Париж, 1928. Виан мечтае да стане ботаничка и напуска френската провинция. В Париж освен любимата професия я чака и глолямата любов в живота - английският художник Дейвид. Щастието ѝ изглежда пълно. Но не това ѝ готви съдбата... 85 години по-късно една млада жена ще тръгне по следите ѝ, за да разкрие дълбоко пазена семейна тайна...
Вълнуваща, чувствена и „много френска“ - историята на две силни жени пред кулисите на една зашеметяваща метрополия.
Реална оценка: 4.5 звезди "Рандеву в "Кафе дьо Флор" е много повече от поредната романтична история - това е роман за две силни жени, готови да направят какво ли не, за да постигнат целта си, роман за женската сила, за силата на духа по време на война и за щастието, което, ако си достатъчно голям късметлия, все пак побеждава тъмнината и излиза на повърхността. Последните стотина страници на романа бяха изпълнени с толкова много болка и чувства, толкова смелост и борба, че няма как да не развълнуват всеки един читател, а това, което преживява Виан Ренар и което са преживели толкова много истински жени, заслужава огромна похвала. Обичам този роман. Под красивата му, неангажираща корица и закачливо заглавие се крие история, която заслужава да бъде прочетена, история, която ще ви докосне и разчувства. Тази история е великолепна, затова моля ви, не я пропускайте!
Започвам от там че през тази година прочетох наистина доста книги, мога да кажа че от всяка една съм научила по-нещо, но ако трябва да определя коя е книгата която най-много ме докосна и влезе във сърцето ми то тази е едната, а другата е "Толкова близо до хорозонта" но сега не говорим за нея.
Издателство ЕМАС, издават поредица от книги в чийто истории ще бъде засегната женската сила и издържливост, а за мен няма нищо по-хубаво и няма как да не се чувствам горда, че и във истинския живот е имало и продължава да има такива силни и велики жени.
Във тази книгa ще се запознаем със Виан Ренар и Лили Марлен. Две наистина силни жени в два различни, но едновременно и много еднакви светове.
✩ Виан Ренар - е малко момиче което иска да стане ботаничка във Париж, това е нейната мечта но все пак тя живее по-време когато жените нямат думата за нищо, та дори и за собствения си живот. Годината е 1928 и Виан решава че няма да остави нещата така, решава да напусне родния си Сен Флоран и заминава за Париж за да гони щастието и мечтата си. След като пристига в столицата Виан разбира че няма да бъде толкова лесно колкото си мисли, и все пак със малко късмет тя се озовава във една кръчма където намира подслон, а в последствие и приятелка до гроб. Нещата за Виан Ренар малко по-малко потръгват, намира си работа като перачка, започва да излиза със новата си приятелка Клотилд и една вечер по-време на празника на перачките Виан среща любовта на живота си Дейвид Марлоу Скот- английски художик. След време започва да я рисува и от всички картини, една ще бъде във центъра на цялата история, която ще бъде безценна за Лили Марлен, Виан и самият Дейвид, но какво ги свързва ще трябва да разберете сами, като прочетете книгата.
Няма да разкривам повече от историята на Виан, ще оставя това на вас. Другото което ще ви споделя е че съдбата е отредила както хубави моменти за Виан и Дейвид, така и много, много тежки и все пак тя никога не се отказва нито от любовта си, нито от мечтата си, дори и когато започва Втората Световна Война и тя се показва много по-силна от колкото си е мислила.
✩ Лили Марлен - е жена която се е отказа от мечтата си да завърши История на изкуството в Париж, когато майка и се разболява и среща бъдещия си съпруг. Тя е жена която свиква по-някакъв начин с това съпругът и да и дава всичко от което има нужда, и все пак копнежа към столицата на Франция, любовта към най-романтичния град никога не стихват. Годината е 2015 и Лили Марлен и Жан-Луй пристигат в Париж за да отпразнуват годишнината от свадбата си. Жан-Луй не понася този град и това че предлага на Лили да го посетят е само заради нея, той през цялото време мрънка и винаги е недоволен от това че тя говори със огромно обожание и любов за столицата. След една тяхна караница Лили Марлен излиза от апартамента в който са отседнали и решава да посети музей на изкуството за да се разтoвари от всички проблеми които има, тогава вижда една картина на жена, която прилича досущ на нея самата... но как е възможно, това ще се опита да разбере Лили но не сама разбира се защото тогава тя се запознава със аукционера Етиен Виардо и двамата малко по-малко ще се сближат и ще разбулят тайната на въпросната картина.
От двете главни героини, признавам си Виан ми стана огромна любимка. Тя живее в много трудни за жената времена и все пак дори и за секунда не позволя било то на семейството си или на хората около нея да решават какво да правят с живота и, тя решава че ще сбъдне мечтата си да отиде във Париж, да живее там и да стане ботаничка на всяка цена, колкото и да е болезнена. Такъв тип жени ме карат да се чувствам горда. А когато започва ВСВ, тя отново не остава отстрани, а напротив готова е на всичко за да спаси любимите си и обични хора. А Лили Марлен е малко по-несигурна, макар че тя живее във времена къде, къде по-лесни за жената, трябва и време и малко побутване за да вземе живота си в ръце и да направи това което самата тя иска подсъзнателно, ще го осъзнае и ще се преобърне на 100 градуса, но главната причина отново е Виан Ренар.
Много ми хареса стила на писане на Каролине Бернард, лек, интригуващ и когато описва дадени места от Париж, било то някоя улица, сграда или пък самата обстановка във магазин или на работното място на Виан ме караше да се чувствам че все едно съм там, че и аз съм участник в тази история. Толкова интересна ми беше книгата че я прочетох за 3 дни, не исках да я оставя докато не разбера, какво ще се случи. Бих искала да и дам 10 ✩ защото няма нещо което да не ми хареса, книгата наистина ме докосна и ще остане във сърцето ми завинаги, но във Goodreads има само 5 ✩. И разбира се няколко думи и за самото издание, корицата е оригиналната и е просто невероятна. Жената със прекрасната рокля как се откроява на фона на Арката. ( това което ми направи впечатление е че този път е избрана различна забележителност от Айфеловата кула и според мен е много добра идея) Според мен, жената е Виан!!! 😉
Vianne läuft aus ihrem kleinen Dorf weg um in Paris ihr Glück zu suchen. Ihre ganze Liebe gehört der Botanik und bald auch dem Maler David. Eine Liebe, die ihr viel abverlangt und ihr nicht nur glückliche Stunden beschert. Einige Jahrzehnte später reist Lili Marlène mit ihrem Ehemann nach Paris um ihren Hochzeitstag zu feiern, doch ihre Lieblingsstadt, zeigt die Risse in ihrer Beziehung immer deutlicher auf. In einem Museum entdeckt Lili Marlène das Gemälde einer Frau, der sie wie eine Zwillingsschwester gleicht. Kopfüber stürzt sie sich in die Vergangenheit um das Rätsel der Unbekannten zu lösen.
Dieses Buch ist nicht nur romantisch und weckt die Sehnsucht nach Paris, es reist auch in die Zeit der Besetzung und der Résistance. Vianne ist eine tapfere Frau, die sich für ihre Liebe und ihr Land in Gefahr begibt und auf der anderen Seite Lili Marlène, die in einer unglücklichen Ehe gefangen ist und die ihr Leben ganz neu überdenken muss. Beide Erzählstränge haben mich sehr berührt und haben mich nur so durch die Seiten fliegen lassen.
Честно влюбена съм в тази книга. Влюбена съм в нейната история. Ако търсите причина да я прочетете ето ви няколко: - историческия привкус в нея - любовната история на Виан и Дейвид - и хора Париж, Палиж!!! Това са само една малка част от причините заради, които тази книга е токова съкровище.
Много интересна история. В последните години това е популярната рецепта - 2 паралелни истории, които се оказват свързани. Като бонус към всичко това има пълно описание на всички забележителности на Париж, за всички почитатели. Когато обаче си прочел много книги , това не ми е достатъчно. И почти винаги мога да разбера дали автора е професионален писател или човек гравитиращ в тази област. Защото, липсва напрежението ,интригата, която те държи , докато не прочетеш докрай една книга. Има тънкости, които не всеки ги знае и може. Ако тази история беше разказана по малко по-различен начин,сигурна съм щеше да има още по-голям успех.
Надминаваща всички мои очаквания, "Рандеву в "Кафе дьо Флор"" е една докосваща, изпъс��рена от емоции книга за живота, сбъднатите мечти, и обратите на съдбата. Книга за любовта към изкуството, хората, живота и нас самите.
Изключителна книга. Сладко романтична, но и реалистично трагична. Не очаквах, че след прочита ѝ ще се чувствам тъжна, нито пък че ще разпали интереса ми към подобен тип книги така. Нямам думи. Наистина ѝ се насладих от началото до края!
Ci sono libri che dalle primissime righe ti accorgi essere speciali e Quell'appuntamento segreto a Parigi di Caroline Bernard è sicuramente uno dei libri più belli che ho letto quest'anno, un libro emozionante, intenso, vero che ti lascia un segno indelebile, uno di quei romanzi che rimane con te anche dopo aver concluso la lettura.
Questo è il romanzo d'esordio della Bernard, un libro che con fare elegante e delicato ci immerge nella vita parigina, quella della Belle Époque e quella moderna, la storia di due donne lontane anni tra loro che scopriranno di aver molto in comune tra loro e non solo l'aspetto.
Questa è la storia di Vianne, ragazza di provincia che lascia la famiglia alle spalle per poter vivere il suo sogno a Parigi e fregarsene di quello che avrebbe mai potuto dire la gente. Questa è la storia di Marlène che, invece, ha dovuto abbandonare Parigi e ritornare a vivere nella piccola città di provincia abbandonando i suoi sogni e la vita da favola nella città dell'amore.
Impossibile non rimanere affascinati da un romanzo che ti propone la sua storia seguendo due linee temporali diverse e vedere come man mano queste si intersecano creando uno dei sviluppi più affascinanti e intriganti che abbia mai letto in questo genere di romanzo. Quell'appuntamento segreto a Parigi è una storia che affascina, conquista, fa innamorare, disperare, commuovere, è una storia che tocca l'animo del lettore e che lo porta a leggere pagina dopo pagina senza mai stancarsi fino ad arrivare all'epilogo e rimanere quasi senza più fiato per l'impatto emotivo che riesce a generare in te.
Quando ho iniziato questa lettura mai mi sarei aspettata un romanzo di questo tipo, mai mi sarei aspettata una storia così articolata e ben esposta da lasciarmi senza parole. Ho amato questo libro fin da prologo, un romanzo ricco di dettagli, riflessioni, sensazioni ed emozioni, un romanzo che ti racconta di Parigi come mai mi è capitato di incontrare prima d'ora. Un romanzo che ti mostra la città Francese sotto mille sfumature diverse: la città caotica, la città dei turisti, la città degli artisti, la città dell'occupazione nazista, la città della resistenza ma soprattutto la città che diventa l'anima di tutti coloro che hanno ritrovato se stessi nelle sue vie e nei suoi tramonti.
Lo stile della Bernard è uno stile elegante ed esperto, quasi non si direbbe che questo è il suo romanzo d'esordio. La prosa è spettacolare: magica, evocativa e unica, capace di suscitare in te le più disparate delle emozioni e sensazioni. Un romanzo dove i personaggi vivono e respirano sulla carta in un vortici di emozioni che coinvolgono il lettore fin da subito e farlo così sentire parte integrante della storia.
Quell'appuntamento segreto a Parigi è sicuramente uno dei Woman Fiction più belli che potessi leggere non solo perché mi ha colpito profondamente ed ho sentito fin da subito un legame con le due protagoniste, ma perché riesce a toccare molti temi importanti con la massima attenzione e delicatezza necessaria: si parla di cosa sia l'amore, si parla di incompletezza, si parla di sacrificio, si parla di vita, di quanto basti avere poco per essere davvero felici.
Ma non è solo questo a rendere speciale il romanzo dell'autrice tedesca, la parte che più ho amato del romanzo è senza dubbio l'attenzione e verità storica che si respira nel romanzo, di come ha saputo rendere una storia di Fiction così reale da poterti far immaginare davvero quei personaggi e vederli muoversi nella storia di Parigi.
Un romanzo che mi ha emozionato nel profondo, un romanzo che consiglio a tutti coloro che cercano una storia diversa capace di commuovere, divertire e farvi innamorare ancora una volta di Parigi, una di quelle città che una volta visitate vi rimangono nel cuore.
Приятно, завладяващо четиво за историята на две жени от различни поколения, които си приличат не просто случайно. Едно младо момиче /Виан/, достатъчно силно да напусне семейството си и всичко познато и да заживее в града на мечтите си - Париж в края на 20-те години на миналия век. И да се справи повече от чудесно. Една зряла жена/Марлен/, попаднала на кръстопът и недостатъчно смела да последва сърцето и мечтите си. Задаване на въпроси и търсенето на отговори, а с тях и намирането на самия себе си. Прекрасно описание на Париж - пренасяш се по тесните улички, пред известните монументи, потапяш се в атмосферата на града, символ на любовта.
Ein Buch, das nicht nur die Ekstase sondern auch die Schattenseiten von dem Zusammenleben mit einem Künstler zeigt. Beim Lesen merkt man auf jeden Fall, dass die Autorin genau so von Paris verzaubert ist, wie ich. Will jetzt unbedingt ins Café de Flore und Künstler kennenlernen. - Ciao.
Книга за женската сила, отдаденост и непокорство. За любовта в едно друго измерение. За жените по време на Втората световна война. За смелостта. Историята на две жени, живеещи в различни времена, но приличащи си толкова много.
Due donne il cui destino incrocerà. Due donne, vissute in epoche diverse ma accomunate dalla stessa passione: Parigi. Era il lontano 1929 e Vianne era una ragazzina di 15 anni con una passione smodata per la vita e tutto ciò che riguarda la natura. Il suo più grande sogno è quello, un giorno, di studiare nella maestosa Parigi per diventare una botanica, incantata da sempre dalla natura che la circonda. Cresciuta in una famiglia modesta con due genitori amorevoli ma molto autoritari e due fratelli, tra cui il suo gemello. Vianne è sempre stata una ragazzina un po' fuori dagli schemi per quell'epoca. Era considerata dagli abitanti dalla sua cittadina troppo libertina. Non amava la compagnia delle sue coetanee, ma preferiva di gran lunga arrampicarsi sugli alberi con i ragazzi e per mettere a tacere le voci maligne della gente, i suoi genitori decisero di chiuderla in casa. Usava il suo tempo libero per gironzolare tra i boschi, raccogliere ogni fiore o foglia particolare che trovava, facendola essiccare con metodo e amorevole cura, cercando poi sui libri la provenienza.
"... trascorreva ogni minuto libero studiando botanica, e più si addentrava in questa scienza, più ne rimaneva affascinata.Dove altri vedevano solo erbaccia o piante commestibili, lei scopriva forme, colori, ramificazioni e venature delicate...Adorava questa attività e la accompagnava nelle molte ore che trascorreva da sola."
Questa sua passione non era condivisa da nessun componente della famiglia, il suo destino era già segnato da una vita fatta di lavoro nel negozio di famiglia, un marito e un giorno dei figli. Non c'era posto per gli studi, e a nulla sarebbe servito ogni suo capriccio o rimostranza. Vianne all'età di 16 anni prende una decisione improvvisa. La sua vita e la sua passione non potevano essere soffocate e nonostante sapesse di arrecare un grosso dolore alla famiglia sceglie che la sua vita è più importante. Di nascosto fa i bagagli e con i pochi risparmi che aveva acquista un biglietto per Parigi e parte con la speranza di riuscire, una volta arrivata nella più bella città del mondo, a realizzare i suoi sogni. Siamo al giorno d'oggi. Marlène è una donna di trentanove anni, sposata da dieci con Jean Louis e vive la sua vita senza nessuna emozione e senza nessuna passione. L'unica cosa che ha sempre sognato di fare nella vita è terminare i suoi studi di storia dell'arte a Parigi. Marlene è innamorata dell'arte in ogni sua sfaccettatura, ma quando la madre si ammala, poco prima della sua laurea, è costretta a fare ritorno a casa per seguirla e curarla. Il tempo e gli anni sono passati, e un po' per il poco coraggio e un po' per l'incontro con l'uomo che diventa poi suo marito, rinuncia a tutto ciò che aveva sempre amato con così tanto ardore. Con suo sommo dispiacere, l'uomo che ha sposato non ha mai condiviso i suoi stessi interessi e dopo tanti anni tutto questo è diventato un peso. Nonostante ciò, ha sempre cercato di trovare qualcosa di buono nel suo matrimonio così stanco. Innaspettatamente, per festeggiare il loro decimo anniversario di matrimonio, il marito regala alla moglie un viaggio romantico proprio nella città che tanto ama, quindi partono per Parigi e Marlène è più che decisa a sfruttare questo viaggio per riappacificarsi con il marito e condividere con lui tutta la sua passione per le magnificenze di questa città. Insieme visiteranno molti angoli di Parigi, ma presto Marlène si rende conto che il marito è decisamente annoiato da tutti i suoi racconti storici e dal suo entusiasmo. Il giorno del loro anniversario finiscono irrimediabilmente per litigare e decidono così di passarlo separati. Per la prima volta da quando Marlène è tornata a Parigi, si sente finalmente libera di vivere quella città come più le piace e decide di visitare tutti i luoghi che le ricordano il periodo più felice della sua vita. Si ritrova a visitare un piccolo museo, e girovagando tra le varie sale che ospitano quadri bellissimi, si imbatte in un dipinto che la lascia sbalordita. Vede in quella tela se stessa. Una donna identica a lei è ritratta in quel quadro così maestoso e dopo lo sconcerto iniziale, inizia ad ammirare nei particolari quel volto a lei così familiare. Potete immaginare chi possa essere?
"Com'era potuto succedere? Il mio sguardo vagò e cadde sulla targhetta accanto al dipinto. C'era scritto: DAVID MARLOWE SCOTTO (1900-1957) "DOPO IL BALLO", 1939 OLIO SU TELA Il pittore era morto prima che nascessi, e aveva dipinto ancora prima questo quadro. Continuavo a inspirare ed espirare sempre più intensamente. Mi sentivo come se le gambe avessero fatto una maratona. In un angolo della sala c'era una sedia, e mi lasciai cadere su di essa, senza staccare gli occhi da quadro. Chiusi gli occhi per un momento. Quando li riaprii, il quadro era ancora lì, così come la donna ritratta. Feci un respiro profondo. Cosa poteva significare? Com'era possibile?"
Ed ecco che la storia delle due donne inizia un cammino parallelo fatto di ricordi e ricerca. Vianne racconta la sua vita, dall' arrivo a Parigi fino alla sua morte. Marlène, invece, inizierà una ricerca serrata per scoprire l'identità di quella donna identica a lei. Questo libro è stata una lettura molto impegnativa. I cenni storici riportati sulla resistenza parigina durante la prima guerra mondiale, sono davvero dettagliati e ben descritti dalla donna che ci vive attraverso. Un periodo di vita a noi noto, ma spesso compreso solo attraverso testi scolastici o poco altro. È stato invece molto interessante vivere quel periodo attraverso gli occhi di chi ha davvero vissuto quell'angolo di storia sulla propria pelle. Le gioie e i dolori di quell'epoca, una donna che ha saputo sopravvivere e vedere realizzati i propri sogni, ma che si è anche vista strappare dalla guerra gli amori della sua vita. L'amore per la sua patria. Marlène rivive attraverso di lei, parti della storia della sua famiglia che non conosceva. Vianne dopo la fuga da casa, era stata bandita dalla famiglia ed è per questo che nessuno delle generazioni successive era a conoscenza della sua esistenza. In queste due donne scorre lo stesso sangue, e la caparbietà di Vianne rivivrà attraverso Marlène, e grazie a lei capirà le cose più importanti della sua vita e come affrontarle. Una lettura intensa, a tratti un po' lenta, ma molto ben costruita. Si avverte l'approfondita opera di ricerca dell'autrice che ha trasformato in un romanzo, storie realmente accadute a persone conosciute realmente.
Recensione di Francesca – Quell’appuntamento segreto a Parigi è un romanzo che fa parte della narrativa storica, scritto da Caroline Bernard e pubblicato da Newton Compton. Lo hanno definito emozionante e avvincente! Personalmente non posso che approvare, ma iniziamo dal principio.
Lili Marlène arriva a Parigi in occasione del suo anniversario di matrimonio e durante una visita al Museo d’Orsay, rimane sconvolta dalla presenza di un quadro raffigurante la copia di se stessa. Ma chi è veramente la donna nel dipinto? Lili è una donna che nella vita sceglie la strada più semplice, rinunciando ai suoi sogni e desideri. Smette di studiare per aiutare la sua famiglia e presto si ritrova sposata e senza figli. La scoperta del dipinto smuove qualcosa dentro di lei, perché sa che quella donna che le assomiglia come una goccia d’acqua è in qualche modo legata a lei. Lili inizia a cercare informazioni, malgrado suo marito disapprovi, la ritiene infatti una sognatrice con la testa sempre in aria. Al museo incontra Étienne, un venditore d’asta che fino alla fine la aiuterà nella sua ricerca. Si scopre che la donna del dipinto è Vianne, la prozia di Lili. La storia di Vianne viene raccontata in terza persona e l’ambientazione si sviluppa durante la seconda guerra mondiale; Vianne si innamora di David, un pittore affascinante e bohemien. La loro storia d’amore è il fulcro del romanzo, dove si scopre la personalità forte e coraggiosa di Vianne, che si batte per riuscire a realizzare il suo sogno di diventare botanica, scappando di casa in giovane età e scoprendo se stessa grazie all’amore incondizionato per il suo David.
Caroline Bernard ha un pregio come scrittrice, ovvero la capacità di riuscire ad alternarsi tra passato e presente in modo semplice e naturale. La descrizione delle vie di Parigi, i quartieri e i monumenti, sono stati proiettati nella mia mente come delle immagini in bianco e nero, cogliendo ogni singolo particolare, descritto con eleganza e sotto un’atmosfera magica. Dicono che Parigi sia la città più romantica del mondo, io ancora devo visitarla, ma di sicuro dopo questa lettura, la voglia di scoprirla è aumentata notevolmente.
“È questo il bello di Parigi. Non importa dove ci si trova, in ogni strada si può fare una scoperta e lasciarsi ammaliare dalla magia della città.”
La storia tra le due protagoniste è diversa e significativa. Vianne lotta fino alla fine in quello che crede; Lili si fa trascinare dalle vicende che la vita le presenta. Riuscirà quest’ultima a prendere la sua antenata come esempio e riuscire finalmente a decidere per se stessa?
Quell’appuntamento segreto a Parigi mi ha fatto scoprire e amare posti mai visti prima, in più, la storia di Vianne rappresenta l’elogio a tutte quelle donne che, nonostante siano sole, riescono sempre e comunque a lasciare il segno nel cuore altrui. Voglio lasciarvi tra le note di “La vie en rose”, una canzone francese conosciuta in tutto il mondo, scritta, interpretata e portata al successo da Édith Piaf, nella quale, viene espressa l’incontrollabile fede verso l’amore, il senso dell’essere ottimisti e privi di preoccupazioni per il futuro.
„Sie sind stark. Sie haben ein schönes Lächeln. Sie bringen mein Leben durcheinander.“ (Zitat Seite 336)
Inhalt: Marlène Roussel, eigentlich Lili Marlène, 39 Jahre alt, liebt die Stadt Paris und ihr Ehemann Jean-Louis überrascht sie zum 15. Hochzeitstag mit einer Reise in diese Stadt. Doch ausgerechnet am Hochzeitstag kommt es zu einem Streit und Marlène geht allein ins Museum. Plötzlich steht sie vor dem Gemälde „Nach dem Ball“ und die Frau auf dem Bild könnte sie selbst sein. Dieses geheimnisvolle Rätsel lässt sie nicht mehr los und sie beginnt mit Nachforschungen, wer diese Frau ist. Der Auktionator Etienne Viardot unterstützt sie dabei. Im Geburtenregister entdecken sie den Namen der Frau, Vianne Renard. Wer ist diese Frau und gibt es eine Verbindung zu Marlène?
Thema und Genre: Es handelt sich hier um einen Roman mit zwei starken Frauen als Hauptprotagonistinnen. Die Geschichte spielt in Paris, einerseits in der Zeit von 1926 bis 1945, andererseits in der Jetzt-Zeit. Die Vergangenheit gibt einen sehr gut recherchierten Einblick in das Paris der Künstler und auch der Frauen, die ihren Platz im männerbetonten Bereich der Forschung, im Fall von Vianne ist es die Botanik, suchen. Das Leben im von den Nationalsozialisten besetzten Frankreich und die Resistance ist ebenfalls ein wichtiges Thema. Es geht aber auch um Beziehungen und die damit verbundenen Überlegungen eines Neubeginns.
Charaktere: Sowohl die mutige Vianne, als auch Marlène schließt man als Leser rasch ins Herz. Die Handlungen und Entscheidungen aller Protagonisten sind nachvollziehbar und stimmig, wobei Vianne und ihr Leben den Schwerpunkt der Geschichte bilden. Marlène entwickelt im Lauf der Handlung eine neue Zielstrebigkeit und ihre Einstellung zu ihrem eigenen Leben verändert sich, je weiter sie in die Vergangenheit von Vianne eindringt.
Handlung und Schreibstil: Der Roman spielt hauptsächlich in Paris, erzählt wird in zwei Handlungssträngen, wovon einer in der Gegenwart verläuft, der andere in der Zeit vor und im 2. Weltkrieg. Dadurch wird die Geschichte doppelt spannend, einerseits durch packende Ereignisse in der Zeit der Resistance, andererseits ist man als Leser auch gespannt, wie Marlène auf das sich langsam vor ihr öffnende Leben von Vianne, der zunächst großen Unbekannten auf einem Gemälde, reagieren wird. Gekonnt verknüpft die Autorin im Verlauf der Handlung die beiden Erzählstränge, indem sie zwischen diesen wechselt. Die Handlung der Jetztzeit ist in der Ich-Form aus Sicht von Marlène geschrieben, für die Vergangenheit wählt die Autorin die neutrale Erzählform. Der Roman liest sich flüssig, sprachlich angenehm und überzeugend, Beschreibungen und aktive Handlung sind sehr gut ausgewogen.
Fazit: Ein überzeugender Roman mit zeitgeschichtlichem Hintergrund, sehr gut recherchiert. Ergänzt wird die Handlung durch Beschreibungen und Schilderungen von Paris, der Kultur und der französischen Resistance. Besonders empfehlenswert für Leser, die sich für Romane mit mehreren Handlungssträngen interessieren. Perfekt für spannende, aber auch genussvolle Lesestunden.
Am calatorit din nou in Paris prin intermediul acestei carti. Mi s-a facut dor de un concediu in acest oras frumos, de preferat intr-o perioada calda ☺️ Iar despre carte pot spune ca mi-a placut mult de tot, ca am savurat-o.
Doua povesti impletite frumos , la o distranta de peste 80 de ani, dar cu o legătură intre ele. Marlene pleaca într-o vacanta la Paris, orasul ei iubit, de a sărbători -nu mai tin minte cati ani de casnicie- cu sotul ei, dar ajunsi la Paris, lucrurile intre ei nu merg prea bine. Isi da seama ca sotul a organizat acesta vacanta in alte scopuri, de a participa la un targ de masini unde se mai si întâlnește cu o "prietena" in timp ce Marlene se plimba prin oras si savureaza plăcerea de a se afla aici. Intr-un muzeu descopera un tablou cu... ea! Doar ca de fapt nu e chiar ea, caci a fost pictat cu cateva zeci de ani in urma, înainte sa se nasca ea. In fata acestei picturi il cunoaste pe Etiene cu care va ajunge sa flirteze putin si ii cam ramane gandul la el. Intorsi acasa, ajung sa nu isi mai vorbească, iar Marlene cauta sa afle cine e femeia din pictura si descopa ca e o stramatusa despe care nici tatal ei nu a auzit nimic. Aceasta e Vianne. Marlene se intoarce la Paris si Etiene o ajuta sa o caute pe Vianne, sa afle despre ea, care e povestea ei. Intalniri in cafeneaua de Flore, destăinuiri, flirturi si inevitabila indragosteala, toate fac parte din poveste.
Vianne a vrut mereu sa studieze si sa lucreze la gradina botanica din Paris, dar parintii nu au fost niciodată de acord asa ca fuge într-o noapte de acasă in Paris. Are noroc sa nu patesca nimic rau, necunoscand orasul si a doua zi colega de camera o duce la munca la o spălătorie de rufe. Munca e foarte grea, dar nu au incotro. Vianne cunoste un pictor englez, pe David si se îndrăgostesc, doar ca el ii spune de la început ca nu vrea copii si casatorie, iar Vianne accepta caci il iubeste. Are marele noroc sa ajunga sa fie angajata la gradina botanica si o perioada totul merge foarte bine. Dar rămâne însărcinată si nu ii spune lui David ca sa nu il piarda si gaseste solutia sa ii aiba pe amandoi si pe copil si pe iubit. David e chemat in Anglia cand moare tatal lui si nu se mai poate intoarce din cauza ca e inrolat la începutul războiului. Vianne ajunge sa faca parte din rezistenta franceza, iar intr-o zi ea si David se vor reîntâlni....
Marlene ajunge pana intr-un punct cu descoperirile despre Vianne, iar apoi i se sterge urma... Dupa acesta dezamăgire, de a nu putea afla exact ce i s-a întâmplat stramatusii, Marlene decide ca e timpul sa isi puna ordine in viata, sa discuze cu sotul despre casnicia lor terminata si cu Etiene despre planurile ei de viitor.
Am fost tare dezamăgita si eu ca s-a pierdut urma lui Vianne, dar epilogul dezvaluie si acesta parte... trista... ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Vi siete mai trovati in un museo ad osservare rapiti lo sguardo di un personaggio ritratto all'interno di una tela? Avete mai pensato "chi sarà mai stato/a"? A Marlène capita qualcosa di eccezionale: visitando il Musée d'Orsay si imbatte in una tela, firmata da un pittore inglese, David Marlowe Scott, in cui una giovane donna, abbigliata con un magnifico vestito da ballo, si sta specchiando seduta al tavolo da toeletta, controllando il proprio aspetto prima di uscire. Eppure quella donna le somiglia terribilmente, anzi, è identica a lei. Dopo la sorpresa del primo momento, Marlène avverte dentro di sé il desiderio di scoprire qualcosa in più su quella donna che la osserva dal dipinto, provando un legame con lei e, aiutata dall'affascinante Ètienne Viardot, comincerà a indagare il suo passato, seguendo le orme di una storia che non conosceva sulle tracce dell'opera intitolata "Dopo il ballo". Il destino di Marlène e di quella donna nel dipinto è strettamente collegato. L'autrice ci accompagna sulle ali della storia a ripercorrere le tappe di un passato piuttosto recente, tragico ed emozionante nel clima della Seconda Guerra Mondiale, mentre l'immutabile arte unisce le vite di due persone così simili tra loro.
Nun, da ich das Buch zu Ende gelesen habe, kann ich sagen, dass es okay ist. Wer sich für die Zeit des Krieges in Paris interessiert, der kann die Lektüre nebenbei schon mal lesen. Ich war aber leider ziemlich lange enttäuscht und konnte mich erst im letzten Drittel für das Buch begeistern. Die Protagonistin ist für mich alles andere als eine starke Frau, sie gibt einem leider mit ihrer Floskel-Liebelei und Schwärmerei so auf die Nerven, dass man ihren Ehemann schon fast verstehen kann. Leider ist auch das Paris der heutigen Zeit dargestellt wie in einem klassischen Reiseführer, und die Protagonistin Lili so ziemlich der Inbegriff für eine Erasmusstudentin ist, der nichts romantischeres in den Sinn kommt, als ihren Mann auf eine Fahrt mit dem Touristenschiff Bateaux Mouches einzuladen. Die Geschichte von Vianne hingegen, ist einiges spannender und wahrscheinlich auch besser recherchiert. Diese Frau beeindruckt und man erfährt als Leser gewisse Alltagssituationen, die wir aus unserer Zeit nicht kennen. Die Charaktere sind besser geschliffen und weniger im "gut und böse" Stil dargestellt. Die Idee einer Rahmenhandlung fand ich eigentlich sehr gut, allerdings hätte man eben in diese Rahmenhandlung noch etwas mehr reinstecken können. Hut ab aber natürlich trotzdem!
The book and its storyline surprised me. The story of the women's role in 1920s France during the war was very interesting. Also the simpler love story in current times was nice and not too obvious from the start. But the way that both stories interfered with each other, to let the reader always wonder what is going on with the other female lead, was giving it the extra edge.
1 star minus because: It's not the best book I've ever read and I blame that on the writing style. Sometimes the german version was good, but somehow the writing style reminds me of french movies. Which is like garlic - either you like it or you don't. I did like it, but sometimes it was a little too much.
However, it was a very nice book and I can recommend it to everybody, who is looking for a not-too-easy read. It was easy to fall back into the story quickly, and yet fascinating and it kept me interested. So four stars for a good interesting read, which was perfect during a stressful week.
I am looking forward to the other books from Carline Bernard, which are written in Vienna!
Много ми допадна книгата,наистина се влюбих в Париж през погледа на героините, а като цяло не съм фен на града 😁 Историята разказва паралелно за сега и преди, Виан е младо момиче,което желае неща неподходящи за времето в което живее. А именно,годините преди и по време на Втората световна война. Тя определено е по-симпатична от Марлен,но пък и историята е за нея. Марлен започва да разплита живота й 85 години по-късно,а този живот е бил необикновен. Силна,борбена и неустоима е Виан и бих ви препоръчала да се потопите в нейната история,няма да останете безразлични :)
I am sorry I postponed finishing it for quite some time, because it only took be a day to read the last half of it. It really touched my heart and I couldn't put it down until I finished it!
For those who like some good historical story, this it worth reading. It's simply written as if someone is telling you a story which is breathtaking! 👍👍👍👍
Изключително много ми допадна книгата. Интересна сюжетна линия, умело вплитаща любов, ежедневие и история. Увлекателно написана история за преплитането на минало и настояще и обратите в ежедневието ни.
Изненадващо приятна книга. Въпреки че отново следва любимия тренд при който действието се движи паралелно в две времеви епохи, но в тази книга сякаш ритъма е синхронизиран и препратките ненатрапчиви и приятни. Допадна ми. Много литературни разходки из прекрасния Париж, много френско излъчване.
Questo libro mi fa impazzire, lo adoro, ha un finale straziante. Però una pecca è che all'inizio non si distingue bene quando si parla della vita di una e quando dell'altra.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Es war das wunderschöne Cover, das mich sofort angezogen hat, der Klappentext hat mich dann neugierig gemacht auf diese in Paris spielende Geschichte auf zwei Zeitebenen – und meine Erwartungen wurden erfüllt, von Anfang an bin ich vollends in die Geschichte abgetaucht.
Es gibt zwei Handlungsstränge, die sich immer wieder abwechseln und auch zu zwei unterschiedlichen Zeiten spielen: in den 30er Jahren erfüllt sich die junge Vianne einen Lebenstraum und geht nach Paris, um Botanikerin zu werden. Sie taucht ein in das schillernde Leben der Stadt und scheint mit dem Maler David ihr Glück gefunden zu haben, als etwas Tragisches passiert und sich alles ändert. In der Gegenwart ist Marlene die Protagonistin, die mit ihrem Mann eine Reise in die Stadt der Liebenden macht, um ihre Ehe wieder in Gang zu bringen – in einem Museum entdeckt sie ein Bild, das eine Frau zeigt, die ihr zum Verwechseln ähnlich sieht. Marlene lässt das Bild nicht mehr los und versucht herauszufinden, wer die Frau auf dem Bild ist – derweil bekommt ihre Ehe immer größere Risse.
Ich habe beide Erzählstränge sehr gerne gemocht, was vor allem der Atmosphäre zu verdanken ist, die die Autorin geschaffen hat – ich habe mich als Leser nach Paris versetzt gefühlt und bin wahlweise mit Vianne oder Marlene durch die Straßen gebummelt, habe viele Eindrücke eingesammelt und die Stadt durch deren Augen betrachtet. Schön war auch, die Stadt zu den unterschiedlichen Zeiten zu erleben – in den 30er Jahren war es das Bohème-Leben, in der Gegenwart der besondere Flair, der der Stadt immer noch anhaftet. Aber es war auch spannend, die beiden Protagonistinnen zu begleiten, die ganz unterschiedliche Wege gehen, deren Wege dann aber doch zusammenlaufen. Während Vianne sich in Paris ein neues Leben aufbaut, in das Leben der französischen Avantgarde eintaucht, das Ziel, Botanikerin zu werden, nie aus den Augen verliert, bis der Krieg ausbricht und sie eine Entscheidung treffen muss, nimmt sich Marlene erst mal nur eine Auszeit in Paris, schwelgt in Erinnerungen an ihre Pariser-Studienjahre und überdenkt ihr eigenes Leben – die Suche nach der unbekannten Frau auf dem Bild hilft ihr dabei herauszufinden, was sie eigentlich will in ihrem Leben.
Etwas lieber habe ich Vianne begleitet, was aber einfach der Zeit geschuldet ist, die ich sehr mag. Vianne ist eine starke Persönlichkeit, die sich gegen die Konventionen stellt, das macht, was sie möchte und dabei ihr Ziel nicht aus den Augen verliert. Marlene in der Gegenwart ist da ein wenig anders – sie wirkt zunächst unentschlossener und längst nicht so stark, erst im Laufe der Geschichte entwickelt sie sich weiter und wagt sich an Dinge heran, hört auf ihren Bauch und geht ihren eigenen Weg.
Lange Zeit laufen beide Erzählstränge parallel und man kann nur ahnen, wie sie zusammenhängen, nach und nach aber werden sie immer mehr ineinander verwoben, bis sie dann am Ende zusammenlaufen und ein großes Ganzes ergeben. Fragen bleiben keine offen und mit einem guten Gefühl im Bauch, habe ich das Buch am Ende zugeschlagen.
Ich mochte besonders den Schreibstil der Autorin, der eine unglaubliche Stimmung beim Lesen schafft und die wundervolle Atmosphäre Paris‘ einzufangen weiß. Er ist locker und leicht, liest sich sehr flüssig und gibt der Geschichte eine angenehme Beschwingtheit – und trotzdem passt er auch zu ernsteren Passagen, die sich gerade am Ende des Buches ergeben. Ich habe mich bei der Lektüre sehr wohl gefühlt und gebe 4 von 5 Sternen.
Mein Fazit Eine wundervolle Geschichte, die auf zwei Zeitebenen spielt und den Leser nach Paris entführt, ihn dort eintauchen lässt in die ganz besondere Atmosphäre der Stadt. Im Mittelpunkt stehen zwei starke Protagonistinnen, die – so unterschiedlich sie sind – beide ihren Weg gehen; am Anfang scheinen die Geschichten parallel zu laufen, nach und nach aber verweben sich beide Handlungsstränge und ergeben am Ende ein großes Ganzes. Der lockere Schreibstil lässt die Seiten rasch dahinfliegen und schenkt wunderbare Lesestunden – ich gebe dem Buch 4 von 5 Sternen und freue mich auf weitere Bücher der Autorin.
Inhalt: Lilli Marlene fährt anlässlich ihres 10. Hochzeitstages mit ihrem Mann nach Paris. Sie hat vor Jahren dort gelebt und Kunstgeschichte studiert, während ihr Mann Paris nichts abgewinnen kann. Mit ihrer Ehe steht es nicht zum Besten, auch wenn beide sich anfangs Mühe geben, wieder zueinander zu finden. Als Lilli Marlene in einem Museum das Bild einer Frau entdeckt, die ihr verblüffend ähnlich sieht, möchte sie mehr herausfinden. Jean Louis hält das für Spinnerei, und die beiden driften immer mehr auseinander.
Meine Meinung: Dies ist ein wundervolles Buch über die Jugend, Das Erwachsenwerden, das Erwachsensein und die damit verbundene Sehnsucht nach der Unbeschwertheit der Jugend, aber auch über Initiation, sich lösen vom Elternhaus, sich als Frau zu behaupten, über die Liebe -- und über die Résistance in Frankreich.
Es gibt zwei Zeitebenen, sowie zwei Frauen auf der Suche nach ihrer Unabhängigkeit, auch wenn das Lilli Marlene lange nicht klar wird.
Vianne, die Frau auf dem Bild, rennt in jungen Jahren von zuhause weg. Das Leben in einem kleinen Dorf, mit sehr konservativen Eltern, schnürt sie ein.
Sie geht nach Paris, und wir folgen ihr durch alle Höhen und Tiefen die sie im Paris der 30er und Anfang der 40er Jahre durchlebt.
Die Atmosphäre der Stadt ist sehr gut eingefangen, sowohl in der Vergangenheit, als auch in der Gegenwart. Wer wie ich schon jemals für ein paar Tage am Stück in Paris war, wird es sicher wiedererkennen, jedenfalls ging es mir so, und jetzt habe ich Sehnsucht nach der Stadt, obwohl sich in den fast 30 Jahren, seit ich zuletzt dort war, sicher eine Menge verändert hat. Im Buch erkannte und fand ich das Paris wieder, das ich als junge Frau erlebt und geliebt habe, wenngleich ich immer nur als Touristin dort war und nie dort gelebt habe.
Ich könnte die Atmosphäre dieser Stadt nicht beschreiben, aber der Autorin gelingt dies mühelos.
Natürlich geht es nicht nur um Paris, sondern auch um die Selbstfindung und Selbstverwirklichung zweier Frauen aus sehr verschiedenen Zeitepochen. Die Geschichte ist sehr berührend, und die historischen Fakten sind erschreckend und erinnern einmal mehr an die furchtbare Zeit des zweiten Weltkrieges.
Lilli Marlenes Geschichte ist traurig und hoffnungsvoll zugleich, zudem sehr überzeugend.
Man kann dem obigen sicher entnehmen, dass ich das Buch geliebt habe, und ich kann es jedem empfehlen, der gerne historische Romane liest, aber nicht von der Aufzählung von Fakten erschlagen werden möchte.
Die Fakten sind untrennbar mit der Geschichte verbunden; man durchlebt Viannes Zeit mit ihr, und erfährt die Fakten so praktisch nebenbei.
Ein absolutes Muss für jeden Parisliebhaber, Fan historischer Romane, und jeden, der einfach gerne gute Literatur liest.