What do you think?
Rate this book
Meer dan intelligent
Niet elke hoogbegaafde gaat op dezelfde manier om met prestaties. De ene wordt er gelukkig van, de ander zet zich pas in als hij er het nut van inziet en nog een ander kan niet om met hoge verwachtingen.In dit baanbrekende boek leggen hoogbegaafdheidsexperts Tessa Kieboom en Kathleen Venderickx de vele valkuilen bloot die aanwezig talent kunnen fnuiken. Maar ze reiken ook concrete tools aan die hoogbegaafden kunnen helpen om hun talenten te laten floreren en gelukkiger in het leven te staan.
205 pages, Paperback
Published January 1, 2017
99 people are currently reading
376 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 72 reviews
October 12, 2025
Niet voor hoogbegaafden geschreven
Halverwege het boek was ik er eigenlijk al klaar mee, maar omdat er toch zo af en toe nog iets herkenbaars in stond, ben ik door blijven lezen. Als men alleen het nuttige in het boek zou lezen, zou je in dertig pagina’s klaar zijn. Waarom ik het zo’n slecht boek vind?
Ten eerste zal ik meteen het meest opvallende noemen: hun arrogantie en promotie van Exentra. Het is niet zo dat ze slechts een promotiepraatje aan het einde van het boek houden (waar het thuishoort), nee, door het hele boek heen vind je zinnen zoals deze: “Het is dankzij onze wetenschappelijke context maar ook vanuit uitgebreide praktijkervaring al heel lang duidelijk dat de omgeving een heel belangrijke factor is.” In plaats van, weet je wel, gewoon neer te zetten dát de omgeving een belangrijke factor is, maar daar lijkt het boek niet voor geschreven te zijn. Ik heb uit irritatie alle zinnen van zelfverheerlijking doorgestreept en terwijl ik de helft van het boek geskimmed heb en daar dus niet in heb gestreept, zijn er dus in de rest van het boek alleen al VIJFTIG van dit soort zinnen verspreid.
Ten tweede is het boek gebouwd rondom voorbeelden. Waar voorbeelden normaliter dienen ter verduidelijking, lijken zij deze nodig te hebben om hun gebrek aan kennis aan te vullen. Naast dat de voorbeelden onnodig lang zijn (daarover straks meer), trekken zij er geen nieuwe conclusies uit. Dat is ook het vreemde. Eerst komt het voorbeeld, daarna de tekst. Het dient daardoor niet meer als voorbeeld, maar bijna als hoofdtekst. De voorbeelden vormen letterlijk, zonder overdrijving, meer dan de helft van het boek.
Ten derde dachten ze dat het hen ten goede zou komen een motief in het boek op te nemen (naast natuurlijk de zelfverheerlijking). Ze kozen hiervoor sporttalent als vergelijking met intellectueel talent. Hoe talent daar wél makkelijk herkend werd en die mensen de juiste behandeling kregen. Op zich een interessante vergelijking. Aan het begin dacht ik nog “Goh. Zo had ik het nog niet bekeken.” Dat was aan het begin. Zoals u al kunt raden gebruiken ze dit door het hele boek heen, zonder dat het op enige wijze toevoeging eraan gaf. “We kunnen dit gegeven, zoals we al vaker deden [JA INDERDAAD], ook eens vergelijken met de sport, bijvoorbeeld met hardlopen.” Inmiddels is hardlopen trouwens geen “voorbeeld” meer, dit is wat ze steeds opnieuw aanhalen. Het door mij gegeven voorbeeld staat op pagina 181. Zo’n honderd pagina’s eerder was dit voor het eerst genoemd en daarna nog vele malen vaker, met nagenoeg dezelfde tekst, die ze na de gegeven zin op dezelfde manier verder uitwerken. Herhaling, herhaling, herhaling (maar daarover hieronder meer).
Verder is het duidelijk dat het boek niet voor hoogbegaafden is geschreven. Vanuit mijn optiek geldt als eerste regel als dit wél je doelgroep is: herhaling is hinderlijk en moet dus zoveel mogelijk voorkomen worden. Dit staat zelfs in het boek. Wat doen ze? Tot vervelens toe álles blijven herhalen. Zowel bijna letterlijk herhalen wat in de vele voorbeelden al genoemd was, als wel door het hele boek door blijven zeggen wat al dertig pagina’s eerder gezegd was en ook de dertig pagina’s daarvoor werd genoemd. Ik zal even een voorbeeld geven, aangezien zij daar ook zo verzot op zijn: “Hoogbegaafde kinderen hebben, zoals eerder uitgelegd, een heel uitgesproken leerhonger.” Gelukkig hadden ze het hier zelf door. In het begin hadden ze dit al besproken, maar ze vonden het blijkbaar nodig er opnieuw een paar alinea’s aan te wijden, waarin, normaliter tegen je verwachting in, niks nieuws naar voren kwam.
Regel twee geldt: hoogbegaafden leren snel, kunnen vaak met twee woorden begrijpen wat er gezegd wordt. Ook dit staat in het boek geschreven. Een juiste tactiek was geweest om deze twee regels als basisregels voor het schrijven te nemen, maar daar lijken ze te kortzichtig voor te zijn. In plaats daarvan gaan ze door met uitleggen en herhalen totdat het voor een tweejarige eindelijk duidelijk is. Eigenlijk had dit aan het einde van het boek moeten staan:
"Bent u gefrustreerd door dit boek?
Dan is er een grote kans dat u hoogbegaafd bent!"
Hoogbegaafden worden zelfs over een kam geschoren als er het verschil wordt gemaakt tussen de succesvolle en onsuccesvolle hoogbegaafde: “Zij focussen vaak op de fouten zelf, en niet op de opportuniteiten die eruit voortkomen. Bovendien hebben ze vaak de neiging om in een slachtofferrol te blijven zitten.” De mate van succes is trouwens een leidraad in dit boek. Het voelt een beetje als een “talentenjacht” in plaats van hoogbegaafden als personen te zien. De auteurs lijken alleen naar het “nut” te kijken, naar mijn mening een doorsnee kapitalistische visie waarin het economisch voordeel en hoe dat het beste te benutten de basis vormt voor alle plannen. Hoogbegaafden zijn geen werkpaarden, het zijn mensen. Het gaat niet altijd om prestaties.
Is dan echt alles slecht aan dit boek? Nee, er staan interessante dingen in. Het punt is alleen dat de ideeën niet uitgewerkt worden. Ze hebben geprobeerd er iets nuttigs over te schrijven en tot nuttige conclusies te komen, maar helaas vallen ze steeds terug in het vaag redeneren, waar geen les uit getrokken kan worden. Met de gemeende “expertise” die ze hebben, zou je toch verwachten dat ze wat zinnigs met die informatie zouden kunnen schrijven. Er staan interessante dingen in het boek, er staan interessante dingen in. Wees er echter bedacht op als je dit boek koopt, dat het bij herkenning vinden in voorbeelden blijft. Er zijn geen levenslessen uit te trekken, er worden geen behulpzame conclusies getrokken.
Mocht je wél een boek willen lezen dat to the point geschreven is door iemand die hier duidelijk wél inzicht in heeft, kan ik het gratis e-book van Gifted People aanraden: https://giftedpeople.eu/ebookhb/ . Hier heb ik meer aan gehad dan de volledige 200 pagina’s van ‘Meer dan Intelligent’. Andere boeken kan ik (nog) niet aanraden, omdat dit de eerste twee zijn die ik over het onderwerp gelezen heb. Het verschil in inzicht is echter schrijnend.
Als conclusie van hoe het boek in het algemeen op mij overkwam, wil ik graag een opmerking van mijn vriend herhalen die hij maakte bij het lezen van wat stukken eruit: “Het lijkt een beetje op hoe ik verslagen maakte als ik te weinig tijd had. Heel veel overduidelijke dingen neerzetten, veel herhalen en een paar bronnen noemen. Klaar.”
Halverwege het boek was ik er eigenlijk al klaar mee, maar omdat er toch zo af en toe nog iets herkenbaars in stond, ben ik door blijven lezen. Als men alleen het nuttige in het boek zou lezen, zou je in dertig pagina’s klaar zijn. Waarom ik het zo’n slecht boek vind?
Ten eerste zal ik meteen het meest opvallende noemen: hun arrogantie en promotie van Exentra. Het is niet zo dat ze slechts een promotiepraatje aan het einde van het boek houden (waar het thuishoort), nee, door het hele boek heen vind je zinnen zoals deze: “Het is dankzij onze wetenschappelijke context maar ook vanuit uitgebreide praktijkervaring al heel lang duidelijk dat de omgeving een heel belangrijke factor is.” In plaats van, weet je wel, gewoon neer te zetten dát de omgeving een belangrijke factor is, maar daar lijkt het boek niet voor geschreven te zijn. Ik heb uit irritatie alle zinnen van zelfverheerlijking doorgestreept en terwijl ik de helft van het boek geskimmed heb en daar dus niet in heb gestreept, zijn er dus in de rest van het boek alleen al VIJFTIG van dit soort zinnen verspreid.
Ten tweede is het boek gebouwd rondom voorbeelden. Waar voorbeelden normaliter dienen ter verduidelijking, lijken zij deze nodig te hebben om hun gebrek aan kennis aan te vullen. Naast dat de voorbeelden onnodig lang zijn (daarover straks meer), trekken zij er geen nieuwe conclusies uit. Dat is ook het vreemde. Eerst komt het voorbeeld, daarna de tekst. Het dient daardoor niet meer als voorbeeld, maar bijna als hoofdtekst. De voorbeelden vormen letterlijk, zonder overdrijving, meer dan de helft van het boek.
Ten derde dachten ze dat het hen ten goede zou komen een motief in het boek op te nemen (naast natuurlijk de zelfverheerlijking). Ze kozen hiervoor sporttalent als vergelijking met intellectueel talent. Hoe talent daar wél makkelijk herkend werd en die mensen de juiste behandeling kregen. Op zich een interessante vergelijking. Aan het begin dacht ik nog “Goh. Zo had ik het nog niet bekeken.” Dat was aan het begin. Zoals u al kunt raden gebruiken ze dit door het hele boek heen, zonder dat het op enige wijze toevoeging eraan gaf. “We kunnen dit gegeven, zoals we al vaker deden [JA INDERDAAD], ook eens vergelijken met de sport, bijvoorbeeld met hardlopen.” Inmiddels is hardlopen trouwens geen “voorbeeld” meer, dit is wat ze steeds opnieuw aanhalen. Het door mij gegeven voorbeeld staat op pagina 181. Zo’n honderd pagina’s eerder was dit voor het eerst genoemd en daarna nog vele malen vaker, met nagenoeg dezelfde tekst, die ze na de gegeven zin op dezelfde manier verder uitwerken. Herhaling, herhaling, herhaling (maar daarover hieronder meer).
Verder is het duidelijk dat het boek niet voor hoogbegaafden is geschreven. Vanuit mijn optiek geldt als eerste regel als dit wél je doelgroep is: herhaling is hinderlijk en moet dus zoveel mogelijk voorkomen worden. Dit staat zelfs in het boek. Wat doen ze? Tot vervelens toe álles blijven herhalen. Zowel bijna letterlijk herhalen wat in de vele voorbeelden al genoemd was, als wel door het hele boek door blijven zeggen wat al dertig pagina’s eerder gezegd was en ook de dertig pagina’s daarvoor werd genoemd. Ik zal even een voorbeeld geven, aangezien zij daar ook zo verzot op zijn: “Hoogbegaafde kinderen hebben, zoals eerder uitgelegd, een heel uitgesproken leerhonger.” Gelukkig hadden ze het hier zelf door. In het begin hadden ze dit al besproken, maar ze vonden het blijkbaar nodig er opnieuw een paar alinea’s aan te wijden, waarin, normaliter tegen je verwachting in, niks nieuws naar voren kwam.
Regel twee geldt: hoogbegaafden leren snel, kunnen vaak met twee woorden begrijpen wat er gezegd wordt. Ook dit staat in het boek geschreven. Een juiste tactiek was geweest om deze twee regels als basisregels voor het schrijven te nemen, maar daar lijken ze te kortzichtig voor te zijn. In plaats daarvan gaan ze door met uitleggen en herhalen totdat het voor een tweejarige eindelijk duidelijk is. Eigenlijk had dit aan het einde van het boek moeten staan:
"Bent u gefrustreerd door dit boek?
Dan is er een grote kans dat u hoogbegaafd bent!"
Hoogbegaafden worden zelfs over een kam geschoren als er het verschil wordt gemaakt tussen de succesvolle en onsuccesvolle hoogbegaafde: “Zij focussen vaak op de fouten zelf, en niet op de opportuniteiten die eruit voortkomen. Bovendien hebben ze vaak de neiging om in een slachtofferrol te blijven zitten.” De mate van succes is trouwens een leidraad in dit boek. Het voelt een beetje als een “talentenjacht” in plaats van hoogbegaafden als personen te zien. De auteurs lijken alleen naar het “nut” te kijken, naar mijn mening een doorsnee kapitalistische visie waarin het economisch voordeel en hoe dat het beste te benutten de basis vormt voor alle plannen. Hoogbegaafden zijn geen werkpaarden, het zijn mensen. Het gaat niet altijd om prestaties.
Is dan echt alles slecht aan dit boek? Nee, er staan interessante dingen in. Het punt is alleen dat de ideeën niet uitgewerkt worden. Ze hebben geprobeerd er iets nuttigs over te schrijven en tot nuttige conclusies te komen, maar helaas vallen ze steeds terug in het vaag redeneren, waar geen les uit getrokken kan worden. Met de gemeende “expertise” die ze hebben, zou je toch verwachten dat ze wat zinnigs met die informatie zouden kunnen schrijven. Er staan interessante dingen in het boek, er staan interessante dingen in. Wees er echter bedacht op als je dit boek koopt, dat het bij herkenning vinden in voorbeelden blijft. Er zijn geen levenslessen uit te trekken, er worden geen behulpzame conclusies getrokken.
Mocht je wél een boek willen lezen dat to the point geschreven is door iemand die hier duidelijk wél inzicht in heeft, kan ik het gratis e-book van Gifted People aanraden: https://giftedpeople.eu/ebookhb/ . Hier heb ik meer aan gehad dan de volledige 200 pagina’s van ‘Meer dan Intelligent’. Andere boeken kan ik (nog) niet aanraden, omdat dit de eerste twee zijn die ik over het onderwerp gelezen heb. Het verschil in inzicht is echter schrijnend.
Als conclusie van hoe het boek in het algemeen op mij overkwam, wil ik graag een opmerking van mijn vriend herhalen die hij maakte bij het lezen van wat stukken eruit: “Het lijkt een beetje op hoe ik verslagen maakte als ik te weinig tijd had. Heel veel overduidelijke dingen neerzetten, veel herhalen en een paar bronnen noemen. Klaar.”
April 8, 2018
Zeer vlot leesbaar boek dat heel wat interessante ideeën met betrekking tot hoogbegaafde kinderen en volwassenen bevat. Het biedt inspiratie voor een leertraject van eender welke hoogbegaafde.
Ik ergerde me alleen intens aan de tegenstrijdigheden in het verhaal dat de auteurs vertelden. Er wordt gehamerd dat er verschillende types van hoogbegaafdheid bestaan maar toch start quasi elk voorbeeld met “x was een briljant student” (of iets wat er op neer komt).
Daarnaast wordt er heel erg nadruk gelegd op het zelf in handen nemen van je ontwikkeling. Zeer terecht maar hierbij wordt wel voorbij gegaan aan het feit dat je niet alles in handen hebt. De “niet succesvollen in het leven” kunnen dit soms ook aan omstandigheden te danken hebben ipv enkel aan hun mindset of ingesteldheid, denk ik dan. Niet alles is maakbaar in het leven. En daarbij: wat heet niet succesvol? Naar mijn gevoel wordt er te weinig gekeken naar het geluk en te veel naar meetbaar succes. Hoewel de auteurs zeggen dat het draait om gelukkig zijn, worden er toch systematisch voorbeelden gegeven van mensen die op de top zitten van bedrijfsleven/carrière/succesvol zijn. Tegenstrijdig en dat wringt bij mij tijdens het lezen.
En een laatste punt wat het voor mij zeker maar 3 sterren meer waard doet zijn: het veelvuldig noemen van de organisatie van de auteurs doet het boek bij momenten als een dure advertentiecampagne aanvoelen. Het noemen van excentra heeft ook bedroevend weinig relevantie. Er worden geen cijfers of wetenschappelijk relevante gegevens aan gekoppeld, enkel af en toe een nietszeggend “wij van excentra zijn toch zo goed bezig” (en men evolueert zelfs richting superlatieven om zichzelf lof toe te zwaaien). Dat is erg jammer en doet naar mijn gevoel ook echt afbreuk aan het boek.
Ik ergerde me alleen intens aan de tegenstrijdigheden in het verhaal dat de auteurs vertelden. Er wordt gehamerd dat er verschillende types van hoogbegaafdheid bestaan maar toch start quasi elk voorbeeld met “x was een briljant student” (of iets wat er op neer komt).
Daarnaast wordt er heel erg nadruk gelegd op het zelf in handen nemen van je ontwikkeling. Zeer terecht maar hierbij wordt wel voorbij gegaan aan het feit dat je niet alles in handen hebt. De “niet succesvollen in het leven” kunnen dit soms ook aan omstandigheden te danken hebben ipv enkel aan hun mindset of ingesteldheid, denk ik dan. Niet alles is maakbaar in het leven. En daarbij: wat heet niet succesvol? Naar mijn gevoel wordt er te weinig gekeken naar het geluk en te veel naar meetbaar succes. Hoewel de auteurs zeggen dat het draait om gelukkig zijn, worden er toch systematisch voorbeelden gegeven van mensen die op de top zitten van bedrijfsleven/carrière/succesvol zijn. Tegenstrijdig en dat wringt bij mij tijdens het lezen.
En een laatste punt wat het voor mij zeker maar 3 sterren meer waard doet zijn: het veelvuldig noemen van de organisatie van de auteurs doet het boek bij momenten als een dure advertentiecampagne aanvoelen. Het noemen van excentra heeft ook bedroevend weinig relevantie. Er worden geen cijfers of wetenschappelijk relevante gegevens aan gekoppeld, enkel af en toe een nietszeggend “wij van excentra zijn toch zo goed bezig” (en men evolueert zelfs richting superlatieven om zichzelf lof toe te zwaaien). Dat is erg jammer en doet naar mijn gevoel ook echt afbreuk aan het boek.
January 21, 2018
Eindelijk een boek over hb dat niet uitsluitend over kinderen gaat. Het boek waarop ik blijkbaar al m'n hele leven heb gewacht. De verklaring voor het moeizame opgroeien, de irrationele beslissingen, de moeite met 'sociaalheid', de weerstand, en ga zo maar door. Dank u wel dames, wellicht kom ik eens op consult om mijn leven eindelijk zelf in handen te leren nemen.
November 8, 2023
Een boek als promomiddel, slim. De naam van het bedrijf komt voldoende voor in het boek, dus ik hoef die niet te herhalen. Maar het boek past wel alle recente bevindingen uit de reclamewereld toe: de lezer teasen met inhoud en met verhalen, maar net niet alles vertellen, zodat er een verlangen ontstaat. In dit geval: de ogen openen door mogelijke valkuilen bij hoogbegaafdheid aan te wijzen – er zijn er elf, dus iedereen die zich aangesproken voelt, zal er wel minstens één herkennen – en de oplossingen schematisch aangeven, met een ondertoon dat er best iemand naast jou meeloopt om je te trainen in beter met je talent om te gaan (lopen en sport in het algemeen is trouwens en te pas en onpas terugkerende analogie in het boek). En wie kan beter helpen dan het bedrijf in kwestie?
Het is die licht aanmatigende toon waar ik me aan ergerde. Liever lees ik een boek dat open kaart speelt, dat zegt: 'ik wil AL mijn kennis met je delen. Lukt het je om daarna dankzij het boek zelf een wending aan je leven te geven, des te beter. Ik ben blij voor je. Of heb je toch nog hulp nodig, contacteer me. Maar voel je niet verplicht.' Wat er aangeboden wordt is over het algemeen interessant, maar de aanpak had democratischer gekund.
Het is die licht aanmatigende toon waar ik me aan ergerde. Liever lees ik een boek dat open kaart speelt, dat zegt: 'ik wil AL mijn kennis met je delen. Lukt het je om daarna dankzij het boek zelf een wending aan je leven te geven, des te beter. Ik ben blij voor je. Of heb je toch nog hulp nodig, contacteer me. Maar voel je niet verplicht.' Wat er aangeboden wordt is over het algemeen interessant, maar de aanpak had democratischer gekund.
November 19, 2025
Meer dan intelligent is een degelijk en goedbedoeld boek over hoogbegaafdheid, maar het voelt vaak alsof de inhoud zichzelf verdunt door herhaling en een overvloed aan voorbeelden. De kernboodschap is duidelijk én waardevol, alleen had die net zo krachtig kunnen zijn in enkele tientallen pagina’s. Het boek trekt voortdurend dezelfde lijnen: hoogbegaafdheid is meer dan iq, het vraagt om omgevingen die aansluiten bij gevoeligheid, motivatie en denkstijl. Dat is belangrijk, maar door de herhaling verliest de tekst vaart.
Een aantal observaties bleef wringen. Sommige casussen die als typisch hoogbegaafd worden gepresenteerd, komen sterk overeen met gedragingen die net zo goed passen bij ADHD. Dat onderscheid wordt nauwelijks gemaakt, terwijl het voor de praktijk precies het verschil kan betekenen tussen herkenning en misdiagnose.
Ook de koppeling tussen “hoogbegaafd” en “geschikt voor promotie” blijft te kort door de bocht. Intelligentie alleen maakt iemand niet automatisch geschikt voor een rol waarin heel andere competenties nodig zijn. Talenten zijn nu eenmaal ongelijk verdeeld. Het boek lijkt soms te suggereren dat hoogbegaafden bovenmodaal kunnen functioneren op vrijwel elk vlak, terwijl dat een karikatuur is van hoe mensen werken.
Kinderen niet prijzen om het resultaat, maar om de inspanning. Dat is een fundamentele strategie om weerbaarheid op te bouwen en faalangst te temperen. Juist zo’n concrete gedragsaanpak had breder en dieper uitgewerkt mogen worden.
Tot slot stoort de term “toolbox”. Alsof motivatie alleen al voldoende is om iedere vaardigheid te ontwikkelen. Het boek lijkt soms te leunen op het idee dat alles leerbaar is, terwijl echte talentontwikkeling juist begint bij het verschil tussen kunnen, willen en leuk vinden. Die nuance ontbreekt hier en daar, waardoor de theorie minder realistisch voelt.
Meer dan intelligent biedt waardevolle inzichten, vooral voor lezers die voor het eerst kennismaken met het thema. Voor iemand die al meer over zichzelf begrijpt of zich al langer verdiept in deze materie, blijft het een redelijk, maar beperkt en soms te simplistisch boek. Het mist scherpte, nuance en diepgang, juist de elementen die het onderwerp juist nodig heeft om écht te landen.
Een aantal observaties bleef wringen. Sommige casussen die als typisch hoogbegaafd worden gepresenteerd, komen sterk overeen met gedragingen die net zo goed passen bij ADHD. Dat onderscheid wordt nauwelijks gemaakt, terwijl het voor de praktijk precies het verschil kan betekenen tussen herkenning en misdiagnose.
Ook de koppeling tussen “hoogbegaafd” en “geschikt voor promotie” blijft te kort door de bocht. Intelligentie alleen maakt iemand niet automatisch geschikt voor een rol waarin heel andere competenties nodig zijn. Talenten zijn nu eenmaal ongelijk verdeeld. Het boek lijkt soms te suggereren dat hoogbegaafden bovenmodaal kunnen functioneren op vrijwel elk vlak, terwijl dat een karikatuur is van hoe mensen werken.
Kinderen niet prijzen om het resultaat, maar om de inspanning. Dat is een fundamentele strategie om weerbaarheid op te bouwen en faalangst te temperen. Juist zo’n concrete gedragsaanpak had breder en dieper uitgewerkt mogen worden.
Tot slot stoort de term “toolbox”. Alsof motivatie alleen al voldoende is om iedere vaardigheid te ontwikkelen. Het boek lijkt soms te leunen op het idee dat alles leerbaar is, terwijl echte talentontwikkeling juist begint bij het verschil tussen kunnen, willen en leuk vinden. Die nuance ontbreekt hier en daar, waardoor de theorie minder realistisch voelt.
Meer dan intelligent biedt waardevolle inzichten, vooral voor lezers die voor het eerst kennismaken met het thema. Voor iemand die al meer over zichzelf begrijpt of zich al langer verdiept in deze materie, blijft het een redelijk, maar beperkt en soms te simplistisch boek. Het mist scherpte, nuance en diepgang, juist de elementen die het onderwerp juist nodig heeft om écht te landen.
September 4, 2025
Ik wilde graag wat meer weten over hoogbegaafdheid en ben zodoende bij dit boek uitgekomen. Dit doel is bereikt. Het boek legt duidelijk uit wat het inhoudt en laat zien wat het écht betekent, in plaats van het stereotype beeld dat mensen er vaak van hebben. Daarbij geeft het veel voorbeelden, waardoor je het goed kunt plaatsen.
Ik heb het boek echter niet helemaal uitgelezen. Het bleef namelijk in herhaling treden, en daar kan ik slecht tegen. De voorbeelden van situaties die hoogbegaafden meemaken zijn leuk en nuttig, maar niet als je steeds dezelfde soort verhalen hoort. Na een of twee keer had ik het ook wel gesnapt. Bovendien waren de voorbeelden nogal uitgebreid. Ik denk oprecht dat dit boek meer voorbeelden dan overige tekst bevat. Toen op een bepaald punt WEER dezelfde soort verhalen naar boven kwamen, heb ik opgegeven. Simpelweg te veel herhaling om mijn concentratie erbij te houden.
Dus: een interessant boek om meer te weten te komen over hoogbegaafdheid, maar het had de helft korter kunnen en moeten zijn. Een boek dat ik niet uitlees, kan ik simpelweg niet meer dan 3 sterren geven. Dat is eigenlijk nog veel, maar dat komt omdat ik het verder wel waardevol vond.
Ik heb het boek echter niet helemaal uitgelezen. Het bleef namelijk in herhaling treden, en daar kan ik slecht tegen. De voorbeelden van situaties die hoogbegaafden meemaken zijn leuk en nuttig, maar niet als je steeds dezelfde soort verhalen hoort. Na een of twee keer had ik het ook wel gesnapt. Bovendien waren de voorbeelden nogal uitgebreid. Ik denk oprecht dat dit boek meer voorbeelden dan overige tekst bevat. Toen op een bepaald punt WEER dezelfde soort verhalen naar boven kwamen, heb ik opgegeven. Simpelweg te veel herhaling om mijn concentratie erbij te houden.
Dus: een interessant boek om meer te weten te komen over hoogbegaafdheid, maar het had de helft korter kunnen en moeten zijn. Een boek dat ik niet uitlees, kan ik simpelweg niet meer dan 3 sterren geven. Dat is eigenlijk nog veel, maar dat komt omdat ik het verder wel waardevol vond.
June 29, 2022
Goed boek over hoogbegaafdheid dat ik, zoals de meeste boeken over dit onderwerp, lees met twee petten op; één van therapeut en één van ervaringsdeskundige. Voor mij was het als ervaringsdeskundige een feest van herkenning, veel dingen die me bekend voorkwamen uit het verleden die mij ook hielpen om eigen ervaringen in een perspectief te plaatsen. De term 'embodio' was goed gekozen en hielp mij om verder mijn eigen ervaringen, en die van mijn cliënten, te kunnen plaatsen.
Het fijne is ook dat het verder gaat dan alleen maar kinderen en ook de processen van volwassenen uitgebreid tegen het licht houdt. Steun in hoe je je hoogbegaafdheid uiteindelijk de juiste richting op kan sturen, wordt ook zeer gewaardeerd.
Het enige dat ik jammer vond aan dit boek is de nadruk op hoeveel ervaring ze met Exentra wel niet hebben met hoogbegaafdheid. De eerste keer was het prima, belangrijk om te weten dat het daadwerkelijk experts zijn en niet iemand met de kennis over hoogbegaafdheid op het niveau van m'n buurman. Maar na drie of vier keer voelt het eerder aan als egostreling, of juist grote onzekerheid.
Over het algemeen een goed boek en een aanrader voor wie, uit welk perspectief dan ook, meer over hoogbegaafdheid wil weten.
Het fijne is ook dat het verder gaat dan alleen maar kinderen en ook de processen van volwassenen uitgebreid tegen het licht houdt. Steun in hoe je je hoogbegaafdheid uiteindelijk de juiste richting op kan sturen, wordt ook zeer gewaardeerd.
Het enige dat ik jammer vond aan dit boek is de nadruk op hoeveel ervaring ze met Exentra wel niet hebben met hoogbegaafdheid. De eerste keer was het prima, belangrijk om te weten dat het daadwerkelijk experts zijn en niet iemand met de kennis over hoogbegaafdheid op het niveau van m'n buurman. Maar na drie of vier keer voelt het eerder aan als egostreling, of juist grote onzekerheid.
Over het algemeen een goed boek en een aanrader voor wie, uit welk perspectief dan ook, meer over hoogbegaafdheid wil weten.
August 3, 2021
Ik heb mij eerlijk gezegd door dit boek moeten sleuren. Er zitten enorm veel herhalingen en onnodig, uitgerafelde voorbeelden in. Hier en daar valt er wel iets nuttigs mee te pikken. Toch irriteerde dit boek mij vnl. de bijna iedere quasi perfecte modelstudent, de vergelijkingen met de sport (ik snap waar het van komt maar toch) en de verheerlijking van hun eigen centrum (Excentra, heb ik trouwens zelf ervaring mee) en hun ‘expertise’ die ze hebben opgebouwd. Kortom, als 35-jarige, net ontdekte, hoogbegaafde heeft dit boek mij niet veel bijgeleverd, net als hun centrum. Er is betere literatuur rond hoogbegaafdheid bij volwassenen te vinden.
June 28, 2018
Oh, wat heerlijk. En verdrietig. Na 51 jaar begrijp ik eindelijk waarom mijn leven zo loopt.
August 6, 2025
Ja, er is echt wel iets op dit boek aan te merken: veel dezelfde soort voorbeelden, herhalingen en zelfreclame. Niettemin bevat het nuttige informatie over hoogbegaafdheid. Kieboom en Venderickx weerleggen misverstanden, helpen hoogbegaafdheid te herkennen, maar het belangrijkste: bieden goede tips om ermee om te gaan (niet alleen voor hoogbegaafden zelf, maar ook voor hun omgeving - wat maakt dat dit boek me als docent verder brengt). Kortom: 3,5 ⭐️
September 23, 2025
Blablablaaaaa can we just let people waste their potential in peace omg 💆🏻♀️
March 7, 2021
Erg verhelderend boek dat een hoop stappen op mijn levenspad in een ander licht zet, heel erg veel herkenning! Het geeft veel aandacht aan hoe je typische barrières (embodio's is de term van de auteurs) van hoogbegaafden bij jezelf en anderen kunt herkennen en in grote lijnen kunt doorbreken. De focus op en expertise van de auteurs met volwassen hoogbegaafden is een zeldzame meerwaarde.
Een groot minpunt is dat het boek wel veel voorbeelden aanhaalt die tot de verbeelding sprekend, maar de adviezen erg generiek blijven. Iets meer toepasbare zelf-hulp stijl was fijn geweest, nu leest het deels als een advertentie voor hun eigen expertisecentrum als je verder wilt komen met het daadwerkelijk tackelen van je embodio's.
Toch vier sterren, want het is met de heldere uitleg van hoogbegaafdheid en de valkuilen voor m.n. volwassenen een eyeopener en wat mij betreft zeker een aanwinst.
Een groot minpunt is dat het boek wel veel voorbeelden aanhaalt die tot de verbeelding sprekend, maar de adviezen erg generiek blijven. Iets meer toepasbare zelf-hulp stijl was fijn geweest, nu leest het deels als een advertentie voor hun eigen expertisecentrum als je verder wilt komen met het daadwerkelijk tackelen van je embodio's.
Toch vier sterren, want het is met de heldere uitleg van hoogbegaafdheid en de valkuilen voor m.n. volwassenen een eyeopener en wat mij betreft zeker een aanwinst.
October 14, 2021
Soepel geschreven boek over hoe hoogbegaafdheid zich kan laten zien in jongeren en volwassenen. Wat aan de buitenkant niet is te lezen, is dat de binnenkant voor tweederde gaat over 'emobodio's', beperkende overtuigingen die mensen hebben. Door voorbeelden van 'echte mensen' te geven, laten Kieboom en Venderickx zien hoe hb-gedrag kan overkomen op anderen en hoe hb'ers er zelf last van ondervinden. Herkenbaar, vond ik zelf. Vond de nadruk op de positieve kanten van hoogbegaafdheid erg fijn om te lezen. En wat me zeker bij zal blijven: het verschil waarmee potentiële topsporters worden begeleid naar betere prestaties versus de begeleiding van mogelijke intellectuele toppers. Aanrader.
January 28, 2022
3,5 sterren
Het boek heeft het over diversiteit onder hoogbegaafden maar alle voorbeelden zijn studenten en volwassenen die makkelijk heel goede cijfers behalen en buiten gewoon goed zijn in muziek of sport zonder extra begeleiding. Geen enkel voorbeeld van hoogbegaafden die te maken hebben met tegenslagen in het leven en hoe dat hun studie en werk beinvloed.
Het boek heeft het over diversiteit onder hoogbegaafden maar alle voorbeelden zijn studenten en volwassenen die makkelijk heel goede cijfers behalen en buiten gewoon goed zijn in muziek of sport zonder extra begeleiding. Geen enkel voorbeeld van hoogbegaafden die te maken hebben met tegenslagen in het leven en hoe dat hun studie en werk beinvloed.
July 19, 2024
Eindelijk Wouter begrijpen
May 29, 2023
Het boek biedt een introductie op hoogbegaafdheid en vooral op potentiële valkuilen om tot ontwikkeling te komen.
Het leest al bij al vlot, en als je de schaamteloze promotie en vermelding van Exentra negeert, is het ook niet al te frustrerend.
Maar bij het dichtslaan van het boek kon ik niet om een paar conclusies heen:
- waar zijn de cijfers? Ik twijfel er niet aan dat ze veel ervaring hebben maar ik zou iets meer vertrouwen hebben als ‘veel’ van diegenen die ze begeleidden die x doen of y ervaren een cijfer, binnen een periode gemeten, zouden krijgen. Ik kan me amper voorstellen dat dit niet wordt bijgehouden. Ik hoop ergens (hoewel dat beledigend zou zijn) dat het boek ‘dumbed down’ werd ifv leesbaarheid en toegankelijkheid. Het alternatief is echter nog slechter.
- een matrix is een combinatie van rijen en kolommen. Drie (zeer grove) types in een tabel zetten is geen matrix.
- daarop aansluitend begon toch opvallend vaak de lamp ‘tunnelvisie’ te branden. Op die manier kan je veel, heel veel, onder de noemer ‘hoogbegaafd’ kwijt. Dat de arme buitenwereld die niet weet wat ze met de hoogbegaafden aanmoet, vaak hetzelfde of gelijkaardig gedrag/cijfers/reacties krijgen van niet-hoogbegaafden komt schijnbaar niet in hen op.
- wat me brengt op referentiekader. Het volstaat niet om de grootste gemene deler van wat hoogbegaafden in de praktijk typeert eraan toe te wijzen. Je hebt ook een andere groep nodig, niet-hoogbegaafden, die je evenzeer ondervraagt en begeleidt… ik voorspel dat er wat karakteristieken sneuvelen. Dit kan voorkomen worden door cijfers (zie boven) of methodologen en bronvermelding (zie onder)
Ook is er geen aandacht voor de nochtans overduidelijke overlap met ASS, ADHD en hoogsensitiviteit.
- embodio’s. UGH.
Misschien heb ik het allemaal verkeerd begrepen. Maar dat kan dan enkel omdat het niet correct is aangebracht en uiteengezet. Dus of doe aan deftige methodologie of neem een betere redacteur.
Toch zou ik het niet helemaal verguizen. Voor een groep die niet weet wat te beginnen en hetzij Keulen hoort donderen als als een kind in hun buurt HB blijkt te zijn, kan het in elk geval wel wat verduidelijken.
Het leest al bij al vlot, en als je de schaamteloze promotie en vermelding van Exentra negeert, is het ook niet al te frustrerend.
Maar bij het dichtslaan van het boek kon ik niet om een paar conclusies heen:
- waar zijn de cijfers? Ik twijfel er niet aan dat ze veel ervaring hebben maar ik zou iets meer vertrouwen hebben als ‘veel’ van diegenen die ze begeleidden die x doen of y ervaren een cijfer, binnen een periode gemeten, zouden krijgen. Ik kan me amper voorstellen dat dit niet wordt bijgehouden. Ik hoop ergens (hoewel dat beledigend zou zijn) dat het boek ‘dumbed down’ werd ifv leesbaarheid en toegankelijkheid. Het alternatief is echter nog slechter.
- een matrix is een combinatie van rijen en kolommen. Drie (zeer grove) types in een tabel zetten is geen matrix.
- daarop aansluitend begon toch opvallend vaak de lamp ‘tunnelvisie’ te branden. Op die manier kan je veel, heel veel, onder de noemer ‘hoogbegaafd’ kwijt. Dat de arme buitenwereld die niet weet wat ze met de hoogbegaafden aanmoet, vaak hetzelfde of gelijkaardig gedrag/cijfers/reacties krijgen van niet-hoogbegaafden komt schijnbaar niet in hen op.
- wat me brengt op referentiekader. Het volstaat niet om de grootste gemene deler van wat hoogbegaafden in de praktijk typeert eraan toe te wijzen. Je hebt ook een andere groep nodig, niet-hoogbegaafden, die je evenzeer ondervraagt en begeleidt… ik voorspel dat er wat karakteristieken sneuvelen. Dit kan voorkomen worden door cijfers (zie boven) of methodologen en bronvermelding (zie onder)
Ook is er geen aandacht voor de nochtans overduidelijke overlap met ASS, ADHD en hoogsensitiviteit.
- embodio’s. UGH.
Misschien heb ik het allemaal verkeerd begrepen. Maar dat kan dan enkel omdat het niet correct is aangebracht en uiteengezet. Dus of doe aan deftige methodologie of neem een betere redacteur.
Toch zou ik het niet helemaal verguizen. Voor een groep die niet weet wat te beginnen en hetzij Keulen hoort donderen als als een kind in hun buurt HB blijkt te zijn, kan het in elk geval wel wat verduidelijken.
September 26, 2025
Blablablabla
March 31, 2024
Na het het lezen van dit boek blijf ik mij nog steeds afvragen voor wie dit boek is. Hoogbegaafden, begeleiders, ouders? Waarschijnlijk voor potentiële klanten van Exentra.
Het boek biedt vooral een collage van verhalen (vele gezichten) van mensen met hoogbegaafdheid. Daarna wordt ieder verhaal geanalyseerd.
De theorie gaat vooral over embodio's (noem ze gewoon barrières) die hoogbegaafden hebben en hoe de personen in de voorbeelden daar tegenaan liepen of op wisten te lossen. De theorie past makkelijk op een A5. Het bulk is verhalen en analyse van de embodio's.
Misschien een interessant boek naast andere boeken over hoogbegaafdheid, maar inhoudelijk relatief mager.
Het boek biedt vooral een collage van verhalen (vele gezichten) van mensen met hoogbegaafdheid. Daarna wordt ieder verhaal geanalyseerd.
De theorie gaat vooral over embodio's (noem ze gewoon barrières) die hoogbegaafden hebben en hoe de personen in de voorbeelden daar tegenaan liepen of op wisten te lossen. De theorie past makkelijk op een A5. Het bulk is verhalen en analyse van de embodio's.
Misschien een interessant boek naast andere boeken over hoogbegaafdheid, maar inhoudelijk relatief mager.
April 27, 2021
Enkele interessante inzichten
September 12, 2023
Kon korter!
Nuttige inzichten wel over hoe anders de hoogbegaafde kan zijn dan het stereotype dat veel mensen ervan hebben. En wat je kan doen als hoogbegaafde (en omgeving errond) om de mogelijkheden meer waar te maken.
Teleurgesteld wel in alle Arthurs, Pieters, Lottes en Johannas - naamkeuzes bij de (veel te lange) voorbeelden. Volgens mij zijn er ook daar mogelijkheden die stereotiepdoorbrekend zijn.
Blijft ook wat gek om jezelf als auteurs in het groot van hoofd tot knie op de achterflap te zetten.
Nuttige inzichten wel over hoe anders de hoogbegaafde kan zijn dan het stereotype dat veel mensen ervan hebben. En wat je kan doen als hoogbegaafde (en omgeving errond) om de mogelijkheden meer waar te maken.
Teleurgesteld wel in alle Arthurs, Pieters, Lottes en Johannas - naamkeuzes bij de (veel te lange) voorbeelden. Volgens mij zijn er ook daar mogelijkheden die stereotiepdoorbrekend zijn.
Blijft ook wat gek om jezelf als auteurs in het groot van hoofd tot knie op de achterflap te zetten.
August 20, 2023
Het is een wonder dat ik dit boek uiteindelijk heb uitgelezen. Ik geef echter wel toe dat ik hier en daar een (langdradig) voorbeeld heb overgeslagen. 😉 Het leest helemaal niet vlot omdat hetzelfde telkens opnieuw wordt herhaald.
Eerst en vooral miste ik verwijzingen naar concrete onderzoeken (van buitenaf, maar ook intern bij Exentra zelf). Wat bedoelen ze als ze spreken over 'diepgaande interviews'? Ze noemen hun boek baanbrekend, maar waar halen ze hun kennis nu precies? Als je een zin begint met "heel wat wetenschappelijke onderzoek..." ben ik benieuwd welk dat dan is.
Daarnaast leken de eindeloze voorbeelden wel heel handig gekozen om hun punt te maken en gingen ze telkens weer over hetzelfde. Ze werden niet gevolgd door een diepgaande analyse, alles bleef behoorlijk vaag.
Het stoorde mij enigszins dat het telkens ging over 'prestaties' en maar weinig over de mens achter de HB'er.
Ik kan mij ook niet van de indruk ontdoen dat de alomgeprezen (en vooral 100x opnieuw aangehaalde) embodio-training er eigenlijk op neer komt dat je jezelf (sterktes en zwaktes) leert kennen en er mee aan de slag gaat. Dat kan toch voor eender wie handig zijn? Dat is ook exact wat een coach/therapeut doet: niet perse specifiek voor een HB'er als je het mij vraagt?
Ten slotte vond ik de voorbeelden over kinderen erg verwarrend aangezien ik dacht een boek over HB bij jongeren en volwassenen te lezen... Ik hoefde hierin bijvoorbeeld niets te lezen over de Kangoeroe-klassen op school. Dat deed ik al in het andere boek van Kieboom.
Mogelijks is dit wel een verhelderend boek voor wie nog nooit eerder wat hoorde of las over HB. Ik zou het niet aanraden aan mensen die er al wat over weten of bijvoorbeeld 'Als je kind (g)een Einstein is' al gelezen hebben.
Eerst en vooral miste ik verwijzingen naar concrete onderzoeken (van buitenaf, maar ook intern bij Exentra zelf). Wat bedoelen ze als ze spreken over 'diepgaande interviews'? Ze noemen hun boek baanbrekend, maar waar halen ze hun kennis nu precies? Als je een zin begint met "heel wat wetenschappelijke onderzoek..." ben ik benieuwd welk dat dan is.
Daarnaast leken de eindeloze voorbeelden wel heel handig gekozen om hun punt te maken en gingen ze telkens weer over hetzelfde. Ze werden niet gevolgd door een diepgaande analyse, alles bleef behoorlijk vaag.
Het stoorde mij enigszins dat het telkens ging over 'prestaties' en maar weinig over de mens achter de HB'er.
Ik kan mij ook niet van de indruk ontdoen dat de alomgeprezen (en vooral 100x opnieuw aangehaalde) embodio-training er eigenlijk op neer komt dat je jezelf (sterktes en zwaktes) leert kennen en er mee aan de slag gaat. Dat kan toch voor eender wie handig zijn? Dat is ook exact wat een coach/therapeut doet: niet perse specifiek voor een HB'er als je het mij vraagt?
Ten slotte vond ik de voorbeelden over kinderen erg verwarrend aangezien ik dacht een boek over HB bij jongeren en volwassenen te lezen... Ik hoefde hierin bijvoorbeeld niets te lezen over de Kangoeroe-klassen op school. Dat deed ik al in het andere boek van Kieboom.
Mogelijks is dit wel een verhelderend boek voor wie nog nooit eerder wat hoorde of las over HB. Ik zou het niet aanraden aan mensen die er al wat over weten of bijvoorbeeld 'Als je kind (g)een Einstein is' al gelezen hebben.
July 26, 2021
"Bent u gefrustreerd door dit boek?
Dan is er een grote kans dat u hoogbegaafd bent!"
-> Ik ben het eens met de review van Sefrine.
Niet voor hoogbegaafden geschreven. Véél blabla, veel anekdotes uit het leven van ( uiteraard) succesvolle ex-klanten van jawel, het bureau van de twee auteurs. Het leest zo'n beetje als een veredeld promopraatje voor de omgeving van hoogbegaafden om ze bij hen in coaching te sturen.
De herkenning in de verhalen is wel fijn, en het is fijn dat er mensen zich met hoogbegaafde volwassenen bezig houden. Maar verder haalde ik niks uit dit boek.
Wat heb je er aan als hoogbegaafde als je in een werkomgeving terecht komt die daar niet voor open staat? Helaas is dat anno 2021 nog steeds zo op de overgrote meerderheid van de werkplaatsen. Er zullen wel hier en daar al wat HR-medewerkers naar opleidingen gaan en iets opsteken over talentontwikkeling en het belang van een gevarieerd team, maar HR is ook maar 1 schakel in de ketting. Die realiteit miste ik in het boek.
Dan is er een grote kans dat u hoogbegaafd bent!"
-> Ik ben het eens met de review van Sefrine.
Niet voor hoogbegaafden geschreven. Véél blabla, veel anekdotes uit het leven van ( uiteraard) succesvolle ex-klanten van jawel, het bureau van de twee auteurs. Het leest zo'n beetje als een veredeld promopraatje voor de omgeving van hoogbegaafden om ze bij hen in coaching te sturen.
De herkenning in de verhalen is wel fijn, en het is fijn dat er mensen zich met hoogbegaafde volwassenen bezig houden. Maar verder haalde ik niks uit dit boek.
Wat heb je er aan als hoogbegaafde als je in een werkomgeving terecht komt die daar niet voor open staat? Helaas is dat anno 2021 nog steeds zo op de overgrote meerderheid van de werkplaatsen. Er zullen wel hier en daar al wat HR-medewerkers naar opleidingen gaan en iets opsteken over talentontwikkeling en het belang van een gevarieerd team, maar HR is ook maar 1 schakel in de ketting. Die realiteit miste ik in het boek.
August 29, 2021
Ik heb 4 maanden over dit boek gedaan, omdat hem lang niet heb aangeraakt. Ik kon me er niet toe zetten. Hoewel de inzichten op zich interessant zijn, vind ik de manier van schrijven onprettig. Er wordt zoveel gebruik gemaakt van voorbeelden, dat de hoofdzaak van de tekst soms wegvalt. Daarnaast, zoals ik al in meer recensies las; jammer dat de praktijk van de schrijfsters zo wordt gepromoot. Het lijkt bijna een intern document, dan een boek wat beschikbaar is voor een groot publiek. Als ik dat van te voren had geweten, zou ik het vermoedelijk niet hebben gekocht.
March 24, 2021
De meeste boeken over hoogbegaafdheid zijn vooral gericht op kinderen, maar deze niet. Het is gericht op de valkuilen (embodio's genaamd) die (hoog)begaafde mensen tegen kunnen komen, waardoor hun potentieel niet benut wordt. Valkuilen die vaak de oorsprong in de kindertijd hebben, maar waar je als volwassene nog steeds aan kan werken. Bewustwording is waar alles mee valt of staat.
March 7, 2020
Legt duidelijk uit wat hoogbegaafdheid inhoudt, welke belemmeringen je als hoogbegaafde kan tegenkomen en hoe je ermee kan omgaan.
May 30, 2023
Soms goeie aanwijzingen, soms te veel herhaling, zeker te veel zelfpromotie.
January 8, 2018
Het boek werd me onlangs aangeraden omdat ik de laatste tijd moeite had met te voldoen aan verwachtingen, dat ik me frustreerde dat anderen niet zagen wat ik zag, dat ik steeds het voortouw "moest" nemen om dingen aan het licht te brengen en problemen of hiaten te ontbloten.
Ik had niet verwacht om zoveel herkenbare punten terug te vinden in het boek. Ik heb het er altijd al, en nu nog, moeilijk mee gehad om toe te geven dat ik intelligenter zou zijn dan anderen. Wat een heel dubbel gevoel is, want ik ben wel heel graag bezig met intellectuele problemen en doe niks liever dan me in een complex gegeven of domein onder te dompelen en alle ins en outs te leren kennen.
Het boek heeft me geholpen om "embodio's", dit is de term die door de auteurs gebruikt worden om courante problemen die hoogbegaafden ondervinden te beschrijven, waarvan ik niet eens wist dat ik ze ervaarde in te zien en in kaart te brengen.
Vooral het hoofdstuk rond de embodio's hebben me een gevoel van begrip gegeven dat ik op dit moment echt nodig had. De vele verhalen die de auteurs uit de praktijk gebruiken geven het boek leven en doen echt inzien welke verschillende paden het allemaal kan lopen als er wel of niet aan embodio's gewerkt worden.
Het laatste hoofdstuk geeft een aantal insteken die gebruikt kunnen worden om succes te kweken bij hoofbegaafden. Dit zijn volgens mij geen grote geheimen. Ze zijn ook niet specifiek voor hoogbegaafden, maar gewoon "algemene" regels van succes. En zijn veeleer het gevolg van een genuanceerde blik op je omgeving te hebben en kunnen inspelen op andere mensen en jezelf.
Ik ga zeker en vast verdere stappen proberen te zetten met de info die het boek me gegeven heeft. Ik wil ook graag de auteurs bedanken voor het schrijven hiervan. Bij deze hebben jullie toch al minstens één tevreden lezer, wiens beeld ruimer is dan voorheen.
Ik had niet verwacht om zoveel herkenbare punten terug te vinden in het boek. Ik heb het er altijd al, en nu nog, moeilijk mee gehad om toe te geven dat ik intelligenter zou zijn dan anderen. Wat een heel dubbel gevoel is, want ik ben wel heel graag bezig met intellectuele problemen en doe niks liever dan me in een complex gegeven of domein onder te dompelen en alle ins en outs te leren kennen.
Het boek heeft me geholpen om "embodio's", dit is de term die door de auteurs gebruikt worden om courante problemen die hoogbegaafden ondervinden te beschrijven, waarvan ik niet eens wist dat ik ze ervaarde in te zien en in kaart te brengen.
Vooral het hoofdstuk rond de embodio's hebben me een gevoel van begrip gegeven dat ik op dit moment echt nodig had. De vele verhalen die de auteurs uit de praktijk gebruiken geven het boek leven en doen echt inzien welke verschillende paden het allemaal kan lopen als er wel of niet aan embodio's gewerkt worden.
Het laatste hoofdstuk geeft een aantal insteken die gebruikt kunnen worden om succes te kweken bij hoofbegaafden. Dit zijn volgens mij geen grote geheimen. Ze zijn ook niet specifiek voor hoogbegaafden, maar gewoon "algemene" regels van succes. En zijn veeleer het gevolg van een genuanceerde blik op je omgeving te hebben en kunnen inspelen op andere mensen en jezelf.
Ik ga zeker en vast verdere stappen proberen te zetten met de info die het boek me gegeven heeft. Ik wil ook graag de auteurs bedanken voor het schrijven hiervan. Bij deze hebben jullie toch al minstens één tevreden lezer, wiens beeld ruimer is dan voorheen.
March 14, 2024
Zoals gezegd, drie punten die me heimelijk irriteerde:
1) de zelfverloochening over hun eigen centrum. we snappen het. jullie zorgen ervoor dat hoogbegaafde mensen hun ingegrifte zwaktes inzien. DAT IS NIET ALLEEN IN JULLIE BEDRIJF en hoeft dus niet als gouden formule vijfduizend keer herhaalt te worden.
2) De herhaling. Er is zoveel herhaling. Je kan dit samenvatten in twintig pagina’s, de voorbeelden die gebruikt worden zijn té simplistisch en de conclusie die getrokken worden té onuitgewerkt; voor wie is het nou geschreven?
3) het voelt belabberd onwetenschappelijk en de sportmetaforen ( die echter eerder wel interessant was) worden zo uitgemolken dat als er een punt bewezen wil worden het eerst in normale taal uitgelegd wordt en vanuit daar NOGMAALS vanuit een hardloop/wielren/basketbal analogie. als het gehele punt van hoogintelligente mensen hun kracht en talent in het snel opnemen van stof zit, VANWAAR de honderden extra zinnen toegewend aan praktisch gezien niet veel meer informatie.
Dat uit m’n systeem gewerkt hebbende: het is uiteraard een goed begin voor meer begrip over een bepaald gedeelte van de samenleving. Alhoewel hoogbegaafden als de redders van de maatschappij worden omschreven en dit niet zeer eerlijk is ( of veel druk legt), is het natuurlijk wel zo dat het niet altijd gemakkelijk of vanzelfsprekend is om in een goed welzijn te zitten, en dat er sturing en op-maat-gemaakte begeleiding mag zijn is duidelijk.
1) de zelfverloochening over hun eigen centrum. we snappen het. jullie zorgen ervoor dat hoogbegaafde mensen hun ingegrifte zwaktes inzien. DAT IS NIET ALLEEN IN JULLIE BEDRIJF en hoeft dus niet als gouden formule vijfduizend keer herhaalt te worden.
2) De herhaling. Er is zoveel herhaling. Je kan dit samenvatten in twintig pagina’s, de voorbeelden die gebruikt worden zijn té simplistisch en de conclusie die getrokken worden té onuitgewerkt; voor wie is het nou geschreven?
3) het voelt belabberd onwetenschappelijk en de sportmetaforen ( die echter eerder wel interessant was) worden zo uitgemolken dat als er een punt bewezen wil worden het eerst in normale taal uitgelegd wordt en vanuit daar NOGMAALS vanuit een hardloop/wielren/basketbal analogie. als het gehele punt van hoogintelligente mensen hun kracht en talent in het snel opnemen van stof zit, VANWAAR de honderden extra zinnen toegewend aan praktisch gezien niet veel meer informatie.
Dat uit m’n systeem gewerkt hebbende: het is uiteraard een goed begin voor meer begrip over een bepaald gedeelte van de samenleving. Alhoewel hoogbegaafden als de redders van de maatschappij worden omschreven en dit niet zeer eerlijk is ( of veel druk legt), is het natuurlijk wel zo dat het niet altijd gemakkelijk of vanzelfsprekend is om in een goed welzijn te zitten, en dat er sturing en op-maat-gemaakte begeleiding mag zijn is duidelijk.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 3, 2023
Het boek was vlot leesbaar en erg duidelijk, misschien iets te duidelijk. Sommige voorbeelden waren zo voor de hand liggend dat ze niet nodig waren. Daarbij vind ik het jammer dat ze puur naar hoogbegaafdheid kijken in een soort vacuum. Ze noemen (zo ver ik herinner) geen enkele keer hoe positionaliteit ook invloed heeft op hoe hoogbegaafdheid ervaren wordt, terwijl dat juist zo belangrijk is. Bijvoorbeeld, als je niet wit bent of als je in een regio woont met een economische achterstand, dan beinvloedt dat vaak of je die zo nodige coaching kan krijgen en of je uberhaupt als hoogbegaafd wordt herkent. Daarnaast wordt het ook amper genoemd hoe hb in verband staat met adhd/ass etc., al zit hier toch veel overlap. Vanaf welk punt is het autisme? En wanneer is het een intelligent persoon met communicatie problemen en sensorische problemen? (Of beide?) Interessante dilemmas die niet worden genoemd, maar vaak voorkomen in de realiteit en dus vast ook in die praktijk die ze maar al zo graag noemen.
Maar dat ter zijde, het biedt het op sommige momenten wel veel inzicht, en het is ook te waarderen dat het boek erg toegankelijk is geschreven. Hopelijk kan dit een springplank zijn naar meer onderzoek en meer inzicht over hb bij allerei instituties en zo
Maar dat ter zijde, het biedt het op sommige momenten wel veel inzicht, en het is ook te waarderen dat het boek erg toegankelijk is geschreven. Hopelijk kan dit een springplank zijn naar meer onderzoek en meer inzicht over hb bij allerei instituties en zo
July 18, 2021
Een interessant boek dat hoogbegaafdheid eens vanuit een ander perspectief belicht: meer gericht op de zijnskenmerken en de problemen die daaruit kunnen voortvloeien, met een (positieve) focus op het leren omgaan met die zaken.
Hoewel het boek een interessante kijk geeft op de problematiek waar veel hoogbegaafden mee te maken krijgen, heeft het ook enkele tekortkomingen. Ten eerste lijkt het wel erg op een promotiefolder voor Externa: zoek begeleiding bij het omgaan met embodio's. Ten tweede gaan de hoofdstukken over typen hoogbegaafden, oplossingen en succesverhalen slechts in op een select aantal embodio's (zichzelf als norm zien, de comfortzone niet durven verlaten en faalangst). Waarschijnlijk zijn dit de embodio's de relatief gemakkelijk te bestrijden zijn, omdat ze te maken hebben met maladaptieve gedragingen. Enkele andere embodio's lijken eerder te maken te hebben te hebben met fundamentele verschillen tussen hoogbegaafden en hun omgeving - maar die embodio's worden slechts gesignaleerd en daarna doodgezwegen. Kieboom & Venderickx bieden daarmee slechts hulp aan een deel van de hoogbegaafden.
Hoewel het boek een interessante kijk geeft op de problematiek waar veel hoogbegaafden mee te maken krijgen, heeft het ook enkele tekortkomingen. Ten eerste lijkt het wel erg op een promotiefolder voor Externa: zoek begeleiding bij het omgaan met embodio's. Ten tweede gaan de hoofdstukken over typen hoogbegaafden, oplossingen en succesverhalen slechts in op een select aantal embodio's (zichzelf als norm zien, de comfortzone niet durven verlaten en faalangst). Waarschijnlijk zijn dit de embodio's de relatief gemakkelijk te bestrijden zijn, omdat ze te maken hebben met maladaptieve gedragingen. Enkele andere embodio's lijken eerder te maken te hebben te hebben met fundamentele verschillen tussen hoogbegaafden en hun omgeving - maar die embodio's worden slechts gesignaleerd en daarna doodgezwegen. Kieboom & Venderickx bieden daarmee slechts hulp aan een deel van de hoogbegaafden.
Displaying 1 - 30 of 72 reviews