What do you think?
Rate this book
Roofstaat compact: de zeven grofste misdaden van Nederland overzee
Roofstaat – wat iedere Nederlander moet weten behelsde de geschiedenis van Nederland in twaalf hoofdstukken. Van de roof- en kruistochten in de middeleeuwen tot de massa-executies in voormalig Nederlandsch-Indië bijna zeventig jaar geleden. Wat begon als een essay in de Playboy midden jaren tachtig is uitgegroeid tot hét standaardwerk over de gruweldaden van Nederland door de jaren heen. En dat is nu uitgebracht in een gecondenseerde editie. Wat iedere Nederlander moet weten in 248 pagina’s samengevat.
Over Roofstaat:
‘Belangwekkende radicale herschrijving van de vaderlandse geschiedenis.’ – de Volkskrant*****
‘Eindelijk een naslagwerk voor alle Nederlanders, een helder en confronterend licht op onze geschiedenis. Een must have als aanvulling op het onderwijs.’ – Typhoon
‘Roofstaat: verplichte kost die Nederland niet lust. […] De toekomst vraagt meer dan ooit om een lenige geest, alleen daarom al kan het geen kwaad ons grimmig verleden onder ogen te zien. Het lezen van Roofstaat helpt daarbij.’ – Adriaan van Dis
Over Roofstaat:
‘Belangwekkende radicale herschrijving van de vaderlandse geschiedenis.’ – de Volkskrant*****
‘Eindelijk een naslagwerk voor alle Nederlanders, een helder en confronterend licht op onze geschiedenis. Een must have als aanvulling op het onderwijs.’ – Typhoon
‘Roofstaat: verplichte kost die Nederland niet lust. […] De toekomst vraagt meer dan ooit om een lenige geest, alleen daarom al kan het geen kwaad ons grimmig verleden onder ogen te zien. Het lezen van Roofstaat helpt daarbij.’ – Adriaan van Dis
246 pages, Kindle Edition
First published June 28, 2002
114 people are currently reading
1481 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 60 reviews
July 21, 2020
Het is een hele pil om door te komen, maar wat is het bizar dat ik vrijwel niets wist over onze koloniale geschiedenis. Dit boek vult het pijnlijke gat in onze gezamenlijke kennis. Een must-read voor iedereen die iets over racisme te zeggen wil hebben.
July 13, 2016
Een boek dat ondanks een paar storende eigenschappen (dik, zwaar en onhandelbaar; zot notenapparaat; rare literatuurlijst waarin de namen van de uitgevers ontbreken; vaak slecht gereproduceerde foto's) er in slaagde om mij een andere kijk op de vaderlandse geschiedenis te bieden. Voor mijn gevoel vielen puzzelstukjes op hun plaats, begreep ik de tentoonstelling in het Verzetsmuseum, begreep ik Poncke Princen, begreep ik waarom Indonesië de bemoeizucht van Jan Pronk verwierp (al mag de koloniale geschiedenis niet als excuus gelden voor een verwerpelijk mensenrechtenbeleid, is het toch een gevoelig punt als de ex-kolonisator daarover begint). Wellicht begrijp ik nu ook de posities in de zwartepietendiscussie wat beter (al stipt Vanvugt dat wat terloops aan). Een dergelijke ervaring had ik eerder bij het lezen van Gevaarlijke wetenschap van Luuc Kooijmans, al was dat op een ander gebied van de geschiedschrijving.
Een aanrader.
Een aanrader.
May 15, 2023
Een enorme pil om door te komen, maar wat is het belangrijk wat hierin beschreven staat. 5 sterren voor de uitvoerigheid, 3 sterren voor de hopeloos stoffige manier van schrijven. Dat had echt veel beter gekund.
April 20, 2019
Belangrijk boek in tijden waarin politici het hebben over de zogenaamde VOC-mentaliteit. Trots op onze vroegere handelsgeest is alleen gepast als je de context van Nederlandse misdaden ook snapt. Misschien wat ouderwets geschreven (het leest inderdaad als een geschiedenisboek), maar vol onmisbare kennis.
April 30, 2023
Ongelofelijk. Mijn mond viel open tijdens het lezen van dit boek. Nederlands welvaart, en dus die van mij, is gebouwd op 400 jaar slavenhandel, drugshandel en moorddadig imperialisme in alle continenten van de aarde. Waarom leren we hier nagenoeg niets over in de geschiedenisles op school?
July 11, 2017
Ontluisterend. Omdat op scholen en in volwassen Nederland 90% van deze feiten en inzichten worden weggehouden. Nederlandse helden blijken moordende hufters te zijn geweest. De door vele NLers geroemde ondernemingslust van VOC, WIC en NL in het algemeen blijkt te zijn gestoeld op geweld, onderdrukking, grootschalige moord, sluwe inzet van militairen en keihard koopmanschap. Nederlandse kooplieden maakten de wereld verslaafd aan onder meer suiker, koffie en opium. Met steun van de Nederlandse Staat, die later oorlogsmisdaden beging in Indonesie. Een aanrader voor iedereen die eens achter de werkelijkheid van de Gouden Eeuw en Tempo Doeloe wil kijken.
June 15, 2020
Verplichte kost voor de geschiedenisles in het Nederlandse onderwijs. Schrijfstijl iets minder fijn leesbaar, toch: FACTS! Dus vijf sterren.
January 29, 2022
In 2015 bracht schrijver, tentoonstellingsmaker en fotograaf Ewald Vanvugt het lijvige boek Roofstaat. Wat iedere Nederlander moet weten uit. Geheel in lijn met de ontwikkelingen van pakweg de laatste eeuw was het een herschrijving van de Nederlandse geschiedenis, waarbij het oog nu eens niet gericht was op de triomfen van de nationale geschiedenis, maar op de schaduwkanten; de nasleep, zoals Aleida Assmann het noemt. In het geval van Roofstaat ging het om de misdaden die Nederlanders pleegden in naam van de staat (of de voorloper daarvan) sinds de middeleeuwen.
Twee jaar later is na het grote succes van het eerste boek, een bescheidener versie uitgebracht, genaamd Roofstaat compact. De zeven grofste misdaden van Nederland overzee. Zoals de ondertitel al aangeeft zijn bijvoorbeeld de kruistochten die wel in het tot Roofstaat compleet omgedoopte basisboek zaten, weggelaten en ligt de focus op Nederlandse wandaden overzee sinds de vroegmoderne tijd (1600-2000), al noemt de auteur dit de moderne tijd. Kortgezegd, de koloniale wandaden in Nederlands-Indië, Noord-Amerika (‘Nieuw-Nederland’), Midden-Amerika en Afrika. Dit heeft, schrijft de auteur, tot gevolg dat Roofstaat compact de diepte in kan gaan, waar Roofstaat compleet de geschiedenis uitvoerig in de breedte weergaf. Dit laatste boek was tevens chronologisch van aard, terwijl Roofstaat compact thematisch is gerangschikt ‘naar zeven vaste praktijken waarmee Nederlanders door de eeuwen heen uit de andere werelddelen winsten en welvaart binnenhaalden’ (pp. 9). Deze zeven praktijken zijn: oorlogszucht, uitbuiting, mensenhandel, vrouwenmisbruik, opiumhandel, oorlogsbuit en tegenstemmen. Dit laatste thema is natuurlijk een vreemde eend in de bijt. Het is een slordigheid dat het hoofdstuk niet ‘Propaganda’ of ‘Censuur’ is genoemd. Het is immers niet de tegenstem van bijvoorbeeld een auteur als Multatuli, die de misdaad vormt.
Vanvugt begint zijn relaas met te schetsen hoe Nederland gekomen is tot overzeese verovering en handel. In rooms-katholiek Europa was dit reeds aan het einde van de middeleeuwen gebruikelijk uit zogenaamde barmhartigheid voor de onontwikkelde en onchristelijke overzeese mensen. Zij werden, met goedkeuring van de paus, onderwezen in het christendom en in ruil daarvoor verdienden de Europeanen het volgens de godsgeleerden om overzeese rijkdommen buit te maken en om andersdenkenden tot slaven te maken. Het rooms-katholieke Spanje was er dus vroeg bij en bezat de heerschappij over de wereldzeeën. Laat Nederland nu sinds halverwege de jaren zestig van de zestiende eeuw in onmin leven met Spanje. In 1588 wordt de Spaanse Armada, de onoverwinnelijk geachte vloot, verslagen door Engeland en Nederland. De zeeheerschappij van de katholieke, zuidelijke Spanjaarden en Portugezen is voorbij, het protestantse, noordelijke Engeland en Nederland nemen het initiatief over en ondernemen ook overzeese expedities, bezetten havens en richten besturen op. In maart 1602 wordt de Verenigde Oostindische Compagnie dan opgericht, waarin de Zeven Verenigde Provinciën na veel getwist verenigd zijn. De VOC krijgt een handelsmonopolie ten oosten van Kaap de Goede Hoop tot aan de straat van Magalháes. Drie maanden na het aflopen van het Twaalfjarig Bestand met Spanje, wordt in 1621 de WIC opgericht, met als voornaamste doel ‘het “infesteren” van de vijand: zoveel mogelijk Spaanse en Portugese schepen en bezittingen in Afrika en Amerika plunderen en vernielen’ (pp. 26).
Dit zijn allerlei feiten die de persoon die zich enigszins verdiept heeft in de Nederlandse historie bekend is. Af en toe breng Vanvugt een nuance aan, herschrijft hij subtiel het culturele geheugen. Zo schrijft hij: ‘Volgens de gangbare vaderlandse geschiedenis was de VOC in hoofdzaak een handelmaatschappij en als bijzaak een oorlogsmacht. Onderzoekers van de uitvoerig bijgehouden boekhoudingen hebben het tegendeel vastgesteld. De VOC was minder een kapitalistisch handelsbedrijf dan een syndicaat van zeeroverij, gericht tegen de Spanjaarden en Portugezen’ (pp. 21). Het laat ten eerste zien hoe gemaakt het beeld is van de VOC-mentaliteit (de doorpakkende handelsmentaliteit), waar onder andere (oud-)politici als Jan Peter Balkenende zich op beroepen. Ten tweede illustreert het de methode die Vanvugt gebruikt heeft om aan zijn informatie te komen. Hoewel hij zelf wel veelvuldig naar bijvoorbeeld Indonesië is afgereisd om te zoeken naar de sporen die Nederland daar heeft achtergelaten (vooral veel graven en monumenten), heeft hij zelf voor dit boek geen nieuwe wetenschappelijke onderzoeken uitgevoerd. Hij beroept zich soms op algemeen bekende primaire literatuur zoals het scheepsjournaal van Bontekoe, maar meestentijds op secundaire literatuur. Echt nieuwe inzichten worden er dan ook niet opgedaan. De som van al deze onderzoeken binnen een boek is echter wel zeer waardevol, zeker voor het publiek dat niet echt historisch onderlegd is en zijn informatievoorziening haalt uit de doorsnee media of de publieke ruimte.
Het beeld van Nederland dat voornamelijk handeldreef overzee en af en toe moest ingrijpen als er oproer was onder de inheemse bevolking (denk aan de eufemistisch omschreven ‘politionele acties’ in Nederlands-Indië tussen 1945-1949) is namelijk hardnekkig. Van begin af aan is de geschiedenis zo gemanipuleerd dat de misdaden van Europese landen op en over zee gerechtvaardigd werden. Vanvugt beschrijft hoe de VOC-directie begin zeventiende eeuw aan Hugo de Groot vroeg om hun kaapnemingen te verdedigen. Dit deed De Groot door in oude boeken te duiken en uitspraken van de klassieken en kerkvaders te citeren die de ‘Opstandige Nederlanders’ rechtvaardigden in zijn De Iure Praedae (1604-1605). Het is de volgens Joep Leerssen typisch negentiende-eeuwse bronneninventarisatie van het cultuurnationalisme avant la lettre. Ook de in de eeuw van het nationalisme opgerichte standbeelden van en monumenten voor ‘zeehelden’ hebben bijgedragen en dragen nog steeds bij aan het beeld dat Nederland iets goeds heeft gedaan overzee. Vanvugt gaat in het hoofdstuk ‘Oorlogsbuit’ uitvoerig in op de lieux de mémoire die alleen al in Amsterdam staan. Zoals het gevelbeeld boven de hoofdingang van het Stadsarchief met ‘de slachter van Banda’ J. P. Coen, H. W. Daendels en J. B. Van Heutsz huizenhoog boven de passanten uittorenend, met hun mooiste strijdtenue aan en het zwaard in de aanslag. Maar bijvoorbeeld ook het steenreliëf in het Tropenmuseum met de westerling in het midden die aan de inboorling aan zijn linkerhand het kruis uitdeelt en aan de inboorling aan zijn rechterhand de bijbel. Het zijn onterechte heldenvereringen, betoogt Vanvugt, maar dat betekent niet dat ze verwijderd moeten worden uit de publieke ruimte. Alles draait om voorlichting, om het schetsen van de juiste context en die ontbreekt momenteel. Frappant is het, hoe deze discussie over verering van ‘onze’ zeevaarders zich na de uitgave van het boek heeft doorgezet, resulterend in de nieuwe Beeldenstorm onder de Black Lives Matter-beweging.
Al met al is Roofstaat compact een boek waarin de universitaire wereld weinig tot geen nieuwe inzichten zal opdoen. Het is dan ook merkbaar gericht aan de niet in de materie geschoolde burger. Vanvugt heeft citaten uit vorige eeuwen naar het modern-Nederlands vertaald en vermijdt specialistische termen, zoals blijkt uit frases als: ‘Deze nieuwe berekeningen passen in het patroon van de radicale vernieuwing van de Nederlandse geschiedschrijving door (buitenlandse) geleerden’ (pp. 87). Ook stuurt hij de lezer vaker dan gewenst door ondergetekende naar een oordeel, door subjectieve beschrijvingen als: ‘Tot het einde huilden regeringswoordvoerders in het openbaar krokodillentranen om het lot van de verslaafden, terwijl zij binnenskamers een borrel namen en de winsten telden’ (pp. 153) of wanneer hij spreekt over ‘dit schandelijke optreden’ (pp. 35). De ondertitel met ‘De grofste misdaden (…)’ is uiteraard ook een waardeoordeel van de schrijver en bovendien onjuist, aangezien de zevende ‘misdaad’ dus juist gaat over de tegenstemmen. Het is niet de enige keer dat het besprokene niet aansluit bij het overkoepelende thema: zie bijvoorbeeld de monumenten voor de ‘zeehelden’ onder het kopje ‘Oorlogsbuit’. De thematische indeling doet hierdoor kunstmatig aan en doet bovendien geen recht aan de ingewikkelde samenhang van drijfveren voor het kolonialisme. Een chronologische aanpak had beter gewerkt. Misschien is de wrange conclusie wel dat de overzeese wandaden van Nederland zo uitgebreid zijn, dat ze zich niet in een compact boek laten uitleggen.
Twee jaar later is na het grote succes van het eerste boek, een bescheidener versie uitgebracht, genaamd Roofstaat compact. De zeven grofste misdaden van Nederland overzee. Zoals de ondertitel al aangeeft zijn bijvoorbeeld de kruistochten die wel in het tot Roofstaat compleet omgedoopte basisboek zaten, weggelaten en ligt de focus op Nederlandse wandaden overzee sinds de vroegmoderne tijd (1600-2000), al noemt de auteur dit de moderne tijd. Kortgezegd, de koloniale wandaden in Nederlands-Indië, Noord-Amerika (‘Nieuw-Nederland’), Midden-Amerika en Afrika. Dit heeft, schrijft de auteur, tot gevolg dat Roofstaat compact de diepte in kan gaan, waar Roofstaat compleet de geschiedenis uitvoerig in de breedte weergaf. Dit laatste boek was tevens chronologisch van aard, terwijl Roofstaat compact thematisch is gerangschikt ‘naar zeven vaste praktijken waarmee Nederlanders door de eeuwen heen uit de andere werelddelen winsten en welvaart binnenhaalden’ (pp. 9). Deze zeven praktijken zijn: oorlogszucht, uitbuiting, mensenhandel, vrouwenmisbruik, opiumhandel, oorlogsbuit en tegenstemmen. Dit laatste thema is natuurlijk een vreemde eend in de bijt. Het is een slordigheid dat het hoofdstuk niet ‘Propaganda’ of ‘Censuur’ is genoemd. Het is immers niet de tegenstem van bijvoorbeeld een auteur als Multatuli, die de misdaad vormt.
Vanvugt begint zijn relaas met te schetsen hoe Nederland gekomen is tot overzeese verovering en handel. In rooms-katholiek Europa was dit reeds aan het einde van de middeleeuwen gebruikelijk uit zogenaamde barmhartigheid voor de onontwikkelde en onchristelijke overzeese mensen. Zij werden, met goedkeuring van de paus, onderwezen in het christendom en in ruil daarvoor verdienden de Europeanen het volgens de godsgeleerden om overzeese rijkdommen buit te maken en om andersdenkenden tot slaven te maken. Het rooms-katholieke Spanje was er dus vroeg bij en bezat de heerschappij over de wereldzeeën. Laat Nederland nu sinds halverwege de jaren zestig van de zestiende eeuw in onmin leven met Spanje. In 1588 wordt de Spaanse Armada, de onoverwinnelijk geachte vloot, verslagen door Engeland en Nederland. De zeeheerschappij van de katholieke, zuidelijke Spanjaarden en Portugezen is voorbij, het protestantse, noordelijke Engeland en Nederland nemen het initiatief over en ondernemen ook overzeese expedities, bezetten havens en richten besturen op. In maart 1602 wordt de Verenigde Oostindische Compagnie dan opgericht, waarin de Zeven Verenigde Provinciën na veel getwist verenigd zijn. De VOC krijgt een handelsmonopolie ten oosten van Kaap de Goede Hoop tot aan de straat van Magalháes. Drie maanden na het aflopen van het Twaalfjarig Bestand met Spanje, wordt in 1621 de WIC opgericht, met als voornaamste doel ‘het “infesteren” van de vijand: zoveel mogelijk Spaanse en Portugese schepen en bezittingen in Afrika en Amerika plunderen en vernielen’ (pp. 26).
Dit zijn allerlei feiten die de persoon die zich enigszins verdiept heeft in de Nederlandse historie bekend is. Af en toe breng Vanvugt een nuance aan, herschrijft hij subtiel het culturele geheugen. Zo schrijft hij: ‘Volgens de gangbare vaderlandse geschiedenis was de VOC in hoofdzaak een handelmaatschappij en als bijzaak een oorlogsmacht. Onderzoekers van de uitvoerig bijgehouden boekhoudingen hebben het tegendeel vastgesteld. De VOC was minder een kapitalistisch handelsbedrijf dan een syndicaat van zeeroverij, gericht tegen de Spanjaarden en Portugezen’ (pp. 21). Het laat ten eerste zien hoe gemaakt het beeld is van de VOC-mentaliteit (de doorpakkende handelsmentaliteit), waar onder andere (oud-)politici als Jan Peter Balkenende zich op beroepen. Ten tweede illustreert het de methode die Vanvugt gebruikt heeft om aan zijn informatie te komen. Hoewel hij zelf wel veelvuldig naar bijvoorbeeld Indonesië is afgereisd om te zoeken naar de sporen die Nederland daar heeft achtergelaten (vooral veel graven en monumenten), heeft hij zelf voor dit boek geen nieuwe wetenschappelijke onderzoeken uitgevoerd. Hij beroept zich soms op algemeen bekende primaire literatuur zoals het scheepsjournaal van Bontekoe, maar meestentijds op secundaire literatuur. Echt nieuwe inzichten worden er dan ook niet opgedaan. De som van al deze onderzoeken binnen een boek is echter wel zeer waardevol, zeker voor het publiek dat niet echt historisch onderlegd is en zijn informatievoorziening haalt uit de doorsnee media of de publieke ruimte.
Het beeld van Nederland dat voornamelijk handeldreef overzee en af en toe moest ingrijpen als er oproer was onder de inheemse bevolking (denk aan de eufemistisch omschreven ‘politionele acties’ in Nederlands-Indië tussen 1945-1949) is namelijk hardnekkig. Van begin af aan is de geschiedenis zo gemanipuleerd dat de misdaden van Europese landen op en over zee gerechtvaardigd werden. Vanvugt beschrijft hoe de VOC-directie begin zeventiende eeuw aan Hugo de Groot vroeg om hun kaapnemingen te verdedigen. Dit deed De Groot door in oude boeken te duiken en uitspraken van de klassieken en kerkvaders te citeren die de ‘Opstandige Nederlanders’ rechtvaardigden in zijn De Iure Praedae (1604-1605). Het is de volgens Joep Leerssen typisch negentiende-eeuwse bronneninventarisatie van het cultuurnationalisme avant la lettre. Ook de in de eeuw van het nationalisme opgerichte standbeelden van en monumenten voor ‘zeehelden’ hebben bijgedragen en dragen nog steeds bij aan het beeld dat Nederland iets goeds heeft gedaan overzee. Vanvugt gaat in het hoofdstuk ‘Oorlogsbuit’ uitvoerig in op de lieux de mémoire die alleen al in Amsterdam staan. Zoals het gevelbeeld boven de hoofdingang van het Stadsarchief met ‘de slachter van Banda’ J. P. Coen, H. W. Daendels en J. B. Van Heutsz huizenhoog boven de passanten uittorenend, met hun mooiste strijdtenue aan en het zwaard in de aanslag. Maar bijvoorbeeld ook het steenreliëf in het Tropenmuseum met de westerling in het midden die aan de inboorling aan zijn linkerhand het kruis uitdeelt en aan de inboorling aan zijn rechterhand de bijbel. Het zijn onterechte heldenvereringen, betoogt Vanvugt, maar dat betekent niet dat ze verwijderd moeten worden uit de publieke ruimte. Alles draait om voorlichting, om het schetsen van de juiste context en die ontbreekt momenteel. Frappant is het, hoe deze discussie over verering van ‘onze’ zeevaarders zich na de uitgave van het boek heeft doorgezet, resulterend in de nieuwe Beeldenstorm onder de Black Lives Matter-beweging.
Al met al is Roofstaat compact een boek waarin de universitaire wereld weinig tot geen nieuwe inzichten zal opdoen. Het is dan ook merkbaar gericht aan de niet in de materie geschoolde burger. Vanvugt heeft citaten uit vorige eeuwen naar het modern-Nederlands vertaald en vermijdt specialistische termen, zoals blijkt uit frases als: ‘Deze nieuwe berekeningen passen in het patroon van de radicale vernieuwing van de Nederlandse geschiedschrijving door (buitenlandse) geleerden’ (pp. 87). Ook stuurt hij de lezer vaker dan gewenst door ondergetekende naar een oordeel, door subjectieve beschrijvingen als: ‘Tot het einde huilden regeringswoordvoerders in het openbaar krokodillentranen om het lot van de verslaafden, terwijl zij binnenskamers een borrel namen en de winsten telden’ (pp. 153) of wanneer hij spreekt over ‘dit schandelijke optreden’ (pp. 35). De ondertitel met ‘De grofste misdaden (…)’ is uiteraard ook een waardeoordeel van de schrijver en bovendien onjuist, aangezien de zevende ‘misdaad’ dus juist gaat over de tegenstemmen. Het is niet de enige keer dat het besprokene niet aansluit bij het overkoepelende thema: zie bijvoorbeeld de monumenten voor de ‘zeehelden’ onder het kopje ‘Oorlogsbuit’. De thematische indeling doet hierdoor kunstmatig aan en doet bovendien geen recht aan de ingewikkelde samenhang van drijfveren voor het kolonialisme. Een chronologische aanpak had beter gewerkt. Misschien is de wrange conclusie wel dat de overzeese wandaden van Nederland zo uitgebreid zijn, dat ze zich niet in een compact boek laten uitleggen.
April 25, 2021
Ontzettend belangrijke, anderszijdige vertelling van het Nederlandse kolonialisme, die je zeker laat nadenken over wat je zelf tijdens de geschiedenislessen voorgeschoteld kreeg en hoe gekleurd je kijk op de vaderlandse gedragingen overzee altijd zijn geweest.
Vier sterren in plaats van vijf omdat er ook veel dingen niet in orde zijn: de voetnoten zijn onvolgbaar, de verhalen lopen soms te wijd uiteen, en de afbeeldingen, die zeker van belang zijn in het vertelde, zijn vaak van een te lage kwaliteit.
Vier sterren in plaats van vijf omdat er ook veel dingen niet in orde zijn: de voetnoten zijn onvolgbaar, de verhalen lopen soms te wijd uiteen, en de afbeeldingen, die zeker van belang zijn in het vertelde, zijn vaak van een te lage kwaliteit.
September 6, 2021
Ik kan hem niet per se aan iedereen aanraden, maar ik ben blij dat ik hem heb gelezen.
January 14, 2019
Zo. Terug van een heerlijke vakantie op Curaçao. Tijd nu ook om een review te tikken over Roofstaat. Ik had me ten doel gesteld om deze pil voor de vakantie af te ronden en dat is ook precies gelukt. Het hoge detailniveau maakte dat ik me zo nu en dan tot lezen moest zetten, maar de grote hoeveelheid voorbeelden van bv. schandelijke gedragingen geven je uiteindelijk wel een overtuigend beeld van een zeer zwarte periode uit onze geschiedenis. Op het moment dat ik in dit werk begon had ik er helemaal niet bij stilgestaan dat het ook interessante achtergrondinformatie zou geven over mijn vakantiebestemming, maar ik ben blij met dit mooie toeval.
Roofstaat kondigt groots aan dat het in feite een volledige herschrijving is van de vaderlandse geschiedenis. Inderdaad is het zo dat er bij mij in de schoolbanken relatief weinig aandacht was voor de misdaden die onze voorvaderen overzee hebben gepleegd. Ik denk dat veel Nederlanders de Gouden Eeuw nog altijd zien als glorieperiode. En was er een paar jaar geleden niet nog een oproep aan de Nederlander om meer VOC-mentaliteit te laten zien? Natuurlijk bedoelde JPB meer ondernemerschap, meer lef, etc., maar dat een dergelijke uitspraak überhaupt kon worden gemaakt door een premier geeft wel aan hoe weinig wij Nederlanders ons bewust zijn van de uitbuiting, de bloeddorst die de VOC en de WIC en daarmee Nederland tot bloei lieten komen. Laat staan dat we ons schuldbewust voelen...
Hoewel er de laatste jaren steeds meer aandacht is voor het Nederlandse slavernijverleden (Pietendiscussie, maar ook over bv. het standbeeld van Coen of het Mauritshuis), had ik niet eerder zo'n congruent en gedetailleerd totaalbeeld gekregen. Met Roofstaat in mijn achterhoofd kon ik ook veel meer onze vakantiebestemming Curaçao op waarde schatten. Het is een klein wonder dat wij Nederlanders tegenwoordig zo ruimhartig worden ontvangen (wat evenzeer geldt voor Indonesië overigens).
Indrukwekkend was het bezoek aan het museum Kura Hulanda in Willemstad, ook wel het Zwarte Holocaustmuseum, waar veel van de informatie uit Roofstaat wordt bevestigd en uitgediept. Diverse foto's die in het boek staan zie je hier ook terug. Heel bijzonder was het ook om met mijn vrouw aan onze oudste dochter (4,5) het slavernijverleden uit te leggen. Aangekomen bij het benedendek van een slavenschip besef je dat dat eigenlijk niet gaat. En als je iets niet kunt uitleggen aan een kind van bijna vijf, dan moet het wel heel erg onmenselijk en volslagen krankzinnig zijn. En daarmee een grote waarschuwing voor de toekomst, wat alleen mogelijk is door vanaf heden alle Nederlanders al in de schoolbanken Roofstaat als verplichte kost voor te schotelen. Net zoals Het Dagboek van Anne Frank.
Roofstaat kondigt groots aan dat het in feite een volledige herschrijving is van de vaderlandse geschiedenis. Inderdaad is het zo dat er bij mij in de schoolbanken relatief weinig aandacht was voor de misdaden die onze voorvaderen overzee hebben gepleegd. Ik denk dat veel Nederlanders de Gouden Eeuw nog altijd zien als glorieperiode. En was er een paar jaar geleden niet nog een oproep aan de Nederlander om meer VOC-mentaliteit te laten zien? Natuurlijk bedoelde JPB meer ondernemerschap, meer lef, etc., maar dat een dergelijke uitspraak überhaupt kon worden gemaakt door een premier geeft wel aan hoe weinig wij Nederlanders ons bewust zijn van de uitbuiting, de bloeddorst die de VOC en de WIC en daarmee Nederland tot bloei lieten komen. Laat staan dat we ons schuldbewust voelen...
Hoewel er de laatste jaren steeds meer aandacht is voor het Nederlandse slavernijverleden (Pietendiscussie, maar ook over bv. het standbeeld van Coen of het Mauritshuis), had ik niet eerder zo'n congruent en gedetailleerd totaalbeeld gekregen. Met Roofstaat in mijn achterhoofd kon ik ook veel meer onze vakantiebestemming Curaçao op waarde schatten. Het is een klein wonder dat wij Nederlanders tegenwoordig zo ruimhartig worden ontvangen (wat evenzeer geldt voor Indonesië overigens).
Indrukwekkend was het bezoek aan het museum Kura Hulanda in Willemstad, ook wel het Zwarte Holocaustmuseum, waar veel van de informatie uit Roofstaat wordt bevestigd en uitgediept. Diverse foto's die in het boek staan zie je hier ook terug. Heel bijzonder was het ook om met mijn vrouw aan onze oudste dochter (4,5) het slavernijverleden uit te leggen. Aangekomen bij het benedendek van een slavenschip besef je dat dat eigenlijk niet gaat. En als je iets niet kunt uitleggen aan een kind van bijna vijf, dan moet het wel heel erg onmenselijk en volslagen krankzinnig zijn. En daarmee een grote waarschuwing voor de toekomst, wat alleen mogelijk is door vanaf heden alle Nederlanders al in de schoolbanken Roofstaat als verplichte kost voor te schotelen. Net zoals Het Dagboek van Anne Frank.
November 11, 2017
Important book on the pain and humiliation caused by the early Dutch republic. Unfortunately lacks a storyline, doesn’t set the historic and contemporary context, and is written in a fairly dated style. There is also a lack of depth in some chapters, like the one on the mistreatment of women.
September 26, 2020
Insightful, accessible, though at times a bit dry. Should be essential reading for high schools.
Read
August 23, 2021Essentieel en confronterend, maar door de wat droge, ouderwetse schrijfstijl in deze (compacte) versie komt het niet altijd volledig tot zijn recht.
October 30, 2024
We kunnen wel doen alsof dat koloniale verleden ver achter ons ligt maar als ik dit boek zo lees en zie hoe de westerse wereld nu handelt is er echt niet heel veel veranderd.
May 10, 2025
Wordt goed uitgelegd waar Nederland zich allemaal schuldig aan heeft gemaakt in de geschiedenis. Best schokkend en daarom een reden om te lezen. Deze man schrijft alleen wel ultra saai. Laatste hoofdstuk gaat alleen maar over monumenten wat mij al helemaal niet interesseerde.
January 24, 2022
After having read a few books about the history of the world and in particular about western exploitation in the age of colonization, and the associated whitewashing of history, especially in the USA, I have often wondered about the role of the Dutch in the age of colonization.
In the Netherlands, we all know the period called "De Gouden Eeuw" ("The Golden Age"), when the Dutch ruled the seas and brought home enormous profits from our overseas colonies and the associated trade.
The book Roofstaat compact tell us that the trading ships in the "Golden Age" were in fact war ships that also carried traders. The whole trading system was based on ruthless oppression, violence and murder. Not so "golden" for the people in the colonies that were forced to work for the Dutch and for the hundreds of thousands of slaves in the West Indies and the East Indies transported and sold by the Dutch.
It has taken me over two months to finish this book. I will mention just a single gruesome example of the cruelty of the system. In Suriname, a Dutch colony, in 1744 a proposal to abolish the death penalty was put forward, because for many slaves, death was preferred over life in suffering. It was considered a more effective punishment to cut off their tongue and ears and inflict other gruesome mutilations. The proposal was considered in all seriousness, but not accepted.
The Dutch have shown themselves masters in whitewashing their colonial history. I can attest from personal experience that the story of Dutch colonialism as taught in my history class was more about trade than exploitation and ruthless oppression. I had no idea about the gruesome reality that is described in Roofstaat (Pillaging state) and it took me quite a bit of effort to actually find this book, which discusses historical events in a scientific manner, as they have actually taken place, supported by numerous references.
I give Roofstaat compact five stars and it goes straight to the top ten of my all time favorite books, although "favorite" is perhaps a misleading term in this context. I should also mention that Roofstaat compact is a 247 page summary of the 856 pages original book Roofstaat by the same author. I doubt that I will ever read the complete version. I have read enough about the misery inflicted by my ancestors on other people during and after our "Golden Age".
In the Netherlands, we all know the period called "De Gouden Eeuw" ("The Golden Age"), when the Dutch ruled the seas and brought home enormous profits from our overseas colonies and the associated trade.
The book Roofstaat compact tell us that the trading ships in the "Golden Age" were in fact war ships that also carried traders. The whole trading system was based on ruthless oppression, violence and murder. Not so "golden" for the people in the colonies that were forced to work for the Dutch and for the hundreds of thousands of slaves in the West Indies and the East Indies transported and sold by the Dutch.
It has taken me over two months to finish this book. I will mention just a single gruesome example of the cruelty of the system. In Suriname, a Dutch colony, in 1744 a proposal to abolish the death penalty was put forward, because for many slaves, death was preferred over life in suffering. It was considered a more effective punishment to cut off their tongue and ears and inflict other gruesome mutilations. The proposal was considered in all seriousness, but not accepted.
The Dutch have shown themselves masters in whitewashing their colonial history. I can attest from personal experience that the story of Dutch colonialism as taught in my history class was more about trade than exploitation and ruthless oppression. I had no idea about the gruesome reality that is described in Roofstaat (Pillaging state) and it took me quite a bit of effort to actually find this book, which discusses historical events in a scientific manner, as they have actually taken place, supported by numerous references.
I give Roofstaat compact five stars and it goes straight to the top ten of my all time favorite books, although "favorite" is perhaps a misleading term in this context. I should also mention that Roofstaat compact is a 247 page summary of the 856 pages original book Roofstaat by the same author. I doubt that I will ever read the complete version. I have read enough about the misery inflicted by my ancestors on other people during and after our "Golden Age".
July 31, 2020
Fascinerend boek waarin de Nederlandse geschiedenis vanuit een totaal ander paradigma beschreven wordt. Niet Nederland als heroïsche zeevaart-natie die de 7-zeeen bevaart en overal welvaart brengt, maar Nederland als roversnatie die overal waar ze komt plundert en afperst.
Eerst van de Spanjaarden en Portugezen, later van de inheemse bevolking.
Aan het begin van het boek had ik het gevoel dat de auteur wel een heel eenzijdig beeld gaf, maar hij heeft een indrukwekkend bronaoperaat, en die boek is bovendien een samenvatting van een nog dikker boek. Hierdoor ging ik steeds meer op de auteur vertrouwen, en ik blijf nog steeds wel een beetje zitten met het idee dat hij het soms iets aandikte, maar dit is meer gebaseerd op zn schrijfstijl, dan op de feiten die hij presenteerde. Want dit spreken voor zich.
Bizar dat de Nederlanders dit ‘de wereld’ aan konden doen, zonder dat meer mensen in gewetensnood kwamen. Dat er zoveel sadistische beulen waren, zoveel rijke handelaren met zo weinig empathie.
Dit zou het verhaal moeten zijn in het onderwijs, niet het heroïsche verhaal.
Het schrijnends vond ik misschien nog wel de verhalen over de 20ste eeuw. Dat voelt zo dichtbij (m’n opa’s vader leefde toen), maar de daden waren er niet minder erg om. Bijvoorbeeld de opiumhandel die maar door bleef gaan en de ‘politionele acties’. Echt bizar!
Het boek raad ik dan ook zeker aan (wel de compacte versie denk ik), het is taai om door te komen soms (heel veel cijfers), maar de boodschap verdient het om begrepen te worden.
Eerst van de Spanjaarden en Portugezen, later van de inheemse bevolking.
Aan het begin van het boek had ik het gevoel dat de auteur wel een heel eenzijdig beeld gaf, maar hij heeft een indrukwekkend bronaoperaat, en die boek is bovendien een samenvatting van een nog dikker boek. Hierdoor ging ik steeds meer op de auteur vertrouwen, en ik blijf nog steeds wel een beetje zitten met het idee dat hij het soms iets aandikte, maar dit is meer gebaseerd op zn schrijfstijl, dan op de feiten die hij presenteerde. Want dit spreken voor zich.
Bizar dat de Nederlanders dit ‘de wereld’ aan konden doen, zonder dat meer mensen in gewetensnood kwamen. Dat er zoveel sadistische beulen waren, zoveel rijke handelaren met zo weinig empathie.
Dit zou het verhaal moeten zijn in het onderwijs, niet het heroïsche verhaal.
Het schrijnends vond ik misschien nog wel de verhalen over de 20ste eeuw. Dat voelt zo dichtbij (m’n opa’s vader leefde toen), maar de daden waren er niet minder erg om. Bijvoorbeeld de opiumhandel die maar door bleef gaan en de ‘politionele acties’. Echt bizar!
Het boek raad ik dan ook zeker aan (wel de compacte versie denk ik), het is taai om door te komen soms (heel veel cijfers), maar de boodschap verdient het om begrepen te worden.
August 19, 2021
Geschiedenisboek met de zwarte bladzijden van Nederland (denk: kolonialisme, slavernij). (dit is de verkorte versie van de update van Nieuw Zwartboek van Nederland Overzee)
Belangrijk, ongemakkelijk, wat droog.
Citaten/Notities:
In de twee eeuwen dat de voc bestond, van 1602 tot 1795, behoorde in Azië steeds 60 tot 70 procent van het personeel tot de krijgsmacht. Anders gezegd: de voc stuurde met elke koopman-boekhouder twee soldaten mee.
Het voortdurend buitensporige geweld van de superieur bewapende invasielegers tegen de meestal weerloze inheemse bevolking loopt als een bloedrode draad door de overzeese geschiedenis heen.
De massamoord had de samenstelling van de bevolking voorgoed veranderd. In 1739 stonden 4200 Chinezen als inwoners van Batavia geregistreerd, een jaar later nog twaalf. In hetzelfde jaar verminderde de Chinese bevolking in de Ommelanden van 10 500 tot minder dan 2000.
Van de ongeveer 35 000 Chinezen in Batavia hadden er in 1913 zeven kiesrecht voor de gemeenteraad.
Nog in 1864 dienden de beulen van het Nederlandsch-Indische gezag meer dan een half miljoen wettige stokslagen toe aan weerspannige Indiërs.
Onder slavenhouders gold dan ook de vuistregel: it is cheaper to buy than to breed.
Koning Willem i gaf als leider van de Nederlandse regering het opiummonopolie aan de nhm, waarvan hij als privépersoon hoofdaandeelhouder was.
In het Nederlands heet die vertederende blik op het koloniale verleden al sinds een eeuw tempo doeloe: de goeie ouwe tijd.
Belangrijk, ongemakkelijk, wat droog.
Citaten/Notities:
In de twee eeuwen dat de voc bestond, van 1602 tot 1795, behoorde in Azië steeds 60 tot 70 procent van het personeel tot de krijgsmacht. Anders gezegd: de voc stuurde met elke koopman-boekhouder twee soldaten mee.
Het voortdurend buitensporige geweld van de superieur bewapende invasielegers tegen de meestal weerloze inheemse bevolking loopt als een bloedrode draad door de overzeese geschiedenis heen.
De massamoord had de samenstelling van de bevolking voorgoed veranderd. In 1739 stonden 4200 Chinezen als inwoners van Batavia geregistreerd, een jaar later nog twaalf. In hetzelfde jaar verminderde de Chinese bevolking in de Ommelanden van 10 500 tot minder dan 2000.
Van de ongeveer 35 000 Chinezen in Batavia hadden er in 1913 zeven kiesrecht voor de gemeenteraad.
Nog in 1864 dienden de beulen van het Nederlandsch-Indische gezag meer dan een half miljoen wettige stokslagen toe aan weerspannige Indiërs.
Onder slavenhouders gold dan ook de vuistregel: it is cheaper to buy than to breed.
Koning Willem i gaf als leider van de Nederlandse regering het opiummonopolie aan de nhm, waarvan hij als privépersoon hoofdaandeelhouder was.
In het Nederlands heet die vertederende blik op het koloniale verleden al sinds een eeuw tempo doeloe: de goeie ouwe tijd.
June 10, 2019
Eigenlijk 3,5 maar dat cijfer kun je niet geven. Het boek heeft goede en minder goede punten:
-Goed-
Interessante materie die slecht bekend was bij mij (en waarschijnlijk, zo stelt de schrijver, ook bij veel Nederlanders met mij)
Geeft onderbouwd beeld van de schaduwkanten van onze geschiedenis en hoe wij tot een van de rijkste landen ter wereld zijn verworden.
-Minder-
Niet perse lekker geschreven. Schrijver heeft zich meer gericht op feitelijkheden dan leesbaarheid, terwijl het ook beter samen had kunnen gaan.
Mist einde. Eerste deel leidt het boek goed in maar bij de laatste bladzijden van het boek totaal niet het gevoel dat ik richting een einde las. Daardoor gaf het me uiteindelijk een onbevredigend gevoel. Dit had niet gehoeven.
-Goed-
Interessante materie die slecht bekend was bij mij (en waarschijnlijk, zo stelt de schrijver, ook bij veel Nederlanders met mij)
Geeft onderbouwd beeld van de schaduwkanten van onze geschiedenis en hoe wij tot een van de rijkste landen ter wereld zijn verworden.
-Minder-
Niet perse lekker geschreven. Schrijver heeft zich meer gericht op feitelijkheden dan leesbaarheid, terwijl het ook beter samen had kunnen gaan.
Mist einde. Eerste deel leidt het boek goed in maar bij de laatste bladzijden van het boek totaal niet het gevoel dat ik richting een einde las. Daardoor gaf het me uiteindelijk een onbevredigend gevoel. Dit had niet gehoeven.
November 28, 2017
Als recht geaarde Nederlander is het niet heel erg leuk om te lezen, te ervaren wat onze zogenaamde zeehelden allemaal hebben uitgespookt. Het is ronduit onthutsend, pijnlijk, maar daarom niet al te minder waar. De geschiedenis verander je niet, je kunt nooit meer goed maken wat is aangedaan, zoals andere volken (o.a. Duisters, Spanjaarden, Portugezen en Engels) dat ook niet kunnen, maar je kunt wel stoppen met het wegstoppen en verbergen van de zwarte bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis opdat we er voor de toekomst lering uit kunnen trekken en meer verdraagzaam zijn naar andere overtuigingen en leefwijzen.
September 26, 2017
Interessant en verrassend boek, vol met verhalen en feiten onbekend bij waarschijnlijk vele Nederlanders. Kortom, een must read.
Krijgt geen 5 sterren omdat de manier van schrijven af en toe vermoeiend is. Er worden veel feiten afgevuurd, en geen verhaal mag gemist worden lijkt de schrijver te denken (meer is beter?). Tevens mis ik af en toe nuance, of context, of beschrijving van de tijdgeest van toen. Het boek komt nu belerend over omdat slechts een kant van de geschiedenis wordt beschreven en belicht. Een verhaal heeft altijd meerdere kanten, en dat had ik graag gezien in het boek!
Krijgt geen 5 sterren omdat de manier van schrijven af en toe vermoeiend is. Er worden veel feiten afgevuurd, en geen verhaal mag gemist worden lijkt de schrijver te denken (meer is beter?). Tevens mis ik af en toe nuance, of context, of beschrijving van de tijdgeest van toen. Het boek komt nu belerend over omdat slechts een kant van de geschiedenis wordt beschreven en belicht. Een verhaal heeft altijd meerdere kanten, en dat had ik graag gezien in het boek!
January 1, 2018
In my opinion a must read to understand where our Dutch wealth comes from.
It starts of really strong, packs a mean punch, and it kinda horrified me to read in such detail what havoc and ruin our VOC and colonial history wreaked upon the world.
Unfortunately it starts to lose steam after a while. Maybe it’s because the way the topics where divided.
Haven’t read the bigger version (this book is the compact version) but will in the future for sure!
It starts of really strong, packs a mean punch, and it kinda horrified me to read in such detail what havoc and ruin our VOC and colonial history wreaked upon the world.
Unfortunately it starts to lose steam after a while. Maybe it’s because the way the topics where divided.
Haven’t read the bigger version (this book is the compact version) but will in the future for sure!
June 27, 2022
Verplichte kost. Zo scherp hoe hij door subtiel ander taalgebruik dan de standaard geschiedenisboeken je perspectief op de geschiedenis doet veranderen (kaapvaart!). En sterk hoe hij de verbindingen zichtbaar maakt naar het nu: de rijkdom van het koningshuis, het debat over de multiculturele samenleving, het belang van taal en propaganda, hoe idealisme het aflegt tegen staatsgestuurd kapitalisme, enz.
April 16, 2022
Must read voor iedereen geïnteresseerd in de donkere pagina's van de Nederlandse geschiedenis, in het kolonialisme, de mythes en propaganda die we tot op de dag van vandaag nog kunnen zien in onze media, onderwijs en instituties.
September 27, 2020
Vol belangrijke en waanzinnige feiten die onderdeel moeten worden van onze geschiedenisles. Desalniettemin niet heel aantrekkelijk geschreven. Teveel een opsomming van feiten en te weinig verhalend.
March 7, 2021
3.5 sterren.
Dat wij, de Nederlanders, ons in het verleden niet netjes hebben gedragen buiten Europa was mij wel bekend. Maar dat het zo erg was... Roofstaat biedt een uitvoerig overzicht van alle gruweldaden van de Nederlandse geschiedenis in de periode 1209-heden. Genocides, massamoorden (inclusief vrouwen en kinderen), onthoofdingen, slavenhandel en slavernij, dwangarbeid, sex-slavinnen, afpersing, kunstroof, grootschalige roof, zeeroof, plunderingen, platbranden van nederzettingen, opiumhandel, etc.. Na het lezen van dit boek snap je niet waarom er overal in Nederland nog standbeelden staan van massamoordenaren en slavenhandelaren.
Alle verhalen (en dat zijn er nogal wat) zijn in chronologische volgorde geplaatst. Dit heeft tot gevolg dat het boek elke paar pagina's naar een ander werelddeel springt, hetgeen het nogal moeilijk maakt om in het boek te komen. Sommige verhalen schenen mij ook minder relevant binnen het overkoepelende thema van het boek. Zo nu en dan miste ik ook meer context (waarom werd de slavernij bijvoorbeeld afgeschaft en hoe is Indonesie precies onafhankelijk geworden) en is de constante focus op seks en erotiek niet echt nodig.
Dat wij, de Nederlanders, ons in het verleden niet netjes hebben gedragen buiten Europa was mij wel bekend. Maar dat het zo erg was... Roofstaat biedt een uitvoerig overzicht van alle gruweldaden van de Nederlandse geschiedenis in de periode 1209-heden. Genocides, massamoorden (inclusief vrouwen en kinderen), onthoofdingen, slavenhandel en slavernij, dwangarbeid, sex-slavinnen, afpersing, kunstroof, grootschalige roof, zeeroof, plunderingen, platbranden van nederzettingen, opiumhandel, etc.. Na het lezen van dit boek snap je niet waarom er overal in Nederland nog standbeelden staan van massamoordenaren en slavenhandelaren.
Alle verhalen (en dat zijn er nogal wat) zijn in chronologische volgorde geplaatst. Dit heeft tot gevolg dat het boek elke paar pagina's naar een ander werelddeel springt, hetgeen het nogal moeilijk maakt om in het boek te komen. Sommige verhalen schenen mij ook minder relevant binnen het overkoepelende thema van het boek. Zo nu en dan miste ik ook meer context (waarom werd de slavernij bijvoorbeeld afgeschaft en hoe is Indonesie precies onafhankelijk geworden) en is de constante focus op seks en erotiek niet echt nodig.
March 30, 2023
Op de kaft staat "Wat iedere Nederlander moet weten", daar ben ik het mee eens. Ik denk dat veel Nederlanders geen idee hebben van wat er allemaal in onze (overzeese) geschiedenis is gebeurd, door dit boek krijg je daar een beter beeld van.
Het is geen boek om in een keer uit te lezen, los van het feit dat het een dik boek is, is het ook een zwaar boek om te lezen. Het ene horrorverhaal na het andere. Pak het op, leg het weg... herhaal dit tot je het uit hebt en leer wat bij over de geschiedenis.
Het is geen boek om in een keer uit te lezen, los van het feit dat het een dik boek is, is het ook een zwaar boek om te lezen. Het ene horrorverhaal na het andere. Pak het op, leg het weg... herhaal dit tot je het uit hebt en leer wat bij over de geschiedenis.
December 31, 2023
I'm happy I read it to learn a bit more about our Dutch colonial history. That having been said, the book starts strong in the first chapter, but peters at the end. The topics still remain interesting and I've learned a lot throughout about topics they don't teach us at school, but the writing because a bit more dry and uninspired as the chapters go on.
It's an interesting book if you'd like a quick glance at Dutch colonial history. I'm happy I didn't pick up the longer version of this book, because the 'compact' one was dense enough.
It's an interesting book if you'd like a quick glance at Dutch colonial history. I'm happy I didn't pick up the longer version of this book, because the 'compact' one was dense enough.
September 30, 2024
Dit is geen boek om lekker te lezen, het is wel een grote opsomming van de Nederlandse koloniale geschiedenis. Het is dus zowel vanwege inhoud als vorm niet makkelijk te lezen. De opsomming van de Nederlandse oorlogszucht, uitbuiting, mensenhandel, vrouwenmisbruik, opiumhandel en oorlogsbuit geven duister weer hoe structureel de misdaden waren. Nu kennen veel mensen delen van deze geschiedenis, dit boek (ook deze compacte variant van het uitgebreide boek) somt in hoog tempo een totaalbeeld op.
Displaying 1 - 30 of 60 reviews