What do you think?
Rate this book
Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;
– Σου έφερα την εφημερίδα.
Ανοίγω τα μάτια. Με πήρε, φαίνεται, ο ύπνος κάτω από τη γλυσίνα.
Από πάνω μου στέκει ένα ψηλό πανέμορφο παλικάρι. Έχει ένα μικρό μούσι και πράσινα μάτια. Μοιάζει σαν να βγήκε από μυθιστόρημα του Σταντάλ. Είναι ο εγγονός μου ο Αντουάν. Πότε μεγάλωσε τόσο;
– Απόψε έχει πανσέληνο, λέει.
Κοιτάζω την εφημερίδα. Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017. Τρομάζω.
Πώς έφτασα ως εδώ. Είχα υποσχεθεί στα παιδιά δεκατρία χρόνια. Αν και μου φαινότανε πάρα πολλά... τότε. Ποιος μου χάρισε γενναιόδωρα άλλα τέσσερα κι ίσως απομένουν και κάποια ρέστα ακόμα;
Κοιτάζω γύρω. Στην άλλη άκρη, κάτω από τη γλυσίνα που ξαναζωντάνεψε όλα αυτά τα χρόνια, στην αυλή του σπιτιού μας στις Μηλιές στο Πήλιο, ένα όμορφο κορίτσι με ξανθά σγουρά μαλλιά και πράσινα μάτια γράφει στον υπολογιστή. Τα λεπτά δάχτυλά της πετάνε σαν φτερά πεταλούδας. Πού εγώ – χτυπώ αργά αργά κάθε γράμμα και πολλές φορές το διπλανό απ’ αυτό που πρέπει. Είναι η εγγονή μου, η Άννα.
Τώρα πια τα εγγόνια μου είναι μεγάλα. Δεν ρωτάνε «πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;». Μόνο κάνουν σχέδια τι θα κάνουμε του χρόνου στην πανσέληνο.
Αν μου φαινότανε πολλά τα δεκατρία χρόνια, ο ένας χρόνος μοιάζει ακόμα πιο μακρινός.
Δεν λέω τίποτα, τους αγκαλιάζω και τους δυο και χαίρομαι τη στιγμή. Αποδώ και μπρος οι στιγμές μετράνε.
Ανοίγω τα μάτια. Με πήρε, φαίνεται, ο ύπνος κάτω από τη γλυσίνα.
Από πάνω μου στέκει ένα ψηλό πανέμορφο παλικάρι. Έχει ένα μικρό μούσι και πράσινα μάτια. Μοιάζει σαν να βγήκε από μυθιστόρημα του Σταντάλ. Είναι ο εγγονός μου ο Αντουάν. Πότε μεγάλωσε τόσο;
– Απόψε έχει πανσέληνο, λέει.
Κοιτάζω την εφημερίδα. Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017. Τρομάζω.
Πώς έφτασα ως εδώ. Είχα υποσχεθεί στα παιδιά δεκατρία χρόνια. Αν και μου φαινότανε πάρα πολλά... τότε. Ποιος μου χάρισε γενναιόδωρα άλλα τέσσερα κι ίσως απομένουν και κάποια ρέστα ακόμα;
Κοιτάζω γύρω. Στην άλλη άκρη, κάτω από τη γλυσίνα που ξαναζωντάνεψε όλα αυτά τα χρόνια, στην αυλή του σπιτιού μας στις Μηλιές στο Πήλιο, ένα όμορφο κορίτσι με ξανθά σγουρά μαλλιά και πράσινα μάτια γράφει στον υπολογιστή. Τα λεπτά δάχτυλά της πετάνε σαν φτερά πεταλούδας. Πού εγώ – χτυπώ αργά αργά κάθε γράμμα και πολλές φορές το διπλανό απ’ αυτό που πρέπει. Είναι η εγγονή μου, η Άννα.
Τώρα πια τα εγγόνια μου είναι μεγάλα. Δεν ρωτάνε «πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;». Μόνο κάνουν σχέδια τι θα κάνουμε του χρόνου στην πανσέληνο.
Αν μου φαινότανε πολλά τα δεκατρία χρόνια, ο ένας χρόνος μοιάζει ακόμα πιο μακρινός.
Δεν λέω τίποτα, τους αγκαλιάζω και τους δυο και χαίρομαι τη στιγμή. Αποδώ και μπρος οι στιγμές μετράνε.
328 pages, Paperback
First published October 5, 2017
1 person is currently reading
185 people want to read
About the author
Alki Zei
35 books270 followersOne could say that our outstanding author Alki Zei (Greek: Άλκη Ζέη) has raised with her books lots of children, apart from bringing up two of her own.
Today’s children in Greece have additionally the chance to know her work in their textbooks where her novels have been anthologized.
Among the various national and international distinctions she has obtained for her work, the greatest recognition comes from the readers, who read passionately her books and place them in the top of the best seller lists. But what makes Alki Zei’s work really significant is the impression it evokes out of Greece. Her books have often been awarded abroad: Mildred Batchelder in the U.S.A. for Wildcat under glass, Petros’ war and The sound of the dragon’s feet, Acerbi Prize in Italy for Achille’s fiancée, Bookworms prize in France for Tina’s web. Above all Wildcat under glass which has marked contemporary Greek juvenile literature since it was first published in 1963. Through various trans-national republications, cataloguing for school study and frequent awards, it is considered to be one of the best books for children worldwide according to librarians, literary critics and teachers.
Alki Zei is therefore a precious asset for Greek contemporary literature. She may mainly write for children but she equally addresses to adults. Within the stories of her books she transforms her own experiences into novels, however always keeping enough distance from autobiography but allowing her heroes to view things through her own angle. As she belongs to a generation of people who have sacrificed their ambitions and private lives for the sake of collective dreams and fight for peace, freedom and democracy, having herself actively participated in Greece’s bitter historical moments of Resistance, persecutions and overthrows during and after World War II, she considers it her duty to record those important historical events so that younger generations know.
But although her stories are set in really lived historical context, she is neither exhaustive in History account nor instructive towards readers. Her intention is to ensure awareness and give a chance for further questioning on a multitude of universal moral and social issues.
Naturally, the greatest virtue of her books remains their exquisite literary value which derives from masterly expression, perfect plot and a subtle sense of humour, thus resulting to breathless reading.
Today’s children in Greece have additionally the chance to know her work in their textbooks where her novels have been anthologized.
Among the various national and international distinctions she has obtained for her work, the greatest recognition comes from the readers, who read passionately her books and place them in the top of the best seller lists. But what makes Alki Zei’s work really significant is the impression it evokes out of Greece. Her books have often been awarded abroad: Mildred Batchelder in the U.S.A. for Wildcat under glass, Petros’ war and The sound of the dragon’s feet, Acerbi Prize in Italy for Achille’s fiancée, Bookworms prize in France for Tina’s web. Above all Wildcat under glass which has marked contemporary Greek juvenile literature since it was first published in 1963. Through various trans-national republications, cataloguing for school study and frequent awards, it is considered to be one of the best books for children worldwide according to librarians, literary critics and teachers.
Alki Zei is therefore a precious asset for Greek contemporary literature. She may mainly write for children but she equally addresses to adults. Within the stories of her books she transforms her own experiences into novels, however always keeping enough distance from autobiography but allowing her heroes to view things through her own angle. As she belongs to a generation of people who have sacrificed their ambitions and private lives for the sake of collective dreams and fight for peace, freedom and democracy, having herself actively participated in Greece’s bitter historical moments of Resistance, persecutions and overthrows during and after World War II, she considers it her duty to record those important historical events so that younger generations know.
But although her stories are set in really lived historical context, she is neither exhaustive in History account nor instructive towards readers. Her intention is to ensure awareness and give a chance for further questioning on a multitude of universal moral and social issues.
Naturally, the greatest virtue of her books remains their exquisite literary value which derives from masterly expression, perfect plot and a subtle sense of humour, thus resulting to breathless reading.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
May 29, 2018
Υπεραγαπημένη Άλκη, όσο και να την διαβάζω, δεν την χορταίνω. Όσες ιστορίες και να μαθαίνω από την πολυτάραχη και απολύτως ενδιαφέρουσα ζωή, δεν θα είναι ποτέ αρκετές. Μια πένα που σε καθηλώνει και δεν σε αφήνει να σκεφτείς κάτι άλλο παρά τις εποχές που περιγράφει...
January 27, 2018
Ποιος θα μαζέψει αυτές τις εικόνες μας κι άλλες από πολύ πιο πριν και πολύ μετά, μέχρι τον Μάη του '68 στη Σορβόνη και στους δρόμους του Παρισιού με τους φοιτητές; Όχι γενικά τις εικόνες της εποχής, γιατί αυτές λίγο πολύ τις δείχνουν τα ντοκιμαντέρ, μα τις εικόνες που ήμασταν εμείς. Ίσως στον καινούργιο αιώνα εφευρεθεί κανένα μηχάνημα που να πιάνει τις δικές μας στιγμές που πέρασαν κι ύστερα να τις καταγράφει σ' ένα είδος κασέτας που να μπορείς να τις ξαναδείς κι εσύ και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Είναι κρίμα να χαθούν.
Στο πνεύμα του Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο η Άλκη Ζέη βυθίζεται ξανά σε μνήμες του παρελθόντος αλλά και του παρόντος, με τη χαρακτηριστική αμεσότητα και ζωτικότητα της πρόζας της. Καμία αμεροληψία όταν πρόκειται για τη συγκεκριμένη συγγραφέα.
June 9, 2018
«Ήθελα πάντα να’ μενα μικρό και αγνό παιδί
Που απ’ το ψυχρό δωμάτιο του έξω ποτέ δε βγαίνει
Και που σκυφτό παράξενα βιβλία φυλλομετρεί
Κι απέναντι του το κοιτούν παλιάτσοι αραδιασμένοι.»
Άλκη, Ζωρζ, Διδώ, οι πρωταγωνίστριες των παιδικών μου χρόνων. Οι κυρίες χάρη στις οποίες οφείλω πολλά από αυτό που είμαι σήμερα, την μεγάλη μου αγάπη για τα βιβλία. Θυμάμαι πάντα τα ξέγνοιαστα καλοκαιρινά πρωινά στην αυλή της γιαγιάς μου καθισμένη στη λευκή πλαστική καρέκλα. Η μυρωδιάς της αγαπημένης βουκαμβίλιας της γιαγιάς εναλλασσόταν με τη μυρωδιά του χαρτιού από τα βιβλία ενώ από το παράθυρο άκουγες να παίζει στην τηλεόραση το καπλάνι της βιτρίνας. Ευπό ή Λυπό? Λυπό, λυπό γιατί αυτή η εποχή είναι πλέον τόσο μα τόσο μακρινή και τότε βιαζόμουν να μεγαλώσω. Κάνω αυτό τον λίγο δακρύβρεχτο πρόλογο γιατί μπορεί τα χρόνια να πέρασαν όμως αυτές οι κυρίες εξακολουθούν να αφήνουν το σημάδι τους στην αναγνωστική μου πορεία και πάντα κάθε φορά που διαβάζω κάποιο νέο βιβλίο της νιώθω το ίδιο πετάρισμα στην ψυχή, νιώθω ότι ξαναγυρνώ πίσω σε εκείνα τα όμορφα παιδικά καλοκαιρινά πρωινά.
Αυτός είναι και ο λόγος που θα δώσω μια υψηλή βαθμολογία σε τούτο δω το βιβλίο γεμάτο με αναμνήσεις της Άλκη Ζέη. Δεν ξέρω αν ήταν οποιαδήποτε άλλη συγγραφέας θα έγραφα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο για μένα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια αρπαχτή και δεν περιείχε κάποια καινούρια πληροφορία που δεν είχα μέχρι τώρα ξαναδιαβάσει. Έχοντας διαβάσει σχετικά πρόσφατα και το με μολύβι φάμπερ νο 2 όπου πάνω κάτω κινείται στα ίδια νερά υπήρξαν στιγμές που ένιωσα λίγο ότι η συγγραφέας προσπαθεί να επικαλεστεί αυτή την ιδιαίτερη αγάπη και τις γλυκές αναμνήσεις που μας έχουν αφήσει τα βιβλία της. Η διαφορά είναι ότι η συγγραφέας λέγεται Άλκη Ζέη και της επιτρέπω να το κάνει.
Που απ’ το ψυχρό δωμάτιο του έξω ποτέ δε βγαίνει
Και που σκυφτό παράξενα βιβλία φυλλομετρεί
Κι απέναντι του το κοιτούν παλιάτσοι αραδιασμένοι.»
Άλκη, Ζωρζ, Διδώ, οι πρωταγωνίστριες των παιδικών μου χρόνων. Οι κυρίες χάρη στις οποίες οφείλω πολλά από αυτό που είμαι σήμερα, την μεγάλη μου αγάπη για τα βιβλία. Θυμάμαι πάντα τα ξέγνοιαστα καλοκαιρινά πρωινά στην αυλή της γιαγιάς μου καθισμένη στη λευκή πλαστική καρέκλα. Η μυρωδιάς της αγαπημένης βουκαμβίλιας της γιαγιάς εναλλασσόταν με τη μυρωδιά του χαρτιού από τα βιβλία ενώ από το παράθυρο άκουγες να παίζει στην τηλεόραση το καπλάνι της βιτρίνας. Ευπό ή Λυπό? Λυπό, λυπό γιατί αυτή η εποχή είναι πλέον τόσο μα τόσο μακρινή και τότε βιαζόμουν να μεγαλώσω. Κάνω αυτό τον λίγο δακρύβρεχτο πρόλογο γιατί μπορεί τα χρόνια να πέρασαν όμως αυτές οι κυρίες εξακολουθούν να αφήνουν το σημάδι τους στην αναγνωστική μου πορεία και πάντα κάθε φορά που διαβάζω κάποιο νέο βιβλίο της νιώθω το ίδιο πετάρισμα στην ψυχή, νιώθω ότι ξαναγυρνώ πίσω σε εκείνα τα όμορφα παιδικά καλοκαιρινά πρωινά.
Αυτός είναι και ο λόγος που θα δώσω μια υψηλή βαθμολογία σε τούτο δω το βιβλίο γεμάτο με αναμνήσεις της Άλκη Ζέη. Δεν ξέρω αν ήταν οποιαδήποτε άλλη συγγραφέας θα έγραφα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο για μένα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια αρπαχτή και δεν περιείχε κάποια καινούρια πληροφορία που δεν είχα μέχρι τώρα ξαναδιαβάσει. Έχοντας διαβάσει σχετικά πρόσφατα και το με μολύβι φάμπερ νο 2 όπου πάνω κάτω κινείται στα ίδια νερά υπήρξαν στιγμές που ένιωσα λίγο ότι η συγγραφέας προσπαθεί να επικαλεστεί αυτή την ιδιαίτερη αγάπη και τις γλυκές αναμνήσεις που μας έχουν αφήσει τα βιβλία της. Η διαφορά είναι ότι η συγγραφέας λέγεται Άλκη Ζέη και της επιτρέπω να το κάνει.
December 6, 2017
Μακάρι να γινόταν να ζήσεις ακόμα χίλια χρόνια, γιαγιά!
Καθόλου αντικειμενική, αδύνατο να βάλω λιγότερα από 5* - η Άλκη Ζέη είναι λατρεία, είναι η αγαπημένη γιαγιά/μαμά/θεία της ζωής μου, ένας δικός μου άνθρωπος.
Καθόλου αντικειμενική, αδύνατο να βάλω λιγότερα από 5* - η Άλκη Ζέη είναι λατρεία, είναι η αγαπημένη γιαγιά/μαμά/θεία της ζωής μου, ένας δικός μου άνθρωπος.
January 20, 2018
Αγαπημένη Άλκη Ζέη σε ένα ακόμα βιβλίο που με συγκίνησε, με ταξίδεψε, με έκανε άλλοτε να γελάσω και άλλοτε να στεναχωρηθώ. Υπέροχη συγγραφέας!
June 12, 2018
Κλασσική αγαπημένη.. Μια συλλογή από άλλα βιβλία της όπως κατάλαβα, μιας και είχα ήδη διαβάσει το τελευταίο κομμάτι στο Αρβυλακια και Γόβες (τις ξαναδιαβασα όλες τις ιστορίες εννοείται!). Ελπίζω να γράψει κι άλλα βιβλία, θα κάτσω να διαβάσω και την πιο βαρετή ιστορία από τα παιδικά της χρόνια!
August 18, 2020
Μοιάζοντας πολύ με το "Με Ένα Μολύβι Φάμπερ Νούμερο 2" το βιβλίο αυτό περιέχει γνωστές και άγνωστες ιστορίες από τη ζωή της συγγραφέως. Είναι πράγματι εντυπωσιακό με πόσα γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας συνδέθηκε και με πόσες σπουδαίες προσωπικότητες του παρελθόντος συναναστράφηκε. Στο τέλος, υπάρχουν και μερικά σύντομα διηγήματά της σχετικά με ιστορικά γεγονότα που τη σημάδεψαν. Πολυγραφότατη μέχρι το τέλος η Άλκη Ζέη μάς άφησε πολύ όμορφα βιβλία, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
March 13, 2018
Πολυ συγκινητικό, η ιστορία στο τέλος με τον τίτλο "Μαρούσι" απλά αριστούργημα!
July 29, 2024
Έχοντας διαβάσει το μολύβι φάμπερ, αρκετές ιστορίες τις είχα ήδη διαβάσει. Όπως και να έχει βρίσκω πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τη ζωή της και το πώς όλη εκείνη η γενιά ήταν σαν μια παρέα επαναστατών καλλιτεχνών. Όλοι τους διέπρεψαν στον είδος τους!
November 25, 2018
Αυτό το βιβλίο είναι μια συλλογή από αυτοβιογραφικές αφηγήσεις. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει μια ας το πούμε συνέχεια κάποιον παλιότερων βιβλίων της. Όμορφη Άλκη όπως πάντα.
November 4, 2017
Η Άλκη Ζέη έχει ζήσει μια πολυτάραχη ζωή, αλλά έχει καταφέρει να παραμείνει δραστήρια, ηθική και βαθιά ανθρώπινη και αυτό πάντα βγαίνει στα βιβλία της. Το συγκεκριμένο δεν αποτελεί εξαίρεση.
Το πρώτο μέρος (το μεγαλύτερο) είναι αυτοβιογραφικά κείμενα που έχουν γραφτεί σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και η συγγραφέας τα έχει επεξεργαστεί και συμπληρώσει με πρόσφατα σχόλια και το δεύτερο μέρος είναι επανέκδοση διηγημάτων που έχουν εκδοθεί και παλιότερα.
Γραφή άμεση, ανθρώπινη, ιστορίες άμεσα συνδεδεμένες με την εποχή τους, αυτοαναφορικές, αποκαλυπτικές, συναισθηματικά φορτισμένες, συχνά άκρως συγκινητικές. Σημαντικά πρόσωπα και γεγονότα τόσο για την ίδια την συγγραφέα, όσο και για την χώρα και τον κόσμο περνάνε από τις σελίδες του βιβλίου...και περιγράφονται πολλά ενδιαφέροντα περιστατικά και σκέψεις και συναισθήματα και....
Θα μπορούσα να πω πολλά για αυτό το βιβλίο, αλλά νομίζω ότι αξίζει κανείς να το διαβάσει χωρίς βαρύγδουπες αναλύσεις και "κριτικές". Άλλωστε ποια είμαι εγώ να σχολιάζω αυτή την εξαίρετη γυναίκα;
Το πρώτο μέρος (το μεγαλύτερο) είναι αυτοβιογραφικά κείμενα που έχουν γραφτεί σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και η συγγραφέας τα έχει επεξεργαστεί και συμπληρώσει με πρόσφατα σχόλια και το δεύτερο μέρος είναι επανέκδοση διηγημάτων που έχουν εκδοθεί και παλιότερα.
Γραφή άμεση, ανθρώπινη, ιστορίες άμεσα συνδεδεμένες με την εποχή τους, αυτοαναφορικές, αποκαλυπτικές, συναισθηματικά φορτισμένες, συχνά άκρως συγκινητικές. Σημαντικά πρόσωπα και γεγονότα τόσο για την ίδια την συγγραφέα, όσο και για την χώρα και τον κόσμο περνάνε από τις σελίδες του βιβλίου...και περιγράφονται πολλά ενδιαφέροντα περιστατικά και σκέψεις και συναισθήματα και....
Θα μπορούσα να πω πολλά για αυτό το βιβλίο, αλλά νομίζω ότι αξίζει κανείς να το διαβάσει χωρίς βαρύγδουπες αναλύσεις και "κριτικές". Άλλωστε ποια είμαι εγώ να σχολιάζω αυτή την εξαίρετη γυναίκα;
February 18, 2023
όμορφο βιβλίο με την χαρακτηριστική πένα της Ζεη, βουτιά σε μνήμες και μιαν άλλη Ελλάδα.
Ποτέ δεν θα σταματήσει να με εκπλήσσει το ποσό στενός ήταν τότε ο καλλιτεχνικός κύκλος, όλοι ήξεραν τους πάντες καναν παρέα, και μιλάμε για "θηρια" όπως Γκάτσος, Χατζιδακις, Λαμπέτη, Διδω και πόσοι άλλοι. Χορταινεις ιστορία στα βιβλία της Ζέη
Ποτέ δεν θα σταματήσει να με εκπλήσσει το ποσό στενός ήταν τότε ο καλλιτεχνικός κύκλος, όλοι ήξεραν τους πάντες καναν παρέα, και μιλάμε για "θηρια" όπως Γκάτσος, Χατζιδακις, Λαμπέτη, Διδω και πόσοι άλλοι. Χορταινεις ιστορία στα βιβλία της Ζέη
January 25, 2018
Υπέροχο, αφυπνιστικό και γλυκό. Σε κάνει να ζηλέψεις τη ζωή της συγγραφέα.
February 5, 2021
Βιβλιοπαρουσίαση στο https://youtu.be/ZZL_SjOaYdA
July 16, 2024
Η Άλκη Ζέη είναι συνυφασμένη με τις αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας, κάθε αναφορά του ονόματος της προκαλεί έναν χείμαρρο συναισθημάτων νοσταλγίας. Ο τρόπος γραφής της, που μοιάζει σαν να σου διηγείται ένα μικρό παιδί, με την περιγραφική αθωότητα που το χαρακτηρίζει, προκαλεί μια γλυκιά αίσθηση. Ίσως έτσι εξηγώ το γεγονός ότι, ακόμα και όταν μιλάει για δύσκολα πράγματα, εξακολουθεί να σου δημιουργεί, με έναν ιδιόμορφο τρόπο, την ίδια γλυκιά αίσθηση.
Το βιβλίο αυτό, περιλαμβάνει αναμνήσεις της ζωής της, όχι με κάποια χρονολογική σειρά, ούτε με κάποια συγκεκριμένη θεματική. Περιλαμβάνει επίσης και μερικά διηγήματα της που είχαν δημοσιευτεί στην Επιθεώρηση Τέχνης, την δεκαετία 1960 και 1970. Η Άλκη Ζέη έζησε μια γεμάτη ζωή, σε μια συμπυκνωμένη εποχή της ιστορίας, με δυσκολίες και ταυτόχρονα και με αγώνες και όνειρα. Το βιβλίο αυτό είναι σαν κρυφοκοιτάς τη ζωή της μέσα από γρίλιες, και αυτό που βλέπεις σε κάνει να χαμογελάς, ακόμα και με το χαμόγελο της λύπης.
Το βιβλίο αυτό, περιλαμβάνει αναμνήσεις της ζωής της, όχι με κάποια χρονολογική σειρά, ούτε με κάποια συγκεκριμένη θεματική. Περιλαμβάνει επίσης και μερικά διηγήματα της που είχαν δημοσιευτεί στην Επιθεώρηση Τέχνης, την δεκαετία 1960 και 1970. Η Άλκη Ζέη έζησε μια γεμάτη ζωή, σε μια συμπυκνωμένη εποχή της ιστορίας, με δυσκολίες και ταυτόχρονα και με αγώνες και όνειρα. Το βιβλίο αυτό είναι σαν κρυφοκοιτάς τη ζωή της μέσα από γρίλιες, και αυτό που βλέπεις σε κάνει να χαμογελάς, ακόμα και με το χαμόγελο της λύπης.
July 12, 2025
Δεν ξέρω πόση σημασία κ αξία έχει η ανάγνωση αυτού το βιβλίου για ένα σημερινό παιδί...
Ωστόσο αν το ακούσει στο audiobook με την φωνή της Άλκη Ζέη (το τελευταίο της νομίζω βιβλίο) να αφηγείται, γεμάτη ζωντάνια εφηβική και χιούμορ, όλα αυτά τα κομμάτια της ζωής της, τότε αλλάζει, παίρνει σχήμα, υπόσταση και παρέχει μια βεβαιότητα στον αναγνώστη, πώς τίποτα δεν είναι απροσπέλαστο μέσα στην τροχιά που διαγράφει η ζωή του καθενός...
Αγαπημένη και μοναδική Άλκη Ζέη, τόσο συγκινητικό να την ακούς να αφηγείται....
Ωστόσο αν το ακούσει στο audiobook με την φωνή της Άλκη Ζέη (το τελευταίο της νομίζω βιβλίο) να αφηγείται, γεμάτη ζωντάνια εφηβική και χιούμορ, όλα αυτά τα κομμάτια της ζωής της, τότε αλλάζει, παίρνει σχήμα, υπόσταση και παρέχει μια βεβαιότητα στον αναγνώστη, πώς τίποτα δεν είναι απροσπέλαστο μέσα στην τροχιά που διαγράφει η ζωή του καθενός...
Αγαπημένη και μοναδική Άλκη Ζέη, τόσο συγκινητικό να την ακούς να αφηγείται....
February 4, 2018
Αμφιβάλλω κατά πόσο θα μπορούσε κανείς να είναι απόλυτα αντικειμενικός με την Άλκη Ζέη. Πέντε αστέρια για τον πολιτικοποιημένο χαρακτήρα του βιβλίου, ο οποίος το διαφοροποιεί από το Μολύβι φάμπερ νούμερο δύο, για τα πρόσωπα που πλέον αποκτούν πιο πραγματικές διαστάσεις μέσα από τα κείμενά της και γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι η Άλκη Ζέη, που θυμίζει πια μακρινή συγγενής και όχι μια άγνωστη της οποίας το βιβλίο έτυχε να διαβάσω.
January 10, 2021
Ψάχνοντας να μάθω περισσότερα για την Επιθεώρηση Τέχνης, βρήκα την ακόλουθη ιστοσελίδα όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα, σε ψηφιακή μορφή, όλα τα τεύχη, συμπεριλαμβανομένου και του τεύχους 89, για το οποίο γίνεται αναφορά στο βιβλίο.
http://www.askiweb.eu/index.php/el/71...
"Συνισταμένη των ανοησιών της υφηλίου!"
http://www.askiweb.eu/index.php/el/71...
"Συνισταμένη των ανοησιών της υφηλίου!"
December 31, 2021
Αγαπημένη συγγραφέας. Έχω διαβάσει όλα της τα βιβλία (συμπεριλαμβανομένων των παιδικών ) από τότε που φοιτουσα στο παιδαγωγικό. Έμεινε νέα για πάντα, γιατί είχε ανήσυχο πνεύμα μολονότι έζησε σε δύσκολες εποχές
August 9, 2018
Οι αυτοβιογραφικές της ιστορίες έχουν ενδιαφέρον, τα διηγήματα στο δεύτερο κομμάτι τα βαρέθηκα. Γράφει όπως πάντα απλά και ολίγον τι παιδικά, σαν να απευθύνεται σε έφηβους. Το διάβασα στο αεροπλάνο.
September 22, 2024
Very nice and easy read - with some historical data as well going through the life of Alki Zei.
July 29, 2018
Λατρεύω την Άλκη Ζέη, είναι η αγαπημένη μου συγγραφέας σε όλες τις ηλικιακές μου φάσεις και φυσικά λάτρεψα το «Πόσο θα ζήσεις ακόμα γιαγιά;» που συμπληρώνει ιδανικά τα «Μολυβι φάμπερ νούμερο δύο» και «Η αρρανωνιστικιά του Αχιλλέα». Μου άρεσαν πολύ και τα διηγατα στο δεύτερο μέρος του βιβλίου. Ένα υπέροχο βιβλίο.
June 10, 2019
https://dominicamat.blogspot.com/2018...
Πρώτη μου γνωριμία σήμερα με την γραφή της συγγραφέως κυρίας Άλκης Ζέη μέσα από το νέο της βιβλίο με τίτλο "Πόσο θα ζήσεις ακόμα γιαγιά;".Ένα βιβλίο με πολύ ωραία,καθαρή καί γρήγορη γραφή που κάνει το βιβλίο της προσιτό καί ευανάγνωστο.Εδώ έχουμε την ιδιαιτερότητα να έχουμε ένα βιβλίο το οποίο να χωρίζεται σε δύο μέρη,το ένα αυτοβιογραφικό καί το άλλο να βασίζεται στην μυθοπλασία.Αυτό το στοιχείο του ήταν η αιτία που με έκανε να μου αρέσει αρκετά.Έπειτα αφού είχα διαβάσει το πρώτο μέρος καί έφτασα στο δεύτερο σκέφτηκα ότι αυτές οι ιστορίες που περιγράφονται μέσα θα μπορούσαν κάλλιστα να στηρίζονται καί στην πραγματική ζωή της συγγραφέως.Όσο για τον τίτλο του αν καί φαίνεται παράξενος αρχικά,γίνεται σαφές μετά σε εμάς ότι αυτή η ερώτηση των εγγονιών της ήταν η αφορμή για την συγγραφή αυτού του βιβλίου γι'αυτό καί η χρήση αυτού του τίτλου.Η συγγραφέας ήθελε να καταγράψει όσα είχε ζήσει καί νιώσει,όσο θεωρεί ότι έχει ακόμα τη διάθεση να τα γράψει.Επίσης μου άρεσαν πολύ τα μικρά αυτόνομα κεφάλαια του πρώτου μέρους.Ένα όμως γεγονός που ίσως να μην γίνει τόσο αγαπητό από τους αναγνώστες είναι η χρήση ιστοριών παλαιότερων βιβλίων της γιατί μπορεί να το θεωρήσουν σαν επανάληψη.Εγώ από την άλλη μεριά επειδή δεν έχω ξαναδιαβάσει κάποιο άλλο βιβλίο της,δεν με πείραξε αυτό το στοιχείο,αντιθέτως με έκανε να γνωρίσω έστω κι έτσι κι άλλες της ιστορίες.Σίγουρα αυτό το βιβλίο είναι μία αρκετά καλή αφορμή για να γνωρίσετε όσοι καί όσες δεν έχετε διαβάσει ποτέ βιβλία της συγκεκριμένης συγγραφέως.Καλές σας αναγνώσεις!
Πρώτη μου γνωριμία σήμερα με την γραφή της συγγραφέως κυρίας Άλκης Ζέη μέσα από το νέο της βιβλίο με τίτλο "Πόσο θα ζήσεις ακόμα γιαγιά;".Ένα βιβλίο με πολύ ωραία,καθαρή καί γρήγορη γραφή που κάνει το βιβλίο της προσιτό καί ευανάγνωστο.Εδώ έχουμε την ιδιαιτερότητα να έχουμε ένα βιβλίο το οποίο να χωρίζεται σε δύο μέρη,το ένα αυτοβιογραφικό καί το άλλο να βασίζεται στην μυθοπλασία.Αυτό το στοιχείο του ήταν η αιτία που με έκανε να μου αρέσει αρκετά.Έπειτα αφού είχα διαβάσει το πρώτο μέρος καί έφτασα στο δεύτερο σκέφτηκα ότι αυτές οι ιστορίες που περιγράφονται μέσα θα μπορούσαν κάλλιστα να στηρίζονται καί στην πραγματική ζωή της συγγραφέως.Όσο για τον τίτλο του αν καί φαίνεται παράξενος αρχικά,γίνεται σαφές μετά σε εμάς ότι αυτή η ερώτηση των εγγονιών της ήταν η αφορμή για την συγγραφή αυτού του βιβλίου γι'αυτό καί η χρήση αυτού του τίτλου.Η συγγραφέας ήθελε να καταγράψει όσα είχε ζήσει καί νιώσει,όσο θεωρεί ότι έχει ακόμα τη διάθεση να τα γράψει.Επίσης μου άρεσαν πολύ τα μικρά αυτόνομα κεφάλαια του πρώτου μέρους.Ένα όμως γεγονός που ίσως να μην γίνει τόσο αγαπητό από τους αναγνώστες είναι η χρήση ιστοριών παλαιότερων βιβλίων της γιατί μπορεί να το θεωρήσουν σαν επανάληψη.Εγώ από την άλλη μεριά επειδή δεν έχω ξαναδιαβάσει κάποιο άλλο βιβλίο της,δεν με πείραξε αυτό το στοιχείο,αντιθέτως με έκανε να γνωρίσω έστω κι έτσι κι άλλες της ιστορίες.Σίγουρα αυτό το βιβλίο είναι μία αρκετά καλή αφορμή για να γνωρίσετε όσοι καί όσες δεν έχετε διαβάσει ποτέ βιβλία της συγκεκριμένης συγγραφέως.Καλές σας αναγνώσεις!
July 19, 2022
Το βιβλίο "Πόσο ακόμα θα ζήσεις γιαγιά;" της Άλκης Ζέη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο μου άρεσε τόσο πολύ που το τελέιωσα σχεδόν σε μια ημέρα. Μου άρεσε που μάθαινα για τη ζωή της αγαπημένης συγγραφέα των παιδικών μου χρόνων μέσα από τα δικά της λόγια.
Διαβάζοντάς το θυμήθηκα πόσο πολύ μου αρέσει ο τρόπος που γράφει τα βιβλία της η Άλκη Ζέη. Με τρόπο άμεσο και ανθρώπινο μας αφηγείται ιστορίες αποκαλυπτικές και πολλές φορές συγκινητικές. Κατάφερα να μάθω πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή της που δε γνώριζα και όλα αυτά μέσα από τη δική της μοναδική αφήγηση.
Ένα πολύ ωραίο χαρακτηριστικό του βιβλίου ήταν ότι στο τέλος του υπήρχαν και κάποια διηγήματά της, τα οποία δεν είχα ξαναδιαβάσει και μου άρεσε που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία.
Ανυπομονώ να διαβάσω και το βιβλίο της Με μολύβι φάμπερ νούμερο 2, το οποίο κινέιται στο ίδιο κλίμα
Διαβάζοντάς το θυμήθηκα πόσο πολύ μου αρέσει ο τρόπος που γράφει τα βιβλία της η Άλκη Ζέη. Με τρόπο άμεσο και ανθρώπινο μας αφηγείται ιστορίες αποκαλυπτικές και πολλές φορές συγκινητικές. Κατάφερα να μάθω πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή της που δε γνώριζα και όλα αυτά μέσα από τη δική της μοναδική αφήγηση.
Ένα πολύ ωραίο χαρακτηριστικό του βιβλίου ήταν ότι στο τέλος του υπήρχαν και κάποια διηγήματά της, τα οποία δεν είχα ξαναδιαβάσει και μου άρεσε που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία.
Ανυπομονώ να διαβάσω και το βιβλίο της Με μολύβι φάμπερ νούμερο 2, το οποίο κινέιται στο ίδιο κλίμα
April 9, 2018
Πολύ συγκινητικό αλλά και ευκολοδιαβαστο και άμεσο. Ξεχώρισα την ιστορία "στο Μαρούσι" και την τελευταία... αν το έχετε διαβάσει καταλαβαίνετε ποια λέω.. απλά σοκαριστικη.. 5 αστέρια!
Displaying 1 - 25 of 25 reviews