Οι τρεις σχεδίες τελικά ήταν τέσσερις. Όπως και οι τρεις σωματοφύλακες. Αλλά οι περιπέτειες είναι πολύ περισσότερες. Χάρη σ’ αυτές και με λόγο λιτό κι ακαριαίο, ο Τίτος Πατρίκιος συνθέτει ένα πανόραμα του βίου, προσωπικού και δημόσιου, της τέχνης της γραφής, της καθημερινότητας των ανθρώπων και των πραγμάτων.
Έναν κόσμο πολυεπίπεδο και ταυτόχρονα οικείο, όπως τον έζησε ο ίδιος, όπως μπορεί να τον ζει ο καθένας, και που σε τούτες τις αφηγήσεις μας τον μεταδίδει με συναρπαστική αμεσότητα.
Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων...
Μικρές δροσερές ιστορίες από τη ζωή του και τις ζωές άλλων που μπλέχτηκαν με κάποιο τρόπο με τη δική του. Άμεσος και ειλικρινής,σε αφήνει να τον γνωρίσεις, να αλληλεπιδράσεις με τις ιδέες και τις απόψεις του! Σε κάνει αμέσως φίλο του (αν δεν είσαι ήδη) και συνταξιδευτή! Δε γίνεται αλλιώς!
Ένα βιωματικο βιβλίο που εξιστορεί την ζωή του Τίτου Πατρικίου μέσα από τις προσωπικές του σημειώσεις, που στην ουσία αποτελούν ιδέες της στιγμής που κατέγραφε στο χαρτί. Οι εναλλαγές στο πολιτικό στάτους, οι δύσκολες μέρες, η εξορία αλλά και οι σημαντικές προσωπικότητες που συνάντησε στη ζωή του ο συγγραφές απεικονίζονται με έναν εξαιρετικό τρόπο, αντίστοιχο με τις σκέψεις που κάνουμε όλοι μας στην δίκη μας καθημερινότητα, κάνοντας την εμπειρία της ανάγνωσης οικεία και ανθρώπινη. Highlight η ιστορία για τον πρώτο του έρωτα, τη Δήμητρα Μασσάλα και οι σκέψεις του συγγραφέα περί ηθοποιίας.
Σίγουρα έχει και μέτρια σημεία αυτό το βιβλίο, όμως για τα καλά του, του βάζω μισό αστέρι παραπάνω για την καλή παρέα που μου προσέφερε.
This entire review has been hidden because of spoilers.