انتشارات ترجمان با همکاری نهاد کتابخانههای عمومی کشور کتاب چگونه مرور کتاب بنویسیم؟ را منتشر کرده است. این کتاب راهنمایی است برای نوشتن معرفی و مرور کتاب.
برد هوپر، نویسندۀ کتاب چگونه مرور کتاب بنویسیم؟، ویراستار نشریۀ بوکلیست است؛ نشریۀ مرورنویسی برای کتابداران عمومی و آموزشگاهی که انجمن کتابخانهها در شیکاگو منتشرش میکند. او سالها تجربۀ نوشتن معرفی برای کتابهای بزرگسالان را دارد و کارگاهها و سخنرانیهای متعددی را نیز برای کتابداران و کتابفروشان برگزار کرده است. چگونه مرور کتاب بنویسیم؟ به نوعی حاصل این کارگاهها و سخنرانیهاست. او در پیشگفتار کتاب هدف از نوشتن این کتاب را اینگونه شرح داده است:
«ناشران و کتابداران از مرورها برای فروش کتابها استفاده میکنند. نخستین سؤالی که همیشه در این مورد از من میپرسند این است که “چگونه کسی مرورنویس میشود؟”. مدرکی برای مرورنویسی وجود ندارد. برای اشتغال به مرورنویسی لزوماً به مدرک زبان و ادبیات، روزنامهنگاری یا نویسندگی خلاق نیاز نیست. همهچیز در تجربه خلاصه میشود. به قول یکی از شخصیتهای نمایشنامۀ گلنگری، گلن راس فروش ملک یعنی موقعیت ملک، موقعیت ملک، موقعیت ملک. مرورنویسی هم یعنی تجربه، تجربه، تجربه. هدف این کتاب این است که به خوانندگان بیاموزد چگونه به یک کتاب و به مرورهای دیگران از کتابها بنگرند تا بیاموزند مؤلفههای اصلی یک مرور خوب کدامند و چگونه باید مرور بنویسند. فصلی نیز دربارۀ مرور کتاب گویا به قلم جویس ساریکس، نویسنده و کتابدار خبره، آمده است»
چگونه مرور کتاب بنویسیم؟ شامل هشت بخش است: بازاریابی از طریق مرورنویسی، تفاوتهای مرور و نقد، دو نوع مرور: قبل از انتشار و بعد از انتشار، مرور کتاب چه محتوایی دارد، مرور خوب چه ویژگیهایی دارد، مرورنویس خوب چه ویژگیهایی دارد، برگزاری کارگاههای مرورنویسی، نوشتن مرور کتاب گویا. مترجم در این کتاب واژۀ مرور کتاب را در ترجمۀ واژه review آورده که گاه در فارسی هم استفاده میشود.
به نظرم این کتاب فقط به درد کسی میخورد که بدون هیچ علاقه ای به کتاب و کتابخوانی و نوشتن در یک کتابخانه محلی استخدام شده و مجبورش کرده اند برای کتابها معرفی بنویسد
به نظرم تصور ما (ایرانیها) از مرورِ کتاب با آن چیزی که در این کتاب از آن حرف زده میشود تفاوت دارد به همین خاطر نمیتوان به عنوان یک دستنامه کاربردی به آن نگاه کرد بلکه میتوان از برخی ترفندهای آن برای بهتر کردن مرورهایی که مینویسیم استفاده کنیم مهمترین نکته این کتاب این است که اصلیترین عامل برای موفقیت در نوشتن مرور و معرفی کتاب تجربه کردن به واسطه خواندن کتابها است
مرورنویسی برای کتاب از فعالیتهای مهمی است که در عصر انفجار اطلاعات و شتابزدگی زندگی، کتابخوانها بسیار به آن محتاجاند؛ زیرا در این روزگار، دیگر کمتر کسی فرصت دارد شخصاً بهسراغ هر کتابی برود و از محتوایش آگاه شود. پرمشغلگی مردمان امروز ایجاب میکند که کسانی کتابها را بخوانند و در یادداشتهایی نسبتاً کوتاه، دیگران را از چندوچون آنها باخبر سازند.
در چنین اوضاعی، در کشورهای پیشرفته که صنعت نشر بسامانی دارند و رونقی نسبی بر بازار کتابشان حاکم است، مرورنویسی برای کسانی بهصورت شغل تعریف میشود؛ یعنی عدهای بابت خواندن کتاب و مرورنویسی برای آن مزد میگیرند. بااینهمه، این نوع مرورنویسی ظاهراً بیش از اینکه گزارشی بیطرفانه دربارهی محتوای اثر باشد، در حکم تبلیغنویسی برای کتاب است. مرورنویسانی که در این راه قلم میزنند، فارغ از اینکه کتاب را مفید و پربار دانستهاند یا نه، معمولاً باید بر امتیازهای اثر تأکید کنند و بهنحوی مخاطب را به خریدن و خواندن برانگیزند.
این کتاب بهطور مشخص به این گونه از مرورنویسی اختصاص دارد: مرورنویسیِ بازاریابانه. برد هوپر که خود سالها در کار مرورنویسی بوده و دورههایی نیز برای آموزش این مهارت برگزار کرده، پارهای از تجربههای خویش را در این کتاب بازگو کرده و مخاطب را تا اندازهای از زیروبم این حرفه آگاه ساخته است. از میان مطلبهایی که او در این اثر به میان آورده، به این عنوانها میتوان اشاره کرد: بازاریابی ازطریق مرورنویسی، تفاوت مرور و نقد، مرورِ قبل از انتشار و مرورِ بعد از انتشار، محتوای مرور، ویژگیهای مرور خوب، ویژگیهای مرورنویس خوب، کموکِیف کارگاههای مرورنویسی، نوشتن مرور کتاب گویا. وی همچنین به پایان کتاب دو پیوست افزوده است: یکی دربارهی گزارمان و تفاوت آن با مرور و دیگری در معرفی مرورنویسانی که شخصاً کارشان را میپسندد و چهبسا خود را وامدار آنها میشمارد.
با تمام این اوصاف، این کتاب اثر موفقی نیست. بهجرئت میتوان گفت این کتاب بیش از اینکه به نوشتنِ مرور کتاب کمک کند، دربارهی حرفهی مرورنویسی و مهارتهای شغلی و حاشیههای آن است. بهبیان بهتر، کتاب بیشتر دربارهی مرورنویس است و نه مرورنویسی. بخشهایی هم که به بررسی ساختار و چگونگیِ مرور اختصاص دارد، عمدتاً کلیگوییهای بیحاصلی است که در آن، ویژگیهای مرورِ خوب کمتر به توصیف درآمده و بهدقت و بهکارآمدی شرح شده است. درواقع، نمونههای متعدد مروری هم که در میانهی مطلبها گنجیده، چندان نکتهای عاید مخاطبی که عملاً خواهان یادگیری این مهارت باشد، نمیکند.
همانطور که اشاره شد، مرورنویسیای که در این کتاب از آن سخن رفته، معمولاً در تأیید و تحسین کتاب است و نویسندهی این اثر نیز با تفکیکی که میان نقد و مرور قائل شده، بر این دیدگاه صحه گذاشته است. بهگفتهی او، مرور عبارت است از نگاهی براندازانه و اجمالی به اثری که یا هنوز چاپ نشده یا بهتازگی چاپ شده است. در این نوع فعالیت، هدف اصلی این است که کتاب را تبلیغ کنند و مخاطب را به خواندن آن برانگیزند. اما نقد اینگونه نیست و کانونی مشخص دارد؛ یعنی در نقد، بر نکتهی بخصوصی از اثر متمرکز میشوند و با طولوتفصیل به آن میپردازند و درعینحال، قصد تبلیغ در کار نیست؛ گذشته از اینکه در نقد، زمان چاپ اثر نیز موضوعیتی ندارد. بااینهمه، صحیح نیست که مرور را یکسره از نقد جدا کنیم و هرگونه بررسی انتقادی را از دایرهی مرورنویسی بیرون بیندازیم. بهگمان من، در مرورنویسی نیز برای اینکه دیدی روشن به مخاطب بدهیم، بیگمان باید تا اندازهای به نقد و داوری اثر اعتنا کنیم.
اما ایراد چشمگیری که به این اثر میتوان وارد کرد، این است که در آن، مرورنویسی صرفاً به مرورنویسی برای ناشرها و کتابفروشها و کتابخانهها فروکاسته شده است؛ مرورنویسیهایی که بیشتر برای فروش یا تبلیغ کتاب است. مطابق این نگاه، نوشتنِ مرور منفی نیز سخت نکوهش شده است؛ یعنی نویسنده مخاطبش را از اینکه عیبونقصهای اثری را برملا کند و درمجموع دربارهی کتابی بد بنویسد، پرهیزانده است. این در حالی است که امروزه با گسترش اینترنت و فضاهایی که در آن دربارهی کتاب میتوان نوشت (و در رأس آنها وبگاه «گودریدز»)، مرورنویسی تا حدودی از قالبهای تنگِ کهنه بهدر آمده و شکلهای تازهتری به خود گرفته است.
امروزه مرورهایی که در فضاهایی نظیر گودریدز و اینستاگرام منتشر میشود، نهتنها دیگر لزوماً برای تبلیغ کتاب و تشویق مخاطب به خواندن اثر نیست، بلکه در مواقعی برای رسواسازی آثار بیمایه است؛ کاری که فایدهاش بههیچوجه کمتر از معرفی کتابهای خوب نیست. درواقع، رسانههای نو مجالی فراهم آورده که در آن، آزادانهتر میتوانیم مرور کتاب بنویسیم و نظر خود را دربارهی کتابهایی که میخوانیم، ابراز کنیم و حتی بهخلاف آنچه نویسندهی این اثر گفته، دربارهی آثاری که نپسندیدهایم یا نامناسب میدانیم، مرور منفی بنویسیم. این نکته شاید مهمترین غفلتی است که از نویسنده سر زده است؛ هرچند توجه به اینکه کتاب در سال ۲۰۱۱ منتشر شده و در آن زمان گستردگی اینترنت و امکانات فناورانهاش بهحد امروز نبوده، بیشوکم دامن او را از این کوتاهی میشوید.
در این میان، از ترجمهی نامناسب این اثر نیز نباید غافل شد. واقعیت این است که ترجمهی فارسیِ کتاب بهرغم اینکه در مجموع فهمیدنی است، هیچ مطلوب نیست و در جاهایی آشکارا نافارسی است و بوی ترجمه میدهد. این ویژگی بهخصوص در نمونههای مروری که در کتاب آمده، احساس میشود.
کتاب مختصر و مفیدیه و تو یه نشست تموم می شه. نقطه قوتش مدون کردن و در چارچوب گنجوندن یه سری نکات ظاهرن بدیهیه. نقطه ضعفش هم تکرار بی دلیل همون بدیهیاته . کتاب نمونه هایی از مرور خوب رو هم آورده و همینطور نام تعدادی از مرورنویسای کاربلد رو. به جز اینها ترجمه بد و ناشیانه ست. دستکم انتظار میره ترجمان با این ادا و حرفی که از سختگیریش میونه، کتابای باکیفیت تری تولید کنه.
به نظرم کتاب در دستیابی به هدفی که برای خود مشخص کرده، موفق است. توجه کنید که کتاب برای مخاطب عام نوشته شده است و نه برای "یک کتاب خوان حرفه ای". پس نباید انتظار داشته باشید که مثلا "فلسفه مرور و نقد را در بستر امکان آن در زمینه ای تاریخی" بخوانید. کتاب دستورالعمل ساده ای برای نوشتن "مرور کتاب" ارائه می دهد و به نظر من حتی، برای کسانی که سال ها است مرور کتاب می نویسند هم مفید است، چون ممکن است کمی راه را تاکنون اشتباه رفته باشند و مرزهای نقد و مرور را رعایت نکرده باشند. خلاصه این که برای من کتاب مفیدی بود. این که چهار ستاره دادم به این خاطر بود که ترجمه بد کتاب بعضی وقت ها، واقعا ضعیف و نامفهوم بود.
شاید بهتر بود به عنوان چند نیمچه مقاله، چکیدهاش روی سایت ترجمان بارگذاری میشد تا این همه کاغذ را سیاه کرده، به نام کتاب جازده، آنرا با حمایت نهاد کتابخانههای عمومی کشور راهی بازار کنند!
کتاب درباره یه شغلی حرف میزنه که تو کشور ما خیلی عجیبه و وجود نداره: "مرور نویس" صنعت نشر بیمار و فاسد ما باید هم همچین چیزی واسش عجیب باشه طی کتاب میفهمید که این شغل چقد میتونه برای صنعت چاپ مهم باشه (مخصوصا برای شغل دیگه ای که اونم واسه ما عجیبه: کتابخانه دار!) و تکرار حرفهای نویسنده رو که بذاریم کنار نکات خوبی هم توش مطرح میشه که حتی برای خواننده معمولی کتاب (ونه کسی که کتاب رو برای شغلش میخونه) هم میتونه جالب باشه
کتاب چگونه مرور کتاب بنویسیم نوشتهی برد هوپر ترجمهی علیرضا شفیعینسب از نشر ترجمان
کتاب، نوشتهای با موضوع مرورنویسیست که در درون خود، از مرورهای به قول خودش برجستهی خود نویسنده یا دیگر نویسندگان استفاده شده است.
نویسنده معتقد است که مرورنویسی چیزی جز تجربه و تجربه و تجربه نیست. تجربه در خواندن و مرورنویسی و مرورخوانی. و در راستای همین کسب تجربه، به مفاهیم مهمی مانند تفاوت مرور و نقد، ویژگیهای مرور نویس و نوشتن مرور برای کتابهای گویا پرداخته میشود که شامل مطالب متفاوت و به نسبت جالبیست. نویسنده مرور را اینگونه تعریف میکند که مرور فراگیرتر و کلی تر است و در آن میتوان بخشهای مختلف کتاب را ارزیابی کرد اما در نقد نقطهی کانونی وجود دارد و تمرکز بر یک یا فقط یک ویژگیست و اشاره میکند که مرور باید به دو سوال کتاب در مورد چیست و تا چه حد خوب است، پاسخ دهد.
کتاب مانند کارگاهی یک روزه است که نه چندان بیخود است و نه آنقدر تبحر و مهارت ایجاد خواهد کرد. خواندنش نیز چندان خالی از لطف نیست و نکتههایی برای یادگرفتن دارد هرچند اندک. چراکه تمرکز آن بر بازاریابی است تا معرفی صادقانه.
اولین کتابی بود که در آموزش مرورنویسی میخوندم. نمیدونم این جمله معنی میده از نظر دیگران یا نه، اما با وجود اینکه کتاب روانی بود، حوصلهسربر بود و درنتیجه سختخوان. جمله عجیب و بیمعنیای شد، اما دقیقا برای من همین حس رو داشت. بعضی نکاتی که گفته شده بود واقعا مفید بودن. ولی فقط یه چیزی... آخه من نمیدونم، این چهطور آموزشدادنیه که حتی یه دونه از مرورهایی که توی این کتاب به عنوان نمونه خوندم، من رو ترغیب به خوندن اون کتابها نکرد؟ بهشخصه اینطور مرورها رو نمیپسندم و به خوندن کتابهاشون ترغیب نمیشم، اما گویا روش حرفهای کار اینه. تو گودریدز که اصلا قرار نیست چنین شیوهای رو پیاده کنم، به نوشتن همون نظرات کوتاه و چرتوپرت خودم ادامه میدم. اما بیرون از اینجا... نمیدونم. باید امتحان کنم. کتاب رو توی طاقچه خوندم و ویراستاریش به نظرم افتضاح بود! یه جاهایی هم لازمه که فرد از گیومهی بدبخت استفاده کنه خب. یه جورایی حس میکردم کتاب هولهولکی نوشته یا ترجمه شده. حالا نمیدونم ایراد از متن اصلی کتاب بود، از ترجمه یا از ویراستاری.
نویسنده بسیار توصیه میکند که ساده و شفاف بنویسید و خودش مصداق خوبی برای تعهد به این اصل است. کتاب به قولی که داده یعنی نشان دادن مسیر مرورنویسی عمل میکند. من البته مرورنویس نیستم ولی سالهاست که مخاطب مرورنویسها و نقدنویسها و خبرنگارهای کتاب داخلی هستم. به گمانم چیزهای زیادی برای یاد گرفتن از این کتاب هست و به همین خاطر میشود توصیهاش کرد. ترجمه قطعاً عالی نیست و حتی در خیلی از موارد ناشیگری و عجله در آن دیده میشود با این حال آزاردهنده نیست و برای همین باید خدا را شکر کرد.
اول از همه اين كتاب تفاوت بين نقد و مرور رو مي گه. نقد معمولا طولاني تره و به جزئيات مي پردازه. در حالي كه مرور يك دورنماي كلي از كتاب به مخاطب مي ده. مرور مي تونه هم خيلي كوتاه باشه و هم بلند. در هر مرور دو جز بسيار مهم بايد وجود داشته باشه كه بدون وجود هردو، نوشته مرور به حساب نمياد: كتاب درباره چيست؟ چقدر خوب اون موضوع رو گفته؟
برد هوپر که خودش یه مرور نویس حرفهای هست تصمیم گرفته با نوشتن این کتاب تجربیات خودش رو به اشتراک بگذاره. این کتاب در ۸ بخش نوشته شده. در هر بخش هم نویسنده نکات خوبی رو بیان میکنه ولی فکر میکنم این کتاب بیشتر مناسب تولیدکنندههای محتوای متنی در زمینه کتاب باشه تا یک کتابخوان معمولی که میخواد بدونه چه جوری برای کتابهایی که میخونه مرور بنویسه. تنها نکتهای از این کتاب که تو ذهن موند اینه که نویسنده تاکید داره برای تبدیل شدن به یه مرور نویس حرفهای تجربه، تجربه و تجربه مهمه. تجربه در خواندن کتاب، تجربه در خواندن مرور دیگران و تجربه در نوشتن مرور.
به نظرم برای نوشتن ریویوهای گودریدز، این کتاب کمکی نمیکنه. برای نوشتن ریویوی کتاب توی سایت یا فضایی از این دست هم کمک چندانی نمیکنه. اما کمی میتونه به کار بیاد. گمونم فقط یک فصلش (نوشتن مرور کتاب گویا) به درد خودم بخوره.
کتاب خوبی برای کسانی که قبلا دست به نوشتن درباره کتابها دارند و عرقریزان بسیاری از گردنههای مرورنویسی را طی کردهاند. اگر تا حالا مرورنویسی نکرده و تجربهاش را ندارید سراغ این کتاب نروید.
"نمیخواهید کتابی را تجزیه و تحلیل کنید؟ فقط می خواهید تمام و کمال از آن لذت ببرید؟ پس بهتر است مرور نویس نشوید، به همین سادگی." ... کتابی که شدیدا به درد کاربرای گودریدز میخوره و میشه گفت برا هر کسی که مرور نوشتن و آشنا کردن بقیه با دنیای کتابا براش مهمه یه انتخاب مناسبه. برد هوپر که خودش یه مرورنویس شناخته شده تو مجلات آمریکاس در جای جای کتاب به سرراست و صریح صحبت کردن تاکید میکنه و خودش هم توی کتاب کاملاشفاف حرف میزنه (مثل جملاتی که اول کار اوردم). تو کتاب مسائلی مثل تفاوت های مرور و نقد، انواع مرور، ساختار مرور، ویژگی های یک مرور یا یک مرورنویس خوب و مسائلی ازین قبیل مطرح و بررسی میشه که خوندش برای شخص من مفید بود.
این یه کتابیه که یه مدت بود چشممو گرفته بود و دوست داشتم بخونمش. البته نه برای اینکه یه مرور نویس حرفه ای بشم و ازش پول درارم. فقط برای اینکه بتونم با دید بهتری کتاب بخونم و مرور(review) های بهتری بنویسم اینجا. با این مقدمه حالا میریم سراغ خود کتاب: جامعه هدف این کتاب، کسانیه که میخوان مرور نویس حرفه ای باشن و به اشکال مختلف مثل کارکنان کتابفروشی ها و.. مرور نویسی رو به عنوان بخشی از شغلشون میخوان داشته باشن. اما برای کسانی مثل من هم میتونه جالب باشه این کتاب. اولین چیزی که کتاب بهمون یاد میده فرق نقد و مروره! نقد اینه که به طور دقیق و موشکافانه جزییات کتاب رو بررسی کنیم. مرور اما نگاه کلی از کتاب به دست میده و معمولاً هم مرور برعکس نقد برای کسانیکه کتاب رو نخوندن هم مفیده. مساله مهم دوم که از کتاب یاد میگیریم اینه که یه مرور خوب باید به دو سوال اصلی جواب بده: ۱. کتاب در مورد چیست؟ ۲. کتاب تا چه حد خوبه؟ منم به عنوان اولین ریویو بعد خوندن این کتاب سعی کردم همینجا اینها رو پیاده کنم. در مورد اینکه این کتاب تا چه حد خوبه باید بگم مرور نویسی به قول خود کتاب چیزیه که با تمرین و تجربه بدست میاد نه با خوندن یه روش کار ساده. برای همین خوندن این کتاب شما رو مرورنویس نمیکنه اما قطعاً نکات اولیه مهمی رو یاد میده بهتون و با مثال سعی میکنه منظورشو منتقل کنه. شما هم اگه این موضوع براتون جالبه، به نظرم کتاب مختصر مفید و خوبیه برای شروع!
به نظرم تمام کسایی که میخوان مرور برای کتابها بنویسند و یا بلاگر کتاب هستند باید این کتاب رو بخونند. توصیه ها و نکته های خوبی داشت. ترجمه کتاب هم خوب بود. https://taaghche.com/book/61464/چگونه...
Brad Hooper is a book man of the first degree, a generous and wide-ranged reviewer from whom I have learned much about the craft of review writing by example. So I was pleased to see this little book on reviewing pop up on the list of publications from ALA Editions.
There is much to be gleaned from this pithy work, both for fledgling reviewers and those with experience. Hooper touches on both why and how to write reviews. He addresses the challenges of writing about different aspects of fiction and nonfiction, identifying different pieces of what I think of as the puzzle box of reviewing, fitting coverage of plot, characters, setting, and style into that 175 word limit. Some of the reminders I appreciated most were the admonitions to be generous; to compare the book with others of its ilk, not the great books or a personal ideal; and the warnings not to overwrite reviews.
I wish there was even more of this book. I'd love to hear what Hooper has to say in even more detail on the cliches of reviewing, the unfortunate and overused phrases that turn some reviews into unpleasant little blobs that obscure the books they're meant to elucidate. I liked his references to good reviews and his list of favorite reviewers in the back of the book, and wish even more of these favorites and examples of their work could have been included.
Finally, I want to note the excellent final chapter contributed by Joyce Saricks on audiobook reviewing. Once again, this is a field where she has made herself pioneering and influential. The audiobook world owes her a debt for her unflagging promotion. Her approach to these works is improving the way that people write and think about them.
So lay your hands on this little book (I know it's pricy for the length, but get hold of it in some way that's within your means). If you are new to reviewing, it will give you the tools you need. If you are an experienced hand, I recommend taking it in slowly and thinking about how each section applies to your own work.
کتابو تو نمایشگاه برای کمک به فرایند پیج کتابم گرفتم؛ اما سخت در اشتباه بودم، چرا؟ مشاغل وابسته به کتاب هم مثل سایر کارها تو کشورهای پیشرفته به شدت تخصصی و شاخه شاخه شدن. تو این کتاب ما با سه دسته متن سر و کار داریم. مرور، گزارمان و نقد. دو مورد آخر به صورت خلاصه توضیح داده میشن اما تمرکز کتاب روی مروره. بعد از اون خود مرور رو به سه نوع قبل از انتشار، بعد از انتشار و مرور کتابهای گویا تقسیم میکنه. به غیر از این موارد تو سایر فصول مطالبی میخونیم دربارهی بازاریابی از طریق مرورنویسی که تو ایران بلااستفادس چرا که تقریبا تمام فروشندهها و ناشرین به خلاصه پشت جلد بسنده میکنن. برگزاری کارگاههای مرور نویسی و نمونه قلم تعدادی از مرورنویسای حرفهای همراه مرورهای خود نویسنده. مفید ترین بخش کتاب یک سوم میانیه که در مورد ویژگیهای یک مرور و یک مرور نویس خوب و نقاط ضعف احتمالی مرور میخونیم. کتاب برای جامعه هدف مناسبش خیلی کاربردیه اما برای خواننده ایرانی نه، چون مشاغلی که تو کتاب عنوان شده تو کشور موجود نیست یا اینکه درآمدی نداره. مجله پر و پیمونی مثل نیویورکتایمز بوکز نداریم که پیوسته کتابهای جدیدو قبل و بعد از انتشار بررسی کنه و در موردشون مرور بنویسه (حداقل تا جایی که من مطلعم). موقع مرور کتابهای صوتی دقیقا مشابه موارد چاپی عمل میکنیم و در مورد گوینده صرفا به 'صداش خوب بود' بسنده میکنیم. کارگاه مرور نویسی در کار نیست و حتی اکثر فروشندهها و متصدیان کتابخوانه صرفا تاجر کتابن. نکتهای که خیلی به چشمم اومد، با وجود اینکه کتاب مال هشت سال پیشه از کل مرورهایی که خود نویسنده ضمیمه کرده بود شاید اسم دو سه تا از عنوانارو شنیده بودم بقیه به کل برام ناآشنا بودن؛ یا من خیلی از دنیا پرتم، یا ما خیلی پرتیم، یا نویسنده خیلی انتخابای خاصی داشته.
مرورنویسی در آمریکا و بسیاری کشورهای دیگر یکی از چرخ دنده های مهم صنعت نشر است و برد هوپر، نویسنده کتاب، به عنوان یکی از ویراستاران مجله مرور کتابِ بوک لیست، بخشی از این چرخ دنده است و کتاب را از این زاویه دید نوشته است. بنابراین مخاطبان نخستش در نگارش این کتاب، همانطور که از عنوان فرعی آن (مرورنویسی برای مشاوره ی خوانندگان) پیداست، کارمندان کتابخانه و همچنین کسانی هستند که می خواهند مرورنویسی را به عنوان یک حرفه دنبال کنند. هوپر در آغازِ کتاب تفاوت ها و ویژگی های مرور، نقد و گزارمان را بیان میکند که برای مخاطبان عادی هم آموزنده است اما احتمالا بخش های بعدی مثل «رسانه های مرور قبل از انتشار» یا «کتابداران چگونه کتاب انتخاب میکنند»، چندان برای این گروه جالب نخواهد بود، دست کم برای من نبود.
کارگاه های مرورنویسی که هوپر برای کارمندان کتابخانهها برگزار کرده، پایه هایی هستند که این کتاب را بر روی آن ها شکل داده ولی به نظرم چندان در تلفیق بخش تئوری و عملی کارگاه ها و ایجاد یک متن به هم پیوسته و منسجم برای کتاب موفق نبوده. از دید من فصل ۸ (نوشتن مرور کتاب گویا) که جویس ساریکس آن را نوشته از این نظر قوی تر است.
روی هم رفته دید کلی خوبی درباره ی مرورنویسی می دهد اما خواننده را از یک مسیر لذت بخش به مقصد نمی رساند.
Ultimately, this book didn't do what I hoped it would do, although I still find it useful overall. I was looking at the advice in Hooper's book through the lens of a readers' advisor who is interested in writing entertaining, informative, and casual reviews for the general public. My main interest is in new techniques to show readers what there is to like in a book, whether or not I enjoyed it. I'm not interested in passing judgment on the quality of a book. (In fact I'm kind of opposed to that.) I don't believe in being elitist about books. I believe that the vast majority of books could be enjoyed by someone, somewhere. And I consider it my job to make it more likely that reader and book will find each other. Figuring out how to do that is challenging, which is how I ended up with this book.
Writing Reviews for Readers' Advisory as a title absolutely screams that this is what the book will help with. Unfortunately, it became clear early on that the book was actually written for those who aspire to write reviews for traditional print sources, like Booklist or Kirkus. Totally valid! But I'm a bit disappointed that casual reviewing for an audience of lay readers wasn't covered, especially since it was written well after sites like GoodReads hit the scene. Where's the resource for those of us active in social media? We're not writing for other librarians. We're not providing criticism for those who make it their business to know the book world. We're taking part in a casual community of everyday folks who love books and reading. A community that makes it a point to swap book recommendations and squee over the release of the new fan-anticipated series title. This book won't help with that. Nevertheless, there was some helpful stuff included. Here are a couple of my take-aways:
1. Be lively. No one wants to read you drone on, reciting a list of facts. Or opinions dressed as facts.
2. Use a framing device. I'll never be able to put this into my own words in any kind of effective way, so you should just check the book for this. Page 12 in my edition.
3. (This is my favorite, and was already a pet-peeve of mine.) Banish the phrase "well-written" from your reviews. Actually, just banish it period. What does it mean? it means nothing! Is the language beautifully handled? Are the characters vivid and engaging? Is the plot tight and intriguing? Does the setting pop off the page? NO ONE KNOWS. So let's all just say what we mean, mmmkay?
آموزش دقیق و پرجزئیات مرور نوشتن که مخاطب اصلیش کتابدارها و کسانیه که از مرور کتاب نوشتن کسب درآمد میکنن (پس احتمالاً قابل تصوره که فضاش به کلی با فضای مرور نوشتن در جایی مثل گودریدز متفاوت باشه). بعضی وقتها زیادی توضیح واضحات داره و همزمان خیلی پیش میآد که یه حرف رو، با کلمههای زیاد ولی رسایی کم بیان کنه. در کل به نظرم ترجمه کردن کتاب زیاد هم ضروری نبوده.
Booklist's Adult Books Editor Brad Hooper offered a concise course for the beginning book reviewer. A librarian himself, he directed his instructions to librarians wishing to write reviews for the use of their patrons. Only 96 pages, this quick read packed in a good set of guidelines for the budding reviewer to get them started, and followed it up by stressing repeatedly that what every reviewer will require to improve is experience. Experience reading books, reading and analyzing reviews, and writing reviews.
The final chapters covered interesting related topics, such as setting up your own review-writing workshop and special considerations in reviewing audiobooks. The audiobook chapter was written by Joyce Saricks, an experienced audiobook reviewer.
The author used appropriately accessible language for what is essential a manual of basics. He presented the topic with admirable brevity and made a smart decision to not overwhelm his reader with more information than his intended audience of beginners could use. The recommendations for further reading are sufficient for the time when the novice reviewer is ready for more.