In Salto neemt Wilfried de Jong de lezer mee in zijn onvoorwaardelijke liefde voor sport en sporters. Je ziet de dramatische momenten uit voetbalwedstrijden, wielerklassiekers, schaatstoernooien en de Olympische Spelen weer voor je. Voor deze bundel maakte De Jong een selectie uit zijn beste columns voor NRC, aangevuld met drie langere verhalen waarin hij overleden voetballegendes voor één dag weer op aarde zet.
Ik hou van sport, tenminste van bepaalde sporten. Wielrennen is de sport waar ik zelfs voor thuis kan blijven. Ik had nog nooit echt sportcolumns gelezen, ook niet van Wilfried de Jong. Toch durfde ik het aan om het boek te kopen. En daar heb ik geen spijt van! Het zijn, over het algemeen, mooie columns geschreven door iemand die duidelijk van sport houdt. Maar die ook kritisch durft te zijn. Naast dat de columns over sport gaan, zijn ze ook monumenten van de tijd. Zo komen bijvoorbeeld de aanslagen op Charlie Hebdo en Stade de France ter sprake. Gebeurtenissen die in ons collectieve geheugen zitten. De zinnen zijn vaak van een poëtische schoonheid, in elke column zit wel een zin, of paar zinnen die mij weten te raken.
“De kasseien glimmen in het zonlicht. Ze lijken schoon, maar dat is schijn.”
“Een frisse fietsochtend in de heuvels van de Marche, cipressen langs de weg, een blauwe lucht. En een fietsmaatje dat nooit aan je kop zeurt.”
Beide zinnen komen, toevallig uit 2 columns over wielrennen: Een stofwolk over kinderkopjes ( blz 149 ) De papegaai van Scarponi ( blz 153 )
Dit zijn meteen ook mijn favoriete columns.
Het is een aangenaam boekje om te lezen. Ik las er elke dag een paar voor het slapengaan. Het is zeker voor elke sportliefhebber een aanrader. En ook toegankelijk geschreven voor de niet-lezende sportfan.
Eigenlijk het enige dat ik er op aan te merken heb is dat ik het jammer vind dat Wilfried voor Feyenoord is....