What do you think?
Rate this book
سفر به انتهای شب سلین
مجموعۀ قلههای ادبیات جهان به معرفی کوتاه و سادۀ مهمترین آثار ادبی جهان از دوران کلاسیک تا قرن بیستم میپردازد. هر کتاب به بررسی یکی از آثار اختصاص دارد و نگاهی دقیق از آن ارائه میدهد؛ از جمله پیشینۀ تاریخی و فرهنگی، تأثیر کتاب بر آثار دیگر و راهنمایی برای مطالعۀ بیشتر. اگرچه سعی بر این بوده که از اصطلاحات دشوار ادبی استفاده نشود، با وجود این واژگان مهم کاملاً توضیح داده شده است؛ بنابراین این مجموعه برای مخاطب با هر سطحی از دانش مفید است. سفر به انتهای شب اثر لویی فردینان سلین، رمانی با گونۀ ادبی وحشت، سرشار از طنز بدبینانه و تاریک دربارۀ انسانیت و سمفونی ادبی خشم، ظلم و پوچی است. هنگامی که این کتاب برای اولین بار در سال ۱۹۳۲ به چاپ رسید، بسیاری از منتقدان را شگفتزده کرد و چندی بعد کتاب با اقبال عمومی فراوان همراه شد. تاکنون میلیونها خواننده در سراسر جهان تحت تأثیر ذوق و قریحۀ سلین قرار گرفتهاند. در این بررسی موشکافانه، جان استارک نشان میدهد که چرا این اثر خارقالعاده تحسین و حیرت مخاطبان را برانگیخته است و باید در زمرۀ برترین آثار ادبی قرن بیستم قرار گیرد.
128 pages, Paperback
First published October 5, 2015
11 people are currently reading
228 people want to read
About the author
John Sturrock
43 books12 followersJohn Anning Leng Sturrock was an English writer, editor, reviewer and translator who was closely associated with the Times Literary Supplement and later the London Review of Books.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 16 of 16 reviews
October 25, 2021
کتابی دربارهی یکی از محبوبترین کتابهام😍
خیلی کتاب مفیدیه و بنظرم میتونه یکی از مکمل های کتاب اصلی باشه. برای کسانی که عادت دارن برای درک بهتر یک کتاب، مقاله هایی در موردش بخونن، بنظرم کتاب خوبیه. هرچند ترجمه میتونست بهتر باشه ولی اذیت نکرد.
مرسی از دوست خوبم که با هدیه دادنش بهم، نشون داد چقدر خوب منو میشناسه. از این دوستان بیش باد 😄😄
خیلی کتاب مفیدیه و بنظرم میتونه یکی از مکمل های کتاب اصلی باشه. برای کسانی که عادت دارن برای درک بهتر یک کتاب، مقاله هایی در موردش بخونن، بنظرم کتاب خوبیه. هرچند ترجمه میتونست بهتر باشه ولی اذیت نکرد.
مرسی از دوست خوبم که با هدیه دادنش بهم، نشون داد چقدر خوب منو میشناسه. از این دوستان بیش باد 😄😄
August 1, 2023
به نظرم این کتاب رو پس از سفر به انتهای شب باید حتما خوند. خیلی جالب و مفید بود برای من و اطلاعات خوبی راجع به سلین و کتابش داشت.ه
April 19, 2019
کتاب پیش رو رساله ای مفصل در باب تحلیل و تاویل اتفاقات رمان سفربه انتهای شب است. رمان مرموزی که دکتر لویی فردینان دتوش آن را در ۳۸ سالگی و با نام مستعار سلین منتشر کرد. وقتی با چنین اثر عجیبی طرف هستیم خواندن مقالاتی از این دست میتواند برای فهم بهتر و رمزگشایی مقصود نویسنده بسیار مفید واقع شود.
سلین کیست
سوای آنچه از تعریفات معمول میتوان در مورد لویی فردینان دتوش دریافت کرد، به عقیده نویسنده کتاب پیش رو، سلین احتمالا نویسنده ای آکنده از ریا بوده است. در آن زمان وقتی سلین را از دریافت جایزه گنکور به خاطر نگارش کتاب سفربه انتهای شب محرور کردند، بسیار عصبانی و سرخورده شد در حالی که جایزه گنکور از آن دست نهادهای ریاکاری بود که به اتکای گفته های رمانش باید از آنها متنفر می بود. اما از نگرفتن جایزه به شدت عصبانی بود.
او نویسنده ی حسب حال نویسی بوده است که از نادرست نمایی وقایع واقعی و شخصیتها، علی الخصوص شخصیت خودش لذت می برد. بسیاری به اشتباه ماجراهای سفر به انتهای شب را حسب حال شخصی خود فردینان سلین می دانند در حالی که به هیچ وجه چنین نیست. سفرهای داستان، سفرهای سلین را در پس زمینه دارد. به صورتی که دکتر سلین واقعی نیز به آمریکا سفر کرده بود و از کارخانه های فورد هم دیدن کرده بود اما نه در قالب یک کارگر فراری کشتی تجاری بلکه در قالب یک هیئت ناظر از سازمان بهداشت. این تضاد در روایت تجربیات شخصی، بی نهایت کنایه آمیز و بازیگوشانه است. با اینکه جزئیات سفر باردامو (شخصیت اصلی و فرومایه ی سفر به انتهای شب) کمابیش بر اساس تجربه های واقعی سلین از سفر کاری به کامرون است اما احساسی که باردامو به آفریقا دارد کاملا با احساس سلین متفاوت است. این را از مکاتبات سلین با دوست دخترش متوجه می شویم.
تفاوت بارداموی داخل رمان با دکتر سلین جهان بیرون اینجا عمیق تر نمایان می شود که وقتی از باردامو سوال پرسیده می شود که چرا حرفه ی پزشکی را انتخاب کرد، جوابی زشت داد: « بالاتر از همه به خاطر ترس از آدم های دیگر. ترجیح می دادم با آدم های مریض سروکار داشته باشم. کسانی که تندرست هستند خیلی شریر و احمق اند ...» در حالی که به شهادت اطرافیان و دوستان سلین، او از بیماری و عدم سلامتی محیط اطراف خود عصبانی و اندوهگین بود.
اما لااقل جبهه گیری های سیاسی سلین بی پرده و صادقانه بود. تنفر شدیدش از شوروی و رژیم حاکم آن را در هیچ یک از مقالات خود پنهان نمیکرد و به صورت افراطی مشغول ناسزاگویی به جناح چپ بود. به گونه ای که بعدها در مطبوعات به عنوان چهره ای نژادپرست شناخته می شد. گویا این شدت بیزاری از شرق باعث تمایل او به سمت جنبش نازی های به قدرت رسیده در آلمان شد.
درنهایت سلین کلیه ی این مضامین وقیحانه را در سفر به انتهای شب میگنجاند و به چنان سطحی از اعتبار می رسد که میتوانست حکومت ها را از خود شاکی کند. در نهایت هم به زندان افتاد و بعدها هم در تبعید و تنهایی از دنیا رفت.
زبان سلین
زبان سلین از جنس زبان مودبانه و فرهیخته ای نبود که خوانندگان جدی ادبیات در فرانسه به آن عادت داشتند. درست همانگونه که فرانسه ی باردامو قرار بود دوز و دغل اخلاقیات معیار را افشا کند، سیاق فرانسه ای که مطلب به آن بیان می شد قرار بود محدوده های پذیرفته ی زبان ادبی را پشت سر بگذارد.
این رمان آنقدر کاربردهای زبان عامیانه و اصطلاحات کوچه در خود داردکه برای خوانندگان خارجی بهت آور و اسرارآمیز است و مترجمان پیوسته در بازآفرینی آن در زبان خودشان با بزرگترین دشواری ها دست و پنجه نرم می کنند. این درست جایی است که ضعف ترجمه ی خوب مرحوم غبرایی مشخص می شود. با اینکه ترجمه ی ایشان بسیار روان و در اکثر اوقات دقیق است اما از لحاظ تماتیک به هیچ وجه قادر به انتقال زبان فردینان سلین فرانسوی نیست.
با وجود اینکه باردامو در سفر به انتهای شب مشغول روایت دنیایی تاریک و رفتارهایی وقیحانه است اما روایت آن به حدی هنرمندانه است که در کنار دیالوگهای وحشتناک بارداموی فرومایه، چنان زخم زبان ها و کنایه های جان داری نهفته است که فضایی سرزنده و صمیمی خلق شده است. اگر سلین در سفربه انتهای شب منحصرا مشغول اشاعه ی فلسفه ی غم و ماتم می بود، آنگاه این کتاب این قدر سرزنده و با نشاط از آب در نمی آمد. انرژی و طنز و مهارت زبانی نوشتار در تضاد با بیمارگونگی مضامین آن قرار دارد. از طرفی انتشار کتابی که به نحوی تحریک کننده ی بدبینانه باشد، واقعه ای محسوب می شد که از یک طرف آدم هایی را که طرفدار عقاید و اخلاقیات مرسوم بودند خشمگین و کسانی را در نقطه ی مقابل خوشحال می کرد.
سلین هیچگاه سودای رئالیست بودن در سر نداشت. شیوه ها و مقاصد سلین را در نویسندگی زمانی به اشتباه رئالیستی می دانستند در حالی که شواهد به عکس نشان می دهند که سلین مقاصد دیگری داشته است. باردامو شخصیتی است که طراحی شده تا دروغ را به خدمت حقیقت درآورد یا تخیل را در زندگی سبعانه اعمال کند تا به صورت موقت هم که شده از دهشت آن رهایی پیدا کند.
جنگ سلین
سلین در سفر به انتهای شب از چهار تجربه ی باردامو پرده برمیدارد که جنگ از بهترین آنهاست.(جنگ – آفریقای مستعمراتی – آمریکای صنعتی – حاشیه های فقیر نشین پاریس)
در اواخر دهه ۱۹۲۰ در فرانسه این حرف بر سر زبان ها بود که جنگ اروپایی دیگری برای حل و فصل مسائل ناتمام جنگ اول، اجتناب ناپذیر است. سلین به این عقیده رسیده بود که صلح را باید به هر بهایی که شده حفظ کرد و هیچ هدف، سیاست یا آرمانی ارزش آن را ندارد که برایش بجنگی و طبیعتا برایش بمیری. زنده ماندن خودش بالاترین آرمان است که به طور طبیعی ویرانگر همه ی ایدوئولوژی هاست.
اعتراض به جنگ اساسی است: جنگ آدم ها را می کشد و بالاتر از هر چیز آدم هایی را که سزاوار مردن نیستن. یعنی جوان ها، آنهایی که هنوز سالها زندگی پیش رو دارند. به علاوه جنگ این آدم ها را بیهوده می کشد و تنها در پیشگاه پرستش پرچم!
به همین خاطر باردامو معتقد است که عاقلانه ترین کار، ترسو بودن است چرا که ترسوها ممکن است زنده بمانند در حالی که آدم های شجاع کشته می شوند. این کنایه ی چندش آور دقیقا همان وقاحتی است که سلین در جنگ و اربابان آن می بیند.
کنایه ی دیگر جایی ست که سلین وطن پرستی جاهلانه ی غیرنظامی ها را که یا در پشت جبهه مشغول عیش و نوشند یا مشغول سوء استفاده از بی نظمی های دوران جنگ، مورد شماطتت قرار می دهد. از آنجا که جنگ سلین تنها برای ذات جنگ بودنش و نه به خاطر بهره برداری های سیاسی، نحس قلمداد می شود، پس می شود آن را عاری از هرگونه ریا و دوپهلویی دانست. تنها از این جهت می شود به باردامو اعتماد کرد.
سلین کیست
سوای آنچه از تعریفات معمول میتوان در مورد لویی فردینان دتوش دریافت کرد، به عقیده نویسنده کتاب پیش رو، سلین احتمالا نویسنده ای آکنده از ریا بوده است. در آن زمان وقتی سلین را از دریافت جایزه گنکور به خاطر نگارش کتاب سفربه انتهای شب محرور کردند، بسیار عصبانی و سرخورده شد در حالی که جایزه گنکور از آن دست نهادهای ریاکاری بود که به اتکای گفته های رمانش باید از آنها متنفر می بود. اما از نگرفتن جایزه به شدت عصبانی بود.
او نویسنده ی حسب حال نویسی بوده است که از نادرست نمایی وقایع واقعی و شخصیتها، علی الخصوص شخصیت خودش لذت می برد. بسیاری به اشتباه ماجراهای سفر به انتهای شب را حسب حال شخصی خود فردینان سلین می دانند در حالی که به هیچ وجه چنین نیست. سفرهای داستان، سفرهای سلین را در پس زمینه دارد. به صورتی که دکتر سلین واقعی نیز به آمریکا سفر کرده بود و از کارخانه های فورد هم دیدن کرده بود اما نه در قالب یک کارگر فراری کشتی تجاری بلکه در قالب یک هیئت ناظر از سازمان بهداشت. این تضاد در روایت تجربیات شخصی، بی نهایت کنایه آمیز و بازیگوشانه است. با اینکه جزئیات سفر باردامو (شخصیت اصلی و فرومایه ی سفر به انتهای شب) کمابیش بر اساس تجربه های واقعی سلین از سفر کاری به کامرون است اما احساسی که باردامو به آفریقا دارد کاملا با احساس سلین متفاوت است. این را از مکاتبات سلین با دوست دخترش متوجه می شویم.
تفاوت بارداموی داخل رمان با دکتر سلین جهان بیرون اینجا عمیق تر نمایان می شود که وقتی از باردامو سوال پرسیده می شود که چرا حرفه ی پزشکی را انتخاب کرد، جوابی زشت داد: « بالاتر از همه به خاطر ترس از آدم های دیگر. ترجیح می دادم با آدم های مریض سروکار داشته باشم. کسانی که تندرست هستند خیلی شریر و احمق اند ...» در حالی که به شهادت اطرافیان و دوستان سلین، او از بیماری و عدم سلامتی محیط اطراف خود عصبانی و اندوهگین بود.
اما لااقل جبهه گیری های سیاسی سلین بی پرده و صادقانه بود. تنفر شدیدش از شوروی و رژیم حاکم آن را در هیچ یک از مقالات خود پنهان نمیکرد و به صورت افراطی مشغول ناسزاگویی به جناح چپ بود. به گونه ای که بعدها در مطبوعات به عنوان چهره ای نژادپرست شناخته می شد. گویا این شدت بیزاری از شرق باعث تمایل او به سمت جنبش نازی های به قدرت رسیده در آلمان شد.
درنهایت سلین کلیه ی این مضامین وقیحانه را در سفر به انتهای شب میگنجاند و به چنان سطحی از اعتبار می رسد که میتوانست حکومت ها را از خود شاکی کند. در نهایت هم به زندان افتاد و بعدها هم در تبعید و تنهایی از دنیا رفت.
زبان سلین
زبان سلین از جنس زبان مودبانه و فرهیخته ای نبود که خوانندگان جدی ادبیات در فرانسه به آن عادت داشتند. درست همانگونه که فرانسه ی باردامو قرار بود دوز و دغل اخلاقیات معیار را افشا کند، سیاق فرانسه ای که مطلب به آن بیان می شد قرار بود محدوده های پذیرفته ی زبان ادبی را پشت سر بگذارد.
این رمان آنقدر کاربردهای زبان عامیانه و اصطلاحات کوچه در خود داردکه برای خوانندگان خارجی بهت آور و اسرارآمیز است و مترجمان پیوسته در بازآفرینی آن در زبان خودشان با بزرگترین دشواری ها دست و پنجه نرم می کنند. این درست جایی است که ضعف ترجمه ی خوب مرحوم غبرایی مشخص می شود. با اینکه ترجمه ی ایشان بسیار روان و در اکثر اوقات دقیق است اما از لحاظ تماتیک به هیچ وجه قادر به انتقال زبان فردینان سلین فرانسوی نیست.
با وجود اینکه باردامو در سفر به انتهای شب مشغول روایت دنیایی تاریک و رفتارهایی وقیحانه است اما روایت آن به حدی هنرمندانه است که در کنار دیالوگهای وحشتناک بارداموی فرومایه، چنان زخم زبان ها و کنایه های جان داری نهفته است که فضایی سرزنده و صمیمی خلق شده است. اگر سلین در سفربه انتهای شب منحصرا مشغول اشاعه ی فلسفه ی غم و ماتم می بود، آنگاه این کتاب این قدر سرزنده و با نشاط از آب در نمی آمد. انرژی و طنز و مهارت زبانی نوشتار در تضاد با بیمارگونگی مضامین آن قرار دارد. از طرفی انتشار کتابی که به نحوی تحریک کننده ی بدبینانه باشد، واقعه ای محسوب می شد که از یک طرف آدم هایی را که طرفدار عقاید و اخلاقیات مرسوم بودند خشمگین و کسانی را در نقطه ی مقابل خوشحال می کرد.
سلین هیچگاه سودای رئالیست بودن در سر نداشت. شیوه ها و مقاصد سلین را در نویسندگی زمانی به اشتباه رئالیستی می دانستند در حالی که شواهد به عکس نشان می دهند که سلین مقاصد دیگری داشته است. باردامو شخصیتی است که طراحی شده تا دروغ را به خدمت حقیقت درآورد یا تخیل را در زندگی سبعانه اعمال کند تا به صورت موقت هم که شده از دهشت آن رهایی پیدا کند.
جنگ سلین
«جنگ همان صلح است که بسیار بی پرده تر با ابزارهای کشنده اجرا می شود.»
سلین در سفر به انتهای شب از چهار تجربه ی باردامو پرده برمیدارد که جنگ از بهترین آنهاست.(جنگ – آفریقای مستعمراتی – آمریکای صنعتی – حاشیه های فقیر نشین پاریس)
در اواخر دهه ۱۹۲۰ در فرانسه این حرف بر سر زبان ها بود که جنگ اروپایی دیگری برای حل و فصل مسائل ناتمام جنگ اول، اجتناب ناپذیر است. سلین به این عقیده رسیده بود که صلح را باید به هر بهایی که شده حفظ کرد و هیچ هدف، سیاست یا آرمانی ارزش آن را ندارد که برایش بجنگی و طبیعتا برایش بمیری. زنده ماندن خودش بالاترین آرمان است که به طور طبیعی ویرانگر همه ی ایدوئولوژی هاست.
اعتراض به جنگ اساسی است: جنگ آدم ها را می کشد و بالاتر از هر چیز آدم هایی را که سزاوار مردن نیستن. یعنی جوان ها، آنهایی که هنوز سالها زندگی پیش رو دارند. به علاوه جنگ این آدم ها را بیهوده می کشد و تنها در پیشگاه پرستش پرچم!
«چرا به من تیراندازی میکنند؟ من که به آنها هیچ بدی نکردم!»
به همین خاطر باردامو معتقد است که عاقلانه ترین کار، ترسو بودن است چرا که ترسوها ممکن است زنده بمانند در حالی که آدم های شجاع کشته می شوند. این کنایه ی چندش آور دقیقا همان وقاحتی است که سلین در جنگ و اربابان آن می بیند.
کنایه ی دیگر جایی ست که سلین وطن پرستی جاهلانه ی غیرنظامی ها را که یا در پشت جبهه مشغول عیش و نوشند یا مشغول سوء استفاده از بی نظمی های دوران جنگ، مورد شماطتت قرار می دهد. از آنجا که جنگ سلین تنها برای ذات جنگ بودنش و نه به خاطر بهره برداری های سیاسی، نحس قلمداد می شود، پس می شود آن را عاری از هرگونه ریا و دوپهلویی دانست. تنها از این جهت می شود به باردامو اعتماد کرد.
June 30, 2020
برای آشنایی با فضای رمان و حواشی کتاب سفر به انتهای شب بد نیست البته ترجمه اندکی نچسب بود به اعتقاد من!
May 15, 2023
در مقدمه مفصل این کتاب کوچک ولی پر محتوی، "سفر به انتهای شب" به عنوان یکی از آثار برجسته ی ادبی مدرن، اثر انسان ستیزانه ی پرشور و گزنده و بلیغی معرفی شده که نظیری در ادبیات فرانسه یا هیچ ادبیات دیگر ندارد.در این مقدمه چهار موقعیت اصلی که بستر روایت رمان به حساب می آیند بررسی و زمینه تاریخی مختصری برای آنها در رویدادهای زندگی سلین و روزگار او ارایه شده است.
در بخش "مضامین " به عنوان یکی از بهترین و پرمغزترین بخشرهای این کتاب،نویسنده "سفر"، "روبنسون"،"صدا"، "جسم"،"تخیل" و "همدردی" را به عنوان مضامین اصلی رمان مورد واکاوی و تفسیر قرار داده و بینش ها و تحلیل های خواندنی و قابل تاملی از این مضامین در بستر رمان شرح داده است.
سبک خاص و غیرقابل تقلید سلین یکی از مشخصات اصلی و بی همتای آثار این نویسنده ی تکرارنشدنی به ویژه در "سفر به انتهای شب" و "مرگ قسطی" است.این "سبک" خاص به عنوان بخش جدایی ناپذیر از حمله رمان نویس به ارزش ها،اعم از اخلاقی و زبانی(که او آنها را کاذب می داند)، به طور مفصل در فصلی جداگانه در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. در وصف اهمیت و سترگ بودن کار سلین همین بس که طبق محاسبات، او در کل آثارش بالغ بر هزار فعل،دو هزار صفت و به همین تعداد اسم ساخته که در هیچ فرهنگ لغت فرانسه ای پیدا نمی شوند.
در آخرین بخش کتاب با عنوان "آیندگان " به حواشی انتشار این رمان و تاثیر پذیرندگان از آن که در بین آنها اسامی بزرگی چون سیمون دوبووار،سارتر و هنری میلر به چشم می خورد،پرداخته شده،هر چند اشاره شده که سلین نویسنده ای قوی تر و شاخص تر از آن است که کسی را مجذوب دنباله روی نزدیک از خود کند.
این کتاب در درک بهتر و عمیق تر دنیای سلین و شاهکار جاودانه اش به ویژه برای سلین بازان، کمک فکری موثر و راهگشایی محسوب می گردد.
در بخش "مضامین " به عنوان یکی از بهترین و پرمغزترین بخشرهای این کتاب،نویسنده "سفر"، "روبنسون"،"صدا"، "جسم"،"تخیل" و "همدردی" را به عنوان مضامین اصلی رمان مورد واکاوی و تفسیر قرار داده و بینش ها و تحلیل های خواندنی و قابل تاملی از این مضامین در بستر رمان شرح داده است.
سبک خاص و غیرقابل تقلید سلین یکی از مشخصات اصلی و بی همتای آثار این نویسنده ی تکرارنشدنی به ویژه در "سفر به انتهای شب" و "مرگ قسطی" است.این "سبک" خاص به عنوان بخش جدایی ناپذیر از حمله رمان نویس به ارزش ها،اعم از اخلاقی و زبانی(که او آنها را کاذب می داند)، به طور مفصل در فصلی جداگانه در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. در وصف اهمیت و سترگ بودن کار سلین همین بس که طبق محاسبات، او در کل آثارش بالغ بر هزار فعل،دو هزار صفت و به همین تعداد اسم ساخته که در هیچ فرهنگ لغت فرانسه ای پیدا نمی شوند.
در آخرین بخش کتاب با عنوان "آیندگان " به حواشی انتشار این رمان و تاثیر پذیرندگان از آن که در بین آنها اسامی بزرگی چون سیمون دوبووار،سارتر و هنری میلر به چشم می خورد،پرداخته شده،هر چند اشاره شده که سلین نویسنده ای قوی تر و شاخص تر از آن است که کسی را مجذوب دنباله روی نزدیک از خود کند.
این کتاب در درک بهتر و عمیق تر دنیای سلین و شاهکار جاودانه اش به ویژه برای سلین بازان، کمک فکری موثر و راهگشایی محسوب می گردد.
July 24, 2019
برای درک بیشتر عمقِ سفر به انتهای شب سلین ، این کتاب بسیار کمک کنندست. مطالعه این کتاب رو اکیدا به سلین دوستان پیشنهاد میکنم.
July 19, 2019
خوندن این کتاب از خود رمان برام بیشتر زمان بر بود.
کتاب زبان اصلی رو برمیدارن ، کپی پیست میکنن تو گوگل ترنسلیت یا ترجمان، یه نسخه رو تحویل ناشر میدن، ناشر خیلی سریع تایید میده، کتاب چاپ میشه، ما ام از همه جا بی خبر پول میدیم و میخریم کتاب رو ، و ترجمه ی مرگ آور و احمقانه و چندش آور این دوستان ، مغز و روحمون رو اذیت میکنه.
کتاب زبان اصلی رو برمیدارن ، کپی پیست میکنن تو گوگل ترنسلیت یا ترجمان، یه نسخه رو تحویل ناشر میدن، ناشر خیلی سریع تایید میده، کتاب چاپ میشه، ما ام از همه جا بی خبر پول میدیم و میخریم کتاب رو ، و ترجمه ی مرگ آور و احمقانه و چندش آور این دوستان ، مغز و روحمون رو اذیت میکنه.
May 17, 2021
این کتاب نقد و بررسی سفر به انتهای شب از لویی فردینان سلین هستش و به نظرم مکمل بسیار خوبیه برای کتاب و خوندنش بعد از رمان اصلی از چند جهت ضروریه.
یکی اینکه سلین در سرتاسر رمان از کلمات و تعبیرهای خاصی استفاده کرده که جز در زبان اصلی(فرانسه) خودشون رو نشون نمیدن. مثلا رمان به زبان محاوره ای که در گفتار فرانسه اومده، نوشته شده و از این نظر جزو اولین آثار ادبی فرانسه بوده. و یا اسامی شخصیت ها مکان ها بهصورت خیالی و با ترکیب چند کلمه دیگر در فرانسوی ساخته شده اند که این کتاب اون موارد رو هم روشن میکنه.
دوم اینکه با کنار هم گذاشتن دنیای واقعی و دنیایی که سلین ساخته، به ما نشون میده که رمان سلین با وجود اینکه به موارد کاملا واقعی اشاره میکنه، در اصل رمانی زاده تخیل نویسنده است.
سوم مقایسه باردامو(شخصیت اصلی داستان) و زندگی سلین در واقعیت چیزیه که میتونه خیلی مهم باشه چرا که باردامو هم مثل سلین پزشکه و به جنگ رفته و ... اما تفاوت هایی هم دارن.
قسمت بررسی مضامین کتاب بخشی بود که مربوط به برداشت شخصی میشه و شاید چیز زیادی نداشته باشه برای مخاطب و از خود کتاب اصلی میشد اونها رو درک کرد.
یکی اینکه سلین در سرتاسر رمان از کلمات و تعبیرهای خاصی استفاده کرده که جز در زبان اصلی(فرانسه) خودشون رو نشون نمیدن. مثلا رمان به زبان محاوره ای که در گفتار فرانسه اومده، نوشته شده و از این نظر جزو اولین آثار ادبی فرانسه بوده. و یا اسامی شخصیت ها مکان ها بهصورت خیالی و با ترکیب چند کلمه دیگر در فرانسوی ساخته شده اند که این کتاب اون موارد رو هم روشن میکنه.
دوم اینکه با کنار هم گذاشتن دنیای واقعی و دنیایی که سلین ساخته، به ما نشون میده که رمان سلین با وجود اینکه به موارد کاملا واقعی اشاره میکنه، در اصل رمانی زاده تخیل نویسنده است.
سوم مقایسه باردامو(شخصیت اصلی داستان) و زندگی سلین در واقعیت چیزیه که میتونه خیلی مهم باشه چرا که باردامو هم مثل سلین پزشکه و به جنگ رفته و ... اما تفاوت هایی هم دارن.
قسمت بررسی مضامین کتاب بخشی بود که مربوط به برداشت شخصی میشه و شاید چیز زیادی نداشته باشه برای مخاطب و از خود کتاب اصلی میشد اونها رو درک کرد.
June 27, 2023
کتابی خوب با ترجمه متوسط. اگه ترجمه خستهت نکنه بهشدت عالیه برای آشنایی بیشتر با سلین و تحلیل جالبی از سفر به انتهای شب.
August 1, 2024
کاش میشد ستاره های بیشتر داد
January 31, 2025
سلین در این کتاب با زبانی صریح و گاه زننده، ولی بسیار تأثیرگذار به روایت داستان میپردازد؛ نثر او چیزی بین گفتوگو و شعر است، جوری که گویی خواننده مستقیماً با افکار و احساساتش درگیر میشود؛ از نظر تکنیکی این کتاب به دلیل کاربرد نوآورانه زبان و استفاده از جریان سیال ذهن یک شاهکار محسوب میشود، سلین عمداً دستور زبان کلاسیک را نادیده میگیرد و از ساختار جملههای نامتعارف برای انتقال حالت ذهنی آشفته شخصیت اصلی استفاده میکند.
سفر به انتهای شب کتابی نیست که با خواندنش به آرامش برسید؛ بلکه کتابی است که شما را به چالش میکشد، دنیای شما را لرزانده و شما را وادار میکند به زوایایی از زندگی فکر کنید که شاید پیشتر نادیدهشان میگرفتید.
سفر به انتهای شب کتابی نیست که با خواندنش به آرامش برسید؛ بلکه کتابی است که شما را به چالش میکشد، دنیای شما را لرزانده و شما را وادار میکند به زوایایی از زندگی فکر کنید که شاید پیشتر نادیدهشان میگرفتید.
September 28, 2009
I read this during my angsty teen years. So punk! Upon a more *ah-hem* mature reading it still holds up. Not for everyone. Really! You're grandma probably won't like it and extended family members won't know what you're talking about when you bring it up at dinner. A black-hole of black humor and distorted reality, that is both hilarious and bizarre. What more could you ask for?
September 29, 2008
this might be my favorite book.
November 18, 2008
This hilarious black-humor journey to the void -- and being pushed into it -- kept me sane in my 20's, 30's and 40's, when I seemed to be alone in this three-stooges play called American life.
September 7, 2009
Celine can write one sentence that feels like a bullet.
October 30, 2022
Sharpens realistic perceptions of reality
Displaying 1 - 16 of 16 reviews