花开锦绣 4

花开锦绣 #4

by Zhi Zhi, 吱吱

傅庭筠和趙凌終於互訴情衷，結下永世不渝的誓言，而纏繞在傅庭筠心頭的另一件事也有了消息。她原以為只要和母親聯絡上，關於左俊傑誣她失貞之事就將水落石出，不承想，等待她的卻是更多的謎團。傅家諸人態度詭異、母親疑遭軟禁，傅庭筠決意前往京都一探究竟！
誰知傅庭筠方來到京都，卻遇穆王兵馬進城，城裡一片大亂。越是混亂的世道，越是草莽出頭的時機，趙凌因緣際會得新皇重用，平步青雲。拉近了身份差距的兩人，決定廝守終生，趙凌更為得到傅庭筠家人的諒解，不顧聲譽跪地求娶……
當一切都步上正軌時，改變了傅庭筠一生命運的左俊傑終於現身！而從他口中得到的事實真相，卻讓人不敢置信，幕後主使竟是一個叫她無論如何都想不到的人……

Genres: China

Paperback

First published May 15, 2013

About the author

Associated Names:
* Zhi Zhi (English)
* 吱吱 (Chinese)
* จือจือ (Thai)

Reviews

[Kittenlittle · Rating 5 out of 5]

ชอบมากกกกกค่ะ วางไม่ลงเลย เล่มนี้หวานมากจริงๆ ความรักดูลงตัวทุกอย่าง อิจฉานางเอกสุดๆ เลย เนื้อเรื่องฝั่งนางเอกก็เข้มข้น และคลี่คลายลงบ้างแล้ว สนุกและน่าติดตามมากเลยค่ะ ชอบจริงๆ นะ เล่มนี้

[Anida · Rating 5 out of 5]

สนุกขึ้นเรื่อยๆ เล่มนีเริ่มเฉลยแล้วว่าทำไมนางเอกถึงโดนใส่ร้าย ทีนี้ก็รอดูว่าท่านเก้ากับอาจวินจะแกไข/เอาคืนยังไง

[Patrawan Dear]

#พราวพร่างบุปผาตระการ เล่ม 4 / จือจือ

เรื่องนี้จัดเป็นม้านอกสายตา ไม่คิดว่าจะสนุก แต่พอพ้นครึ่งเล่มของเล่มแรกมาแล้ว กลับสนุกขึ้นเสียอย่างนั้น ที่ว่าเอื่อยๆเนือยๆก็กลับหายไป กลายเป็นลุ้นนิดๆเสียด้วยซ้ำ นับว่าแปลกดีค่ะ

มาถึงเล่มสี่ก็เข้าช่วงกลางๆเรื่องกันแล้ว ดังนั้น ปมหลักที่ค้างคามาจากตอนเปิดเรื่องก็ค่อยๆคลี่คลาย ในขณะที่ยังคงมีปมอื่นๆเข้ามาให้ลุ้นอีกอย่างต่อเนื่อง ทั้งหน้าที่การงานของพระเอก และชีวิตครอบครัวของพระนาง ซึ่งเล่มนี้หวานมาก ประหนึ่งฟ้าหลังฝน หลังผ่านทุกข์ สุข และความยากลำบากมากมายมาด้วยกัน เล่มนี้ก็เปิดโอกาสให้หวานกันเต็มที่ ชนิดที่พระเอกเรียกนางเอกว่า 'นันนัน' (คล้ายๆคำเรียก Baby ) ทีไร คนอ่านก็เขินไปใจสั่นไปทุกที ขนาดรุ่นนี้แล้วก็ยังไม่เว้นนะคะ

เรายังคงชอบนิสัยนางเอกค่ะ เคยน่ารักมาอย่างไร ก็ยังคงน่ารักอยู่อย่างนั้น แถมยังเข้มแข็ง เด็ดขาด รู้คิด และรู้จักครองตน ยืนได้ด้วยตนเอง เป็นหลังบ้านที่เข้มแข็ง ส่วนพระเอกก็ยังคง concept เปย์เต็มร้อย ยิ่งเมื่อมีเหตุให้เลิกสำรวมได้ ก็หวานได้ใจจริงๆ แถมยังรุกหนักอย่างกับคนละคนอีกต่างหาก

ยังคงเหลืออีกสามเล่มจบ ก็ต้องมาลุ้นกันล่ะค่ะว่าสองคนจะครองรักครองเรือนกันต่อไปอย่างไร จะมีอะไรเข้ามาสั่นคลอนเขาทั้งคู่หรือเปล่า...

แอบลุ้นจริงๆ :)

[Tkpslc. · Rating 5 out of 5]

มาถึงเล่มนี้ โอ้ยยยเหมือนนักเขียนจะรู้อะว่าที่ผ่านมาพระ-นางอยู่ด้วยกันน้อยไปเล่มนี้เลยจัดมาเต็มๆ จาร้องไห้ ตื้นตันเว่อในที่สุด55555 จัดมาในเล่มเดียวประหนึ่งจะบอกว่าอ่ะชั้นจัดให้เต็มๆเล่มนี้แล้วนะเพราะจะไปเล่นปมอื่นหนักๆซะทีไรงี้(มั่ว) สำหรับความสัมพันธ์พระเอกนางเอกคงไม่มีอะไรต้องพูดแล้วอ่ะ บอกเลยว่า จ้าวหลิงผู้นี้ รู้จักแต่ใช้กำลัง จ้าา

ส่วนเรื่องปมนางเอกถูกใส่ร้ายเล่มนี้ได้รู้รายละเอียดชัดๆมากขึ้น อ่านไปก็อินกับหนูฟู่อะ เห้ยคนเราทำกันได้ลง มีเรื่องอดีตคู่หมั้นหนูฟู่ด้วย(ส่วนโผล่มาทำไมต้องไปอ่านดู) แล้วก็เรื่องยศ ตำแหน่งหน้าที่ต่างๆที่เกี่ยวกับการงานพระเอก บอกตรงๆเลยว่าอ่านไปมึนไปเช่นเดิม555 แต่ให้อภัยเพราะชอบมาก แนะนำจ้า

[Ning · Rating 4 out of 5]

เนือยมาก รู้สึกปริ่มๆ จะทนไม่ไหวละ ก็กลับมาสนุกอีกเฉยเลย เลยยังให้คะแนะที่อ่านเพลินมากๆอยุ่

เล่มนี้หวานมาก มีเฉลยปมนางเอกด้วย
จากเนือยๆอยู่สนุกปุ๊บปั๊บเลย


อ่านเพลินดี รีบหยิบเล่มต่อไป

[Biaza44 · Rating 5 out of 5]

อ่านเพลินๆ ถึงว่าทำไมมีคนชอบเรื่องนี้กันเยอะ เพราะพระนางเป็นคนที่จริงๆมีชาติตระกูลดี แต่ก็เหมือนเคราะห์กรรมทำให้ตัดขาดจากตระกูล แล้วทั้งคู่ต้องจับมือกันฝ่าฟันอุปสรรค เติบโตหน้าที่ สร้างวงตระกูลของตัวเองขึ้นมาจากศูนย์ เพราะความรักของทั้งคู่

ถึงว่ามีคนชอบท่านเก้ากันเยอะมาก 555 คือตามใจเมียที่แท้ทรู หลงเมียรักลูกจัดๆ ทำทุกอย่างเพื่อนางเอกโดยแท้ เป็นผู้ชายแนว Alpha type ขนาดแท้

เอาจริงๆ ชอบที่สุดก็คือความเป็นจริงของชีวิตหลังแต่งงาน คือหยุด 10 วันหลังแต่งงาน พระเอกจัดนางเอกทุกวัน พาฮันนีมูน นี่สิคือความเป็นจริงหลังแต่งงาน ไม่ใช่วันๆ อยู่แต่บ้านแบบเรื่องอื่น พอนางเอกท้องก็เห่อขนาดหนัก ชายก็ได้หญิงก็ดี แต่!! เพราะความที่พระเอกต้องพยายามในหน้าที่การงาน เลยทำให้ทั้งคู่ต้องห่างกัน ถึงว่าสมัยก่อนคนถึงต้องมีหลายเมีย เพราะความที่ห่างไกล+ต้องมีคนดูแลบ้าน ดูแลคนใน บ้างก็เป็นตัวประกัน แต่เรื่องนี้พระเอกไม่ได้มีอนุหรือสาวใช้ ซึ่งถือว่าแปลกในยุคนั้น

[Polyj · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้ออกจะหวานชื่น

[Hammu · Rating 3 out of 5]

อ่านเล่มนี้แล้วรู้สึกเนือยไปหน่อย ปนผิดหวังนิดๆ บางช่วงของเนื้อเรื่องจะรู้สึกว่ามันรวบรัดเกินไป อย่างเช่นตอน ตอนพิธีงานแต่งงานของท่านเก้ากับหนูฟู่ มันดูรวบรัดเกินไป ไม่บรรยายความรู้สึกของบ่าวสาวเลย กลับไปพูดถึงว่าเชิญใครมาเป็นเถ้าแก่ ผู้ใหญ่ฝ่ายใครบ้างเท่านั้น ทั้งๆที่เรื่องความรู้สึกของการแต่งงานมันน่าจะบรรยายหรือแสดงออกมาให้เห็นได้มากกว่านี้แท้ๆ แต่บางส่วนกลับรุ้สึกว่าเนิ่นเย้อเกินไป อย่างตอนที่แสดงความหื่นของท่านเก้า (ฮา) คือรู้สึกว่ามันเยอะเกินไปหน่อย มันเลยทำให้รู้สึกเนือยๆอยู่บ้าง ถ้ามันแค่ครั้งสองครั้งก็ยังรู้สึกฟิน เขิน แต่อันนี้มันบ่อยเกินไปจนรู้สึกว่า ทำไมท่านเก้าหื่นแบบนี้ ถ้าตัดทอนไปโปะๆให้กับส่วนที่ขาดๆ แหว่างๆ มันจะดูสมดุลมากกว่านี้

เรื่องคดีของหนูฟู่มีความคืบหน้ามาก แต่เป็นไปในทิศทางที่เราพอจะเดาได้อยู่บ้างแล้ว เลยไม่รู้สึกประหลาดใจมาก แต่บอสลับนี่ก็ทำเอาอึ้งไปนานเหมือนกัน ก็ได้แต่เอาใจช่วยลุ้นให้กับหนูฟู่ต่อไป

[Wanyiwa · Rating 4 out of 5]

รีวิวรวม 7 เล่มแบบไม่สปอยล์นะคะ

นางเอกเป็นลูกขุนหนูตระกูลสูงศักดิ์ แต่วันหนึ่งกลับถูกปรักปรำว่าลักลอบคบกันกับบุรุษผู้หนึ่งแบบผิดประเพณี ทำให้นางถูกครอบครัวกักตัวไว้ในอารามแห่งหนึ่ง นางคิดว่ารอจนเรื่องซาไปก็จะได้กล���บตระกูลและแต่งเข้าสกุลที่หมั้นหมายกันมาแต่เด็ก ใครจะนึกว่าเรื่องราวกลับบานปลายจนเกือบเอาตัวไม่รอด โชคดีที่ได้วีรบุรุษคนหนึ่งช่วยชีวิตไว้

เล่าเรื่องราวของนางเอกโดยเริ่มต้นที่ช่วงวิกฤติของชีวิต ได้พบเจอผู้คนมากมายและต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ ไปเรื่อย ๆ ค่อย ๆ บ่มเพาะให้นางเอกเติบโตพร้อม ๆ กับการเรียนรู้นิสัยใจคอของพระเอก เนื้อเรื่องไม่หวือหวา ก็จะมีช่วงเนือยบ้าง เบื่อบ้าง ติดหนึ่บบ้าง คู่พระนางฉลาดและรู้เท่าทันกันดี แล้วเขาก็หวานกันมาก รักกันดื่มด่ำ แต่ไม่รู้เพราะอะไรเราถึงไม่ค่อยรู้สึกถึงเคมีคู่พระนางเท่าที่ควร

กว่าค่อนเรื่องจะเล่าเรื่องราวชีวิตนางเอกและคนรอบตัวแบบค่อนข้างละเอียด ไล่หาต้นตอจุดวิกฤติของชีวิตนางเอกไปจนถึงการไล่เคลียร์ปัญหาฝั่งพระเอก แต่ตอนจะจบกลับรู้สึกเหมือนเล่าเรื่องแบบข้าม ๆ และถูกตัดจบแบบค้าง ๆ คา ๆ ตัวลาสต์บอสอยู่ดี ๆ ก็ปิดจ๊อบ พระเอกถูกทิ้งค้างเต่อไว้อยู่กลางสนามรบ แล้วบรรดารุ่นลูกทั้งหลายก็ดูเหมือนจะเปิดปมค้างไว้ (เพื่อส่งต่อไปยังภาคต่อไปหรือยังไงนะ) จะดีกว่านี้หากมีเพิ่มอีกซัก 1-2 บทหรือภาคพิเศษที่จบได้เคลียร์กว่านี้ค่ะ

[Pollarin · Rating 4 out of 5]

รู้สึกเหมือนได้ร่วมเดินทางไปกัตัวละครเลยจริงๆ เริ่มตั้งแต่ยังไม่ออกเรือน ระหกระเหินพลัดถิ่น กลับเข้ารูปเข้ารอยมั่นคง แต่งงานกัน จนมีลูก...หืม นานๆ ทีจะรู้สึกร่วมได้ขนาดนี้นะเนี่ย

เนื้อเรื่องยังคงอยู่ที่นางเอกเป็นส่วนใหญ่ เดิมทีคิดว่าเรื่องที่นางเอกถูกใส่ร้ายเป็นแค่เรื่องเล็กที่เป็นจุดผลักดันให้นางไปเจอพระเอกและเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่อง ไม่คิดเลยว่าที่แท้เป็นเส้นเรื่องหลักที่ท่าจะพัวพันหลายเรื่องในอนาคต

ถ้าบอกว่าเล่มที่แล้วโมโหพี่ชายด้วยคำพูดประโยคเดียวจนแทบอยากเข้าไปตี เล่มนี้ก็ต้องพูดว่าโมโหจนอยากเผาบ้านแล้ว ทั้งพี่ชายทั้งพ่อ เป็นบ้าอะไรไปกันหมด อ่านไปแค้นใจไป ผู้ชายที่มีความคิดชายเป็นใหญ่จนมองไม่เห็นค่าผู้หญิงที่เป็นกระทั่งสายเลือดเดียวกัน น่ารังเกียจที่สุด

สงสารก็แต่ท่านแม่ของหนูฟู่ เป็นผู้หญิงที่ชาญฉลาดและรักห่วงลูกอย่างแท้จริง เห็นแบบนี้ค่อยวางใจแล้วก็ดีใจขึ้นหน่อยที่หนูฟู่ก็ยังมีคนที่รักและเป็นห่วงอย่างจริงใจอยู่บ้าง เดิมทียังมีความคิดโลกสวยเป็นต้นว่า ให้หย่าขาดจากพ่อแล้วย้ายมาอยู่เรือนนางเอกอะไรทำนองนั้น แต่นั่นก็เป็นแค่ความคิดบวกเกินจริงอะเนอะ5555

แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะมาด่วนจากไปกระทั่งหน้าหลานก็ยังไม่ได้เห็น..ตรงนี้เศร้านิดหน่อย แต่ก็คิดว่าถ้าไม่มีแม่อยู่แล้วหนูฟู่ก็คงจะลงมือกับตระกูลตัวเองได้อย่างไม่ยากเย็นอะไรนัก เพราะถ้ามีแม่อยู่ก็คงยังเป็นห่วงการกินอยู่ระหว่างอยู่ในเรือนสกุลฟู่ด้วย เรียกได้ว่าการตายของท่านแม่นับเป็นอีกจุดหนึ่งที่ทำให้นางเอกเข้มแข็งมากขึ้น และการแต่งงานกับการมีลูกก็ช่วยทำให้โตขึ้นอีกเหมือนกัน ไม่ใช่คุณหนูที่ถูกปิดหูปิดตาไม่รู้เรื่องอะไรในอารามชีเมื่อตอนนั้นแล้ว

พูดถึงพระเอก...อืม ตั้งแต่เปิดเผยใจต่อกันกับนางเอกแล้วก็รู้สึกว่าเป็นคนละคนกับท่านเก้าเล่มหนึ่งไปเลย555 ตรงนี้มีทั้งส่วนทีชอบและไม่ชอบ ที่ไม่ชอบก็คือเพราะท่านเก้าในตอนนั้นเท่มาก พูดน้อย ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรู้สึกหยุมหยิมของผู้หญิง เย็นชาหน่อยๆ ดูมีกำแพงไม่ให้ใครเข้าใกล้ง่ายนัก ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นสเน่ห์ที่ทำให้เราชอบในตอนแรกก็เลยนึกเสียดาย

ส่วนที่ชอบก็คือท่านเก้าตอนนี้น่ารักมาก ทั้งเอาอกเอาใจ ทั้งสัญญาว่าจะไม่มีใคร เป็นพ่อบ้านใจกล้าอย่างเต็มตัวเลยจริงๆ 555555 ส่วนความทะลึ่งทะเล้นนั้นเป็นเรื่องของผู้ชาย...ไม่ไปพูดถึงแล้วกัน อ้อ...เรื่องที่ไปบนขอลูกสาวเอาไว้เพราะกลัวว่าตัวเองตายไปจะไม่มีใครอยู่กับนางเอกนี่...น่ารักมากเวอร์

อีกเรื่องที่รู้สึกว่าน่ารักคือตอนปรึกษาหารือเรื่องงานแต่งของหยางอวี้ บอกว่าจะทำดีต่อภรรยาตัวเองให้มากๆ ตามคำพูดของท่านเก้า...โหยยยยย โคตรน่ารักกกก ยิ่งตอนบอกว่าตอนบั้นปลายจะไปใช้ชีวิตอยู่บ้านนอก เป็นที่หนึ่งคนละอำเภอกับพระเอกกับจินหยวนเป่าเอยอะไรเอย ช่างเป็นคนร่าเริงที่น่ารักจริงๆ

เล่มนี้ดีใจที่ได้จัดงานแต่งกันเป็นเรื่องเป็นราวเสียที เพราะเป็นการประกันชั้นนึงว่าได้แต่งกันแน่ ไม่มีปัญหาเรื่องอะไร5555 ที่ต้องกลัวก็มีแต่เรื่องอนุแล้วตอนนี้ ถ้าหน้าที่การงานก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ตระกูลภรรยาไม่ส่งเสริม อาจจะมีคนเสนอตัวเข้ามาก็ได้..พอพูดเรื่องหน้าที่การงานแล้วก็อดเหนื่อยใจกับความเรียลของเรื่องไม่ได้5555

ปกติพระเอกอำนาจใหญ่โต มีเวลาจีบนางเอกกันเป็นวันๆ พอมาเห็นท่านเก้าทำงานเป็นทหาร ต้องไปรบเป็นเดือนเป็นปี มีเข้าเวร มีขัดราชโองการไม่ได้ เฮ้อ...ชีวิตจริงมันก็แบบนี้แหละนะ555555

นับว่าเรื่องคุณชายอวี๋ที่เราทายไว้ตอนอ่านเล่มที่แล้วถูก ที่แท้ก็เป็นคนวางแผนใส่ร้ายนางเอกจริงๆ ด้วย เรารู้สึกว่าครึ่งแรกเรื่อยเอื่อยเฉื่อย ร้อยหน้าหลังมาที่พูดถึงแต่เรื่องนี้ถึงจะสนุก

ตั้งแต่จับตัวจั่วจวิ้นเจี๋ยได้ ตีฝีปากกับคุณชายอวี๋เอยพ่อเอย อ่านแล้วสนุกสนานมาก555555 ชอบความฉลาดของนางเอกมากจริงๆ ตอนแรกยังคิดไว้ว่าพ่อกับพี่ชายอาจจะอยากกันนางเอกออกไปจากเรื่องไม่ดี ก็เฟลกันไปกับความโลกสวยนี้ แต่ก็ยังหวังอีกว่าท่านลุงใหญ่ของนางเอกจะเป็นคนดี...โอเค ช่างเถอะ

พอนางเอกพูดว่ายังมีท่านย่า...บรรดาพี่น้องทั้งหลายแล้วก็อดถอนหายใจไม่ได้ ถ้าเป็นที่พึ่งได้ เห็นแก่จิตใจผู้หญิงเหมือนกันก็คงจะดี แต่หลังจากเฟลมากับพี่ชายที่เราคิดว่าจะต้องรักน้องมากๆ แล้วนั้น...จะไม่หวังมากก็แล้วกัน

พี่สะใภ้นางเอกก็เป็นอีกคนที่อยากพูดถึง น่าสงสารจริงๆ ที่ผู้หญิงดีๆ แบบนี้ต้องมาแต่งให้พี่ชายนางเอก คิดแล้วก็เศร้าใจ ทั้งโดนพ่อสามีขู่ว่าจะให้หย่าเอย โดนสามีข่มเหงรังแกเอย ไม่น่าเลยจริงๆ

อ้อ คงเป็นเพราะเรื่องที่นางเอกเล่าก่อนหน้านี้ด้วยมั้ง พี่ชายสกุลเซี่ยทั้งสาม ลูกของท่านน้าที่รักนางมากๆ พี่ชายก็ดูแลดีมากๆ ก็เลยหลงคิดไปว่าพี่ชายแท้ๆ ก็คงจะรักนางเอกมากเหมือนกัน คิดเหมือนแม่นางเอกนั่นแหละ ถ้าลูกชายยังอยู่กับแม่ก็คงไม่เลวเหมือนพ่อหรอก หึ

ป.ล. ตอนพระเอกไปคำนับพ่อนางเอกถึงบ้าน...โมโหมาก ถึงกับตบหน้าพูดจาไม่ให้เกียรติ ถ้าไม่ติดว่าท่านเก้ารักหนูฟู่มากมีหรือจะยอมลงให้ขนาดนี้ อ่านไปปรี๊ดไปรังเกียจไป ดีที่ตอนหลังท่านเก้ยังกดอีกฝ่ายลงได้ หึ ท่าทางขี้ขลาดหวาดกลัวพวกนั้นค่อยทำให้สะใจขึ้นมาหน่อย!

-2-

ทั้งซื้อเรือน ทั้งบอกสถานะคู่หมั้นให้คนอื่นรู้ วิ่งตามแบบไม่ห่วงภาพลักษณ์


มาคิดๆ ดูแล้ว ถึงจะพูดว่าเคยมีความทรงจำดีๆ สมัยเด็กของท่านพ่อกับท่านพี่อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งเจ็ดแปดปี (อิงจากอายุหลาน) ก็ถือซะว่าไม่รู้จักกันดีเท่าไหร่ยังได้เลยมั��ง ยังไงซะ เราก็ไม่ได้อินเรื่องสัมพันธ์สายเลือดเท่าสัมพันธ์ผูกพันอยู่แล้ว

จ้าวหลิง...ทำไมนะทำไม ทำไมถึงได้เป็นพระเอกที่ดีแบบนี้ ในตอนไปเยี่ยมบ้านเดิมหนูฟู่ ถึงกับยอมให้พ่อตาเส็งเคร็งตบหน้าแบบนั้น ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าต้องรักและยอมลงให้ขนาดไหนกัน ในตอนที่เขวี้ยงดาบไปแล้วเห็นสภาพน่าสมเพชของคนที่ดีแต่ปากพวกนั้นแล้ว ถ้าเราเป็นหนูฟู่รับรองว่าจะชี้หน��ามันแล้วหัวเราะให้ดังที่สุดในชีวิตนี้แน่นอน

ท่านแม่...เฮ้อ ท่านแม่ ท่านแม่ที่อ่านจบไปแล้วรอบนึงก็ยังอดนึกรักและสงสารขึ้นมาไม่ได้ ชอบความเฝ้ารอคอยว่าท่านเก้าจะกล้ามาขอที่จวนสกุลฟู่หรือไม่ จะรับผิดชอบชั่วชีวิตบุตรสาวได้หรือไม่ เป็นท่านแม่ที่ดี ดีจริงๆ

-3-

ยืนยันคำเดิมว่าเป็นนิยายที่ให้ความรู้สึกเหมือนเติบโตไปกับตัวละครจริงๆ กลับมาอ่านกี่ครั้งก็ยังอุ่นใจกับความครอบครัวของท่านเก้ากับหนูฟู่เหมือนเดิม

เอ็นดูตอนโยวโยวเกิดมากก~ รู้สึกมาตลอดว่าเจ้าสาวที่โชคดีที่สุดคือเจ้าสาวที่ได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก มีแต่คนร่วมยินดี ส่วนลูกที่โชคดีที่สุดก็คือลูกที่พ่อแม่ตั้งตารอคอยแบบนี้แหละ ท่านเก้าที่วิ่งวุ่นตื่นเต้นทั้งคืนแบบนั้น...จะยังไงก็น่ารักมากจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่หมอตำแยท่าทางดุๆ คนนั้นยังเอ็นดู

เรื่องความผิดหวังกับญาติเพศผู้ทั้งหลายก็ตามนั้น หยะแหยงจนไม่อยากพูดละ อ่านกี่ทีก็คันไม้คันมือทุกที ตอนหลังก็ไม่ได้พูดถึงความล่มจมของบ้านนี้ซะด้วย พูดถึงแต่บ้านสกุลอวี๋...ที่สำหรับเราถึงจะเป็นตัวการก็ยังไม่น่าเจ็บใจเท่าคนในครอบครัว เฮ้อ บรรดาพี่น้องจะมาเล่มไหนกันนะ อยากได้อะไรเยียวยาแล้วสิ

[B.B. the Short Legs · Rating 4 out of 5]

ความเผ็ดของนางเอกปรากฏอย่างชัดเจนในเล่มนี้ ขึ้นชื่อว่าเป็นกุลสตรีตระกูลฟู่ แต่บทนางจะเฮี้ยนขึ้นมา
ก็ต่อปากต่อคำกับทั้งบิดาและอดีตคู่หมั้นได้เด็ด ถึงขนาดว่าอดีตคู่หมั้นที่ตอนแรกเห็นรูปโฉมนางเอกจะรู้สึกเสียดาย
แต่พอถูกนางด่าฉอด ๆ ก็คงไม่นึกเสียใจกับอดีตที่ตัดสินใจไป

ฉากเลิฟซีนมาแบบเต็ม ๆ จนรู้สึกหวานเลี่ยนไปซะหมด ปมเรื่องในครอบครัวนางเอกก็เหมือนจะคลี่คลายให้เข้าใจว่า
สุดท้ายนางเอกถูกตระกูลทอดทิ้งเพราะเหตุใด เหตุผลดูจะไม่หนักแน่นเท่าไหร่ แต่ก็พอกล้อมแกล้มให้ติดตามอ่านเล่มต่อไป
ว่าจะจบยังไง

[Cinnamon · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้สนุกดี เบื้องหลังเหตุการณ์ในอดีตเริ่มเผยออกมาชัดเจนขึ้น คนร้ายผู้วางแผนตัวจริงกลับเป็นคนที่ผู้คนต่างให้ความชื่นชมนับถือ ชีวิตสตรีผู้หนึ่งถูกทำลายเพราะความเห็นแก่ตัวของบุรุษใกล้ชิด สะท้อนใจเหลือจะกล่าว ส่วนความรักของพระนางนี่ก็หวานฟินซะจิกหมอนขาดไปหลายใบ

[Fonfoniny · Rating 4 out of 5]

พราวพร่างบุปผาตระการ (4/7)

ในที่สุดน้องฟู่ก็ได้เป็นจ้าวไท่ไท่แล้ว!!!

สองคนรักกันหวานชื่น มีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน ท่านเก้าไปรบกลับมาก็มีเรื่องตระกูลฟู่ต่อ ที่สุดแล้วก็ได้รู้เหตุผลที่นายท่านห้ายอมเสียสละบุตรสาวของตนเอง

[Rintea W · Rating 4 out of 5]

ท่ามกลางความเข้าใจกันของสามีภรรยา ฟู่ถิงจวินและจ้าวหลิง💖 ในที่สุดก็มีความเข้มข้นของเนื้อเรื่องคือการคลายปมเรื่องของสกุลฟู่ ว่าใครกันแต่ที่เป็นคนบงการให้ฆ่าฟู่ถิงจวิน😤
น่าติดตามทีเดียว ครึ่งเล่มหลังของเล่มสี่นี้ เล่มนี้เขามีลูกกันแล้วนะ

[Katsu Pum · Rating 4 out of 5]

เล่ม 4 กะลังเข้มข้นเลย เรื่องราวของนางเอกเริ่มคลี่ปมออกมา พระเอกเริ่มก้าวหน้า ลุ้นต่อไปอย่างมาก อยากให้เล่ม 5 6 7 ออกไวๆ ติดๆ กัน

[Mink · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้ความรักพระนางท่วมท้นเต็มหนังสือค่าา ติดงอมแงมมรัวๆ

[Noo · Rating 4 out of 5]

อ่านๆ หยุดๆ แต่ปมนางเอกเริ่มโผล่ละ รอว่าจะมีล้างแค้นแสบๆ บ้างไหม

[Nancy · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้ ฉะพ่อ ฉะลุงได้เด็ดดวงมาก ปมคลายแล้ว ถึงคราวสู้!

[Noot · Rating 4 out of 5]

นางเดินทางเข้าเมืองหลวงเพื่อไปพบท่านแม่ ส่วนท่านเก้าก็แอบทำการใหญ่ ได้รับความดีความชอบติดตามมังกร เป็นที่เชิดหน้าชูตา ทว่าเมื่อนางกลับไปเยี่ยมบิดา นางกลับถูกไล่ตะเพิดออกมา

[4e3a · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้คลี่คลายปมที่นางเอกโดนใส่ร้ายได้สักที ให้ 3.5ดาวแล้วกัน

[Courtnee Howell · Rating 5 out of 5]

Review posted on book 1

or

See my TikTok Review: https://www.tiktok.com/@randomtiggy/v...

[รำพึง ลำพัง]

ชอบเล่มหนึ่งจนถึงตอนก่อนที่จะเปิดใจกันมากที่สุด พอหลังจากนั้นมันหวานมาก
จนเราวางแล้ววางอีก อยากให้ยืดเวลาแบบนี้ออกไปหลายๆ เล่ม 555
ทำไงดีล่ะทีนี้


10 ธันวา ๒0๒๔
บันทึกไว้หน่อยดีกว่าว่าทำไมอ่านไม่จบ
หนึ่งเพราะดราม่าคูคลอง ๕๕๕๕๕๕
หลักๆ ก็เพราะไม่ชอบความคิดพระเอก ในโลกที่ผู้ชายเป็นใหญ่ กดผู้หญิงใช้ผู้หญิงเป็นหมาก แต่พระเอกกลับมองว่าแม่ตัวเองอ่อนแอ เลยชอบที่นางเอกเข้มแข็งไม่เหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ โดยหลงลืมไปว่าโลกชายเป็นใหญ่ที่กดผู้หญิงขนาดนั้นได้
บีบให้เขามีแนวคิดแบบนั้น จำไม่ได้ละ หลักๆ ก็ประมาณนี้ สามเล่มหลังก็ไม่ใช่ว่าได้เปิดนะ อ่านผ่านๆอยู่