What do you think?
Rate this book
Stadt aus Rauch
Lucie wird in einer eisigen Winternacht in der Trave geboren, mit einer Gabe, die für die kommenden Generationen Segen und Fluch sein wird.
STADT AUS RAUCH ist ein faszinierendes Epos einer Familie, auf die die Wirren des 20. Jahrhunderts ihre langen Schatten werfen. Von Malern, Bestattern und Besteckverkäufern, von Geistern und Seeungeheuern, von der Armut der Hinterhöfe und der Verführung des Faschismus – die Tragödie eines ganzen Jahrhunderts spiegelt sich in der phantastischen Welt von Lübeck, wo Historie von Seemannsgarn kaum zu unterscheiden ist. Ein kühnes literarisches Wagnis.
STADT AUS RAUCH ist ein faszinierendes Epos einer Familie, auf die die Wirren des 20. Jahrhunderts ihre langen Schatten werfen. Von Malern, Bestattern und Besteckverkäufern, von Geistern und Seeungeheuern, von der Armut der Hinterhöfe und der Verführung des Faschismus – die Tragödie eines ganzen Jahrhunderts spiegelt sich in der phantastischen Welt von Lübeck, wo Historie von Seemannsgarn kaum zu unterscheiden ist. Ein kühnes literarisches Wagnis.
672 pages, Hardcover
Published August 25, 2017
2 people are currently reading
118 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
May 13, 2025
3 stars
shortish review for busy readers:
I'm going to have to join in the general critique many other reviewers have of this very long historical, magical realism novel about the 20th century history of the German city of Lübeck.
in detail:
👿 Svealena Kutschke can write. She's extremely talented. But she's one of those writers who takes 35 pages to describe a character eating a sandwich. Granular in the extreme and tediously long winded in many places.
👿 Like many novels following the fortunes of a single family, the grandparents are the most interesting characters by light years. The closer we get to the present, the more plain and boring the characters become. Do we really need to spend as much time on the druggie granddaughter and her drop-out punk friends in 1988, when grandma Lucie is ever so much more interesting?
👿 The city devil is a great addition and perfect for the magical realism/symbolic parts, but it's not used enough nor to his full potential.
👿 The jumps in time and the size of the cast can be very disorienting to some readers. Luckily, a family tree is included in the work (and even the audio book).
👿 The very long parts about the lead up to WW2, while dramatic and painful to read, are nothing more than a long moan of German guilt.
300 or so pages of We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty...is more than enough to hammer in the point.
In summary: Tons of writing talent, interesting premise, but indulgent in a style of writing and narrative structure that buries the essence of the work under an avalanche of words and endless scenes that add very little to the total story. 3 stars.
No English translation. I listened to the audio version narrated by Sascha Icks, who did an excellent job of reading.
shortish review for busy readers:
I'm going to have to join in the general critique many other reviewers have of this very long historical, magical realism novel about the 20th century history of the German city of Lübeck.
in detail:
👿 Svealena Kutschke can write. She's extremely talented. But she's one of those writers who takes 35 pages to describe a character eating a sandwich. Granular in the extreme and tediously long winded in many places.
👿 Like many novels following the fortunes of a single family, the grandparents are the most interesting characters by light years. The closer we get to the present, the more plain and boring the characters become. Do we really need to spend as much time on the druggie granddaughter and her drop-out punk friends in 1988, when grandma Lucie is ever so much more interesting?
👿 The city devil is a great addition and perfect for the magical realism/symbolic parts, but it's not used enough nor to his full potential.
👿 The jumps in time and the size of the cast can be very disorienting to some readers. Luckily, a family tree is included in the work (and even the audio book).
👿 The very long parts about the lead up to WW2, while dramatic and painful to read, are nothing more than a long moan of German guilt.
300 or so pages of We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty We are guilty...is more than enough to hammer in the point.
In summary: Tons of writing talent, interesting premise, but indulgent in a style of writing and narrative structure that buries the essence of the work under an avalanche of words and endless scenes that add very little to the total story. 3 stars.
No English translation. I listened to the audio version narrated by Sascha Icks, who did an excellent job of reading.
December 29, 2020
Oh dieses Buch hat es mir nicht leicht gemacht und eine Bewertung fällt mir schwer. Die Thematik ist grandios, 3 Hauptzeitzonen, aussergewöhnliche Charaktere, durchzogen mit tiefer Schwärze und einem Grad an Selbstzerstörung. Der Faschismus zieht sich durch die Generationen und nimmt unterschiedlich Einfluss und frisst von innen heraus alles auf. Eine düstere und verstörende Geschichte. Die gewaltige Sprache hat es mir nicht leicht gemacht, die Szenen,in den der Drogenkonsum geschildert wurden, haben mich so verstört zurück gelassen. Immer wieder wurde ich aus der Geschichte gezogen,weil wild hin und her gesprungen wurde. Der Stammbaum am Ende des Buches ist so nötig,da ich sehr oft überlegen musste, von wem jetzt genau die Sprache ist. Ich habe mir viel erhofft von dem Buch und es steckt so ein grosses Potential darin,aber leider konnte mich die Umsetzung nicht komplett begeistern. Die Rolle des Teufels hat mich mehr heraus gerissen als das sie die Atmosphäre begünstigt hätten. Schade....
November 26, 2017
Wir werden nicht warm... ich weiß auch nicht.
June 4, 2018
Een boek lezen van meer dan 600 bladzijden, daar heb je soms wel een lange adem voor nodig, zeker ook als dit in kleine stukjes is geknipt om een leesclubfeuilleton mee af te wikkelen. Het tweede boek dat ik las in deze vorm, is dit boek, Een stad, het meisje en de duivel van de Duitse Svealena Kutschke. Vooraf was er maar weinig bekend van het boek in feite, want vermeldingen als ‘familiekroniek’ en ‘Lübeck, als stad van Thomas Man', blijven vrij vaag uiteraard.
Het boek gaat over vier generaties vrouwen die geboren en getogen zijn aan de oever van de Trave, in een arme wijk die niet zal voorkomen in de boeken van Thomas en Heinrich Mann. Op het einde van de 19de eeuw sterft Magdalena in die rivier die door Lübeck stroomt, maar haar pasgeboren dochter Lucie, die op haar buik ligt, blijft op wonderbaarlijke wijze leven, en zij zal opgroeien bij haar vader Michél. Dankzij haar overleving heeft ze een gave gekregen dan wel een vloek die ze met zich meedraagt en uiteindelijk zal overdragen op haar nageslacht. Aan de rijke kant van de stad vind je de familie van Christoph Petersen, met Josefa en Johan als ouders. Hoewel deze familie in veel betere en comfortabelere omstandigheden leeft, en Christoph en zijn broer Alfons opgroeien, wordt vooral Christoph ook niet door het leven gespaard.
Christoph zal uiteindelijk met Lucie trouwen en samen met haar hun dochter Freya krijgen. Daarna komt er nog een generatie; de dochter van Freya is Jessie Mertens die van in het begin ook een stem krijgt in het boek. Vanaf het begin verspringt het boek namelijk enorm veel in de tijd en op zo’n manier dat dit erg verwarrend werkt en je daardoor geen goed ‘contact’ krijgt met de verschillende personages. De verhalen van de mannen, Michél de kunstenaar die tegen wil en dank moet vechten tijdens de eerste wereldoorlog, Christoph die aan de kant van de Nazi’s komt te staan tijdens de tweede wereldoorlog net als zijn broer, worden minder vervolgd door vloeken en mysteries en voldoen eigenlijk aan het cliché dat zij minder neurotisch zouden zijn dan de vrouwelijke personages. Ergens is dit toch wel jammer met een vrouwelijke auteur aan het roer.
Afhankelijk van de periode krijgen de vrouwen te maken met een zwaar verlies door ziekte of vanwege een oorlog, misbruik van drugs, een oudere dokter die naar hedendaagse normen een kwakzalver genoemd zou worden, een marginale omgeving om in op te groeien tijdens de punktijd, psychedelische toestanden, enzoverder. Echt moeilijk om te begrijpen dat deze vrouwen zware levens hebben, is het niet echt. Het kunnen plaatsen van een duivel die in het verhaal door de tijden heen opduikt, is dat dan weer wel.
Kutschke verwerkt de geschiedenis van de stad wel goed in haar verhaal. Dat is best mooi om te lezen. Je krijgt een prehistorische mythe over de stad te lezen en de Trave krijgt een belangrijke functie in het boek. Ook de verwijzingen naar Thomas Mann krijgen een functie door een vriend van Michél, Willnauer die voortdurend als schrijver probeert aan de bak te komen maar die door Mann steeds ‘voorgestoken’ wordt . Tijdens de tweede wereldoorlog zal deze Willnauer meer en meer gedesillusioneerd worden. De schrijfster steekt echter zoveel symboliek en referenties achter onder andere de duivel, de roggenbuk in de Trave, de namen van haar (vrouwelijke) personages en misschien ook wel de kleuren die ze duchtig rondstrooit in bepaalde delen van het boek, dat de geschiedenis uit deze ‘kroniek’ erdoor wordt ondergesneeuwd.
De lange beschrijvingen en de soms prachtige, poëtische zinnen zijn knap en beeldend geschreven maar brengen het verhaal teveel uit balans.
De lidwoorden uit de titel zaaiden ook verwarring. Wie is ‘het’ meisje, want er zijn er verschillende, kan de lezer zich afvragen? En die duivel uit de titel, die blijft over het boek heen zweven, in een onbegrijpelijke functie van vooral waarnemer, want hij krijgt immers geen christelijke betekenis met zich mee. In het Duits is dat trouwens in de rook dat hij moet rondzweven: Stadt aus Rauch is de originele titel, en die Rauch zorgt inderdaad voor mistige toestanden en voor maar weinig begrip.
Want wat is eigenlijk de rode draad doorheen het verhaal: de vier generaties vrouwen wier levens niet goed aflopen of de sociaal-politieke omwentelingen in onze maatschappij die zich herhalen? Mij blijven in ieder geval deze twee thema’s het beste bij. Het verhaal boet te veel aan kracht in door de gekunsteldheid en is echt geen voorbeeld van het Duitse credo "In der Beschränkung zeigt sich der Meister". Verschillende aangesneden verhaallijnen zijn dan nog niet eens afgehandeld aan het einde van het boek. Het hoofdthema van dit boek wordt te veel beneveld door alle zijsprongen die de schrijfster onderneemt.
Het boek gaat over vier generaties vrouwen die geboren en getogen zijn aan de oever van de Trave, in een arme wijk die niet zal voorkomen in de boeken van Thomas en Heinrich Mann. Op het einde van de 19de eeuw sterft Magdalena in die rivier die door Lübeck stroomt, maar haar pasgeboren dochter Lucie, die op haar buik ligt, blijft op wonderbaarlijke wijze leven, en zij zal opgroeien bij haar vader Michél. Dankzij haar overleving heeft ze een gave gekregen dan wel een vloek die ze met zich meedraagt en uiteindelijk zal overdragen op haar nageslacht. Aan de rijke kant van de stad vind je de familie van Christoph Petersen, met Josefa en Johan als ouders. Hoewel deze familie in veel betere en comfortabelere omstandigheden leeft, en Christoph en zijn broer Alfons opgroeien, wordt vooral Christoph ook niet door het leven gespaard.
Christoph zal uiteindelijk met Lucie trouwen en samen met haar hun dochter Freya krijgen. Daarna komt er nog een generatie; de dochter van Freya is Jessie Mertens die van in het begin ook een stem krijgt in het boek. Vanaf het begin verspringt het boek namelijk enorm veel in de tijd en op zo’n manier dat dit erg verwarrend werkt en je daardoor geen goed ‘contact’ krijgt met de verschillende personages. De verhalen van de mannen, Michél de kunstenaar die tegen wil en dank moet vechten tijdens de eerste wereldoorlog, Christoph die aan de kant van de Nazi’s komt te staan tijdens de tweede wereldoorlog net als zijn broer, worden minder vervolgd door vloeken en mysteries en voldoen eigenlijk aan het cliché dat zij minder neurotisch zouden zijn dan de vrouwelijke personages. Ergens is dit toch wel jammer met een vrouwelijke auteur aan het roer.
Afhankelijk van de periode krijgen de vrouwen te maken met een zwaar verlies door ziekte of vanwege een oorlog, misbruik van drugs, een oudere dokter die naar hedendaagse normen een kwakzalver genoemd zou worden, een marginale omgeving om in op te groeien tijdens de punktijd, psychedelische toestanden, enzoverder. Echt moeilijk om te begrijpen dat deze vrouwen zware levens hebben, is het niet echt. Het kunnen plaatsen van een duivel die in het verhaal door de tijden heen opduikt, is dat dan weer wel.
Kutschke verwerkt de geschiedenis van de stad wel goed in haar verhaal. Dat is best mooi om te lezen. Je krijgt een prehistorische mythe over de stad te lezen en de Trave krijgt een belangrijke functie in het boek. Ook de verwijzingen naar Thomas Mann krijgen een functie door een vriend van Michél, Willnauer die voortdurend als schrijver probeert aan de bak te komen maar die door Mann steeds ‘voorgestoken’ wordt . Tijdens de tweede wereldoorlog zal deze Willnauer meer en meer gedesillusioneerd worden. De schrijfster steekt echter zoveel symboliek en referenties achter onder andere de duivel, de roggenbuk in de Trave, de namen van haar (vrouwelijke) personages en misschien ook wel de kleuren die ze duchtig rondstrooit in bepaalde delen van het boek, dat de geschiedenis uit deze ‘kroniek’ erdoor wordt ondergesneeuwd.
De lange beschrijvingen en de soms prachtige, poëtische zinnen zijn knap en beeldend geschreven maar brengen het verhaal teveel uit balans.
De lidwoorden uit de titel zaaiden ook verwarring. Wie is ‘het’ meisje, want er zijn er verschillende, kan de lezer zich afvragen? En die duivel uit de titel, die blijft over het boek heen zweven, in een onbegrijpelijke functie van vooral waarnemer, want hij krijgt immers geen christelijke betekenis met zich mee. In het Duits is dat trouwens in de rook dat hij moet rondzweven: Stadt aus Rauch is de originele titel, en die Rauch zorgt inderdaad voor mistige toestanden en voor maar weinig begrip.
Want wat is eigenlijk de rode draad doorheen het verhaal: de vier generaties vrouwen wier levens niet goed aflopen of de sociaal-politieke omwentelingen in onze maatschappij die zich herhalen? Mij blijven in ieder geval deze twee thema’s het beste bij. Het verhaal boet te veel aan kracht in door de gekunsteldheid en is echt geen voorbeeld van het Duitse credo "In der Beschränkung zeigt sich der Meister". Verschillende aangesneden verhaallijnen zijn dan nog niet eens afgehandeld aan het einde van het boek. Het hoofdthema van dit boek wordt te veel beneveld door alle zijsprongen die de schrijfster onderneemt.
October 9, 2017
Die Trave in Lübeck zog immer wieder Menschen an, die nicht mehr weiter wussten. Hier soll der sagenhafte Roggenbuk leben, ein Troll mit grünen Haaren. Während die Stadt schon vom Hochwasser überschwemmt wird, blickt eine Schwangere aufs Wasser; ein Neugeborenes wird auf wundersame Weise lebend aus den Fluten gerettet. Auch Johann Petersenn zieht es an den Fluss, der sich in die Frau seines Armeekameraden Ludwig verliebt hat. Ludwig wird als schwer kriegsversehrter Pflegefall zuhause gepflegt. Das Schicksal der Söhne Alfons und Christoph Petersenn verläuft anders als der Vater sich erträumte. Statt eine Militärkarriere einzuschlagen, gehen beide einen eigenen Weg. Christoph verdrängt zunächst seine tänzerische Begabung, hofft später auf Erfolg als systemkritischer Maler.
Das Haus in der Gröpelgrube spielt ebenfalls eine Rolle, als wäre es ein Lebewesen. Jürgen und Freya Mertens leben in der Gegenwart im ehemaligen Gesindehaus im Hinterhof. Der Zugang ist so schmal, dass gerade ein Sarg hindurch passt, Möbel muss man vor dem Durchgang auseinanderbauen oder über die Hofmauer heben. Jürgen arbeitet bei einem Bestatter, Freya auf der Geburtsstation des Krankenhauses. Auch der Hafenarbeiter Michél Hinrichs hat hier gelebt und seine Kinder allein erzogen. Er war als Kind von einer großzügigen Mentorin gefördert worden, um durch Kunst der Armut zu entkommen. Doch Kunst ernährt ihren Schöpfer nur, wenn sie einen Massengeschmack trifft, muss er erkennen. Die Verbindung zwischen beiden Familien entsteht durch einen Porträtauftrag, den die Familie Petersenn Michél vor dem Ersten Weltkrieg erteilt. Auch Michéls Tochter Lucie soll durch Bildung gerettet werden. Jessie, die Enkelin, landet in der Gegenwart auf der Straße, sie erlebt die Punkbewegung und die Wiedervereinigung mit. Lucie und ihre Enkelin Jessie haben eine besondere Gabe und einen Blick, den andere Menschen fürchten. Verlorene Seelen, wettert der Pfarrer. Christoph, Lucie, Michél, das Wasser hat eine unheimliche Anziehungskraft auf Kutschkes Figuren. Auch ein Roman von 1300 Seiten spielt eine Rolle, der keinen Verleger findet, nachdem seit dem Vorjahr die Buddenbrooks unverkauft in den Buchhandlungen liegen.
Der Roman spielt auf unterschiedlichen Zeitebenen um 1918, 1948 und 1988. Durch die vielen Zeit- und Ortswechsel und die Verknüpfung mit Lübecks Geschichte seit der ersten Ansiedlung habe ich ungefähr bis zur Hälfte des Texts gebraucht, bis ich einen roten Faden erkennen konnte. Kutschke schafft eine so düstere Atmosphäre, dass man glaubt, am drohend dunklen Himmel könnte man sich den Kopf stoßen. Auch der Fluss, als Metapher für Unglück, Not und Depressionen, lauert wie ein schwarzes Ungeheuer. Niemand würde sich wundern, wenn sich aus dem Wasser ein Drache erheben würde. Die dämonische Schimmelreiter-Atmosphäre scheint hier düsterer als anderswo, die Unwetter scheinen folgenreicher zu sein als überall sonst in Deutschland.
In dem üppigen Roman snackt de Lü platt. Die Bilder schaffen eine Atmosphäre wie in einer Zeichnung von Käthe Kollwitz. Als Roman der Stadt Lübeck hat mich „Stadt aus Rauch“ nicht überzeugen können. Für ein Epos von fast 700 Seiten entstand Spannung für mich leider erst spät, obwohl ich Romane mit einem solchen Umfang sehr gern lese.
Das Haus in der Gröpelgrube spielt ebenfalls eine Rolle, als wäre es ein Lebewesen. Jürgen und Freya Mertens leben in der Gegenwart im ehemaligen Gesindehaus im Hinterhof. Der Zugang ist so schmal, dass gerade ein Sarg hindurch passt, Möbel muss man vor dem Durchgang auseinanderbauen oder über die Hofmauer heben. Jürgen arbeitet bei einem Bestatter, Freya auf der Geburtsstation des Krankenhauses. Auch der Hafenarbeiter Michél Hinrichs hat hier gelebt und seine Kinder allein erzogen. Er war als Kind von einer großzügigen Mentorin gefördert worden, um durch Kunst der Armut zu entkommen. Doch Kunst ernährt ihren Schöpfer nur, wenn sie einen Massengeschmack trifft, muss er erkennen. Die Verbindung zwischen beiden Familien entsteht durch einen Porträtauftrag, den die Familie Petersenn Michél vor dem Ersten Weltkrieg erteilt. Auch Michéls Tochter Lucie soll durch Bildung gerettet werden. Jessie, die Enkelin, landet in der Gegenwart auf der Straße, sie erlebt die Punkbewegung und die Wiedervereinigung mit. Lucie und ihre Enkelin Jessie haben eine besondere Gabe und einen Blick, den andere Menschen fürchten. Verlorene Seelen, wettert der Pfarrer. Christoph, Lucie, Michél, das Wasser hat eine unheimliche Anziehungskraft auf Kutschkes Figuren. Auch ein Roman von 1300 Seiten spielt eine Rolle, der keinen Verleger findet, nachdem seit dem Vorjahr die Buddenbrooks unverkauft in den Buchhandlungen liegen.
Der Roman spielt auf unterschiedlichen Zeitebenen um 1918, 1948 und 1988. Durch die vielen Zeit- und Ortswechsel und die Verknüpfung mit Lübecks Geschichte seit der ersten Ansiedlung habe ich ungefähr bis zur Hälfte des Texts gebraucht, bis ich einen roten Faden erkennen konnte. Kutschke schafft eine so düstere Atmosphäre, dass man glaubt, am drohend dunklen Himmel könnte man sich den Kopf stoßen. Auch der Fluss, als Metapher für Unglück, Not und Depressionen, lauert wie ein schwarzes Ungeheuer. Niemand würde sich wundern, wenn sich aus dem Wasser ein Drache erheben würde. Die dämonische Schimmelreiter-Atmosphäre scheint hier düsterer als anderswo, die Unwetter scheinen folgenreicher zu sein als überall sonst in Deutschland.
In dem üppigen Roman snackt de Lü platt. Die Bilder schaffen eine Atmosphäre wie in einer Zeichnung von Käthe Kollwitz. Als Roman der Stadt Lübeck hat mich „Stadt aus Rauch“ nicht überzeugen können. Für ein Epos von fast 700 Seiten entstand Spannung für mich leider erst spät, obwohl ich Romane mit einem solchen Umfang sehr gern lese.
April 10, 2020
Die erste Hälfte hat mir wirklich sehr gut gefallen! Auch der düstere "mystische" Erzählstrang war klasse. Dann verlegte sich leider das Ganze Schwerpunkttechnisch auf die Protagonistin, die mich am wenigsten interessierte und thematisch leider auch nicht meins war 😔
November 3, 2022
So oft dieses Buch empfohlen wurde, wir finden nicht zueinander, und zum Teufel auch nicht. Zu viel(e) Sprünge, Figuren, Historisches, Aktuelles - in allem zu viel.
February 7, 2019
Dit boek kreeg tot nu toe heel wat negatieve kritieken maar volgens mij wat ten onrechte. Een aantal personages bleven toch wel lang plakken en de verhalen op zich zijn boeiend om te lezen. De Duitse geschiedenis zit verweven in de stadsgeschiedenis van Lubeck. Met veel plezier gelezen.
May 20, 2018
Een stad, het meisje en de duivel van Svealena Kutschke is een boek dat mij met gemengde gevoelens achter heeft gelaten. Ik vind het dan ook heel moeilijk er sterren aan te verbinden.
Aan de ene kant is het duidelijk dat de schrijfster kan schrijven, sommige stukken uit het boek waren prachtig en beeldend beschreven. Maar aan de andere kant waren ook hele stukken die ik persoonlijk erg langdradig, warrig en vaag geschreven vond. Dit haalde voor mij de vaart uit het verhaal en maakte ook niet dat ik door wilde lezen om te zien waar het verhaal heen zou gaan. Het leek er soms op alsof de schrijfster teveel informatie in het boek wilde stoppen waardoor het geen samenhangend verhaal meer was.
Het einde was voor mij ook niet duidelijk, ik bleef met meer vragen achter dan dat er beantwoord waren. De gave waarover gesproken wordt in de flaptekst komt (te) weinig aan bod en de vergelijking met Het achtste leven gaat wat mij betreft totaal niet op.
Toch zoals gezegd is het niet de hele tijd een slecht boek. De mooie stukken waren ook echt heel erg mooi beschreven en zogen mij mee in het verhaal. Laat je dus door mijn gevoel bij dit boek zeker niet weerhouden om het te gaan lezen!
Aan de ene kant is het duidelijk dat de schrijfster kan schrijven, sommige stukken uit het boek waren prachtig en beeldend beschreven. Maar aan de andere kant waren ook hele stukken die ik persoonlijk erg langdradig, warrig en vaag geschreven vond. Dit haalde voor mij de vaart uit het verhaal en maakte ook niet dat ik door wilde lezen om te zien waar het verhaal heen zou gaan. Het leek er soms op alsof de schrijfster teveel informatie in het boek wilde stoppen waardoor het geen samenhangend verhaal meer was.
Het einde was voor mij ook niet duidelijk, ik bleef met meer vragen achter dan dat er beantwoord waren. De gave waarover gesproken wordt in de flaptekst komt (te) weinig aan bod en de vergelijking met Het achtste leven gaat wat mij betreft totaal niet op.
Toch zoals gezegd is het niet de hele tijd een slecht boek. De mooie stukken waren ook echt heel erg mooi beschreven en zogen mij mee in het verhaal. Laat je dus door mijn gevoel bij dit boek zeker niet weerhouden om het te gaan lezen!
September 13, 2018
De flap was veelbelovend. Het boek heeft me teleurgesteld. De personages zijn boeiend, maar ze geraken niet vooruit met hun leven. Alcohol en drugs staan centraal. Het boek draait rond vrouwen, die sterk zouden moeten zijn, maar die egoïstische zwakkelingen zijn. Ergelijk is ook de zinnen in een dialectisch Duits met dan onderaan de vertaling. Het ontgaat mij volledig waarom die gewoon niet in de tekst zijn opgenomen (de vertaling). Een woord, oké. Maar volledige dialogen????
July 26, 2018
als een boek je na 300 pagina's nog niet pakt weet je dat je moet stoppen
October 26, 2025
Wat een donker boek, eeuwen van narigheid en niemand die het doorbreekt, ze ondergaan hun lot, veel te uitgebreid beschreven, vaak gruwelijk. Eeuwige schuldig 699 blz.
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 28, 2018
Ich fand dieses Buch interessant und vielfältig. Die Sprünge zwischen Zeit und Raum waren gut zu bewältigen und verstärkten der (übernatürlichen) Verbindung zwischen den Hauptfiguren. Hatte ich mehr über die Handlungen gekannt, wäre ich gleichzeitig weniger geneigt es zu lesen aber auch bestimmt mit einem tieferen Erlebnis belohnt.
Ich habe das Hörbuch edition gelesen.
Ich habe das Hörbuch edition gelesen.
December 22, 2018
Was prachtig, totdat ik bij de laatste hoofdstukken aanbelandde. Toen ging er een ster af.
May 20, 2018
een juweel waar je niet meteen alle schitteringen uit ontdekt
Citaat: “Je ziet wat je bent: een toeschouwer, een gaper. Je hebt hier voor jezelf een levenservaring opgepikt, en nu ben je blinder dan tevoren. Je krijgt geen antwoorden als je geen vragen stelt, en niemand is schuldloos genoeg om de juiste vragen te stellen.”
Met Een stad, het meisje en de duivel heeft Svealena Kutschke een juweel geschreven, waarvan ik nog niet alle schitteringen heb kunnen ontdekken. Het is een familiegeschiedenis die zich afspeelt in Lubeck rondom de rivier de Trave. Het omhelst de geschiedenis van Lubeck, de oorlogen en wisselt af met personages, zowel mannen als vrouwen, die afkomstig zijn van of gehuwd zijn met de (klein)dochter van Magdalena. In het verhaal speelt veel symboliek een rol, gelinkt aan mogelijke sagen en verhalen vanuit religie en altijd is daar de duivel, die gelooft in een god, omdat toch ergens het kwaad vandaan moet komen. Het verhaal springt heen-en-weer in de geschiedenis en in personages en gaat gepaard met prachtige zinnen en beelden. De stamboom is een helpend hulpmiddel om de draad in de familielijn te kunnen volgen. De beeldspraak gaat ver met kleuren, symboliek en magische elementen. Maar hier geldt “overdaad schaadt”. Daarvan heb ik als lezer niet alles kunnen begrijpen, maar helder is wel dat in dit boek, zowel in de geschiedenis van Lubeck als in het leven van de vrouwen, de duisternis resoneert.
Magdalena verdrinkt zich in de Trave en laat haar dochter Lucie, geboren in de Trave, achter. Haar vader Michel ontfermt zich over haar. Hij is schilder en vertaalt dat wat hij ziet in beelden. Lucie richt zich op deze beelden. Dat wat geschilderd is, wordt haar werkelijkheid. Ze ontmoet Christoph en krijgt een dochter Freya. Maar pas als Freya 2 jaar is, ziet Lucie haar in een schilderij en krijgt Freya een moeder. Christoph belandt in de Tweede Wereldoorlog en raakt zijn schaduw kwijt. In zijn kaartenordening probeert hij zijn familie te beschermen, maar raakt Lucie toch haar vader kwijt. Freya trouwt met Jurgen en krijgt een dochter Jessie. Freya, die als kind te kort is gekomen, probeert haar dochter voor te bereiden op verlies, maar voorziet niet dat het om het verlies van haar vader gaat. Elk personage vindt zijn eigen manier om de realiteit te vertalen of te verzachten. De mannen vertalen vooral in tekeningen, schilderijen en foto’s en als je het de werkelijkheid verder niet aankunt helpen drugs, alcohol en roken de vrouwen wel. De realiteit verzandt in de waas van verslaving, de indringendheid van heldere kleuren, maar ten diepste speelt het zich af in een stad die begon met vergeten zonder ooit te hebben begrepen en met personages die zo leeg en uitgehold zijn, zo rusteloos en tegelijkertijd passief omdat je geen leven kunt leiden als je je verleden niet hebt begrepen.
Citaat: “Je ziet wat je bent: een toeschouwer, een gaper. Je hebt hier voor jezelf een levenservaring opgepikt, en nu ben je blinder dan tevoren. Je krijgt geen antwoorden als je geen vragen stelt, en niemand is schuldloos genoeg om de juiste vragen te stellen.”
Met Een stad, het meisje en de duivel heeft Svealena Kutschke een juweel geschreven, waarvan ik nog niet alle schitteringen heb kunnen ontdekken. Het is een familiegeschiedenis die zich afspeelt in Lubeck rondom de rivier de Trave. Het omhelst de geschiedenis van Lubeck, de oorlogen en wisselt af met personages, zowel mannen als vrouwen, die afkomstig zijn van of gehuwd zijn met de (klein)dochter van Magdalena. In het verhaal speelt veel symboliek een rol, gelinkt aan mogelijke sagen en verhalen vanuit religie en altijd is daar de duivel, die gelooft in een god, omdat toch ergens het kwaad vandaan moet komen. Het verhaal springt heen-en-weer in de geschiedenis en in personages en gaat gepaard met prachtige zinnen en beelden. De stamboom is een helpend hulpmiddel om de draad in de familielijn te kunnen volgen. De beeldspraak gaat ver met kleuren, symboliek en magische elementen. Maar hier geldt “overdaad schaadt”. Daarvan heb ik als lezer niet alles kunnen begrijpen, maar helder is wel dat in dit boek, zowel in de geschiedenis van Lubeck als in het leven van de vrouwen, de duisternis resoneert.
Magdalena verdrinkt zich in de Trave en laat haar dochter Lucie, geboren in de Trave, achter. Haar vader Michel ontfermt zich over haar. Hij is schilder en vertaalt dat wat hij ziet in beelden. Lucie richt zich op deze beelden. Dat wat geschilderd is, wordt haar werkelijkheid. Ze ontmoet Christoph en krijgt een dochter Freya. Maar pas als Freya 2 jaar is, ziet Lucie haar in een schilderij en krijgt Freya een moeder. Christoph belandt in de Tweede Wereldoorlog en raakt zijn schaduw kwijt. In zijn kaartenordening probeert hij zijn familie te beschermen, maar raakt Lucie toch haar vader kwijt. Freya trouwt met Jurgen en krijgt een dochter Jessie. Freya, die als kind te kort is gekomen, probeert haar dochter voor te bereiden op verlies, maar voorziet niet dat het om het verlies van haar vader gaat. Elk personage vindt zijn eigen manier om de realiteit te vertalen of te verzachten. De mannen vertalen vooral in tekeningen, schilderijen en foto’s en als je het de werkelijkheid verder niet aankunt helpen drugs, alcohol en roken de vrouwen wel. De realiteit verzandt in de waas van verslaving, de indringendheid van heldere kleuren, maar ten diepste speelt het zich af in een stad die begon met vergeten zonder ooit te hebben begrepen en met personages die zo leeg en uitgehold zijn, zo rusteloos en tegelijkertijd passief omdat je geen leven kunt leiden als je je verleden niet hebt begrepen.
May 20, 2018
#kutschkefeuilleton
Lucy heeft een lastige start in het leven, ze ligt op het drijvende lichaam van haar dode moeder Magdalena in de rivier de Trave in stad Lübeck. Het is begin twintigste eeuw. Lucy wordt opgevoed door haar vader Michel. Ze ziet de duivel. Als ze ouder wordt, gebruikt ze veel drank en morfine. Het is niet altijd duidelijk wat echt is en wat zich in haar gedachten afspeelt, vermoedelijk is het ook voor haarzelf niet altijd duidelijk.
Lucy trouwt met Christoph en ze krijgen een kind Freya. Freya komt niet veel aan bod in dit boek, is meer een tussenfiguur om een generatie te overbruggen.
Freya krijgt een dochter Jessie, ook zij heeft iets met de duivel, drinkt veel en gebruikt drugs.
De rivier de Trave en Lübeck als stad spelen een belangrijke rol in dit boek.
Dit boek omspant 4 generaties, maar is helemaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld Het Achtste Leven van Nino Haratischwili. Het is geen familiesaga.
Wie graag een boek leest met veel mystieke elementen en symboliek moet dit zeker lezer. Wie graag meer over Lübeck wil weten kan hier ook veel uit halen.
Persoonlijk viel dit boek mij tegen. Het is een zwaarmoedig boek, veel mysterie en dubbele lagen die ik niet zag en niet begreep. Veel symboliek met kleuren, de duivel. Er hangt letterlijk een donkere schaduw over dit boek.
Wat me wel beviel was de overeenkomst tussen twee verschillende tijdsgeesten in Duitsland, de tijd voor en tijdens de tweede wereldoorlog met de nazi's en begin jaren negentig met de opkomst van de neo-nazis en de eerste immigranten. Verder ook geleerd dat drank en drugs geen goede combinatie is, sowieso geen goed idee is, maar dat wist ik eigenlijk al.
Er zitten zeker mooie zinnen en stukken in dit boek, maar die wegen niet op tegen de onduidelijkheid van sommige zaken, het gebrek aan samenhang en de tijdssprongen. Zelfs nu het boek uit is, kan ik amper samenvatten waarover het gaat.
Bedankt Atlascontact voor het ter beschikking stellen van het boek voor een leesclub.
Lucy heeft een lastige start in het leven, ze ligt op het drijvende lichaam van haar dode moeder Magdalena in de rivier de Trave in stad Lübeck. Het is begin twintigste eeuw. Lucy wordt opgevoed door haar vader Michel. Ze ziet de duivel. Als ze ouder wordt, gebruikt ze veel drank en morfine. Het is niet altijd duidelijk wat echt is en wat zich in haar gedachten afspeelt, vermoedelijk is het ook voor haarzelf niet altijd duidelijk.
Lucy trouwt met Christoph en ze krijgen een kind Freya. Freya komt niet veel aan bod in dit boek, is meer een tussenfiguur om een generatie te overbruggen.
Freya krijgt een dochter Jessie, ook zij heeft iets met de duivel, drinkt veel en gebruikt drugs.
De rivier de Trave en Lübeck als stad spelen een belangrijke rol in dit boek.
Dit boek omspant 4 generaties, maar is helemaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld Het Achtste Leven van Nino Haratischwili. Het is geen familiesaga.
Wie graag een boek leest met veel mystieke elementen en symboliek moet dit zeker lezer. Wie graag meer over Lübeck wil weten kan hier ook veel uit halen.
Persoonlijk viel dit boek mij tegen. Het is een zwaarmoedig boek, veel mysterie en dubbele lagen die ik niet zag en niet begreep. Veel symboliek met kleuren, de duivel. Er hangt letterlijk een donkere schaduw over dit boek.
Wat me wel beviel was de overeenkomst tussen twee verschillende tijdsgeesten in Duitsland, de tijd voor en tijdens de tweede wereldoorlog met de nazi's en begin jaren negentig met de opkomst van de neo-nazis en de eerste immigranten. Verder ook geleerd dat drank en drugs geen goede combinatie is, sowieso geen goed idee is, maar dat wist ik eigenlijk al.
Er zitten zeker mooie zinnen en stukken in dit boek, maar die wegen niet op tegen de onduidelijkheid van sommige zaken, het gebrek aan samenhang en de tijdssprongen. Zelfs nu het boek uit is, kan ik amper samenvatten waarover het gaat.
Bedankt Atlascontact voor het ter beschikking stellen van het boek voor een leesclub.
September 29, 2019
Over the course of four generations, Svealena Kutschke describes the lives of four women in the old town of Lübeck, how the history of Germany and forces even greater than that shape their lives and faiths.
That core, those four women, victims of their surroundings and their own bloodlines, that is a very powerful idea. Had Kutschke kept a razor-sharp focus on that, her novel would have been a near-perfect study of penitence with a hint of magical realism.
But “Stadt aus Rauch” is more. Too much more, in fact. Its content too big, its side characters too many, its language too artificial, its ideas all over the place. What does all of it mean..? “Stadt aus Rauch” drowns in its own content.
That core, those four women, victims of their surroundings and their own bloodlines, that is a very powerful idea. Had Kutschke kept a razor-sharp focus on that, her novel would have been a near-perfect study of penitence with a hint of magical realism.
But “Stadt aus Rauch” is more. Too much more, in fact. Its content too big, its side characters too many, its language too artificial, its ideas all over the place. What does all of it mean..? “Stadt aus Rauch” drowns in its own content.
February 6, 2024
So mystisch, so dunkel, so facettenreich hat's angefangen, aber dann wurde es pseudo-modern, banal, alltäglich, langweilig! Jugendliche teilen sich Zigaretten und suchen sich selbst in verkommenen Wohnungen, wow! An sich ok, vermutlich die passende nächste Etappe der Familiengeschichte, aber dann einfach viel zu lang - es war nicht mehr episodisch wie die vorangehenden Generationsberichte. Stattdessen steckte man fest in diesem "Heute", was gruselig leer, pickelig, verloren, grau und traurig war. Und das deprimierte mich, weil diese Veränderung sich anfühlte wie der Untergang unglaublicher Geschichten, fantastischer Ereignisse, ewiger Mysterien - und alles was blieb, war eine kleinstädtischen Tristesse.
January 6, 2019
Prachtig geschreven familiegeschiedenis die zich afspeelt in Lübeck en die de hele 20e eeuw omvat. Is tevens een geschiedschrijving van Duitsland. Vier vrouwen staan centraal: Magdalena, haar dochter Lucie die in de Trave wordt geboren en wier man een Nazi is, háár dochter Freya (jaren ‘60) en háár dochter Jessie (drugsverslaafde punker jaren ‘90). Alle vier staan op een bijzondere manier in contact met de duivel.
February 10, 2024
4 or 5 stars?
I listened to the audio book and it took some time and dedication to get into the story with that many characters and twisted storylines. It was really worth it. I liked the story about Germany through the decades, the monster under the sea and the devil. Maybe I would have enjoyed it even more if I read the book instead of listening. It is even very funny in some parts, ironic, witty and relatable. I believe it is an important book to remember german history.
I listened to the audio book and it took some time and dedication to get into the story with that many characters and twisted storylines. It was really worth it. I liked the story about Germany through the decades, the monster under the sea and the devil. Maybe I would have enjoyed it even more if I read the book instead of listening. It is even very funny in some parts, ironic, witty and relatable. I believe it is an important book to remember german history.
November 27, 2023
Das Hörbuch war toll und packend erzählt. Manchmal etwas anstrengend und verwirrend, da der Erzählstrang wechselte… nicht nur die Personen , sondern auch die Zeit… eigentlich hätte ich 3,5 Sterne vergeben die gibt es leider nicht. Also doch die vier…. Dir Drogenhalluzinationwn waren sehr erschreckend….. ob ich das Buch gelesen hätte 🤔 als Hörbuch super.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 3, 2021
"Stadt aus Rauch" ist ein Stück Lübecker, ein Stück deutsche Geschichte. Der Roman greift Einzelschicksale aus verschiedenen Zeiten des 20. Jahrhunderts auf, vom ersten über den zweiten Weltkrieg bis in die 80er Jahre. "Das Haus, eine von unzähligen Gesindebuden, welche die Vorderhausfamilien überall in der Stadt in ihre Hinterhöfe gestopft hatten, war gedrungen und robust wie eine geballte Faust." Mit Sätzen wie diesem baut die Autorin einen Sog auf, dem sich der Leser nur schwer entziehen kann. Neben der Sprache sind die übernatürlichen Momente eine Besonderheit der Darstellung. So taucht der Teufel immer wieder als Beobachter des Geschehens auf. Gründe dafür gibt es viele, denn jede Epoche bietet seinen Figuren andere Herausforderungen - Entbehrungen durch den Krieg, Nationalsozialismus oder Drogen. Und so sind Handlung und Dicke des Buches einerseits schwer verdaulich, andererseits auch berührend und besonders.
May 1, 2024
Het boek stort door overdaad in elkaar. De duivel, grote thema’s, poëtische zinnen, verwijzingen naar Thomas Mann (die van de Buddenbrooks), mythes over Lübeck… het is gewoon te veel voor 1 boek. Jammer.
Lees mijn hele recensie op Harmkes Leestips.
Lees mijn hele recensie op Harmkes Leestips.
Read
September 13, 2018Dit was niet het boek dat ik verwachtte te lezen.
Displaying 1 - 25 of 25 reviews