Over de hele breedte van de muur zijn gifgroene letters opgelicht. Met elke tel zwelt het groen feller aan totdat het een zachte gloed de ruimte in werpt en nalaat op op onze gezichten. Ik lees de woorden op de muur één, tien, honderd keer, maar ze krijgen geen betekenis in mijn hoofd.
ELIMINEER DE HELFT OM DE ANDEREN TE LATEN LEVEN.
Ik kijk naar de andere personen en voel mijn huid in een harnas veranderen. Ik kan niet dood. Ik mag niet dood. Ik heb nauwelijks geleefd. Wanneer de zestienjarige Chleo van Doren wakker wordt in een vochtige garage weet ze meteen dat het mis is. Ze is opgesloten met negen anderen, waaronder een junk, een oude man in een rolstoel en een baby. Elimineer de helft om de anderen te laten leven, luidt de boodschap. Maar hoe overtuig je anderen ervan dat je de moeite waard bent, als je dat zelf eigenlijk niet vindt?
3,5 sterren. Het is een spannende YA-thriller en ik heb hem in 1 ruk uitgelezen. Waarom dan toch geen 4 sterren? Misschien viel er meer mee te doen. Ik denk maar aan bvb dat je ook kon kijken in het hoofd van iemand anders of geheimzinnige hoofdstukjes over diegene die deze 10 mensen had opgesloten.
4/5 Wat een heftig verhaal! Het was niet zoals verwacht, maar zo ontzettend spannend en verdrietig en het zet mij inderdaad aan het denken over zwakkere en sterke mensen. Ontzettend knap geschreven
10 mensen worden in een bus bedwelmd en gedropt in een loods. Op de muur verschijnen lichtgevende letters: elimineer de helft om de rest te laten leven. Is dit een grap? Nee, dat is het niet. Hoe zorg je ervoor dat je zelf in leven blijft? Wie bepaalt wie er de moeite waard is? Wie heeft het recht om verder te leven?
Een echte YA thriller. Spannend tot op het laatste moment. In het begin waren het onvoorspelbare gebeurtenissen, maar later zag je de plottwists wel aankomen naarmate je het verhaal beter begreep.
Ik vond de onderliggende boodschappen wel echt goed: wat maakt jouw leven het waard? Haal jij alles uit het leven? Dit zet je wel even aan het denken. En wie zou ik jouw top 5 staan? Poeh, zoveel verschillende redenen, maar niet een is er goed.
Ik vond het echt een leuk boek om te lezen en het las als een speer. Maar het einde, de epiloog, daar baalde ik wel een beetje van. Te nietszeggend, je blijft met vragen achter.
Leuk boek, interessant en origineel. Een mooie 4 sterren.
3,5 sterren. Erg goed en vooral enorm intrigerend boek dat me heel erg aan het denken heeft gezet over grote en kleine ethische vraagstukken en dilemma's, maar ook over de menselijke psyche en keuzes die worden gemaakt. Spannend en heftig, maar het bleef voor mijn gevoel ook vrij afstandelijk: het lukte me niet echt om een band op te bouwen met de personages. Misschien ook een beetje doordat het zo lastig is om me de realiteit van de situatie echt voor te stellen. Hoe dan ook heeft Bakhuis een knap staaltje psychologische thriller neergezet en eerlijk is eerlijk: voor zo'n verhaal als dit is lef nodig. Uitgebreide recensie: http://thebookreview.nl/recensies/thr...
Denk je eens in: je zit in een ruimte met negen andere mensen en vijf van die mensen moet geëlimineerd worden zodat de rest kan blijven leven. Wat doe je dan? De spanning en angst zijn goed voelbaar in het boek, de manier van schrijven is zo goed dat je alleen maar door wilt lezen. Dit was een boek waar ik aan bleef denken, ook al was ik aan het werk. Een boek waaruit ik graag nog een paar hoofdstukken extra las, lopend van de bus naar mijn werk.
De personages zijn allemaal goed uitgewerkt, het ene personage beviel mij wat beter dan de andere, maar dat is precies zoals de personages moesten zijn. En dan dat einde: deze ontknoping zag ik echt niet aankomen. Ik wilde sneller dan snel lezen, maar toch ook weer niets overslaan, want anders zou ik dingen missen. Dit is een boek wat je meesleept en echt aan je vreet: want wat doet het met een mens als je binnen een bepaalde tijd de helft moet vermoorden? Als je denkt dat het wat rustiger wordt of iets menselijker, komt er gewoon nog iets bovenop.
Ik ben onder de indruk van dit zenuwslopende en af en toe beklemmende verhaal, wat een boek! Mijn complimenten. Voor 100% het lezen waard!
5 sterren. Dit onderwerp is iets om over na te denken, want hoe ver gaan we in deze wereld?
Bij herlezen zit ik toch wel meer op de 3 / 3+ ⭐️ Misschien omdat ik ‘m nu meer lees met de YA-leesclubbril en het echt een tof boek is om te bespreken. Juist door het grote ethische dilemma.
***
Eerste review: Het idee is tof en een bizar ethisch experiment: zet tien mensen in een afgesloten ruimte, zeg dat ze de helft moeten elimineren om de anderen te redden en kijk wat er gebeurt.
De plottwist zag ik (helaas) aankomen, maar hij is desondanks leuk! Als er nog iets meer eindredactie overheen was gegaan en de taal- en stijlmissers eruit waren gehaald, was ik misschien richting de 3 / 3.5 sterren gegaan, maar ik zit nu ergens tussen de 2.5 / 3 sterren. Vermakelijk, vlot leesvoer, maar ik zou ‘m niet aanraden zoals ik andere boeken wel aanraad. I’ve read better :)
Ik realiseer me net dat ik nog niet eens een recensie hierover heb geschreven. Niet dat ik er veel over te zeggen heb buiten het feit dat het boek 100% het lezen waard is. Het is spannend (zenuwslopend zelfs) en zet je echt aan het denken. Daarnaast is Danielle Bakhuis een schat van een mens en vond ik het leuk om na het lezen van het boek met haar te kunnen kletsen en daardoor meer inzicht te krijgen in het boek en het schrijfproces. Dit maakte het voor mij nog bijzonderder (is dat een woord?).
English below. ( maybe not perfect 😁). Wat een ziek boek is dit.En dat bedoel ik positief. Dit boek is een mindfuck. Je hebt het idee als je er bij bent. De gevoelens die de hoofdpersoon heeft zijn zo goed overgebracht op papier dat dit boek me regelmatig kippenvel gaf. Voor het eerst was ik oprecht ontdaan door de dood van een persoon in het boek. Het einde zag ik al wel aankomen, de dader had ik al meteen door, maar dat is geen issue hier. Het gaat om de ontzettende rollercoaster van emoties. Goed boek, goed verhaal en heel goed geschreven.
This book is sick. And that is a complement. This story is a mindfuck full of emotions. It gave me goosebumps. It made me cry when a person died in the story ( I hardly cry when reading a book ). It i a emotional rollercoaster. The story is about a groupof people waking up in a garage with the message, kill half of the group and the rest is free to go. But who is able to kill other people. And is your life worth living? This book is a good book, I could feel every emotion.
Sja.. Ik vond het een beetje Saw voor jongeren ofzo? Er zaten goede vraagstukken in, maar alles bleef te oppervlakkig. Erg jammer, want er had echt heel veel uitgehaald kunnen worden. 2-2,5*.
"Neem het leven gulzig, Chleo. Met twee handen tegelijk."
Wat een verhaal! Een hele nieuwe setting. Zoiets heb ik nog nooit gelezen. Heel spannend en moeilijk - heel moeilijk - weg te leggen. Ik had dit boek het liefst in één ruk uitgelezen, maar door de dagelijkse verplichtingen was dat niet evident. Ik stond er wel een kwartiertje vroeger voor op - om 4u45 ipv om 5u -, om toch een kwartier langer te kunnen lezen vooraleer ik naar het werk vertrok.
Je leert de personages kennen en hebt meteen favorieten en deze die je als lezer het liefst meteen geëlimineerd ziet.
En dan gebeurt er iets, geheel onverwacht, iets wat ik totaal niet had zien aankomen en ja, ik pinkte een traantje weg want dit kon toch helemaal niet?
Tegen het einde van het verhaal, wanneer het hoe en waarom uitkomt, begon ik mij net daarvoor al een welbepaalde vraag te stellen. Nu nog, 2 dagen na het uitlezen, verwonder ik mezelf erover dat het niet eerder bij me opkwam. Het leek zo logisch!
Hier en daar merkte ik taalfoutjes op. Meestal lees ik daar los over, maar er ontbrak soms een woord waardoor ik de zin dan eens moest herlezen.
Een boek die in mijn collectie blijft, want ik ga die zeker nog herlezen!
Goed nieuws: het was beter dan ik had verwacht. Ik dacht eigenlijk dat dit een of andere goedkope Hongerspelen-rip-off ging zijn, maar dat was het dus niet. Niet echt, in elk geval. Het was veel meer een gedachte-experiment, een ethisch vraagstuk. Op zich is dat wel eens leuk dat er zo'n boeken zijn, maar mij persoonlijk trekt dat niet zo heel erg aan. Als je daar wel voor te vinden bent, zou ik dit wel aanraden. Het was wel goed geschreven, en gelukkig niet in van dat stram Nederlands waar schrijvers in de Lage Landen nogal eens last van hebben. Jammer dat er nogal wat fouten in zijn blijven staan - de meeste zullen niet opvallen als je geen talenopleiding hebt gevolgd, maar als je dat wel hebt gedaan, dan frons je een redelijk aantal keer je wenkbrauwen. En ook een paar hele rare anglicismen - 'Deal ermee'? Ehm, nee, liever niet als je mij de keus laat. Er zat op het einde een knappe twist in, al vond ik een deel van de uitleg van degene die alles bedacht heeft niet helemaal realistisch. Maar goed. Hopelijk komen we er nooit achter of het realistisch is of niet. De rest van het boek was dat in elk geval maar al te goed. 6,4/10
Een boek dat je onder de huid gaat zitten. Pakkend vanaf het begin, met levensechte personages. Het verhaal zet je aan het denken. De ontknoping zag ik vrij laat pas aankomen, omdat ik ervoor zo opgeslokt werd door de gebeurtenissen dat ik er amper over nadacht. Van sommige karakters ben ik zelfs een beetje gaan houden. En het einde was om te huilen.
Ik zal eerlijk zijn ik heb er niet super veel van genoten maar de epiloog was wel het leukste ig. Verder de LAATSTE ZIN is echt super goed like LETTERLIJK PERFECT om het verhaal af te sluiten
Aardig verhaal, dat toch nog wel enigszins voorspelbaar is. Tenminste, ik had al vrijwel vanaf het begin de juister verdachte op het oog.
Hoewel het verhaal op het eerste gezicht niet erg origineel klinkt (groep mensen in een afgesloten ruimte, maar gelukkig heeft de auteur er toch iets goeds van gemaakt. Het gaat om een divers gezelschap mensen, van een oude man in een rolstoel tot een zeer jonge baby. Het zijn succesvolle mensen uit het zakenleven, een jongen uit een migrantenfamilie, een beroemdheid, een junk .. Ze krijgen een opdracht:
elimineer de helft om de rest te laten leven
In eerste instantie denken ze aan een zieke grap was, dat er ergens camera's staan om hun reacties te filmen, maar dan dringt het tot ze door dat het echt is en komen ze voor de vraag de staan 'wie is het waard om te overleven?' De oude man, de zieke man, de baby? Of toch de beroemdheid, de junk?
Een mooi geschreven boek, maar de epiloog viel tegen. Ook had het mooi geweest als er een aantal hoofdstukken waren waarin we de dader aan de slag zagen met de voorbereidingen.
3,75 sterren! Dit jaar heb ik de boeken van Daniëlle Bakhuis ontdekt, maar wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Eerder las ik al haar twee jeugdhorror boeken, die ik onwijs goed vond en nu las ik een YA. Het thriller/horror aspect ligt Daniëlle heel erg goed, dat kan ik je alvast zeggen.
Ik kwam een beetje traag in het verhaal, omdat de denkwijze van het hoofdpersonage me niet trok. Toen het verhaal eenmaal vorderde, maakt het personage een grote sprong en vond ik haar gedachten leuk om te lezen. De andere betrokkenen bij de eliminatie vond ik ook erg goed, een diverse groep van oud tot jong, kinderen, een moeder, een rijke man, een verslaafde, een baby, een zieke man en een beroemdheid. Hierdoor kreeg je van verschillende karakters bepaalde ideeën en emoties te horen, ook al was het wel leuk geweest om af en toe ook hun gedachten te lezen.
Het verhaal zit fantastisch in elkaar en op de juiste momenten wordt de spanning opgeschroefd. Het einde was een beetje snel, maar de ontknoping was dan wel weer heel spannend. Al met al vond ik het een vermakelijk boek dat ik in een zitting heb uitgelezen!
Ik ben gisteren in De eliminatie begonnen en moest gewoon weten hoe het afliep. Het duurde even voordat ik er goed in zat, maar toen het boek me eenmaal pakte, kon ik het nog moeilijk wegleggen!
Chleo was een interessant personage, af en toe wel wat naïef. Ze maakt een mooie ontwikkeling in het boek mee.
Ik zat de hele tijd met een vraag in mijn hoofd, dacht even dat ik iets over het hoofd had gezien. Dat ik in het begin niet geconcentreerd genoeg had gelezen (wat momenteel best had gekund). Maar uiteindelijk bleek het antwoord ook pas aan het eind te komen, ik was opgelucht.
Ik vond hem leuk, maar niet zo geweldig als wat ik van veel mensen hoor. Het einde zag ik niet aankomen en toen wilde ik snel doorlezen om het 'waarom' te weten. Voor de rest miste ik wel een beetje spanning. Zeker bij een boek dat Eliminatie heet.
Ik vond het geen super boek. Het had wel een onverwachte twist die ik helemaal niet zag aankomen. Anders dan dat was het niet wauw. Het laat je wel nadenken over hoe mensen kunnen reageren in situatie en hoe je zelf zou reageren.