Durante un año entero, Bob Pop construyó un diario a través de diarios de otros que día a día le prestaron sus voces y sus palabras para hablar sobre sí mismo, para volver a comprobar que la distancia entre lo leído y lo vivido no existe apenas. Durante un año de su vida, Bob Pop documentó la suya con palabras ajenas y recuerdos propios de otro diario que creyó cerrado años atrás. Palabras y memorias de Andy Warhol, Leon Tolstoi, Cesare Pavese, Alejandra Pizarnik, Franz Kafka, Paco Umbral, Miguel Torga, Susan Sontag, Luis Goytisolo, Miquel Barceló, Clarice Lispector, Juan Rulfo, André Gide, José Ángel Valente y otros tantos que, sin saberlo, escribieron los días de Bob Pop un año entero.
Roberto Enríquez, más conocido como Bob Pop, es un crítico de televisión, experto en moda, columnista, escritor, bloguero y destacado por su colaboración televisiva en el programa Late Motiv. En marzo de 2019 desveló que padecía esclerosis múltiple.
Paréceme unha obra interesante que presenta unha construción distinta, en formato de diario persoal, a través de fragmentos de diarios alleos acompañados dos comentarios do propio autor. Esta proposta permite coñecer o pensamento de figuras literarias que poden ser descoñecidas en contraste coas atribucións de Bob Pop.
En conxunto, a súa lectura non é sinxela e faise tediosa nalgúns momentos. Por iso recomendo que sexa dilatada no tempo e que non inclúa máis dun par de días por lectura. Desta forma facilítase o achegamento ás numerosas reflexións que ofrecen as entradas dos diarios, xa que a maioría son moi interesantes.
É certo que se trata dunha creación demasiado persoal nalgunhas partes e que isto dificulta ou mesmo impide a comprensión dos fragmentos que inclúe Bob Pop ou da relación que manteñen as diferentes entradas nun mesmo día.
Lindo. Muy buena idea, muy literario y de buen gusto pero a la vez de un personalismo que me cuesta trascender. Prefiero a Bob en otro formato. Pero le seguiré leyendo.
Algunas frases y algunas reflexiones me hicieron sentirme muy identificada. Me parece un formato muy inteligente. Recomiendo leerlo poco a poco para disfrutarlo más.
De nuevo escribo un post sobre una de mis lecturas de otro escritor, crítico de televisión, guionista, colaborador de programas de tv y radio y sobre todo, o al menos para mí, divulgador de la cultura y del raciocinio de lo que para mí sería una GRAN PERSONA.
Sí, de nuevo vuelvo con Roberto Enríquez, Bob Pop.