മതിലുകള്‍ | Mathilukal

by Vaikom Muhammad Basheer

തിരുവനന്തപുരം സെന്‍‌ട്രല്‍ ജയിലിന്റെ പശ്‌ചാത്തലത്തില്‍ ബഷീര്‍ എഴുതിയ അസാധാരണമായ ഒരു പ്രണയ കഥയാണ് മതിലുകള്‍. ‘കൌമുദി ’ ആഴ്‌ചപതിപ്പിന്റെ 1964-ലെ ഓണം വിശേഷാല്‍ പ്രതിയിലാണ് മതിലുകള്‍ ആദ്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.

ടി കെ പരീക്കുട്ടി ചന്ദ്രതാരയുടെ ബാനറില്‍ നിര്‍മിച്ച ‘ഭാര്‍ഗവീനിലയം ’ എന്ന ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ തിരക്കഥ ബഷീര്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ കൌമുദി പത്രാധിപരായ കെ ബാലകൃഷ്‌ണന്‍ കൈവശപ്പെടുത്തി. ഇതു വിശേഷാല്‍ പ്രതിയില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന്‍ പോകുന്ന വിവരം അറിഞ്ഞ് ബഷീര്‍ തിരുവനന്തപുരത്തു ചെന്ന് ആ തിരക്കഥയ്‌ക്കു പകരമായി എഴുതി കൊടുത്ത് കഥയാണിത്.

മതിലുകള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതു കൊണ്ടു തന്നെ ഈ വിശേഷാല്‍‌പ്രതിക്ക് ഉടന്‍ ഒരു രണ്ടാം പതിപ്പും അടിക്കേണ്ടി വന്നു. അടൂര്‍ ഗോപാലകൃഷ്‌ണന്‍ പിന്നീട് മതിലുകള്‍ സിനിമയുമാക്കി.

Genres: Fiction, Classics, Novels, Romance, Indian Literature, Short Stories, India

74 pages, Kindle Edition

First published May 1, 1965

About the author

Vaikom Muhammad Basheer is regarded as one of the prominent literary figures ever existed in india. He was a legend in Kerala.

He was one of those outspoken figures who revolutionized Malayalam Literature, and Thus the World Literature itself with his dauntless sarcasm, satire, and black humor.

Often referred to as the Beypore Sultan (the king of Beypore) by the colleagues, he was one of the prominent figures behind the artistical, economical, and social reformation of the Kerala Culture.

His novel Shabdangal (The Voices) was once banned due to its echo that cyclonized a once feudalistic society.

He is also regarded as the translators nightmare. This is mainly because of the colloquial touch he added to his writings, which ethnically speaking would lose its humor and meaning when translated to other languages.

He was the sufi among the writers and and the greatest exponent of Gandhian Thought.

He was awarded with Padma Sri in 1982 for his overall contributions to nation as a freedom fighter, writer, and as a political activist.

Reviews

[Nandakishore Mridula · Rating 4 out of 5]

Basheer's fictionalised prison memoir of his love affair with a voice. Basheer, in the men's prison, falls in love with Narayani, in the women's prison on the other side of the wall. By the time they arrange a tryst to meet inside the prison's infirmary, Basheer is released.

A signature tragicomic tale from the master.

[Shine Sebastian · Rating 4 out of 5]

ഒരു വ്യത്യസ്തമായ പ്രണയകഥ !
ഒരു പ്രണയവല്ലരി പൂത്തുതളിരിടാന്‍ ഏറ്റവും സാധ്യത കുറഞ്ഞ നിലം തന്നെ കിളച്ചുമറിച്ച് അതിനെ അവിടെത്തന്നെ വളര്‍ത്തിയെടുത്തു ബഷീര്‍ ! ഒരിക്കലും തന്റെ വായനക്കാരെ വിരസത എന്തെന്ന് അറിയിക്കില്ലെന്ന ഉഗ്രപ്രതിജ്ഞയ്ക്ക് ഇത്തവണയും മുടക്കം വരുത്തിയില്ല ബേപ്പൂര്‍ സുല്‍ത്താന്‍ !! ഒരു ജയില്‍വാസക്കാലത്തെ തന്റെ അനുഭവങ്ങള്‍ എത്ര ആസ്വാദ്യകരമായും, രസകരമായും എഴുതിയിരിക്കുന്നു ബഷീര്‍ !!
വെറുതേ ഒരു ഘടാഘടിയന്‍ നോവല്‍ പടച്ചുവിട്ടിട്ട് , വേണേല്‍ വായിച്ചിട്ട് പൊയ്ക്കോ , എന്ന ഭാവം ബഷീറിന് അജ്ഞാതമാണ്. തന്റെ വായനക്കാരുടെ ഹൃദയത്തിന് ഊഷ്മളമായ ഒരു വായനാനുഭവം പകര്‍ന്നുതന്ന്, അവരുടെ അധരങ്ങളില്‍ ഒരുഗ്രന്‍ പുഞ്ചിരി സൃഷ്ടിച്ചു എന്നുറപ്പു വരുത്തിയിട്ടേ മൂപ്പര്‍ അടങ്ങൂ !
ബഷീര്‍ , .... നമിക്കുന്നു അങ്ങയെ !!
നാരായണിയുടെയും കഥാനായകന്റെയും പ്രണയം, അതിന്റെ നിഷ്കളങ്കത, മൊത്തത്തില്‍ ഒരു കിടിലന്‍ ബഷീര്‍ കൃതി !
' മതിലുകള്‍ ' എന്ന നോവല്‍ പോലെത്തന്നെ , നോവലിന്റെ കൂടെയുള്ള, ബഷീര്‍ മതിലുകള്‍ എഴുതാനിടയായ കഥ വിവരിക്കുന്ന, പഴവിള രമേശന്റെ ' മതിലുക'ളുടെ പണിപ്പുരയില്‍ ' എന്ന ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പും ആസ്വാദ്യകരമാണ്.

[Muthu Vijayan · Rating 3 out of 5]

இந்த மதிலுக்கு உயிர் இருக்கிறது...🖤
முதல் 30 பக்கங்கள் அருமை

[Prem · Rating 5 out of 5]

இக்கதையின் கதாநாயகன் கூறுகிறான் "ஜெயில் எனபது சின்ன சிறை, உலகம் என்பது பெரிய சிறை". எத்தனை உண்மையானது இந்த கூற்று. ஜெயிலில் கண்ணுக்குப் புலப்படும் மதில்கள். பெருஞ்சிறையில் கண்ணுக்குப் புலப்படாத எத்தனையோ மதில்கள். இதை எழுதும் போது அப்படியான பெருஞ்சிறையில் அடைபட்ட கைதிகளில் நானும் ஒருவனாக உணர்கிறேன். எல்லாம் கை கூடி வரும் வேளையில் மாற்றம் ஒன்றே நிலையானது என்ற உண்மை புலப்படும். சுகுமாரன் அவர்களது மொழிபெயர்ப்பு கதையை அதன் போக்கில் வாசிக்க உதவுகிறது. பஷீரின் நகைச்சுவை உணர்வு கதையுடன் கலந்து ஒரு மெல்லிய புன்முறுவலை ஏற்படுத்தத் தவறுவதேயில்லை. எத்தனையோ திரைப்படங்களில் பார்த்த ஜெயிலின் நுணுக்கங்களையும் திரைமறைவான விடயங்களையும், கொடுக்கல் வாங்கல்களையும் 1965-ல் அவர் எழுதியிருப்பது ஆச்சர்யம் அளிக்கிறது. காலச்சுவடின் இந்த மின்நூலில், இந்த குறுநாவல் உருவான விதத்தை பக்கத்தில் இருந்து பார்த்த ரமேசனின் விவரிப்பு கட்டுரை மிகுந்த வியப்பையும் ஆர்வமூட்டுவதாகவும் உள்ளது. இக்கதையை பின்பு திரைப்படமாக உருவாக்கிய அடூர் கோபாலகிருஷ்ணன் எழுதிய கட்டுரையில் எழுத்தின் ஆழத்தையும், திரை மொழியின் இலக்கணத்தையும், இது போன்ற உணர்வுபூர்வமான கதையை திரைப்படமாக எடுக்கும் போது சந்திக்கும் சவால்களையும் அதை எவ்வாறு எதிர்கொள்வது என்ற அவரது விளக்கங்களும் எழுத்தாளர்களுக்கும், திரைப்பட துறை ஆர்வலர்களுக்கும் பாலபாடமாக இருக்க வேண்டியவை. இணையத்தில் எங்கு தேடியும் இந்தத் திரைப்படம் காணக் கிடைக்கவில்லை என்ற ஒரே வருத்தம். 2017-ம் ஆண்டின் கடைசி தினத்தில் வாசிக்க நேர்ந்த இந்தப் புத்தகம் என் விருப்பப் பட்டியலில் எப்போதும் இடம் பெறும் . சுரா (சுந்தர ராமசாமி இல்லை) எழுதிய மொழிபெயர்ப்பையும் பஷீரின் பிற படைப்புகளையும் தேடிப் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆவல்களைத் தூண்டியுள்ளது இப்புத்தகம்.

[Udhayakumar Tamileelam · Rating 5 out of 5]

பசீரின் இம்மதில் என்றும் மனதை விட்டு நீங்காது.

[Vaideki Thayumanavan · Rating 4 out of 5]

மதிலுக்கு அப்பால் நம் கண்களுக்குப் புலப்படாமல் இருக்கும் அனைத்தும் ஒரு வித ஏக்கத்தையும், பரிதவிப்பையும், இயலாமையையும் நம் மனதில் நம்முள் ஏற்படுத்தும். இதற்கு ஒரு சாட்சி இரண்டாம் உலகப் போரின் விளைவினால் கிழக்கு ஜெர்மனிக்கும் மேற்கு ஜெர்மனிக்கும் இடையில் அமைந்த மதில் என்றால், மற்றொரு சாட்சி நான் சமீபத்தில் வாசித்த மதில்கள் குறுநாவலில் பெண்கள் சிறைக்கும் ஆண்கள் சிறைக்கும் இடையில் வீற்றிருந்த அந்த மதில்.

அரசாங்கத்தை தன் எழுத்தால் எதிர்த்த காரணத்தினால் சிறை வாசம் செய்யும் ஒரு எழுத்தாளர் இந்த மதில் நாவலின் நாயகன். சமுக அக்கறையுடன் கூடிய ஒரு இலக்கியவாதியாகச் சிறைத் தண்டனை அவருக்குக் கிடைத்ததினால் ஒரு வித பெருமையுடனே சிறை வாழ்க்கையை வாழ்கிறார். ஆம் வாழ்கிறார்! தான் இருக்கும் அறையைச் சுத்தமாக வைத்துக்கொண்டு, அந்த அறையின் வெளியே அழகான பூக்களைக் கொண்டு தோட்டம் அமைத்து, ஒரு சகோதரனைப் போல மற்ற சிறை கைதிகளுடன் தின்பண்டங்களைப் பரிமாற்றம் செய்து கொண்டு, சிறைக் காவலர்களுடன் தோழமையுடன் நகைச்சுவை செய்து கொண்டு சிறை வாழ்க்கையை அனுபவித்து வாழ்கிறார். சிறை வாழ்க்கையை இவ்வளவு அழகாக ஒருவரால் வாழ முடியுமா என்ற எண்ணத்தைத் தூண்டும் வகையில் பஷீர் அவர்கள் இந்த கதாநாயகனைப் படைத்திருக்கிறார். பக்கங்களை வாசிக்க வாசிக்க, ஒரு முறை சிறை சென்று வந்துவிடலாம் போல என்ற எண்ணம் தோன்றாமல் போகவில்லை.

கதை நாயகனின் சிறை வாழ்க்கையை மேலும் வசந்தமாக மாற்ற மதிலுக்கு அப்பால் பெண் சிறை கைதியாக இருக்கும் நாராயணீயின் குரல் தரிசனம் கிடைக்கிறது. செடிகள், பூக்கள், தின்பண்டங்கள் எனத் தொடங்கி தங்கள் இருவரின் காதல் ஆசையையும் பரிமாறிக் கொள்கிறார்கள்.இந்த அணைத்து பரிமாற்றங்களுக்கும் இடையில் சாட்சியாகவும், சாந்தமாகவும் நிற்கிறது அந்த மதில். ஒருவர் மற்றவரின் முகம் பார்த்துப் பேசக் கதை நாயகனும் நாராயணியும் ஆவலுடன் ஒரு திட்டம் தீட்டுகிறார்கள். அந்த திட்டம் நிறைவேறுகிறதா, அவர்கள் காதல் அந்த மதிலைத் தகர்த்து, வாழ்கிறதா என்பதே மீதி கதை.

வைக்கம் முகம்மது பஷீர், அவரின் அனுபவத்திலிருந்து கதை செய்யும் ஒரு எழுத்தாளர் என்று இந்த புத்தகத்தின் மொழிபெயர்ப்பாளர் சுகுமாரன் குறிப்பிட்டு இருக்கிறார். அப்படிப் பார்க்கையில் இந்த கதை பஷீர் அவர்கள் அனுபவித்த ஒரு நிஜமா என்று நினைக்கும்போது ஆச்சரியமாகவும் இருந்தது, அதே சமயத்தில் ஒரு விதமான வருத்தத்தையும் தந்தது.

[Godwin · Rating 5 out of 5]

வாசித்து முடிக்கும் போது ஒரு பெரும் அமைதி சூழ்ந்து கொள்கிறது. எனக்குள் நானே கேட்டுக் கொள்கிறேன், "��ந்த அமைதி கனக்கப் போகிறதா?"

[Muthu · Rating 4 out of 5]

விடுதலையை ஒரு மனம் விட்டுக் கொடுக்குமா அப்படி கொடுக்கும் என்றால் அதற்கு என்ன காரணமாக இருக்கும் காதலை தவிர. பஷீர் உடைய எழுத்துக்கள் உள்ளார்ந்த கிளர்ச்சியையும் நம்முடைய உணர்வுகளையும் உள்ளொன்று உறையச் செய்கிறது உன் மதில்கள் நம் உருவங்களை தான் மறைக்க முடியும் உணர்வுகளை இல்லை

[Arun Raju · Rating 4 out of 5]

i have read almost all of Bhashir's.we have COMPLETE WORKS OF VAIKOM MUHAMMED BHASHEER. the unbearable feeling after missing a chance of meeting someone who is recognised only by her voice and the feeling of upon released from prison.the writer puts you in a dilemma which cant be expressed fully ,it can only be experienced

that emotion which is difficult to express,only such a great writer like BHASHEER can pen down such aesthetic feelings

[Girish · Rating 5 out of 5]

What is the role of walls (Mathilukal)? What role do they play in keeping someone in or out and do they at all play a role in how you feel?

Basheer's book is a genius of a book that is more than a love story. We meet the political prisoner Basheer talking his way into good books of the warden and political prisoners. In the company of people the walls do not scare him and he is happy to make tea, play cards or discuss Kapital with his fellow prisoners. When an announcement comes to release the political prisoners everyone is ready to leave in neatly pressed dresses. Due to a clerical error, Basheer remains.

The same walls that housed him now becomes a confinement and he feels depressed. He wishes for a prison break and soon he joins some prisoners in gardening near the boundary wall between men's and women's jail. There he listens to the voice of Narayani a female prisoner. What starts off as a leery flirting soon becomes something he looks forward to. There is hope and he gifts her rose plants and she food.

Just when the lovers decide to meet at the hospital, the warden releases him. In his confusion, he asks "What do i need freedom for?".

A lovely book that is marred only by a brief episode of lecherousness that I found creepy.
PS: Loved the fact that I could listen to this in Malayalam and the narrator deserves a special mention!

[Dhanaraj Rajan · Rating 4 out of 5]

Four and Half Stars.

Long back I read it. I loved it when I read it.

[Younus TM]

A beautiful love story. But the ending is pretty confusing..

[Nadakkavil · Rating 4 out of 5]

" ഞാൻ പറയുന്നത് സോപ്പിന്റെ ഗന്ധമല്ല, ഇഞയുടെയോ താളിയുടെയോ എണ്ണയുടെയോ ഗന്ധമല്ല, പൗഡറും വിയർപ്പും കൂടിക്കലർന്ന ഗന്ധവുമല്ല , സാക്ഷാൽ സ്ത്രീയുടെ അതിശയകരമായ ഗന്ധം !"

Masterpiece....

[Fuzaila · Rating 2 out of 5]

I get that Basheer is a revolutionary author of Malayalam literature. But the narrator/author came off as a gynophilic pervert which bothered me throughout the book.

[Rebecca · Rating 4 out of 5]

ഇഷ്ടായി. നല്ല രസം ഉള്ള ഒരു വായന അല്ലെങ്കിൽ കേൾവി.

[Prashobh K]

read

[Kiran · Rating 3 out of 5]

a love story by mohamma basheer

[Athira · Rating 5 out of 5]

A tale that will stay in ur heart for ever.

[Mushthaq Khaleelurahman · Rating 4 out of 5]

Read often.
Read again and again.
That's all about Basheer books.

[Jasun Chelat · Rating 5 out of 5]

didn't know/remember he wrote it in four days

[Shiva Subbiaah kumar · Rating 4 out of 5]

Blog: https://thosebittersweetmemories.blog...

About the Book:
Mathilukal (Wall) is about the author himself and his never met love. both are imprisoned and separated by a huge wall that divides their prisons.
Got to know about this ace Malayalam writer and purchased three of his books that was translated in Tamil by காலச்சுவடு Kaalachuvadu publications. 'Balyakalasakhi', 'Mathilukal' and 'Enga Uppuppavukku Oru Aana Irunthathu'

Quotes From The Book:
Basheer says ” I’m the garden, I’m the flower” What about the fruit? Yes I'm the fruit too!

Movie Version of Mathilukal (Malayalam):
https://www.youtube.com/watch?v=GRwGY...

[Prabha Nagarajan · Rating 4 out of 5]

"பேப்பூர் சுல்தான்" என்று போற்றப்படும் மலையாள எழுத்தாளர் வைக்கம் முகமது பஷீர், மிகக் குறுகிய காலத்தில் எழுதிய நாவல் "மதிலுகள்". அதன் தமிழாக்கமான "மதில்கள்" சுகுமாரன் என்பவரால் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது.

"மதிலுக்கு ரத்தமும் சதையும் இருக்காது. ஆனால், அதற்கு ஆத்மா உண்டாகியிருக்கும் இல்லையா என்று சந்தேகம் வந்தது. மதில், பலவற்றையும் பார்த்தது, பலவற்றையும் கேட்டது"

பஷீர் எழுத்துக்களில் நான் வாசிக்கும் முதல் புத்தகம் இது. அவர் படைப்புகளில் தலைசிறந்த படைப்பாக கருதப்படுகிறது.

இது பஷீர் சிறைச்சாலையில் இருந்தபோது அவர் வாழ்வில் நடந்த உண்மை சம்பவங்களின் அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுதப்பட்ட கதை.

சிறைச்சாலை மதிலுக்கு அப்பால் பெண்கள் சிறைச்சாலையில் இருக்கும் நாராயணி என்ற பெண்ணிடம் கொண்ட தீராக் காதலின் வரலாற்று கதை.

இந்த கதை 1990களில் அடூர் கோபாலகிருஷ்ணன் என்பவரால் மலையாளத்தில் திரைப்படமாக எடுக்கப்பட்டது. அதைப்பற்றிய சுவாரசியமான அனுபவங்களை பின்னிணைப்பாக இப்புத்தகத்தில் கொடுத்தது கூடுதல் வாசிப்பு அனுபவமாக இருந்தது.

பஷீரின் எழுத்துக்களில் சமூகம், சமரசம், உரிமை மற்றும் காதல் என பல பரிமாணங்களின் சரிவிகித கலவையாக, தனித்துவமான மொழி நடையுடன் மனதை நெகிழ வைக்கும் காதல் கதை.

[Dinesh Sunder · Rating 5 out of 5]

One could feel good of the life of prisoners, the freedom they enjoy by the way the author describes it, 'Why should I go to the jail outside the prison?!' The yearning for love and life makes it a compelling read.

[Irine Dixon · Rating 5 out of 5]

"ഞാൻ മരിച്ചുപോയാൽ എന്നെ ഓർക്കുമോ?"

"പ്രിയപ്പെട്ട നാരായണീ! മരണത്തെപ്പറ്റി ഒന്നും പറയുക സാദ്ധ്യമല്ല. ആര്, എപ്പോൾ, എങ്ങനെ മരിക്കുമെന്ന് ഈശ്വരനു മാത്രമേ അറിയൂ. ഞാനായിരിക്കും ആദ്യം മരിക്കുന്നത്."

"അല്ല ഞാനായിരിക്കും. എന്നെ ഓർക്കുമ��?"

"ഓർക്കും"

"എങ്ങനെ?... ഹെന്റെ ദൈവമേ! അങ്ങനെ കണ്ടട്ടില്ല. തൊട്ടിട്ടില്ല. എങ്ങനെ ഓർക്കും?"

"നാരായണിയുടെ അടയാളം ഈ ഭൂഗോളത്തിലെങ്ങുമുണ്ട്!"

"ഭൂഗോളത്തിലെങ്ങുമോ?... അങ്ങ് മുഖസ്തുതി പറയുന്നതെന്തിന്?"

"നാരായണീ, മുഖസ്തുതിയല്ല! പരമസത്യം... മതിലുകൾ.... മതിലുകൾ!"

പരിശുദ്ധമായ മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ, പ്രണയത്തിന്റെ, വികാരങ്ങളുടെ ബാക്കിപത്രം.

❤️

[Akash Chandramohan · Rating 5 out of 5]

I loved the movie adaptation, when I saw it during an IFFK few years ago. And reading the book now, I am convinced that the movie did the source material justice. But, there is something so intimate about reading what Basheer wrote rather than seeing it. I'd recommend everyone to do both. Read the book. Watch the movie. Both are monumental in its respective form and execution. Bravo, master. And Mammootty as Basheer, and KPAC Lalita as Narayani is an experience in itself.

[Swalih Monu · Rating 5 out of 5]

വ്യത്യസ്തമായ വായനാനുഭവം, ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന വരികൾ
"നാരായണിയുടെ അടയാളം ഈ ഭൂഗോളത്തിലെങ്ങു മുണ്ട് ' വേദനയോടെ നാരായണി ചോദിച്ചു : " ഭൂഗോളത്തിലെങ്ങുമോ ? . . . അങ്ങ് മുഖസ്തുതി പറയുന്ന തെന്തിന് ? ഞാൻ പറഞ്ഞു : " നാരായണീ , മുഖസ്തുതിയല്ല ! പരമസത്യം . . . മതിലുകൾ . മതിലുകൾ ' ഞാൻ മതിലിൽ നോക്കിനിന്നു . അപ്പുറം നിശ്ശബ്ദമാണ് . കുറെക്കഴിഞ്ഞ് നാരായണി പറഞ്ഞു : " ഞാനൊന്നു പൊട്ടിക്കരയട്ടെ ? '"

[Meera S Venpala · Rating 4 out of 5]

I saw the movie first. After that, I was eager to read the book. Its a short novel, but very touching. Loved Basheer's writing and his simplicity!!!

[Hiran Venugopalan · Rating 5 out of 5]

വായിച്ചു,
കേട്ടൂ,
ഇനി പടം കാണണം!
ഈ വർഷത്തെ മതിലുകൾ വാരം!

[Vigneswara Prabhu · Rating 4 out of 5]

**Warning, The below is more akin to detailed synopsis than a review. Read on**

മതിലുകള്‍ അഥവാ സ്ത്രീയുടെ ഗന്ധം

The story begins with a political prisoner, captured and sentenced to imprisonment. He is a stand in for the author, and shares several character traits with him. The story itself is autobiographical fiction, taking pages from Basheer’s own time in prison during the independence movement.

Having travelled around the world for years and being acquainted with a wide variety of people, our protagonist takes his capture and imprisonment in stride, as yet another chapter in the journey that is his life.

From the onset we are made aware of his sociable nature, which allows him to befriend fellow prisoners, his captors and wardens. By engaging them at a human level he is able to be the friendly guy for whom others are all too happy to do favors and form acquaintance with.

Using the limited means within the prison he is able to meet all his meager day to day requirements. Contraband matches which he cuts up with a razor to increase their use, along with beedis, the ever constant companion to the revolutionary intellectual. Sugar, tea leaves and a bootstrap cooking place to indulge in the refreshing luxury of black tea in prison.

Chips, condiments, pickles and other rare snacks; gifted from fellow prisoners and wardens, or scrounged from the black market. A thick piece of woolen jamukkalam to give warmth at night.

By becoming a favorite to the wardens and superintendent he is able to engage in gardening in his lonely cell block. And in a short time grow roses and other beautiful flowers which become the must have commodity in the prison, popular to all.

In short, he is able to make the most of his circumstances and live a content life, thankful for being alive. Except for one thing that is devoid. The scent, sight and touch of a woman. Being placed close to the wall which separates the male and female prisons, the presence of an illusive treasure unreachable to him, drives him insane at times. On lonely nights, he ponders over, and fantasizes about that world that he had no access to.

So their lives within the walls progress, with some bemusing incidents and everyday grind.

In response to events unmentioned, the political prisoners in incarceration, of which our protagonist was a part of, were given release. All those involved were excited. They shaved and groomed themselves neatly, pressed and ironed their clothes to wear on the day of release and eagerly awaited the day of freedom.
The day came, and all were released, all that is except our protagonist. An error in some bureaucratic process, or deliberate interference, now he found himself along bereft of the company of peers he had cultivated over the years.

Following this he drops to slump. Food doesn’t taste good, the energy was sucked from his body, even tending to his garden no longer gave him joy. At one point he even contemplates and plans for prison break.

His fellow prisoners worried for his state, forced him to come out and work with them in a newly constructed vegetable garden. It is there that he and others discover a hole in the wall separating the men and women.

And throw this portal they gain access to a world that was alien to them so far. One day, as our prisoner was lounging about trying to catch and tame some squirrels, he encountered a voice from the other side of the wall.

It is a female prisoner named narayani. Her voice and words he is able to share with her bring a new life to his tired soul. Over time, he gifts her rose plants from the garden, she gifts him food and delicacies from her side. And two lonely souls find fulfilment in this facsimile of a human interaction.

They meet from time to time, when she wants to meet, Narayani throws a stick above the wall, visible to the prisoner, and he then rushes to her side of the wall.

As their intangible relationship progresses thus, as the restlessness builds up in both, they decide to try and catch a glimpse of each other. And resolve to do so in the prison infirmary. Having never seen each other, they exchange markers and signals to identify one another and promise to be there on the decided day and time.

The day before, the assistant warden, a good acquaintance of our prisoner, comes to his prison cell and engages in conversation. At his request the prisoner wears the clothes which he had ironed and kept aside for his failed release. Once he does, the warden breaks the surprise, the prisoner has been given release and is now a free man.

As the clueless warden escorts the prisoner from the prison cell to outside the prison, he keeps looking back at the stick which had been thrown over and over awaiting his presence. When realization came, he was already standing outside with a forlorn feeling, and a rose flower meant for her, in his hand.

[Moulidharan · Rating 5 out of 5]

பஷீர் அவர்களுக்கு அறிமுகம் தேவையில்லை. நான் அவரை வாசிப்பது இதுவே முதல் முறை. தாமதத்திற்கு இலக்கிய சமூகம் என்னை மன்னிக்கவும். ஒரு கதை எழுதப்பட்டு 70-80 ஆண்டுகாலம் கழித்தும் இன்றும் உயிர்ப்புடன் ஒரு வாசகனின் மனதில் சென்றடைகிற வீரியம் கொண்டது என்றால் அதில் நிச்சயமாக இலக்கியம் தாண்டி ஏதோ ஒன்று உள்ளது. இலக்கியத்திற்கும் உண்மைக்கும் பெரும் ஒட்டுறவு உண்டு, இலக்கியத்திற்கு உண்மையாகவும், அதே சமையம் உண்மையை இலக்கியத்திற்குள் புகுத்தியும் படைக்கப்படும் இலக்கிய படைப்புகள் யாவும் காலம் தாண்டி நிலைத்து நிற்பவை. அப்படி பட்ட சிறந்த படைப்புகள் தான் இவை இரண்டும்.

இவ்விரண்டு கதைகளும் வெவ்வேறு காலகட்டத்தில் நிகழ்ந்தவையும், எழுதப்பட்டதும் ஆகும். பால்யகால சகி - பஷீரின் இளமை பருவ நினைவுகளை சுமந்து செல்கிறது, மதில்கள் - அவரின் முதிர்ச்சியை கடந்து செல்கிறது. தன் வாழ்க்கையில் இருந்து தனக்கான இலக்கியத்தையும், கதை மாந்தர்களையும் எடுத்துக்கொண்டதால் தான் உண்மை உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது. மதில்களில் வரும் நாராயணி யும், பால்யகால சகி யில் வரும் சுகாறா வும் வாழ்ந்து மடிந்த இரு உன்னதமான பெண்கள். தன் அறியா பருவத்தில் அவருக்கு இருந்த அந்த ஆண் கர்வமும், பொருள் கொண்ட ஆணவமும், முன் கோவமும் அவரின் முதிர்ந்த காலத்தில் பொறுமையும், பரிவும், பேரன்புமாக மாறி விடுகிறது. இரண்டு பெண்களையும் நேசித்தவர்கள் வேறாக இருக்கலாம், நேசித்த காலம் வேறாக இருக்கலாம், ஆனால் அந்த நேசம் எப்படி பார்த்தாலும் ஒன்று போலத்தான் தெரிகிறது. இந்த இரண்டு கதைகளின் முடிவுகளை பஷீர் வாசகனிடமே விட்டு விடுகிறார். என்னை பொருத்தவரை அனைத்து வாசகர்களுக்கும் ஒரே வகையான முடிவைத் தான் எதிர்பார்த்திருப்பார்கள்.

மதில்கள் - வாசிப்பதற்கு ஒரு சாதாரணமான கதையாக இருக்கலாம். சற்று உற்று நோக்கினால் இலக்கியத்தின் மிக நுட்பமாக எழுதிய கதைகளில் ஒன்று என்பது புரியும். சிறை கைதிகளின் உணர்வுகள், ஆசைகள், ஏக்கங்கள், துன்பங்கள், சிறு சிறு இன்பங்கள் என அனைத்தையும் இந்த கதை அலசிவிடுகிறது." பெண் வாசம் " - இது உண்மையா, கற்பனையா, உண்மையாக இருந்தால் எப்படி இருக்கும்?சிறையில் ஒருவனுக்கு மட்டும் கிட்டும் அந்த வாசம் அப்படி என்னவாக இருக்கும்? எனக்குள் பல கேள்விகளை எழுப்பியது அந்த பெண் வாசம் கொண்ட பக்கங்கள்.
பீடி கட்டு, தீக்குச்சி, சிறு பிளேடு - இதை வைத்திருக்கும் ஒரு சிறை கைதி - விஐபி வகையை சேர்ந்தவன். அதிலும் ஒரு குச்சியை இரண்டாக பிளந்து உபயோகிக்கும் முறையும், ஒரு பீடியை அனைத்து அனைத்து குடிக்கும் லாவகமும் எந்த இலக்கியத்திலும் புனைவு வடிவில் மட்டுமே உருவாவது சாத்தியமற்றது.
அந்த குறுகிய காலத்திற்குள் அவருக்கும் நாராயணிக்கும் இடையே ஆசை, அன்பு,கோபம்,ஏக்கம், காமம், ஊடல், பிரிவு என எல்லாமே வெறும் வார்த்தைகள் வழியும், பல நேரங்களில் மௌனத்தின் வழியேயும் நிகழ்ந்துவிடுகிறது. இருவருக்குமான அந்த காதலுக்கு அந்த இரவும், மதிலும், அவர்களை வேடிக்கை பார்த்த அந்த நிலவும், ரோஜாக்களும் தான் சாட்சிகள். இவர்களை விட வேறு என்ன பெரிய சாட்சி வேண்டும்? இந்த கதை முடிந்த பிறகும் ஒரு வரி எனக்குள் ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது. " நான் மறித்துப்போன பிறகு என்னை நினைத்து பார்பப்பீர்களா? " என்ற நாராயணி யின் குரல் ஒவ்வொரு இரவும், நிலவும், ரோஜாவும் பஷீரை பார்த்து கேட்டுக்கொண்டே இருந்ததன் விளைவு தான் இந்த மதில்கள் நாவல்.

இவ்விரண்டு கதைகளிலும் பிரதானமாக பேசப்படுவது காதல் என்ற உணர்வைத்தான். காதல் இயற்கையானது, இயற்கை அறிந்ததும் கூட. உணர்வு ஒன்றாக இருந்தாலும் நிலமும், காலமும், சூழலும் அதற்கு பல வடிவங���களை கொடுத்துவிடுகின்றன, அதனால் தான் இலக்கியம் தொடர்ந்து காதலை எழுதிக்கொண்டே இருக்கிறது வெவ்வேறு வடிவங்களில். மனிதன் காதலின் வடிவங்களுக்கு பெயர் சூட்டி அதில் இது சரி இது தவறு என்று தனக்கு தானே ஒரு வட்டம் போட்டு பெருமை பட்டு கொள்கிறான். மனிதனின் கேள்விகளுக்கும், புரிதலுக்கும் அப்பாற்பட்டது காதல். காதலை உணர்வது மட்டுமே மனிதனால் முடிந்த ஒன்று, அதை தாண்டி அதனை கேள்வி கேட்பது அவன் அறிவுக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு அறியாமையே. உலகில் உயிருள்ள அனைத்தும் இன்னொரு உயிரை காதல் செய்யும்,அதற்கு நீங்கள் எந்த பெயரும் சூட்டி அழகுபார்க்க தேவையில்லை, காதல் என்ற பெயரே அழகுதான். பஷீர் மேல் எனக்கு உண்டான காதலும் ஒரு அழகான காதல் தான்.

- இர. மௌலிதரன்
8-8-23