Alles wat elke taalliefhebber altijd al wilde weten over het Nederlands Taal boeit heel veel mensen. Kijk maar naar het succes van de jaarlijkse zoektocht naar het 'woord van het jaar'. Maar boeken over taal zijn vaak technisch, richten zich op één specifiek aspect en zijn meestal nogal saai. Daar wil deze Atlas van de Nederlandse taal resoluut korte metten mee maken. Vertrekkend vanuit de vragen die elke taalliefhebber zich wel eens stelt, probeert deze 'atlas' de wondere wereld van taal in het algemeen en de Nederlandse taal in het bijzonder op een boeiende manier in kaart te brengen. Waar ter wereld spreken mensen Nederlands? Wat betekent mijn familienaam? Hoeveel dialecten bestaan er? Waarom ergeren we ons zo aan dt-fouten? Enzovoort. De vormgeving met infographics en illustraties maakt het boek zeer aantrekkelijk en bijzonder.
Ontzettend leuk voor zowel geïnteresseerde leken als taalwetenschappers. De grote hoeveelheid informatie is vlot geschreven en wordt geïllustreerd met duidelijke infographics en kleurrijke afbeeldingen die de aandacht trekken. Boordevol ideeën voor docenten Nederlands.
Ik werd al gelukkig van de uitgebreide folder, toen was het boek nog niet eens uit. Ik huppelde de in Maastricht door een van de mooiste boekwinkels die Nederland heeft en daar lag hij hoor; het pareltje, waarin zoveel interessants en verrassends te leren valt over taal, het ontstaan van namen bijvoorbeeld. Echt elk facet komt aan bod. Ik heb van bladzijde 1 tot het moment dat ik het boek dichtsloeg genoten. En zal dat nog vaak blijven doen, omdat ik erin blijf lezen. Wil blijven leren... het niet wil verliezen.
Dit prachtige boek is met recht een atlas te noemen. Biedt héél veel informatie over het Nederlands en dat alles op een laagdrempelige en speelse wijze. Erg interessant! Hij krijgt bij mij een mooi plekje in mijn boekenkast als naslagwerk om af en toe eens doorheen te bladeren :).
Disclaimer: Ik heb niet heel dit boek doorgelezen. Dat heb ik gedaan met de Vlaamse editie, hier heb ik alleen diagonaal wat doorgebladerd, op zoek naar nieuwe informatie, en dan die nieuwe informatie gelezen. Deze bespreking zal dan ook niet echt in het boek over het algemeen gaan, daarvoor ga je best naar de Vlaamse uitgave. Maar ik wil hoe dan ook wel een paar dingetjes zeggen over de Nederlandse versie. De hoofdstukken over carnavalsnamen en Poldernederlands waren heel erg interessant. Poldernederlands zei me vaag iets, en ik kon me er vaag ook wel iets bij voorstellen, maar van die carnavalsnamen had ik niet eens gehoord. Ja, tuurlijk, in Vlaanderen hebben we wel bijnamen (Ajuinen, Maneblussers, Sinjoren...), maar die zijn wel van een heel andere aard dan die carnavalsnamen. Keigrappig. Ongelooflijk. En Poldernederlands ken ik uiteindelijk wel beter dan ik dacht - al die AAI's. Zou dat niet een van de redenen zijn dat Vlamingen altijd vinden dat Nederlanders zo luid(ruchtig) zijn...? Hier en daar zijn korte infoblokken ook voorzien van een Nederlandsere variant en voorbeelden, die zijn ook wel grappig soms. Heel andere dingen staan daar, vaak dingen waar een Vlaming nog nooit van gehoord zal hebben of in elk geval erg raar (aardig, dus) zal vinden. De hoofdstukken die gingen over de verschillen tussen Vlaams en Nederlands waren... moeilijk om te lezen. Letterlijk. Ik moest er altijd aan denken dat al die zogenaamde dialogen uit het oogpunt van Nederlanders waren geschreven en dus moest ik constant bedenken welke woorden ze daar soms mee bedoelden. Ik werd half gek, op den duur. Er zijn een paar zaken waar ik nu, na het lezen van deze versie, iets zekerder van ben. Ik had al het vermoeden in het Vlaamse boek dat er een paar dingen in stonden die eigenlijk veel meer van toepassing waren op Nederland, en de voorbeelden in en verlenging van sommige hoofdstukken versterken mijn zekerheid. Er zijn nu eenmaal fenomenen die overal terugkomen, maar wel in verschillende mate. Daar had misschien een beetje meer stil bij mogen gestaan worden. En dan de Nederlandse dialecten! Daar wist ik ook praktisch niks van, maar jongens toch. Daar is maar één woord voor: schrijnend. De percentages spreken voor zich. In Vlaanderen is het al een probleem, maar in Nederland... daar is het dialect soms vrijwel dood. Wat een zonde! Nu ja, ik geef de schuld aan de overheid en de scholen, die - zo heb ik begrepen van een paar Nederlandse vriendinnen - wel heel ver gaan in doordrukken van het Algemeen Nederlands op alle vlakken en in alle vakken. Pffff. Hoe dan ook, weer een prachtuitgave. Absoluut een aanwinst - en rood en blauw passen mooi naast elkaar, dus koop gewoon de twee versies samen. 10/10