What do you think?
Rate this book
The Witcher (Dark Horse Comics) #3
The Witcher, Bd. 3: Der Fluch der Krähen
EIN NEUES ABENTEUER VON DEN MACHERN DES GAME-BESTSELLERS THE WITCHER 3: WILD HUNT
Der legendäre Hexer Geralt von Riva und seine junge Gefährtin Ciri verdienen sich ihren Lebensunterhalt als Monsterjäger. Auf dem Weg in die Stadt Novigard, wo sie einer ebenso bestialischen wie gefährlichen Striege gegenübertreten sollen, müssen der Weiße Wolf und sein Schicksalskind es mit Trollen, Werwölfen und anderen Kreaturen aufnehmen. Und während Ciri eine sprechende Krähe trifft, sieht sich Geralt plötzlich der Zauberin Yennefer gegenüber, seiner komplizierten großen Liebe. Ciri trifft unterdessen eine folgenschwere Entscheidung…
Bestseller-Autor Paul Tobin (CONAN) tut sich mit den Autoren des Game-Hits The Witcher 3: Wild Hunt und dem international erfolgreichen Zeichner Piotr Kowalski (STEPHEN KING – DER DUNKLE TURM) zusammen, um ein brandneues Fantasy-Abenteuer aus der Welt der Videospielreihe und der Buchserie von Andrzej Sapkowski zu erzählen.
DER OFFIZIELLE COMIC ZUR PREISGEKRÖNTEN VIDEOGAME-REIHE THE WITCHER
Der legendäre Hexer Geralt von Riva und seine junge Gefährtin Ciri verdienen sich ihren Lebensunterhalt als Monsterjäger. Auf dem Weg in die Stadt Novigard, wo sie einer ebenso bestialischen wie gefährlichen Striege gegenübertreten sollen, müssen der Weiße Wolf und sein Schicksalskind es mit Trollen, Werwölfen und anderen Kreaturen aufnehmen. Und während Ciri eine sprechende Krähe trifft, sieht sich Geralt plötzlich der Zauberin Yennefer gegenüber, seiner komplizierten großen Liebe. Ciri trifft unterdessen eine folgenschwere Entscheidung…
Bestseller-Autor Paul Tobin (CONAN) tut sich mit den Autoren des Game-Hits The Witcher 3: Wild Hunt und dem international erfolgreichen Zeichner Piotr Kowalski (STEPHEN KING – DER DUNKLE TURM) zusammen, um ein brandneues Fantasy-Abenteuer aus der Welt der Videospielreihe und der Buchserie von Andrzej Sapkowski zu erzählen.
DER OFFIZIELLE COMIC ZUR PREISGEKRÖNTEN VIDEOGAME-REIHE THE WITCHER
136 pages, Paperback
First published July 4, 2017
52 people are currently reading
965 people want to read
About the author
Paul Tobin
930 books406 followersPaul Tobin is the Eisner-award winning, New York Times-bestselling author of Bandette, Colder, and many other comic books and graphic series.
Bandette, drawn by Colleen Coover, was awarded the Eisner Award for Best Digital Series in 2013, 2016, and 2017; and was a finalist for the Oregon Book Award for Graphic Literature in 2016. His original graphic novel I Was the Cat was nominated for an Eisner in 2015.
The Genius Factor: How to Capture an Invisible Cat , first in his five-book series of middle-grade books, came out in 2016 from Bloomsbury Kids. It was followed in 2017 by How To Outsmart A billion Robot Bees , and How To Tame A Human Tornado in March 2018.
Bandette, drawn by Colleen Coover, was awarded the Eisner Award for Best Digital Series in 2013, 2016, and 2017; and was a finalist for the Oregon Book Award for Graphic Literature in 2016. His original graphic novel I Was the Cat was nominated for an Eisner in 2015.
The Genius Factor: How to Capture an Invisible Cat , first in his five-book series of middle-grade books, came out in 2016 from Bloomsbury Kids. It was followed in 2017 by How To Outsmart A billion Robot Bees , and How To Tame A Human Tornado in March 2018.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 219 reviews
June 24, 2017
Sigh. This one was like a pretty weak fanfic. The story is sort of a sequel for The Witcher short story, where we are introduced to striga. Everything else is a loose improvisation on the bones of Sapkowski's masterpiece. Here's Geralt, here's Ciri and even Yen, and it's not saving this one from boredom. At all. The previous arcs were better.
Art is pretty good, but then again all faces look the same, so I don't know, I won't call it entertaining (especially after the mind blowing Scars from Orbital series or Valérian et Laureline l'Intégrale, volume 1 I've read recently). The only cool thing are the covers for issues 1 to 5.
2 stars purely out of sentiment. Yup.
Art is pretty good, but then again all faces look the same, so I don't know, I won't call it entertaining (especially after the mind blowing Scars from Orbital series or Valérian et Laureline l'Intégrale, volume 1 I've read recently). The only cool thing are the covers for issues 1 to 5.
2 stars purely out of sentiment. Yup.
February 16, 2019
A pretty good stand alone fantasy story about a family of travelling Witchers (people who kill monsters) hunting a striga (big cursed monster).
The Good: I didn't have to play the video game to know what was going on. The story worked well on its own. The crow boy was pretty awesome.
The Bad: The art was just OK. Nothing to write home about.
The Ugly: I didn't like how the crow boy part of the story ended. I would have liked to see something more definitive.
Received an advance copy from Dark Horse and Edelweiss in exchange for an honest review.
The Good: I didn't have to play the video game to know what was going on. The story worked well on its own. The crow boy was pretty awesome.
The Bad: The art was just OK. Nothing to write home about.
The Ugly: I didn't like how the crow boy part of the story ended. I would have liked to see something more definitive.
Received an advance copy from Dark Horse and Edelweiss in exchange for an honest review.
February 9, 2020
More a Witcher 3 videogame tie-in than a comic based on Sapkowski's novels, but this grim tale was another very good one from Dark Horse, infused with all the essence and atmosphere of the setting.
Grimdark fantasy at its best and a must read for both fans of novels, games or tv series.
May 21, 2018
Γραμμένο από ομάδα συγγραφέων που έγραψαν το παιχνίδι, το κόμικ αυτό θυμίζει τρομερά κάποιο sidequest από το Witcher 3. Όπως και η υπόλοιπη σειρά της Dark Horse, έτσι και αυτό εδώ είναι βασισμένο στα παιχνίδια και όχι στα βιβλία του Sapkowski.
Η ιστορία ξεκινάει πολύ καλά, με καταπληκτικούς διαλόγους, πιστούς στους χαρακτήρες και πλοκή με αρκετό μυστήριο. Είναι πολύ ενδιαφέρον πώς στην πλοκή μπλέκει η πρώτη ιστορία του Sapkowski, που είναι εικονική στο franchise.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως με την ιστορία είναι το προβληματικό pacing της ιστορίας και το αντικλιματικό τέλος. Έχει μερικές πολύ δυνατές σκηνές και οι φαν του παιχνιδιού δε νομίζω να περάσουν άσχημα μαζί του, αλλά δεν ξετρελάθηκα.
Η ιστορία ξεκινάει πολύ καλά, με καταπληκτικούς διαλόγους, πιστούς στους χαρακτήρες και πλοκή με αρκετό μυστήριο. Είναι πολύ ενδιαφέρον πώς στην πλοκή μπλέκει η πρώτη ιστορία του Sapkowski, που είναι εικονική στο franchise.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως με την ιστορία είναι το προβληματικό pacing της ιστορίας και το αντικλιματικό τέλος. Έχει μερικές πολύ δυνατές σκηνές και οι φαν του παιχνιδιού δε νομίζω να περάσουν άσχημα μαζί του, αλλά δεν ξετρελάθηκα.
July 24, 2020
Думаю фани книжкового чи ігрового світу про Ґеральта із Рівії завжди очікують на друк нового мальопису «Відьмак». Сьогодні розповідаю про третю сюжетну арку «Прокляття воронів», яка, на моє розчарування, виявилася поки найслабшою. Було відчутно, що в арці «Лисячі діти» Пол Тобін трішки здає позиції, як оповідач, а арці «Прокляття воронів» - це відчувається ще сильніше.
⠀
Головними героями цих номерів були Ґеральт, Цірі та Йеннефер. Цірі доєднується до свого вчителя в місії зі знищення стриґи в Новіграді, де під час подорожі Ґеральт розповідає про власний досвід сутички із цією потворою, коли допомагав королю Фольтесту. Думаю, всі хто знайомий хоч із якимось світом відьмака знають, що це за історія і як вона закінчилася. Пізніше з’являється Йеннефер, яка бажає вберегти Цірі від біди й заодно побачитися зі своїм коханим Ґеральтом. Також місія, яку вони будуть намагатися виконати не є простою, а оповита давніми таємницями та прокляттям воронів, які, звісно, мають великий вплив на розвиток сюжету. Принципі все було б навіть досить добре, якщо б не кілька але…
⠀
Першим є те, що стиль оповіді змінився. Маємо просто велику к-ть діалогів та мізерну частину динамічних сцен із боями чи екшеном. У результаті, на середині арки починаєш куняти від усіх цих часто беззмістовних розмов.
⠀
Другим, у серії змінився художник. Замість Джо Куерію, якому дуже добре вдавалося створити містичну й таємничу атмосферу своїм малюнком, прийшов Пйотр Ковальські, малюнок якого має чіткі лінії та менше абстракцій. Арт Ковальські не є поганим, у нього дуже добре промальовані персонажі та задній фон, але тут, мабуть, втрата атмосфери відбулася через кольори Бреда Сімпсона.
⠀
Третім, що різало сильно око, було те, що Тобін своїх героїв хотів викупати голяка у всіх купальнях, річках і ваннах шляхом до Новіграду. Я не проти оголених жінок чи чоловіків у ваннах, але постійно проскакувала думка «Що знову? Давайте якогось монстряку».
⠀
Здається, що сценарист хотів задовольнити водночас книжкових і ігрових фанів, що вплинуло негативно на історію. Але купувати далі звісно буду.
⠀
Головними героями цих номерів були Ґеральт, Цірі та Йеннефер. Цірі доєднується до свого вчителя в місії зі знищення стриґи в Новіграді, де під час подорожі Ґеральт розповідає про власний досвід сутички із цією потворою, коли допомагав королю Фольтесту. Думаю, всі хто знайомий хоч із якимось світом відьмака знають, що це за історія і як вона закінчилася. Пізніше з’являється Йеннефер, яка бажає вберегти Цірі від біди й заодно побачитися зі своїм коханим Ґеральтом. Також місія, яку вони будуть намагатися виконати не є простою, а оповита давніми таємницями та прокляттям воронів, які, звісно, мають великий вплив на розвиток сюжету. Принципі все було б навіть досить добре, якщо б не кілька але…
⠀
Першим є те, що стиль оповіді змінився. Маємо просто велику к-ть діалогів та мізерну частину динамічних сцен із боями чи екшеном. У результаті, на середині арки починаєш куняти від усіх цих часто беззмістовних розмов.
⠀
Другим, у серії змінився художник. Замість Джо Куерію, якому дуже добре вдавалося створити містичну й таємничу атмосферу своїм малюнком, прийшов Пйотр Ковальські, малюнок якого має чіткі лінії та менше абстракцій. Арт Ковальські не є поганим, у нього дуже добре промальовані персонажі та задній фон, але тут, мабуть, втрата атмосфери відбулася через кольори Бреда Сімпсона.
⠀
Третім, що різало сильно око, було те, що Тобін своїх героїв хотів викупати голяка у всіх купальнях, річках і ваннах шляхом до Новіграду. Я не проти оголених жінок чи чоловіків у ваннах, але постійно проскакувала думка «Що знову? Давайте якогось монстряку».
⠀
Здається, що сценарист хотів задовольнити водночас книжкових і ігрових фанів, що вплинуло негативно на історію. Але купувати далі звісно буду.
February 9, 2020
The side story in the first issue was the best part of this collection. It had its share of monsters and local flavour, and a good and not entirely predictable twist at the end. The rest was downhill, with a fairly well-trod moral dilemma that had little of its own to add.
I've seen Ciri as a small child in the short stories, and now as a young adult. So far my impression of her has been pretty negative in both. Maybe I'll come around on her, we'll see, but it wasn't here.
I've seen Ciri as a small child in the short stories, and now as a young adult. So far my impression of her has been pretty negative in both. Maybe I'll come around on her, we'll see, but it wasn't here.
September 7, 2017
Ahhh, here we go, some real meat. We've got Ciri, we've got Yennifer. Drama and pathos and adventure and backstory, what I was hoping for in the Witcher comics. I'm assuming this takes place after the game, but since I haven't finished it yet (it's a big damn game!), I'm not positive.
April 23, 2019
I recently read and enjoyed the first book in this series but the local library didn't have the second one so I read Curse of Crows, which is volume three. Geralt has somehow acquired a daughter/sidekick/apprentice named Ciri, who is an interesting character although she does seem to enjoy being naked a lot of the time for no particular reason. There's also a partner/boss/lover (Ciri's mother?) named Yennefer who appears halfway through the book. I needed some explanation of the back story, but despite that it's a pretty well written and illustrated volume. The crow-boy is especially well done.
January 9, 2021
Ani neviem povedat, ktory z tych 3. delov sa mi pacil najviac. Na jednu stranu je to super vidiet aj v kreslenej forme, hlavne tento diel je velmi pekne nakresleny, ale to spracovanie, text, cestina a vsetko okolo toho je kus chaoticke. Hlavne teda boli vety, ktorym som absolutne nerozumela. A, boze moj, ludia nadavaju na preklad HP a LOTR, ale co Zaklinac???? Kde jedna postava ma v kazdom jazyku ine meno a ja potom nemam ponatia kto to je - Blyskac, Jaskier, Dandelion, Marigold....
Kazdopadne, ak mate radi Zaklinaca, urcite odporucam. Tento diel je dost prepojeny s knihou, kedze tu maju za ulohu zabit strigu a Geralt spomina na Foltesta a jeho strigu. Zaroven tu mame Ciri a Yen, a vsetci su nakresleni v style hry :)
Kazdopadne, ak mate radi Zaklinaca, urcite odporucam. Tento diel je dost prepojeny s knihou, kedze tu maju za ulohu zabit strigu a Geralt spomina na Foltesta a jeho strigu. Zaroven tu mame Ciri a Yen, a vsetci su nakresleni v style hry :)
July 3, 2022
Benim için şu ana kadar çıkmış en iyi The Witcher çizgi romanı.
Geralt'ın maceralarını konu alan önceki çizgi romanları da okumuş ama ikisinde de aradığımı tam olarak bulamamıştım. Birinci cilt olan "Camlar Konağı" The Witcher evreninde geçen bir Conan öyküsüne benziyordu. Karakterler, canavarlar falan tanıdıktı fakat öykünün bu evrenle alakası yoktu. İkinci cilt "Tilki Çocuklar" nispeten daha iyiydi, ancak bunun sebebi direkt olarak Sapkowski'nin yazdığı bir öykünün neredeyse birebir uyarlaması olmasından kaynaklanıyordu.
Kargaların Laneti ise bize yepyeni, orijinal bir hikâye sunuyor ve bu kez bunu hakiki The Witcher atmosferi eşliğinde yapmayı başarıyor.
Maceramız The Witcher 3 oyununa paralel bir zaman aralığında geçiyor. Geralt beyaz sakalını bırakmış, saçını arkadan topuz yapmış usta Witcher olarak Novigrad civarlarında ava çıkıyor. Ona üvey kızı Ciri eşlik ediyor. İkili yeni bir Striga vakasını araştırıyorlar. Bu esnada karşılarına çıkan küçük kontratları almaktan da geri kalmıyorlar. Geralt bir yandan da Ciri'ye önceki Striga'yla arasında geçen macerayı anlatıyor sayfalar arasında. Böylece hikâye içinde hikâye okumuş oluyoruz bizler de. Bir şimdiki zamanda Geralt ile Ciri'nin yaptıklarını görüyoruz, bir geçmişe gidip Geralt, Foltest ve Adda'nın o unutulmaz öyküsünü tekrar yaşıyoruz.
Maceranın ilerleyen bölümlerinde Yennefer'ın da ikiliye katılmasıyla bu sıra dışı aile tamamlanmış oluyor ve The Witcher 3'te bir yan görev oynuyormuşçasına başlarından geçenleri okumaya devam ediyoruz.
Tek şikâyetim hikâyenin sonunun biraz oldu bittiye gelmesi. Sanki sayfalar yetmemiş de son kısımları hızlı hızlı geçmişler gibi bir izlenim bıraktı bende. Oysa oraya kadar her şey ağır ağır, detaylı bir şekilde işlenmişti. Keşke son bölüm biraz daha uzun olsaydı.
The Witcher kitaplarını ve oyunlarını seven herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.
Geralt'ın maceralarını konu alan önceki çizgi romanları da okumuş ama ikisinde de aradığımı tam olarak bulamamıştım. Birinci cilt olan "Camlar Konağı" The Witcher evreninde geçen bir Conan öyküsüne benziyordu. Karakterler, canavarlar falan tanıdıktı fakat öykünün bu evrenle alakası yoktu. İkinci cilt "Tilki Çocuklar" nispeten daha iyiydi, ancak bunun sebebi direkt olarak Sapkowski'nin yazdığı bir öykünün neredeyse birebir uyarlaması olmasından kaynaklanıyordu.
Kargaların Laneti ise bize yepyeni, orijinal bir hikâye sunuyor ve bu kez bunu hakiki The Witcher atmosferi eşliğinde yapmayı başarıyor.
Maceramız The Witcher 3 oyununa paralel bir zaman aralığında geçiyor. Geralt beyaz sakalını bırakmış, saçını arkadan topuz yapmış usta Witcher olarak Novigrad civarlarında ava çıkıyor. Ona üvey kızı Ciri eşlik ediyor. İkili yeni bir Striga vakasını araştırıyorlar. Bu esnada karşılarına çıkan küçük kontratları almaktan da geri kalmıyorlar. Geralt bir yandan da Ciri'ye önceki Striga'yla arasında geçen macerayı anlatıyor sayfalar arasında. Böylece hikâye içinde hikâye okumuş oluyoruz bizler de. Bir şimdiki zamanda Geralt ile Ciri'nin yaptıklarını görüyoruz, bir geçmişe gidip Geralt, Foltest ve Adda'nın o unutulmaz öyküsünü tekrar yaşıyoruz.
Maceranın ilerleyen bölümlerinde Yennefer'ın da ikiliye katılmasıyla bu sıra dışı aile tamamlanmış oluyor ve The Witcher 3'te bir yan görev oynuyormuşçasına başlarından geçenleri okumaya devam ediyoruz.
Tek şikâyetim hikâyenin sonunun biraz oldu bittiye gelmesi. Sanki sayfalar yetmemiş de son kısımları hızlı hızlı geçmişler gibi bir izlenim bıraktı bende. Oysa oraya kadar her şey ağır ağır, detaylı bir şekilde işlenmişti. Keşke son bölüm biraz daha uzun olsaydı.
The Witcher kitaplarını ve oyunlarını seven herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.
September 17, 2017
No konečně se to povedlo, takhle má vypadat pořádný grafický román ze světa Zaklínače! Scénaristicky inspirované spíš hrami než knižní předlohou, což ale rozhodně není na škodu, obzvlášť v tomhle formátu. Potěšilo i občasné pomrknutí na fanoušky. Jen mírná předvídatelnost příběhu a rozkolísané tempo mi bránily v naprostém nadšení.
Další prosím!
Další prosím!
January 31, 2018
Curse of Crows is staggeringly shallow and chaotic story.
It borrows a lot from the original tale "Wiedźmin" by Sapkowski, as well it's revolting about creatures created by curse. However, the story lacks dept or gradation to be interesting. Scenes changes too quickly, characters appears without proper introduction to the story so it all feels very superficial (with nude scenes as well). I would consider it a fanfic without knowing otherwise.
But to the positive side, the art from Piotr Kowalski is beautiful and very nice to look at and the Czech translation is very professional and pleasant to read.
It borrows a lot from the original tale "Wiedźmin" by Sapkowski, as well it's revolting about creatures created by curse. However, the story lacks dept or gradation to be interesting. Scenes changes too quickly, characters appears without proper introduction to the story so it all feels very superficial (with nude scenes as well). I would consider it a fanfic without knowing otherwise.
But to the positive side, the art from Piotr Kowalski is beautiful and very nice to look at and the Czech translation is very professional and pleasant to read.
June 8, 2020
"Прокляття воронів", як на мене, це найслабша з вже виданих українською мальованих історій по всесвіту створеним Сапковським.
Сюжет тягнеться, як жуйка за улюбленими кедами, історію цілком можна було вмістити в два розділи замість п'яти. Помітно, що Тобін так і не наважився ризикувати і боїться відриватися від "цицьки" оригіналу.
Посередній, безхарактерний малюнок Ковальскі / Ковальського з мінімум динаміки. Якщо скласти все до купи, маємо дуже слабкий та невиразний твір.
Хороша новина, що наступну історію по відьмацькому всесвіту пише інший автор, точніше авторка та художниця.
Сюжет тягнеться, як жуйка за улюбленими кедами, історію цілком можна було вмістити в два розділи замість п'яти. Помітно, що Тобін так і не наважився ризикувати і боїться відриватися від "цицьки" оригіналу.
Посередній, безхарактерний малюнок Ковальскі / Ковальського з мінімум динаміки. Якщо скласти все до купи, маємо дуже слабкий та невиразний твір.
Хороша новина, що наступну історію по відьмацькому всесвіту пише інший автор, точніше авторка та художниця.
February 23, 2020
I feel like a whole lot of nothing happened. Maybe I was just too tired?
December 7, 2021
Ale jo, bylo to super. Líbí se mi, že nás příběh vede určitým směrem a pak to trochu otáčí. Bohužel v průběhu je docela dost podlinek a na malém písečku se nám snaží vyprávět veliký příběh (který je vlastně quest ze hry). Hrozně mě mrzí kresba která je nedotažená a digitální, barvy to má velmi atmosférické přesně tam kde mají být.
Jak už psali mnozí přede mnou, nelze to nezmínit a nevšimnout si toho...tý nahoty je tu prostě přehnaně.
Jinak si tyto příběhy stále drží kvalitu.
Jak už psali mnozí přede mnou, nelze to nezmínit a nevšimnout si toho...tý nahoty je tu prostě přehnaně.
Jinak si tyto příběhy stále drží kvalitu.
March 27, 2024
Strasznie dłużył mi się ten komiks. Fanularnie mam wrażenie, że było to strasznie gdzieś przeciągnięte i jakoś przez to nie mogłem się wgryźć w historię. Co jak na komiks jest zaskakujące. Były ten dynamiczne sceny, były pewne zaskoczenia, było mrocznie, były potwory i walka z ciemnymi mocami, ale ten tom nie zapadł mi szczególnie w pamięci. Do przeczytania w wolny wieczór.
September 25, 2020
This one adapts the striga story from the books (in flashbacks) and tells a new one about yet another hunt - this time with Geralt, Yen and Ciri. It's an upgrade from Fox Children for sure!
November 7, 2023
Bardziej wprowadzenie do świata Wiedźmina aniżeli nowa świetna historia. Luźniejsze od poprzednich tomów i nie tak dobre, ale lektura mimo wszystko bardzo przyjemna.
October 16, 2020
This really felt like playing a side quest in the witcher 3!
But it was ridiculous how often they visited bathing houses...just that we could see their rounds in all shapes and angles.
But it was ridiculous how often they visited bathing houses...just that we could see their rounds in all shapes and angles.
July 27, 2019
Trzecie podejście do komiksowego Wiedźmina okazało się ponownie nad wyraz rozczarowujące. Postacie po raz kolejny wyglądały jak żywcem wyjęte z gry - tym razem z jej trzeciej odsłony. Fabuła oparta została na tych samych pomysłach, na których bazował Sapkowski tworząc swoje opowiadania o wiedźminie. Twórcy nie wprowadzili od siebie niemal nic, przez co jest wtórny i mało interesująco. Zasada "najbardziej lubimy to, co znamy" najwyraźniej w tym przypadku nie zadziałała - a może tyczy się ona wyłącznie muzyki? Trudno powiedzieć.
Poza fabularną miałkością irytowało kilka czysto językowych rzeczy. Jedną z nich było wszechobecne mówienie do siebie w wołaczu, co brzmiało strasznie absurdalnie i w połączeniu z turbosłowiańskimi imionami wciskanymi przez twórców każdej pobocznej postaci dawało komiczny efekt. Kolejną było niepoprawne używanie nazwy "Roggeveen", która w komiksie była pozbawiona jednego "e" przy końcu. Nie muszę chyba przypominać, że główny antagonista w sadze wiedźmińskiej pochodził właśnie z tego miasta i było ono podawane obok jego imienia (tak jak Geraltowi dodawano Rivię). No, ale Vilgefortza w grach nie było zbyt wiele. A wiecie czego nie było zbyt wiele w tym komiksie? Researchu.
Nienawiść ludzka jako siła potrafiąca oddziaływać na świat sama z siebie to bardzo interesujący koncept. Sapkowski użył go w opowiadaniu "Wiedźmin", zaś twórcy komiksu umieścili go w swojej... ekhm, "swojej" historii.
Nie radzę kupować czegokolwiek z tej serii, jest ona bezczelnym skokiem na kasę.
Poza fabularną miałkością irytowało kilka czysto językowych rzeczy. Jedną z nich było wszechobecne mówienie do siebie w wołaczu, co brzmiało strasznie absurdalnie i w połączeniu z turbosłowiańskimi imionami wciskanymi przez twórców każdej pobocznej postaci dawało komiczny efekt. Kolejną było niepoprawne używanie nazwy "Roggeveen", która w komiksie była pozbawiona jednego "e" przy końcu. Nie muszę chyba przypominać, że główny antagonista w sadze wiedźmińskiej pochodził właśnie z tego miasta i było ono podawane obok jego imienia (tak jak Geraltowi dodawano Rivię). No, ale Vilgefortza w grach nie było zbyt wiele. A wiecie czego nie było zbyt wiele w tym komiksie? Researchu.
Nienawiść ludzka jako siła potrafiąca oddziaływać na świat sama z siebie to bardzo interesujący koncept. Sapkowski użył go w opowiadaniu "Wiedźmin", zaś twórcy komiksu umieścili go w swojej... ekhm, "swojej" historii.
Nie radzę kupować czegokolwiek z tej serii, jest ona bezczelnym skokiem na kasę.
December 31, 2022
Pierwsza część tej serii mi się bardzo podobała, wieć myślałam, że przeczytam jakiś świetny komiks, ale niestety ta część zupełnie mnie nie przekonała.
Ten komiks zdecydowanie nie nadąża za książkami. Wiem, że to duże wymagania, ale ucieszyłoby mnie, gdyby komiksy były choć w połowie tak dobre jak książki.
Ten tom się dla mnie czyta jak fanfiction. Dużo niepotrzebnych scen, które wszystko przeciągają.
Niestety muszę też podkreślić, że od tego tomu strony nie są już numerowane. Dlaczego tak jest? Nie mam pojęcia, ale uważam to za bardzo denerwujące.
Mimo to, przeczytam kolejną część tej serii. Jestem ciekawa i mam wielką nadzieję, że znów będzie lepiej!
Ten komiks zdecydowanie nie nadąża za książkami. Wiem, że to duże wymagania, ale ucieszyłoby mnie, gdyby komiksy były choć w połowie tak dobre jak książki.
Ten tom się dla mnie czyta jak fanfiction. Dużo niepotrzebnych scen, które wszystko przeciągają.
Niestety muszę też podkreślić, że od tego tomu strony nie są już numerowane. Dlaczego tak jest? Nie mam pojęcia, ale uważam to za bardzo denerwujące.
Mimo to, przeczytam kolejną część tej serii. Jestem ciekawa i mam wielką nadzieję, że znów będzie lepiej!
January 27, 2023
Absolutne 5 gwiazdek. O wiele bardziej podoba mi się kreska w tej części niż w poprzednich 2 tomach, fabuła też bardzo dobra. Jeśli czwarty tom będzie podobny to już się nie mogę doczekać!
May 18, 2024
A Grim tale about two different families and i loved every second of it.
Geralt and Yen quarrelling like mom and dad was my highlight of the day🥹😂
Geralt and Yen quarrelling like mom and dad was my highlight of the day🥹😂
January 3, 2020
There seems to be a lot of background story (which I totally missed), regarding the witcher family. Graphics were alright nothing to get very excited about. I like the story, it is really the soul of the book.
February 18, 2024
I’m just a sucker for a story with Geralt, Ciri, and Yennefer all together. The perfect family.
August 4, 2020
This story is a Witcher classic. I mean that in a few ways, and none of them very good.
I read Curse Of Crows as part of The Witcher Omnibus .
Curse Of Crows is dark and mature in both tone and art, as per usual with stories from the Continent.
It is also a story we have seen many times before.
Here, again, we see the now renowned story of the King of Temeria - Foltest, and his incestuous relationship with his sister Adda. And Geralt; being hired to deal with the Striga that was borne of their cursed coupling.
This is not the main arc of this graphic novel, but it is leant on heavily as a backdrop and as a reference point.
And of course I know why it was used; because people are familiar with it, but as someone who has read the prose version and played the first game many times over within the last decade AND who has now watched the Nextflix show - this story is getting old. We didn't need a fourth rendition of this story in graphic novel format.
That is, of course, just my opinion. Maybe for those who are less familiar with the story will appreciate the reference slightly more. But me? I'm over it.
As for the main plot found here, I felt it rather hollow.
Using flashbacks to better stories and the excessive nudity of adult Ciri felt like the easiest (or laziest) way to please those who have only played the most recent video game.
There was also, somehow, a remarkable lack of swordplay or actually "Witchering".
Ciri punched some men, Yen did some teleportation, Geralt did some reminiscing and they all took plenty of baths.
It screams of fan-service, tick boxes and a very surface level understanding/appreciation of the characters.
Overview:
• Story: 1/5
- Lazy and uninspired.
• Art: 3/5
- The art quality took only a slight dip in quality from the others in the Omnibus.
• Colour: 2/5
- Standard. Nothing special or standout-ish.
Overall... 2 stars
This was, by far, the weakest graphic novel in the collection and I was disappointed that this was how the first omnibus came to an end.
_________________
Thank you for reading my review.
I'm not yet sure if I'll read any more Witcher graphic novels, but I feel more open to trying others if they are of a higher quality.
If anyone has any recommendations for graphic novels to try, let me know!
I hope you're all doing well and enjoying your current reads!
I read Curse Of Crows as part of The Witcher Omnibus .
Curse Of Crows is dark and mature in both tone and art, as per usual with stories from the Continent.
It is also a story we have seen many times before.
Here, again, we see the now renowned story of the King of Temeria - Foltest, and his incestuous relationship with his sister Adda. And Geralt; being hired to deal with the Striga that was borne of their cursed coupling.
This is not the main arc of this graphic novel, but it is leant on heavily as a backdrop and as a reference point.
And of course I know why it was used; because people are familiar with it, but as someone who has read the prose version and played the first game many times over within the last decade AND who has now watched the Nextflix show - this story is getting old. We didn't need a fourth rendition of this story in graphic novel format.
That is, of course, just my opinion. Maybe for those who are less familiar with the story will appreciate the reference slightly more. But me? I'm over it.
As for the main plot found here, I felt it rather hollow.
Using flashbacks to better stories and the excessive nudity of adult Ciri felt like the easiest (or laziest) way to please those who have only played the most recent video game.
There was also, somehow, a remarkable lack of swordplay or actually "Witchering".
Ciri punched some men, Yen did some teleportation, Geralt did some reminiscing and they all took plenty of baths.
It screams of fan-service, tick boxes and a very surface level understanding/appreciation of the characters.
Overview:
• Story: 1/5
- Lazy and uninspired.
• Art: 3/5
- The art quality took only a slight dip in quality from the others in the Omnibus.
• Colour: 2/5
- Standard. Nothing special or standout-ish.
Overall... 2 stars
This was, by far, the weakest graphic novel in the collection and I was disappointed that this was how the first omnibus came to an end.
_________________
Thank you for reading my review.
I'm not yet sure if I'll read any more Witcher graphic novels, but I feel more open to trying others if they are of a higher quality.
If anyone has any recommendations for graphic novels to try, let me know!
I hope you're all doing well and enjoying your current reads!
November 12, 2020
“What I want is what you got wrapped up inside you. What I want is your story. Your mother, the shadow you met with, the crow —- they’re pieces of something.”
April 2, 2018
Doposud nejlepší zaklínačský komiks. První měl dobrý základ, ale neopodstatněně roztahaný na pět čísel, kde roli vaty nahrazují nehodící se stále stejné akční vsuvky. Druhý opět dojížděl na zbytečné roztahání, navíc ne příliš úspěšně balancoval na hraně adaptace jedné konkrétní pasáže knižní předlohy. Třetí pak kvalitou sice není zase až o tolik lepší, ale je nejvyrovnanější, délka na pět kapitol má opodstatnění, je koncipován jako jeden z těch echt rozvětvených ambivalentních questů z her (ostatně to z nich tentokrát plně převzalo podobu světa i všech postav) a především to stojí na dialozích a postavách, kde není potřeba nadužívat akci vždy stejně "deus ex machina" zakončenou zaklínačským znamením.
Každopádně pro případný čtvrtý díl by to chtělo zkusit zabrousit spíše ke krátkých úderným příběhům ve stylu původních povídek spíše než se zuby nechty držet konceptu "co kniha to souvislý příběh na pět dílů".
Každopádně pro případný čtvrtý díl by to chtělo zkusit zabrousit spíše ke krátkých úderným příběhům ve stylu původních povídek spíše než se zuby nechty držet konceptu "co kniha to souvislý příběh na pět dílů".
September 18, 2019
Same writer but an odd shift in tone and aesthetics. Geralt is even more laconic than usual, and out of nowhere (for the comics anyway) Ciri is now a full-fledged Witcher rising alongside Our Hero.
The narrative kind of jumps around in time and place, the better bits being when Geralt was dealing with a Striga in a haunted castle, which I believe was taken from Sapkowski’s Last Wish. The Crow Boy, Elid, was a bit of a nuisance, and the ghoulish story of The Monster a nice change of pace from Witcher stories’ typical trope of sympathetic supernatural creatures.
The narrative kind of jumps around in time and place, the better bits being when Geralt was dealing with a Striga in a haunted castle, which I believe was taken from Sapkowski’s Last Wish. The Crow Boy, Elid, was a bit of a nuisance, and the ghoulish story of The Monster a nice change of pace from Witcher stories’ typical trope of sympathetic supernatural creatures.
Displaying 1 - 30 of 219 reviews