Karl Blossfeldt heeft bijna een eeuw geleden oervormen van de kunst ontdekt en fotografisch vastgelegd, en een dichter als Cees Nooteboom, die met zijn ogen kan denken, mediteert hier vandaag de dag over. Het is een beeldschoon boek geworden over verwondering, over de triomf van de zichtbaarheid en over de vraag waarom we er niet mee op kunnen houden de natuur als een scheppig te zien. - Rüdiger Safranski
Cees Nooteboom (born Cornelis Johannes Jacobus Maria Nooteboom, 31 July 1933, in the Hague) is a Dutch author. He has won the Prijs der Nederlandse Letteren, the P.C. Hooft Award, the Pegasus Prize, the Ferdinand Bordewijk Prijs for Rituelen, the Austrian State Prize for European Literature and the Constantijn Huygens Prize, and has frequently been mentioned as a candidate for the Nobel Prize in literature.
His works include Rituelen (Rituals, 1980); Een lied van schijn en wezen (A Song of Truth and Semblance, 1981); Berlijnse notities (Berlin Notes, 1990); Het volgende verhaal (The Following Story, 1991); Allerzielen (All Souls' Day, 1998) and Paradijs verloren (Paradise Lost, 2004). (Het volgende verhaal won him the Aristeion Prize in 1993.) In 2005 he published "De slapende goden | Sueños y otras mentiras", with lithographs by Jürgen Partenheimer.
Een buitengewoon interessante kennismaking met de natuurfotografie van Karl Blossfeldt. Hij maakte dat je naar planten kunt kijken als waren ze vormen uit de architectuur en kunst. De door Cees Nooteboom geschreven overpeinzende essays over Blossfeldt maken dit tot een prachtig boekje dat veel langer had mogen zijn.
Cees Nooteboom is altijd de moeite waard, ook dit korte essay over de fotografie van Karl Blossfeldt. Blossfeldt zag planten als oervormen van de kunst, wat bij Nooteboom aanleiding geeft tot mijmeringen over de begrijpelijkheid of onbegrijpelijkheid van de oerknal en de angst voor wetenschap als ondermijning van het geloof. En zoals altijd weet Nooteboom met weinig woorden veel te zeggen. Ik had alleen nog best willen weten hoe Nooteboom bij Blossfeldt uitgekomen is.
Kort essaY over de kunst van het kijken en de kracht van vergroting. Vergezeld van een twintigtal zwart-witfoto’s die erg modern aanvoelen maar het niet zijn.