Jump to ratings and reviews
Rate this book

Животът, гледан отдолу

Rate this book
Вярно, политическият климат се беше подобрил, но за Лилия ходенето по голяма нужда си остана революционен акт. Тя не купуваше тоалетна хартия. Твърде скъпа й беше, предвид жалката пенсийка, която получаваше. Но не това бе същинската причина. За бърсане Лилия използваше творбите на Михаил Шолохов, чиито романи чакаха на купчинка появата на поредния мръсен задник.

Мнението на Лилия за писателските качества на Шолохов беше категорично: за нея сърцераздирателният руснак не струваше и пукната стотинка, не струваха нито соцреалис- тичното му перо, нито недодяланите му разказни структури, блудкавата му романтика или лицемерното му увлечение по суровия селски бит на неумиращите вдовици и вечно мърлявите украинци. Ямите в книгите на тази мижитурка винаги бяха по два аршина дълбоки, а разстоянието до следващото село – все шестдесет версти; дворовете всякога бяха малки – 40 едва по десетина и половина сажена, но моралът неизменно голям – влюбените никога не се доближаваха един друг на по-малко от сто крачки. Лъжеше, та се късаше – и дори точните мерки не успяваха да прикрият лъжите му.

За Лилия Михаил Александрович беше подлец и измамник, чието творчество заслужаваше да потъне с лайната в тоалетната. Когато запасите от „тоалетна хартия“ се изчерпеха, Лилия закуцукваше като липицанер към площад „Славейков“ – книжното сърце на града – и изкупуваше всичко, което можеше да се намери на старо от писателя на клозетна проза. Борбената Лилия пронизваше с изпитателен поглед всеки, който си свършеше нуждата в нейната къща, и се интересуваше дали се е избърсал добре. Не биваше да се пестят листове. След това завързваше кухненската престилка около кръста си и се захващаше да приготви нова доза еклери, и този път с няколко допълнителни лъжици мазнина към тестото.

120 pages, Paperback

First published January 1, 2016

6 people are currently reading
207 people want to read

About the author

Dimitri Verhulst

44 books765 followers
Na zijn debuut in 1999 schreef Dimitri Verhulst 13 boeken, romans, verhalen, novellen, poëzie en toneel. Zijn werk verschijnt in meer dan 20 talen over de hele wereld en hij wordt gezien als een van de grote schrijvers uit de Lage Landen. De klassieker De helaasheid der dingen werd bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs, met Godverdomse dagen op een bol won hij de Libris Literatuurprijs. Zijn laatste, De laatkomer, verkocht binnen een half jaar meer dan 75 000 exemplaren, wordt verfilmd en over de hele wereld vertaald.

• 2007 - Publieksprijs Gouden Uil voor De helaasheid der dingen
• 2007 - Humo's Gouden Bladwijzer voor De helaasheid der dingen
• 2008 - De Inktaap voor De helaasheid der dingen, literaire jongerenprijs Vlaanderen, Nederland en Suriname
• 2009 - Beste Boek 2008 Humo's Pop Poll voor Godverdomse dagen op een godverdomse bol
• 2009 - De Libris Literatuur Prijs voor Godverdomse dagen op een godverdomse bol



Dimitri Verhulst in de Nederlandstalige Wikipedia

Dimitri Verhulst in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Dimitri Verhulst bij "Schrijversgewijs"


Dimitri Verhulst is a Flemish poet and writer.

Dimitri Verhulst in the English Wikipedia

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
41 (9%)
4 stars
139 (32%)
3 stars
168 (39%)
2 stars
66 (15%)
1 star
12 (2%)
Displaying 1 - 30 of 44 reviews
Profile Image for Metodi Markov.
1,726 reviews436 followers
August 17, 2025
Средна хубост, на чужденците вероятно по би се харесала.

Ферхлюст се плъзга бързешком по историята на България от ВСВ до наши дни. Тук-таме нацелва нещата, третата звезда е за прекрасното унищожение на плагиата Шолохов - истински кеф!

И правилно е разбрал, че в София няма друг футболен отбор освен "Левски", както и че някои от недочакалите комунизма, продължават да си го тачат и до днес, горките полезни идиоти!

P. S. Голям плюс за Митко е, че не се е увлякъл в многословие, кратичко и ясно е подходил към почти всички събития, повечето от които не заслужават никакво внимание. Хуморът му е доста брадат, но все пак се поусмихнах. :)
Profile Image for Невена Дишлиева-Кръстева.
Author 39 books307 followers
January 14, 2018
Много е добър. Не знам как звучи в ушите на чужденци, но за мен, израсла в соца, книгата беше интересна най-вече с умението на автора да разказва през личното, през детайла, все едно наистина е бил там, все едно е подсмърчал насила пред портретите на починалите съветски другари, или е чакал десет години за трабант, или е пил "Слънчев бряг" в "Лебед". Много ми хареса и неуловимата мярка да удържиш тона, да не залитнеш по онази тънка носталгична струна от рекламите на салам и бира. Звучи органично, без размахване на пръст, без прехласвания. Страхотни проучвателна работа, а чувството за хумор е повече от завидно. Напомняше ми по нещо на писането на Димитър Коцев-Шошо - лекота, без да се вземаш насериозно, но в същото време хуморът не дрънчи на кухо и не обижда. Не на последно място - преводът на Мария Енчева е величествен. Подозирам, че нейният принос е не по-малък от авторовия. Поздравления на "Жанет 45".
Profile Image for Antonia.
295 reviews90 followers
September 22, 2018
“Нашата интелектуална индивидуалност бе деградирана до тази на дресирани блеещи овце, но ни бе оставено мъчително съзнание за положението, в което бяхме. Ние виждахме, че нашите професори, между които учени с международна известност, хора с голям авторитет, се бяха свили в академичните си черупки и като че ли страдаха от още по-голям страх.”

“Не зная друга политическа религия, която да е въздействала така силно върху низките човешки инстинкти и страсти и да е поощрявала така всестранно човешките пороци, както прави това комунистическата идеология. Настъпиха времена, когато се искаше човек да изяви себе си единствено чрез правене на зло, което се оправдаваше като диалектическа необходимост на партията. И тъкмо в правенето на това зло, в причиняването на болки и страдания на другите, някои хора у нас разбраха, че могат да изпъкнат в живота на обществото, за да се издигнат, може би и да получат място в историята. “


Това са думи на Георги Марков (“Задочни репортажи за задочна България” том 1, изд. “Сиела”, 2016), чието силно отражение забележимо се долавя в колоните на романа “Животът, гледан отдолу” на белгийския писател Димитри Ферхюлст. Не знам до колко последният е познавал Георги Марков или е черпел познания за българската комунистическа действителност от устни преразкази на потърпевши, но брилянтно е уловил и преразказал характерните черти на времето.

Героинята му, Лилия, е шармантна госпожа от знатен софийски род, чиито плещи отказват да поемат потискащия личността товар на политическата идеология. От диктатурата върху индивидуалността я спасява литературата. Съпругът на Лилия обаче, Антон - писател и драматург, не успява да избегне набезите на режима върху самобитността на твореца и бива трайно осакатен от политическата власт. Дали заради интелектуалното покушение върху съпруга си, или просто от дълбока признателност и любов към литературата, Лилия решава да заличи от българският книжен пазар романите на богът на комунистическата литература, Михаил Шолохов. Планът й за действие е повече от оригинален, забавен и всъщност работещ. И Лилия и Антон са бунтари срещу режима, всеки поотделно намира начин да се изхрачи на титаничния натиск на властта, бунтове им са тихи, но дълготрайни.

Все по-любопитно ми е да разбера какво е вдъхновило този белгиец Ферхюлст да позиционира действието на романа си в България. Изненада ме колко съвършено е успял да вникне в сърцевината на българския социалистически реализъм и в някакви си миниатюрни сто страници със завидна лекота е синтезирал най-съществените и мъчителни абсурди на соца, че и някои по-значителни скорошни събития - от лагера Белене до протестите срещу назначаването на Пеевски за шеф на ДАНС.

“Всяка вечер през лятото на 2013 година Лилия поемаше като остарял параден кон по внушителния булевард “Тодор Александров” към парламента, където с присъщата си миролюбивост и жизнерадост скандираше лозунги срещу демократично избраното, но пак комунистическо правителство. Ръководителите на страната танцуваха по свирката на мафията и тънеха в шуробаджанащина, корупция и дилетантство. Възроди се тенденцията за потъпкване на свободното слово. Протестните маршове започнаха още през февруари и се провеждаха всяка божа вечер, ала тъй като не се проля и капка кръв - или просто защото България, страна, чийто основен продукт за износ, бяха кривите краставици, не беше никак интересна зад граница, - събитията останаха извън полезрението на международната преса. Жалко. Светът пропусна да види как вечер след вечер този протестен марш събираше на едно място младоци като питбули и старци като кентаври, последните - снишили се до размерите на понита, но въпреки това грациозни: долната им половина - на липицански коне, а горната - на дами с уклон към пушенето, в чието музикално цвилене можеха да се различат великолепни ругатни.”

Макар по-голяма част от действието на “Животът, гледан отдолу” да се развива “по онова време”, тоналността на романът е ведра и чистосърдечна. Ферхюлст използва силни дози дружелюбен сарказъм, с който смекчава донякъде смазващата и изсушаваща личността доктрина на тоталитарния режим. Кратък, забавен и отличен роман. (less)
Под въздекствието на романа и аз, подобно на Лилия, си възлагам мисия, но в обратна посока - да убедя повече хора да прочетат романа. Важно е, защото за налагането и животът по комунизма в детайли все още не се учи в училище, поколения израстнаха с нулеви знания за ужасиите на този период.

"Животът, гледан отдолу", изд. "Жанет 45", превод Мария Енчева, корица от ненадминатата Люба Халева.
Profile Image for Laurent De Maertelaer.
804 reviews163 followers
October 5, 2016
Bijzonder teleurstellende en bij gelegenheid zelfs ergerlijke roman, die vooral schittert (en sputtert) door zijn eigen nutteloos-, overbodig- en platvloersheid. Verhulst neemt een neusduik en de landing is niet mals. Een overbodige vod. Zelfs de moppen zijn niet om te lachen. Tijd voor herbronning, Dimi!
Profile Image for Jan.
1,058 reviews67 followers
July 23, 2019
Verhulst haalt halsbrekende toeren uit om zo veel mogelijk zinnen vol te stoppen met bijzondere en belangrijke woorden. In ‘Het leven gezien van beneden’ wordt dat mij wat veel, te veel. Erg veel te veel, of veeleer: erg, veel te veel. (Ergerlijk is in dit geval de overtreffende trap van erg-erger.) Alleen de titel deed mij heel even besmuikt glimlachen, verder heb ik geen moppen ontdekt. Het zou nog niet zo jammer zijn als het thema een iets luchtiger uitwerking had gekregen. Wat dit betreft, deed het boek mij vergelijkenderwijs denken aan ‘De voorzitter’ van Ronald Giphart, waarin de schrijver wel kans ziet lichtvoetiger te ademen. Maar gelijk Verhulsts donkere stem debiteert 'm in ‘Het leven gezien van beneden’ louter zwarigheden, of een zwaar aangezet standpunt in vele variantjes. Ik houd het op een vergissing; Verhulst kán best schrijven.
Dat was dan weer geheel iets anders dan het boek dat ik juist hieraan voorafgaand las, te weten ‘De vogels’ van Tarjei Vesaas. Die komt in mijn bibliotheek alfabetisch op achternaam direct na Verhulst, maar laat in allerlei opzichten deez' Dimi ver achter zich.

Het is overigens mijn opzet om elk gelezen boek te laten volgen door een volkomen ander boek, bijvoorbeeld qua land van herkomst, taalgebied, thema, periode c.q. literaire stroming en dergelijke. Want als ik van een schrijver meerdere boeken achtereen lees, dan raken die in mijn geheugen te veel vermengd zodanig dat ik de afzonderlijke kwaliteiten op den duur minder makkelijk kan onthouden en onderscheiden. JM
Profile Image for Христо Блажев.
2,597 reviews1,775 followers
February 17, 2018
Непочтителна сатира в “Животът, гледан отдолу”: http://knigolandia.info/book-review/j...

“Животът, гледан отдолу” е роман за свалянето на един кумир – Михаил Шолохов. Ферхюлст използва образа на опърничавата Лилия, за да проследи не само нейното отмъщение към творбите на мастития социалистически писател, но и изобщо живота на творците в соцлагера, да опише компромисите, които правят, бягствата във физическите наслади, за да оправдаят интелектуалните си предателства. Лилия е героиня, която се запомня – колоритна, смела, различна, готова да отстоява себе си във времена на безгръбначие, което често спасява живот от машината за налагане на послушание.

ИК Жанет 45
http://knigolandia.info/book-review/j...
Profile Image for Nickolette.
153 reviews125 followers
July 21, 2018
А знаете ли кой е Михаил Шолохов? Майка ви и баща ви знаят; учили са го в училище. Интересното е, че въпреки че е писателят на Режима и естествено близък до Сталин, и естествено забъркан в разбиването на репутации и човешки животи, родителите ви сигурно ще кажат колко добър писател е. Изглежда Шолохов е едно от нещата, които са толкова набити от комунистическо, че никога не е бил поставян под въпрос, поне в съзнанието на повечето. Една от победите на съветската пропаганда.
Естествена е и неприязънта на Ферхюлст към Шолохов, изразена чрез главната му героиня, софиянката Лилия. Ако днес понятието за човешко достойнство е залегнало в правните ни системи и е гарантирано от закона, по комунистическо това качество е част от ъндърграунда, обикновено съпроводено с някакъв героизъм и лична трагедия. Например случаят с Леа Иванова, който е споменат в книгата. За артиста абстракцията достойнство понякога е толкова истинска, че може да му коства живота. За псевдо артиста, за опортюниста, тя не съществува. Разглеждани само на тази плоскост, Ферхлюст и Шолохов са на двата полюса. Скромните усилия, които Лилия полага, за да заличи името на Шолохов от лицето на световната литература, може в крайна сметка да се увенчаят с успех в живия живот със заминаването на едно поколение. (И с надеждата това да не е съпроводено с тоталната смърт на романа, за която Филип Рот говори от години.)
Иначе нещата от „Животът, гледан отдолу“ ние ги знаем. Впечатляващо e откъде един фламандец познава българската действителност толкова добре, стара София и нашата народопсихология. Впечатляващ е и начина, по който разказва историите. В едни нищо и никакви 120 страници е поместен живота на майките и бащите ни с целия цинизъм, който времето заслужава.

https://slpssm.blogspot.com/2018/07/b...
Profile Image for André.
2,514 reviews31 followers
January 23, 2023
Het zwijgende vrijen, ja. Maar ook, en preferabel misschien, het vrolijke vrijen. Het plezierige vrijen. Waarin plaats was voor de lach, de grap.
Review :
Vermits ik de laatste tijd nogal zware literatuur te verorberen had kwam deze burleske roman van Dimitri Verhulst, gecomponeerd uit korte hoofdstukken waarin je voortdurend chronologische hinkstapsprongen maakt, net op tijd. De auteur trakteert de lezer op een vuurwerk van taalkundigheid, dat ook een paar mespuntjes intrige inbouwt en voor een pittige uitsmijter zorgt. In zijn nieuwe roman richt Dimitri Verhulst zijn satirische pijlen op de wereld van het communisme. De dunne intrige cirkelt rond de Russische auteur Michail Sjolochov en anderen, en ontaardt in een luimig boek vol grapdwang.
Liliya Dimova, ooit de muze van kunstzinnig Sofia, is inmiddels de 71-jarige weduwe van een gekrenkte schrijver. Dat heeft zijn redenen: Lilya's grote liefde en 'olympische vlam', de toneelauteur Anton Cherkezov, had het al vroeg aan de stok met het regime. Zelfs na zijn eerste eenakter Wat de schapen wel nog weten wordt hij onder curatele gesteld en vriendelijk aangemaand nog slechts journalistiek te bedrijven. 'Journalist, een groter scheldwoord bestond er niet. Of het moest zijn: literair journalist', grapt Verhulst.
Bulgarije was jarenlang de trouwste vazalstaat van de USSR en probeerde in alles roder te zijn dan Moskou. Bulgaarse schrijvers hadden zich te spiegelen aan het werk van hun Russische broeders die bogen voor de eisen die het communisme aan de literatuur stelde. Kunstenaars die daartegen zondigden werden gedeporteerd naar een concentratiekamp. Het is Liliya's laatste wens de literaire geschiedenis van het communisme te corrigeren en ze neemt op originele wijze wraak, uit liefde voor haar overleden man, en voor alle andere vergetenen die hun vrijheid van expressie duur hebben betaald. Verhulst hakt zijn verhaal in korte hoofdstukken die heen en weer zappen tussen personages en tijdvakken, in- en uitzoomend tussen momentopnames en vogelperspectief. Daardoor kan humor bruusk omslaan in drama; het maakt het boek onvoorspelbaar en spannend.


Profile Image for Charlotte.
378 reviews120 followers
May 25, 2024
Was lang geleden. You hate him or you love him. Seks, saffen, literatuur, Oostblok, een gastrol voor een Mercedes 220D - Dimi en ik zouden het goed doen, denk ik
Profile Image for Julie Den Hond.
18 reviews1 follower
December 18, 2016
"Het leven van beneden gezien" is een roman die je niet loslaat. Vanuit het perspectief van de gewone man wordt gekeken naar het communisme en de onderdrukking van de bourgeosie in Bulgarije tijdens de 20e eeuw. Het begint met het verhaal van een bekende auteur, zijn werken blijven tijdens het verhaal een cruciale rol spelen, maar is niet het allerbelangrijkste. Liliya scheert alle toppen als hoofdpersonage, ze wordt van kop tot teen, vanbinnen en vanbuiten, ruimschoots beschreven. Wat was haar rol tijdens deze communistische onderdrukking? Welke invloed had dat op haar leven? Dat lees je allemaal in dit heerlijke boek van Verhulst. Het verhaal heeft een bepaalde echtheid om zich heen hangen, terwijl het pure fictie is. Het kan namelijk echt gebeurd zijn!
Als je een bepaalde achtergrondkennis hebt over het communisme, Karl Marx, Stalin of Lenin, is het boek een echte aanrader. Zij die een leek hierin zijn, raad ik aan een beetje opzoekwerk te doen alsvorens te beginnen aan deze prachtige roman.
Profile Image for Kees-Jan van Engelenburg.
57 reviews35 followers
January 30, 2017
My mind was elsewhere. Couldn't enjoy it as i used to do. Don't know what's going on.

Some similarities with the current Trump situation about immigrants. It's funny to see that folks who once where immigrants. Or there ancestors ore the most fiercest against new ones.

Stunning how quick people forget there own history lessons and mistakes.

" Two things are infinite. The universe and human stupidity.

..... and i'm not so sure about the universe."

Albert Einstein
Profile Image for Jeroenf.
17 reviews9 followers
September 30, 2016
Uitgangspunt leek me interessant, maar uiteindelijk is dit het minste boek dat ik van Dimitri Verhulst las. Vooral te afstandelijk geschreven om te kunnen beklijven. En stilistisch vond ik het naar Verhulst-normen ook maar gewoontjes, enkele fijne zinnen niet te na gesproken. Hier had meer in gezeten.
Profile Image for Kaj Peters.
444 reviews
May 28, 2017
Is dit nog ironie? Of is het slecht verhuld seksisme van een puberale recensentenlieveling? Een kleine selectie van 'diepzinnige' beschrijvingen over een vrouwelijk personage:

- De langdurige onderhevigheid aan bombardementen heeft een invloed op de melkproductie van menig jonge moederborst, oorlogskoeien weten daar zowat alles van. (29)

- Ze had genoegen genomen met een dienende rol, als echtgenote van een dissidente schrijver onder meer, en leed als toegewijd schildersmodel vooral veel kou en stijve tepels in de goed verborgen ateliers van Sofia.’ (35)

- Wanneer ze zich emotioneel liet meeslepen door een roman durfde het bijvoorbeeld te gebeuren dat haar maandstonden achterwege bleven. Ze verloor, of won, aanzienlijke hoeveelheden lichaamsgewicht naargelang de aard van het boek. (41)

- Om niet te moeten manken en toch haar koppige kniegewrichten te ontzien leerde Liliya het zichzelf aan te wandelen als een lipizzanerpaard. (46)
Profile Image for Kelly Eeckhaut.
Author 1 book141 followers
September 10, 2022
Iets te chaotisch en iets te veel het gevoel van ‘wat heb ik nu eigenlijk gelezen?’, ook al heb ik de meeste pagina’s oprecht met plezier gelezen - omdat ik zo’n fan ben van zijn schrijfstijl wellicht. Ik zie ‘t mezelf niet snel iemand aanraden, maar wel content dat ik nog eens een Verhulst gelezen heb.
75 reviews
January 14, 2025
Ik keek ernaar uit om iets van Verhulst te lezen, maar dit was voor mij echt een gigantische tegenvaller en hopelijk niet representatief voor zijn andere werk.
Gelukkig was het geen dik boek want ik dacht de hele tijd ‘wtf ben ik aan het lezen’, en eigenlijk weet ik dat nog steeds niet.
Profile Image for Tania.
79 reviews
October 7, 2025
Een van mijn lievelingsschrijvers door zijn uitgebreide woordenschat en zijn grapjes.
Dit boek vertelt het verhaal van Liliya en ondertussen ook de geschiedenis van Bulgarije sinds 1950 in vogelvlucht.
Profile Image for Stanislav Kaschiyski.
27 reviews17 followers
August 9, 2019
Един чужденец разказва по един лек начин за България, за свой герой взима един интересен субект.
Разказва леко, прескача приятно от година в година. Не е шедьовър, но пък е нещо любопитно за четене, особено за българи и най-вече софиянци.
Profile Image for Ebert.
1 review1 follower
November 7, 2017
Dit is nu de derde roman van Dimitri Verhulst die ik heb gelezen, ik ben teleurgesteld in dit boek. Eén van de grootste redenen dat ik zijn romans lees is vanwege zijn cynisme, sarcasme en ironie. Deze waren wel is waar aanwezig maar zijn onvergelijkbaar met de humor die aanbod komt in Problemski Hotel en De Laatkomer. De structuur van het boek is vrij ingewikkeld omdat de hoofdstukken zonder enige volgorde van jaartal naar jaartal springen.

Het verhaal gaat over een vrouw genaamd Liliya. Op haar negentien wordt ze verliefd op Anton, die een kunstenaar is en zich bovendien in liberale kringen verblijft. Ze trouwen en krijgen een kind, desondanks heeft Liliya een vrije seksuele moraal, ze duikt regelmatig met mannen in bed. Antons toneelstuk wordt verboden en hij "mag" journalist worden voor de staat. Haar man Anton sterft later aan leverkanker. Het boek geeft ons een kijkje op het communisme en de onderdrukking van de bourgeosie in Bulgarije tijdens de 20e eeuw.

In het boek gebeurt er niet zo heel veel, er wordt veel kritiek geven op het communisme en op de beperking van de vrije meningsuiting in Bulgarije, dit doet Dimitri met behulp van zijn (soms bekakte) humor. Zoals Liliya die boeken, geschreven door de nobelprijswinnaar Michail Sjolochow, gebruikt als toiletpapier omdat het zeer onwaarschijnlijk is dat Sjochow deze zelf geschreven heeft en omdat de boeken van haar man, die niet gepubliceerd mogen worden, veel beter zouden zijn.

Ik vind het niet spijtig dat ik dit boek heb gelezen want heb wel wat bijgeleerd, maar als ik wist waar ik aan zou begonnen zijn zou ik toch maar voor een andere roman hebben gekozen...
Profile Image for José Van Rosmalen.
1,432 reviews26 followers
February 20, 2024
Dimitri Verhulst maakt in deze roman sprongen in de tijd met een deels historische roman over het naoorlogse communisme in Oost Europa. De Bulgaarse Liliya Dimova is de weduwe van een schrijver. Bulgarije loopt sterker dan andere landen aan de leiband van de Sovjet Unie. De omstreden Russische schrijver Michael Sjolochov krijgt in 1965 de Nobelprijs voor literatuur. Liliya heeft een bloedhekel aan hem en veegt haar billen af met zijn ‘meesterwerken’. Een stil protest tegen de communistische dictatuur? Het boek is een vileine spotternij met het Oost-Europese communisme, met de hypocrisie van de machthebbers, met intellectuelen die zich laten misbruiken en hun creativiteit in dienst stellen van het regime. Het is daarmee ook een zeer actueel boek. Het eindigt in 2015 met het sterfbed van Liliya. De geschiedenis was een gekkenhuis dat zij achter zich liet, zegt Verhulst in een van de laatste zinnen van het boek. Zelf ben ik diverse keren in Oost Europa geweest, in 1968 in Oost Duitsland, in 1973 in Polen, in 1977 in Leningrad dat later weer Petersburg heette. In 2001 bezocht ik opnieuw Polen en in 2003 bezocht ik Moskou. In 2009 was ik in Estland en in Petersburg. In 1999 en 2002 bezocht ik Tsjechië. Van die bezoeken heb ik diverse beelden overgehouden. Sommige gezichten van mensen staan in mijn geheugen gegrift. Die menselijkheid dreigt onder te sneeuwen onder een onverdraagzame ideologie. Verhulst houdt de lezer een lachspiegel voor. Door zijn taalvirtuositeit treft hij je daarmee.
Profile Image for Dany Vanopbroeke.
11 reviews
October 6, 2025
Een goed geschreven boek met een zeer interessant onderwerp, het doet ons terugdenken aan een periode-we vergeten het maar al te vlug-hoe musici, artiesten, journalisten en auteurs flink onder de knoet werden gehouden door het sterk aanwezige communisme, zeg maar dictatuur, in het Bulgarije van toen, om zonder pardon in de goelag te belanden, Dimitri Verhulst heeft het allemaal meesterlijk verpakt in humor en tragiek, het deed me denken aan de vierdelige roman “ De stille Don”, van Michael Sjolochov ( destijds een hielenlikker van de socialistische partij en beticht van plagiaat), uit de bibliotheek van wijlen mijn vader, of ik die ooit zal lezen weet ik niet, maar Verhulst heeft me alvast aan herinnerd hoe snel we vergeten dat vrijheid niet vanzelfsprekend is en zeker niet voor musici, journalisten en schrijvers, , het leven gezien van beneden is een aanrader voor wie houdt van literatuur met een scherpe maatschappelijke ondertoon.
Profile Image for Evi.
568 reviews31 followers
September 13, 2017
Ik hou van de schrijfstijl van Dimitri Verhulst: droog, ongekunsteld en rechtdoorzee. Dit boek zit echter te vol van seks, agressie en pipi/kaka om me genoeg te verwonderen. De ongekunstelde taal is hier zo verpakt en verbloemd in moeilijke woorden dat ik er een dictionaire op na zou moeten slaan om er helemaal aan uit te kunnen. Ik was dan ook eerder teleurgesteld door de inhoud. Niet ieder boek moet op dezelfde toon als De helaasheid der dingen gebracht worden. Voor problemski Hotel was dat gepast, monoloog van (...) ook, maar Bloedboek en Het leven (...) vragen een andere vertelstijl wat mij betreft.
Profile Image for Anneliese Tirry.
369 reviews56 followers
October 10, 2017
Dit is werkelijk het slechtste wat ik dit jaar las. De bitsige bijtende beschuldigende stijl van Verhulst die ik zeer kon smaken in "Kaddisj voor een kut" klinkt in dit boek vals. Hij probeert verontwaardiging op te wekken voor het leven onder het communistische regime, maar voor mij lijkt het een snel afgehaspeld opstel met een poging tot ironie.
Normaal lees ik hem graag, maar dit boek, ... neen.
Profile Image for Leonie Glaser.
48 reviews1 follower
May 18, 2024
Prima, niet fantastisch. Het boek speelt zich af in Sofia, Bulgarije. De hoofdstukken maken grote sprongen vooruit en terug in de tijd - oorlog, communisme en de periode daarna. Dat is best leuk gedaan. Verder veel zinnen met opsmuk en af en toe onnodig platvloers. Toch snel en makkelijk uitgelezen en heeft zeker een aantal leuke passages. De Vriendinnen van de Visvangst is top en de aanklacht tegen overheersing is goed overgekomen.
87 reviews
June 11, 2022
Leuk boek, fijne mijmeringen en plezante plottwists. En waarvoor ik Dimitri Verhulst zo leuk vind: prachtige, mooie schrijfstijl, zonder dat het 'showing off' wordt (een val van veel prijswinnende schrijvers).
Uiteindelijk 4 sterren omdat het verhaal zelf misschien iets te mager uitvalt. Maar toch een lekker vieruurtje.
Profile Image for Jeanne.
69 reviews
December 4, 2022
Heel mooie opbouw, gaat heen en weer door de tijd waardoor je zelf het verhaal lijkt te construeren en goed op moet letten. Af en toe wat namen nagezocht, heel interessant hoe historische gebeurtenissen zo in een nieuw, eigen verhaal veranderen. De taal is boeiend en dynamisch als spannende muziek., elke zin de moeite waard. Geestig.
Profile Image for Cveti.
12 reviews1 follower
March 2, 2018
Комунизъм.Гнусен комунизъм.Това кратко книжле описва по много лек и даже увлекателен начин абсурдите на комунизма,избиването на артистите и пращането им по лагери...Главната героиня общо взето си е курва,но е симпатяга.Книгата е забавна.И тъжна.Прочетете я. :)
Displaying 1 - 30 of 44 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.