Η Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας

by Anonymous, Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας (Translator)

Κείμενο μέ σύντομη ἑρμηνεία σέ νοηματικές ἑνότητες. Πλῆθος παράλληλων χωρίων καί εἰδικοί κατατοπιστικοί χάρτες. Ἐγκεκριμένη καί ἀπό τά τέσσερα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα.

Genres: Religion, Philosophy

1064 pages, Leather Bound

First published January 1, 80

About the author

Books can be attributed to "Anonymous" for several reasons:

* They are officially published under that name
* They are traditional stories not attributed to a specific author
* They are religious texts not generally attributed to a specific author

Books whose authorship is merely uncertain should be attributed to Unknown.

See also: Anonymous

Reviews

[Kyriakos Sorokkou]

Δόξα σοι ο Θεός! Τελείωσα επιτέλους τον (σχετικά μικρό) άθλο της ανάγνωσης της Καινής Διαθήκης. Πολλοί θα με πουν βλάστημο, αλλά αν δεις την Καινή Διαθήκη ως ένα λογοτεχνικό έργο περιέχει 5 νουβέλες μαγικού ρεαλισμού (4 Ευαγγέλια και Πράξεις), 1 επιστολικό μυθιστόρημα (επιστολές Παύλου, Ιακώβου, Πέτρου, Ιωάννου, Ιούδα) και μια δυστοπική, αποκαλυπτική, νουβέλα τρόμου και επιστημονικής φαντασίας (Αποκάλυψη)
Μου άρεσαν τα Ευαγγέλια (ιδιαίτερα του Λουκά που ήταν πιο περιεκτικό και αναλυτικό για τη ζωή και το έργο του Χριστού), οι Πράξεις (πάλι γραμμένο από τον Λουκά για τη ζωή και το έργο των Αποστόλων κυρίως του Πέτρου και Παύλου), και η Αποκάλυψη του Ιωάννου. Οι επιστολές δεν μου άρεσαν και τόσο, επαναλάμβαναν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια, είχαν απόψεις αντίθετες με τις δικές μου, ήταν δογματικές, κηρυγματικές, έτσι που στη μέση κουράστηκα και τις διάβαζα μόνο και μόνο για να τις τελειώσω μπορώ να πω. Αλλά τα υπόλοιπα ήταν όντως ενδιαφέροντα βιβλία και δεν το μετάνιωσα καθόλου που τα διάβασα. Αλλά παρόλα αυτά δεν έγινα πιο πιστός απ' όσο ήμουν.

[Nikos Katechis · Rating 1 out of 5]

Πολλά plot holes, χαρακτήρες με τους οποίους δεν μπορείς να ταυτιστείς και οι villains είναι soft as hell. Προτιμούσα το πρίκουελ. Πιο ενδιαφέρον.

[Antonio Papadourakis]

Αν και σέβομαι την ιστορική και κοινωνική αξία του βιβλίου, δεν μπορώ να μην επισημάνω την ύπαρξη αντιφάσεων και μερικές φορές γελοίων στοιχείων (ιδιαίτερα στις Πράξεις και στην Αποκάλυψη), που δεν υπάρχουν σε κείμενα αντίστοιχης ιστορικής και κοινωνικής αξίας όπως πχ στο Κεφάλαιο του K. Marx.
Ανέγνων, έγνων, κατέγνων. Αμήν.

[Ilias Avramidis · Rating 5 out of 5]

Αρχικά να πω ότι θεωρώ πως πιστοί και μη όλου του κόσμου πρέπει να διαβάσουν αυτό το βιβλίο αλλά και όχι μόνο. Πρέπει να διαβάσουν όλα τα ιερά βιβλία των πιο μεγάλων θρησκειών γιατί θέλοντας και μη, είτε κάποιος συμμετέχει είτε όχι στην λατρεία Θεών, αυτές οι γραφές επηρέασαν και επηρεάζουν πνευματικά αλλά και υλικά τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η Καινή Διαθήκη δεν ήταν κάτι διαφορετικό από αυτό που περίμενα πριν την διαβάσω.

Φιλοσοφικά έχει κάποια κομμάτια τα οποία μπορείς να κρατήσεις στη ζωή σου και να σου κάνουν μόνο καλό. Έχει και άλλα κομμάτια τα οποία είναι απαράδεκτα και απλά διαιώνισαν από τότε έως και σήμερα ακόμα μέσω της θρησκείας, τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες.

Θρησκευτικά έχει αρκετά κομμάτια που εμένα προσωπικά δεν με πείθουν, ούτε και βγάζουν νόημα.. Και μιλάω κυρίως για τις γραφές του Αποστόλου Παύλου όπου ξαφνικά το βιβλίο, συνεπώς και η θρησκεία η ίδια, γίνονται τόσο δογματικά, με διδασκαλίες, κανόνες και νόμους τελείως διαφορετικής κατεύθυνσης από αυτές που δίδαξε ο Χριστός. Από την σταύρωση και μετά όπου ξεκινάνε οι επιστολές, όλο αυτό που διαβάζεις μοιάζει τόσο πιο πεζό, μεροληπτικό, χειραγωγικό και γεμάτο ψεγάδια, που η όποια αίσθηση πνευματικότητας υπήρχε στην μέχρι τότε ανάγνωση, ακόμα και από κάποιον που "δεν πιστεύει", εξαφανίζεται..

Λογοτεχνικά οι γραφές μιλάνε με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο κατά βάση. Η αποκορύφωση είναι φυσικά η Αποκάλυψη του Ιωάννη που προσωπικά την θεωρώ αριστούργημα.

[Farkan · Rating 5 out of 5]

Currently reading for a life. Every time I discover myself better.

[Nikos Felekis · Rating 2 out of 5]

Meh...

[Michalis · Rating 2 out of 5]

Ξεκινώντας την προσπάθεια ανάγνωσης κι επιφανειακής μελέτης της Καινής Διαθήκης, περίμενα να βρω πολύ περισσότερο υλικό που αντιστοιχεί σε ιδέες που διαδίδονται από τους πιο σοφούς μοναχούς και αξιωματούχους της Εκκλησίας. Περίμενα να διαβάσω για την αγνή και ανιδιοτελή έκφραση αγάπης, για ιδέες που έχουν να κάνουν με την ενσυναίσθηση και το διαλογισμό (έστω και σε θρησκευτικό πλαίσιο), για την παραίτηση από το μίσος, την εκδίκηση, τα πάθη.

Περίμενα βέβαια και όλα τα όχι τόσο ευχάριστα μέρη για τα οποία ακούω τόσα χρόνια, για την τιμωρία, για τη χριστιανική ηθική, για την αυστηρότητα του Θεού και για τα όσα διαδραματίζονται στην Αποκάλυψη. Περίμενα την αναφορά σε θαύματα αλλά μαζί περίμενα και μία συνοδεία/συνέχεια κειμένου που αποδίδει έναν "χειροπιαστό" συμβολισμό, μία τροφή για σκέψη πέρα από το πλαίσιο του να τηρείς τα όσα κυρήττει ο Ιησούς αλλιώς θα τιμωρηθείς βάναυσα και αιώνια.

Απογοητεύτηκα. Τα ευαγγέλια, με εξαίρεση το Κατά Ιωάννη, είναι με λίγα λόγια το παραμύθι της πορείας του Ιησού γραμμένα με τρεις διαφορετικούς τρόπους, που εστιάζουν σε άλλα γεγονότα κατά τόπους και που δεν υστερούν σε υπερβολές. Δεν υπάρχει κανένα μέτρο που να προσπαθεί να κρατήσει το κείμενο προσγειωμένο στην πραγματικότητα καθώς όλο το αφήγημα βασίζεται στην απόλυτη και αδιαμφισβήτητη δύναμη του Ιησού και των ουράνιων πνευμάτων. Ενώ βρίσκεις πολλές ομολογουμένως χρήσιμες διδαχές, μετά από λίγο θα διαβάσεις για ένα υπερφυσικό θαύμα που θα σε κάνει να προβληματιστείς για τον σκοπό των συγγραφέων.

Τα κείμενα αντανακλούν βεβαίως και το επίπεδο του μέσου ανθρώπου της εποχής. Την άγνοια, την πρωτόγονη, για τα σημερινά δεδομένα, επιστήμη και τον αρχέγονο φόβο μας για το άγνωστο. Ό,τι δεν μπορεί να εξηγηθεί, αποδίδεται σε μία δύναμη που λαμβάνει εικόνα που μπορεί κάπως να οριστεί από τον άνθρωπο. Ένα ενδεικτικό, αστείο παράδειγμα είναι ένα χωρίο σε κάποιο από τα ευαγγέλια όπου ο Ιησούς για να θεραπεύσει κάποιον άρρωστο "επιτίμησε τον πυρετό" κι εκείνος "άφησε" τον άνθρωπο. Μέχρι κι ο πυρετός ήταν δύναμη του κακού φαίνεται, όχι μία κατάσταση, αλλά μία κακοπροαίρετη οντότητα επί της οποίας μόνο η παντοδύναμη οντότητα του Ιησού μπορεί να επιδράσει.

Το Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο έχει ένα ύφος που μοιάζει σε ιστορικό έγγραφο. Δε λείπουν τα θαύματα και οι υπερβολές αλλά είναι πολύ πιο ευανάγνωστο όταν δεν είσαι βαθιά προκατειλημμένος υπέρ της "αγιότητας" όσων διαβάζεις.

Στις πράξεις των αποστόλων, την συνέχεια της ιστορίας μετά την ανάσταση του Ιησού, το μεγαλύτερο μέρος αφορά στην πορεία του αποστόλου Παύλου. Το μοτίβο είναι ότι οι απόστολοι άρχισαν να ταξιδεύουν τεράστιες εκτάσεις για να διαδώσουν το λόγο του Ιησού και να ιδρύσουν εκκλησίες. Σε κάθε μέρος που πήγαιναν συνήθως διώκονταν, φυλακίζονταν, ελευθερώνονταν με ένα θαύμα που έστελνε ο Θεός και ύστερα συνέχιζαν την πορεία τους αλλού. Το βιβλίο αυτό τελειώνει εντελώς απότομα, χωρίς να υπάρχει λογική και ιστορική συνέχεια, με την άφιξη του Παύλου στη Ρώμη όπου επρόκειτο να δικαστεί.

Ακολουθούν οι επιστολές του αποστόλου Παύλου οι οποίες ανακυκλώνουν τις ίδιες ιδέες και εκφράσεις. Είναι εμφανής η απόκλιση από τα λόγια του ίδιου του Ιησού που καταγράφονται νωρίτερα και, για κάποιον που διαβάζει με κριτική στάση, είναι επίσης εμφανές ότι στις διδαχές του Ιησού αρχίζουν να παρεμβάλλονται προσωπικές ερμηνείες του Παύλου. Το αν αυτές οι ερμηνείες δόθηκαν στον Παύλο από τον Θεό, ας είναι στην κρίση του καθενός...
Στις επιστολές αυτές φαίνεται για πρώτη φορά και η εισαγωγή της ιεραρχίας στις εκκλησίες που ιδρύονται καθώς και τα καθήκοντα που αντιστοιχούν σε κάθε ρόλο. Ενώ στα λόγια του Ιησού η αναφορά στην κατωτερότητα του γυναικείου φύλου (με βάση την ιστορία του Αδάμ και της Εύας) δεν είναι εντελώς κάθετη και επιδέχεται διαφόρων ερμηνειών, ο Παύλος επιλέγει μία στάση που εύκολα παραπέμπει σε μισογυνισμό, όπου οι γυναίκες επισήμως πρέπει να είναι υπόδουλες των ανδρών και δεν έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα συμμετοχής στα διαδικαστικά της Εκκλησίας, πέραν ίσως από... χαμαλοδουλειές.
Γενικότερα, αναγνωρίζει κανείς πολύ συχνά, στα όσα ορίζει ο Παύλος στις επιστολές του προς τις εκκλησίες, στοιχεία του χριστιανισμού που είναι πλέον εντόνως αμφιλεγόμενα. Ενδεικτικά, η θέση της γυναίκας, η εξουσία των αξιωματούχων και η υποχρέωση αναγνώρισης του αλάνθαστου στη συμπεριφορά το��ς, ο ορισμός των αξιωματούχων ως εκπροσώπων του Θεού και κατ' επέκταση της απόλυτης και αδιαμφησβήτητης αλήθειας. Κλείνοντας, είναι ο μόνος από τους συγγραφείς επιστολών της Καινής Διαθήκης που πολύ συχνά και έντονα, αναφέρεται στους αιρετικούς και τους ειδωλολάτρες με τρόπο ατιμωτικό και παραπέμποντας εμμέσως πλην σαφώς τα μέλη των εκκλησιών στο να τους περιθωριοποιούν με άσχημο τρόπο.

Οι επιστολές των υπολοίπων συγγραφέων δεν παρουσιάζουν κάτι ιδιαίτερο αλλά έχουν πολύ μεγαλύτερη διδακτική αξία από αυτές του Παύλου. Ανακυκλώνονται β��βαια οι ίδιες διδαχές από τα λόγια του Ιησού, αλλά σε πιο καλοπροαίρετο τρόπο. Δεν είναι αισθητή τόσο έντονα η παρεμβολή της ερμηνείας του συγγραφέα στο "λόγο του Θεού".

Τελευταίο βιβλίο είναι η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Είμαι πεπεισμένος πως αν στο κείμενο αυτό επέμβει κάποιος και αντικαταστήσει τις χριστιανικές φιγούρες με οποιοδήποτε άλλο θέμα και το δημοσιεύσει, τα πρώτα σχόλια αναγνωστών θα είναι ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών όταν έγραφε. Και θα έχουν δίκιο.
Η Αποκάλυψη, κατά τη γνώμη μου, βασίστηκε σε κάποια επιφοίτηση ή κάποιο όραμα που είχε ο Ιωάννης, με ή χωρίς την επήρεια ουσιών, και η οποία εμπλουτίστηκε αργότερα με τα υπόλοιπα συμφραζόμενα και το πλήρες πλαίσιο της ιστορίας. Βρίθει από στοιχεία εκδίκησης, τιμωρίας, πόνου κι όλα αυτά προερχόμενα από έναν Θεό που υποτίθεται πως αγαπά το λαό του. Το αντεπιχείρημα είναι πως αυτοί που τιμωρούνται έχουν την ελευθερία επιλογής να πράττουν ενάντια στα όσα κυρήττει ο χριστιανισμός. Το ερώτημα όμως είναι, ποιος ορίζει ότι ο χριστιανισμός ορίζει την απόλυτη αλήθεια? Γιατί όχι κάποια άλλη θρησκεία? Γιατί να πιστέψεις τα γραφόμενα του βιβλίου αυτού που γράφτηκε από ανθρώπινο χέρι? Ο σκοπός είναι η τήρηση μιας ηθικής που επιβάλλει κάποια ανώτερη οντότητα ή το να προσπαθούν να συζούν αρμονικά οι άνθρωποι, δείχνοντας κατανόηση ο ένας στον άλλο και προσπαθώντας να δουν "πίσω" από τις άσχημες και κακές πράξεις? Γιατί σχεδόν οτιδήποτε προσφέρει απόλαυση είναι κατακριτέο και θα τιμωρηθεί?

Όσον αφορά στη μετάφραση από το αρχαίο κείμενο, εγώ διάβασα την έκδοση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας (ISBN 960-7847-17-2) και έχω να σχολιάσω ότι η μετάφραση σε πολλά σημεία πάσχει εμφανώς. Υπάρχουν ορθογραφικά και συντακτικά λάθη στη μετάφραση σε πολλά σημεία και οι μεταφραστές έχουν παρατραβήξει την ελεύθερη απόδοση σε τεράστιο μέρος του κειμένου, λογικά για να αποδώσουν το κείμενο όπως προτιμούσαν οι ίδιοι. Θα πρότεινα να βρείτε κάποια μετάφραση που δεν έχει γίνει από εκδοτικό οίκο της Εκκλησίας, αν υπάρχει.

Εν κατακλείδι, θεωρώ πως είναι ένα βιβλίο που σε κάνει να πιστέψεις τελικά όχι στην ύπαρξη Θεού (ούτε όμως και στη μη ύπαρξη) αλλά στο ότι η θρησκεία είναι ένα βέβαια ανθρώπινο κατασκεύασμα που εκμεταλλεύεται τον φόβο του ανθρώπου για το άγνωστο γενικά και το άγνωστο του θανάτου. Κοιτώντας όλη την ιστορία από την εποχή του Ιησού, που πιθανότατα ήταν υπαρκτό πρόσωπο με πολύ μεγάλη επιρροή στο λαό της εποχής, μέχρι σήμερα και σκεπτόμενος όλο τον πόνο, τον φόβο και το θάνατο που προκάλεσαν οι άνθρωποι στο όνομα κάποιου Θεού, είμαι πλέον ακόμα πιο πεπεισμένος ότι ο χριστιανισμός είναι μία ακόμη θρησκεία που ήρθε για να αντικαταστήσει παλαιότερες, προσπαθώντας να εισάγει το ανθρώπινο στοιχείο ακόμα πιο έντονα στη βάση της. Η πατρική φιγούρα του Θεού, τα παντοδύναμα πνεύματα, η έννοια του διαβόλου και των αγγέλων, συμβάλλουν στο να δοθεί μία εξήγηση στο νόημα της ζωής, στα άσχημα και στα καλά της καθώς και στο τι συμβαίνει μετά θάνατον. Η επίκληση σε θαύματα που κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι συνέβησαν (αλλά αντίστοιχα και ότι δεν συνέβησαν) και στις μαρτυρίες των υποτιθέμενων(?) συγγραφέων της Καινής Διαθήκης, είναι ουσιαστικά η βάση για τις χριστιανικές θρησκείες που επιβιώνουν ως σήμερα.
Ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω, προτιμώ να ακολουθήσω την εργασία και πορεία των επιστημών της νευρολογίας, ψυχολογίας και φιλοσοφίας για να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Το mindfulness, ο διαλογισμός και οι έννοιες της πραγματικής ανιδιοτελούς αγάπης βρίσκονται σε εντελώς διαφορετική βάση και είναι η βάση που μπορεί πραγματικά να μας οδηγήσει σε μία καλύτερη κοινωνία. Ακόμη κι αν ο χριστιανισμός είχε αυτό τον στόχο πριν δύο χιλιάδες χρόνια, έχει αποτύχει παταγωδώς, προκαλώντας περισσότερο κακό παρά καλό στην ανθρωπότητα.-

[Constantine · Rating 3 out of 5]

Καλό είναι να το διαβάσεις μια φορά στη ζωή σου. Αν είσαι αδιάφορος με τη θρησκεία, σίγουρα η ΚΔ θα σε κάνει άθεο. Ναι έχει κενά, ναι έχει αντιφάσεις, ναι έχει παραμύθι. Διαβάζοντάς την μαθαίνουμε πως τα κείμενα λειτουργούν με συμβολισμούς και ο Θεός κάνει αισθητή τη παρουσία του με το λόγο του. Για εμένα έχει αξία ως ιστορικό κείμενο, μία μικρή ιδέα για την πορεία του Ιησού και του Χριστιανισμού αργότερα. Χωρίζεται σε τρία μεγάλα κεφάλαια να πω, τα Ευαγγέλια που περιγράφουν τη ζωή του Ιησού, οι Πράξεις των Αποστόλων, τι έκανα οι Απόστολοι μΧ και οι Επιστολές που πρακτικά οι Απόστολοι λύνουν απορίες των πιστών. Επίσης, ο Απόστολος Παύλος δεν παίρνει τα συγχαρίκια που του αρμόζουν. Αυτός τα έχτισε όλα.

[Hélène · Rating 2 out of 5]

Ο Παύλος δεν ξέρω τι ντίβα νομίζει πως είναι, όμως ένα είναι σίγουρο. Έχει μπερδέψει τα μπούτια του και ενώ τη μια λέει κάτι, μετά το παίρνει πίσω. Επίσης, είναι η μεγαλύτερη ψωνάρα που έχει υπάρξει ποτέ.

[Dimitris Malasiotis]

Οι