Μέχρι το τέλος του χρόνου

by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

Η Κρυσταλλία, έχοντας χάσει με τραγικό τρόπο τη μητέρα της όταν ήταν παιδί, έχει περάσει τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής της απομονωμένη από τους ανθρώπους. Ζει στο δικό της μικρόκοσμο, όπου τα συναισθήματα δεν χωράνε, αφού μόνο πόνο και δυστυχία μπορούν να φέρουν.
Την ίδια στιγμή, ο Κωνσταντίνος ζει μαζί με τη μικρότερη αδερφή του, προσπαθώντας να συνυπάρξει με τα σημάδια που άφησε ο νεκρός πατέρας τους στην ψυχή του, τα οποία όμως τον έχουν κάνει εσωστρεφή, ψυχρό και απόμακρο, ανίκανο να νιώσει οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα εκτός από θυμό και οργή.

Οι ομοιότητες ανάμεσά τους πολλές. Όπως και οι διαφορές τους. Όμως, το κοινό τους όνειρο, ο χορός, στον οποίον είναι ολοκληρωτικά αφοσιωμένοι, είναι εκείνο που θα ενώσει τους δρόμους τους, «προκαλώντας» τους να δουν τι είναι αυτό που υπερτερεί.
Μία σχέση που ξεκινάει από μια μεγάλη και αναίτια κόντρα για να οδηγήσει σε ένα πάθος που με τη σειρά του θα εξελιχθεί σε έναν μεγάλο έρωτα.
«Μέχρι το τέλος του χρόνου» είχαν ορκιστεί ν' αγαπιούνται. Ήταν το δικό τους «για πάντα». Ωστόσο, μια στιγμή θα είναι αρκετή για να γκρεμίσει όσα με κόπο έχτισαν. Αρκετή για να χωρίσουν οι δρόμοι τους, και να μετατραπεί η αγάπη τους σε μίσος. Κι όμως, όσοι είναι γραφτό να είναι μαζί, το πεπρωμένο τούς φέρνει κοντά, ενώ, μέσα από συμπτώσεις, βρίσκει πάντα τον τρόπο για να τους δοκιμάσει.

Άραγε, η αγάπη είναι αρκετή για να μας κάνει ν' αλλάξουμε;
Άραγε, μπορεί ν' αντέξει μέχρι το τέλος του χρόνου;

Genres: Romance

744 pages

Published June 9, 2017

About the author

Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984 όπου και μένει μέχρι σήμερα μαζί με τον σύζυγό της. Είναι η δημιουργός και η κριτικός του blog "Το μεγαλείο των τεχνών" το οποίο ψηφίστηκε ως το νούμερο ένα blog για το 2012. Αρθρογραφεί σε ποικίλα ηλεκτρονικά έντυπα, στα οποία υπογράφει με την ιδιότητα της βιβλιοκριτικού. Παράλληλα, συνεργάζεται με πληθώρα εκδοτικών οίκων στην Ελλάδα, σε πολλαπλά επίπεδα δραστηριοτήτων. Από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της: Ξεπεσμένοι Άγγελοι (2012), Μη με ξεχάσεις (2013), Όταν ξέρεις ν' αγαπάς (2015), Μέχρι το τέλος του χρόνου (2017) και Πέρα από τον χρόνο (2021). Ζει και αναπνέει για την λογοτεχνία... και για τον γιο της.

Reviews

[Yiota Misiou · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο που είχα την τιμή να διαβάσω πρίν την επίσημη κυκλοφορία του και είμαι σίγουρη πως θα είναι το απαραίτητο αξεσουάρ του καλοκαιριού!!!
Μέχρι το τέλος του χρόνου λοιπόν και μπορώ να σας πω πως μέχρι να φτάσετε στην τελευταία σελίδα θα καρδιοχτυπήσετε πάρα πολλές φορές.
Όχι, όχι! Μην μ΄ακούτε ψέματα λέω. Το καρδιοχτύπι είναι το λιγότερο και το πιο ανώδυνο που θα πάθετε!
Η ιστορία που θα διαβάσετε είναι σίγουρα μια ιστορία αγάπης ,αλλά όχι παραμυθένια. Είναι μια ιστορία δυνατή και δύσκολη. Παθιασμένη και ακραία . Καταστροφική και ανυπόφορη. Όπως ακριβώς είναι και οι ήρωες της η Κρυσταλλία και ο Κωνσταντίνος που εύκολους ανθρώπους δεν θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω σε καμιά περίπτωση. Έτσι όπως είναι και όλοι οι μεγάλοι έρωτες. Απρόβλεπτοι και αξέχαστοι.
Θα ερωτευθείτε δυνατά και παθιασμένα. Θα ανεβάσετε πίεση (πιεσόμετρα, λεμονάδες και όλα τα σχετικά θα σας χρειαστούν :P ). Θα γίνουν τα νεύρα σας κρόσσια. Θα θέλετε να ουρλιάξετε αρκετές φορές και σίγουρα θα σταματήσετε για να πάρετε μια ανάσα(μη σας πω και δύο) να βάλετε σε μια τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Να συνέλθετε από ερωτικές σκηνές που ανεβάζουν την θερμοκρασία σε επικίνδυνο βαθμό.
Οι ήρωες δοκιμάζονται συνεχώς. Μαζί τους και όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και δευτερεύοντες χαρακτήρες (βλ. Σωτήρη) που μόνο ασήμαντοι και απλοί δεν είναι. Η αγάπη σε όλες της τις μορφές ερωτική, φιλική, αδερφική θα περάσει από σαράντα κύματα για να μας αποδείξει για άλλη μια φορά πως είναι το κυρίαρχο συστατικό της ζωής και η ουσία της.

Νομίζω πως όλα αυτά είναι αρκετά για να τολμήσετε μια βουτιά στα απρόβλεπτα νερά αυτής της ιστορίας και να ταξιδέψετε με μια αγάπη που μπορεί να φτάσει… Μέχρι το τέλος του χρόνου!

[Γιώτα Παπαδημακοπούλου]

Γενικά είμαι άνθρωπος που συγκινείται εύκολα, ακόμα κι αν δεν μου φαίνεται. Υπάρχουν, όμως, κάποιες στιγμές που συγκινούμαι λίγο παραπάνω. Μία απ' αυτές είναι και η συγκεκριμένη, που καλούμαι να πω δυο λόγια για το νέο μου "παιδί" που κάνει την έξοδό του στα βιβλιοπωλεία αύριο. Ένα βιβλίο που έγραψα με πολλή αγάπη, βάζοντας στις σελίδες του όλη μου το πάθος, μα κι ένα κομμάτι της καρδιάς και της ψυχής μου. Αν κάποιο βιβλίο μου έχει τα πιο πολλά στοιχεία από εμένα, τότε σίγουρα είναι αυτό...
Ελπίζω κι εύχομαι, λοιπόν, το μεγάλο "ταξίδι" της Κρυσταλλίας και του Κωνσταντίνου μας να σας παρασύρει σε μονοπάτια γεμάτα έντονα και δυνατά συναισθήματα.
Σας ευχαριστώ για την στήριξη και την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια, μα κυρίως για το πως αγκαλιάσατε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς", το οποίο πιστεύω πως μου άνοιξε νέους δρόμους και με οδήγησε σε νέους ορίζοντες.
Ευχαριστώ τον Σάββα Προβατίδη, με τον οποίο εδώ και 5 χρόνια έχουμε όχι μόνο μια εξαιρετική συνεργασία, αλλά και μια δυνατή φιλία (ακόμα και τις στιγμές που ο ένας θέλει να πνίξει τον άλλον), μα και τις Εκδόσεις Μάτι που είναι το καλύτερο εκδοτικό σπίτι που θα μπορούσα να έχω.
Ελίνα Μιαούλη... για μια ακόμα φορά σ' ευχαριστώ από καρδιάς για όλη την σκληρή δουλειά σου, μα και την ανοχή σου. Ξέρω πως σε ταλαιπωρώ, κάθε χρόνο, αλλά ελπίζω να πιστεύεις πως αξίζει τον κόπο. Αγαπώ σε!
Μα κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στα κορίτσια μου, τις Νικολέτα Μπαλοπήτου, Ειρήνη, Πάππου, Γιώτα Μήσιου, Χαιδουλίνα Μαυρογιώργου, Βίκυ Κωτούλα, Τόνια Αλιφέρη, Αργυρώ Χαρίτου. Να ξέρετε πως σας αγαπώ και πως αυτή η διαδρομή δεν θα ήταν ίδια χωρίς εσάς. <3

* Όπως κάθε φορά, δεν θα βαθμολογήσω το βιβλίο μου. Αυτό θα το αφήσω σε εσάς! ;)

[Nicoleta Balopitou · Rating 5 out of 5]

Η απόλυτη ιστορία για το καλοκαίρι που θα σε κάνει να αγαπήσεις, να ερωτευτείς, να θυμώσεις, να αγανακτήσεις, να συγκινηθείς, να πονέσεις και να υποκλιθείς στο ταλέντο της συγγραφέως που σκιαγραφεί με ακριβή πιστότητα και συνέπεια δύο εξαιρετικά προβληματικούς χαρακτήρες, συμβατούς με την πραγματικότητα και το περιβάλλον στο οποίο έχουν μεγαλώσει, ζουν και πορεύονται.

[Haidoulina · Rating 5 out of 5]

Ο Κωνσταντίνος και η Κρυσταλλία έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, δηλαδή έχουν πολλά αλλά για εμένα ένα είναι αυτό που ξεχωρίζει, πέρα από το πάθος τους για το χορό, κι αυτό είναι πως ότι τους πονάει, ότι τους πληγώνει το κλείνουν μέσα σε ένα κουτάκι και το καταχωνιάζουν κάπου στο βάθος της ντουλάπας ώστε να μην το βλέπουν γιατί έτσι πιστεύουν πως δε θα τους πονάει άλλο πια... Όταν τους γνωρίζουμε είναι μόλις 18 χρονών, σχεδόν παιδιά ακόμα και αρκετές φορές φέρονται ως τέτοια.... Μέσα από ένα γαϊτανάκι γεμάτο έρωτα, πάθος, ανασφάλειες, ζήλια και λάθη βλέπουμε τη ζωή τους...
Δύο άνθρωποι που έχουν τα δικά τους άλυτα προβλήματα ως μονάδες γιατί δεν προσπάθησαν ποτέ να τα λύσουν, (που αν τους είχε αναλάβει ένας καλός ψυχαναλυτής θα είχε χτίσει όχι σπίτι αλλά ολόκληρη πολυκατοικία,) όταν ενώνονται αυτά όχι απλά δεν ξεπερνιούνται ως δια μαγείας όπως ελπίζουν οι ήρωές μας αλλά πολλαπλασιάζονται και γιγαντόνονται....
Η Γιώτα μας κάνει να σκεφτούμε ότι πολλές φορές όσο δυνατή και αν είναι η αγάπη, όσο παθιασμένος κι αν είναι ο έρωτας αν αυτό δε σου δίνει φτερά για να πετάξεις ακόμη πιο ψηλά αλλά σε καταρρακώνει και σε πληγώνει τότε μήπως είναι καλύτερα να τον​ αφήσεις να φύγει???? Γιατί πόσα λάθη μπορεί να συγχωρέσει μια ψυχή???? Πόσες φορές μπορεί να ραγίσει μια καρδιά μέχρι να σπάσει οριστικά???? Πόσο να αντέξω κι εγώ η έρμη????
Λένε πως η αγάπη νικάει τα πάντα... Είναι έτσι ή καμιά φορά δεν είναι αρκετή??? Θα βρουν οι ήρωές μας την ευτυχία ή οι δαίμονές τους είναι πιο δυνατοί και θα τους κυνηγάνε για πάντα??? Δεν πρόκειται να σας απαντήσω εγώ αλλά θα μάθετε όταν διαβάσετε το βιβλίο...

[Dora Koutsoukou]

Μια ιστορια που με αγγιξε, με συγκινησε, κρατησε το ενδιαφερον μου και δεν ηθελα να το αφησω απο τα χερια μου. Δεν θα πω περισσοτερα, εχουν ηδη γραψει αναγνωστες.

Αυτο ομως που με προβληματισε πολυ ηταν οτι οι πραξεις και οι συμπεριφορες των βασικων χαρακτηρων δεν αρμοζαν στις τοσο μικρες ηλικιες που ορισε η συγγραφεας, αλλα σε μεγαλυτερες κατα τη γνωμη μου. Μου φανηκε περιεργο, παιδια 17 και 18 ετων να χαρακτηριζονται (τις περισσοτερες φορες) απο τοση ωριμη σκεψη και λογο!

[Irini · Rating 5 out of 5]

Παραλία με ένα καφεδάκι δίπλα ή αν έχετε πρόσβαση σε ταράτσα (όχι για να πέσετε) προτιμήστε την!!!
Πάρτε μια βαθιά ανάσα, (αργότερα θα χρειαστείτε κι άλλες) ένα πιεσόμετρο (αν δεν έχετε αγοράστε) και ξεκινήστε!!! Αν θέλετε να σκοτώσετε την συγγραφέα (γιατί θα θέλετε κάποιες φορές) και χρειαστείτε βοήθεια εδώ είμαστε!! Προετοιμαστείτε για πολλά καρδιοχτύπια και υπογλώσσια (και το όνομα αυτού Κων/νος) στιγμές που θα θέλετε να χτυπήσετε τα κεφάλια των ηρώων σε έναν τοίχο και στιγμές που θα θέλετε να ουρλιάξετε απο αγανάκτηση ή ενθουσιασμό!!!
Αν είστε σπίτι ανοίξτε το ΑC ή τον ανεμιστήρα!! Προβλέπεται καύσωνας!! (και δεν αναφέρομαι στον καιρό)
Η κυρία Παπαδημακοπούλου μας περνάει απο τα 40 κύματα,αλλά σας διαβεβαιώ οτι αξίζουν ΚΑΙ τα 4ο!!!
Η ιστορία του Κων/νου και της Κρυσταλλίας είναι μία ξέφρενη διαδρομή οπου τα συναισθήματα τρέχουν με την ταχύτητα ενός roller coaster και το μόνο στο οποίο μπορείς να ελπίζεις είναι οτι στο τέλος η αγάπη τους θα καταφέρει να θριαμβεύσει!! θα μπορέσει όμως να φτάσει μέχρι το τέλος του χρόνου????

Ευχαριστώ την Γιώτα που με συμπεριέλαβε σε ένα ακόμη ταξίδι της και χαίρομαι που το βιβλίο της είναι πια έτοιμο να ταξιδέψει και σε άλλες καρδιές για να τις φυλακίσει μέσα του!!
Ενα βιβλίο για όλους εκείνους που θέλουν να νιώσουν έντονα συναισθήματα!!!

Ακολουθήστε τα βήματα,αφεθείτε στην μουσική και απολαύστε την υπέροχη θέα απο την ταράτσα της κυρίας Παπαδημακοπούλου!!

[Νάνσυ Γραμμένου · Rating 5 out of 5]

Μέχρι το τέλος του χρόνου
Γιώτα Παπαδημακοπούλου
Εκδόσεις Μάτι

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι το πρώτο βιβλίο που διάβασα της συγγραφέως ήταν το Ξεπεσμένοι Άγγελοι που μου άρεσε πάρα πολύ. Μου άρεσε η γραφή της, η περιγραφή της ,τα συναισθήματα που ένιωσα και έτσι μόλις αντίκρισα το Μέχρι το τέλος του χρόνου, με τράβηξε τόσο πολύ το εξώφυλλο και ο τίτλος του που δεν μπορούσα να αντισταθώ και να μην χαθώ στις σελίδες του...(γνωρίζοντας βέβαια ότι θα βγει και δεύτερο).
Εγώ, τυχαίνει να διαβάζω πρώτη φορά βιβλίο που να μιλά για τον χορό και αυτό ήταν ένα ακόμα από αυτά που με τράβηξαν σε αυτό!
Κρυσταλλία και Κωνσταντίνος, δυο νέοι που έχουν κάτι κοινό. Το πάθος και την αγάπη για το χορό!
Δυστυχώς όμως για αυτούς δεν είναι μόνο αυτό. Και οι δυο κρύβουν σκοτάδι και πληγές μέσα τους ,τις οποίες προσπαθούν πολύ σκληρά να τις θάψουν βαθιά μέσα τους και να προχωρήσουν!Να νικήσουν!Να φτάσουν ψηλά!
Η Κρυσταλλία ζει με δικιά της θέληση τα τελευταία έξι χρόνια απομονωμένη από τον κόσμο μετά από την απώλεια της μητέρα της ,φτιάχνοντας έναν δικό της κόσμο μακριά από συναισθήματα τα οποία μπορούν να σε πληγώσουν, με μοναδική της διέξοδο τον χορό.
Ο Κωνσταντίνος ζει με τη μικρή αδερφή του, παλεύοντας όμως να αποδεχτεί τα σημάδια ψυχής που του άφησε ο νεκρός πλέον πατέρας του.Αυτά δυστυχώς έχουν ως συνέπεια να τον κάνουν οξύθυμο, ψυχρό και απόμακρο.
Οι ομοιότητες φαίνονται να είναι πολλές αλλά πάντα υπάρχουν και διαφορές οι οποίες είναι πιο έντονες και δυνατές σαν να σε προκαλεί η ίδια η μοίρα να αντιμετωπίσεις και να αποφασίσεις το τι θα επικρατήσει τελικά στο τέλος...Το συναίσθημα ή η λογική;
Μπορεί η γνωριμία τους να ξεκίνησε με κόντρα και αντιπάθεια,δεν άργησε όμως να εξελιχτεί σε έναν δυνατό έρωτα.
Μέχρι το τέλος του χρόνου είχαν ορκιστεί! Ο δικός τους όρκος που θα πολεμήσει το παρελθόν και θα καλωσορίσει το μέλλον.
Όμως η ευτυχία κρατάει για πάντα ή αρκεί μια τόση δα στιγμή για να καταρρεύσει και να διαλυθεί;
Είναι άραγε μία από αυτές τις σπάνιες αγάπες που σε αλλάζουν,άλλους προς το καλύτερο και άλλους προς το χειρότερο,από αυτές που αντέχουν στον χρόνο;
Αυτό καλύτερα να το ανακαλύψετε μόνοι σας και θα καταλάβετε!
Αυτό το ζευγάρι το ξεχώρισα και το αγάπησα ιδιαίτερα από άλλα, και πιο πολύ φυσικά την Κρυσταλλία, ίσως γιατί με εντυπωσίασε πολύ το πάθος τους , ο έρωτάς τους,η αγάπη τους ,ο χαρακτήρας τους ακόμα και τα ψυχικά τραύματά τους . Γιατί παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο το πως θα εξελιχθεί ο χαρακτήρας και πόση δύναμη θα έχεις να τα αποδεχτείς και να προχωρήσεις με αυτά!Να φτιάξεις και να κρατήσεις έναν κόσμο τον οποίο θα έχει χώρο για πράγματα και ανθρώπους που αγαπάς πραγματικά!

[Anna Patera · Rating 5 out of 5]

"Το να ξέρουμε το δικό μας σκοτάδι είναι η καλύτερη μέθοδος για να διαχειριστούμε το σκοτάδι των άλλων".

Μ'αυτή τη φράση του Carl Jung ξεκινά στο εισαγωγικό σημείωμα το μυθιστόρημα της η κ.Παπαδημακοπούλου,κι είναι βαθύ το σκοτάδι που κυριαρχεί στις ψυχές της Κρυσταλλίας και του Κωνσταντίνου, του πρωταγωνιστικού της ζευγαριού,όταν αυτοί θα πρωτοσυναντηθούν στη σχολή χορού που επιλέγουν να φοιτήσουν προκειμένου να διεκδικήσουν μια υποτροφία σε πανεπιστήμια της Αγγλίας.Τα δικά της σκοτάδια προέκυψαν από τον τραγικό χαμό της μητέρας της,τα δικά του από σημάδια που του άφησε η συμπεριφορά του νεκρού πλέον πατέρα του.Πολλά τα κοινά στα σκοτάδια τους αλλά επίσης κοινή και μια μεγάλη τους αγάπη,ο χορός στον οποίο είναι αφοσιωμένοι και οι δύο!!!Τι θα γίνει όταν συναντηθούν??Πρώτα θα έρθει η ..αντιπάθεια,μετά η....συμπάθεια,μετά ένα μεγάλος έρωτας και στη συνέχεια οι όρκοι ότι θα αγαπιούνται "Μέχρι το τέλος του χρόνου".Θα είναι η αγάπη τους δυνατή ώστε να αντέξει μέχρι το τέλος του χρόνου ή οι πληγές που κρύβονται στα σκοτάδια τους θα ξαναβγούν στο φως και η αγάπη τους θα μετατραπεί σε μίσος??Άλλωστε δεν λένε πως η αγάπη απέχει ελάχιστα από το μίσος??Από την Ελλάδα στην Αγγλία και από εκεί στην Νέα Υόρκη θα τους οδηγήσει η αγάπη τους για το χορό και μαζί τους θα ταξιδέψουμε και εμείς και θα βρεθούμε σε σχολές χορού,πανεπιστήμια και θεατρικές σκηνές!!Με ξεχωριστό τρόπο η συγγραφέας μας κάνει συνταξιδιώτες τους,θεατές σε μοναδικές σκηνές χορού και μας δημιουργεί την αίσθηση πως μπροστά στα μάτια μας διαδραματίζονται όλα:χορογραφίες,σκηνές γεμάτες ένταση,πάθος,έρωτα,αγάπης,μίσους και τόσες άλλες....και τις ζούμε κι εμείς στο έπακρο!!!!(Να μην ξεχάσω να αναφέρω πως λατρεύω όλα τα τραγούδια που αναφέρονται και ακόμα ηχούν στο μυαλό μου!!!).
Πόνεσα,δάκρυσα,χάρηκα μαζί τους και τους αγάπησα και τους δύο με τα ελαττώματα και τα προτερήματα τους!!Όπως αγάπησα και τη Μαρίνα αδελφή του Κωνσταντίνου και τον αδερφικό του φίλο Σωτήρη συμπρωταγωνιστές στην ιστορία αλλά με καθοριστικό ρόλο στη ζωή και τις αποφάσεις τους!!Και αν και ήταν ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα δεν με κούρασε καθόλου(σε αντίθεση με τα χέρια μου 😊) αλλά οφείλω να ομολογήσω πως θα ήθελα κι άλλο και να τους συναντήσω κάποια χρόνια αργότερα....και να δω πως εξελίχθηκε η ζωή τους!!!
Πολλά τα αποσπάσματα που λάτρεψα εκτός από τα τραγούδια και μοιράζομαι μαζί σας ένα από αυτά:
"Αγάπη είναι να δίνεσαι χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα.Αγάπη είναι να είσαι στο πλευρό του άλλου και να τον στηρίζεις ακόμα κι αν διαφωνείς με τις αποφάσεις του.Αγάπη είναι να τον καταλαβαίνεις,να πονάς όταν πονάει ,να επουλώνεις τις πληγές του και όχι να δημιουργείς νέες.Αγάπη είναι να να μη σε νοιάζει να είσαι πάνω από τον άλλον αλλά δίπλα του.Δίνεσαι σε αυτήν ακόμα κι αν είναι να σε διαλύσει.Δεν σε νοιάζει,δεν υπολογίζεις τίποτα.Γιατί,ακόμα κι αν χαθείς μια μέρα εξαιτίας της,θα ξέρεις πως άξιζε,γιατί όσα ένιωσες ήταν αληθινά και τα βίωσες σε όλη τους την ένταση...." (σελ.518)

[Sofia Marantidou · Rating 5 out of 5]

Υπέροχοοοοοοοοο βιβλίο γεμάτο ανατροπές, εντάσεις, πάθος και με έναν έρωτα "Μέχρι το τέλος του χρόνου" !!! Μπράβο Γιώτα μου συγχαρητήρια για το διαμαντάκι σου 💜

[Αναστασια · Rating 5 out of 5]

Μου εκοψε την ανασα..Ενα ανατρεπτικο ,συγκλονιστικο ,συγκινητικο βιβλιο!Μια ιστορια που μου αφησε απειρα συναισθηματα.Οι ηρωες βιωσαν μια αγαπη τοσο δυνατη καταλυτικη που μπορει να αφησε πολλα σημαδια στην ψυχη τους αλλα το τελος τους λυτρωσε γιατι μια αγαπη δυνατη παντα βρισκει τον τροπο να αντεχει..Λατρεψα ολους τους ηρωες ειδικα την Κρυσταλλια και τον Κωσταντινο που ο συγκεκριμενος πολλες φορες με θυμωσε και θα ηθελα να τον χτυπησω ειλικρινα χαχαχα!Λατρεψα τον Σωτηρη και την ανοιδειωτελη αγαπη του και ονειρευτηκα τοσο πολυ να αγαπηθω και εγω ετσι!!Μπηκα τοσες πολλες φορες στην θεση τους που πονεσα θυμωσα αλλα συμπαρασταθηκα σε αυτα που βιωσαν ιδαιτερα τα δυσκολα!! Τοσο αληθινοι και ρεαλιστικοι χαρακτηρες με παθη ελλατωματα αλλα και ονειρα και συναισθηματα που μου εδωσαν μαθηματα ζωης!!Η συγγραφεας δημιουργησε μια τοσο δυνατη ιστορια που ομοια της δεν υπαρχει και θα μεινει για παντα χαραγμενη στο μυαλο μου!!Εδωσε ολο της τον ευατο και εγω το εισεπραξα αυτο θελω πολυ να διαβασω και αλλα βιβλια της !!Πολλα Μπραβο!!

[Poph Delhgiannakh · Rating 5 out of 5]

Τι Β Ι Β Λ Ι Α Ρ Α ήταν αυτή!!!!!! Ένα βιβλίο που σου γεννάει πολλά συναισθήματα.... αγάπη, έρωτα, θυμό, αγανάκτηση, συγκίνηση, πόνο. Η αγάπη της Κρυσταλλίας και του Κωνσταντίνου.... μια αγάπη δυνατή που σε συγκινεί.... και σε καθηλώνει. Μια αγάπη που ελπίζεις να την ζήσεις κι εσύ!!! Αγάπησα κάθε χαρακτήρα του βιβλίου. Για τον Σωτήρη στεναχωρήθηκα αρκετά. Θα το ξαναπώ.... είναι Β Ι Β Λ Ι Α Ρ Α!!!!! Μπράβο Γιώτα!!!!!

[Zafiro · Rating 5 out of 5]

Μέχρι το τέλος του χρόνου... Ένα βαθιά συγκινητικό βιβλίο που από της πρώτες κιόλας σελίδες του καταφέρνει να σε καθηλώσει... Δεν θα μιλήσω για την ιστορία γιατί ίσως άθελα μου να παρασυρθώ και να "προδώσω" το τέλος... Θα πω όμως πως είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους γιατί θα βιώσουν πολλά και ποικίλα συναισθήματα. Η γιώτα Παπαδημακοπούλου ξεπέρασε για άλλη μια φορά τον ίδιο της τον εαυτό... Από το πρώτο κιόλας βιβλίο της ένιωσα πως με την πάροδο του χρόνου έχει να μας προσφέρει πολλά... Και ευτυχώς δεν έκανα λάθος... Γιατί κάθε ένα απο τα επόμενα βιβλία της ήταν ακόμα καλύτερο. Μετά το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" θεωρούσα πως έφτασε στο αποκορύφωμα της.. Ένα τόσο καλογραμμένο βιβλίο που σε παρασέρνει να νιώσεις τόσα συναισθήματα είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί... Κι' όμως..... Το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξεπεραστεί και πραγματικά δεν ξέρω τι θα γράψει στην συνέχεια αλλά... ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ...

[Antonia · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό!!! Πολύ σύντομα και η αναλυτική κριτική μου!

[Lena Papanikolaou · Rating 5 out of 5]

https://lovebooksloveread.blogspot.gr...
Τι μπορεί κανείς να γράψει για αυτό το βιβλίο?Ειλικρινά αναρωτιέμαι!Για την ΑΡΙΣΤΗ ψυχοσύθενση των ηρώων του?Για την υπέροχη και ρεαλιστική πλοκή του ?Για τον μεγάλο όγκο του, που αντί να με κουράσει το ρούφηξα σε μια μέρα?Απίστευτο? Πιστέψτε με αληθινό.Άπειρα τα συναισθήματα που βίωσα.Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου κατάφερε να υφάνει μια δυνατή και καυτή ιστορία αγάπης και έρωτα πέρα από κάθε λογική ντυμένη με απίστευτες περιγραφές συναισθημάτων και πράξεων.Γραφή πιο ώριμη από ποτέ, άμεση γεμάτη ένταση και νεύρο. Κρυσταλλία και Κωνσταντίνος δύο ήρωες προβληματικοί με πληγές που ακόμη αιμορραγούν.Πίσω από την μεγάλη αντιπάθεια τους κρύβεται ένα ασίγαστο πάθος που ψάχνει πρόσκαιρο έδαφος να εκδηλωθεί .Όταν εκδηλωθεί γίνεται καταστροφικό και άδικο για κάποιους.Στον έρωτα όμως όλα επιτρέπονται! Δεν υπάρχει λογική, υπάρχει μόνο απόλυτη κυριαρχία, τα πάντα εξαλείφονται τα πάντα δικαιολογούνται! Οι τύψεις, τα πρέπει οι φιλίες ξεχνιούνται...Γίνονται ασυγχώρητα λάθη.Υπάρχουν όμως και οι ήρωες που δεν διστάζουν να τσαλακωθούν στο όνομα της απόλυτης αγάπης. Αυτό το βιβλίο τα έχει όλα στο έπακρο! Πάθη, ανεπίτρεπτα λάθη, φοβίες, φιλίες, χτυποκάρδια, συγκίνηση μεγάλες ανατροπές και την πολυπόθητη λύτρωση!! Έξοχοι ΟΛΟΙ οι χαρακτήρες αυτής της απίθανης δραματικής ιστορίας! Πορεύεσαι μαζί τους πονάς ,δακρύζεις, ματώνεις, θυμώνεις, αναφωνείς .Τους αγάπησα όλους !Αν και για να είμαι ειλικρινής αυτός που κέρδισε την απεριόριστη αγάπη μου αργά αλλά σταθερά είναι ο αγαπημένος μου Σωτήρης.Δεν νομίζω να αγαπήσω άλλο ήρωα τόσο πολύΤον σκέφτομαι και βουρκώνω.Είχε αυτό το μεγαλείο ψυχής που με άφησε ΑΦΩΝΗ.Οι ήρωες αυτής της ιστορίας αγαπάνε ΔΥΝΑΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΠΟΛΥΤΑ και ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ μέχρι το τέλος του κόσμου... Γιώτα ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ περιμένω την ιστορία του Σωτήρη!!!!!

Συστήνεται ανεπιφύλακτα!!!

[Fotini Satametou · Rating 5 out of 5]

"Μέχρι το τέλος του χρόνου", λοιπόν... Μέχρι το τέλος του χρόνου είχανε υποσχεθεί η Κρυσταλλία με τον Κωνσταντίνο, γνωρίζοντας πως τίποτα στη σχέση τους δεν θα ερχόταν καλοστρωμένο. Οι δυο τους από την πρώτη στιγμή που κοιταχτήκανε καταλάβανε πόσες κοινές πληγές είχανε στην ψυχή τους από την παιδική τους ηλικία και πώς αυτές οι πληγές έμελλαν να τους ενώσουν. Αυτό που επρόκειτο να διαβάσετε δεν είναι απλώς αγάπη. Είναι ο έρωτας που δεν ξεχνάει πόσο αγαπάει, που δεν αφήνει την καρδιά να κυριεύσει το μυαλό και στο τέλος πάντα θα επιστρέφει. Γιατί οι δυο τους ήταν γραφτό πριν το καταλάβουν να είναι μαζί!!

Διαβάζοντας το πρώτο μου βιβλίο της επικείμενης συγγραφέως, μπορώ να πω πως έδωσε όλο της το "είναι" χωρίς υπερβολές!! Ένα βιβλίο με αντικειμενικά πολλές σελίδες σε ανησυχεί για το αν θα βαρεθείς στη μέση του και πώς θα καταφέρει να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Το πετυχαίνει, λοιπόν από τις πρώτες σελίδες να ξετυλίγει σιγά σιγά το κουβάρι της ιστορίας της, με αρκετούς διαλόγους και γεγονότα το ένα πίσω από το άλλο καθώς μαθαίνουμε την τραγική αλήθεια. Οι πρωταγωνιστές της δεν περνάνε απλά από "40 Κύματα", σίγουρα πολλά περισσότερα και σίγουρα αξίζει να "ταλαιπωρηθείτε" μαζί τους!

[Geo Kwnstantinou · Rating 5 out of 5]

"... I know that this love is pain
But we can't cut it from out these veins, no..."
Νομίζω πως αυτοί οι στίχοι από το "let's hurt tonight" των OneRepublic... περιγράφουν απόλυτα την ιστορία αγάπης της Κρυσταλλιας και του Κωνσταντίνου! Λάτρεψα το story, νευρίασα, συγκινήθηκα..και πέρασα όμορφα! Μια ιστορία με έντονα συναισθήματα, καλογραμμένη, ρεαλιστική με αρχή μέση και τέλος!

[Maria · Rating 4 out of 5]

Ωραία ιστορία, ωραίοι χαρακτήρες, πολλές ανατροπές, πάθος και ένας μεγάλος έρωτας!!
Το Μέχρι το τέλος του χρόνου είναι ένα βιβλίο που θα θυμάμαι και θα αναπολώ.
Πέρασα πολύ όμορφα διαβάζοντάς το, προκαλώντας μου έντονα συναισθήματα.
Το χάρηκα πολύ και το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!!

[Kontogianni Litsa · Rating 4 out of 5]

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Λίτσα Κοντογιάννη

Αν το διαβάσει κανείς επιφανειακά θα πει «άλλη μια ιστορία αγάπης». Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν πρόκειται για άλλη μια απλή, παραμυθένια ιστορία αγάπης. Μιλάει για τις σχέσεις ενός ζευγαριού, για μια σχέση καταστροφική, τοξική. Τον Γολγοθά που θα πρέπει να ανέβουν μαζί.
Ξεκινάνε από την ηλικία των 18. Και οι 2 από δυσλειτουργικές οικογένειες, με τους δαίμονες τους, τα μυστικά τους, τις ανασφάλειές τους. Προσπαθούν να τα διαχειριστούν. Το ίδιο συμβαίνει και με αυτό που αισθάνονται. Κάτι πρωτόγνωρο, πολύ δυνατό. Διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να είναι χώρια και ορκίζονται πως θα αγαπιούνται «μέχρι το τέλος του χρόνου». Μεγάλη κουβέντα!
Με το ζόρι συνεννοούνται. Σμίγουν μεν και διανύουν μαζί μια πορεία μετ’ εμποδίων. Μια πορεία δύσκολη. Κάτι σοβαρό συμβαίνει, χωρίζουν προσωρινά – ξανασμίγουν. Με όποιο κόστος. Παλεύουν να κοιτάξουν μπροστά. Μια σχέση με τα πάνω κάτω τους. Τους βρίσκουν πολλά. Αγωνίζονται σκληρά για να παραμείνουν μαζί. Θα καταφέρουν όμως;

Μια γραφή μοναδική, έντονη συναισθηματική που στην κυριολεξία σε παρασέρνει. Η συγγραφέας καταφέρνει να μας χώσει από τις πρώτες σελίδες μέσα στην ιστορία, βιώνουμε τα πάντα μαζί με τους πρωταγωνιστές. Χαρακτήρες αληθινοί, πραγματικοί. Χαιρόμαστε, πονάμε, θυμώνουμε, αγανακτούμε, κλαίμε, συγκινούμαστε μαζί τους.
Οι δεύτεροι χαρακτήρες μόνο «δεύτεροι» δεν είναι. Απόλυτα ολοκληρωμένοι. Παίζουν καταλυτικό ρόλο στην πορεία της ιστορίας. Μερικοί από αυτούς ακούγονται σαν τη φωνή της συνείδησης των πρωταγωνιστών.
Δεν υπάρχει μόνο ο έρωτας αλλά και άλλες μορφές αγάπης, όπως η αδελφική, η φιλική, οι οποίες και αυτές σε αυτό το μυθιστόρημα δοκιμάζονται.
Η περιγραφή των σχολών χορού είναι πραγματικά εκπληκτική και αξιοθαύμαστη. Λεπτομερείς και απόλυτα αληθοφανής και πειστική.
Ο όγκος του βιβλίου μπορεί να τρομάξει, αλλά μην ανησυχείτε, η συγγραφέας δεν φλυαρεί σε κανένα σημείο του. Η ιστορία του είναι πολύ καλά δομημένη. Διαβάζεται άνετα, μπορεί όχι ακριβώς μονορούφι (λόγω των πολλών σελίδων του) αλλά κρατάει ασταμάτητα το ενδιαφέρον μας.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο αρχίζει κανείς και αναρωτιέται αν πραγματικά αξίζει τον κόπο κάποιος να συνεχίζει να πορεύεται μέσα σε μια τόσο ψυχοφθόρα, καταστροφική, τοξική σχέση. Πόσα πραγματικά μπορεί να αντέξει μια ψυχή;

[Ευαγγελία · Rating 4 out of 5]

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία αγάπης με όλα τα σκαμπανεβάσματα της αληθινής ζωής. Η γραφή περιεκτική και ζωντανή σε έκανε να ζεις την κάθε σελίδα και να συμμετέχεις στη ζωή των ηρώων.
Μεγάλο μείον η ηλικίες των ηρώων. Δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ παιδιά λυκείου (αλήθεια δεν πήγαιναν σχολείο;;;) 16-18 χρονών να συμπεριφέρονται και να μιλούν τόσο ώριμα, ότι κι αν έχουν ζήσει στη ζωή τους. Δεν θεωρώ με κανένα τρόπο ως "αρρενωπό" έναν έφηβο 18 ετών, όσο όμορφος και γυμνασμένος κι αν είναι. Προσωπικά διαβάζοντας ένα βιβλίο φτιάχνω εικόνες στο μυαλό μου με όσα διαδραματίζονται και στην αρχή του βιβλίου μου φαίνονταν πολύ αντιφατικά και εξωπραγματικά αυτά που περιγράφονταν.
Ευτυχώς, στη συνέχεια του βιβλίου, καθώς οι ήρωες μεγαλώνουν όλα φτιάχνουν και παρόλο το μεγάλο μέγεθος του βιβλίου δεν βαριέσαι ούτε στιγμή και δεν θέλεις να τελειώσει.

[Maria Katsipoda · Rating 5 out of 5]

είναι ένα βιβλίο που ανακάλυψα εντελώς τυχαία και πραγματικά χαίρομαι που έγινε αυτό (είναι το πρώτο που διαβάζω από την συγκεκριμένη συγγραφέα)γιατί είναι εξαιρετικό η πλοκή του σε κρατά σε εγρήγορση από την αρχή μέχρι το τέλος πραγματικά μπράβο