Món quà từ cánh chim của tác giả Eun Hee-kyung miêu tả thật sinh động thế giới của người lớn cùng các bí mật của họ thông qua đôi mắt luôn-hiện-dấu-chấm-hỏi của nhân vật xưng “tôi” từ năm 1969 đến 1995. Nhân vật chính Kang Jin-hi, một người phụ nữ giữa tuổi 30, nhớ lại quãng đời của mình trong tâm trí của một bé gái mười hai tuổi với lời khẳng định ở đầu truyện: “Trở lại tuổi mười hai, tôi không cần phải lớn lên nữa.”
Giản dị và chân thật, câu chuyện làng quê qua góc nhìn một bé gái 12 tuổi. Tự hỏi vì sao tiểu thuyết VN hiếm có những cuốn như thế này mà thừa những cuốn lên gân hay đại ngôn.
4/5 leí este libro hace un par de años en vacaciones, aún hay páginas con restos de arena entre medio. estaba en el liceo todavía, tercero medio probablemente. lo digo porque estudié en liceo de niñas y fue cuando recién pude hacer amigas, cosa que me daba miedo porque no soy muy habladora y me cuesta acercarme a gente que no conozco. a pesar de haber crecido en ese contexto femenino, creo que recién como en segundo medio me empezó a gustar ser mujer -y empezaron a gustarme las mujeres también-. antes las creía ¿tontas?, ¿ridículas? no sabría decir exactamente qué era lo que me pasaba, solo sé que no era agradable. con el tiempo y con la madurez -lo poco de madurez que podría tener alguien de 15 años- me empezaron a caer bien, y valoré mucho más a mis amigas. no tuve contacto con adolescentes varones esa época, no salía a carretear ni tuve pololo hasta que entré a la u. sinceramente cuando estaba en el liceo no me importaba, lo pasaba bien con las chiquillas así que no le prestaba atención a lo otro. cuando entré a primer año y caché que eso no era lo “normal” me dio vergüenza ser tan perna, tan sosa. pero luego recuerdo nuestras salidas al mall chino, pienso en linda linda linda -mi película favorita- y en todas estas historias donde las mujeres no sólo somos elementos del paisaje, y siento que no pude haber elegido otra forma de haber pasado mi adolescencia.
책을 읽다보니 카뮈의 ‘부조리’가 생각났다. 생각할수록 얼마나 어처구니 없는 일인가? 삶은 아무런 감정이나 기대도, 연민이나 실망도 없이 그저 무심하게 흘러가고 있을뿐인데, 우리는 그 우연한 순간들에 대해 끊임 없이 이유를 찾고 의미를 부여하려 애를 쓰곤 한다. 설령 내가 알고 있던 것과는 전혀 다른 기억이 나에게만은 진실처럼 각인되어 내 삶을 뒤흔들고 있을지라도 말이다.
“열두 살 이후 더 이상 성장할 필요가 없었던” 어린 소녀 진희는 너무 어린 나이에 삶을 깨달아버린 듯 하다. 그래서일까, 자신의 상처나 어른들의 불합리함을 늘 아무렇지도 않은듯 냉소적이고 무심하게 바라보려하는 모습은 오히려 안쓰러움으로 다가오기도 한다.
글 마지막의 뜨악한 반전 아닌 반전은, 잊을만 하면 한 번씩 뜬금 없는 경고를 던져주고 있는 삶을 다시 기억하게 한다. “어이없고 하찮은 우연이 삶을 이끌어간다. 그러니 뜻을 캐내려고 애쓰지 마라. 삶은 농담인 것이다. (445p)”
서로 부대끼며 사랑하고 상처받고 자신의 굴레에 갖혀 버리기도 하고 그러다 새로운 관계를 맺기도 하면서 살아가는 이들을 바라보는 열두 살 진희의 통찰력 있는 시선은 그리 부정적이지도 긍정적이지도 않게 덤덤하지만, 그 속에서 느껴지는 정겨움과 은근한 풋풋함에 웃음이 나오기도 한다.
맞다. 삶은 부조리하다. 하지만, 여전히 우리는 그 무표정한 얼굴에 다채로운 의미를 부여하며 살아갈 것이다. 때로는 그 삶이 우리를 속일지라도.
Por algún motivo siento que todos los libros orientales tienen la misma atmósfera. Siento que sus historias son muy similares y ven la vida muy muy parecida... Y las tragedias también son parecidas. El libro es entretenido y rápido de leer.
A masterpiece that delicately portrays the emotions and sensibilities of Korean women. The protagonist’s inner struggles and the complexities of human relationships offer a timeless narrative that anyone can relate to. Through the story, the author deeply explores the pain and growth that women experience within societal constraints, faithfully revealing a distinctly feminine perspective.
Witty, deep and a clever book. The story follows about a precocious 10 year old Jinhee, who is the voice of the narrative. She observes her surroundings, characters in her life, mostly adults. The writer excelled in describing human emotions and behaviours.
Eun Heekyung tiene un estilo muy marcado que hace que sus historias súper llevaderas, aún en los contactos sociales en los que acontecen. "El regalo del ave" tiene critica, desigualdad y humor, no cae en ningún momento en golpes bajos innecesarios. 3.5
Một quyển sách tuyệt vời, chỉ là dịch giả hình như không hiểu cách diễn đạt lắm thì phải. Đôi đoạn cứ lủng củng, xem vào mấy phiên âm tiếng Hàn chẳng chú thích gì cả
Excellent récit d'une coréenne, pré-adolescente dans la fin des années 50. Les émois de cette jeune fille qui découvre l'amour, malgré un éveil et une maturité évidente ! On y découvre également les us et coutumes coréens dans cette époque où elle se construisait...
Les Boîtes de ma femme, lu en plusieurs morceaux (nouvelles par nouvelles) pour la fiche de lecture du cours d'Études Littéraires, L3 de LLCER à Paris Diderot (P7)