John is een Irakveteraan die nu voor zijn eigen pakjesbezorgingsdienst RedEx werkt. Zijn grootste rijkdom is zijn Harley, maar het lot dat hem te wachten lijkt, overstijgt elk materieel belang.
Stedho, het pseudoniem van de Vlaamse artiest Steven Dhondt, is de vaste hand achter onder meer de comics Ooievarken en Red Rider, de gloednieuwe, herdachte versie van de klassieke strip De Rode Ridder.
Fun fact: Stedho werd op zijn negende ontdekt door kinderboekenauteur Marc de Bel, die toen zijn leraar was. De Bel erkende zijn tekentalent en spoorde hem aan om dat verder te ontwikkelen. En zo was de artiest Stedho geboren.
Lectrr bereidt een diverse soep waarin onder andere volgende verhaal-elementen worden gemixt : criminaliteit, fantasy, het conflict in het Midden-Oosten.... Het leest als één lange inleiding waarbij na een eerste lezing weinig blijft plakken. Ik denk dat ik het beter zou gelust hebben wanneer het zou zijn verschenen bij een betere uitgever en zonder de stempel van moderne update van "De Rode Ridder". Dit verhaal werkt perfect zonder de verwijzingen naar die ridder-strip. Het is zeker beloftevol en ik hoop dat het avontuur me meer zal meeslepen in wat volgt. Het eerder ruwe tekenwerk van Stedho en de passende inkleuring zijn zeer overtuigend. Benieuwd naar deel 2 dus in die zin is de missie geslaagd.
Ik was een groot fan van de Rode Ridder totdat ik eind de jaren '80 mijn interesse er in verloor. De oude verhalen vind ik nog steeds goed en herlees ik soms nog eens, het zijn de verhalen vanaf de tweede helft van de jaren '80 die me niet meer kunnen boeien. Ik heb het afgelopen jaar enkele recente Rode Ridder strips gelezen en die vind ik gewoon belachelijk.
In Red Rider wordt de Rode Ridder, en met hem Merlijn en Behaal, in de 21ste eeuw geplaatst. In het Engels noemt men dit een reboot. Het klinkt in elk veelbelovend. De Rode Ridder Red Rider woont nu in Amerika en de volgelingen van Bahaal zijn moslim terroristen. De tekenstijl is helemaal anders dan de strakke tekenstijl die ik gewoon ben van Rode Ridder-verhalen en vind ik niet zo geslaagd. De wijze, machtige, zelfzekere tovenaar Merlijn wordt hier neergezet als een dronken zielepoot. Het is het eerste deel van een drie-delige serie en alhoewel ik het een veelbelovend idee vind, vind ik het eerste deel niet echt overtuigend.