Υβόνη, πριγκίπισσα της Βουργουνδίας

by Witold Gombrowicz, Βίτολντ Γκομπρόβιτς, Κωστής Σκαλιόρας (Translator)

Το θέατρό μου παρωδεί τον Σαίξπηρ και το τελευταίο μου έργο είναι φτιαγμένο πάνω στο πρότυπο της Οπερέττας. Αν στηρίζομαι στις παραδοσιακές μορφές, το κάνω επειδή είναι τελειότερες και επειδή ο αναγνώστης τις έχει συνηθίσει. Αλλά μην ξεχνάτε, παρακαλώ -το πράγμα είναι σημαντικό- ότι σε μένα η μορφή είναι πάντα παρωδία της μορφής. Την χρησιμοποιώ, αλλά ξεκόβω απ' αυτήν. Ψάχνω να βρω πως δένονται τα αλλοτινά λογοτεχνικά είδη, που είναι αναγνώσιμα, με την πιο νέα, την πιο πρόσφατη αντίληψη του κόσμου. Περιφέρω το πιο επίκαιρο κοντραμπαντο μέσα σε παλιούς αραμπάδες.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Genres: Polish Literature, Plays, Drama, Classics, Poland, School, Theatre

84 pages, Paperback

First published January 1, 1938

About the author

Gombrowicz was born in Małoszyce, in Congress Poland, Russian Empire to a wealthy gentry family. He was the youngest of four children of Jan and Antonina (née Kotkowska.) In 1911 his family moved to Warsaw. After completing his education at Saint Stanislaus Kostka's Gymnasium in 1922, he studied law at Warsaw University (in 1927 he obtained a master’s degree in law.) Gombrowicz spent a year in Paris where he studied at the Institut des Hautes Etudes Internationales; although he was less than diligent in his studies his time in France brought him in constant contact with other young intellectuals. He also visited the Mediterranean.

When he returned to Poland he began applying for legal positions with little success. In the 1920s he started writing, but soon rejected the legendary novel, whose form and subject matter were supposed to manifest his 'worse' and darker side of nature. Similarly, his attempt to write a popular novel in collaboration with Tadeusz Kępiński turned out to be a failure. At the turn of the 20's and 30's he started to write short stories, which were later printed under the title Memoirs Of A Time Of Immaturity. From the moment of this literary debut, his reviews and columns started appearing in the press, mainly in the Kurier Poranny (Morning Courier). He met with other young writers and intellectuals forming an artistic café society in Zodiak and Ziemiańska, both in Warsaw. The publication of Ferdydurke, his first novel, brought him acclaim in literary circles.

Just before the outbreak of the Second World War, Gombrowicz took part in the maiden voyage of the Polish cruise liner, Chrobry, to South America. When he found out about the outbreak of war in Europe, he decided to wait in Buenos Aires till the war was over, but was actually to stay there until 1963 — often, especially during the war, in great poverty.

At the end of the 1940s Gombrowicz was trying to gain a position among Argentine literary circles by publishing articles, giving lectures in Fray Mocho café, and finally, by publishing in 1947 a Spanish translation of Ferdydurke written with the help of Gombrowicz’s friends, among them Virgilio Piñera. Today, this version of the novel is considered to be a significant literary event in the history of Argentine literature; however, when published it did not bring any great renown to the author, nor did the publication of Gombrowicz’s drama Ślub in Spanish (The Wedding, El Casamiento) in 1948. From December 1947 to May 1955 Gombrowicz worked as a bank clerk in Banco Polaco, the Argentine branch of PeKaO SA Bank. In 1950 he started exchanging letters with Jerzy Giedroyc and from 1951 he started having works published in the Parisian journal Culture, where, in 1953, fragments of Dziennik (Diaries) appeared. In the same year he published a volume of work which included the drama Ślub (The Wedding) and the novel Trans-Atlantyk, where the subject of national identity on emigration was controversially raised. After October 1956 four books written by Gombrowicz appeared in Poland and they brought him great renown despite the fact that the authorities did not allow the publication of Dziennik (Diaries), and later organized

Reviews

[Monika · Rating 4 out of 5]

Ulubione cytaty:
"Wiesz, ona nawet wcale nie jest taka nieładna, tylko w konsystencji swojej ma jakiś pierwiastek - nieszczęśliwy."
"Na Boga, udawajmy normalnych, skoro nie możemy być normalni, bo inaczej nie wydobędziemy się stąd."
no i "Cimcirymci"

[Czarny Pies · Rating 1 out of 5]

Princess Ivona is a play that was published in Polish in 1935 more than 20 years before the first great plays of the Theatre de l'Absurde (. La cantatrice chauve and En attendant Godot were first performed in the early 1959). Princess Ivona is a profoundly absurd play that may or may not deserve to be classified as part of the 'Absurde' movement. Given that it was initially performed only four years after the stage debut of Godot it is indeed very difficult to see it is anything but 'Absurdiste'. Certainly it is always staged like a Beckett or Ionesco paly.

This play is quickly read and delivers a meaningless experience in the theatre that can not be made enjoyable even by drinks before the opening curtain and during intermission. I give it one star in recognition of its being one of the most important plays of the 'Theatre de l'Absurde' school.

[Piotrek Perdun · Rating 4 out of 5]

nie wiem czy się śmiać, czy płakać

[gluchoWICZKA · Rating 4 out of 5]

Niesamowite w jaki sposób milczenie Iwony i jej "anormalność" sprawiło, że wszystkim postaciom w utworze odbiła palma.

[Rozachcz · Rating 5 out of 5]

Kolejne studium nad formą. Forma jest wynikiem postaw, jakie przybieramy wobec innych ludzi oraz postaw, jakie ci ludzie przybierają wobec nas. Jest to więc sztuczna konwencja, gra pozorów, które jednostka przyjmuje jako wzór zachowania. Według Gombrowicza wszyscy udają przed wszystkimi, każdy gra, nikt nie jest z nikim szczery.
Główna bohaterka, Iwona, swoim milczeniem powoduje, że inne osoby dramatu nie wiedzą kim mają być w relacjach z nią, jaką postawę przyjąć. Staje się to źródłem różnych, nieoczekiwanych ( jak to zazwyczaj w grotesce bywa) zdarzeń.

[Monika · Rating 3 out of 5]

Przynajmniej wiem skąd jest "Cimcirimci"

[Flavia · Rating 3 out of 5]

DZIEŃ DOBRY, KOMPANIO!!
A więc tak:
Pierwotnie byłam bardzo uszczęśliwiona tym czytadłem (szczególnie, że podczas czytania zapoznałam się także z jego słuchowiskiem, co dodało do doświadczenia). Myślałam o tym tekście jako o czymś, co kiedyś napisał student, któremu nudziło się na zajęciach i było OKEJ, czasami nawet zabawne. Dobra rozrywka. Ostatnio zapoznałam się bardziej z teatrem absurdu, więc byłam nastawiona dość pozytywnie. Ale to zakończenie? Dawno mnie coś tak nie rozczarowało. Szkoda słów i ości nawet! Nudziło mi się tak, że jak robiłam na studia notatki z tego dramatu to je zrymowałam. Generalnie sam fakt, że przeczytałam to na zajęcia o Gender studies... Czekam co powie wykładowca, ale obecnie wydaje mi się to naciągane jak nie wiem, to już można było wziąć i tak omawianą w szkole średniej Ferdydurke.

Podsumowanie: Gombrowicz u did it again!! And by it I mean lowered the bar for us all... Should be grateful but it's kind of whatever now. Czy polecam? Dla śmiechu może, ale niestety, jak dla mnie tendencja jednak spadkowa.

A kto czytał ten... No właśnie: co?

[Jagoda · Rating 5 out of 5]

Gombrowicz jak zwykle zaskakuje, powiedzmy że poczułam się oskarżona, ale tak samo mogłabym byc oskrazycielką. Monologi marzą mi się do zagrania a Królowa to Lady Makbet

[Karolina humanogram]

Intrygujące – Gombrowicz w formie, jeśli chodzi o rozważania na temat społecznych konwenansów i postaw, jakie ludzie przyjmują w relacjach z innymi!

[Katrinka Josephine · Rating 5 out of 5]

PRINTS (ikka sosinal): Ma olen normaalne, aga ma ei saa olla normaalne, kui keegi teine on ebanormaalne. Hea küll, mina olen normaalne ja ka sina oled normaalne, aga mis sellest kasu on, kui keegi teine, ebanormaalne, mängib meie normaalsuse kõrval sellisel väikesel vilepillil, tral-lal-laa – ja meie tantsime – meie tantsime...

ikooniline. armastan poola näitekirjanikke

[Daria · Rating 4 out of 5]

3.9

[Lena]

HAHAHHAHAH UWIELBIAM FACETA
Ogółem genialne, Gombrowicz umie przytoczyć i wytłumaczyć absurdy absurdem.

[Maja Glimasińska · Rating 4 out of 5]

cimcirimci kocham Gombrobitch

[liquid soap · Rating 5 out of 5]

I believe my mom named me after the title heroine.
I have no problem with it. Brilliant, wise, eloquent, just like everything Gombrowicz has ever done.
I just wish he had a Twitter account.

[e · Rating 3 out of 5]

gombrowicz uważał, że to jego najsłabsze dzieło i chyba rel, ale generalnie spoko parodia makbeta

[Fală Victor · Rating 4 out of 5]

Gombrowicz este, indiscutabil, un scriitor grozav, dar ca și dramaturg, este ceva mai slab, dar nu prost totuși.
Critica l-a botezat pe Gombrowicz (dramaturgul) într-o apă cu Beckett și Ionesco, ceea ce l-a demoralizat cumva pe autor, acesta menționând că nici nu i-a citit, nemaivorbind să fi mers la teatru vreo 25 de ani de-a rândul înainte de a scrie această piesă. La fel neagă (și cred că nu în totalitate) că piesa lui ar fi făcut parte din teatrul absurdului, ai cărui reprezentanți i-am denumit mai sus, ci este o piesă a teatrului de idei, "cu mijloacele sale proprii, cu scopurile sale proprii şi climatul său particular, o lume care-(i)mi aparţine."
Personal, văd careva tangențe cu teatrul absurdului a lui Ionesco, de Beckett nu pot zice nimic, dar totuși e ceva mai mult decât absurd... Toată piesă se învârte în jurul unor idei psiho-sociale. Ceea ce îi permite să-și ia titlul de teatru al ideii sau de idei.

Spoilere și detalii din carte, subiecte și intrigi nu dau. Nu dau că... nu dau. Și atât.

Spun doar atât: tot ce poate supăra la cartea aceasta e finalul, aici lui Gombrowicz i s-au terminat ideile. Sau poate și lipsa unei idei de final e o idee de-a lui, cine știe... În rest, piesa e tare faină. Și umorul din unele momente nu te lasă mohorât(ă), "mălăieț(ă)", "palid(ă)", "prăpădit(ă)"

[Moonlight_liwia · Rating 3 out of 5]

Meh czy ja się w końcu polubię z Gombrowiczem??

[Nicka Carraway · Rating 4 out of 5]

Koniec i bomba, a kto czytał, ten ma ogromne szczęście, bo to wspaniały dramat. Baaardzo błyskotliwa zabawa formą, ale tu zero szoku, bo to wszakże Gombrowicz

[bambi · Rating 2 out of 5]

mi i twórczości tego pana jakos nie po drodze

[Susanne · Rating 5 out of 5]

BUJA XD

[Oliwia · Rating 5 out of 5]

"Nie możesz sam jeden stać, kiedy wszyscy klęczymy."

[Samuel Fuente · Rating 3 out of 5]

3,5.
Una obra decente que te saca una sonrisa con sus disparates, la verdad. Creo que hay una crítica hacia la sociedad polaca previa a la II GM y al gobierno dictatorial, pero no he podido confirmarlo con nada. Eso sí, y es más evidente: hay referencias al capitalismo:
- El vagabundo cuando pide, no pide unas monedas o dinero, sino una inversión. Pero puede ser un juego de palabra: invertir en los pobres, calmando las aguas y que no se quejen.
- Que al hablar el príncipe Felipe dice que con los curas han de hacer la división del trabajo. Quizás aquí hay otro juego: también podría ser el de ser los que, precisamente, mantienen las bocas de los pobres y las conciencias de los poderosos, manteniendo el orden social, como en el Antiguo Régimen.
Me ha parecido muy extraño que el príncipe y la reina se llamen Felipe y Margarita, porque me suenan mucho a nombres de príncipes y reyes Habsburgo, en concreto españoles; luego, además, aparecen nombres en español, que no sé son traducciones de la traducción que hemos cogido o es hecho a adrede. ¿Podrían ser referencias, si es que el autor ha leído a Calderón, de La Vida es Sueño, un drama en Polonia? En ésta también hay un engaño y muertes; aunque, he decir, se parece más a un Macbeth o a un Rey Lear, por otro lado.
Como último punto he de decir que sí hay una crítica a la sociedad polaca porque se dice sobre la boda que "hiperdemocrática" y no sé si es un juego: la República de Polonia nada de demócrata tenía y era un régimen autoritario, donde a lo mejor la nobleza, clase de la que venía el autor, dominaba Polonia.

[Clarence · Rating 4 out of 5]

Po "Iwonę, księżniczkę Burgunda", dramat jednego z moich ulubionych polskich autorów, sięgnąłem ze względu na premierę spektaklu na jego podstawie w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Zarówno tekst Gombrowicza, jak i jego teatralna, bardziej uwspółcześniona adaptacja kolejny raz pokazały mi, że twórczość tego pisarza nie starzeje się i doskonale komentuje najbardziej bieżące problemy. Serdecznie polecam tekst, a nawet jeszcze bardziej – spektakl 😊

[Lola · Rating 5 out of 5]

Pogardza pani karasiami Najjaśniejszego Pana?

[Milena · Rating 4 out of 5]

nie wiem co gombrowicz brał pisząc to ale buja

[ola k · Rating 5 out of 5]

HAHAHHAHAA CIMCIRYMCI

[Gabrysia · Rating 3 out of 5]

Cimcirimci

[zuza ৎ୭ · Rating 4 out of 5]

“wiesz, ona nawet wcale nie jest taka nieładna, tylko w konsystencji swojej ma jakiś pierwiastek- nieszczęśliwy”

[Gaba · Rating 4 out of 5]

Ej zajebiste to było wciągnęłam się XDD

[Nicoleta Giurgi · Rating 4 out of 5]

Minunat
Groaznic ce i se întâmplă acestui personaj cu 7 replici in total...
Dar minunat cum reușește să mă enerveze Gombrowicz prin construcțiile lui :)))