπους όσα χρόνια κι αν περάσουν θα τους κουβαλάμε πάντα μέσα μας!
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το «ΨΥΧΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ» είναι ένα βιβλίο που με το “λίγο” του υλικού του όγκου, θα καταφέρει να γεμίσει με το “πολύ” των συναισθημάτων του την αναγνωστική σου ύπαρξη, αρκεί να του χαρίσεις την ευκαιρία της ανάγνωσης!
July 9, 2017
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Λίτσα Κοντογιάννη
Σε αυτό το βιβλίο στη κυριολεξία αισθανόμαστε πως στάζει αγάπη, βάλσαμο στη ψυχή μας. Ή αν το προτιμάτε είναι ένας φόρος τιμής στις πανταχού γιαγιάδες, λεβέντισσες, σκληραγωγημένες αλλά και γεμάτες σοφία γυναίκες της υπαίθρου, αλλά και στα εγγόνια τους, που τα φρόντισαν με πολύ αγάπη. Ένα ταξίδι στις παιδικές μας αναμνήσεις.
Λίγες οι σελίδες του, αλλά πολύ μεγάλη η έντασή τους, και η ποσότητα από το μέλι της αγάπης που περιέχει μέσα του είναι ακριβώς όσο πρέπει για να μαλακώσει τις καρδιές μας.
Μια εκπληκτική γραφή, μια λυρική, άμεση αφήγηση γεμάτη με εικόνες νοσταλγίας και τα ρουθούνια μας γεμίζουν με το άρωμα της ντόπιας ρίγανης.
Κώστα Μπέζα, σε ευχαριστούμε για αυτή την κατάθεση ψυχής, που αν μη τι άλλο αγγίζει και τη δική μας.
Σε αυτό το βιβλίο στη κυριολεξία αισθανόμαστε πως στάζει αγάπη, βάλσαμο στη ψυχή μας. Ή αν το προτιμάτε είναι ένας φόρος τιμής στις πανταχού γιαγιάδες, λεβέντισσες, σκληραγωγημένες αλλά και γεμάτες σοφία γυναίκες της υπαίθρου, αλλά και στα εγγόνια τους, που τα φρόντισαν με πολύ αγάπη. Ένα ταξίδι στις παιδικές μας αναμνήσεις.
Λίγες οι σελίδες του, αλλά πολύ μεγάλη η έντασή τους, και η ποσότητα από το μέλι της αγάπης που περιέχει μέσα του είναι ακριβώς όσο πρέπει για να μαλακώσει τις καρδιές μας.
Μια εκπληκτική γραφή, μια λυρική, άμεση αφήγηση γεμάτη με εικόνες νοσταλγίας και τα ρουθούνια μας γεμίζουν με το άρωμα της ντόπιας ρίγανης.
Κώστα Μπέζα, σε ευχαριστούμε για αυτή την κατάθεση ψυχής, που αν μη τι άλλο αγγίζει και τη δική μας.
March 27, 2019
Ψυχή γραμμένη.
Όταν ένα βιβλίο σε καλωσορίζει με ένα πολύ ωραίο τριστιχο" Κάποιες φορές η αγάπη της γιαγιάς δεν είναι σαν εκείνη της μάνας. Είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Ξέρεις ότι θα βυθιστείς μέσα σε ένα βιβλίο γεμάτο συναίσθημα.
Όλοι έχουμε όμορφες παιδικές αναμνήσεις από τις γιαγιάδες μας.
Όσο αναφορά το βιβλίο, απογοητευτικά.
Δε ήταν αυτό που περίμενα ενώ με είχε προιδεασει θετικά.
Η γράφη είναι ξύλινη.
Απρόσωπη,.χωρίς συναίσθημα.
Ένιωσα σαν να μου έλεγε κάποιος μια ιστορία ενός άλλη ανθρώπου.
Η αφήγηση ψυχρη, κάποιες στιγμές ένιωθα σαν να έπρεπε με το ζόρι να αισθανθώ.
Πάρα το μικρό του όγκο δυσκολεύτηκα και άρχισα να βαριέμαι σχεδόν από τις πρώτες σελίδες.
Δε πείστηκα για αυτή την αγάπη που νιώθει ο εγγονός για την γιαγιά και δε μου το έβγαλε σε μένα σαν αναγνώστρια
Σαν θέμα είχε προοπτικές να γίνει ένα καλό βιβλίο.
Όμως είναι μέτριο και λειψό από συναίσθημα.
Ένιωθα ότι διάβαζα έκθεση δημοτικού με θέμα την γιαγιά μας.
Μπερδεμένές εικόνες και έλλειψη συναισθημάτων. Δυστυχώς.
Όταν ένα βιβλίο σε καλωσορίζει με ένα πολύ ωραίο τριστιχο" Κάποιες φορές η αγάπη της γιαγιάς δεν είναι σαν εκείνη της μάνας. Είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Ξέρεις ότι θα βυθιστείς μέσα σε ένα βιβλίο γεμάτο συναίσθημα.
Όλοι έχουμε όμορφες παιδικές αναμνήσεις από τις γιαγιάδες μας.
Όσο αναφορά το βιβλίο, απογοητευτικά.
Δε ήταν αυτό που περίμενα ενώ με είχε προιδεασει θετικά.
Η γράφη είναι ξύλινη.
Απρόσωπη,.χωρίς συναίσθημα.
Ένιωσα σαν να μου έλεγε κάποιος μια ιστορία ενός άλλη ανθρώπου.
Η αφήγηση ψυχρη, κάποιες στιγμές ένιωθα σαν να έπρεπε με το ζόρι να αισθανθώ.
Πάρα το μικρό του όγκο δυσκολεύτηκα και άρχισα να βαριέμαι σχεδόν από τις πρώτες σελίδες.
Δε πείστηκα για αυτή την αγάπη που νιώθει ο εγγονός για την γιαγιά και δε μου το έβγαλε σε μένα σαν αναγνώστρια
Σαν θέμα είχε προοπτικές να γίνει ένα καλό βιβλίο.
Όμως είναι μέτριο και λειψό από συναίσθημα.
Ένιωθα ότι διάβαζα έκθεση δημοτικού με θέμα την γιαγιά μας.
Μπερδεμένές εικόνες και έλλειψη συναισθημάτων. Δυστυχώς.
February 18, 2020
Ένα βιβλίο που από τις πρώτες σελίδες σου μιλάει απευθείας στην καρδιά! Κάθε λέξη και ένα συναίσθημα που σου σφίγγει την καρδιά. Μια ιστορία αληθινής αγάπης μεταξύ γιαγιάς και εγγονού. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Displaying 1 - 6 of 6 reviews