ยังมีรักที่อฮัคการ์

by โสภาค สุวรรณ

โปรยปกหลัง

อยากจะบอกด้วยว่า เขาคิดถึงหล่อนอย่างคนพิเศษในหัวใจ
...ชนิดที่เขาไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย หรือ ผู้หญิงที่หมู่บ้านอฮัคการ์ ที่มาเข้าพิธีอาฮาลหลายครั้ง
............
ชอบทั้งๆที่ความเป็นจริงบอกเขาว่า หล่อนมาจากถิ่นประเทศที่ต่างทั้งภาษา ศาสนา และวัฒนธรรมอย่างสิ้นเชิง
...........
ถึงจะรู้อย่างนั้นเขาก็ยังห้ามตัวเองไม่ได้...ตั้งแต่วันที่หล่อนแอบเห็นเขาเปิดหน้า ขลิบหนวดเครา เมื่อยังเดินทางอยู่ในอฮัคการ์กับนักท่องเที่ยวกลุ่มนั้น....

522 pages, Paperback

First published January 1, 1983

About the author

โสภาค สุวรรณ นามปากาของ รำไพพรรณ สุวรรณสาร (ปัจจุบัน ใช้นามสกุล ศรีโสภาค ตามสามี) นักเขียนนวนิยาย เช่น ฟ้าจรดทราย

เป็นลูกสาวของ สุนทร สุวรรณสาร และ จำนรรจ์ (วสันตสิงห์) สุวรรณสาร จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่โรงเรียนอัสสัมชัญคอนแวนต์ จบมัธยม 8 ที่โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ จบปริญญาตรี ที่มหาวิทยาลัยเวียนนา ออสเตรีย แต่งงานกับนายแพทย์มงคล ศรีโสภาค มีบุตร 3 คน คือ "เก้า" ชิดศุภางค์ วีคส์ , "ฟาง" อภิรมย์รัช โรสแลนสกี้ และ "นก" นทสรวง ศรีโสภาค

เคยทำงานรับราชการที่โรงพยาบาลศรีธัญญา เริ่มนำวิธีใช้ดนตรีในการรักษาผู้ป่วยทางจิตและปัญญาอ่อนเป็นแห่งแรก เป็นผู้แทนรัฐบาลไทย ในการประชุมจิตบำบัดระหว่างประเทศ ณ กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย

เริ่มต้นการเขียน จากการติดตามบิดาซึ่งเป็นทูตไปหลายประเทศ ทำให้ผูกพันนวนิยายขึ้นในแนวต่างๆ กัน และได้เริ่มงานเขียนในสตรีสารเป็นฉบับแรกขึ้นชื่อเรื่อง "เสียงกระซิบจากริมหาด"

Reviews

[Clairdenoon · Rating 4 out of 5]

🐪🐪🐪🐪ถ้าละเรื่องการบรรยายเลคเชอร์วิชา*ตาวาเร็คมหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่*ของรามเรนไว้ในฐานที่เข้าใจ...lol😝(ว่าการบรรยายนี่คือสิ่งสามัญ..ที่พบได้ในนิยายของโสภาค สุวรรณ😆)

...เราก็จะค้นพบความพยายามอย่างยิ่งยวดของผู้ชายคนหนึ่ง(หล้อหล่อ..น่าร๊ากกก..งานดีขี่อูฐ🐪..โอทอปของอฮัคการ์เลยนะนั่น😍)..ที่มุ่งมั่นจะไปยืนเคียงข้างผู้หญิงที่เขารัก บอกรักเธอ และขอเธอแต่งงานได้อย่างเต็มภาคภูมิ😍🐪

...ผู้ชายที่มีพื้นเพ สถานะ การศึกษา..ถูกสังคมให้ค่าว่า *ต่าง*...ต่าง..จากผู้หญิงที่เขารัก...ไม่มีวันที่ทางเดินของเขาและเธอจะมาบรรจบเป็นทองแผ่นเดียวกันได้...

แต่...

ความพยายามอยู่ที่ไหน...ความสำเร็จของรามเรนก็อยู่ที่นั่น!!
....ในที่สุด..รามเรนก็ทำได้!!!...ทำให้เธอกลับมาได้
((((ไม่ได้เม้านะคะ-ซุบซิบๆ:เราว่านางเอกฉลาดด้วยแหละ..คิดเองเป็น..มัวอิดออดเล่นตัวจะนกเอาได้..พลาดจากรามเรนผู้ชายในแบบที่100ปีจะมีสักครั้ง..นางจะไปหาที่ไหนนน😝ไม่ได้หมั่นไส้นางเอกนะคะ..นี่ซุบซิบๆเฉยๆค่ะเนอะๆ😝))))

แม้จุดใหญ่ๆที่รามเรนต้องฝ่าฟัน(ในความคิดเรา)..ไม่ใช่..สังคม ไม่ใช่ว่าที่พ่อตา;พี่สาวภรรยาหรือใครๆ..ไม่ใช่สถานะของตัวเอง...ไม่ใช่ฐานะ..ไม่ใช่การศึกษา..ไม่ใช่อูฐ..แต่..คือ..ใจของสลิสา...ใจที่ยอมรับ..ใจที่พร้อมจะรัก..จนทำให้เจ้าหล่อนsay Yes!!I do !!กับรามเรนได้

...ถ้าหล่อนรู้ว่า บางครั้งบางคราเขานึกอยากจะดึงหล่อนเข้ามากอดประทับไว้กับอก แล้วจูบให้ทั่วหน้าไม่ว่าจะเปลือกตาหรือริมฝีปากอิ่มเอิบคู่นั้น หล่อนจะว่าอย่างไร..
จากที่เคยแค่คิด..เคยแค่ฝันๆ..
ในที่สุดรามเรนก็ได้ทำแบบที่คิดที่ฝันไว้ได้จริงๆ!!!
อร๊ายยย..กรี๊ดสิคะรออะไร...😍
...ดีใจกับรามเรนค่ะ....




ปล.แม้รามเรนจะน่ารักกกกมากแค่ไหน😍..แต่ก็นะ..ยอมรับเลยว่าเป็นเล่มที่เราอ่านหลับอ่านหลับ..ยืดเยื้อหลายวันมากกกก~ดีใจกับรามเรน💥ดีใจที่อ่านจบค่ะ🎉



รักและคิดถึงสาเสมอ
แคลร์  ฮาเซ็ม เชริฟ..(อร๊ายยยย...😍😍😝พิมพ์นามสกุลเองก็เขินเป็นตุเป็นตะเอง)🐪🐪🐪🐪🐪


#นิยายมีสาระมากกกกกกแต่คนเขียนรีวิวนี้ไม่มีสิ่งนั้นเอง..จึงขออภัยไว้ ณ ที่นี้😝😙

[Polyj · Rating 5 out of 5]

ชอบมากค่ะ รามเรน น่ารักมาก เป็นชายหนุ่มที่ถูกมองจากคนอื่นว่าต่ำต้อยเพียงเพราะเป็นชนเผ่าวาตาเร็คซึ่งยากจนเร่ร่อนอยู่กลางทะเลทราย แต่เขากลับทะนงตนในเกียริตและศักดิ์ศรีแห่งสายเลือดนักรบทะเลทราย เมื่อมาพบกับ สลิลา สาวไทยผู้รักอิสระ เธอโหยหาความรัก แต่แผลใจจากวัยเด็กทำให้กลัวการผูกพัน รามเรนต้องฝ่าฟันอุปสรรคความรักที่มีความแตกต่างกางกั้นทั้งเชื้อชาติ ฐานะ สภาวะทางสังคมวัฒนธรรม และที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นคือ กำแพงในใจของเธอ
อ่านจบเทใจให้รามเรนไปทั้งดวงเลยค่ะ น่ารักน่าสงสารเป็นที่สุด

[Clairdenoon · Rating 4 out of 5]

🐪🐪🐪🐪ถ้าละเรื่องการบรรยายเลคเชอร์วิชา*ตาวาเร็คมหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่*ของรามเรนไว้ในฐานที่เข้าใจ...lol😝(ว่าการบรรยายนี่คือสิ่งสามัญ..ที่พบได้ในนิยายของโสภาค สุวรรณ😆)

...เราก็จะค้นพบความพยายามอย่างยิ่งยวดของผู้ชายคนหนึ่ง(หล้อหล่อ..น่าร๊ากกก..งานดีขี่อูฐ🐪..โอทอปของอฮัคการ์เลยนะนั่น😍)..ที่มุ่งมั่นจะไปยืนเคียงข้างผู้หญิงที่เขารัก บอกรักเธอ และขอเธอแต่งงานได้อย่างเต็มภาคภูมิ😍🐪

...ผู้ชายที่มีพื้นเพ สถานะ การศึกษา..ถูกสังคมให้ค่าว่า *ต่าง*...ต่าง..จากผู้หญิงที่เขารัก...ไม่มีวันที่ทางเดินของเขาและเธอจะมาบรรจบเป็นทองแผ่นเดียวกันได้...

แต่...

ความพยายามอยู่ที่ไหน...ความสำเร็จของรามเรนก็อยู่ที่นั่น!!
....ในที่สุด..รามเรนก็ทำได้!!!...ทำให้เธอกลับมาได้
((((ไม่ได้เม้านะคะ-ซุบซิบๆ:เราว่านางเอกฉลาดด้วยแหละ..คิดเองเป็น..มัวอิดออดเล่นตัวจะนกเอาได้..พลาดจากรามเรนผู้ชายในแบบที่100ปีจะมีสักครั้ง..นางจะไปหาที่ไหนนน😝ไม่ได้หมั่นไส้นางเอกนะคะ..นี่ซุบซิบๆเฉยๆค่ะเนอะๆ😝))))

แม้จุดใหญ่ๆที่รามเรนต้องฝ่าฟัน(ในความคิดเรา)..ไม่ใช่..สังคม ไม่ใช่ว่าที่พ่อตา;พี่สาวภรรยาหรือใครๆ..ไม่ใช่สถานะของตัวเอง...ไม่ใช่ฐานะ..ไม่ใช่การศึกษา..ไม่ใช่อูฐ..แต่..คือ..ใจของสลิสา...ใจที่ยอมรับ..ใจที่พร้อมจะรัก..จนทำให้เจ้าหล่อนsay Yes!!I do !!กับรามเรนได้

...ถ้าหล่อนรู้ว่า บางครั้งบางคราเขานึกอยากจะดึงหล่อนเข้ามากอดประทับไว้กับอก แล้วจูบให้ทั่วหน้าไม่ว่าจะเปลือกตาหรือริมฝีปากอิ่มเอิบคู่นั้น หล่อนจะว่าอย่างไร..
จากที่เคยแค่คิด..เคยแค่ฝันๆ..
ในที่สุดรามเรนก็ได้ทำแบบที่คิดที่ฝันไว้ได้จริงๆ!!!
อร๊ายยย..กรี๊ดสิคะรออะไร...😍
...ดีใจกับรามเรนค่ะ....




ปล.แม้รามเรนจะน่ารักกกกมากแค่ไหน😍..แต่ก็นะ..ยอมรับเลยว่าเป็นเล่มที่เราอ่านหลับอ่านหลับ..ยืดเยื้อหลายวันมากกกก~ดีใจกับรามเรน💥ดีใจที่อ่านจบค่ะ🎉



รักและคิดถึงสาเสมอ
แคลร์ ฮาเซ็ม เชริฟ..(อร๊ายยยย...😍😍😝พิมพ์นามสกุลเองก็เขินเป็นตุเป็นตะเอง)🐪🐪🐪🐪🐪


#นิยายมีสาระมากกกกกกแต่คนเขียนรีวิวนี้ไม่มีสิ่งนั้นเอง..จึงขออภัยไว้ ณ ที่นี้😝😙

[Hisocity.net · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายเล่มโปรดในดวงใจ ถึงจะอ่านจบแล้วก็ยังหยิบมาอ่านซ้ำแบบไม่เคยเบื่อ ประทับใจในความรักของรามเรน... เป็นความรักที่พยายามสร้างตัวเองให้เป็นผู้ชายที่คู่ควรกับผู้หญิงที่ตัวเองรัก...ในช่วงกลางเรื่องจนถึงท้ายเรื่องเห็นใจรามเรนมาก พยายามทำยังไงนางเอกก็ยังไม่ยอมเป็นแฟนซักที ถ้าตอนจบจะมีความหวานระหว่างพระเอกกับนางเอกเพิ่มอีกนิดคงจะฟินสุดๆ

[Pattra Suppakijjanont · Rating 5 out of 5]

ปกติเป็นคนไม่อ่านนิยายไทย โดยเฉพาะนิยายทะเลทราย แต่ได้อ่านเล่มนี้ด้วยความบังเอิญ คนเขียนบรรยายความรู้สึกของตัวละครเก่งมาก ช่วงท้ายเล่มทำเอาสงสาร ใจจะขาดตามรามเรนไปเลยทีเดียว อ่านจบแล้วก็ยังหยิบมาอ่านอีกได้ไม่เบื่อเลย

[Pang Ratawan · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้สนุกมาก ในความคิดคือ อ่านง่ายกว่าเรื่องอื่นๆ ของโสภาค สุวรรณ นะคะ คือบทพรรณนาอะไรก็ไม่เยิ่นเย้อมาก พระเอกน่ารักมากกกกก แอบหมั่นไส้นางเอกในบางครั้ง ที่มีกำแพงอะไรมากมาย พระเอกอุตส่าห์ทำอะไรมากมายเพื่อให้คู่ควรกับคนที่เค้ารัก ก็ยังใจแข็งอยู่ได้

[Pika Cruz · Rating 4 out of 5]

ไกด์สาวนามว่าลิน หรือว่าลี กับล่ามหนุ่มรามเรน แค่มารับหน้าที่เป็นครั้งคราว ผู้ที่ภูมิใจในชาติกำเนิดเผ่าพันธ์ุ ผ้าคลุมสีฟ้าที่แตกต่างจากชาวตะวันออกกลางทั่วไป เขาคือคนที่ได้รับการศึกษามากว่าคนในชนเผ่า เกือบจะได้เป็นวิศวะกรในบ่อน้ำมันถ้าไม่มีเรื่องวุ่นวายทางการเมืองทำให้เขาต้องหยุดเรียนมาเป็นเเรงงาน หญิงสาวมีเขาช่วยเหลือตลอดทริป รามเรนผู้รอบรู้ไม่เคยมีใครเคยได้เห็นหน้าตาเขาซึ่งพันผ้าคลุมเหลือไว้แค่ดวงตาเป็นธรรมเนียมของบ้านเมือง จะได้แค่ผู้หญิงของเขาเท่านั้น แต่เธอดันแอบเห็นจนได้ ก็ไม่ได้ตั้งใจ แต่พอเห็นใจมันก็แกว่งๆบ้าง หลังจากครั้งนั้นรามเรนก็ขยันเปิดให้เธอเห็นบ่อยไป คงจะไม่ใช่เธอคนเดียวที่ใจเต้นแปลกไป แต่ด้วยความแตกต่างทางสังคม เธอคือผู้เจริญทางสติปัญญาแล้ว ได้เรียนสูงและมีสังคมที่ดี ต่างจากเขาที่เกือบจะคว้าปริญญามาได้เท่านั้น ก็เเค่เกือบ ทุกอย่างที่ทั้งสองคนรู้สึกแต่ไม่มีใครสามารถพูดมันออกมาได้เพราะต่างกันเหลือเกิน หญิงสาวกลับมาพักสมองที่บ้านเกิดเมืองไทย พี่สาวก็พยายามจะหาหนุ่มมาให้เพราะคิดว่าเธอความเปิดใจได้แล้วจากรักครั้งเก่า แต่ใจของเธอมีแต่รามเรน เฝ้ารอเขาติดต่อมาทุกครั้ง พี่สาวและชายหนุ่มที่พยายามจะจีบเธอยกกองถ่ายนิตยสารไปในทริปทัวร์เส้นทางมีเธอดูแล จนเธอได้พบรามเรนหญิงสาวแนะนำในพี่สาวรู้จัก และแน่นอนชายคนที่ตามจีบเธอดูถูกเหยียดยามเขาสารพัด แม้กระทั่งพี่สาวเธอ ผู้ที่ผ่านการแต่งงานมาหลายครั้ง ในชีวิตไม่เคยพบเจอผู้ชายที่มีฐานะต่ำไปกว่าตน ยังบอกให้เธอคิดทบทวนความรู้สึกซะใหม่ รามเรนรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกและสัญชาติญาณ นั้นเป็นแรงผลักดันในเขาทำสิ่งหนึ่งที่ห่างหายไปนาน เมื่อจบทริปนั้นรามเรนก็หายตัวไปไม่มีใครติดต่อได้แม้กระทั่งคนในครอบครัว ไม่มีใครรู้ว่าเขาหายไปเรียนต่อและกลับเข้าไปทำงานในบริษัทน้ำมัน เร่งสร้างเนื้อสร้างตัว ซื้อบ้านซื้อรถ เพื่อจะไปขอความรักจากเธอให้คนในครอบครัวเธอยอมรับเขาด้วย

[Pakamart · Rating 5 out of 5]

กำลังจะเดินทางท่องเที่ยวไปในทะเลทราย ที่ร้อนละอุ แต่เต็มไปด้วย ความรักที่อบอุ่น ของรามเรนกับสลิลา... (ไปอ่านต่อก่อนนะ) .... จบแล้ว น่ารัก เป็นความรัก จากมิตรภาพ ความเอื้อเฝื้อ อบอุ่น

[nanziiy · Rating 5 out of 5]

พระเอกน่ารักจริงๆ ทำจนนางเอกกลับมา

[Lionthelast · Rating 5 out of 5]

ยังมีรัก...ที่อฮักการ์
แรกเริ่มผมไม่ชอบ โสภาค สุวรรณ เลย จากที่สมัยเรียนมัธยมโดนบังคับให้อ่านปุลากง แล้วผมไม่ชอบทัศนคติที่เชิดชูคุณค่าของผู้หญิงที่หวงเนื้อหวงตัวของคนไทยเมื่อ 40-50 ปีก่อนที่สอดใส่เข้าไปในนิยายของแก และความผิดหวังนั้นเองก็ทำให้ผมทำเรื่องที่โง่บัดซบครั้งหนึ่งในชิวิต คือ ตัดสินคุณค่าความเป็นนักเขียนของท่านจากนิยายเล่มเดียว

ผมเพิ่งได้อ่านนิยายเรื่อง ยังมีรัก...ที่อฮักการ์ จากการแนะนำของภรรยาผม เธอยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นนิยายที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของโสภาค สุวรรณ และเมื่อผมอ่านแล้ว ผมก็สัมผัสได้ถึงความเป็นยอดฝีมือในบรรณพิภพของท่านก็เมื่อเวลาล่วงมาถึงป่านนี้

จริงๆ เนื้อเรื่องย่อของเรื่องนี้ไม่มีอะไรมากเลยครับ ผมสามารถสรุปได้ในไม่กี่บรรทัดว่า ผู้หญิงไปทำงานเป็นไกด์ในทะเลทรายซาฮาร่า แล้วได้พบรักกับชายชาวพื้นเมืองตาวาเร็ก ได้ผจญภัยในทะเลทรายร่วมกัน มีใจให้กัน ผู้ชายพิสูจน์ตัวเองและไปขอความรักผู้หญิงในภายหลัง เรื่องก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง

มันก็เหมือนกับพล็อตนิยายพาฝันทั่วๆ ไป เราเดินทางไปเจอรักแท้ในต่างแดน แต่....โสภาค สุวรรณ เก่งกว่านั้นมากครับ ท่านสร้างเรื่องราวขึ้นมาเป็นนิยายที่หนาห้าร้อยกว่าหน้า และนิยายเรื่องนี้มีคีย์เวิร์ดสำคัญอยู่สามประการนั่นก็คือ การเดินทาง โลกทัศน์ และชนชั้น

สลิลา (อ่านว่า สะ ลิน ลา) เป็นตัวเอกของเรื่อง เธอเป็นสาวไทยไปทำงานเป็นไกด์ให้กับบริษัทนำเที่ยวในฝรั่งเศส และนางได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ช่วยหัวหน้าทัวร์พาลูกค้านำเที่ยวในทะเลทรายซาฮาร่า และในการนำเที่ยวครั้งแรกของสลิลานั่นเอง เธอก็ได้พบกับชายหนุ่มชนพื้นเมืองตาวาเร็กรูปงาม นามว่ารามเรน ผู้มีหน้าที่เป็นหัวหน้ากองคาราวานที่บริษัทนำเที่ยวของสลิลาว่าจ้างให้นำขบวนอูฐเดินทางพาเหล่าลูกค้าและคณะทัวร์ไปสู่จุดหมาย เป็นระยะเวลาทั้งสิ้น 19 วัน

รามเรนไม่ใช่ชาวพื้นเมืองธรรมดา เขาเกิดมาในวรรณะผู้ปกครอง รามเรนมีความหยิ่งทะนงในชาติเชื้อของตัวเองตามอย่างที่พระเอกหนังไทยยุคนั้นเป็น แถมยังมีความเป็นสุภาพบุรุษไม่เอาเปรียบผู้หญิงแม้โอกาสจะอำนวยด้วย ไม่ใช่แค่เท่านั้น รามเรนยังมีความรู้ตามการศึกษาสมัยใหม่ เขารู้ทั้งเคมี ภูมิศาสตร์ ฟิสิกส์ พูดจาภาษาฝรั่งเศสคล่องปร๋อ รู้ภาษาอังกฤษดีจนพอที่จะแดกดันใครต่อใครได้ อ้อ เขายังเป็นศิลปินมีฝีมือ วาดภาพเสียสวยจนขายได้ราคาซะอีกนะครับ

รามเรนมีพร้อมทุกอย่าง เกิดมาในชาติตระกูลดี รูปหล่อ สุภาพบุรุษ มีความรู้ มีการศึกษา แต่มีอย่างเดียวที่รามเรนไม่มี คือรามเรนไม่ได้เรียนจบปริญญา และนั่นก็เป็นปมชีวิตให้ชายคนนี้รู้สึกต่างชั้นกับนางเอกของเราเหลือเกิน ทั้งๆ ที่เขามอบความรักให้นางเอิกจนหมดหัวใจตั้งแต่หน้าแรกๆ ของนิยาย

ส่วนนางเอกของเราน่ะเหรอคุณ กว่าจะยอมรับว่าหวั่นไหวไปกับความมาดแมนของพระเอก ก็โน่นฟาดไปหน้า 250 และกว่านางจะรับรักพระเอก ก็โน่น เหลืออีก 4-5 หน้าจะจบนิยายห้าร้อยกว่าหน้า

ที่ผมชอบนิยายเรื่องนี้คือ โสภาค สุวรรณ ลำดับความรู้สึกเปิดรับความรักครั้งใหม่อย่างช้าๆ ผ่านการผจญภัยและการรับรู้อะไรใหม่ๆ จากตัวรามเรน นางเอกไม่ใช่ผู้หญิงที่จะมอบหัวใจให้ใครง่ายๆ ตามขนบของหญิงไทยในยุคของผู้ประพันธ์ ท่านร้อยเรียงเรื่องของสลิลากับรามเรนโดยมีฉากหลังเกือบตลอดเรื่องเป็นภูมิประเทศต่างๆ ในเขตทะเลทราย และเล่าไปถึงเมื่อรามเรนขอความรักจากสลิลากลางเมืองปารีส ริมถนนชอง เอลิเซ่ หน้าประตูชัยจัตุรัสชาร์ล เดอ โกล์

โรแมนติกใช่มั้ยล่ะ?

อีกประเด็นที่ผมมองว่าคุณโสภาค สุวรรณคมคาย คือการพูดเรื่องชนชั้น โสภาค สุวรรณ สร้างตัวรามเรนที่เกิดในวรรณะผู้ปกครองของชาวตาวาเร็ก แต่ วรรณะและเชื้อสายเขานั้นมันด้อยค่าไปเลยเมื่อออกมาจากนอกชนเผ่า ในสายตาของโลกภายนอก รามเรนก็เป็นเพียงแค่ชนเผ่าพื้นเมืองเร่ร่อน ผู้ยึดติดกับโลกยุคโบราณ ผู้ไม่มีอนาคต และเรื่องนี้เป็นปมของรามเรนมาจนตลอดทั้งเรื่อง

รามเรนผู้เกิดมาในชนชั้นปกครองของชาวตาวาเร็ก ต้องพากเพียรส่งตั��เองร่ำเรียนจบเอ็นยิเนียร์ เพื่อที่เขาจะได้ยืนข้างสลิลาอย่างเต็มภาคภูมิ และขอความรักจากหล่อนหน้าประตูชัยปารีสอย่างไม่ต้องกลัวอายในอีกหลายปีให้หลัง

ผลสุดท้ายของนิยายเรื่องนี้ก็อย่างที่เราทราบ สลิลาก็ได้พบรักแท้จากชายผู้มาจากทะเลทรายซาฮาร่า และหล่อนก็เป็นหนึ่งในครอบครัวนั้น


ความสนุกของนิยายเรื่องนี้คือฉากพาฝัน ที่นางเอกของเราต้องสู้ตกระกำลำบากกับพระเอก การเดินทางเกือบพันไมล์บนทะเลทรายซาฮาร่า และการไขว่คว้าหารักข้ามทวีปของพระเอกเรานั้น...มันทำให้นิยายเล่มนี้สนุกจริงๆ ครับ

ลองมาหาอ่านกัน 

[Pimsucha · Rating 5 out of 5]

สนุกมากกกกกกกกก
อ่านแล้วอยากไปทะเลทรายเลยทีเดียว
(ก่อนหน้านี้เคยเริ่มอ่านเมื่อ 2 ปีที่แล้ว แต่หยุดกลางคันช่วงนั้นไม่มั่นใจว่าไม่มีสมาธิหรือไม่อิน รอบนี้เลยลองใหม่อีกครั้ง สนุกสมคำร่ำลือ)
สงสารพระเอกจัง นางเอกก็ปากไม่ตรงกับใจ ช่วงท้ายๆรำคาญนางเอกมาก ไม่รู้คนอื่นรู้สึกแบบเดียวกันไหม ปากก็บอกว่าไม่ตัดสินพระเอก แต่ก็ไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเอง (คือแรกๆเข้าใจได้แต่ผ่านไปเป็นปียังคิดไม่ได้นี่สิ 😂 ไอ้เราก็สงสัยจะอินไปหน่อย) พระเอกก็แสนดี โถ จะหาคนแบบรามเรนได้เหรอสมัยนี้ ตามนางเอกอยู่ตั้งหลายปี ทั้งๆที่นางเอกไม่แคร์ขนาดนั้น

[Tunyatuang · Rating 4 out of 5]

รักรามเรนค่ะ

[ยามเมื่อ ลมหวน · Rating 5 out of 5]

ที่สุดตลอดกาล ❤️ เป็นงานของโสภาคสุวรรณที่พระนางเจอกันเร็ว ปกติกว่าจะเจอกันแทบจะจบเล่ม1 ไปแล้ว 😅 หลงรักรามเรนหนักมาก ถึงกับตั้งเป้าไว้จะไปอฮัคการ์สักครั้งให้ได้เลย

[Jeab · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องราว “กว่าจะรับรักได้” ที่สวยงาม รามเรนช่างสมบูรณ์แบบหากแต่มีปมด้อยเรื่องความต่างชาติพันธ์ุ พยายามทุกวิถีทางที่จะทำให้นางเอกยอมรับ ลุ้นหลายตอนค่ะ มีลุ้นจนรำคาญก็มี อ่านๆวางๆเรื่องนี้อยู่เดือนนิดๆ เพราะกลางๆเรื่องออกจะเนือยๆไปนิด แอบหวังเห็นซีนโรแมนติกพระนางมากกว่านี้นิดหน่อย แต่ไม่มีอย่างที่คิด บทจะรับรักก็ปุ๊บปั๊บมาก อีก 2 หน้าจะหมดเล่มแล้ว ยังลุ้นอยู่เลย

[Pichayaratna · Rating 5 out of 5]

อ่านีรีวิวที่ีนี่ค่ะ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php...

[I'm not the moon · Rating 5 out of 5]

ชอบเรื่องนี้มากค่ะ...เหมือนได้เดินทางท่องเที่ยวไปด้วยเเละชอบรามเรนมากค่ะโดยเฉพาะตอนปิดหน้าน่ารักมากค่ะ

[Malinmay]

I like this book so so so much

[พอลลี่ · Rating 5 out of 5]

จำได้ว่าอ่านตั้งแต่มอปลาย ชอบมาก ตามหานิยายโสภาค ทุกเรื่องมาอ่าน และเป็นติ่งโสภาค สุวรรณมาจนบัดนี้