Επί αιώνες, οι πλανόδιοι τροβαδούροι αφηγούνταν ιστορίες για το χαμένο Κέρας του Βαλίρ, το θρυλικό Κέρας που θα φέρει πίσω τους νεκρούς ήρωες των Εποχών. Το Κέρας έχει ανακαλυφθεί, μόνο και μόνο για να κλαπεί ξανά, μαζί με το εγχειρίδιο από τη Σαντάρ Λογκόθ, από το οποίο εξαρτάται η ζωή του Ματ, του φίλου του Ραντ αλ’Θόρ. Ο μνημειώδης άθλος της ανεύρεσής του πέφτει στους ώμους του νεαρού Ραντ που, αναλαμβάνοντας αυτό το καθήκον, εκπληρώνει ένα πεπρωμένο που επιθυμούσε να αποφύγει. Ωστόσο, η αναζήτηση για το Κέρας του Βαλίρ είναι μόνο η αρχή σε αυτό το μακρινό ταξίδι, καθώς ο ήρωάς μας θα ανακαλύψει ότι πράγματι είναι ο Αναγεννημένος Δράκοντας και θα αντιμετωπίσει τον Σκοτεινό σ’ έναν αγώνα όπου δεν διακυβεύεται απλώς η ζωή του αλλά ολόκληρος ο κόσμος.
Librarian Note: There is more than one author in the Goodreads database with this name.
Robert Jordan was the pen name of James Oliver Rigney, Jr., under which he was best known as the author of the bestselling The Wheel of Time fantasy series. He also wrote under the names Reagan O'Neal and Jackson O'Reilly.
Jordan was born in Charleston, South Carolina. He served two tours in Vietnam (from 1968 to 1970) with the United States Army as a helicopter gunner. He was awarded the Distinguished Flying Cross with bronze oak leaf cluster, the Bronze Star with "V" and bronze oak leaf cluster, and two Vietnamese Gallantry Crosses with palm. After returning from Vietnam he attended The Citadel where he received an undergraduate degree in physics. After graduating he was employed by the United States Navy as a nuclear engineer. He began writing in 1977. He was a history buff and enjoyed hunting, fishing, sailing, poker, chess, pool, and pipe collecting.
He described himself as a "High Church" Episcopalian and received communion more than once a week. He lived with his wife Harriet McDougal, who works as a book editor (currently with Tor Books; she was also Jordan's editor) in a house built in 1797.
Responding to queries on the similarity of some of the concepts in his Wheel of Time books with Freemasonry concepts, Jordan admitted that he was a Freemason. However, "like his father and grandfather," he preferred not to advertise, possibly because of the negative propaganda against Freemasonry. In his own words, "no man in this country should feel in danger because of his beliefs."
On March 23, 2006, Jordan disclosed in a statement that he had been diagnosed with cardiac amyloidosis, and that with treatment, his median life expectancy was four years, though he said he intended to beat the statistics. He later posted on his Dragonmount blog to encourage his fans not to worry about him and that he intended to have a long and fully creative life.
He began chemotherapy treatment at Mayo Clinic in Rochester, Minnesota, in early April 2006. Jordan was enrolled in a study using the drug Revlimid just approved for multiple myeloma but not yet tested on primary amyloidosis.
Jordan died at approximately 2:45 p.m. EDT on September 16, 2007, and a funeral service was held for him on Wednesday, September 19, 2007. Jordan was cremated and his ashes buried in the churchyard of St. James Church in Goose Creek, outside Charleston.
Όπως προείπα το πρώτο βιβλίο ξεκινά με ιδανικό τρόπο τη σειρά, πιστεύω όμως ότι με αυτό το δεύτερο βιβλίο όλα παίρνουν το δρόμο τους και η ιστορία γίνεται εξαιρετικά συναρπαστική, σε σημείο δύσκολα να αφήνεις το διάβασμα. Τι αλλάζει; Καταρχάς τα πράγματα σοβαρεύουν καθώς το κακό που αντιμετωπίζουν οι ήρωες μας αποκαλύπτεται σε όλη του την έκταση. Τα δαιμονικά πλάσματα από το βορρά επιδίδονται σε πράξεις ανείπωτης βαρβαρότητας, οι απάνθρωποι εισβολείς από τη δύση προσπαθούν να επιβάλουν ένα σκληρό καθεστώς την ώρα που το κακό μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή για να επιβληθεί. Παράλληλα πολλοί που ισχυρίζονται ότι πολεμούν το κακό επιδίδονται στην ίδια βαρβαρότητα με τους εχθρούς τους, ενώ άλλοι επιδίδονται σε ανούσια πολιτικά παιχνίδια αδυνατώντας να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Μέσα σε αυτό το κλίμα οι ώρες μας αυξάνουν τις δυνάμεις τους και μαθαίνουν με το δύσκολο τρόπο ότι πρέπει να βασιστούν σε αυτές και να μην εμπιστεύονται κανέναν γιατί η προδοσία παραμονεύει παντού.
Με άλλα λόγια η ιστορία γίνεται πιο σκοτεινή και πιο περίπλοκη, η γραφή του Robert Jordan ακολουθεί και έτσι το βιβλίο αποκτά ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Με το δεύτερο βιβλίο του Τροχού του Χρόνου, η δράση αρχίζει να κλιμακώνεται, ενώ ο θαυμαστός αυτός κόσμος αρχίζει να ξετυλίγεται ακόμα περισσότερο και να ξεδιπλώνει τα μυστικά του. Οι χαρακτήρες, και κυρίως ο κεντρικός ήρωας Ραντ αλ'Θορ αρχίζει να σχηματίζεται με πιο μεγάλο βάθος. Στο τέλος του Α' τόμου, υπάρχουν πολλά μυστήρια, καθώς και χαρακτήρες με ανεξιχνίαστα κίνητρα. Ανυπομονώ να δω εάν κάποια από αυτά θα αποκαλυφθούν στον Β' τόμο!
Δεν κουράζει με τις περιγραφές , ούτε περιέχει ιδιαίτερα εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο , με ελάχιστες εξαιρέσεις .
Περιέχει πολλούς διαλόγους και περιγραφές οι οποίες δίνουν μια εικόνα για το περιβάλλον και τους χαρακτήρες χωρίς να κουράζουν .
Περιγραφές των γευμάτων ωστόσο είναι οι αγαπημένες μου .
Σε κάθε περίπτωση, στα πρώτα κεφάλαια , όπου η παρέα που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο , βρίσκεται στο Φαλ Ντάρα , ξεκινάει με αργό ρυθμό και ίσως κουράσει , μέχρι ο αναγνώστης να μπει στο κλίμα .
Από την στιγμή ωστόσο που επεμβαίνει ο σκοτεινός και κλέβει το Κέρας του Βαλίρ, το ενδιαφέρον ανεβαίνει κατακόρυφα .
Ουσιαστικά, από την μια παρακολουθούμε τον ίδιο τον Ραντ ο οποίος θέλει να σώσει τον φίλο του τον Ματ αλλά και να ξεμπερδέψει με το Κέρας ( δεν δέχεται τον εαυτό του ως Αναγεννημένο Δράκοντα και είναι καχύποπτος με τις Άες Σεντάι) , προσωπικά τον θεωρώ δύστροπο χαρακτήρα, από την άλλη βλέπουμε την πορεία των Εγκουεν Νυνάβε προς την Ταρ Βάλον , όπου αυξάνεται η περιέργεια για την τύχη τους και την εκπαίδευση τους ως Άες Σεντάι.
Ειδικά το δεύτερο μισό του πρώτου τόμου κυλάει νερό και κάθε φορά θέλω να μάθω τι θα συμβεί παρακάτω . Σαφώς προκύπτουν και νέοι χαρακτήρες στην πορεία .
Υπάρχουν ονόματα πχ χαρακτήρας Χούριν και κεφάλαιο τα Εννέα Δαχτυλίδια που θυμίζουν αντιγραφή Τόλκιν αλλά ουδεμία σχέση . Τα Εννέα Δαχτυλίδια είναι πανδοχείο .
Η μαγεία μου αρέσει , μου θυμίζει αρκετά Γιόγκα ......ο κόσμος του Jordan , έχει μεταξύ άλλων και ανατολικές επιρροές .
Πώρωση μέχρις στιγμής και ανυπομονώ για την συνέχεια στον δεύτερο τόμο .