What do you think?
Rate this book
Kolja
Sint-Petersburg en de Tsjaikovski’s – een nieuwe grote historische roman van de meester in het genre
Kolja is acht jaar oud en doofstom als de gebroeders Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Zeventien jaar lang trekken zij met hem op. Reizend door Europa bevrijden zij de jongen uit zijn isolement.
Wanneer Pjotr Iljitsj in 1893 in Sint-Petersburg overlijdt, twijfelt Kolja, inmiddels 25, direct aan de officiële doodsoorzaak, cholera. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. Drie dagen – tot de staatsbegrafenis – heeft hij om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski’s, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen.
Kolja is acht jaar oud en doofstom als de gebroeders Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Zeventien jaar lang trekken zij met hem op. Reizend door Europa bevrijden zij de jongen uit zijn isolement.
Wanneer Pjotr Iljitsj in 1893 in Sint-Petersburg overlijdt, twijfelt Kolja, inmiddels 25, direct aan de officiële doodsoorzaak, cholera. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. Drie dagen – tot de staatsbegrafenis – heeft hij om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski’s, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen.
262 pages, Kindle Edition
First published January 1, 2017
65 people are currently reading
1573 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 241 reviews
January 15, 2018
Ik ben dol op de historische fictie van Japin. Dit maal is het onderwerp de totaal onverwachte en geheimzinnige dood van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski, de Russische componist. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van diens broer (Modest) en de dove protégé van de broer (Kolja). Liefde en eer, wat kunnen die toch mooi en verwoestend zijn.
October 29, 2017
Een prachtig boek over Tsjaikovksi, diens broer Modest en de dove pleegzoon van Modest, Kolja. Over grote thema’s (de dood, homoseksualiteit, de rol van taal, onvoorwaardelijke liefde, schaamte), maar leest ook als een detective, boeiend van begin tot eind met als hamvraag: waaraan en waarom is Tsjaikovski gestorven? Gebaseerd op een waargebeurd verhaal (en breed gedragen vermoedens) geeft het boek ook een goed beeld van een bepaalde tijd (eind 19e eeuw) en een bepaalde maatschappij (Rusland). Helaas nog steeds actueel qua thematiek.
January 17, 2019
Dit boek is zeer de moeite waard. Al was het maar om de prachtige taal die ik heb mogen proeven.
Wanneer een oud moedertje gevraagd werd, wanneer er zich iets had afgespeeld, antwoordde zij: "Ik meet niet meer in jaren, jongen, maar in liefdes, want dat zijn er minder..."
Ik kende het verhaal van Kolja helemaal niet, noch zijn rol in het leven van de gebroeders Tsjaikovski. Ook als oefening in geschiedschrijving met biografische inslag, vind ik het boek meer dan geslaagd.
Al bij al een ervaring, zoals ik er lang geen meer heb meegemaakt.
Een absolute aanrader.
Wanneer een oud moedertje gevraagd werd, wanneer er zich iets had afgespeeld, antwoordde zij: "Ik meet niet meer in jaren, jongen, maar in liefdes, want dat zijn er minder..."
Ik kende het verhaal van Kolja helemaal niet, noch zijn rol in het leven van de gebroeders Tsjaikovski. Ook als oefening in geschiedschrijving met biografische inslag, vind ik het boek meer dan geslaagd.
Al bij al een ervaring, zoals ik er lang geen meer heb meegemaakt.
Een absolute aanrader.
September 5, 2019
“Mond op mond word ik het best verstaan”- Kolja
Hoofdpersoon Kolja is doof en wordt door de jongere broer van de beroemde componist Tsjaikovski, Modest, opgevoed omdat zijn ouders geen raad weten met de opvoeding van hun “gehandicapte” zoon. De relatie tussen Modest en Kolja, met inkijkjes in het leven van geniale broer Piotr, wordt door middel van dagboekfragmenten uit de doeken gedaan terwijl de andere verhaallijn zich focust op Kolja die zich eind 19e eeuw vastbijt in het verdachte overlijden van de Piotr Tsjaikovski. Het boek kwam voor mijn gevoel sloom op gang, er gebeurt eerst niet zo veel, hoewel het meteen wel duidelijk wordt dat er iets verborgen wordt voor Kolja.
Kolja zijn jeugd is interessant weergegeven, met veel aandacht voor de methodes, die dan nog in de kinderschoenen staan, om doven te bereiken en op te voeden, en ook met veel inkijkjes in de “casual cruelty” die begaan werd tegen dat soort kinderen, waarvan men toen toch dacht dat er ook geestelijk iets mis mee was. De relatie tussen Juffrouw Jersjova en Modest is verder best tragisch weergeven, waarbij ook geldt dat ik voor het lezen van dit boek niet wist dat beide Tsjaikovski’s homoseksueel waren. De permanente kans op vervolging, en de hypocrisie in de bovenlagen van de adellijke Russische samenleving zolang er geen schriftelijk bewijs is, worden mooi door Japin uitgewerkt.
Uiteindelijk is dit punt ook de crux om de dood van Piotr te begrijpen, hoewel ik de ontknoping van deze verhaallijn niet echt spannend vond (de hints waren vanaf het begin al vrij duidelijk). Ook vond ik dat Kolja wel erg makkelijk alles rondom de dood van Piotr boven water kreeg en iedereen aan het praten kreeg. Waarbij het niet hielp dat de Russische namen voor mij snel door elkaar heen gingen lopen en ik geregeld me afvroeg wie nu wie aan het verhoren was.
Ik vond Kolja een mooi maar wel duidelijk geconstrueerd boek, in de zin dat ik de reacties van de personages op elkaar, vooral op de verhoortechnieken van Kolja, niet natuurlijk vond overkomen. Ik miste een stukje spanning maar vond vooral de dagboekfragmenten en de relatie tussen Modest en de opgroeiende Kolja die hierin werd geschetst erg goed. Ergens tussen 3 en 3,5 ster voor mij.
Hoofdpersoon Kolja is doof en wordt door de jongere broer van de beroemde componist Tsjaikovski, Modest, opgevoed omdat zijn ouders geen raad weten met de opvoeding van hun “gehandicapte” zoon. De relatie tussen Modest en Kolja, met inkijkjes in het leven van geniale broer Piotr, wordt door middel van dagboekfragmenten uit de doeken gedaan terwijl de andere verhaallijn zich focust op Kolja die zich eind 19e eeuw vastbijt in het verdachte overlijden van de Piotr Tsjaikovski. Het boek kwam voor mijn gevoel sloom op gang, er gebeurt eerst niet zo veel, hoewel het meteen wel duidelijk wordt dat er iets verborgen wordt voor Kolja.
Kolja zijn jeugd is interessant weergegeven, met veel aandacht voor de methodes, die dan nog in de kinderschoenen staan, om doven te bereiken en op te voeden, en ook met veel inkijkjes in de “casual cruelty” die begaan werd tegen dat soort kinderen, waarvan men toen toch dacht dat er ook geestelijk iets mis mee was. De relatie tussen Juffrouw Jersjova en Modest is verder best tragisch weergeven, waarbij ook geldt dat ik voor het lezen van dit boek niet wist dat beide Tsjaikovski’s homoseksueel waren. De permanente kans op vervolging, en de hypocrisie in de bovenlagen van de adellijke Russische samenleving zolang er geen schriftelijk bewijs is, worden mooi door Japin uitgewerkt.
Uiteindelijk is dit punt ook de crux om de dood van Piotr te begrijpen, hoewel ik de ontknoping van deze verhaallijn niet echt spannend vond (de hints waren vanaf het begin al vrij duidelijk). Ook vond ik dat Kolja wel erg makkelijk alles rondom de dood van Piotr boven water kreeg en iedereen aan het praten kreeg. Waarbij het niet hielp dat de Russische namen voor mij snel door elkaar heen gingen lopen en ik geregeld me afvroeg wie nu wie aan het verhoren was.
Ik vond Kolja een mooi maar wel duidelijk geconstrueerd boek, in de zin dat ik de reacties van de personages op elkaar, vooral op de verhoortechnieken van Kolja, niet natuurlijk vond overkomen. Ik miste een stukje spanning maar vond vooral de dagboekfragmenten en de relatie tussen Modest en de opgroeiende Kolja die hierin werd geschetst erg goed. Ergens tussen 3 en 3,5 ster voor mij.
November 24, 2020
Ik heb dit boek al eens eerder gelezen. Toen miste ik echter wat. Daarom heb ik er nu naar geluisterd. Dat doe ik meestal met de boeken van Arthur Japin, omdat ik dat leuker vind. Hij leest de boeken zelf voor en voor mij maakt dat ik dan meer van het verhaal geniet. Het is een interessant verhaal. Al had ik soms moeite om de vele personages uit elkaar te houden.
Het leuke aan de boeken van Arthur Japin vind ik dat zijn boeken op waargebeurde feiten zijn gebaseerd en dat er bestaande personen in voorkomen, ook al is het verhaal fictie. Daarom ben ik ook fan van zijn boeken. Hoewel de officiële lezing is dat Tsjaikovski aan cholera is overleden weet Arthur Japin wel een geloofwaardig verhaal neer te zetten. Overigens zijn er veel overeenkomsten met corona en cholera. Dat maakt dat het toch wel apart is om zo’n verhaal juist nu in deze periode te lezen.
Het leuke aan de boeken van Arthur Japin vind ik dat zijn boeken op waargebeurde feiten zijn gebaseerd en dat er bestaande personen in voorkomen, ook al is het verhaal fictie. Daarom ben ik ook fan van zijn boeken. Hoewel de officiële lezing is dat Tsjaikovski aan cholera is overleden weet Arthur Japin wel een geloofwaardig verhaal neer te zetten. Overigens zijn er veel overeenkomsten met corona en cholera. Dat maakt dat het toch wel apart is om zo’n verhaal juist nu in deze periode te lezen.
September 1, 2018
Ik vind het idee echt geniaal. De dood van Tsjaikovski is een raadsel en dus een fantastische gebeurtenis om een roman over te schrijven.
Over de uitvoering ben ik echter wat minder te spreken. Japin heeft ervoor gekozen om veel aandacht te besteden aan de relatie tussen Kolja en Modest in het 'heden'. Deze relatie liet mij eigenlijk volledig koud. Dit komt voornamelijk omdat er in de notities van Modest zo snel over de opvoeding van Kolja heen wordt gevlogen, dat je niet de kans krijgt om echt waarde aan die relatie te gaan hechten. Ik had veel liever willen lezen over de strijd die nodig was om Kolja te leren praten, dan over allemaal willekeurige passages in verschillende landen die eigenlijk niet zo veel toevoegen. Dit had er ook voor gezorgd dat je je meer emotioneel betrokken voelt bij de personages.
Zoals Bregje ook al gezegd heeft, is het al redelijk snel duidelijk wat er ongeveer gebeurd is met Pjort Iljitsj en verslapt je aandacht daarna snel. Ik moest de laatste 100 pagina's echt wel doorzetten om het boek nog uit te krijgen.
Kolja kan je veel inzicht geven in de dood van Tsjaikovski en is ook zeker een aanrader als je je in zijn leven interesseert. Als je gewoon zin hebt om lekker een boek te lezen, zou ik toch een ander boek pakken.
Over de uitvoering ben ik echter wat minder te spreken. Japin heeft ervoor gekozen om veel aandacht te besteden aan de relatie tussen Kolja en Modest in het 'heden'. Deze relatie liet mij eigenlijk volledig koud. Dit komt voornamelijk omdat er in de notities van Modest zo snel over de opvoeding van Kolja heen wordt gevlogen, dat je niet de kans krijgt om echt waarde aan die relatie te gaan hechten. Ik had veel liever willen lezen over de strijd die nodig was om Kolja te leren praten, dan over allemaal willekeurige passages in verschillende landen die eigenlijk niet zo veel toevoegen. Dit had er ook voor gezorgd dat je je meer emotioneel betrokken voelt bij de personages.
Zoals Bregje ook al gezegd heeft, is het al redelijk snel duidelijk wat er ongeveer gebeurd is met Pjort Iljitsj en verslapt je aandacht daarna snel. Ik moest de laatste 100 pagina's echt wel doorzetten om het boek nog uit te krijgen.
Kolja kan je veel inzicht geven in de dood van Tsjaikovski en is ook zeker een aanrader als je je in zijn leven interesseert. Als je gewoon zin hebt om lekker een boek te lezen, zou ik toch een ander boek pakken.
November 17, 2017
Zijn roman Vaclav vond ik erg goed en jaren geleden helemaal De zwarte met het witte hart, maar deze roman valt erg tegen. Een scene neerzetten dat kan Japin als geen ander en het begin is dan ook ijzersterk. Maar al die 'levenswijsheden' die hij zijn personages meent te moeten laten debiteren! Af en toe tenenkrommend. Ze kunnen zo in de Margriet. En enige koketterie over de homoseksualiteit van de romanpersonages is de auteur ook niet vreemd. Schmieren op papier in plaats van op het toneel. Daarbij is de plot ook niet bijzonder spannend al doet Japin zijn best om de clou zolang mogelijk te verhullen.
August 26, 2020
Heerlijk boek en mijn eerste Japin. Er zullen er zeker volgen …..
Japin vertelt zijn verhaal vanuit de doofstomme Kolja. Als achtjarige jongen kwam hij in aanraking met de gebroeders Tsjaikovski, toen Modest – de broer van Pjotr – zijn opvoeder werd. Hij werd door de broers meegenomen naar Europa, leerde spreken en ‘luisteren’ en vond zijn vrijheid terug. Nu, in het jaar 1893, is Pjotr dood. Kolja gaat, aangespoord door een brief van de dode componist, naar de stad om zijn opvoeders op te zoeken. Vrijwel meteen stelt hij vraagtekens bij de doodsoorzaak van Pjotr. Cholera lijkt het niet te zijn, volgens hem..
De kracht van Kolja blijkt direct te liggen in het door Japin weergeven tijdsbeeld: Rusland is oud, conservatief en zeer zeker niet open. Cholera is een verschrikkelijke ziekte, maar nog erger is zelfmoord. Het is het beste om zoiets te verdoezelen. Als progressieve lezer waan je je in een wereldvreemde tijd. Een wereld die tegelijkertijd actueler is dan ooit: homoseksualiteit, ‘in een mal geduwd worden’ en ‘anders zijn’ blijkt op veel plaatsen nog steeds een taboe:
Japin vertelt zijn verhaal vanuit de doofstomme Kolja. Als achtjarige jongen kwam hij in aanraking met de gebroeders Tsjaikovski, toen Modest – de broer van Pjotr – zijn opvoeder werd. Hij werd door de broers meegenomen naar Europa, leerde spreken en ‘luisteren’ en vond zijn vrijheid terug. Nu, in het jaar 1893, is Pjotr dood. Kolja gaat, aangespoord door een brief van de dode componist, naar de stad om zijn opvoeders op te zoeken. Vrijwel meteen stelt hij vraagtekens bij de doodsoorzaak van Pjotr. Cholera lijkt het niet te zijn, volgens hem..
De kracht van Kolja blijkt direct te liggen in het door Japin weergeven tijdsbeeld: Rusland is oud, conservatief en zeer zeker niet open. Cholera is een verschrikkelijke ziekte, maar nog erger is zelfmoord. Het is het beste om zoiets te verdoezelen. Als progressieve lezer waan je je in een wereldvreemde tijd. Een wereld die tegelijkertijd actueler is dan ooit: homoseksualiteit, ‘in een mal geduwd worden’ en ‘anders zijn’ blijkt op veel plaatsen nog steeds een taboe:
October 24, 2019
Idee was leuk, vooral met de dagboekfragmenten, maar die dramatiek in de schrijfstijl is niet aan mij besteed. En dan die verschillende manieren om één en dezelfde persoon aan te duiden! Heel Russisch, maar ook heel irritant (bijvoorbeeld “Johannes Lulhannes”, “Johannes”, “Jona” én “Jonatje”).
October 19, 2017
Heerlijk boek om te lezen. Japin weet altijd een mooi verhaal te weven rond waar gebeurde feiten.
January 20, 2018
Weer genoten van Japin! Een spannend muzikaal verhaal met prachtige zinnen! De dood van Tsjaikovski intrigeert me en ga zeker wat opzoekwerk doen...
November 26, 2020
Ik heb al jaren een soort haat-liefde verhouding met de boeken van Arthur Japin, al weet ik niet precies waarom. Maar hoe meer ik van hem lees, des te meer ik zijn stijl ga waarderen.
In Kolja heeft hij een handige methode gevonden om via de dagboekfragmenten van Modest meer informatie over het verleden te geven wat nodig is om het "heden" te begrijpen. Verleden tijd en tegenwoordige tijd komen steeds dichter bij elkaar.
Er waren wel momenten dat ik dacht jaja nu weet ik het wel, nu kan ik al die typetjes wel uittekenen, maar dan kwam er af en toe toch weer een gebeurtenis of een paar uitspraken die mijn gevoel weer de positieve kant opstuurden.
Wat zit hier een waanzinnnige hoeveelheid research in! Dat wil je als lezer nog wel eens vergeten. De historische context maakt het verhaal extra interessant. En wat er nu "waar" is en wat er door Japin aan toegevoegd is, is niet eens zo heel interessant. Het zit goed in elkaar en leest het vlot weg.
In Kolja heeft hij een handige methode gevonden om via de dagboekfragmenten van Modest meer informatie over het verleden te geven wat nodig is om het "heden" te begrijpen. Verleden tijd en tegenwoordige tijd komen steeds dichter bij elkaar.
Er waren wel momenten dat ik dacht jaja nu weet ik het wel, nu kan ik al die typetjes wel uittekenen, maar dan kwam er af en toe toch weer een gebeurtenis of een paar uitspraken die mijn gevoel weer de positieve kant opstuurden.
Wat zit hier een waanzinnnige hoeveelheid research in! Dat wil je als lezer nog wel eens vergeten. De historische context maakt het verhaal extra interessant. En wat er nu "waar" is en wat er door Japin aan toegevoegd is, is niet eens zo heel interessant. Het zit goed in elkaar en leest het vlot weg.
February 17, 2023
Het ontbrak Japin blijkbaar aan inspiratie in verhalend opbouwen na 'De Gevleugelde', toch een dik applaus voor 'Kolja'. De homo-erotisch getinte dovemansbeeldspraak is lyrisch geschreven maar verveelt na 150 pagina's bijna even hard als een zomerse F.C. De Kampioenen-avond. Niettemin is de historische nauwkeurigheid waarmee Pjotr Iljitsj Tsjaikovski's entourage tot leven komt in dit verhaal pure klasse.
December 11, 2018
Het lijkt wel of Arthur Japin een voorliefde heeft om de hoofdpersoon van zijn romans de positie van buitenstaander te laten innemen. Neemt dat de karakters voor ons in – best wel. In ‘De zwarte met het witte hart’ betreft het ras, in ‘Een schitterend gebrek’ een vorm van mismaaktheid, in ‘De overgave’ is het een gevangene, in de twee verhalen van ‘Klank van sneeuw’ zijn mensen op zoek naar erkenning, in ‘De grote wereld’ is dat laatste het geval met kleine mensen.
En in deze roman ‘Kolja’ van Arthur Japin gaat het om het (aanvankelijke) isolement door doofheid, waarbij tegenover de maatschappelijke integratie van de tot spreken gebrachte dove de verscherpte houding van het publiek wordt geplaatst jegens homoseksualiteit, een groot taboe in het Rusland van de vertelde tijd, die loopt van 1875 tot 1893. Omdat het verhaal in dat verleden speelt, met als mede-hoofdpersonen de broers Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovsky, wordt Kolja een historische roman genoemd. Naar de m.i. voornaamste inhoud, de motieven, de persoonlijke en maatschappelijke verhoudingen, valt voor mij het accent meer op de sociale omstandigheden, de publieke opinie, de kracht van vriendschap, de karakterontwikkeling van het titelpersonage, en daarmee is Kolja voor mij vooral een psychologische roman. Wat verhaald wordt, krijgt zeker historische context, maar relatief summier – ook dit laatste bedoel ik niet negatief. Een keur aan belangrijke Russen passeert de revue, best interessant.
Kolja’s speurtocht naar Pjotr Tsjaikovsky’s dood geeft voortgang aan het verhaal; van stuwing en versnellingen als in een thriller is nauwelijks sprake, intrigerend en boeiend is deze voorgrond-verhaallijn zeker wel.
Wat Japin vooral goed doet, is het portretteren van een dove: niet als iemand met een gebrek, maar iemand met een iets anders getinte waarneming van de werkelijkheid. De volwaardigheid van doven blijkt uit het feit dat men hen kan leren spreken en, belangrijk in een omgeving vol muziek, het op eigen wijze ervaren van geluid, zowel op zichzelf als hoe (muziek)geluid zijn uitwerking heeft bij het waarnemende publiek.
Als geheel een geslaagde roman. JM
En in deze roman ‘Kolja’ van Arthur Japin gaat het om het (aanvankelijke) isolement door doofheid, waarbij tegenover de maatschappelijke integratie van de tot spreken gebrachte dove de verscherpte houding van het publiek wordt geplaatst jegens homoseksualiteit, een groot taboe in het Rusland van de vertelde tijd, die loopt van 1875 tot 1893. Omdat het verhaal in dat verleden speelt, met als mede-hoofdpersonen de broers Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovsky, wordt Kolja een historische roman genoemd. Naar de m.i. voornaamste inhoud, de motieven, de persoonlijke en maatschappelijke verhoudingen, valt voor mij het accent meer op de sociale omstandigheden, de publieke opinie, de kracht van vriendschap, de karakterontwikkeling van het titelpersonage, en daarmee is Kolja voor mij vooral een psychologische roman. Wat verhaald wordt, krijgt zeker historische context, maar relatief summier – ook dit laatste bedoel ik niet negatief. Een keur aan belangrijke Russen passeert de revue, best interessant.
Kolja’s speurtocht naar Pjotr Tsjaikovsky’s dood geeft voortgang aan het verhaal; van stuwing en versnellingen als in een thriller is nauwelijks sprake, intrigerend en boeiend is deze voorgrond-verhaallijn zeker wel.
Wat Japin vooral goed doet, is het portretteren van een dove: niet als iemand met een gebrek, maar iemand met een iets anders getinte waarneming van de werkelijkheid. De volwaardigheid van doven blijkt uit het feit dat men hen kan leren spreken en, belangrijk in een omgeving vol muziek, het op eigen wijze ervaren van geluid, zowel op zichzelf als hoe (muziek)geluid zijn uitwerking heeft bij het waarnemende publiek.
Als geheel een geslaagde roman. JM
February 24, 2018
*2,5
Blij dat ik deze uit heb. Het kostte me echt moeite. Ik heb zelfs overwogen om maar gewoon te stoppen halverwege. Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan, want op het einde werd het beter. Alles kwam plotseling samen en ik zag de verbanden beter.
Dat was namelijk een van de problemen; ik snapte het verhaal (dat trouwens op waargebeurde feiten gebaseerd is) niet zo goed. Ik kreeg niet alles wat er gebeurde goed mee. Dit komt wellicht ook doordat ik moeite had met het onthouden van de Russische namen (helaas kwam ik er pas over de helft van het boek achter dat er achterin het boek een ‘Dramatis personae’ staat).
Het verhaal sprak me niet zo aan op de een of andere manier. Ik ervoer het als oppervlakkig en als een verhaal waarin weinig gebeurt. Wat niet het geval is, men reist bijvoorbeeld van Oekraïne, naar Frankrijk, Italië, Georgië en Rusland. Ik denk dat het aan de schrijfstijl lag, dit mij dus niet zo lag. Ik werd niet meegezogen in het verhaal, vond het niet ontroerend. Hoewel Japin erg zijn best doet om de clou tot het eind te bewaren, vond ik het ook niet spannend.
Ik vond de stukjes over doofheid overigens wel erg interessant, dat gaf een goede twist aan het verhaal. Ook de afwisseling tussen dagboekfragmenten en 'heden' vond ik fijn. Het boek leest hierdoor erg vlot. De timing van de twee verhalen was knap op elkaar afgestemd.
Blij dat ik deze uit heb. Het kostte me echt moeite. Ik heb zelfs overwogen om maar gewoon te stoppen halverwege. Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan, want op het einde werd het beter. Alles kwam plotseling samen en ik zag de verbanden beter.
Dat was namelijk een van de problemen; ik snapte het verhaal (dat trouwens op waargebeurde feiten gebaseerd is) niet zo goed. Ik kreeg niet alles wat er gebeurde goed mee. Dit komt wellicht ook doordat ik moeite had met het onthouden van de Russische namen (helaas kwam ik er pas over de helft van het boek achter dat er achterin het boek een ‘Dramatis personae’ staat).
Het verhaal sprak me niet zo aan op de een of andere manier. Ik ervoer het als oppervlakkig en als een verhaal waarin weinig gebeurt. Wat niet het geval is, men reist bijvoorbeeld van Oekraïne, naar Frankrijk, Italië, Georgië en Rusland. Ik denk dat het aan de schrijfstijl lag, dit mij dus niet zo lag. Ik werd niet meegezogen in het verhaal, vond het niet ontroerend. Hoewel Japin erg zijn best doet om de clou tot het eind te bewaren, vond ik het ook niet spannend.
Ik vond de stukjes over doofheid overigens wel erg interessant, dat gaf een goede twist aan het verhaal. Ook de afwisseling tussen dagboekfragmenten en 'heden' vond ik fijn. Het boek leest hierdoor erg vlot. De timing van de twee verhalen was knap op elkaar afgestemd.
April 18, 2021
Japin neemt je mee naar Rusland op het einde van de 19de eeuw. Modest Tsjaikovski, de broer van componist Pjotr, ontfermt zich over Kolja, 8 jaar, zoon van een adellijke familie en doofstom. Modest leert Kolja praten en voedt hem op. Prachtige schets van de culturele en maatschappelijke elite in Petersburg en Europa. Heerlijk hoe Japin de tegenstellingen beschrijft, tussen de strikte regels van die tijd en de losbandigheid, en hoe verschillende milieus nu eens botsen en dan weer nauwe banden opbouwen. En aangezien Kolja moet leren praten is er veel aandacht voor taal en daarbovenop komt de meesterlijke schrijfstijl van Japin.
January 3, 2018
De afwisseling tussen vroeger en nu is goed gekozen, omdat er een raadsel is dat het verleden nodig heeft om opgelost te worden. Toch viel het boek me een beetje tegen. Ik ben te ongeduldig voor de gesprekken die Kolja met verschillende mensen heeft om uit te pluizen wat er is gebeurd. Tegelijkertijd ben ik te lui om actief mee te puzzelen.
https://lalageleest.wordpress.com/201...
https://lalageleest.wordpress.com/201...
May 7, 2018
(Bevat geen spoilers)
Ik kom er gewoon maar niet over uit hoe geweldig ik dit boek vind! Het hele boek vond ik goed, maar het einde was ontroerend en zo mooi.
Normaal vind ik het lastig om Japin te lezen, maar dit boek leest redelijk gemakkelijk weg. Dit omdat meteen vanaf het begin de karakters tot leven komen. Tot aan het einde wordt je aandacht vastgehouden, het blijft tot aan het eind spannend.
Echt een ENORME aanrader!
Ik kom er gewoon maar niet over uit hoe geweldig ik dit boek vind! Het hele boek vond ik goed, maar het einde was ontroerend en zo mooi.
Normaal vind ik het lastig om Japin te lezen, maar dit boek leest redelijk gemakkelijk weg. Dit omdat meteen vanaf het begin de karakters tot leven komen. Tot aan het einde wordt je aandacht vastgehouden, het blijft tot aan het eind spannend.
Echt een ENORME aanrader!
February 7, 2018
Een interessant verhaal, vooral omdat ik niets wist over het privéleven van Tsjaikovski. Zeker niet over de vraagtekens rond zijn dood. Japin weet er een mooi verhaal van te maken. Ik twijfelde tussen drie en vier sterren, maar vooruit. Omdat er weer parels van zinnen in staan.
February 5, 2018
Arthur Japin doet het weer!
July 23, 2020
Fascinerend boek over de broers Tsjaikovski, dat opgebouwd is als een soort detective. Op zich had dat voor mij niet gehoeven (het is vrij snel duidelijk welke kant het gaat opgaan, vond ik), maar dat neemt niet weg dat dit boek mij heel wat leerde (en deed opzoeken) - o.a. over de problematiek rond homoseksualiteit in Rusland -, terwijl het door het vlotte en mooie taalgebruik helemaal niet zo voelde.
August 20, 2022
Heerlijk om weer een historische roman van Japin te lezen, van genoten :)
July 27, 2024
Prachtig en ontroerend voorgelezen door Japin
January 14, 2018
Leven en dood van de componist Tsjaikowski, verteld door twee mensen die heel dicht bij hem stonden: zijn broer Modest en diens beschermeling Nikolaj Konradi. Zoals we gewoon zijn van Arthur Japin: gedegen resaerch, mooie taal en levenswijsheid om bij te houden: ‘Wat is dat aan de liefde, die behoefte haar onophoudelijk te bevestigen? En als wij onszelf herhalen, is dat dan om de ander van ons gevoel te verezkeren of onszelf? Het één noch het ander is toch zeker nodig? En toch doet het ons goed, onmisbare dwaasheid, zoals het de hypochonder geruststelt, telkens even naar zijn hart te luisteren om te weten of het nog wel klopt.’ En dan nog het thriller-aspect: pas op het einde kwam ik te weten hoe Pjotr Tsjaikowski werkelijk gestorven is. Twijfel tussen 4 of 5 sterren.
Read
December 21, 2017Heel mooi boek - Aanrader! Een heel aangename vertelstijl en boeiend onderwerp. Ben benieuwd naar A. Japin's andere boeken...
May 17, 2021
Wat een prachtig geschreven boek. Het boek trok me aanvankelijk door mijn liefde voor Tchaikovsky, maar het was uiteindelijk veel meer dan dat wat zorgde dat ik maar door bleef lezen. Makkelijk te lezen maar op momenten enorm poëtisch, ik kijk ernaar uit meer van Japin te lezen.
March 28, 2019
Historische roman en detective ineen.
Japin is een boeiende verteller.
Vooral de dagboekfragmenten van Modest Tsjaikovksi die de dove Kolja leert spreken, lezen en schrijven brachten voor mij een hele wereld (uit mijn vorige beroepsleven) terug. Wat een krachttoer moet dat geweest zijn, zowel voor Modest als Kolja zelf.
Japin is een boeiende verteller.
Vooral de dagboekfragmenten van Modest Tsjaikovksi die de dove Kolja leert spreken, lezen en schrijven brachten voor mij een hele wereld (uit mijn vorige beroepsleven) terug. Wat een krachttoer moet dat geweest zijn, zowel voor Modest als Kolja zelf.
June 11, 2023
De woorden van Arthur Japin, een fascinerende geschiedenis rondom de dood van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski, veel inzicht en empathie over leven met een gehoorbeperking en de betekenis die taal dan heeft, naast een historische roman ook elementen van een detective. Dit boek heeft alles, hele fijne leeservaring!
July 7, 2024
Heel erg lang over gedaan.
Maar wel heel erg van genoten.
Een aanrader voor Tchaikovsky-liefhebbers!
Maar wel heel erg van genoten.
Een aanrader voor Tchaikovsky-liefhebbers!
Displaying 1 - 30 of 241 reviews