Pośród cieni

Teatr węży #2

by Agnieszka Hałas

Pośród cieni to drugi tom cyklu dark fantasy „Teatr węży” – mrocznego, intrygującego, pełnego plastycznych szczegółów, z pełnokrwistymi postaciami i przemawiającą do wyobraźni społecznością. Dla Krzyczącego w Ciemności schronienie w Podziemiach przestaje być bezpiecznym azylem. Dręczą go wizje i sny. Pokazują utraconą przeszłość czy kłamią? Tymczasem w realnym świecie czyhają srebrni magowie, przed którymi nie da się uciec nawet w śmierć. W labiryncie sfer są miejsca, gdzie można się ukryć lub szukać odpowiedzi. Czy to wystarczy, aby umknąć prześladowcom? A jeśli to cienie z przeszłości stanowią największe zagrożenie?

Genres: Fantasy, Polish Literature, Audiobook, Magic

352 pages, Paperback

First published March 12, 2013

Reviews

[Sonia B. · Rating 4 out of 5]

Trochę bałagan w tej książce, ale szybko i z zaciekawieniem się czyta. Główny bohater to mój nowy krasz

[Agnieszka · Rating 3 out of 5]

Solidnie, lepiej niż w 1 tomie, ale to dalej nie moja bajka, akurat na świąteczny relaks.

[Jakub · Rating 4 out of 5]

W zasadzie to samo, co i w pierwszym tomie, ale lepiej. Znika rozczłonkowanie fabularne, które tam służyło do odmalowania tła, a za to pojawia się w miarę spójny wątek główny. Nadal mamy jednak do czynienia z bardzo ciekawym światem z bogatą mitologią i ciekawym zestawem praw oraz istot, szkół magii i stron konfliktu. Na koniec Krzyczący i czytelnik otrzymują nieco odpowiedzi, ale i pytania nowe się rodzą. Polecam gorąco.

[Marcin · Rating 3 out of 5]

Krzyczący przeżył, choć z trudem, starcia z pierwszej części. Odkrył też parę kart z talii tajemnic swej przeszłości. Lecz ta właśnie przeszłość coraz mocniej się na nim odbija. Jego talent rośnie, jego mroczny dar rozbudza się, sprowadzając na niego coraz większą uwagę otoczenia - zwłaszcza ze strony Srebrnych Magów. Jednakże mocniej niż umiejętności, w bohaterze opowieści jaką Agnieszka Hałas nam daje, budzą się i powracają wycinki z przeszłości - nie tylko jako trapiące go za dnia przebłyski i halucynacje doprowadzające żmija na skraj szaleństwa i uzależnienia, ale dużo groźniej jako koszmarne sny, których bohater ranem niemalże nie pamięta. Nadal sprawuje nad nim pieczę i udziela "pomocnej" ręki tajemna siła, lecz z biegiem rozdziałów ujawniają się jej ukryte zamiary. To Ci mroczni towarzysze blokują dostęp do odległej pamięci naszemu bohaterowi. Do końca książki pisarka prezentuje liczne wycinki i podpowiedzi, nawet na ostatnich stronach ujawniany jest tylko kolejny klocek zawiłej układanki przeszłości Krzyczącego. Nim jednak do tego czytelnicy docierają, nasz bohater jest wpleciony w kolejne rozgrywki magiczno-polityczne. I choć walki z użyciem czarów nadal nie ma tak dużo, książka wprowadza kolejne "dodatkowe" pionki na planszę przeznaczenia. Dwie młode dziewczyny dotknięte w ten czy inny sposób darem potrzebują wsparcia ze strony kogoś, kto już w mrocznym zakresie magii żyje, kogoś takiego jak Brune. Oczywiście Srebrni nie zapominają fiaska, jakie ich dotknęło w pierwszej części. Brune ściąga na siebie uwagę też innych organizacji z odległych krain. Zwinnie przeplatane starcia codzienne, walka z nałogiem, próby pomocy "młodszym braciom i siostrom", walka o życie, starcia z iluzjami i koszmarami wyniszczają ciało i umysł Krzyczącego. Wielka kampania o odzyskanie swej przeszłości zajmuje dużo więcej stron powieści, wszak nasz bohater znalazł już dla siebie nowy dom i życie w pierwszej książce cyklu, jednakże właściwej jej treści, jaką pisarka przekazuje czytelnikom i odsłania przed żmijem, nie jest tak dużo. Prawdziwy czytelnik składa większość tajemniczej układanki przed rewelacjami z końca książki, wyjaśnienie tam umieszczone służy więc bardziej ucementowaniu wcześniejszych założeń i wniosków aniżeli doprowadzeniu do gwałtownego zwrotu akcji i zadziwieniu czytelnika jakimś ukrytym przesłaniem czy kolejnym dnem. Z tegoż powodu "Pośród cienii" jako pojedyncza pozycja, wyrwana z kontekstu cyklu, jest co najwyżej średnia. W zestawieniu z "Dwiema kartami" również nie wygrywa. Ale w połączeniu z owym pierwszym tomem "Teatru węży" ciekawie posuwa historię, wyjaśnia parę elementów i wprowadza nowe postaci na szachownicę przy jednoczesnej drobnej dozie wartkiej acz spodziewanej akcji. Tym samym, jeśli już zacząłeś cykl - koniecznie przejdź do tego tomu. Warto. Jeśli rozważasz cały cykl, warto go wziąć do ręki. Lektura nie jest ciężka ani skomplikowana, brak tu zawiłości i tysięcy postaci, których historie i poczynania trzeba śledzić by zrozumieć kontekst historii w danym momencie przedstawianej - czyni to z niej lekką pozycję na szybki ruszt. Nie jest też zbyt objętościowo wypełniona, więc nie traci się z oczu głównych nitek fabularnych. Taka lekka lektura do... herbaty lub poduszki ;)

[Sylwka (unserious.pl) · Rating 4 out of 5]

Pierwsza odsłona cyklu Teatr węży Agnieszki Hałas, może nie podbiła mojego serducha, ale na tyle mnie zaintrygowała, iż postanowiłam kontynuować przygodę z tajemniczym ka-ira. Dlatego też w miarę „na świeżo” zdecydowałam się sięgnąć drugą odsłonę serii pod tytułem Pośród cieni i już wiem, że polubimy się z tym cyklem. :)

Na celowniku Srebrnych.
"Żyjąc poza prawem, nigdy nie wiesz, co przyniesie jutro. Krzyczący w Ciemności przekonuje się o tym, gdy schronienie w Podziemiach przestaje być bezpiecznym azylem.
Nie on jeden ma kłopoty. Lorraine, córka fałszywego maga, pada ofiarą klątwy. Anavri, która najbardziej na świecie boi się skażonego daru, czuje, że jej najgorszy koszmar zaczyna się stawać jawą.

Brune, niegdyś uzdrowiony z szaleństwa, niebezpiecznie oscyluje na granicy ponownego osunięcia się weń. Dręczą go wizje i sny. Pokazują utraconą przeszłość, czy kłamią? Tymczasem w realnym świecie czyha gildia przestępcza oraz srebrni magowie, przed którymi nie da się uciec nawet w śmierć.

W labiryncie sfer są miejsca, gdzie można na jakiś czas się ukryć, i miejsca, gdzie można szukać odpowiedzi. Czy to wystarczy, aby zmylić za sobą ślad?"

Brune Keare i jego przeszłość.
Nie będę ukrywać, iż przed sięgnięciem po tę odsłonę cyklu, miałam trochę obawy, że znowu będę się zachwycać światem, bohaterami drugoplanowymi, ale ten główny „baletmistrz” i wątek przewodni będą rozwodnione jak piwo na wiejskim festynie.

Na szczęście już pierwsze strony rozwiały moje wątpliwości, a wątek Brune Keare jak i sama jego postać zaczęły nabierać rumieńców. Tak, gościu w końcu przestał się tylko snuć „po planszy” jak smród po gaciach, ale gdzieś między oparami opium i walką ze Srebrnymi, rozpoczął poszukiwania (trochę wymuszone ;)) własnej tożsamości. Dzięki czemu to tu to tam pojawiają się umiejętnie wplecione smaczki z jego przeszłości.

Jeżeli chodzi o samą fabułę, to w końcu nabiera ona liniowości i jakiegoś celu. Na scenę wkraczają nowi, ciekawi bohaterowie (początkujący pisarz, który bardzo chce bawić się w magię i zakupuje komunikujący się z czytelnikiem grymuar, dziewczyna przechodząca przemianę w żmija), którzy wprowadzają swoimi osobami nowe wątki potrzebne do rozwijania świata i fabuły.

Dlatego mogę napisać, iż jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą odsłoną, a w szczególności kierunkiem rozwoju postaci i świata. Cieszę się już na trzecią odsłonę cyklu, a wszystkim poszukiwaczom klimatycznego, mrocznego fantasty polecam Pośród cieni Agnieszki Hałas.

https://unserious.pl/2022/01/posrod-c...

[Jezier · Rating 3 out of 5]

Niestety, trochę drętwe, dużo niepotrzebnych informacji, mało zgrabnie wplecione świetne opowiadanie 'Białe dłonie'. Czy przeczytam trzeci tom? Tak. Bardziej dla wspomnienia z 'Feniksa' niż dla tego, co aktualnie.

[Marta Duda-Gryc · Rating 4 out of 5]

Akcja mocno się rozkręca; więcej tajemnic - część się wyjaśnia, część nie; świat przedstawiony - fantastyczny! I bardziej się człek przywiązuje do postaci. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

[Edyta · Rating 4 out of 5]

Ta książka minęła mi tak szybko, że nie wiem kiedy znalazłam się w części 3. Lubię ten świat i bohaterów. Jedyne moje oczekiwanie, to pogłębienie wszystkiego w tym uniwersum.

[Franek Słota · Rating 4 out of 5]

Bardzo ciekawy koncept ale chciałbym się cholera czegoś w końcu dowiedzieć

[Bartek · Rating 4 out of 5]

Ojej