EXPERTA EN MAGIA, libro primero de LAS NIEBLAS DE AVALON, narra los sucesos acaecidos desde la temprana infancia del Hada Morgana hasta que su hermano de madre, Arturo, es coronado como Rey Supremo de Bretaña. Es Morgana quien relata, y a veces se dirige directamente al lector, desde el punto de vista de las religiones y leyendas existentes en Bretaña antes de su cristianización. Y sobre todas las hazañas, ambiciones, pasiones y aventuras aparece el profundo conflicto entre el Cristianismo y la vieja religión de Avalon. Ginebra, que en este primer libro sólo aparece como una niña blanca y dorada que se pierde entre las nieblas de Avalon, será la cristiana esposa de Arturo. LAS NIEBLAS DE AVALON revela como las protagonistas de la leyenda del Rey Arturo (Ginebra, su esposa; Ingraine, su madre; Morgana, su hermana; y Viviane, la majestuosa Dama del Lago y Sacerdotisa Suprema de Avalon) podrían haber pensado, sentido y reaccionado ante los acontecimientos.
Marion Eleanor Zimmer Bradley was an American author of fantasy novels such as The Mists of Avalon and the Darkover series, often with a feminist outlook.
Bradley's first published novel-length work was Falcons of Narabedla, first published in the May 1957 issue of Other Worlds. When she was a child, Bradley stated that she enjoyed reading adventure fantasy authors such as Henry Kuttner, Edmond Hamilton, and Leigh Brackett, especially when they wrote about "the glint of strange suns on worlds that never were and never would be." Her first novel and much of her subsequent work show their influence strongly.
Early in her career, writing as Morgan Ives, Miriam Gardner, John Dexter, and Lee Chapman, Marion Zimmer Bradley produced several works outside the speculative fiction genre, including some gay and lesbian pulp fiction novels. For example, I Am a Lesbian was published in 1962. Though relatively tame by today's standards, they were considered pornographic when published, and for a long time she refused to disclose the titles she wrote under these pseudonyms.
Her 1958 story The Planet Savers introduced the planet of Darkover, which became the setting of a popular series by Bradley and other authors. The Darkover milieu may be considered as either fantasy with science fiction overtones or as science fiction with fantasy overtones, as Darkover is a lost earth colony where psi powers developed to an unusual degree. Bradley wrote many Darkover novels by herself, but in her later years collaborated with other authors for publication; her literary collaborators have continued the series since her death.
Bradley took an active role in science-fiction and fantasy fandom, promoting interaction with professional authors and publishers and making several important contributions to the subculture.
For many years, Bradley actively encouraged Darkover fan fiction and reprinted some of it in commercial Darkover anthologies, continuing to encourage submissions from unpublished authors, but this ended after a dispute with a fan over an unpublished Darkover novel of Bradley's that had similarities to some of the fan's stories. As a result, the novel remained unpublished, and Bradley demanded the cessation of all Darkover fan fiction.
Bradley was also the editor of the long-running Sword and Sorceress anthology series, which encouraged submissions of fantasy stories featuring original and non-traditional heroines from young and upcoming authors. Although she particularly encouraged young female authors, she was not averse to including male authors in her anthologies. Mercedes Lackey was just one of many authors who first appeared in the anthologies. She also maintained a large family of writers at her home in Berkeley. Ms Bradley was editing the final Sword and Sorceress manuscript up until the week of her death in September of 1999.
Probably her most famous single novel is The Mists of Avalon. A retelling of the Camelot legend from the point of view of Morgaine and Gwenhwyfar, it grew into a series of books; like the Darkover series, the later novels are written with or by other authors and have continued to appear after Bradley's death.
Her reputation has been posthumously marred by multiple accusations of child sexual abuse by her daughter Moira Greyland, and for allegedly assisting her second husband, convicted child abuser Walter Breen, in sexually abusing multiple unrelated children.
Teria tido muito mais piada se o tivesse lido 15/20 anos atrás, quando era uma miúda deslumbrada com o reino de Camelot, os amores e traições de Artur, Morgana, Guinevere e Lancelot, a magia de Merlin e a ilha encantada de Avalon. Hoje - ainda sou uma miúda - mas tantos filmes e séries de televisão já desvendaram quase todos os mistérios e deixaram muito pouco por revelar. Apesar de algumas discrepâncias entre tudo o que já li e vi, continua a ter a sua quota parte de magia e o poder encantatório das grandes lendas. Fui lendo e revendo a série de TV baseada na obra e, também desta vez, os livros me pareceram muito mais completos e pormenorizados. A escrita é escorreita, o enredo fácil de seguir e torna-se muito agradável voltar a uma história que continua a enfeitiçar-me. Para continuar.
Κλασικό fantasy εμπνευσμένο από τον Αρθούριο Κύκλο. Πρόκειται για την κλασική ιστορία, αφηγούμενη από τη σκοπιά της "κακιάς μάγισσας" Μοργκέιν, η οποία μας εξηγεί ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι όπως έχουν μείνει στην ιστορία.
Η Μοργκέιν είναι ετεροθαλής αδελφή του Αρθούρου, από διαφορετικό πατέρα, η οποία εκπαιδεύτηκε στις παγανιστικές τελετές της Αγγλίας στα χρόνια που ερχόταν σιγά σιγά και ο χριστιανισμός. Οι κόντρες ανάμεσα στις δυο θρησκείες και στην καθιέρωση της μιας ή της άλλης, ενώ ταυτόχρονα γίνονται διωγμοί και προς τις δυο κατευθύνσεις είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα για όσους ενδιαφέρει το θέμα.
Στο πρώτο μέρος παρακολουθούμε την παιδική ηλικία της Μοργκείν και του Αρθούρου, την εκπαίδευση της Μοργκέιν στα παγανιστικά μυστήρια στο νησί της Άβαλον, μέχρι τη γιορτή του Μεσοκαλόκαιρου όπου η Μοργκέιν μένει έγκυος από τον Κερασφόρο Βασιλιά.
Μου άρεσε πολύ όσον αφορά στις παγανιστικές συνήθειες, αλλά η φεμινιστική του σκοπιά μου φάνηκε κάπως υπερβολική, θα μπορούσε να είναι πιο μαζεμένη η αφήγηση.... Σίγουρα μια τετραλογία από τις πιο ενδιαφέρουσες για το θέμα και σαγηνευτική η επιλογή της αφηγήτριας από τη συγγραφέα.
Have to mark that when I first read this novel/series years ago I'd no knowledge about Marion Zimmer Bradley and her husband's disgusting behaviors toward their children. *sighs* Why must people be so shitty...?
Anyway, the novel itself was a finely crafted, well constructed world on its own, I still love it.
Llevo detrás de esta lectura como unos mil años. Es de esos libros inexplicablemente descatalogado, inexistente en la biblioteca (al menos en la mía) y de los que si intentas hacerte con una edición de segunda mano, te obligan a vender un riñón; incluso se rumorea por los bajos fondos lectores sobre renunciar a tu alma si quieres la edición completa de la tetralogía.
Tras siglos de espera, al fin, he tenido la oportunidad de leer la primera parte de Las nieblas de Avalon gracias a la colaboración de mi amiga Helena, que es un solete y me ha dejado su ejemplar.
En general me ha gustado bastante. Toda la parte mística de la novela es fantástica: los ritos ancestrales, las leyendas, la conexión con la madre tierra tan especial... tiene un tono muy evocador, casi onírico que transmite muy bien la magia de Avalon. Muy interesante también el choque que produce la llegada del cristianismo y cómo, a través del miedo, se van desplazando las viejas creencias, relegando a la mujer a la nada.
Sin embargo, hay cosillas que me han hecho arrugar la nariz (no digo nada para evitar spoilers). Me gusta la leyenda artúrica y me parecía muy interesante que esta historia se contara desde el punto de vista de las mujeres que aparecían en ella, pero me ha faltado algo. De todas formas, como bien me dijo Helena, cuando comentamos el libro, esta primera parte es como una carta de presentación de personajes, básicamente se colocan las piezas de ajedrez para lo que veremos después y Morgana (mi personaje favorito de siempre) aún es una niña. Así que,, de momento, tengo una visión parcial de Las nieblas que espero solucionar con el resto de libros. No puedo decir mucho más, salvo que te deja con la miel en los labios.
I was excited to begin a reread of The Mists of Avalon, which I last read some forty years ago. It impressed me at that time. I found the inclusion of a surviving British Paganism within the Arthurian tales fascinating, setting up a clash between the Old Ways and the new Christian faith as a major plot point. Telling the tale from the perspectives of the story’s female characters was also a great innovation. These are the memories that remained after four decades.
The Mist of Avalon was broken up into four audio books, the first of which is this one, Mistress of Magic. My reread will stop here. While I remembered the book’s innovations, I had forgotten the molasses slow pacing, the ponderous passages, the often turgid prose. I’m assuming that the story picks up somewhat as it goes along, but after wading through thirteen hours of this first of four audio books, I’ve run out of patience to continue.
As Brumas de Avalon são um clássico da literatura assim como considero Marion Zimmer Bradley uma das melhores autoras de todos os tempos. Apesar de já não estar entre nós, as suas obras prometem ficar para a eternidade, marcando cada leitor que pega nelas. Pelo menos no que toca a esta fantástica saga.
A Senhora da Magia, o primeiro dos quatro livros inseridos n'As Brumas de Avalon, marca o início de uma das muitas versões das lendas arturianas. Num mundo em que a Bretanha está em guerra constante com os saxões em cada costa prontos a atacar, o cristianismo vai-se propagando a uma velocidade assustadora, tentando varrer todos os ritos e costumes antigos. No entanto, com a aproximação da morte do rei Ambrosius que vai tendo como conselheiros tanto cristãos como pagãos, é chegada a hora de eleger um novo rei que possa jurar proteger ambas as facções. Uther é esse rei.
Avalon é uma ilha mágica, em que uma antiga linha dos Antigos luta por sobreviver e evitar que a sua sabedoria pereça. Essa linha de poder é transmitida pela mulher, ao contrário da transmissão de poder dos romanos que é pelo filho mais velho. E é lá que todas as que são detentoras da Visão ou de outros poderes, podem ser treinadas para sacerdotisas, servindo assim a vontade da Deusa. E através dos desígnios que pensam ser transmitidos por Ela, que lutam a todo o custo para que os dois mundos não se separem de vez.
Este primeiro volume é sem dúvida uma pequena semente do que ainda está para vir, apesar de parecer que já aconteceu tanto! Morgaine, filha de um Duque morto e dotada da Visão, vê a sua vida transformada quando Viviana, Senhora de Avalon, a leva para a ilha para lhe serem transmitidos os ensinamentos. Consoante vai aprendendo os mistérios, vai colocando a sua vida cada vez mais à disposição da Deusa. Até que se vê confrontada com uma dura realidade, ficando a sua vida e a de Arthur ligadas para sempre. Como pôde a sua tia fazer-lhe algo assim? Mas os desígnios da Deusa poucos conseguem perceber...
Um romance histórico delicioso, apaixonante e completamente viciante! Marion Zimmer Bradley era, sem dúvida, dotada de uma magnificiência para a escrita. A forma como retrata o tempo dos druidas e todas as paisagens, transporta-nos por completo para aquele mundo maravilhoso que, quem sabe, outrora poderá ter existido. Adorei.
Morgana, Arturo y Merlin, son nombres de sobra conocidos. La literatura y el cine han recurrido una y otra vez a esa leyenda. En esta ocasión la historia es contada con un matiz distinto, desde la perspectiva de un personaje femenino. A través de Morgana se les da voz a las mujeres, profundizando en su universo subjetivo, en como experimentan los acontecimientos, en sus deseos y pensamientos. Aquí las mujeres no son entes pasivos, interpelan a sus maridos, cuestionan a los sacerdotes y no se resignan fácilmente al inevitable destino. Desde las primeras líneas es evidente que la autora usa la historia como marco para empoderarlas y que el feminismo recorre sus páginas.
Hay una confrontación interesante en el texto, la antigua religión que se niega a desaparecer y el cristianismo que lucha por imponerse. La antigua religión es regida por la diosa, las mujeres son sus representantes, los hombres no tienen un lugar subalterno y la actitud frente a otros credos es conciliadora. Como ya sabemos, en el cristianismo la figura femenina es sinónimo de pecado, los hombres ejercen una autoridad indiscutible y buscan anular cualquier forma de espiritualidad que no sea la propia. Por medio de esta pugna nos encontramos con una implacable crítica a la violencia y el patriarcado característico del cristianismo, pero también es una reivindicación de los saberes locales y de esas otras espiritualidades.
Si bien el tema y su tratamiento es atractivo, constituyendo un gran acierto, la calificación no es generosa por varios motivos. En algunos puntos el relato se torna repetitivo y recurre a clichés literarios, metáforas ya gastadas que no generan ningún impacto en el lector. Además, la sensación atrapante producida durante parte de la historia se difumina en el último tercio del relato, reduciéndose a descripciones superfluas. Por supuesto, son detalles tolerables, compensados con los aciertos del libro.
The Mistress of Magic is book 1 in The Mists of Avalon series by Marion Zimmer Bradley and narrated by Davina Porter. I added this audiobook series to round out my Arthurian Legend Summer Reading List. This series focuses on the women of Arthurian Legend. We are introduced to Igraine, through a series of events becomes wed to Uther Pendragon and has a son named Arthur. However, from her first marriage, she had a daughter named Morgaine. Morgaine is taken to live with her Aunt Viviane, who is the Lady of the Lake and taught about the sight. However, Viviane is plagued by the sight and what the future holds. She must trust the Goddess, even if it means turning on her own kin.
UGHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH.
Guys, why does this keep happening to me?!
I finished the audiobook. I enjoyed the overall storyline and the characters. Davina Porter is a FANTASTIC narrator!! Then while I am researching for this review for some background of the author, I discover that she was accused of molesting her daughter from the ages 3-12. The money from the sales of these books now goes to Save the Children charity.
So I cannot bring myself to listen to the rest of the series. I also had to stop reading TH White’s The Once and Future King series due to the problematic themes and racial slurs. Come on. I just want one decent and unproblematic Arthurian Legend book. So hopefully Mary Stewart and Bernard Cornwell don’t let me down. If the circumstances were different, I would have probably rated this book 4 out of 5 stars. But I just can’t. I am so angry and disgusted. So 1 star it is.
Marion Zimmer Bradley es sinónimo de calidad, y en esta tetralogía de Las nieblas de Avalón (Experta en magia, La reina suprema, El rey ciervo, El prisionero del roble) lo demuestra con creces. Casi mil páginas de sociedad medieval y de luchas entre las ideas cristianas contra las paganas. La recreación de los personajes femeninos (hasta los secundarios) es magistral y relega a los masculinos a meros estereotipos (justo lo contrario a lo que viene haciendo la literatura convencional de este género). El personaje de Morgana es brutal, su peregrinaje desde su nacimiento hasta su decadencia esta narrado con absoluta crudeza y nos muestra una humanidad no acostumbrada en las obras de fantasía. Un revisión del mito artúrico imprescindible para los amantes de este género.
Talvez uma das lendas mais conhecidas dos últimos séculos, a lenda do Rei Artur e dos Cavaleiros da Távola redonda, já foi adaptada ao cinema, teatro, literatura, documentários de investigação e (re)contada das mais diversas formas e perspectivas, povoando o imaginário de todos aqueles que (como eu) adoram lendas celtas com uma história rica e cheia de magia. https://momentosdemagia.wordpress.com...
It took me quite a while to start reading this series, mainly because my MA dissertation focuses on arthurian literature written in the middle ages, so I didn't want my mind to be "contaminated" by modern approaches on the legend. But now that my work is almost done, I decided that it was time to read this classic. And how i loved it!
The main novelty in this series is the retelling of the arthurian legend from the point of view of women which, in my opinion, were fundamental in all the main events of Arthur's life. Without women, without the Goddess, there would be no King Arthur. I loved Morgaine and to see how she was raised in the Isle of Avalon. I think the author did an amazing job to rescue all those beliefs and rituals practiced among the priestesses and druids and I loved the mystic aura that surrounds Avalon and all the women there. Celts for the win!! \o/ Historically, I liked the depiction of the political instability among the kingdoms in Britain as well as the tensions between the old faith and the new faith. It gives a pretty accurate vision of what it was like to live in those times.
I can't say enough about this book! I think I liked every single thing in it: the characters, the story, the historically accurate details, the tensions between diferent religions, the "real" world and the "avalonian" world... It was fascinating and totally my thing! Now, I'm looking forward to read the next ones :D
This first book of The Mists of Avalon tells the story from the women's POV of the beginning of the Arthurian legend. Igraine, daughter of Avalon, meets Uther Pendragon and gives birth to a boy later known as King Arthur. This book is told from Igraine's, Viviane's (high priestess of Avalon), and Morgaine's (half sister of Arthur, a priestess of Avalon) POV. Excalibur enters the story, along with the crowning of Arthur as High King of Brittania.
7/10. Media de los 18 libros leídos de la autora : 8/10
En su día estaba colgadito de su saga de Darkover (Fantasía). Hace no mucho re-leí parte de uno de estos libros y me resultó simplón, pero como estoy manteniendo la nota que les puse en su día, pues queda la autora con una media fantástica de "8".
Primer libro de la saga artúrica "Las nieblas de Avalon" que está muy bien, es una novelación distinta pero bien escrita. Lo de siempre de Arturo, Merlín y esa banda pero con otro toque, vamos.
Gostei muito do primeiro volume d'As Brumas de Avalon. O livro é uma novela mexicana com misticismo e reis. Estou ansioso para começar a ler os próximos!
Η κλασική ιστορία του βασιλιά Αρθούρου προσαρμοσμένη για new age ακροατήρια, κάτι που σημαίνει ότι εμείς οι υπόλοιποι έχουμε πρόβλημα. Υπάρχουν βέβαια ενδιαφέρουσες ιδέες, ιδιαίτερα πρωτότυπες, η απόδοσή τους δεν είναι και άσχημη αλλά όλο αυτό το πρώτο μέρος πνίγεται από τις ψευτοθρησκευτικές φλυαρίες, τις φεμινιστικές υπερβολές και την επιμονή στη σύγκριση χριστιανισμού και παγανισμού. Αφήστε που ενώ υποτίθεται ότι σκοπός είναι να δείξει ποια μπορεί να είναι η πραγματικότητα πίσω από το μύθο, καθώς προχωρά η ιστορία απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από αυτήν με τη συγγραφέα να μας περιγράφει μία Βρετανία που δεν υπήρξε ποτέ. Το θετικό είναι δεν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφοροποίηση από την κλασσική ιστορία, κάτι που αφήνει περιθώρια για βελτίωση στη συνέχεια. Οπότε βαθμολογώ με την ύψιστη επιείκεια και προχωράω παρακάτω.
ενα βιβλιο που ζαχαρωνα αρκετα χρονια αλλα ολο και ηια καποιο αλλο δεν το ξεκινουσα...ηρθε ομως η ωρα ποκυ εξυπνη η κινηση της μπραντλευ να στηριξει ολη την ιστορια πανω στον πιο κακο χαρακτηρα του μυθου στο πρωτο βιβλιο εχουμε το ξεκινημα χωρις να εχουμε διαμορφωμενο το χαρακτηρα της μοργκειν...εδω ξεκιναει ως ιερεια της αβαλον ωραια ιστορια που δινεται με καλο και σαφη τροπο αλλα λιγο επιπεδα...ελπιζω στο 2ο ναδωσει παραπανω ενταση
4.5 Avalon'un Sisleri - Büyü Ustası, Arthur efsanesinin öncesinden başlayan, o dönemde yaşananları masalsı bir dille aktaran bir kitap. Hristiyanlığın Doğa ve Tanrıça inancı üstündeki baskısını, tarihi kurguyla birleştirdiği için hem bilgilendirici olmuş hem de merakla kendini okutuyor. Kilisenin kadınlara getirdiği kısıtlamalara eleştirel bir bakış açısı var, feminizm deseni kitabın başından sonuna dek sürüyor. Mistizimle toplumsal sorunların buluştuğu kitapları seviyorum. (Diğer bir örneği için bkz. Tehanu) Avalon'un Sisleri'nin diğer devam kitapları elimin altında olduğu için mutluyum, serinin yeni baskısı maalesef yok. Kral Arthur Efsanesi'nin başlangıcını merak eden herkesi seriyi okumaya ve yayınevini de yeni baskılar çıkartmaya davet ediyorum. :D Devamı için : https://buyuluayrac.blogspot.com/2017...
“A Senhora da Magia” é o primeiro volume da série “As Brumas de Avalon” escrita em 1979 por Marion Zimmer Bradley. A série conta a história do Rei Arthur desde antes do seu nascimento e aborda seus sua coroação como Grande Rei, seus feitos, lutas e rituais dos quais participou. Diferentemente das dezenas de livros que também narram a trajetória do rei Artur, a série ‘As Brumas de Avalon’ o faz a partir do ponto de vista e da narração das grandes mulheres que fizeram parte da sua vida.
Devido a essa narrativa exclusivamente feminina, há uma reelaboração de todo o universo mítico que envolve a trama; uma narrativa que envolve as percepções e as Visões destas importantes mulheres sobre a sociedade da época, sobre a ilha de Avalon, o reino de Camelot, sobre as religiões presentes na Bretanha na época (a Antiga Religião e o Cristianismo) e sobre suas guerras contra os Saxões.
Em um primeiro momento, o livro se dedica a narrar a vida de Igraine, uma jovem nascida na ilha de Avalon e que virá a ser a mãe de Artur. Igraine foi obrigada a se casar com Gorlois, o Duque da Cornualha, com o qual teve uma filha, Morgana. O que Igraine – nem nós, leitores/as – compreendemos é que tudo isso já havia sido pré-determinado pela Deusa, e teria uma importância fundamental para a vida na/da Bretanha.
Posteriormente, veremos que Igraine será induzida (por Viviane – sua irmã mais velha e Senhora de Avalon – e por Merlin) a se casar com Uther Pendragon. Deste casamento, Igraine dará a luz à Arthur, o qual será coroado Grande Rei e deverá salvar a Bretanha dos ataques dos Saxões. Grande parte do livro aborda, principalmente, a vida de Morgana (filha de Igraine com Gorlois e irmã mais velha de Artur): sua infância na Cornualha e sua ida para Avalon, após o casamento de sua mãe com Uther Pendragon. Em Avalon, Morgana passa sua adolescência e juventude servindo à Deusa, treinada por Viviane (sua tia, irmã de Igraine) para se tornar uma sarcedotisa.
Em um dos vários rituais da Antiga Religião, em entrega e adoração à Deusa dos quais participa, Morgana desempenhará um papel de extrema importância na história do Rei Artur e da Bretanha. Este ritual marcará profundamente a vida de Morgana, trazendo consequências não só para a própria Morgana, como também para a ilha de Avalon e para todo o mundo Arthuriano. Essas consequências serão abordadas nos próximos livros da série.
Fazendo um apanhado geral da história, alguns fatos servirão como pano de fundo para o desenvolvimento deste livro, os quais serão: o papel da mulher, a importância e as consequências dos casamentos arranjados – tão comuns àquela época –; o choque entre as culturas das religiões e o modo como a mulher era tratada em cada uma delas; a forma como eram realizadas as sucessões de trono, os rituais – pagãos ou cristãos – que marcavam este momento, etc.; e, por fim, a ascensão de Arthur ao trono da Bretanha, após a morte de seu pai Uther.
Marion Zimmer Bradley, com sua capacidade de descrição dos lugares e dos eventos, fez com que em diversos momentos eu tivesse uma experiência quase que transcendental: pude visualizar os cenários, as personagens e, principalmente, os rituais à Deusa. Foi interessantíssimo conhecer mais sobre a Antiga Religião e as diferenças desta com o Cristianismo, além de ter sido uma experiência rica e intensa em detalhes e sentimentos.
Quem me conhece sabe que eu gosto de tudo o que esteja relacionado com mitologia, lendas e culturas – história e estórias da Humanidade. Eu tenho uma relação especial com a cultura Grega e os seus mitos, mas eu também me interesso por outras culturas. Logo, Avalon, Arthur e tudo isso fez parte do meu imaginário desde criança. Os livros da Marion Zimmer Bradley eram um must read desde sempre. Há uns tempos a WOOK teve estes livros com 50% desconto e eu pensei “é um sinal divino de que tenho que os ler”. Comprei-os e não me arrependo.
Os livros de Avalon sempre estiverem na minha mente que nem sei bem o que estava à espera deles. A Senhora da Magia é o primeiro livro da saga As Brumas de Avalon e, aqui, temos dois tempos diferentes: o antes e o depois do nascimento de Arthur, mas ele nem é a nossa personagem principal, é Morgaine. Nós vemos toda a estória pelos olhos dela. Foi interessante, mas, não sei, acho que falta qualquer coisa. Muita coisa acontece, mas no final senti que nada verdadeiramente importante tinha acontecido, o que é idiota, uma vez que Uther tornou-se o Rei Supremo, Arthur nasceu, Morgaine tornou-se numa Sacerdotisa de Avalon (ainda que não seja a Senhora do Lago, pois esse titulo ainda pertence a Viviane) Eu apenas senti que todos os grandes eventos deste livro foram escritos de tal formal leviana que tornou-os quase insignificantes e sem valor. Não senti o livro como deveria.
Eu continuo a gostar do livro e irei ler os seguintes; não só porque já os tenho, mas porque acho, sinceramente, que irão melhorar bastante no futuro. Este foi apenas o primeiro livro e era necessário fazer uma contextualização, mas o livro não me tocou como eu esperava. Uma chatice.
I just finished re-reading this book and there are a lot of feelings. First and foremost: I love Vivianne. Despite being portrayed as an "evil" character and someone who has no respect for the will and life of others, I quite like her. Priesthood implies sacrifice, always. It is thus in Paganism, Christianity and in any religion in which a Priesthood is carried out, it is necessary, even if we do not want and do not like it.
Morgaine, on the other hand, even though she has been raised in Avalon and with Avalon ways, she has the Christian ways too ingrained in her head. For me this is one of the many reasons I don't like Morgaine. She's too childish, even though she has all the potential to be who she should be.
The story in itself is something I really love, even though I'm not a big fan of Celts, this story, especially in the female POV, has a special place in my heart. I wish the author had dedicated more time to Avalon and the daily life on the island since this is my favourite place in the whole series.
I totally recommend this book to anyone who is interested in the Arthurian legends and in the time when Paganism was disappearing (because it never dies) and Christianity was starting its reign in Europe.
Trate de leerlo lo más lento que pude y fue una gran decisión. El libro esta construido de una manera deliciosa, dinámica y divertida, donde el velo de la magia y lo real se difuminan y te rodea de una atmósfera mágica. Sus personajes tienen sus personalidades bien definidas y maneja una buena química entre estos. Las situaciones y escenarios se van construyendo de a poco hasta llegar a puntos de verdadera angustia, felicidad y hasta excitación. Su manera de hablar sobre religión es de lo que más me ha gustado, pues expresa puntos validos y que demuestra lo grosero, que siempre han sido, las religiones abrahamicas.
Obviamente tiene sus puntos débiles, los personajes masculinos están bastante desdibujados (aunque se nota que esto es intencional) y muchos son bastante olvidables. El personaje de Igraine me gustaba mucho al inicio, pero toda su genialidad y fuerza se ven eclipsadas por el Pendragon, al punto que sus hijos no son de su interés, lo que ella es al final me parece triste y no la veo ahí, no tiene congruencia de quien es ella al inicio y quien es al final. Y este punto es para mi lo peor del libro, teníamos un buen personaje que queda hecho una gran mierda; no tengo esperanza para este personaje en los siguientes libros.
Seguiré con la saga porque Morgana se ha convertido en una de mis protagonistas favoritas de toda la literatura.
(3.5 estrelas - Por ser o primeiro livro, bastante introdutivo e senti dificuldade em entrar na história)
Em tempos longínquos, em terras governadas por homens fortes e suseranos acima de todas as outras vidas a guerra era constante e as mulheres, esposas, ficavam abandonadas nos seus lares por tempo indefinido e com uma instabilidade precária. Eram tempos de mudança, tempos em que a magia tinha um estreito laço com as mulheres, tempos em que a feitiçaria ia sendo derrotada de dia para dia pela fé cristã mas, enquanto Avalon persistisse, nada estava irremediavelmente perdido.
A Senhora da Magia é o primeiro livro da série As Brumas de Avalon e introduz-nos numa época maravilhosa onde o cristianismo começou a dar os seus primeiros passos. Tendo como alicerces principais a mulher e a sua ligação à magia, esta é obra é considerada um clássico e apresenta-nos uma mistura perfeita os géneros histórico e fantástico conduzindo-nos, como se de um espectro nos tratássemos, para um universo paralelo.
A falecida autora Marion Zimmer Bradley tem uma escrita apropriada para o tempo em que é narrada a acção, bem como, para com momento em que a escreveu o seu livro (1982) e embora, esse facto, acabe por se traduzir numa leitura um pouco morosa a verdade é que a grandiosidade do seu enredo nos abstrai totalmente oferecendo uma motivação crescente conforme nos vamos ambientando na história.
Já tinha este livro para ler à imenso tempo e por falta de tempo ou porque outros se iam metendo à frente, nunca o tinha lido. Mas agora com a sua reedição, resolvi pegar nele. E em bom tempo o fiz. É um optimo livro que nos contra histórias que todos conhecemos, de Merlin, de Artur, de Morgana, mas de uma forma muito especial e muito bem contada. Recomento pois a leitura destes livros a quem ainda não o fez, pois sem duvida que vão gostar
Marion Zimmer Bradley nasceu a 3 de Junho de 1930, em Albany, no estado de Nova Iorque. Começou a escrever na adolescência, tendo criado aos dezassete anos uma revista para escritores amadores de Ficção Científica. Em 1949 apresenta uma história a um concurso da revista de ficção científica, “Fantastic/Amazing Stories”, e consegue realizar a sua primeira venda. Dois anos mais tarde escreve para várias revistas, mas é a partir de 1958 que ganha notoriedade, ao publicar o primeiro romance da série “Darkover”, “The Planet Sarvers”. No género fantástico vem a publicar “The Forest House” e “Lady of Avalon” e em 1983 publica a sua obra mais conhecida “The Mists of Avalon”, traduzido em português como “As Brumas de Avalon – A Senhora da Magia”. Em 87 publica outra obra, “The Firebrand”, e, nos anos seguintes, edita várias revistas, inclusive a sua própria, “Marion Zimmer Bradley’s Fantasy Magazine”, projecto que inicia em 1988. Zimmer falece a 25 de Setembro de 1999, após sofrer um ataque cardíaco.
“A Senhora da Magia”, primeiro volume da quadrologia “As Brumas de Avalon”, começa por nos ser narrada por Morgaine, que posteriormente nos transporta para o passado, permitindo-nos conhecer os seus antecedentes. Igraine, que se encontra casada com Gorlois e com uma filha pequena nos braços, Morgaine, recebe uma visita da irmã, a Sacerdotisa Viviane, e de Merlim, que lhe tentam mostrar que o seu destino se encontra ligado a outro homem, Uther, e que da união nascerá Arthur, um jovem que salvará as Ilhas. Apesar da sua reticência inicial, tudo acaba por se desenrolar como destinado, e da união nasce efectivamente um jovem rapaz. Entretanto Morgaine, ao ser detentora da Visão, é levada por Viviane para Avalon, para se tornar uma Sacerdotisa da Deusa Mãe e o seu futuro nunca mais voltará a ser o mesmo, pois a Deusa tem planos para o seu futuro e os mesmos poderão envolver o seu meio-irmão, Arthur, de uma forma que ela nunca poderia prever.
Quase todos os fãs de fantasia conhecem o trabalho de Marion Zimmer Bradley, um ícone de renome deste género literário. Depois de acompanhar inúmeras opiniões favoráveis, de me ter sido aconselhada e elogiada por diversas vezes, finalmente tive a possibilidade e o prazer de ler esta fantástica obra, pelas mãos da Saída de Emergência. Posso confessar desde já que este livro foi uma surpresa bastante agradável, tendo sido das leituras mais prazerosas que tive dentro deste género nos últimos tempos.
Neste volume temos a possibilidade de encontrar fantasia épica da melhor qualidade, numa narrativa cativante, envolvente, portadora de personagens reais e onde não existem tabus. Apesar de a história conter alguns saltos temporais, como foi ressalvado anteriormente, tal facto encontra-se muito bem conseguido, de forma a cativar o leitor e lhe suscitar curiosidade, o que torna a narrativa mais estimulante e enriquecedora.
Esta história tem, em grande parte da narrativa, como pano de fundo Avalon, uma ilha mágica, onde as mulheres são portadoras da Visão, conseguindo observar o passado ou presente, entre outros poderes, sendo as mesmas detentoras da autoridade e o centro da comunidade de Avalon. Numa sociedade como a romana, onde o homem é que tinha decisão sobre todos os aspectos, esta ilha destaca-se por ser uma comunidade onde a mulher é forte, defensora dos seus direitos e desejos, batalhando para obter os seus objectivos e não se deixando subjugar a qualquer pessoa, muito menos um homem.
Também neste volume encontra-se bastante clara a antítese entre as Sacerdotisas e os padres, onde existe um certo ódio por parte destes últimos relativamente às Sacerdotisas, mesmo que as mesmas defendam que os Deuses, das diferentes religiões, são todos o mesmo e que a Deusa é no Catolicismo personificada de diferentes formas.
Nesta opinião teria igualmente de destacar a forma como a lenda do Rei Arthur serviu de alicerce para esta história e o modo como a narrativa flui, de modo que nos transmite a sensação que esta história poderia ser efectivamente real, demonstrando que Zimmer foi, sem dúvida, uma escritora notável, que merece todos os elogios tecidos.
Relativamente às personagens, Morgaine, após a morte do pai, é enviada para Avalon juntamente com a tia, e neste local mágico, irá aprender os ensinamentos, passará por várias provações e terá a sua vida à mercê da Deusa, como lhe é incutido desde o primeiro instante que chega à ilha. Não é difícil para o leitor sentir-se ligado a esta personagem e sentir apreço pela mesma, mais não seja por acompanharmos o seu crescimento e amadurecimento. Relativamente à sua tia, Viviane, acaba por ser uma segunda mãe para Morgaine, desde o momento que a mesma vai viver para Avalon, contudo, apesar de adorar a criança como se fosse sua filha, nem sempre o consegue fazer transparecer. Pessoalmente, senti que era uma personagem muito humana, com receios e desejos característicos, com uma necessidade enorme de se sentir amada e acarinhada e com receio de fazer sofrer as pessoas que mais ama. Relativamente às restantes personagens, todas conseguiram deixar-me uma marca, tendo tornado a obra mais real e cativante, devido à humanidade e envolvência que adicionaram à história.
Quanto a aspectos negativos, tenho de referir que alguns diálogos me soaram um pouco artificiais e que no que se refere ao surgimento de amor e paixão entre as personagens é tudo muito precoce, onde não vemos o amor realmente surgir entre as mesmas. Contudo, estes são aspectos, que na globalidade, não têm muita importância, pois a qualidade da história, das personagens e da escrita compensam qualquer eventual erro.
Numa escruta fluída e envolvente, Marion Zimmer Bradley cativa-nos pelas suas descrições soberbas, que têm a particularidade de nos transportar para os locais descritos, num clássico que todos os amantes de fantasia deveriam ler.
Em suma, “A Senhora da Magia” é um romance muito rico, onde muitos são os acontecimentos e é somente o início de uma quadrologia, que promete ser uma das melhores que já tive o prazer de desfolhar e que tem tudo para se tornar uma das sagas preferidas. Mal vejo a hora de poder ler o seguinte volume, “A Rainha Suprema”.
La leyenda del Rey Arturo se reinventa bajo la pluma de Marion Zimmer Bradley, manteniendo toda la magia que rodea a la versión clásica y a sus icónicos personajes, pero en esta ocasión son las mujeres las protagonistas. En esta primera entrega de la saga se nos relata la infancia y juventud de Morgana desde una perspectiva diferente, mostrando a la hechicera más humana que nunca, con sus deseos y pasiones, sus obligaciones, y sobre todo sus desilusiones, en un mundo dividido entre el cristianismo y la antigua religión, presentada aquí con elementos neopaganos claramente reconocibles. En toda la obra se puede ver la crítica al cristianismo y al sistema patriarcal, presentando un conflicto de fe y de identidad. La autora no solo reescribe la leyenda, la convierte en una reflexión sobre el poder y su naturaleza, sobre la espiritualidad en una sociedad dividida entre dos religiones, a priori, inmiscibles.