เสพเสน่หา

Home Sweet Home... หวานใจในเรือนรัก #3

by อัญชรีย์

เธอ…เคยเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงที่ใครๆ ก็ต้องชื่นชมและอิจฉา
เคยเฉิดฉายในฐานะผู้ครองอันดับหนึ่งจากเวที 'เดอะสเตจ ซีซั่นสอง' รายการเรียลลิตี้โชว์ยอดนิยมทางโทรทัศน์ของค่ายยักษ์ใหญ่
แต่ ‘โมลี’ ในวันนี้กลับทำให้ทางค่ายที่ปลุกปั้นเธอมาแทบอกแตกตาย เพราะผิวพรรณที่ตอนนี้หมองคล้ำไร้การดูแล และทรวดทรงแสนเซ็กซี่ที่ถูกปล่อยปละละเลยจนพอกพูนไปด้วยชั้นไขมัน!

ไม่ไหวแล้ว…โมลีรู้สึกปั่นป่วนมัวเมาเหมือนจะเป็นบ้า! เธอรู้ตัวดีว่าสร้างปัญหาให้กับต้นสังกัดมากมายแค่ไหน แต่ไม่คิดเลยว่าแผนกระตุ้นพลังอยากสวยของเธอให้กลับคืนมา มันจะต้องถึงขั้นมาพักอาศัยร่วมกับ ‘รดิศ’ ผู้ชายอันตรายซึ่งเสน่ห์ของเขาก็ทำเอาเธอหน้ามืดใจสั่นไปหมด กลัวเหลือเกินว่าจะใจง่าย พลีกายให้เขาก่อนที่จะทันกลับมาสวย!

"ผมไม่เคยกังวลถ้าคุณคิดจะรัก หรือรู้สึกอะไรด้วยก็ตาม…
หากมันช่วยแก้ปัญหาให้คุณได้ ก็เชิญรักผมเถอะโมลี..."

520 pages, Paperback

First published July 1, 2017

Reviews

[Misspharaoh · Rating 3 out of 5]

อะไรคือการอ่านเล่ม4แล้วมาอ่านเล่ม3😹

👉 เรื่องนี้มีแต่คนตรรกะประหลาดนะคะ ชัดเลยคือนางเอกเนี่ยแหละ 555 ดูมีความย้อนแย้งในตัว นักเขียนก็พยายามแสดงให้เห็นว่านางมีความเป็นคนเข้าใจชีวิต โตเกินวัย แต่ความจริงแล้วการกระทำและคำพูดกลายอย่างของนางกลับทำให้เราไม่เชื่อซะงั้น ดูเป็นคนไม่มีวุฒิภาวะเลย การกระทำบางอย่างก็ทำให้เอือมระอาแทนพระเอก ความปากไวไม่คิดให้รอบคอบก่อนพูดเนี่ย แถมพูดเสร็จก็ไม่สำนึกอีก แล้วก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่ในการเมาฮอร์โมนของนาง พูดจากล้าหาญชาญชัยอ่อยพระเอกแบบเราได้แต่อึ้ง กล้ามาก

👉เราว่าเรื่องนี้ก็ฟินดีอยู่นะ พระเอกงานดีมาก บุคลิก ขรึมๆ เรียบร้อยๆ เป็นศิลปิน อาจารย์ เซ็กซี่โดยไม่ต้องทำอะไรเลย ใจสั่นเลยแหละ 555 แต่พอถึงฉากสารภาพรักเนี่ย เหมือนไม่สุดเท่าไหร่ ว่าต่างคนต่างมีใจให้กันจริงๆ แล้วหลังจากนี้ก็ทำให้เราไม่ฟินเลยค่ะ แปลกจังทั้งที่เขาจีบกันน่ารัก เร่าร้อนดี คือเหมือนทั้งคู่บอกว่ารักกันเร็วไปไหม เพื่งรู้จักกัน พระเอกก็ใช่ว่าจะเป็นหนุ่มน้อย อายุตั้ง 38 แล้วคือโสดมานานก่อนมาเจอนางเอกเนี่ย อยู่ๆโดนจับซะได้ อารมณ์เราตามไม่มันเลย ความรู้สึกตอนนั้นน่าจะแค่ชอบกันก่อนหรือปล่าว รักกันนี่ดูเร็วเกินไป

👉พอเฉลยปมนางเอกนี่ ก็นีกว่าจะใหญ่ได้กว่านี้ซะอีก ขยี้ซะ เสียดายค่ะ

👉ขอแซวคุณอัญชรีย์หน่อยค่ะ กับการเลือกใช้คำ ถือเป็นลายเซ็นของเขาเลยก็ว่าได้ มีเกือบทุกเล่มเลย พวก ฟีโรโมน ฮอร์โมน ตัวแข็งทื่อ ชะงัก หน้าถอดสี อิอิขอแซว ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ แต่มันทำให้เราสะดุดไปที่คำพวกนี้ของเขาประจำเลยไม่รู้ทำไม

👉มาถึงฉากแซ่บ เห็นชื่อเรื่องก็รู้แล้วว่าต้องแซ่บ พระเอกเนี่ยดูเหมือนคนละคนกับตอนแรกเลยไม่คิดว่าจะหื่นขนาดนี้ 555 (พระเอกของเขาหื่นทุกคน) แซ่บค่ะ เรียกเลือด ทำได้ดีเหมือนเคย

👉อ้อแซวอีกอย่าง อ่านงานของคุณอัญชรีย์หลายเล่มนี่ได้ความรู้เรื่อง sex toy ไปหลายตัวเลยนะคะ (พูดอะไรไปเนี่ย เขิน)

[Lily 百合花 · Rating 4 out of 5]

ชื่อเรื่อง – เสพเสน่หา ชุด Home Sweet Home…หวานใจในเรือนรัก 3
ผู้แต่ง – อัญชรีย์


ตัวละคร
โมลี (โม) อายุ 24 ปี
รดิศ พชรดนัย (พี่เรน) อายุ 38 ปี


รีวิวหลังอ่าน

เพราะอ่านเว้นช่วงจากเล่มสองของชุดมานานพอควร ทำให้ลืมไปว่าณชาเคยทำอะไรไว้บ้าง ฮ่าๆ อย่างโมลีนั้นก็เคยเห็นเอ่ยถึงแวบๆ มาเล่มนี้โมลีกลายเป็นนางเอกไป แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็แปลกๆ งงๆ ชวนให้สงสัยว่าสถานการณ์เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงนะ

จริงๆ ตัวละครแปลกทุกคนเลยนะ อ่านไปก็เมาตัวละคร ฮาาาา ตัวละครเมาฮอร์โมนใช่ไหม แต่คนอ่านอย่างเรานี่แหละที่เมาตัวละคร ก็จะงงๆ กับตรรกะแปลกๆ ของแต่ละตัวละครกันไป ตอนโมลี ณชา และเพชรพริ้งอยู่ด้วยกัน เหมือนจะมันสุด อารมณ์ประมาณเพื่อนซี้แบบสาวๆ เม้าท์มอยกันไรงี้

พี่เรนพระเอกของเรื่อง เราว่าน่าจะเป็นพระเอกที่ดูโอเคสุดแล้วมั้งกับนิสัยใจคอ และความหลงนางเอกหนักมาก ฮ่าๆ แม้เหตุผลในการที่จะรักกันของทั้งสองคนดูจะไม่ค่อยอินตามเท่าไร ก็บอกแล้วว่าคนอ่านก็เมาตัวละครตามไปจ้าาา

โมลีบางช่วงก็ชวนรำคาญนะ แต่บางครั้งเราก็เหมือนจะเข้าใจนาง (หรือเปล่าหว่า ฮาาา) แต่เราไม่เข้าใจอาการเมาฮอร์โมนของนาง ว่าอะไรจะขนาดนั้น และบางอย่างนะ ก็ไม่ควรพูดกับพี่เรนไปตรงๆ แบบนั้นป่ะหว่า ทั้งๆ ที่ตอนแรกยังไม่ได้สนิทสนมหรือควรพูดไปตรงๆ แบบนั้นอ่ะ

ส่วนคุณพริ้งกับพี่ไอซ์ คิดว่าแย่งซีนของคู่หลักไปพอควรเลย เลยทำให้เรามีช่วงเผลอใจไปแอบอ่าน “วิวาห์สุดพริ้ง” แบบแวบๆ จนจบล่ะ (นิสัยเสียจริงๆ เรา ฮาาา)​ ก็เป็นการปูทางไปสู่เรื่อง “วิวาห์สุดพริ้ง” แหละนะ

รวมๆ ก็อ่านเพลินๆ และเมาตัวละครหนักมากจริงๆ ฮ่าๆๆๆ บางทีก็คิดนะ รู้ทั้งรู้ว่างานของพี่แอน อัญชรีย์นั้น ตัวละครแปลกๆ ทุกคน ก็ยังอ่านไปได้เรื่อยๆ แบบเมาๆ ไปกับตัวละครแหละนะ เหมือนเจอจักรวาลคนแปลก ที่ทำให้เราหยุดอ่านไม่ได้ ทั้งๆ ที่เราเองก็รู้สึกว่าแปลกแหละนะ

ป.ล. รายการของ 18+ แต่ละเรื่องของพี่แอนนี้ทำเอาเราได้แต่แอบเปิดอากู๋ดู ฮาาาา แบบว่าสงสัยว่าหน้าตาเป็นยังไง และเปิดโลกจริงๆ ถึงตอนนี้จะยังสงสัยว่าไข่ที่เอ่ยถึงในเรื่อง มันเอาไว้ทำอะไรหว่า แต่บางครั้งปล่อยให้ตัวเองสงสัยต่อไปก็คงจะดีกว่า ฮ่าๆๆๆ

[สปอยล์]

เพราะการตายของป้าโมลี ทำให้โมลีปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนอ้วน และไม่สนใจโลกภายนอกเลย โบว์รับไม่ได้ ได้คุยกับพี่ไอซ์ (เจ้าของคลินิกเสริมความงามที่ต้องการรักษาภาพลักษณ์) จนตัดสินใจส่งโมลีมาฟื้นสภาพจิตใจและลดน้ำหนักที่บ้านของพี่เรน ที่อยู่ที่เชียงใหม่ พี่เรนเป็นพี่ชายของพี่ไอซ์ ซึ่งเป็นศิลปินผู้ไม่ค่อยสุงสิงกับใครสักเท่าไร และดูเย็นชามากๆ

โมลีขึ้นมาพร้อมกับเพชรพริ้งและณชา ตอนแรกเพชรพริ้งทั้งปลื้มและกรี๊ดพี่เรนและพี่ไอซ์ แต่พอโดนพี่เรนต่อว่าเรื่องคุยกันตอนกินอาหาร แล้วมีประเด็นถกเถียงกับพี่ไอซ์ (เรื่องอะไรเราลืมล่ะ กร๊ากๆๆ) ก็ทำเอาไม่ชอบขี้หน้าทั้งสองคนไปล่ะ

ตอนที่ทั้งเพชรพริ้งและณชากลับลงกรุงเทพไปแล้ว โมลีได้ไปเรียนการวาดรูปจากพี่เรน และเขาก็ใจดีกับเธอมากกว่าตอนที่สองสาวอยู่ด้วย เธอก็ยิ่งหลงรักเขา และคิดว่าเมาฮอร์โมน รวมถึงพูดตรงไปตรงมาว่าหลงรักเขา ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเขาเคยรักกับน้าจอย แม่ของแจน อดีตเพื่อนสนิทของโมลี ที่มีเรื่องแตกหักเพราะแฟนของแจนมายุ่งกับโมลี แต่โมลีอยากกลับไปคุยกับแจนอีกครั้ง ก็เลยติดต่อคุยกัน และชวนมาเที่ยวบ้านพี่เรน โดยไม่ได้บอกเขา

ในอดีตน้าจอยเคยรักกับพี่เรน แต่เพราะความแตกต่างในด้านอายุ ไหนจะมีแจนอยู่แล้วด้วย ทำให้ครอบครัวของพี่เรนไม่เห็นด้วย จับเขาหมั้นจนได้ ส่วนน้าจอยก็แต่งงานกับอีกคนไปอีกครั้ง ทำให้ไม่ได้เจอกันอีกเลย แม่ของพี่เรนเสียไปนานแล้ว ตอนนี้มีแต่แม่พี่ไอซ์ที่รักเหมือนลูกแท้ๆ

และพอความแตกว่าชวนน้าจอยกับแจนมา พี่เรนก็โกรธมาก แต่หลังจากที่มาแล้วก็ต้อนรับอย่างดี ทำให้โมลีได้แต่เจ็บปวดใจ แต่แล้วพี่เรนก็ได้เปิดเผยความจริงว่าตกหลุมรักโมลีตั้งแต่สามปีก่อน ตอนที่โมลีเอาเงินทั้งหมดที่มีไปประมูลรูปเขามา แต่มาชอบมากๆ ก็ตอนที่โมลีมาที่นี่อีกครั้งในตอนนี้

พอเปิดความจริง ก็ไม่ปิดความหื่นเลย ฮ่าๆๆ โมลีโดนส่งตัวกลับก่อนกำหนด เพราะว่าแม่พี่ไอซ์รู้เข้า เลยไม่พอใจ โมลีเลยโม้ว่ามีอะไรกับพี่เรนแล้ว โบว์เลยจัดการให้จดทะเบียนกันแบบเงียบๆ รู้กันแค่ไม่กี่คน แล้วหลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตสามีภรรยากันแบบที่ต้องปิดบังไปก่อน และนานๆ จะเจอกันที

ตอนเรียนนั้น การัณย์เคยมาจ��บพี่เรน ซึ่งชอบทั้งหญิงและชาย พอพริ้งอ้างว่าเป็นแฟนพี่เรน เขาเลยเบนเข็มมาสนใจโมลี จนสุดท้ายก็โดนโบว์แก้เกมกลับด้วยการบังคับให้เป็นสปอนเซอร์ของเดอะสเตจ และพูดในทางอ้อมให้คนทั่วไปรู้ว่าเขาเป็นเกย์ และพอความจริงของความสัมพันธ์เปิดเผยทีหลัง เขาก็โกรธมาก และแค้นเพชรพริ้งที่สุด เลยได้เบนเข็มมายุ่งกับเพชรพริ้งแทน

พี่เรนได้วาดภาพนู้ดของมีนา เดอะสเตจสาม โดยมีนาเป็นคู่ควงของพี่ไอซ์ แล้วก็ได้วาดภาพนู้ดของโมลี ซึ่งเป็นเดอะสเตจสอง โดยภาพของโมลีคือการที่เขาเอามือจับหน้าอกไว้นั่นเอง ปิดท้ายความ 18+ ก็คือพี่เรนเจอไข่ของเล่นที่โมได้มา จากนั้นก็เลยกลายเป็นว่าโมซื้อมาสองโหลและส่งไปบ้านที่เชียงใหม่ ตอนพิเศษก็มีตอนที่เน้นเพชรพริ้ง ที่มีการัณย์และเอริกตามจีบ พี่ไอซ์ได้แต่มองมาด้วยความเจ็บใจ (มั้งนะ)

Start 19.41 น. Fri 9 Nov 2018
End 16.42 น. Sat 17 Nov 2018
Review Date 22.01 น. Sat 17 Nov 2018

[Miss Jan€Kim · Rating 3 out of 5]

มันดีไปหม๊ดดดดดดดด ดีทุกอย่างงงงงงงง ฟินนนนนนน
กรี้ดดดดดดดด พระเอก 38 ปีที่มีความปรารถนาจะให้ความรักกับโมลีสาวน้อยวัย24ปีซึ้งขาดความรักมาตั้งแต่เด็ก และโมลีก็ปรารถนาจะได้ความรักจากคุณเรนมากๆ มากกกกกกกก ที่สุด 5555 คู่นี้เร้าร้อน คุณเรนงานดี ส่วนยัยโม ล้นๆมึนๆ

ตะ..แต่...เราไม่ชอบตอนจบอ๋าาาาาาาาาาาาาาาาา มันยังไงไม่รู้ คือจบดีนะ happy ending แต่บทสุดท้ายกับบทพิเศษต่างๆที่ได้อ่าน มัน มัน มัน ไม่มีก็ได้ไหม? แต่ขอตอนจบบทสุดท้ายกับบทพิเศษแบบว่าเอ่อ พระ-นางได้จัดงานแต่ง หวานชื่นรื่นรม ส่วนบทพิเศษก็อยากเห็นคุณเรนเลี้ยงลูกอยู่ที่ม่อมกะย่อมอะไรเทือกนี้.... อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวเรานะ คนอื่นอาจจะชอบ แต่กับเราๆรู้สึกแบบนี้ จบเหมือน..ยังไม่จบ!!!

*เรื่องนี้ถ้าไม่ยัยพริ้งมาสร้างสีสันนะ..แล้วเราเสพแค่โมลีคนเดียว ฉันปวดหัวแทนคุณเรนเลย บางครั้งก็ลำไยนางอ่ะ

[Patrawan Dear]

#เสพเสน่หา / อัญชรีย์

เรื่องนี้เป็นเล่มที่ 3 ของชุด Home sweet home...หวานใจในเรือนรักค่ะ เริ่มต้นเรื่องความแปลกของนางเอกก็นำมาเลย ซึ่งแฟนๆของผู้เขียนน่าจะชินกันอยู่แล้ว เรียกว่าถ้าไม่มีใครแปลกในเรื่องก็คงไม่ใช่งานอัญชรีย์นะคะ

นอกจากมีความคิดแปลกๆแล้ว นางเอกยังพูดมาก พร่ำเพ้อจนเข้าขั้นพล่าม แถมยังเผือกไม่เลือกกาลเทศะ จนทำให้เราเกือบถอดใจไปแล้ว แต่ด้วยความไว้ใจผู้เขียน จึงอดทนจนผ่านไปครึ่งเล่มนิดๆ ก็ได้พบคำตอบค่ะ

ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจแรงดึงดูดมหาศาลของพระนาง หรืออาการเมาฮอร์โมนอะไรในเรื่องเท่าไหร่ แต่ก็อ่านได้ไหลลื่นเหมือนเช่นทุกครั้งที่อ่านงานของผู้เขียน เล่มนี้ไม่มีอะไรมากมาย ตัวละครเมาผู้ชายกันทั้งเรื่อง คนอ่านอย่างเราก็เมาๆมึนๆ สลับกับตกใจในคำพูดแรงๆของตัวละคร (โดยเฉพาะนางเอก) เป็นระยะๆ ซึ่งถ้ามองในแง่ดีก็นับเป็นคำศัพท์ใหม่ที่ creative ดีอยู่ไม่น้อย

บทสรุปของเรื่องเขียนได้ลงตัวดีค่ะ ตัวละครที่รู้จักมาจากเรื่องก่อนๆ ไม่มีใครหลุดคาแร็กเตอร์เลย แถมยังเขียนส่งคู่ที่จะเป็นคู่เอกในเรื่องถัดไปไว้อย่างน่าสนใจ...จัดว่าเป็นงานแนวแหวกที่มีเสน่ห์ ทำให้เรายังคงเป็นแฟนอัญชรีย์อย่างเหนียวแน่นต่อไป ไม่เชื่อถามแฟนอัญชรีย์คนอื่นดูได้นะคะ :)

[Linii · Rating 3 out of 5]

ต้องบอกว่าไม่ค่อยชอบโมตรงวิธีการคิด นิสัยเท่าไร แปลกไปหมด แต่เข้าใจได้ว่าเป็นเพราะปมในใจ แต่ชอบความเพี้ยนของโม ตลกตรงนี้ ความหื่นระดับควบคุมตัวไม่ได้ที่มีต่อคุณเรนด้วย ฮาดีแท้ 5555

คุณเรนนี่ก็โอเคนะ อีกอย่างชอบที่พอรู้ว่ารักใครก็ไม่ลังเลเลย มุ่งมั่นดี ความหื่นถือว่าระดับเดียวกับโม เข้ากันได้ๆ 5555
ในเรื่องพูดถึงเซ็กซ์ทอยอะไรกัน //ถามอากู๋แป๊ป //เปิดโลกทัศน์ 😝

ชอบสายสัมพันธ์ของเพื่อนๆโม คุณโบว์ คุณพริ้ง ณชา ชอบคุณซีด้วย แต่ไม่โผล่มาเลยในเล่มนี้ เสียดายย เราชอบสาวๆแก๊งนี้ เป็นเหมือนเพื่อน เหมือนพี่น้อง เหมือนแม่ รักและเป็นห่วงกันจริงๆ เป็นมิตรภาพที่สวยงาม

คุณไอซ์นี่น่ารักนะ เดี๋ยวจะไปอ่านเล่มคุณไอซ์กับคุณพริ้งอีกรอบ 😆

[Sweet💗💗 · Rating 3 out of 5]

ให้⭐️⭐️⭐️ + 1/2 ⭐️ = 3.5 ดาว
เป็นนิยายที่สมกับชื่อเรื่องว่า “เสพเสน่หา” เพราะพระเอกนางเอกต่างฝ่ายต่างเสพกันไปเสพกันมาอย่าเมามัน😓😓 คนอ่านมึนหัวเหมือนเมากาวกันเลยทีเดียว 😂😂

เรื่องย่อ

#โมลี (อายุ24ปี) ผู้ชนะครองตำแหน่งอันดับหนึ่งจากเวที’เดอะสเตจ ซีซั่นสอง’ ของค่าย’วีรากรกรุ๊ป’ เกิดเสียศูนย์หลังจากการเสียชีวิตของคุณป้า ญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ ทำให้สาวสวย รวยเสน่ห์ ร่าเริงยิ้มง่าย ปล่อยเนื้อปล่อยตัวหมดพลังในการดำเนินชีวิตจนน้ำหนักขึ้น15กิโลกรัมภายในระยะเวลา3เดือน อีกทั้งผิวพรรณก็ย่ำแย่ จนทำให้’พิมพ์วรีย์คลินิก’ สถานเสริมความงามที่เป็นสปอนเซอร์ให้รายการเดอะสเตจเสียภาพลักษณ์อย่างรุนแรง สุดท้ายโมลีถูกจับส่งไปฟื้นฟูสภาพร่างกาย และสภาพจิตใจที่บ้านพักสไตล์รีสอร์ตของหนึ่งในหุ้นส่วนของพิมพ์วรีย์คลินิก #คุณเรน (รดิศ พชรดนัย อายุ38ปี) ศิลปินภาพพิมพ์ที่มีชื่อเสียงระดับโลก ชายหนุ่มหล่อบุคลิกเคร่งขรึมที่มีเสน่ห์แรงดึงดูด และเซ็กซ์แอพพีลที่สูงเกินระดับคนธรรมดาจะพึ่งมี ตามแผนการเพื่อหวังกระตุ้นให้โมลีที่น่าจะมีสิทธิ์โดนเสน่ห์ของคุณเรนอยากกลับมาสวยอีกครั้ง

ความรู้สึกหลังอ่าน

อยากแรกที่ต้องมาคือมึนงงกับนางเอกแบบโมลีมาก 55 ช่วงแรกๆของเล่ม 😅😅 ตอนที่ชีวิตนางพังโมลีนางจิตเป๋ไปจริงๆ พฤติกรรมอะไรมันดูล้นมากๆ อย่างกับเมายากันยุง ซึ่งคนธรรมดาๆปกติดีเขาไม่ทำกันหรอก! จนสงสัยว่าคุณเรนพระเอกของเรานั้นชอบโมลีไปได้อย่างไร? แต่ด้วยนิยายสำนวนการเขียนของคุณอัญชรีย์ดีมากเลยทำให้อ่านรอด 🤟🤟 ถ้าเป็นนิยายของนักเขียนคนอื่นอาจจะไม่รอดก็ได้ 55 เพราะไม่ค่อยชอบนางเอกสไตล์จำพวกชอบคิดเองเออเอง ทำอะไรไม่ค่อยคิดให้ถี่ถ้วนเท่าไร เพราะมันดูน่ารำคาญ

แล้วเมื่อพออ่านไปเรื่อยๆ เฮ้ย! นิยายสนุกกว่าที่คิด เพราะเราจะได้เห็นกระบวนการฟื้นฟูสภาพจิตใจของโมลีในแบบฉบับคุณเรน 😍😍 จนนางกลับมาเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น (ถึงจะยังชอบเผือกเหมือนเดิมก็ตามที) ยิ่งช่วงกลางเรื่องที่คุณเรนทนเก็บความรู้สึกไม่ไหว แล้วบอกโมลีไปหลังจากนั้นเนื้อหาสนุกมาก 😊😊 (เพราะเราจะได้เห็นว่าคู่รักที่เสพฟีโรโมนกันไปกันมา มันเป็นยังไง) ชอบที่คุณเรนทุ่มเทให้ความรัก 💕💕 ให้ความเอาใจใส่กับโมลีมากๆ ซึ่งคุณเรนมีให้โมลีอย่างเหลือเฟือเหลือกินเหลือใช้ เพียงพอกับความต้องการความรัก ความเอาใจใส่ที่มากล้นจนเกินปกติของโมลี นางเอ��ที่มีปมชีวิตที่คนทั่วไปไม่รู้ และมีแต่คุณเรนเท่านั้นที่รู้ 😚😚

เสียดายที่ช่วงหลังๆไม่ค่อยมีอะไรที่พีค ที่น่าติดตามเท่าไรในคู่ของโมลีกับคุณเรน นอกจากฟินจิกหมอนเพราะความฮอตปรอทแตกของการเสพเสน่ห์กันไปกันมาของพวกเขา นิยายปูทางให้คุณพริ้ง และคุณไอซ์ (น้องชายคุณเรน พระเอกเรื่อง #วิวาห์สุดพริ้ง) เยอะไปนิดจนทำให้ช่วงท้ายๆ โมลีกับคุณเรนเหมือนโดนแย่งซี���ไปเยอะพอสมควร

ถือว่าเป็นนิยายที่อ่านสนุกกว่าที่คิด อาจเพราะไม่ได้คาดหวังด้วย 55 ถึงนางเอกจะมีบางอย่างที่ไม่ชอบในช่วงต้นเรื่อง แต่ก็รู้สึกประทับใจกับพระเอกเรื่องนี้มากจริงๆ ถือว่ากินกันไม่ลงระหว่างสองพี่น้องอย่างคุณเรน และคุณไอซ์ เพราะพวกเขาต่างมีคาแรคเตอร์เฉพาะตัวที่น่าดึงดูดทั้งคู่ค่ะ

[Wduffsnk - ดัฟฟ์ · Rating 3 out of 5]

#เสพเสน่หา
By อัญชรีย์
.
อ่านเรื่องนี้แล้วแต่คำว่า สงสาร --ให้เพชรพริ้ง
ไม่ใช่ไม่ชอบโมลี แต่เขาเขียนมาแบบ ให้นางเอกมีนิสัยเหมือนจะไบโพลาร์ แต่ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย เหมือนเพราะเป็นนางเอกทุกอย่างจึงดูง่าย หางานเก่งมาก ทำอะไรก็โยนทิ้งไว้ สร้างปัญหา คนอื่นก็ให้อภัยง่าย ๆ
/ออร่านางเอกดีเกินไปมั้ย? ทำอะไรก็ผ่านฉลุย ลดน้ำหนักก็ได้ง่าย ตกผู้ชายก็ได้กลับมาง่ายเช่นกัน
พระเอก--พี่เรน เหมือนจะใจเย็น แต่ก็ไม่เย็น ถถถถ แต่ชอบที่ดูแลนางเอกดี แต่บางครั้งก็สปอยเกินไปนะ แล้วอะไรจะหลงนางเอกขนาดนั้น ขนาดโมชอบสร้างปัญหาขนาดนั้น แค่ดุเบา ๆแล้วปล่อยผ่าน ว้อททท?
พระนางจะเมาฟีโรโมน เมายากันยุงอะไรก็แล้วแต่ สำหรับมันก็แค่อาการที่คน ๆ นึงรู้สึกถูกใจอีกคน ทำให้เราใส่ใจเขาเป็นพิเศษ --ตกหลุมรักไง ถูกมะ
ปมในใจนางเอกที่อุตส่าห์รอ นึกว่ามันจะแบบมีอิมแพคกว่านี้ แต่ในความรู้สึกเรา คืออัลไล ขัดกับบุคลิกข้างต้นที่พยายามจะสื่อว่านางเอกเป็นคนที่คิดเป็นสุด ๆ /ความเห็นส่วนตัวนะ
.
เนื้ออืดไปพร้อมคู่พระนาง มีสนุกบ้าง เวลาเพชรพริ้ง เจอกับพี่ไอซ์ หรือไม่ก็ ณชาโผล่มา สรุปคือ ตัวประกอบเด่นกว่าจริง ๆ
.
.
20.12.17
Wduffsnk

[Chompoo Choti · Rating 4 out of 5]

สำหรับเรื่องนี้ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องความแปลกของตัวละครอีกเช่นกัน เพราะมีไม่ปกติในเรื่องวิธีคิด การแสดงออกและเหตุแห่งความแปลก แต่ก็แปลกอีกที่ว่า #ตัวเองดันเข้าอกเข้าใจ เรื่องนี้เป็นอย่างดีประหนึ่งเป็นคนคิดค้นตรรกะที่ไม่เหมือนชาวบ้านเค้าทั่วไปในเรื่องของความลุ่มหลง หลงใหลในเสน่หาของเพศตรงข้าม รวมถึงเข้าใจแล้วว่าทำไมชื่อเรื่องนี้ถึงได้เหมาะนัก เสพเสน่หา ก็เพราะมันเสพกันทั้งเรืองนี้ล่ะค่ะ

โมลี ถือว่าเป็นดาราขายออกของบริษัทคนหนึ่งเพราะเธอชนะการประกวด “เดอะสเตจ” แต่เพราะการสูญเสียป้าซึ่งเป็นญาติผู้ใหญ่เพียงคนเดียวก็เลยทำให้เธอรวนไปหมด เรียกว่าจากที่งานการมีก็ต้องระเห็จออกมาจากวงการด้วยภาวะทางจิตใจที่ล้มครืนปล่อยเนื้อปล่อยตัวจน นน.ตัวพุ่งเกินกว่าขีด ผิวพรรณก็ส่อไปในทางแย่เกินเยียวยาทางสปอนเซอร์สถานเสริมความงามที่สนับสนุนรายการอยู่ก็ได้รับผลกระทบก็เลยเป็นเหตุให้ทั้งสปอนเซอร์และต้นสังกัดจะต้องออกโรงทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้ปัญหานี้เพราะฉะนั้นโมลีเลยต้องถูกส่งตัวไปรักษาจิตใจแบบใช้ธรรมชาติและความสงบบำบัดในที่ห่างไกลเมืองหลวง และที่นั่นเธอก็ต้องเจอกับ รดิส หรือ คุณเรน อาจารย์ผู้มีชื่อเสียงทางศิลปะและเขาเองก็เป็นหนึ่งในเจ้าของสถานเสริมความงามที่เป็นสปอนเซอร์ดูแลโมลีด้วยโดยทางต้นสังกัดที่ดูแลโมลีเองเห็นด้วยว่าการที่เธอได้ไปอยู่ที่นั่น กับคุณเรนซึ่งเป็นศิลปินที่ไม่ใช่ว่าใครๆ จะเข้าถึงตัวได้ง่ายจะเป็นแรงบันดาลใจให้โมลีเกิดอยากทำตัวสวยและเป็นผู้เป็นคนเหมือนเดิม เพราะคุณเรนนั้นเป็นหนุ่มหล่อ มีเสน่ห์อย่างที่สาวๆ ยากเย็นจะต้านทาน และที่มากกว่านั้นคือโมลีเองก็เป็นติ่งของคุณเรนในงานภาพวาดถ้าทุกอย่างมาเจอกันมันอาจจะเป็นผลดีก็ได้ แต่ที่ทุกคนไม่รู้และน่าตกใจคือคุณเรนเองก็เถอะเห็นนิ่งๆ เงียบๆ เป็นหนุ่มที่ใครๆ ก็บอกว่าชาเย็น เคร่งขรึมแบบหล่อๆ แต่เขาเองกลับประทับใจในตัวโมลีตั้งแต่แรกพบแล้ว และการมาเจอกันในครั้งนี้และมาอยู่กันร่วม 3 เดือน โมลีจะอันตรายต่อหัวใจคุณเรน หรือคุณเรนจะมีเสน่ห์ครอบครองใจโมลีก็คงต้องดูว่าศึกนี้ใครจะเพลี่ยงพล้ำไปเสียก่อน


แรกเริ่มสารภาพอ่านไปแล้วเกือบจะไม่รอดด้วยคาแร็กเตอร์ของนางเอกผู้มีอาการมึนๆเบลอๆ แล้วก็มีความคิดแปลกๆ ในตัวเองด้วยเพราะสภาพจิตใจรวนซวนเซจากปัญหา การแสดงออกของตัวละครตัวนี้ก็จะออกไปแนวที่น่ารำคาญในเรื่องของความคิด การพรำเพ้อ การวุ่นวาย เผือกแล้วก็ก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของพระเอกเยอะไปหน่อย แต่พออ่านไปสักระยะพอมาจูนติดความรำคาญใจตรงนี้ก็จางลงไปเพราะความน่ารักของนางเอกก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นเพราะถือว่านางเป็นคนที่ซื่อตรงต่อความคิดและความรู้สึกคนหนึ่งการแสดงออกเลยไม่ปิดบังเพราะฉะนั้นพระเอกเค้าก็จะได้รับรุ้ความรู้สึกนางเอกที่อยากกินเขาตลอดเวลาโดยที่นางเอกจะพูดบ่อยๆ ว่านางเมาฟีโรโมนของพระเอกซึ่งนั่นน่าจะหมายถึง “เสน่ห์” เฉพาะตัวของพระเอกเขาล่ะแต่มันก็ใช่เป็นเรื่องอ่านเพื่อขำๆ อย่างเดียวนะเพราะเราเข้าใจเลยว่ามันคือสิ่งที่พระเอกเค้าเป็นอยู่ในแง่บุคลิกส่วนตัวที่รวมแล้วมันคือ “ความเพอร์เฟ็ค” ในตัวเองโดยที่เขาไม่ต้องนำเสนออะไรเลยแต่มันก็ใช่ว่าจะเป็นอะไรที่แปลกเพราะคนเรามันมีดีหลายคนก็ชอบเขาแต่มันก็คงธรรมดาเพราะเขาไม่ได้ไปสานต่ออะไรแต่กับนางเอกอย่างโมลีคนที่เขาเคยเจอมาก่อนแล้วก็ชอบในความเป็นโมลีเมื่อเธอหลงใหลและชอบในเสน่ห์ของเขาๆก็ไปต่อกับความสัมพันธ์ระหว่างกันโดยที่ถ้าให้ลึกซึ้งเราว่ามันก็เป็นไปได้สำหรับการตกหลุมรักใครสักคนที่ไม่ได้อิงกับเวลา บางคนกว่าจะรักกันก็ใช้เวลานานกว่าจะรู้สึกตัวแต่กับบางคู่กลับใช้เวลาแค่ชั่วเวลามองตาสัมผัสได้แล้วไปต่อ ซึ่งนั่นก็คงเป็นคู่นี้ล่ะค่ะเราเลยคิดไปว่ามันคงเป็นความรักเฉพาะตัวจริงๆ

ส่วนพระเอกของเรื่องนี้ อาจจะพูดได้ว่าแรกๆ ก็เฉยๆ นะ แต่ว่าพอมาหลังๆ ความเป็นตัวเองโผล่ขึ้นมาแบบเรื่อยๆ มาเรียงๆ พอความรู้สึกไม่ต้องปิดบังกับนางเอกที่เด็กกว่า 14 ปี เขาก็เดินหน้าแต่ยังอยู่ในโหมดของสถานะนี้ต้องระวังเพราะว่าไม่อยากให้นางเอกต้องเสียชื่อแต่ตัวเขาเองก็ต้องยอมรับว่ามันทรมานที่สุด ความรู้สึกหลงใหลไม่ได้มีเพียงนางเอกที่มีต่อพระเอกอย่างเดียวเพราะพระเอกเองก็ด้วยล่ะแถมอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ ต่างคนก็ต่างระแวงความสัมพันธ์ที่ว่ากลัวมันจะไปเร็วเกิน แต่ ..... มีหรือจะเร็วเกินกว่าใจเพราะทั้งสองต่างก็ตกเป็นของกันและกันอย่างพร้อมเพรียงกัน 555555 อ่านแล้วเรามาฮาตรงนี้ล่ะว่าพระเอกที่เป็นผู้ใหญ่เมื่อมีการใส่เกียร์เดินหน้าและไม่ปิดบังมันจะเปิดเผยเสียจนเรียกว่า “หื่นตามฉบับคุณเรน” อย่างชัดแจ้ง เป็นอะไรที่เรามองว่า เรื่องนี้พระนางนี้ล่ะเหมาะสมกันอย่างที่สุด คนหนึ่งก็หลง อีกคนก็ใหลไปตามกระแสความรู้สึก คนหนึ่งรุก คนหนึ่งรับ คนหนึ่งปล่อยฮอร์โมน อีกคนรับว่าก็เมาไอ้สิ่งที่เค้าปล่อยมานั่นล่ะมันเลยเป็นอะไรที่เ���้ากั้นเข้ากันจริงๆ


ชอบค่ะเรื่องนี้ตามสไตล์งานเขียนของคุณแอนเลย ดีว่าเรามาอ่านแนวนี้ในช่วงเวลาถูกเลยชอบเป็นพิเศษแต่ว่าถ้าไปอ่านช่วงอื่นอารมณ์ไม่ได้ก็อาจจะมีขัดใจนะ แต่สิ่งที่ยังยืนยันความสนุกของตัวเองก็ยังคงเป็นพล็อตและคาแร็กเตอร์แปลกกว่าปกติทั่วไปแล้วก็ยังมีสำนวนชวนสะดุ้งและทันสมัยจนคนอ่านฮาแทบตกเก้าอี้ ตรงนี้ล่ะยืนยันอีกเสียงว่ามันเป็นลายเซ็นต์ของคนเขียนไปแล้วและยังคงติดตามงานเขียนอีกต่อไปค่ะ

[Bookworm Pig · Rating 4 out of 5]

เรื่องนี้ อ่านได้เรื่อยๆ จนจบค่ะ แต่ก็มีพักวางได้บ้าง ชอบบุคคลิกพระเอกของเรื่องนี้ ดูลุ่มลึก เป็นผู้ใหญ่ แต่นางเอกออกแนวนิสัยเด็กหน่อย เลยทำให้อ่านแล้ว รู้สึกบุคคลิกโมรียังไม่ใช่สำหรับเราเท่าไหร่ค่ะ แต่โดยรวมที่อ่านจบคือ นางเอกสวยดึงดูด พระเอกหล่อฮอร์โมนกระจาย แม้จะแอบมีงงๆ ว่าความรู้สึกลุ่มหลง เมาฮอร์โมนเป็นยังไงหนอ??? ถึงเรื่องนี้นางเอกจะยังไม่ใช่ทาง แต่ก็รอคอยติดตามเล่มต่อไปเรื่องของคุณพริ้ง จ้ะ

[Kanyawan · Rating 5 out of 5]

โมลี...อดีตนางเอกสาว เด็กปั้นของคุณโบว์(นางเอกจาก แสนรสรัก) มีเรื่องกระทบจิตใจจนเปลี่ยนสภาพจากหน้ามือเป็นหลังมือ อะไรคือการที่เธอมีหนวดยาวเกินหนึ่งเซ็นต์บนหน้า!? เลยโดนส่งไปรีดน้ำหนักลดหุ่น อยู่บ้านบนดอยเงียบสงบ กับ อาจารย์ รดิศ ศิลปินภาพพิมพ์ที่ฟีโรโมนรุนแรงทำให้ผู้หญิง(อย่างโมลี) เมายิ่งกว่ายากันยุง 555
แต่งานนี้เหมือนจะไม่ใช่แค่โมลีคนเดียวที่เมา อาจารย์รดิศก็ดูจะเมาฟีโรโมนหนูโมลีเหมือนกันนะคะ 555 ตอนลงเอยกันได้นี่หวานจนคนอ่านอยากสิงโมลี 55555

เล่มนี้อ่านไปขำไป คิดว่าโมลี น่าจะเป็นหนึ่งในนางเอกรั่วสุดๆ ของพี่แอน ตลกนางมากกกกก ความคิดแต่ละอย่างฮามาก อะไรคือการที่นางคิดว่าตัวเองเมาฟีโรโมนพี่เรน นางดูเมายิ่งกว่าดมกาวอีก 555
แล้วแก๊งค์สามช่าที่มีคุณพริ้ง กับณชาร่วมด้วยนี่ก็ฮามา แต่ละคนไม่ได้ช่วยกันฉุดรั้งเพื่อนไว้เลย นี่ยิ่งคอยช่วยเผือกเรื่อชาวบ้าน (ก็เรื่องพี่เรนั่นแหละ ฮา) ตลกมากกกก เวลาสามคนนี้อยู่ด้วยกัน อ่านไปขำไป 5555

แอบมีคุณพริ้งกับพี่ไอซ์ พระนางเล่มต่อไปในซีรี่ย์เซ็ตนี้โผล่มาวับๆ แวมๆ ให้แฟนคลับได้กรี๊ด ชูป้ายไฟด้วยค่ะ 555 ฟินนนนนนน

รอติดตาม วิวาห์สุดพริ้ง นะคะ :)

[Gigi W · Rating 2 out of 5]

ติดตามทุกเรื่องของคุณอัญชรีย์ค่ะ เป็นแฟนนิยายคนหนึ่ง แต่ต้องขอบอกแล้วว่าเรื่องนี้มันมีหลายโมเม้นท์มากที่รู้สึกเหมือนจะอ่านต่อไม่ไหว หลักๆ เป็นเพราะคาแรคเตอร์ของพระ-นางคู่นี้ค่ะ เราเองค่อนข้างมึนๆ กับคอนเซ็ปท์เมาฮอร์โมน-ฟีโรโมน กับความเพ้อๆ งงๆ ทำอะไรไม่ค่อยไตร่ตรองของนางเอก เราเข้าใจนะคะว่านางเอกกำลังอารมณ์ไม่มั่นคง สับสนวุ่นวายใจ แต่เราว่ามันเยอะไปนิดจนดูไม่เป็นธรรมชาติ คือพฤติกรรม ความคิด การพูดจาของนางเอก ตั้งแต่เริ่มเรื่องไปจนถึงลงเอยด้วยการแต่งงานนี่แหละค่ะที่เรารู้สึกว่า โห คือนางเอกดูไร้วุฒิภาวะมากกว่านางเอกคนไหนที่เคยเจอ ต่อให้เฉลยปมครอบครัวของนางเอกแล้ว เราก็ยังรู้สึกว่ามันก็ไม่ได้ต่างจากที่เดาไว้ตั้งแต่ต้น ปมยังดูโยงใยอะไรได้ยาก เหมือนเราคิดภาพไม่ออกเลยว่าคนที่มีปมแบบนี้ อยู่ดีๆ จะมาเมาฮอร์โมนตกหลุมรักผู้ชายสักคนแล้วเพี้ยนไปขนาดนั้นได้ยังไง ประสบการณ์ในชีวิตที่ผ่านมาของนางเอกก็ไม่สมเหตุสมผลกับพฤติกรรมเมาฮอร์โมน ทำตัวเหมือนเด็กวัยรุ่นไม่ยั้งคิดของนางเอกอยู่ดี

เราพยายามนะคะที่จะไม่เอาความคิดตัวเองไปเป็นบรรทัดฐานค่ะ พยายามทำความเข้าใจว่าแต่ละคนไม่เหมือนกัน และอะไรก็เกิดขึ้นได้เมื่อคุณตกหลุมรัก แต่ตอนรู้ปมในใจของนางเอกที่เราก็พยายามคิดว่า โอเค มันมีความดาร์คนะ แต่ไปๆ มาๆ เราก็รู้สึกว่าเอ๊ะ มันใช่เหรอ ปมแรงขนาดนี้ แต่นางเอกกลับไม่แสดงออกถึงอาการอย่างอื่นมากมายนอกจากอาการกลัวเสียพระเอกไป กลัวโดนทิ้ง มีดูถูกตัวเอง น้อยเนื้อต่ำใจบ้าง แต่ดูไม่มีอะไรชัดเจนถึงสภาพจิตใจจริงๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการมีความรักกับพระเอกเลย (หรือเราอ่านข้ามเอง) ตรงนี้มันทำให้ใจเรารู้สึกขัดๆ ตลอดเวลาที่อ่านเลยค่ะ

เรารู้สึกว่าเราอาจไม่กลับมาอ่านซ้ำอีกแน่นอน ไม่โดนใจเราค่ะ ควสมกุ๊กกิ๊กของพระเอกนางเอกเองก็ดูเหมือนลุ่มหลงกันและกันเกินซะจนเราไม่ค่อยซาบซึ้งกับความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่เท่าไหร่ค่ะ

ทั้งนี้ทั้งนั้นเรายังเป็นแฟนนิยายของคุณอัญชรีย์อยู่นะคะ จะยังติดตามไปตลอด เพียงแต่เล่มนี้ไม่ใช่ทางเราจริงๆ นางเอกดื้อ ทำตัวเป็นเด็กเรายังพอรับได้ แต่ความไม่สมเหตุสมผลเรื่องปมครอบครัวของนางเอกกับสิ่งที่นางเอกแสดงออก และการย้ำว่าเมาฮอร์โมน (ซี่งนางเอกชอบอ้าง) การไม่ค่อยเห็นพัฒนาการด้านความมั่นคงทางจิตใจของนางเอก ทำให้เราค่อนข้างให้คะแนนติดลบลงเรื่อยๆ คือปกติเราชอบในความไม่โลดโผนของพล็อตของคุณอัญชรีย์ มันแปลก เป็นเอกลักษณ์ อ่านโดยไม่ต้องมีใครบอกก็รู้ได้ทันทีว่านี่คือสไตล์ของคุณอัญชรีย์ ชอบในความน้อยแต่มากของสตอรี่แทบทุกๆ เรื่อง มันทำให้คนอ่าน relate ได้แบบสุดๆ ซึ่งเรื่องนี้ยังคงกลิ่นอายเสน่ห์สไตล์อัญชรีย์อยู่นะคะ และต้องขอชื่นชมว่าการเขียนฉากเลิฟซีนใช้ภาษาสวยดีค่ะ อ่านแล้วไม่รู้สึกระคายใจระคายตา และฉากเลิฟซีนเยอะสมกับชื่อนิยาย sexy sexy ค่ะ

เรื่องนี้มีบทคู่รองที่จะเป็นตัวเอกของเรื่องต่อไปเข้ามาด้วย ซึ่งเราบอกตรงๆ ว่าเราอ่านฉากที่มีสองคนนี้เข้ามามีเอี่ยวด้วยอย่างค่อนข้างเพลิดเพลิน ต่างจากคู่หลักที่ต้องใช้ความพยายามมากที่จะไม่ cringe

เราจะติดตามวิวาห์สุดพริ้งนะคะ ตั้งตารอคอยสุดๆ เราเชื่อว่าเราต้องชอบเรื่องนั้นมากแน่ๆ คาแรคเตอร์พระนางมีเสน่ห์มากค่ะ

[Wanderer On MInd · Rating 4 out of 5]

โมลี(โม) - รดิศ(เรน)
เราคิดเหมือนบางท่านนะว่านางเอกย้อนแย้ง ช่วงแรกขยันจีบ ขยันหยอด ขยันตก ขยันยิง อยากได้พระเอกมาก แต่พอพระเอกบอกรักแล้วกลับไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยซะงั้น ดีที่รดิศพลังมีขุมพลังดึงดูดที่ดีงามมาก อัญชรีย์ทำให้เรารู้สึกได้ว่าพระเอกเป็นอย่างที่บรรยายไว้ เชื่อว่ารดิศรักโมลีจริงๆ รดิศเป็นคนที่กอบกู้จิตใจคนรัก แก้ปมให้จบแบบสวยงาม ในช่วงแรกเรารู้สึกอึมครึมไปกับอารมณ์นางเอก งงนิดหน่อยว่าอยู่ๆมารักกัน ดีที่คนเขียนมาเพิ่มให้ว่าพระเอกติดใจนางเอกตั้งแต่3ปีก่อน และถ้าไม่ใช่เพราะเค้าพอใจนางเอกมาก่อน คงไม่ยอมคุยด้วย��ีๆ ก็เลยทำให้อ่านได้อย่างราบรื่นขึ้นสำหรับเรา จริงๆถ้าเพิ่มความร้ายของการัณย์เข้ามาแบบโจรๆ หรือแทรกกลางให้คู่พระนางมีอุปสรรคมากกว่าเรื่องต้องปิดบังชื่อเสียงในวงการของโมลี เราคิดว่าคงสะใจกับความมั่นหน้าของแบบการัณย์ดี

[Sun&moon/หมึกดำ · Rating 3 out of 5]

เรื่องนี้นางเอกแอบแปลกๆ น่ารำคาญมาก และก็พูดมากอีกเช่นกัน (แม้นางจะพร่ำบอกว่าก็ฉันเมาฮอร์โมนคุณเรนนนนก็ตาม) เราว่าถ้าไม่มีคุณพริ้งคอยด่าคอยดึงสติใส่นางเอกนะ เราคงอึดอัดตาย(แม้เตือนไปโมลีนางจะไม่ฟังก็เหอะ!!) ดีที่มีคุณพริ้งคอยด่านางเอกแทนเราอยู่ เพราะนางเอกดูแบบตรรกะแปลกๆ คิดก็แปลกๆ และก็ดูเหมือนจะไม่มีหัวคิด และไม่มีกาละเทศะเลย แต่ก็เอาเถอะ ขนาดนางเอกไม่โดนใจแต่เราว่าการเล่าเรื่องดีมาก บทบรรยาย บทสนทนามันลื่นไหล สนุกสนาน ทำให้อ่านเพลิน ไม่ทิ้งช่วงนานมากค่ะ #วิ่งไปหาคุณพริ้งต่อในเล่ม 4 ฮึ่ยยยยยยย

[Rena Chris · Rating 2 out of 5]

อ่านวางๆๆๆ วนมันอยู่อย่างเนี้ยจนรู้สึกหงุดหงิดมาก มันไม่สนุก คนบ้าอะไรเมาฟีโรโมน มีความรำคาญในการเมาฟีโรโมนของนางมาก อะไรๆ ก็โทษเมาฟีโรโมนมันอยู่นั่น สมงสมองไปหมดละ คิดเพ้อบ้าบอมาก วางแผนอย่างนั้นจะจับคู่อย่างนี้ ก้าวก่ายชีวิตคนอื่นเหลือเกิน อารมณ์แบบเสือกอะ เอาเป็นว่าไม่ชอบนางเอกเรื่องนี้

ส่วนพระเอกคือส่วนตัวชอบคาแร็คเตอร์พระเอกประมาณนี้นะ สุขุม เป็นผู้ใหญ่เนี่ย แต่พอมาจับคู่กับนางเอกประมาณนี้แล้วกลายเป็นไม่ประทับใจ ถ้ามาเป็นละครคงอารมณ์เคมีไม่เข้ากัน และก็เหมือนเดิมๆ กับสไตล์ของอัญชรีย์ พระเอกรักหลงหัวปักหัวปำ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบนะ แต่ทุกเรื่องก็เอียนเหมือนกัน

[Vhome19 · Rating 2 out of 5]

Rating = 1.5 ตัดสินใจอยู่นานว่าจะให้ 1 หรือ 2 ดี สรุป เอาไป 1.5 แล้วกัน

เนื้อเรื่อง >...มันไม่ใช่ทางของเรา...
- ด้วยความพิเศษของตัวนางเอก บวกปัญหาของนาง เราอ่านแล้วไม่รอดค่ะ มันแปลกสำหรับเราจริงๆ ทำให้เรื่องนี้สำหรับเรามันไปต่อแบบลำบาทสนึง อ่านแล้วอึดอัด อ่านไปอ่านมา ก็อ่านข้าม พยายามไปหาช่วงของคุณพริ้งแทน เลยเป็นว่า อ่านนิยายเพื่อมองหาคู่คุณพริ้ง....

ภาษา > ความดีงาม นามอัญชรีย์ รอดค่ะ
เรื่องภาษาเราอ่านแล้วไม่ได้รู้สึกติดขัดอะไร แต่อย่างที่บอก มันติดที่เนื้อเรื่อง ซึ่งต่อให้ภาษาดี...แต่เรื่องมันไม่ใช่ทางของเรา มันก็อ่านไปต่อลำบาก