Kimdir Bu Mitat Karaman?

by Doğu Yücel

Böylesine sıradan bir anda nasıl bir değişim yaşanabilir ki? En fazla ne olabilir? Mitat televizyonda aynı şeyleri geveleyip duran adamlardan birinin sarf edeceği muhteşem bir sözle hayatı hakkında büyük bir uyanış mı yaşayacak? Çitlediği çekirdeğin kabuğu dişetlerine saplanacak, bunu fark etmeden ağzını kapatınca fantastik filmlerdeki canavarlar gibi can mı verecek? Kabuğu tamamen kapalı olan antepfıstığını açmaya çalışırken elini mi kıracak? Ne olabilir ki Allah aşkına?

Evden işe, işten eve gidip gelen son derece sıradan ve silik birinin başına ne gelir ki, demeyin… Karakterimiz Mitat bir gece uyandığında, diyafonun düğmesine basmak ve apartmanın kapısını açmak zorunda kalır. Ve hayatı bütünüyle değişir… Doğu Yücel’in bu sürükleyici yeni zaman polisiyesi güçlü bir kara mizah örneği, bir paranoya kuyusu, okudukça açılan, heyecan verici bir yeni Türkiye panoraması. Devamı gelsin isteyeceksiniz.

Genres: Turkish Literature, Fiction, Roman, Thriller, Audiobook, Mystery, Novels

335 pages, Paperback

First published November 7, 2017

About the author

15 Nisan 1977'de İstanbul'da doğdu. 1997'de Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması’nda ve 1999’da Nostromo Kısa Bilim Kurgu Hikaye Yarışması’nda başarı ödülleri kazandı. Bu hikayeleri de kapsayan "Düşler Kabuslar ve Gelecek Masalları" 2001'de yayımlandı. İstanbul Üniversitesi’nde Sinema TV yüksek lisansı yapan Yücel'in ikinci kitabı “Hayalet Kitap” 1 Kasım 2002’de Stüdyo İmge yayınlarından çıktı. "Okul" filminin (2004) senaryosunu yazdı. Filmi Taylan Biraderler yönetti. 2006'da Taylan Biraderler'in ikinci filmi "Küçük Kıyamet"in senaryosunu yazdı. Yücel'in "Varolmayanlar" isimli romanı 7 Eylül 2011'de Doğan Kitap'tan çıktı. 2012'de "Hayalet Kitap"ın 10.yıl özel baskısı yazarın gözden geçirdiği haliyle Doğan Kitap'tan yayımlandı. "Sanatçı Öyküler" (Kelime Yayınları - 2012), "Kar İzleri Örttü" (Kırmızı Kedi Yayınları - 2012), "Güçoburlar" (Doğan Kitap, 2014), 50 Şahane Öykü (Ot Dergi, 2017) gibi öykü seçkilerinde öyküleri de yayımlanan Doğu Yücel Blue Jean, Headbang ve Radikal'e yazdığı müzik yazılarıyla da tanınıyor. Yazar öykü kitabı "Güneş Hırsızları"nın (Doğan Kitap - 2014) ardından Can Yayınları etiketiyle yayımladığı "Kimdir Bu Mitat Karaman?" ile yazın yolculuğuna devam ediyor.

Reviews

[A. Raca · Rating 5 out of 5]

"Daha güçlü belirtiler gerek aşkın teşhisi için, bağırsaklarınızda dev kurtçukların floranızı kemire kemire dolaşması gibi. Kalbinizin ritminin blues'dan death metal'e uzanan bir yelpazede değişmesi, zihninizde kurduğunuz her düşünce kırıntısının arasına onun girmesi, gözlerinizin farklı bir astigmata evrilip her gördüğünüz kişiyi ona benzetmesi gerekir. Organların sapıtması da yeterli değildir. Kişinin davranışlarında da bir arıza görülmelidir. Tamamen o aşka özgü, daha önce yaşanmamış, yaşanmayacak bir davranış bozukluğu."

Çok güzel ve farklı bir kurgu. Doğu Yücel'in kalemini çok beğeniyorum, beni mutlu ediyor :)

💚

"Yeryüzünde senin kadar yalnızım..."

[Murat Dural · Rating 5 out of 5]

Okuduğum en iyi Doğu Yücel romanı diyebilirim. Son çıkan öykü kitabı "Güneş Hırsızları" için de benzer bir şey yazmıştım; Doğu Yücel yılların yazarı olmasına rağmen yazınının üstüne koymaya, çıtasını yükseltmeye, bir adım daha ileri gitmeye, yenilenmeye, gelişmeye devam ediyor. Bence bu da onu daha özel kılan bir meziyet. "Kimdir Bu Mitat Karaman?"ı 2.5 gün gibi bir zamanda uçarcasına okudum. Meraktan sayfalar birbirini takip etti. Hiç rahatsız etmeyen, son derece akıcı, tatlı bir gerilim, traji komik aksiyonlar barındıran okur dostu bir kitap. Cümlelerde fazlalık yok, hep hedefe yönelik tekrarsız, güzel bir işleyişi var. İlişkiler, çıkarlar, çıkmazlar, apartman ve yok olan mahalle kültürünü de hicivleyen göndermeler, psikolojik çözümlemeler oldukça keyifli. Son söz Mitat Karaman'a. Edebiyatımızda yer edinebilecek bir karakter olmuş. Keşke devam maceraları olsa ve biz okusak :)

[Berna Gündüz · Rating 5 out of 5]

Metaforik kahraman Mitat için sahiden de en uygun organ apandis galiba. Aslında orada bir yerlerde ama yok da gibi. İşlevini kaybetmiş ama yine de var olmaya devam ediyor.

Mitat aslında hepimizden bir parça ya. Yaşadığı tüm beyin fırtınaları, "ya böyleyse?" soruları, trajikomik anları...

Hepsi bir araya geldiğinde Doğu Yücel'in o esprili ve akıcı diliyle ortaya şahane bir kitap çıkmış. Sürükleyici; sürekli sonraki sayfada ne olacağını merak ediyor insan. Acaba içimizden biri olan Mitat sonra ne yapacak diye beklentiyle okuyor.

Mitat'ın hikayesi çok uçuk kaçık, alemlerde gezinen, fantastik rüyalarda cirit atan bir "kahraman"ınkinden çok uzak ama tüm bunların aksine son derece eğlenceli. Bir polisiye ancak bu kadar güzel yoğurulabilirdi kara mizahla, sahiden.

Modern Türk edebiyatı, yüz yıllar sonra incelendiğinde metaforik kahramanlar başlığı altında Mitat'ı da incelesin mesela. Onca roman karakterinde gördüğümüz hiçbir baş kahraman özelliğine sahip olmadan, dümdüzlüğüyle kahraman olmayı başarabilen retorik biri çünkü Mitat. Edebi çıkarımlar yapmak istediğim, üzerinde uzun uzun makaleler yazmak istediğim bir karakter. (Ay sahiden de bir makaleme konu etmek istiyorum)

Eklemeden geçemeyeceğim, Doğu Yücel'in yaptığı referanslar o kadar tatlıydı ki! Harry Potter'dan Yüzüklerin Efendisi'ne kadar her şeyden bir kuple referans okuyabilmek beni kitabın akıcılığı ve eğlenceli oluşu gerçeğine bir kez daha bağladı.

Mitat aslında benim, sensin, o. Mitat biziz. Mitat hepimiz.

[Tevfik · Rating 5 out of 5]

Doğu Yücel'in bilimkurgu öykülerini okumuştum. Bu kitap öyle değil. O yüzden biraz tereddütle başladım... Ancak kendimi sürüklenirken buldum. Karakter öyle gerçek ki; bu kişinin bir yerlerde yaşadığına eminim :) Kurgu muazzam. Tavsiye ederim.

[Tuğçe Kozak · Rating 4 out of 5]

Eğlenceli bir okuma oldu :)

[Erkan · Rating 2 out of 5]

İlk defa Doğu Yücel'in bir kitabını okudum ve pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Dram mı komedi mi, polisiye mi hangi türe koysam olmuyor. Karakterler maalesef hiç gerçekçi değil, başkahraman dahil balon karakterle dolu kitap, hiç bir inandırıcılıkları yok. Bu karakter böyle deyip karakter yaratılmaz ki, neden böyle bu karakter bilmiyoruz, tek boyutlular maalesef. Kitapta öyle abuk subuk tesadüfler oluyor ki kesinlikle mantık aramamak gerekiyor. Gerçek hayatta tesadüflere de yer vardır ama romandaki tesadüflerin inandırıcı olmaları için kendi içlerinde tutarlılıkları olması gerekir. Bir plaj kitabından öteye gidemiyor maalesef bu roman. Hatta plajda bile okumasanız olur, çok bir şey kaybetmezsiniz.

[Ipek · Rating 5 out of 5]

Doğu Yücel’ el tanışma kitabım kendisi .
Uzun süredir kitaplarla uyuşamıyorum garip bir dönem ama bunu aşmak için çok güzel bir kitap .
Sizi merakla sürekli bir sonraki sayfaya sürüklüyor . Aslında çok sıradan bir karakter olan Mitat Karaman’la ilk sayfalarda tanıştığımızda dedim yine bir içsel kayboluşlar tutunamamalar mı okuyacağım . Hayır kitap sizi hem eğlendiriyor hem merak ettiriyor . Çok sevdim .

Bu kitabı okurken karşıma “İlk Sayfası “ Podcast i çıktı Doğu yücel’le bu kitabı konuşmuşlar tatlı bir konuşma dinleyebilirsiniz .

[kristalviolet · Rating 5 out of 5]

Bu sıralar kitap okumakta zorlanırken bir ilaç gibi geldi Mitat Karaman. Kendisi apandisit ile özdeşleştirecek kadar işlevsiz gören Mitat tam bir huzursuz aslında en küçük şeyleri bile dert edip düşünen bir yalnız. Bir gece diyafonun düğmesine basması ile tüm hayatı değişir. Doğu Yücel’in ustalığını basit bir apartman hikayesini böyle akıcı ve merak uyandırıcı bir şekilde yazmasında ve apartman karakterlerinin bu kadar gerçek hayattan insanlar olmasında görüyoruz. İkinci kitabı da okumak için sabırsızlanıyorum.

[Metaforikimsi · Rating 5 out of 5]

Bazı roman karakterleri tepeden tırnağa her şeyiyle öyle bir imgelenir ki zihnimde; o karakter ete kemiğe bürünüp bir gün çat kapı gelse "Ha sen miydin, gel çay taze" diyecekmişim gibi hissederim. (Muhtemelen ertesi güne kadar başıma bir iş gelecektir ama neyse şimdi) Mitat Karaman benim için öyle  bir karakter oldu.

Metin Erksan-Sevmek Zamanı filminden alıntılar; Levent Kırca'nın Küçük Hüsamettin'inden  Murder, She Wrote-Jessica Fletcher'a çocukluğumu anımsatan ve gülümseten tatlı nüanslar beni benden aldı. Bir astigmatlı olarak bazı kişisel aydınlanmalarım da oldu ayrıca. Şaka bir yana abartısız, elimden bırakamadım ve hem bitmesin isteyip hem bir sonraki sayfaya geçmek için sabırsızlandım. Samimi bir dil, su gibi akan bir kitap.

Yazara bir soru:
Zor günlerden geçiyoruz ama merakımı yenemedim, sormak zorundayım : Mitat Karaman'ın yeni kitabı ne zaman çıkacak?

(MIT'le katiyen bir ilgim yok)^^

[Melek · Rating 5 out of 5]

Doğu Yücel ile tanışma kitabım oldu Kimdir Bu Mitat Karaman. Akıcı, eğlenceli, trajikomik ve Türkiye’nin yakın geçmişine ışık tutan bir kitaptı.

Mitat Karaman’ın kendini anlattığı kısımlarda hepimiz ne kadar da Mitat Karaman’ız bu şehirleşen dünyada dedim. Yok olan mahalle kültürü, mobbing, fiziksel özerkliklerinden dolayı kişileri dışlama, cemaatler… Günümüz Türkiye’sinin küçük bir panoramasıydı okuduklarım.

Mitat Karaman ile tanıştığıma çok mutluyum. Bu sene çıkan ikinci kitabını da aldım. Onu da en kısa sürede okuyacağım :)

[0rkun · Rating 5 out of 5]

Mithat...öhm öhm.. pardon. Mitat Karaman'ın hikayesi soluksuz okuttu kendini. Karakterin ruh haline öyle bir büründüm, Mitat'ın dünyasının içine öyle bir girdim ki bu hikaye sanki hiç bitmedi de sanki bir yerlerde hala yaşanmaya devam ediyor gibi hissediyorum.

Doğu Yücel'in daha önce bir kitabını okumuştum. Tür olarak "Güneş Hırsızları"ndan çok farklı bir noktada olan "Kimdir Bu Mitat Karaman?" gerçekten eşsiz bir kitap olmuş. Kalemine sağlık Doğu Yücel!

[Baris Ozyurt · Rating 4 out of 5]

“Derin bir nefes aldı. Duvardaki ipucu şemasına da baktıktan sonra, ‘Mitat Karaman,’ dedi, ‘sen kimsin Allah aşkına?’

Mitat, gülümsedi. Bu hikâyenin kahramanıyım, dedi içinden.”(s.326)

[Müge Algan]

Mitat?
Raskolnikov olacak sanıyorsun, değil.
Tam Meursault geliyor diyorsun, değil.
Mitat işte! Allahın Mitat'ı.

Ben Mitat'ı anlamaya çalışırken, o da kendini anlayıp değişti roman boyunca. Yani okuyucuyla takip mesafesini koruyor Mitat son sayfaya kadar. Ve Aile konusuna kesinlikle katılıyorum! Bence de var öyle bir şey :D

Ve Doğu.
Doğu Yücel'i BlueJean ve HeadBang yıllarından beri okuyorum.
Metal gurusu ve bilim-kurgucu bir insan, ama aynı zamanda çok-yönlü. Bezi her tarakta, dolu dolu bir kişilik. Güzel kafalarda bir insan. Çok seviyorum.
Yazman beni mutlu ediyor Doğu! :)

[K. Hasan · Rating 5 out of 5]

Akıcı, keyifli ve bir roman okuduğunuzu hissettiren bir kitap arıyorsanız, Kimdir Bu Mitat Karaman, tam da aradığınız gibi.

Öyle ki, romanın ilk iki paragrafını okuduktan sonra "Hayda, Terry Pratchett çevirisi mi okuyorum" dedirtecek nefis tasvirlerle bezeli, romanın her anında Douglas Adams vari kelime oyunlarını beyninize keyifle yediren ve Doğu Yücel'in klasik fanteziyi gerçekle harmanlayıp tadından yenmeyen olayları yaşatan bir kitap. Siz yine de bu yazdıklarımı yazara söylemeyin de bir tarafları kalkmasın...

[Gülşen Ç.Ç. · Rating 4 out of 5]

Mis gibi Türkçe polisiye, tam yaz okuması çok sevdim! Puanı da sonundan kırdım.

[ursullla · Rating 3 out of 5]

Okuduğum ilk Doğu Yücel kitabı. Akıcı, eğlenceli, keyifli bir kitap. Satır aralarındaki tespitler güzeldi. Tarzını biraz Alper Canıgüz'e benzettim. Sanırım bu kitap yazarın diğer kitaplarından farklı bir tarzdaymış, o yüzden yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum. Kitabın başları çok iyiydi ama son kısımlarda olayların bağlanışını pek beğenmedim.

Peki kimmiş bu Mitat Karaman? Bizden biri.

“Geçiyordum, uğradım, dayanamadım, çıktım.”

[Simdineokuyorum · Rating 5 out of 5]

Ustaca kurgulanmış bir kitap Kimdir bu Mitat Karaman?
Mithat Kahraman olmaktan bir h harfi uzağındaki kahramanımızın başına gelen trajikomik olayları çok yalın bir dille okuyorsunuz.
Betimlemeler, dialoglar ve yaşananlar o kadar hayattan ki arada yapılan sistem eleştirileri bile espirilerle size doğal geliyor.

Kesinlikle tavsiye ederim.

[Paninlabirenti · Rating 5 out of 5]

Arada sırada gözüme ya çarpıyordu Mitat Karaman'ın maceraları bıkkınlıkla gözümü deviriyordum. Ne haddimeymiş. Uzun zamandır "fırsatım olsa da kitabımı okusam" hissiyatını tatmamıştım. Doğu Yücel, bölüm başlarındaki epiloglarıyla iyi bir yazar olduğu kadar iyi bir okur olduğunu da kanıtlıyor. Rüyalarda bilinç akışı tekniğini zahmetsizce, yormadan kullanıyor. İçimizdeki "acaba?"lı soruları Mitat'a sordurup Mitat'a cevaplatıyor. Hemen diğer kitaba geçiyorum ben. Çok güzeldi çok.

[Onur Toptaş · Rating 5 out of 5]

Doğu Yücel'in tüm kitaplarını birden fazla okumuş biri olarak rahatlıkla söyleyebilirim ki en beğendiğim ve özellikle edebi dil açısından en oturmuş kitabı bu oldu(Hayalet Kitap'ın yeri çok ayrı gerçi). Ayrıca günümüz Türk edebiyatında değeri zamanla daha iyi anlaşılacak sağlam bir karakter romanı olmuş.

Teknik açıdan hikaye çok bütünlüklü. Tüm kitap son derece kendinden emin bir şekilde ilerliyor. Öyküde en az yeri olanından öykünün baş rollerine kadar yazılmış tüm karakterler kanlı canlı betimlenmiş, olaylar, mekanlar ve hatta düşünceler çok rahat akılda canlanıyor, bu yüzden organik hissettiriyor. Boş veya ana hikayeye etki etmeyen bir diyalog ve olay yok. Doğu Yücel'in (özellikle Varolmayanlar'da)en çok şikayetçi olduğum yönü günlük basit sokak/internet dilini, küfürleri vb. aşırı bir biçimde anlatılarına yedirmesi ve olayları son derece hızlı ilerletmesi oluyordu ancak bu kitapta o da yok. Ya da varsa bile hiç sırıtmıyor, çok yerinde kullanılmış. Edebi dilini bariz biçimde geliştirdiğini anladım bundan.

Duygusal açıdansa hikaye herkesin kendi eksiklerini bulabileceği çokça elemente sahip olduğundan -nefis kara mizahına rağmen- biraz üzücü. Toplum ve çevre kalıplarından kurtulamayıp kimlik bulma çabası sonunda yalnız kalmak, sıradan bir görünüşe sahip olup kimseyi etkileyemeden gençliği soldurmak, sevilmeyen bir işte çalışmak zorunda olmak gibi hemen herkesin epeyce mustarip olduğu can sıkıntılarını her sayfada hatırlıyorsunuz. Tüm bunlara rağmen bunalımlı ve umutsuz bir kitap değil, bunu özellikle beğendim. Çokça kahkaha attıran ve karakteri sahiplendiren, destek verdiren kısımlar olduğundan elden bırakması epey zor.

[Ludmilla · Rating 2 out of 5]

Doğu Yücel ergenlikten beri-ve biraz da o günlerin hatırına- çok sevdiğim bir yazar. Non Serviam'daki öykülerini, blue jean'deki ve ns'deki müzik/sinema yazılarını çok severdim, çok şey de katmıştır bana. Dream Theather gibi, Paul Thomas Anderson gibi... Hayalet Kitap'ı da çıktığı gibi bir solukta okumuştum, Varolmayanlar yine -benim için- tanıdık temalarla bezeli iyi bir kurguydu. Bu kitabından ise İlk Sayfası programındaki konukluğu sırasında haberdar oldum ve değişik bir tarz denediğini belirttiği için biraz hızlı bir şekilde okuma listeme aldım. Okurken eğlenmediğimi söyleyemem, hoş vakit geçirdim sayılabilir hatta ancak Doğu Yücel'in özgünlüğünü kaybedip Murat Menteş/Alper Canıgüz tarzında olmasından rahatsızlık duydum. Doğu Yücel kendi tarzında kaldığında iyi bir yazar, böylesi bir durumda ise daha çok okunacağından emin olmama rağmen vasatı aşamamış maalesef.

[Damla · Rating 5 out of 5]

Yorumlarda “polisiye” lafını okudukça çekinmiştim, oysa tam bir Doğu Yücel eseriymiş. :) Gerçeküstücü, fantastik bir polisiye olarak nitelendirmek istiyorum kendisini. Çok güzel, çok sağlam, çok incelikli bir kurgusu vardı. Metnin kendine has müziği içinde öyle cümlelere, öyle göndermelere denk geldim ki bilmesem de anlardım sanırım kimin yazdığını. Mitat’ın küçük kıyameti, hayaletlerin istekleri, sinemaya tek başına gidenler, kâbuslar ve düşler… Filmlere, karakterlere, şarkılara göndermeler… Başka Doğu Yücel hikâyelerini anımsayıverdim hemen. Kitabın müziğinin de güzelim bir listesi var ayrıca Spotify’da, aynı isimle. Yazarın zihninden kelimelere dökülenleri bir de böyle duyabilirsiniz. Kitap bitse de arada döneceğim o listeye. Peki kim bu Mitat Karaman? Bu hikâyenin kahramanı…

[Emine · Rating 5 out of 5]

Bu kitabı iki kelime ile tanımlayın deselerdi "ara sıcak" derdim. Tam da açlığınızın zirvesinde olduğu anlarda ana yemekten önce, bir yanda saldırdığınız bir yandan da bitmesin diye idarelik atıştırdığınız, bittiğinde ise ağzınızda o memnuniyetlik duygusuyla süper tatlar bırakan ara sıcaklar var ya; hah tam da o işte! Bir çırpıda okunan ve ağzınızda tat bırakan ve devamı gelsin diye beklediğiniz bir hikaye.
Doğu Beyciğim farklı ama gayet başarılı bir iş çıkartmış, bize de taktir etmek düşer.
Tebrikler, Mitat'ı o "Sünepe" hali ile bile sevdirdi.

[Dicle · Rating 5 out of 5]

Son zamanlarda okuduğum en iyi Türkçe roman. Beşiktaş'ta bir apartmanın sakinleri çevresinde dönen bol aksiyonlu bir kara mizah.

Mitat Karaman, adında da soyadında da 'h' harfi eksik, bir organ olsa apandis gibi işlevsiz olmayı seçmiş, yalnız bir muhasebeci. Onun kaypak iç sesinde kendimi bulmak çok keyifliydi.

Bir de Doğu Yücel'in akıcı anlatımıyla Mitat'ın hiç istemeden ortasında kaldığı olaylar!

[Engin Asolar · Rating 5 out of 5]

Alper Caniguz'e benzettigim tarzi ile tatilde elimden birakamadim. Simdi devam kitabina gectim.

[Pozan · Rating 5 out of 5]

Kimdir Bu Mitat Karaman |4+/5|

“Adı Mitat. Dikkat etmiş olmalısınız, arada bir harf eksik, t ile a arasında olması gereken h orada değil. Nüfus memuru mu atlamış onui annesi mi ihmal etmiş, kimse bilmiyor. Suç babada değil, onda herkes mutabık. Çünkü Mitat’ın babası yok. Var da yok. O h harfi gibi, orada olması gerek, ama değil.”
Kitabımız bu paragraf ile başlıyor. Bu paragraftan karakterin en temel özelliğini anlayabiliyorsunuz. Eksik. Eksik bir karakterin macerasını okuyoruz Kimdir Bu Mitat Karaman isimli kitabımızda. İsminde olduğu gibi, soyadında da h’si eksik olan Mitat Karaman, yazar Doğu Yücel’den okuduğum ilk kitap. Şunu emin olarak söyleyebilirim ki, bu hesapta Doğu Yücel’in bütün kitaplarını göreceksiniz. Çok sevdim kendisini. Daha önceden okumadığım için kendime kızdım.

Fantastik türünün çeşitli alt dallarında eser veren yazarımız Doğu Yücel’in fantastik olmayan nadir kitaplarından biri, Kimdir Bu Mitat Karaman. Kendisi polisiye soslu, kara mizahta kızartılmış bir modern roman. İçerisinde fantastik unsurlar yok ama fantastik bir anlatımı var.

Oturduğu apartmanın gece yarısı vaktinde zilinin çalmasıyla hikayesi başlayan karakterimizin, zile basmasıyla birlikte kendini bir cinayetin içerisinde bulmasıyla gelişiyor hikayemiz. Bundan da ötesini anlatmayı düşünüyorum konu ile alakalı, eğlenceli, sürükleyici ve şaşırtıcı olduğu için sizin keşfetmeniz daha iyi olacaktır. Ben kitabın yazın dilinden bahsetmek istiyorum.

“Mitat’ın asıl problemi buydu, beklemek. Hayattaki edilgen duruşunu yatakta da bozmuyordu otuz altı yaşındaki adam. Beyninin kapanacağını ânı minibüs bekler gibi bekliyordu. Minibüs durağına doğru ya da varmak istediği yöne doğru yürümesini risk olarak görüyordu. Durağa yürüse onu her zamanki yerinden almaya alışan şoför, Mitat’ı gözden kaçırabilirdi. Varmak istediği yöne doğru yürüse minibüsün hızlanıp sol şeride geçtiği bir konumda çaresizce el kol işaretleri yapmak zorunda kalabilirdi.”

Tam olarak nasıl anlatacağımı bilemediğim için bir örnek vermek istedim. Bir insanın günlük hayatında, herkesin kanıksadığı ve garipsemekten uzaklaştığı o basit eylemleri öyle güzel hem fantastik hem esprili hem de akıcı bir dille anlatmış ki; kitabın ilk on sayfasına bakayım derken sekseninci sayfaya geldiğimi fark ettim.

Kitabın yan karakterleri, ülkede sıklıkla karşılaşılan genel insan tiplerinin hemen hepsini barındırıyor. Dedikoducu teyzeler, apartman yöneticisi amcalar, ciddi ilişki yaşamayı tercih etmeyen kadınlar, hergele patronlar… Kitap içerisinde geçen muhabbetler birçoğu da gerçek hayatta farklı kesimlerden sıklıkla işitebileceğiniz konular. Cin filmleri, burçlar, dedikodular gibi.

Son zamanlarda okuduğum en fantastik olmayıp da fantastik olan kitaplardan biri olmayı başardı, Kimdir Bu Mitat Karaman. Herkesin kendinden bir parça bulabileceği bir karakter. Kendisini apandisit olarak gören biri. Bir vücutta bulunmayı başarmış ama hiçbir vasfı olmayan, alındığında eksikliği hissedilmeyen organ olan Apandisit. Karakterin bize aktarılması konusunda bu ve bunun gibi diğer başka, yerinde, tutarlı ve insanı gülümseten betimlemelerin bolluğu bu kitabın devamını görmeyi istememi sağladı. Genel olarak hikaye fantastik değilse devam kitaplarıyla pek hoşlaşmam ama bu kitabın devamını görmek isterim.

Bu kadar övdükten sonra bir uyarı safhasına geçmek isterim. Kitabı on beş-on altı yaş üzerine önerebilirim. İçerisindeki kara mizah enstantaneleri bazen gücünü cinsellikten alıyor ve bu da ufak kardeşlerimizin okumasa daha iyi olur, diyeceğim sayfaların çıkmasına neden olmuş. Ancak bu bence kötü bir şey değil. Hatta bu kitaptaki cinsellik, birçok kitaba kıyasla daha iyi kullanılmış. Amaçsız değil çünkü. Karakter gelişimine katkısı var. Öteki kitapların çoğunda okuyucuyu kitaba bağlamak için kullanılırken, burada karakteri geliştirmek ve hikayeyi ileri bir noktaya götürmek için araç olarak kullanılmış. İlk cümlelerde garipsesem de, araç olduğunu anladıktan sonra hiçbir sıkıntı duymadan geçtim o sayfaları da.

Kitabın, neredeyse son sayfalara kadar karaktere yaşattığı ahlaki bir ikilem var. Bu da, karakterin sıradan bir insan olmasının getirdiği aksiyonsuzluğu çok iyi örtmüş. Tüfekler patlamıyor ya da arabalar rampalardan uçmuyor ama iyi anlatılmış bir ikilemde kalan karakterin kararsızlığı var. Kitaba daha ne kadar övgü dolu sözler edebilirim bilmiyorum. Bundan ötesine geçemem sanırım.

Modern Türk yazarlardan bir kitap okuyacaksanız, o kitaplardan biri bence bu olmalı. İsimlerimizde eksik olan harflerin eksikliklerini hayatımızda hissetmemeye başlayacağımız güzel günlerle. Kendinize iyi bakın.

[osqhe · Rating 5 out of 5]

Uzun zamandır okuduğum en iyi kara komedi-polisiye örneğiydi. Yazarın kalemine bayıldım. Sade ve net. Yarattığı karakterde aynı netlik ve sadelikteydi. Okuduğumuz karmakarışık hikayeli ve karakterli kitaplardan sonra komik, samimi, net düşünceler içeren bir hikayede, daha ilk sayfalardan nasıl biri olduğunu net bir şekilde aktaran bir karakter bana iyi geldi. Uzun olmasına bakmayın, kitap bir solukta okunuyor. Şiddetle tavsiye ederim.

[Renklikalem · Rating 4 out of 5]

kitabin sonu tahmin edilebilir olsa da mitat’la tanismak, yazarinin izin verdigi olcude mitat’in hayatina misafir olmak ve hatta kendi hayatima mitat’i misafir etmek cok keyifliydi. bazi yerlerinde -supheli bakislara maruz kalmak pahasina!- kendimi tutamayip sesli guldum ve epeyi de eglendim:) ayrica yaprak oz’un berlinli apartmani’ndan sonra bir apartman hikayesi ozlemi daha cekiyordum ki o acidan da ilac gibi geldi. kolay okunan, surukleyici, eglenceli bir kitapti. mitat karaman karakterini uzun bir sure unutamam sanirim.

[Bengu Akagul · Rating 5 out of 5]

Doğu Yücel'den beklenmeyen tarzda bir roman. Yazar daha önce ağırlıklı olarak fantastik yönü üstte olan kitaplar yazsa da bu defa tamamen ayakları yere basan bir romanı var karşımızda. Kitabı okurken vaktin nasıl geçtiğini anlamıyor, "soluksuzca bu kadar okumuş muyum?" diyorsunuz. Merak unsurunu elden bırakmıyor oluşu ile tavladı beni. Teşekkürler Mitat, teşekkürler Doğu.

[ozgurluk kurdu · Rating 3 out of 5]

Gecenin bir vakti çalan bir kapı zili. Mitat - evet evet Mitat - diyafonun düğmesine basar ve apartmanın kapısı açılır. Ve bir cinayet.

Kara mizahla harmanlanan bir polisiye roman bu. Her satırında bir başka noktaya dokunan, yeri gelince güldüren yeri gelince düşündüren. Okuması keyifli, akıcı bir dile ve kurguya sahip.

[Aslıhan Çelik Tufan · Rating 3 out of 5]

Kolay okunan, akıcı ve çok açık sonu tahmin edilebilen Mitat’ı sevdim. Ama sanki özellikle ülke yakın gündemini değerlendirmek için çok acele edilerek yazılmış gibi de geldi. Keyifli ve esprili bir okuma için tavsiye ederim.