سومين کتاب آگامبن، کودکي و تاريخ، عنواني مرموز و در عين حال دقيق دارد. «کودکي» و «تاريخ» به ترتيب، متناظر با مقولات استعلايي تجربهي بشرياند: زبان و زمان، برنامهي فلسفياي که آگامبن در اين کتاب و تا حدودي در کتاب بعدياش، زبان و مرگ، پي ميگيرد ــ برنامهاي که، به گفتهي خودش، در حکم ادامهي پروژهي فلسفهي آيندهي بنيامين است ــ عبارت است از يافتن نقطهي تلاقي ميان مقولات زباني و مقولات تاريخي و در واقع همان نقطهاي که در آثار بعدي فيلسوف، در پيکر مفهوم « توانش» صورتبندي ميشود.