What do you think?
Rate this book
Dit is autisme: Van hersenwerking tot gedrag
Gedrag van iemand met autisme is lang niet altijd te begrijpen. In dit boek wordt heel toegankelijk uitgelegd wat de oorzaak van dit gedrag is. Direct daaraan gekoppeld is beschreven hoe je ermee kunt omgaan. De kleurrijke afbeeldingen verhelderen de reis van informatie door het brein en de acht storingen die bij autisme de informatieverwerking belemmeren. Met dit boek heb je niet alleen inzicht in de oorzaak, maar ook een totaalaanpak in handen. De kracht van dit boek is de wisselwerking tussen twee autisme-experts. De praktische kennis van Geef me de 5 grondlegger Colette de Bruin en de wetenschappelijke kennis van neurobiologisch gedragswetenschapper dr. Fabiënne Naber. 'Dit is autisme' is het derde boek in de Geef me de 5-reeks. In het eerste boek, Geef me de 5, staat wat praktisch werkt bij de omgang met mensen met autisme. Het boek is voor vele mensen en instellingen zeer effectief gebleken en is al ruim 100,000 keer verkocht. Auti-communicatie is het boek dat hierop volgt. Daarin staat hoe je effectief communiceert met iemand met autisme. Dit heb je nodig om de Geef me de 5-methodiek geslaagd toe te passen. De praktische effectiviteit van Geef me de 5 heeft zich al ruimschoots bewezen in de praktijk en is nu ook volledig wetenschappelijk onderbouwd in het nieuwe boek 'Dit is autisme'.
247 pages, Paperback
First published November 16, 2017
34 people are currently reading
112 people want to read
About the author
Colette de Bruin
12 books3 followersColette de Bruin weet als geen ander waar jij doorheen gaat, omdat ze het zelf heeft meegemaakt. Haar persoonlijke missie is dat elk kind zich begrepen voelt en zijn omgeving begrijpt. Doordat de methodiek in de praktijk is ontstaan, is deze heel concreet en voor iedereen toepasbaar, Inmiddels zijn er bijna 100.000 exemplaren van het boek Geef me de 5 verkocht. Voor duizenden ouders is dit hét handboek voor rust in hun leven! Colette de Bruin is gedragsdeskundige autisme en werkzaam als trainer in de methodiek 'Geef me de 5'. Zij is zowel professional als ervaringsdeskundige Verder is ze ook werkzaam als ambulant begeleider in gezinnen waar sprake is van kinderen met autisme die al dan niet een verstandelijke handicap hebben. Zij is moeder van 5 autistische pleegkinderen en opgevoed door een vader met het Syndroom van Asperger. Met regelmaat is het een drukke bedoening bij haar thuis, zeker als de aanhang ook mee komt. Dit vraagt flexibiliteit en creativiteit van ons en de andere kinderen. Dat het goed gaat met ons gezin, en met de kinderen die zich allemaal naar eigen vermogen goed ontwikkelen, heeft alles te maken met Geef me de 5.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 32 reviews
October 14, 2021
Sommige stukken van dit boek zijn nuttig, maar als autist voelt het erg neerkijkend op mij. Vooral de stukken over identiteit vond ik vrij schokkend.
April 16, 2022
3*
De theorie in dit boek is erg verrijkend. De vele voorbeelden en het perspectief wat het probeert te bieden niet. Bovendien is dat het zoveelste boek dat zich voornamelijk richt op autisme bij kinderen en hoe je hier als omstander mee omgaat, uiteraard geschreven door iemand zonder autisme. Daarnaast werd een lagere intelligentie of verstandelijke beperking regelmatig benoemd, maar ontbraken er voorbeelden van hoogbegaafden. Jammer, want ook die groep autisten heeft behoefte aan begrip en handvaten. Ik hoop dat er in de toekomst meer boeken uitgebracht worden die geschreven zijn door autisten, voor autisten. Ik als volwassen vrouw met ASS voelde me tijdens het lezen van dit boek vaak aangesproken als klein kind die het oplossen van problemen over moet laten aan de neurotypische mensen in mijn omgeving. Dat terwijl ik juist zoveel mogelijk over mezelf wil leren zodat ik signalen van mezelf kan herkennen en hierop adequaat kan handelen. Ondanks dat heb ik wel nuttige informatie uit dit boek kunnen halen en was het daarom de moeite waard om te lezen.
De theorie in dit boek is erg verrijkend. De vele voorbeelden en het perspectief wat het probeert te bieden niet. Bovendien is dat het zoveelste boek dat zich voornamelijk richt op autisme bij kinderen en hoe je hier als omstander mee omgaat, uiteraard geschreven door iemand zonder autisme. Daarnaast werd een lagere intelligentie of verstandelijke beperking regelmatig benoemd, maar ontbraken er voorbeelden van hoogbegaafden. Jammer, want ook die groep autisten heeft behoefte aan begrip en handvaten. Ik hoop dat er in de toekomst meer boeken uitgebracht worden die geschreven zijn door autisten, voor autisten. Ik als volwassen vrouw met ASS voelde me tijdens het lezen van dit boek vaak aangesproken als klein kind die het oplossen van problemen over moet laten aan de neurotypische mensen in mijn omgeving. Dat terwijl ik juist zoveel mogelijk over mezelf wil leren zodat ik signalen van mezelf kan herkennen en hierop adequaat kan handelen. Ondanks dat heb ik wel nuttige informatie uit dit boek kunnen halen en was het daarom de moeite waard om te lezen.
March 7, 2020
Ergens in hoofdstuk 2 ben ik ermee gestopt.
Mijns inziens moet je dit boek echt niet laten lezen door een autist zelf:
De toon waarop het boek geschreven is deed mij letterlijk kriebelen en ik werd er boos van.
Het leest voor mij alsof autisten als onnozel, zielig en defect gezien moeten worden en anderen er zo veel mogelijk aan MOETEN doen om het de autist makkelijker te maken.
Daarnaast zijn de adviezen die gegeven worden bedoeld voor niet autisten naar autisten toe. geen enkel advies is specifiek gericht op hoe een autist zelf iets kan aanpakken.
De opmaak met drukke plaatjes en felgekleurde pagina's (met herhaalde korte tekst) van het boek is ook niet fijn voor visueel sensitieve autisten.
Daarnaast staat er letterlijk in het boek dat alleen onderzoeken die verband hebben met de 'geef me de 5' methode toegevoegd zijn aan dit boek. Mijns inziens geeft dit dan een vertekend beeld, wat voor mij werd bewezen in het 2e hoofdstuk.
Mijns inziens moet je dit boek echt niet laten lezen door een autist zelf:
De toon waarop het boek geschreven is deed mij letterlijk kriebelen en ik werd er boos van.
Het leest voor mij alsof autisten als onnozel, zielig en defect gezien moeten worden en anderen er zo veel mogelijk aan MOETEN doen om het de autist makkelijker te maken.
Daarnaast zijn de adviezen die gegeven worden bedoeld voor niet autisten naar autisten toe. geen enkel advies is specifiek gericht op hoe een autist zelf iets kan aanpakken.
De opmaak met drukke plaatjes en felgekleurde pagina's (met herhaalde korte tekst) van het boek is ook niet fijn voor visueel sensitieve autisten.
Daarnaast staat er letterlijk in het boek dat alleen onderzoeken die verband hebben met de 'geef me de 5' methode toegevoegd zijn aan dit boek. Mijns inziens geeft dit dan een vertekend beeld, wat voor mij werd bewezen in het 2e hoofdstuk.
February 2, 2023
Wat een neerbuigend boek
September 8, 2023
Een interessant boek met een fijne opbouw, maar nadat ik haar eerste boek heb gelezen, begint dit wel veel herhaling te worden de praktijkvoorbeelden zijn prettig om de informatie concreter te maken. Daarbij kan ik hier in mijn werk wel weer wat stappen mee maken.
January 7, 2024
Goede uitleg over informatieverwerking en referentiekaders. Boek is mooi vormgegeven, waardoor makkelijk leesbaar. Wat ik gemist heb qua informatie, is meer voorbeelden over autisme bij (hoogfunctionerende) volwassenen, vrouwen en hoogbegaafdheid.
May 30, 2023
Heel fijn boek om wat meer te weten te komen over hoe een (autistisch) brein aan informatieverwerking doet, en hoe afwijkingen hierin de communicatie en beleving (kunnen) beïnvloeden.
Zelf ben ik niet autistisch genoeg om gediagnosticeerd te worden, want de paar trekken die ik heb vormen geen belemmering en vereisen ook geen afwijkende aanpak, maar ik herkende wel hoe bepaalde verwerking plaatsvindt bij mij en familieleden van mij.
Het enige nadeel vind ik de illustraties. Het verhaal is voor mij eigenlijk al duidelijk genoeg, dus ter ondersteuning heb ik ze in principe niet nodig, maar daarnaast zijn ze ook nog eens bijzonder druk. Het is bijna alsof het plaatje ook de stress wil weergeven die met informatieverwerking kan ontstaan. Dat is dan in ieder geval wel gelukt! 😝
Zelf ben ik niet autistisch genoeg om gediagnosticeerd te worden, want de paar trekken die ik heb vormen geen belemmering en vereisen ook geen afwijkende aanpak, maar ik herkende wel hoe bepaalde verwerking plaatsvindt bij mij en familieleden van mij.
Het enige nadeel vind ik de illustraties. Het verhaal is voor mij eigenlijk al duidelijk genoeg, dus ter ondersteuning heb ik ze in principe niet nodig, maar daarnaast zijn ze ook nog eens bijzonder druk. Het is bijna alsof het plaatje ook de stress wil weergeven die met informatieverwerking kan ontstaan. Dat is dan in ieder geval wel gelukt! 😝
October 15, 2024
Bevat interessante informatie, vooral met betrekking tot informatieverwerking in het brein. Dit boek is duidelijk als een soort handleiding voor hulpverleners geschreven, en hoewel er in de inleiding staat dat het ook voor o.a. gediagnosticeerde mensen zelf geschikt is, is de toon (“jouw Cass”) en focus op individuen met ernstige (verstandelijke) beperkingen eerder beledigend dan constructief.
Daarnaast bevat het boek een aantal adviezen/voorbeelden die mijns inziens schadelijk zijn. Het idee dat mensen met ASS zelfs niet in staat zijn om te bepalen wat bijvoorbeeld hun lievelingseten is en het hen dus verteld moet worden, vind ik bevreemdend.
Bovendien wordt gesteld dat een meisje van 14 dat met meerdere jongens die ze niet kent seksueel contact had, en gemeenschap ook niet leuk vindt, het advies krijgt dat ze alleen seks moet hebben met een vaste vriend die ze al 3 maanden heeft, en dat dergelijke leefregels bepaald moeten worden op basis van wat de omgeving van dergelijk kind acceptabel acht. Alsof het (kwetsbare) kind in kwestie uit zichzelf geen persoonlijkheid of voorkeur kan hebben, de “omgeving” dat op een gezonde wijze kan en mag dicteren, en dit soort adviezen dergelijke kinderen dan zouden beschermen. Wat nu als deze omgeving streng religieus is en het kind LGBT+ blijkt te zijn? Of eigenlijk helemaal geen gemeenschap wenst, maar denkt dat dat “hoort” omdat ze niet weerbaar genoeg is? Dat is wat mij betreft toch zeer onwenselijk.😳
Daarnaast bevat het boek een aantal adviezen/voorbeelden die mijns inziens schadelijk zijn. Het idee dat mensen met ASS zelfs niet in staat zijn om te bepalen wat bijvoorbeeld hun lievelingseten is en het hen dus verteld moet worden, vind ik bevreemdend.
Bovendien wordt gesteld dat een meisje van 14 dat met meerdere jongens die ze niet kent seksueel contact had, en gemeenschap ook niet leuk vindt, het advies krijgt dat ze alleen seks moet hebben met een vaste vriend die ze al 3 maanden heeft, en dat dergelijke leefregels bepaald moeten worden op basis van wat de omgeving van dergelijk kind acceptabel acht. Alsof het (kwetsbare) kind in kwestie uit zichzelf geen persoonlijkheid of voorkeur kan hebben, de “omgeving” dat op een gezonde wijze kan en mag dicteren, en dit soort adviezen dergelijke kinderen dan zouden beschermen. Wat nu als deze omgeving streng religieus is en het kind LGBT+ blijkt te zijn? Of eigenlijk helemaal geen gemeenschap wenst, maar denkt dat dat “hoort” omdat ze niet weerbaar genoeg is? Dat is wat mij betreft toch zeer onwenselijk.😳
April 30, 2021
Een aanrader voor iedereen die werkt met mensen met autisme of meer over autisme wil leren. In mijn studie, pedagogische wetenschappen, wordt autisme veel besproken. Wat voor mij onderbelicht bleef is de reden achter het gedrag: wat gebeurt er in het brein? "Dit is autisme" heeft mij hier veel meer inzicht in gegeven. Doordat de achterliggende "oorzaak" duidelijker is, is het makkelijker om begrip te hebben voor het gedrag en te begrijpen wat de beste reactie/oplossing is.
Het boek is zo geschreven dat het makkelijk te begrijpen is en vlot wegleest. Daarbij wordt de theorie ondersteunt door praktijkvoorbeelden, wat zorgt voor meer herkenning en duidelijkheid.
Het boek is zo geschreven dat het makkelijk te begrijpen is en vlot wegleest. Daarbij wordt de theorie ondersteunt door praktijkvoorbeelden, wat zorgt voor meer herkenning en duidelijkheid.
October 9, 2025
Must read voor iedereen die met mensen met autisme te maken heeft. Het legt in begrijpelijke taal uit welke storing in het brein een rol kunnen spelen bij iemand met ASS. Heel helder uitgelegd voor bijvoorbeeld ouders en leerkrachten. Het is wel belangrijk om te begrijpen dat ASS zich bij iedereen anders uit en dat de balans tussen die verstoringen per persoon verschilt. Dit wordt in mijn ogen ook heel duidelijk uitgelegd, bijvoorbeeld met de streepjescode aan het einde van het boek, maar als ik de andere reviews zo zie is dat niet bij iedereen duidelijk aan gekomen.
September 8, 2024
Dit boek is zo problematisch dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Behalve bij dat je dit als autistische volwassene beter weg kunt leggen. En als dierbare van een autistisch persoon, eigenlijk beter ook.
Ten eerste: het boek is duidelijk geschreven over autistische mensen, en niet samen met. Dit is te merken aan dat er continu gesproken wordt over 'CASS', een autistische persoon (hij/zij). De manier waarop over 'CASS' wordt gesproken in de derde persoon (...'CASS doet dit op zijn manier ...') leest niet alleen onnatuurlijk, maar reduceert autistische mensen tot een vreemde, niet-menselijke afkorting. Hoewel het boek in de inleiding pretendeert dat het boek voor autistische mensen zelf 'ook heel interessant' is, gaat het continu over 'jouw CAS', dus voor neurotypische (niet-autistische) mensen met een autistische dierbare als publiek. Dat vind ik een bijzondere keuze gezien het een boek zou moeten zijn dat ook leesbaar zou moeten zijn voor autistische mensen zelf. Alsof je als vrouw een boek leest over vrouwen waarin er continu 'jouw vrouw' wordt gebruikt, omdat het stiekem toch vooral voor mannen is geschreven.
Ten tweede: het boek is ontzettend neerbuigend naar autistische mensen toe. Om een voorbeeld te noemen: er wordt in kinderachtige taal met autistische jongvolwassenen gecommuniceerd (zonder bijv. te vermelden of zij bijvoorbeeld een beperking hebben waardoor zij juist gebaat zijn bij simpelere taal). Een passage waarbij bij mij de haren rechtop in mijn nek gaan staan, is bijvoorbeeld deze: " Jeroen, een CASS van vijftien, plast ’s nachts nog in zijn bed. Ik vertel hem dat hij, voor het slapengaan, tegen zijn piemel moet zeggen dat deze de volgende ochtend om zeven uur weer in de wc mag plassen." Voor de duidelijkheid: ik ben tegen het gebruik van eufenismen voor geslachtsdelen bij kinderen. Maar zo'n advies geef je misschien aan een kind van vijf. Niet eentje van vijftien. En gezien de auteurs hier ook nul context geven over 'Jeroen', vind ik dit problematisch.
Verder: in het hoofdstuk identiteit wordt beweerd dat alle autistische mensen een verminderd identeitsbesef hebben. Dit is niet alleen wetenschappelijk gezien flauwe kul, maar ook een klap in het gezicht van bijv. autistische activisten, politici en kunstenaars. Er worden tal van voorbeelden aangehaald die op zijn zachts gezegd dubieus zijn. Zoals een kind dat niet weet wat haar lievelingseten is. In plaats van te accepteren dat het kind het niet weet (alsof elke volwassene die vraag direct kan beantwoorden), stelt de auteur: 'Wanneer CASS niet weet wie hij is, dan is hij wie jij zegt dat hij is', en dat het dus beter is om het kind te vertellen dat diens lievelingseten 'X' is. De auteur stelt dat een ouder beter weet wie een kind is dan het kind zelf, wat een potentieel schadelijke gedachte is.
Ten derde: het boek bevat passages die seksistisch van aard zijn. Een voorbeeld dat wordt gegeven, is van een meisje van veertien dat volgens de auteur al een aantal keer met 'jongens die ze amper kent' naar bed is gegaan. Uit onderzoek is gebleken dat 6% van de meisjes van die leeftijd al seks heeft gehad, dus compleet abnormaal is dat absoluut niet. De auteur geeft hierop het meisje het volgende advies: "Manon, jij vindt seks met jongens niet leuk. Ik ben je iets vergeten te vertellen. Seks heb je alleen met een vaste vriend met wie je minimaal drie maanden verkering hebt." Dit 'advies' is schadelijk voor de seksuele ontwikkeling van jonge vrouwen, want het impliceert dat seks buiten een lange, vaste relatie om 'fout' is en dat seks niet leuk kan zijn als het buiten die context plaatsvindt. Bizar dat deze vrouwonvriendelijke passage anno 2024 in dit boek terecht is gekomen.
Dat dit boek nog in de schappen ligt, is mij een raadsel. De schrijvers zouden zich diep moeten schamen.
Ten eerste: het boek is duidelijk geschreven over autistische mensen, en niet samen met. Dit is te merken aan dat er continu gesproken wordt over 'CASS', een autistische persoon (hij/zij). De manier waarop over 'CASS' wordt gesproken in de derde persoon (...'CASS doet dit op zijn manier ...') leest niet alleen onnatuurlijk, maar reduceert autistische mensen tot een vreemde, niet-menselijke afkorting. Hoewel het boek in de inleiding pretendeert dat het boek voor autistische mensen zelf 'ook heel interessant' is, gaat het continu over 'jouw CAS', dus voor neurotypische (niet-autistische) mensen met een autistische dierbare als publiek. Dat vind ik een bijzondere keuze gezien het een boek zou moeten zijn dat ook leesbaar zou moeten zijn voor autistische mensen zelf. Alsof je als vrouw een boek leest over vrouwen waarin er continu 'jouw vrouw' wordt gebruikt, omdat het stiekem toch vooral voor mannen is geschreven.
Ten tweede: het boek is ontzettend neerbuigend naar autistische mensen toe. Om een voorbeeld te noemen: er wordt in kinderachtige taal met autistische jongvolwassenen gecommuniceerd (zonder bijv. te vermelden of zij bijvoorbeeld een beperking hebben waardoor zij juist gebaat zijn bij simpelere taal). Een passage waarbij bij mij de haren rechtop in mijn nek gaan staan, is bijvoorbeeld deze: " Jeroen, een CASS van vijftien, plast ’s nachts nog in zijn bed. Ik vertel hem dat hij, voor het slapengaan, tegen zijn piemel moet zeggen dat deze de volgende ochtend om zeven uur weer in de wc mag plassen." Voor de duidelijkheid: ik ben tegen het gebruik van eufenismen voor geslachtsdelen bij kinderen. Maar zo'n advies geef je misschien aan een kind van vijf. Niet eentje van vijftien. En gezien de auteurs hier ook nul context geven over 'Jeroen', vind ik dit problematisch.
Verder: in het hoofdstuk identiteit wordt beweerd dat alle autistische mensen een verminderd identeitsbesef hebben. Dit is niet alleen wetenschappelijk gezien flauwe kul, maar ook een klap in het gezicht van bijv. autistische activisten, politici en kunstenaars. Er worden tal van voorbeelden aangehaald die op zijn zachts gezegd dubieus zijn. Zoals een kind dat niet weet wat haar lievelingseten is. In plaats van te accepteren dat het kind het niet weet (alsof elke volwassene die vraag direct kan beantwoorden), stelt de auteur: 'Wanneer CASS niet weet wie hij is, dan is hij wie jij zegt dat hij is', en dat het dus beter is om het kind te vertellen dat diens lievelingseten 'X' is. De auteur stelt dat een ouder beter weet wie een kind is dan het kind zelf, wat een potentieel schadelijke gedachte is.
Ten derde: het boek bevat passages die seksistisch van aard zijn. Een voorbeeld dat wordt gegeven, is van een meisje van veertien dat volgens de auteur al een aantal keer met 'jongens die ze amper kent' naar bed is gegaan. Uit onderzoek is gebleken dat 6% van de meisjes van die leeftijd al seks heeft gehad, dus compleet abnormaal is dat absoluut niet. De auteur geeft hierop het meisje het volgende advies: "Manon, jij vindt seks met jongens niet leuk. Ik ben je iets vergeten te vertellen. Seks heb je alleen met een vaste vriend met wie je minimaal drie maanden verkering hebt." Dit 'advies' is schadelijk voor de seksuele ontwikkeling van jonge vrouwen, want het impliceert dat seks buiten een lange, vaste relatie om 'fout' is en dat seks niet leuk kan zijn als het buiten die context plaatsvindt. Bizar dat deze vrouwonvriendelijke passage anno 2024 in dit boek terecht is gekomen.
Dat dit boek nog in de schappen ligt, is mij een raadsel. De schrijvers zouden zich diep moeten schamen.
December 27, 2023
Normaal schrijf ik geen reviews, maar hier wil ik toch wat over zeggen.
Als autist vond ik dit boek af en toe erg neerbuigend en kwetsend. Bij Colette merk ik vaak dat, hoewel ze zeker wel kennis heeft over autisme, ze toch schrijft vanuit een neurotypische beleveniswereld. Dit ergerde me een beetje.
De voorbeelden in het boek vond ik fijn, maar het viel me op dat alle voorbeelden gaan over mensen die erg veel en duidelijk last hebben van hun autisme. Hoog-functionerende, hoogbegaafde of maskerende autisten kwamen er niet in voor, alhoewel wij zeker bestaan. Ook waren er voorbeelden bij over mensen met een verstandelijke beperking, zonder autisme. Natuurlijk kan dit aan mij liggen, maar het voelt voor mij raar dat mensen met verstandelijke beperkingen en autisme vergelijken worden in een boek speciaal over autisme.
(Ik wil even heel duidelijk zijn dat er niks mis is met mensen met een verstandelijke beperking en zij er zeker mogen zijn, ik vind enkel de vergelijking vreemd!)
Het hoofdstuk over referentiekaders irriteerde mij enorm.
Ik heb geleerd, en dit heb ik ook teruggevonden op het internet, dat een referentiekader het volgende is:
het geheel van kennis, ideeën, ervaringen en overtuigingen van waaruit iemand denkt en handelt. Een referentiekader wordt ook wel een 'sociale bril' genoemd. Iedereen kijkt, ziet en beleeft de wereld op zijn eigen manier door zijn eigen sociale bril. (gekopieerd uit mijn lesboek)
In dit boek wordt echter gesproken van meerdere referentiekaders, die onvolledig kunnen zijn. Maar dit kan toch niet? Een geheel van ervaringen etc. kan niet onvolledig zijn. En zelf als iemand niet alle ''standaard ervaringen'' heeft, is dit niet onvolledig te noemen.
Ook heeft een mens maar één referentiekader.
Verder wil ik zeggen dat autisten echt wel kunnen weten wie ze zijn. Wij hebben identiteit. Als kind wist ik, net als alle andere autisten die ik ken, en dat zijn er veel, echt wel mijn lievelingskleur. Ik vond het pijnlijk om te lezen dat wij geen identiteit zouden hebben. Ik vatte het op alsof anderen maar mijn ''ik'' moeten invullen. En dat vind ik niet fijn. En zelf ALS het zou kloppen, zijn er nog genoeg andere mensen die ook niet weten wie ze zijn. Kijk maar eens naar de filosofie, voornamelijk de wijsgerige antropologie.
Concluderend, ik vind dit boek onprettig om te lezen en beledigend. Zo merk je maar weer, neurotypische mensen vinden het leuk om dingen in te vullen. Ik had dit boek zelf heel anders geschreven.
Als autist vond ik dit boek af en toe erg neerbuigend en kwetsend. Bij Colette merk ik vaak dat, hoewel ze zeker wel kennis heeft over autisme, ze toch schrijft vanuit een neurotypische beleveniswereld. Dit ergerde me een beetje.
De voorbeelden in het boek vond ik fijn, maar het viel me op dat alle voorbeelden gaan over mensen die erg veel en duidelijk last hebben van hun autisme. Hoog-functionerende, hoogbegaafde of maskerende autisten kwamen er niet in voor, alhoewel wij zeker bestaan. Ook waren er voorbeelden bij over mensen met een verstandelijke beperking, zonder autisme. Natuurlijk kan dit aan mij liggen, maar het voelt voor mij raar dat mensen met verstandelijke beperkingen en autisme vergelijken worden in een boek speciaal over autisme.
(Ik wil even heel duidelijk zijn dat er niks mis is met mensen met een verstandelijke beperking en zij er zeker mogen zijn, ik vind enkel de vergelijking vreemd!)
Het hoofdstuk over referentiekaders irriteerde mij enorm.
Ik heb geleerd, en dit heb ik ook teruggevonden op het internet, dat een referentiekader het volgende is:
het geheel van kennis, ideeën, ervaringen en overtuigingen van waaruit iemand denkt en handelt. Een referentiekader wordt ook wel een 'sociale bril' genoemd. Iedereen kijkt, ziet en beleeft de wereld op zijn eigen manier door zijn eigen sociale bril. (gekopieerd uit mijn lesboek)
In dit boek wordt echter gesproken van meerdere referentiekaders, die onvolledig kunnen zijn. Maar dit kan toch niet? Een geheel van ervaringen etc. kan niet onvolledig zijn. En zelf als iemand niet alle ''standaard ervaringen'' heeft, is dit niet onvolledig te noemen.
Ook heeft een mens maar één referentiekader.
Verder wil ik zeggen dat autisten echt wel kunnen weten wie ze zijn. Wij hebben identiteit. Als kind wist ik, net als alle andere autisten die ik ken, en dat zijn er veel, echt wel mijn lievelingskleur. Ik vond het pijnlijk om te lezen dat wij geen identiteit zouden hebben. Ik vatte het op alsof anderen maar mijn ''ik'' moeten invullen. En dat vind ik niet fijn. En zelf ALS het zou kloppen, zijn er nog genoeg andere mensen die ook niet weten wie ze zijn. Kijk maar eens naar de filosofie, voornamelijk de wijsgerige antropologie.
Concluderend, ik vind dit boek onprettig om te lezen en beledigend. Zo merk je maar weer, neurotypische mensen vinden het leuk om dingen in te vullen. Ik had dit boek zelf heel anders geschreven.
December 30, 2024
In dit boek wordt het gedrag van iemand met autisme op een toegankelijke manier uitgelegd. Hoe verloopt de reis van de binnengekomen informatie in het brein van iemand met autisme en welke dingen kunnen in de informatieverwerking belemmeren. De afbeeldingen in het boek, verhelderen de tekst. Behalve dat het de oorzaak uitlegt, geeft het ook direct praktische handvatten.
Wat ik fijn vond was de goede uitleg over informatieverwerking. Dit is makkelijk te lezen en de afbeeldingen kunnen een ondersteuning zijn bij de tekst.
Het boek is vooral gericht op kinderen met autisme, waarin veelal ook nog de combinatie met een lagere intelligentie of verstandelijke beperking voorkomt. Persoonlijk vind ik dat jammer, want inmiddels blijkt dat de meeste mensen met autisme een gemiddeld tot bovengemiddelde intelligentie hebben. Deze mensen maskeren veel. Juist hierover is er weinig informatie in dit boek terug te vinden. Sommige passage lazen zeer neerbuigend over mensen met autisme. Het wekte te indruk dat mensen met autisme als dom, onnozel, zielig, defect en minder capabel gezien moeten worden. De adviezen die gegeven worden zijn m.n. gericht naar de omgeving toe, ik las weinig terug hoe een autistisch persoon zelf iets kan aanpakken.
De drie sterren zijn voor de uitleg over de informatieverwerking van het brein bij iemand met autisme, daarvoor kan je het lezen. Qua tips en tricks raad ik dit boek niet aan.
Wat ik fijn vond was de goede uitleg over informatieverwerking. Dit is makkelijk te lezen en de afbeeldingen kunnen een ondersteuning zijn bij de tekst.
Het boek is vooral gericht op kinderen met autisme, waarin veelal ook nog de combinatie met een lagere intelligentie of verstandelijke beperking voorkomt. Persoonlijk vind ik dat jammer, want inmiddels blijkt dat de meeste mensen met autisme een gemiddeld tot bovengemiddelde intelligentie hebben. Deze mensen maskeren veel. Juist hierover is er weinig informatie in dit boek terug te vinden. Sommige passage lazen zeer neerbuigend over mensen met autisme. Het wekte te indruk dat mensen met autisme als dom, onnozel, zielig, defect en minder capabel gezien moeten worden. De adviezen die gegeven worden zijn m.n. gericht naar de omgeving toe, ik las weinig terug hoe een autistisch persoon zelf iets kan aanpakken.
De drie sterren zijn voor de uitleg over de informatieverwerking van het brein bij iemand met autisme, daarvoor kan je het lezen. Qua tips en tricks raad ik dit boek niet aan.
October 3, 2019
Dit is autisme’ kan je op een zeer visuele wijze laten kennis maken met bepaalde aspecten van autisme, vanuit deskundig, neurotypisch standpunt beschreven, met een op zich staande visie op autisme, en een bepaalde uitleg over hersenwerking.
Als je echter een mens bent dat eerder gewoon is aan zwart-wit teksten waarbij termen meteen uitgelegd worden, met geciteerde inbreng van ervaringen van mensen met autisme, en waarbij voortgebouwd wordt op en verwezen wordt naar bestaande theorieën, of je knapt af bij bepaalde termen, illustraties en beeldspraak, dan is dit misschien niet meteen jouw boek.
Al is dat na enkele bladzijden wel duidelijk en volgens mij meteen ook de kracht van ‘Dit is autisme’.
Als je echter een mens bent dat eerder gewoon is aan zwart-wit teksten waarbij termen meteen uitgelegd worden, met geciteerde inbreng van ervaringen van mensen met autisme, en waarbij voortgebouwd wordt op en verwezen wordt naar bestaande theorieën, of je knapt af bij bepaalde termen, illustraties en beeldspraak, dan is dit misschien niet meteen jouw boek.
Al is dat na enkele bladzijden wel duidelijk en volgens mij meteen ook de kracht van ‘Dit is autisme’.
April 3, 2023
Heel goed en overzichtelijk boek. Ik kan mijn cliënt straks eindelijk haar antwoorden geven waar zijn die nu heeft.
Ik beul hier en daar de kritieken van mensen met autisme. De voorbeelden kunnen vrij extreem overkomen en er word natuurlijk vooral ingezoomd op problemen. Dit zorgt wel dat het duidelijk is. De kunst is denk ik in de praktijk scheiden wat bij welke persoon wel of niet van toepassing is.
Ik beul hier en daar de kritieken van mensen met autisme. De voorbeelden kunnen vrij extreem overkomen en er word natuurlijk vooral ingezoomd op problemen. Dit zorgt wel dat het duidelijk is. De kunst is denk ik in de praktijk scheiden wat bij welke persoon wel of niet van toepassing is.
July 15, 2024
Ik geef dit boek 4,5 sterren. Het is een uitstekende handleiding en gids voor autisme. Dit boek biedt een helder inzicht in wat autisme is, hoe het brein van iemand met autisme werkt, en geeft duidelijke handvatten om hiermee om te gaan en effectieve communicatie te bevorderen. Er zijn nog twee andere delen van de “Geef me de vijf” methode, die ik zeker ook ga aanschaffen. Dus dit is zeker een aanrader!
June 13, 2023
Het boek is grondig, helder en praktisch beschreven. Het is denk ik nuttig en goed toepasbaar voor ouders en begeleiders van kinderen met autisme. Ikzelf zit ook in het spectrum en vond het boek voor iemand die zelf autisme heeft onprettig om te lezen. De toon en het perspectief voelden regelmatig te generaliserend, stigmatiserend en soms zelfs wat kwetsend
June 2, 2024
4½ ster.
Een boek over autisme waarin uitgelegd wat er biologisch en mentaal aan de hand is in het autistische brein. Het geeft daarnaast goed handvatten om daarmee om te gaan en het leven van mensen met ASS (en hun omgeving) makkelijker te maken.
Aanrader. Ik heb dit boek geluisterd en ben van plan ook een fysiek exemplaar aan te schaffen.
Een boek over autisme waarin uitgelegd wat er biologisch en mentaal aan de hand is in het autistische brein. Het geeft daarnaast goed handvatten om daarmee om te gaan en het leven van mensen met ASS (en hun omgeving) makkelijker te maken.
Aanrader. Ik heb dit boek geluisterd en ben van plan ook een fysiek exemplaar aan te schaffen.
March 9, 2018
Dit boek heb ik in twee dagen uitgelezen. Het beantwoordt precies de vragen waar ik al zo lang mee rondliep.
Het is vlot geschreven, met veel herkenbare voorbeelden. Het komt op mij heel geloofwaardig over, hoe ze de werking van de hersenen uitlegt.
Het is vlot geschreven, met veel herkenbare voorbeelden. Het komt op mij heel geloofwaardig over, hoe ze de werking van de hersenen uitlegt.
January 1, 2021
Absoluut interessant maar ik vind het soms te druk qua tekeningen en soms helaas ook onoverzichtelijk - iets te veel van het goede. Desalniettemin goed en leerzaam, maar dus wel iets waar je echt tijd en rust voor moet nemen en niet voor iedereen geschikt.
May 22, 2024
Wetenschappelijk en praktisch roept de inhoud van dit boek veel vragen op bij mij, het komt nogal ongenuanceerd over. Kort door de bocht is lekker duidelijk, maar minder van toepassing op/nuttig voor een grotere doelgroep. De beschrijving dekt in ieder geval bij lange na niet het brede spectrum.
July 19, 2020
Fijn om te lezen. Heel praktisch en beeldend. Heb meer inzicht gekregen in mijn CASS.
January 17, 2021
Heel verstaanbare en duidelijke uitleg over autisme, concrete voorbeelden en praktische tips!
November 10, 2021
Helder en duidelijk boek met concrete voorbeelden. Goede uitleg over hoe hersens werken met daaraan gekoppeld een handelingsperspectief.
August 20, 2022
Erg behulpzaam!! Duidelijk en erg fijn dat er illustraties bij staan
January 17, 2025
Interessant boek over hoe je om kunt gaan met personen met autisme.
December 16, 2025
Herkenbaar maar voor mij een aantal jaar te laat. Maar wel goed van dingen bevestigd.
April 30, 2019
Een erg duidelijk en helder geschreven boek. Ieder hoofdstuk heeft dezelfde opbouw, wat het boek erg overzichtelijk maakt.
Enige minpunt voor mij is, dat ik veel van de afbeeldingen in 't boek nogal onduidelijk vind en niet echt vind passen bij de rest van het boek op deze manier.
Enige minpunt voor mij is, dat ik veel van de afbeeldingen in 't boek nogal onduidelijk vind en niet echt vind passen bij de rest van het boek op deze manier.
July 5, 2025
Er wordt op erg kleinerende wijze gesproken over autisten (“jouw cass zal…” / jouw cass kan..”), dat vond ik ergerlijk. Ook de voorbeelden waren niet heel herkenbaar en betroffen zwakbegaafden en zwaar beperkte mensen, terwijl ik op zoek ben naar voorbeelden van hoogfunctionerenden autisten.
Verder had ik wel veel aan de ‘theoretisch’ beschrijvingen over de storingen in informatieverwerking en de werking van de thalamus in de hersenen. Dit was heel verhelderend en ook wel herkenbaar voor mij. Dus toch nog 3 sterren.
Verder had ik wel veel aan de ‘theoretisch’ beschrijvingen over de storingen in informatieverwerking en de werking van de thalamus in de hersenen. Dit was heel verhelderend en ook wel herkenbaar voor mij. Dus toch nog 3 sterren.
December 25, 2017
While trying to sum up how I felt about reading this book, J.K. Rowling's saying came apt 'Understanding is the first step to acceptance, and only with acceptance can there be recovery.'
People with autism and people without autism often find each other incomprehensible, or weird. As the world is dominated by the latter, the former often endure discriminations and even hostilities. Abound are such stories in NeuroTribes: The Legacy of Autism and How to Think Smarter About People Who Think Differently. Even when more and more people begin to learn to appreciate the differences, daily life of people with autism and that of their parents/caregivers/spouse/children is still not without struggle.
Dit is Autisme does a brilliant job by explaining the cause of autism from how the brain works, where the differences lie. Thus makes the whole myth more intelligible. Also it makes clear that everyone has something in common with people with autism, just at various degrees and amount.
"onvoorwaardelijke geloven dat CASS iets kan, als je hem maar de juiste tools geeft" (unconditionally believe that people with autism can do something, if you give him the right tools)
People with autism and people without autism often find each other incomprehensible, or weird. As the world is dominated by the latter, the former often endure discriminations and even hostilities. Abound are such stories in NeuroTribes: The Legacy of Autism and How to Think Smarter About People Who Think Differently. Even when more and more people begin to learn to appreciate the differences, daily life of people with autism and that of their parents/caregivers/spouse/children is still not without struggle.
Dit is Autisme does a brilliant job by explaining the cause of autism from how the brain works, where the differences lie. Thus makes the whole myth more intelligible. Also it makes clear that everyone has something in common with people with autism, just at various degrees and amount.
"onvoorwaardelijke geloven dat CASS iets kan, als je hem maar de juiste tools geeft" (unconditionally believe that people with autism can do something, if you give him the right tools)
Displaying 1 - 30 of 32 reviews