What do you think?
Rate this book
The Great Longing
When he was 12, Sam van Dijk's parents were killed in a mysterious car accident, and since then he has lost all memory of his childhood. Now in his 30s, alienated from society and adrift in life, he embarks on a journey of self-discovery -- one that takes him through the gritty, and sometimes violent landscape of a Dutch city and the tantalizing, ethereal fabric of his memory. With his restless brother and twin sister as his only links to the world of his childhood, he gradually pieces together the haunting shards of his past and retrieves the missing story of his life. In the course of a moving, emotional voyage, he solves a mystery and discovers his own voice -- and with it, a longing for love and human connection. In a masterful translation that captures the subtle voice, wry humor, visionary power and hypnotic readability of the original, The Great Longing is a rich, evocative novel that introduces America to a gifted writer whose work has already won impressive kudos abroad.
224 pages, Paperback
First published January 1, 1992
4 people are currently reading
189 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 28 of 28 reviews
December 4, 2016
Three siblings, two boys and a girl, grow up struggling with the grief of having lost their parents in a car crash at a young age. They were sent to different foster homes and did not see each other for nine years. Now reunited as young adults, they each struggle with their grief and separation differently. The narrator, in particular, has almost no memories of the years before the foster homes and he is constantly pressuring his twin sister to tell him stories of their youth. He gets more and more confused as to what are his memories and what are his memories of her stories. And, for good reason, he becomes more and more suspicious of the stories she tells him.
The title alternately refers to grief and a longing for those lost, but also for a longing for memories. “All that’s left is the memory,” she [his twin sister] says, “and the memory’s not enough, the memory is one great longing.” “Gradually I realized that Raph’s [his older brother] sense of loss stemmed from bereavement, and mine, from longing.” Its focus on memory reminds me of Julian Barnes’ writings.
His sister has an on-again, off-again husband who is a philosophy grad student. His purpose seems to be to bring in existential commentary on modern life from the French philosophers.
This is an “environmental novel” in that the environment, in this case an urban environment, is so strongly featured in the story that it is almost another character. This urban environment isn’t pretty: the narrator uses the term “total decrepitude.” Since the book is translated from the Dutch, we assume this is Amsterdam, or another big Dutch city. All three of the siblings live in what geographers would call the zone of decay – the down-and-out fringe of many downtowns consisting of dilapidated and vandalized buildings -- factories, warehouses and old residences. The only use for most of these abandoned buildings seems to be for the psychedelic club scene with ear-shattering music. A good line describing someone he meets in a club: “She looked like someone who’d been put together out of the parts of three or four different people.”
There are two intermissions with starkly contrasting environments. Right after they are reunited as young adults, the two brothers spend a year on the road bumming around, living hand-to-mouth, doing odd jobs on farms and factories. Later the main character gets a job in total isolation for three months, monitoring scientific measurements at an abandoned drilling site during a severe winter.
All-in-all a good read and a very different book from another of this author’s I have reviewed: In a Dark Wood. Dark Wood is largely a historical novel of Jewish history in the Netherlands.
The title alternately refers to grief and a longing for those lost, but also for a longing for memories. “All that’s left is the memory,” she [his twin sister] says, “and the memory’s not enough, the memory is one great longing.” “Gradually I realized that Raph’s [his older brother] sense of loss stemmed from bereavement, and mine, from longing.” Its focus on memory reminds me of Julian Barnes’ writings.
His sister has an on-again, off-again husband who is a philosophy grad student. His purpose seems to be to bring in existential commentary on modern life from the French philosophers.
This is an “environmental novel” in that the environment, in this case an urban environment, is so strongly featured in the story that it is almost another character. This urban environment isn’t pretty: the narrator uses the term “total decrepitude.” Since the book is translated from the Dutch, we assume this is Amsterdam, or another big Dutch city. All three of the siblings live in what geographers would call the zone of decay – the down-and-out fringe of many downtowns consisting of dilapidated and vandalized buildings -- factories, warehouses and old residences. The only use for most of these abandoned buildings seems to be for the psychedelic club scene with ear-shattering music. A good line describing someone he meets in a club: “She looked like someone who’d been put together out of the parts of three or four different people.”
There are two intermissions with starkly contrasting environments. Right after they are reunited as young adults, the two brothers spend a year on the road bumming around, living hand-to-mouth, doing odd jobs on farms and factories. Later the main character gets a job in total isolation for three months, monitoring scientific measurements at an abandoned drilling site during a severe winter.
All-in-all a good read and a very different book from another of this author’s I have reviewed: In a Dark Wood. Dark Wood is largely a historical novel of Jewish history in the Netherlands.
September 16, 2023
Marcel Möring publiceerde dit boek in 1992. Hij won hiermee de AKO-literatuurprijs terwijl in dat jaar ook ‘De ontdekking van de hemel’ van Mulisch uitkwam, dat tot de canon van de Nederlandse literatuur gerekend wordt. Hoe het ook zij, ‘Het grote verlangen’ is een indrukwekkende roman. Sam, de hoofdpersoon en ik-figuur verliest als hij twaalf is, zijn ouders door een verkeersongeluk. Hij blijft achter met zijn tweelingzus Lisa en zijn twee jaar oudere broer Raph. De kinderen groeien verder op in pleeghuizen maar zoeken elkaar weer op als ze jong volwassenen zijn. Sam trekt een jaar rond met Raph en ze nemen allerlei klussen aan. Lisa en Sam delen een huis als Lisa van haar partner scheidt. Sam zoekt liefde maar hij kan moeilijk met liefde omgaan. Ze zoeken het spoor terug van hun overleden ouders en vooral Lisa vertelt daarover verhalen. Zij verbindt de beide broers met elkaar. Sommige scènes in het boek zijn wreed of bizar, ik kan die als lezer niet altijd een plek geven. Het is een boek dat veel beelden oproept.
September 29, 2022
Een roman die leest als een koortsdroom.
August 9, 2022
echt een geweldig boek: de personages zijn prachtig geschreven - herinneringen en gebeurtenissen vloeien mooi in elkaar over - met een enorm onverwacht einde! de schrijfstijl is ook erg passend, met uitgebreide beschrijving van de verschillende omgevingen die het verhaal compleet maken.
October 20, 2011
Het grote verlangen heeft in 1993 de AKO-prijs gewonnen, maar ik had me er niet eerder toe gezet het te lezen. Absoluut ten onrechte want wat is het een práchtig boek!
Het verhaal
Als Sam een jaar of 10 is, komen zijn ouders bij een ongeluk om het leven. Hij en zijn tweelingzus en zijn oudere broer worden apart van elkaar door pleeggezinnen opgevoed. Wanneer Sam 18 is, gaat hij op zoek naar zijn broer, en trekken ze samen een jaar door Nederland. Dan gaan ze samen op zoek naar hun zus. Vanaf die tijd vormen ze een hecht drietal. Vreemd is dat Sam geen herinneringen aan zijn jeugd heeft. Hij leeft op de herinneringen van met name zijn zus, die hij pas op het einde van het boek in twijfel gaat trekken. Heel symbolisch, op de plek waar een boortoren op mysterieuze wijze door de aarde is verzwolgen.
Prachtig thema: het verlangen naar liefde. Kan het verlangen naar ouderliefde gestild worden als die er niet meer zijn? Kan het lichamelijk verlangen naar een ander mens invulling zijn van liefde? Kun je iemand liefhebben die je eigenlijk niet kent? Is liefhebben een keuze of overkomt het je? Of zoals Möring het zelf omschrijft:
'Verlangen. Het gaat om een diep, onontkoombaar verlangen. Uiteindelijk gaat het daarom: verlangen naar de ander, het andere, naar vroeger, naar vader en moeder, naar geweld of seks, maar dat is hetzelfde als vader en moeder, naar eten, naar slaap. Het is geen primaire drift, zoals honger, het is iets spriritueels. Als puntje bij paaltje komt is het de wens om de rust te vinden die je kwijt bent geraakt toen je het huis uit moest en aan de odysssee begon.'
Uiteindelijk is het volgens Möring dus allemaal substituut voor ouderliefde. De argumenten om de stelling te bewijzen heeft hij op een prachtige manier verpakt in een spannend verhaal. Want iemand die geen herinneringen aan vroeger, aan zijn ouders heeft, is die in staat om lief te hebben? Niet dus.
Ja, dit is zeker één van de toppers van 2003!
-----------
'Ze stak haar hand uit en trok aan het touwtje. Het licht zei 'spet'. De muren trokken zich terug in het donker.'
-----------
'Als je je iets probeert te herinneren krijg je altijd waar je niet op zit te wachten.'
-----------
'Zonder geheim bestaat de liefde uit bewegingen.'
-----------
'Heb mij aangleerd van Lisa en Raph te houden omdat ik familie wilde hebben, kan mij niet meer voostellen dat je dat gevoel ook voor iemand anders kunt opbrengen.'
-----------
'Je zei: Alles wil twee zijn. Je liep door de tuinen en de trompet loste op in de nacht en je rook de geur van kamperfoelie en onder de geopende ramen hoorde je mensen praten, het gerinkel van glazen, het zachte spelen van een radio. Dat zei je allemaal. Echt.'
-----------
'Je bent kind, dus je hebt onontkoombaar een vader en een moeder. Goed, ze zijn dood, maar niet echt weg. Alleen: hoe kun je houden van wat er niet is?'
Het verhaal
Als Sam een jaar of 10 is, komen zijn ouders bij een ongeluk om het leven. Hij en zijn tweelingzus en zijn oudere broer worden apart van elkaar door pleeggezinnen opgevoed. Wanneer Sam 18 is, gaat hij op zoek naar zijn broer, en trekken ze samen een jaar door Nederland. Dan gaan ze samen op zoek naar hun zus. Vanaf die tijd vormen ze een hecht drietal. Vreemd is dat Sam geen herinneringen aan zijn jeugd heeft. Hij leeft op de herinneringen van met name zijn zus, die hij pas op het einde van het boek in twijfel gaat trekken. Heel symbolisch, op de plek waar een boortoren op mysterieuze wijze door de aarde is verzwolgen.
Prachtig thema: het verlangen naar liefde. Kan het verlangen naar ouderliefde gestild worden als die er niet meer zijn? Kan het lichamelijk verlangen naar een ander mens invulling zijn van liefde? Kun je iemand liefhebben die je eigenlijk niet kent? Is liefhebben een keuze of overkomt het je? Of zoals Möring het zelf omschrijft:
'Verlangen. Het gaat om een diep, onontkoombaar verlangen. Uiteindelijk gaat het daarom: verlangen naar de ander, het andere, naar vroeger, naar vader en moeder, naar geweld of seks, maar dat is hetzelfde als vader en moeder, naar eten, naar slaap. Het is geen primaire drift, zoals honger, het is iets spriritueels. Als puntje bij paaltje komt is het de wens om de rust te vinden die je kwijt bent geraakt toen je het huis uit moest en aan de odysssee begon.'
Uiteindelijk is het volgens Möring dus allemaal substituut voor ouderliefde. De argumenten om de stelling te bewijzen heeft hij op een prachtige manier verpakt in een spannend verhaal. Want iemand die geen herinneringen aan vroeger, aan zijn ouders heeft, is die in staat om lief te hebben? Niet dus.
Ja, dit is zeker één van de toppers van 2003!
-----------
'Ze stak haar hand uit en trok aan het touwtje. Het licht zei 'spet'. De muren trokken zich terug in het donker.'
-----------
'Als je je iets probeert te herinneren krijg je altijd waar je niet op zit te wachten.'
-----------
'Zonder geheim bestaat de liefde uit bewegingen.'
-----------
'Heb mij aangleerd van Lisa en Raph te houden omdat ik familie wilde hebben, kan mij niet meer voostellen dat je dat gevoel ook voor iemand anders kunt opbrengen.'
-----------
'Je zei: Alles wil twee zijn. Je liep door de tuinen en de trompet loste op in de nacht en je rook de geur van kamperfoelie en onder de geopende ramen hoorde je mensen praten, het gerinkel van glazen, het zachte spelen van een radio. Dat zei je allemaal. Echt.'
-----------
'Je bent kind, dus je hebt onontkoombaar een vader en een moeder. Goed, ze zijn dood, maar niet echt weg. Alleen: hoe kun je houden van wat er niet is?'
December 23, 2016
Soms knap gescheven, dat zeker, maar het boek riep een desolaat gevoel bij me op, vooral door de vele troosteloze buurten en plekken die hij beschrijft. Möring had er duidelijk schik in om naargeestige beelden te schetsen, maar dan wel in een goedkoop filmdecor. Het verhaal pakte mij ook al niet. Misschien heb ik het boek te veel in korte fragmenten gelezen, maar dat kwam ook juist doordat het niet pakte. Teveel geredeneer over verlangen, te zoekend naar herinneringen die haperend op gang kwamen en gebeurtenissen die mij net iets te gekunsteld waren en als het al over de liefde en het verlangen ging dan voelde ik er geen vlees of bloed in. Kortom, een tegenvaller.
April 29, 2024
Möring kan zeker schrijven, zie o.a. Modelvliegen, maar hij kon me hier helaas niet in betrekken: DNF.
Hij start met te tonen hoe ingrijpend het verlies van je ouders kan zijn, hoe vervreemdend dat kan werken.
Maar dan blijkt hij als protagonist te hebben gekozen voor het weeskind dat als reactie op het verlies zoveel afstand neemt van zijn emoties dat wij er ook lang geen toegang toe krijgen. Wat niet uitnodigt tot verder lezen.
Hij start met te tonen hoe ingrijpend het verlies van je ouders kan zijn, hoe vervreemdend dat kan werken.
Maar dan blijkt hij als protagonist te hebben gekozen voor het weeskind dat als reactie op het verlies zoveel afstand neemt van zijn emoties dat wij er ook lang geen toegang toe krijgen. Wat niet uitnodigt tot verder lezen.
August 29, 2025
“Ik verloor het verlangen en met het verlangen verdween de herinnering.” Wat een groot verdriet.
Rauw en puur verhaal over Sam die op zijn 12de wees wordt en wanhopig zoekt naar herinneringen aan zijn ouders en het leven met zijn ouders. Toen hij zichzelf nog kon beleven en voelen.
Over leegte en chaos na het grote verlies van een warm nest - ‘als baby in slaap vallen tussen de borsten van je moeder’ - de verwarring over en angst voor liefde, compassie en verlangen.
Rauw en puur verhaal over Sam die op zijn 12de wees wordt en wanhopig zoekt naar herinneringen aan zijn ouders en het leven met zijn ouders. Toen hij zichzelf nog kon beleven en voelen.
Over leegte en chaos na het grote verlies van een warm nest - ‘als baby in slaap vallen tussen de borsten van je moeder’ - de verwarring over en angst voor liefde, compassie en verlangen.
August 18, 2018
Mooi, integer, psychologisch boek over familie, liefde, herinneringen,...
May 23, 2019
Ik vond het begin lastig en langdradig. Het verbetert wel enigszins naar het einde toe.
August 7, 2025
Ik liet me een beetje afschrikken door het eerste hoofdstuk. Nogal koortsachtig van toon. Wat volgt is een subliem verhaal. Beeldend, filosofisch en trefzeker.
Lang geleden dat ik zo’n mooi boek las van een Nederlandse auteur. Ik kreeg dezelfde sensatie als toen ik voor het eerst Rituelen van Cees Nooteboom las.
We want Möring! 😅
Lang geleden dat ik zo’n mooi boek las van een Nederlandse auteur. Ik kreeg dezelfde sensatie als toen ik voor het eerst Rituelen van Cees Nooteboom las.
We want Möring! 😅
November 17, 2021
Ik heb dit book in 1997 of 1998 gelezen als twintiger. Volgens mij vond ik het toen een goed boek. Maar ik wist er helemaal niks meer van.
Nu als veertiger kijk ik er toch anders tegenaan. Het is goed geschreven, dat zeker. Er zitten veel details in het boek, die erg mooi en soms zelfs poëtisch zijn. Maar voor mij zijn het toch wel heel erg veel details. Met tussendoor nog wat pretentieus geneuzel/gefilosofeer, blijft er wel erg weinig verhaal over. De twist aan het eind maakt dat niet goed.
Nu als veertiger kijk ik er toch anders tegenaan. Het is goed geschreven, dat zeker. Er zitten veel details in het boek, die erg mooi en soms zelfs poëtisch zijn. Maar voor mij zijn het toch wel heel erg veel details. Met tussendoor nog wat pretentieus geneuzel/gefilosofeer, blijft er wel erg weinig verhaal over. De twist aan het eind maakt dat niet goed.
August 29, 2011
"A painfully beautiful book"-seems to have lost something in translation.
October 18, 2017
Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder ik het boek vind. Ondanks het toch redelijk knappe taalgebruik.
October 21, 2013
Almost making the five, but not quite.
At times very beautiful indeed, an interesting exploration of memory/loss/love and all that jazz.
At times very beautiful indeed, an interesting exploration of memory/loss/love and all that jazz.
October 5, 2017
Ik hou van de sfeer die de auteur weet te creëren maar het verhaal dat hij beschrijft blijft voor mij erg vaag.
December 1, 2024
het einde komt natuurlijk veel minder hard binnen , maar zo kon ik wel heel veel details ontdekken die ik de eerste keer niet heb gezien
August 13, 2023
De hoofdpersoon, Sam, is op jonge leeftijd wees geworden doordat zijn beide ouders bij een auto-ongeluk om het leven kwamen. Na dit ongeluk belandde hij in een pleeggezin en verloor hij het contact met zijn oudere broer Raph en zijn tweelingzus Lisa. Aan het begin van het verhaal is Sam inmiddels volwassen. Hij staat op eigen benen en is erin geslaagd het contact met zijn broer en zus te herstellen. Hij doet zelfs zijn uiterste best om een hechte band met hen op te bouwen. Voor de rest weet hij niet goed wat hij met zijn leven aan moet. Hij heeft diverse baantjes die hem geen van alle voldoening geven. In zijn vrije tijd hangt hij her en der wat rond zonder erin te slagen richting te geven aan zijn leven. Ook zijn broer en zus kunnen hun draai niet vinden.
De auteur slaagt er goed in de troosteloosheid van het bestaan van de hoofdpersoon en diens broer en zus te schetsen. Hij weet hen daarbij ook zeer treffend in een naargeestig decor te plaatsen. Möring heeft daar alleen zo ontzettend veel woorden voor nodig, dat het verhaal langdradig en dodelijk saai wordt. De hoofdpersoon houdt er ook nog eens zo enorm van om te filosoferen, dat sommige gedeeltes va het boek meer op een essay lijken dan op een roman.
Hoewel de hoofdpersoon stuurloos overkomt, maakt hij toch een ontwikkeling door. Aanvankelijk weet hij zich niets meer van zijn jeugd te herinneren. Aan het einde van het boek heeft hij zijn trauma al zodanig weten te verwerken, dat de herinneringen aan zijn jeugd en aan zijn ouders weer terugkeren.
Alles bij elkaar vond ik de plot zo mager en de beschrijvingen zo enorm uitgesponnen, dat het boek mij niet kon boeien. In mijn beleving zat er zelfs geen enkele spanning in het verhaal.
De auteur slaagt er goed in de troosteloosheid van het bestaan van de hoofdpersoon en diens broer en zus te schetsen. Hij weet hen daarbij ook zeer treffend in een naargeestig decor te plaatsen. Möring heeft daar alleen zo ontzettend veel woorden voor nodig, dat het verhaal langdradig en dodelijk saai wordt. De hoofdpersoon houdt er ook nog eens zo enorm van om te filosoferen, dat sommige gedeeltes va het boek meer op een essay lijken dan op een roman.
Hoewel de hoofdpersoon stuurloos overkomt, maakt hij toch een ontwikkeling door. Aanvankelijk weet hij zich niets meer van zijn jeugd te herinneren. Aan het einde van het boek heeft hij zijn trauma al zodanig weten te verwerken, dat de herinneringen aan zijn jeugd en aan zijn ouders weer terugkeren.
Alles bij elkaar vond ik de plot zo mager en de beschrijvingen zo enorm uitgesponnen, dat het boek mij niet kon boeien. In mijn beleving zat er zelfs geen enkele spanning in het verhaal.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 28, 2025
Het zette me aan het denken over hoe herinneringen werken, over wat we meenemen uit onze kindertijd, en hoe we onszelf telkens opnieuw proberen uit te vinden. Voor mij was Het grote verlangen geen verhaal met een duidelijke oplossing maar eerder een intieme reis door het landschap van verdriet, liefde en hoop.
Toen ik Het grote verlangen las merkte ik al snel dat dit geen boek is dat je vluchtig leest. Het kruipt onder je huid. Möring beschrijft het leven van Sam een man die als kind zijn ouders verliest en samen met zijn broer en zus wordt gescheiden. Dat thema van verlies en vervreemding loopt als een rode draad door het hele boek, en het raakte me meer dan ik had verwacht.
Wat ik vooral mooi vond, was hoe het verhaal niet rechtlijnig wordt verteld. Heden en verleden lopen door elkaar, net zoals herinneringen dat in het echte leven doen. Daardoor voelde het alsof ik echt ín het hoofd van Sam zat — verward, zoekend, maar tegelijk ook verlangend naar iets wat hij nooit helemaal onder woorden krijgt.
De relatie tussen Sam en zijn zus Lisa vond ik het meest aangrijpend. Er zit zoveel onuitgesproken liefde tussen hen, maar ook pijn, gemis en het besef dat sommige dingen nooit meer hersteld kunnen worden. Dat raakte me, omdat het zo menselijk is. Iedereen draagt wel zo’n verlangen met zich mee — naar verbondenheid, naar thuiskomen, zelfs al weet je niet precies waar dat 'thuis' ligt.
De taal is soms poëtisch, dan weer nuchter, maar altijd trefzeker. Möring schrijft met mededogen over mensen die worstelen met herinneringen en de leegte die verlies achterlaat. Het boek vroeg wel mijn volle aandacht maar gaf er veel voor terug.
Toen ik Het grote verlangen las merkte ik al snel dat dit geen boek is dat je vluchtig leest. Het kruipt onder je huid. Möring beschrijft het leven van Sam een man die als kind zijn ouders verliest en samen met zijn broer en zus wordt gescheiden. Dat thema van verlies en vervreemding loopt als een rode draad door het hele boek, en het raakte me meer dan ik had verwacht.
Wat ik vooral mooi vond, was hoe het verhaal niet rechtlijnig wordt verteld. Heden en verleden lopen door elkaar, net zoals herinneringen dat in het echte leven doen. Daardoor voelde het alsof ik echt ín het hoofd van Sam zat — verward, zoekend, maar tegelijk ook verlangend naar iets wat hij nooit helemaal onder woorden krijgt.
De relatie tussen Sam en zijn zus Lisa vond ik het meest aangrijpend. Er zit zoveel onuitgesproken liefde tussen hen, maar ook pijn, gemis en het besef dat sommige dingen nooit meer hersteld kunnen worden. Dat raakte me, omdat het zo menselijk is. Iedereen draagt wel zo’n verlangen met zich mee — naar verbondenheid, naar thuiskomen, zelfs al weet je niet precies waar dat 'thuis' ligt.
De taal is soms poëtisch, dan weer nuchter, maar altijd trefzeker. Möring schrijft met mededogen over mensen die worstelen met herinneringen en de leegte die verlies achterlaat. Het boek vroeg wel mijn volle aandacht maar gaf er veel voor terug.
July 2, 2020
Het triggert je wel dit boek. Wat is er toch gebeurd in hun jeugd? De hoofdpersoon omschrijft het goed dat hij in feite een beetje de weg kwijt is in zijn leven. In feite alle drie de hoofdpersonen zijn zoekend. Dat is wat een trauma in je jeugd met je doet. Waarom toch maar drie sterren? De wijze waarop de hoofdpersoon zijn kennis van de Griekse mythologie en de sterren etaleert, en vooral de omschrijvingen met al die interessante vergelijkingen... of het nu van een stem is (Zijn stem ruiste door het donker' (p. 117) of van een landschap bv met dode bomen: 'Ze leken de versteende vingers van verdronken reuzen die vertwijfeld in de lucht hadden geklauwd toen ze onder gingen'(p. 185)... pfff. Daar werd ik wat iebel van. Maar verder een prima boek.
July 19, 2025
Het boek heeft misschien zijn beste tijd gehad, maar is wel de moeite waard.
Sam, zijn tweelingzus Lisa en hun oudere broer Raph worden in één klap wees wanneer hun ouders verongelukken tegen een boom. De kinderen worden gescheiden, groeien verder op in pleeggezinnen, om elkaar uiteindelijk weer terug te vinden. Toch wringt er iets: Sam lijkt los te staan van de wereld, is hun hele jeugd kwijt.
Wat maakt ons tot wie we zijn? Hoe verhouden we ons tot de ander? Welke relaties vormen ons?
Sam, zijn tweelingzus Lisa en hun oudere broer Raph worden in één klap wees wanneer hun ouders verongelukken tegen een boom. De kinderen worden gescheiden, groeien verder op in pleeggezinnen, om elkaar uiteindelijk weer terug te vinden. Toch wringt er iets: Sam lijkt los te staan van de wereld, is hun hele jeugd kwijt.
Wat maakt ons tot wie we zijn? Hoe verhouden we ons tot de ander? Welke relaties vormen ons?
December 2, 2018
De herinnering is een groot verlangen.
March 4, 2019
A well thought through character with issues so well described. Very poetic. And I am so happy with the end, since sometimes endings are disappointing, but not here.
February 6, 2020
Een wat onbegrijpelijk boek
August 7, 2011
Overall I'm not a really big fan of Dutch literature. There are some fantastic books written in my native language and I have some favourite Dutch authors, but overall I just prefer English literature. It seems more diverse.
This book was different however. I never read anything from the writer before and although I sometimes do not really like the language that is used ( for me it's comparable to watching a Dutch version of an English television program, it sounds slightly artificial), but other parts were brilliantly written. The story was not what I expected it to be, but rather moving and sometimes philosophic in a pleasant way. I absolutely loved the way the story was kept small and intimate. Although it is not an action filled book, it sucks you in as a reader and you want to finish the book. It is certainly recommendable! (And I believe there is a good English translation available!)
This book was different however. I never read anything from the writer before and although I sometimes do not really like the language that is used ( for me it's comparable to watching a Dutch version of an English television program, it sounds slightly artificial), but other parts were brilliantly written. The story was not what I expected it to be, but rather moving and sometimes philosophic in a pleasant way. I absolutely loved the way the story was kept small and intimate. Although it is not an action filled book, it sucks you in as a reader and you want to finish the book. It is certainly recommendable! (And I believe there is a good English translation available!)
March 29, 2012
Als ik het 3 en een half sterren kon geven dan deed ik dat. Een heel mooi boek, maar droevig en daar hou ik niet van. En op de een of andere manier omdat het in het Nederlands is, snap ik het niet zo goed. Kan geen goede reden bedenken waarom dat is.
October 17, 2010
beautiful writing. the plot was often a bit too whimsical for me to give this four stars but it's still a sad and touching book. 3.5 stars.
April 4, 2014
Vreemd boek, maar wel mooi om te lezen.
Displaying 1 - 28 of 28 reviews