Jump to ratings and reviews
Rate this book

Welcome Home

Rate this book
A compilation of sketches, photographs, and letters, Welcome Home is an essential nonfiction companion to the stories by Lucia Berlin.

Before Lucia Berlin died, she was working on a book of previously unpublished autobiographical sketches called Welcome Home. The work consisted of more than twenty chapters that started in 1936 in Alaska and ended (prematurely) in 1966 in southern Mexico. In our publication of Welcome Home, her son Jeff Berlin is filling in the gaps with photos and letters from her eventful, romantic, and tragic life.

From Alaska to Argentina, Kentucky to Mexico, New York City to Chile, Berlin's world was wide. And the writing here is, as we've come to expect, dazzling. She describes the places she lived and the people she knew with all the style and wit and heart and humor that readers fell in love with in her stories. Combined with letters from and photos of friends and lovers, Welcome Home is an essential nonfiction companion to A Manual for Cleaning Women and Evening in Paradise.

162 pages, Hardcover

First published November 6, 2018

102 people are currently reading
3533 people want to read

About the author

Lucia Berlin

42 books976 followers
Berlin began publishing relatively late in life, under the encouragement and sometimes tutelage of poet Ed Dorn. Her first small collection, Angels Laundromat was published in 1981, but her published stories were written as early as 1960. Several of her stories appeared in magazines such as The Atlantic and Saul Bellow’s little magazine The Noble Savage.

Berlin published six collections of short stories, but most of her work can be found in three later volumes from Black Sparrow Books: Homesick: New and Selected Stories, So Long: Stories 1987-92 and Where I Live Now: Stories 1993-98.

Berlin was never a bestseller, but was widely influential within the literary community. She aspired to Chekhov's objectivity and refusal to judge. She has also been widely compared to Raymond Carver and Richard Yates. One of her most memorable achievements was the stunning one-page story "My Jockey," which captured a world, a moment and a panoramic movement in five quick paragraphs. It won the Jack London Short Prize for 1985. Berlin also won an American Book Award in 1991 for Homesick, and was awarded a fellowship from the National Endowment for the Arts.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
279 (17%)
4 stars
611 (38%)
3 stars
566 (35%)
2 stars
107 (6%)
1 star
19 (1%)
Displaying 1 - 30 of 257 reviews
Profile Image for emma.
2,563 reviews92k followers
December 23, 2021
Once upon a time, I found myself in an airport without any reading material at all, and also in a terminal that contained an outpost of one of my then-favorite bookstores.

This is a situation that has only one remedy: Buying more books than necessary at a far higher price than necessary.

One of the books I purchased was A Manual for Cleaning Women, and it was so captivating, so one of a kind, that it was the only one I picked up for the entire remainder of my time at that airport and in the air.

I tried to make it last as long as I could, gave it five stars, and immediately bought everything else Lucia Berlin ever wrote.

I've now read four out of five of those books, and none of them have quite lived up to the magic of that first reading experience, but this one came the closest.

It's a (very sadly) unfinished collection of stories about each of the places (33!) Lucia Berlin ever lived, with photos and a lovely little list at the end.

Part of being a sucker for short books, for me, is being a sucker for unfinished ones. I think they have a kind of forlorn charm to them, and your brain can fill in the blanks in a very generous way that makes them seem more Full Of Potential than incomplete.

Still, this wasn't quite the same as Cleaning Women, although reading a book that is a collection of the best work of someone's whole career and following it up with the rest probably isn't fair anyway.

But c'est la vie.

Bottom line: Good idea, good writing, good stuff!

------------------
pre-review

living in 33 houses over the course of a lifetime is my personal nightmare, due to moving is horrible, but also my personal dream, due to lucia berlin's having done it meant we got more of her writing.

review to come / 3.5 stars

------------------
tbr review

if you write a book that i give 5 stars, you will have cult-like loyalty from me for the rest of my life.

clear ur shit prompt 8: your smallest book
follow my progress here
Profile Image for Jon Nakapalau.
6,490 reviews1,023 followers
November 18, 2018
This was such a wonderful examination of a life that ebbed with vitality and creative curiosity. Lucia Berlin marches to the beat of her own drum and never tries to blame where the marching takes her on anyone. It is so rare to find such honesty and stoic acceptance of both the good and the bad; to be able to observe yourself in the context of the here and now objectively. The pictures add to the feeling that you are 'conversing' with the author. The second part of the book includes letters that add even a deeper dimension to this unique writer. Highly recommended.
Profile Image for Juan Naranjo.
Author 24 books4,723 followers
January 21, 2020
Empecé “Manual para mujeres de la limpieza” y me estaba gustando TANTO que decidí pararlo y ponerme con “Bienvenida a casa” para saber más sobre la vida real de Lucia Berlin y comprobar cuánto de lo que hay en sus relatos corresponde a verdaderamente a su biografía.

El libro no es que sea malo: es que simplemente son apuntes, fotos y cartas de la autora, que pueden tener más o menos interés, y que funcionan como complemento a su obra. Veo este libro más como un anexo que podría ir en una edición aumentada de su obra más célebre que como un libro en sí. Por supuesto que en sus apuntes biográficos (breves descripciones de todos los sitios donde ha vivido) muestran la grandeza literaria de Lucia; claro que las cartas reflejan su humor, su brillantez, sus preocupaciones más ordinarias; desde luego que las fotografías que salpican este volumen (imágenes de viajes, de escenas de playa, de reuniones familiares, de jornadas en el campo...) son absolutamente hipnóticas, como un videoclip de Lana del Rey... Pero al final son solo eso, apuntes recopilados para crear un libro y venderlo al rebufo de un éxito editorial. Lucia, absolutamente milimétrica en la elaboración de sus relatos, perfeccionista como una cirujana de la palabra, no creo que estuviera muy contenta de que se firmara a su nombre una recopilación de bosquejos sobre su vida que es más material para fans que quieran saber más detalles sobre ella que algo con valor literario propio.
Profile Image for Come Musica.
2,062 reviews627 followers
December 8, 2019
Welcome home di Lucia Berlin è uscito il 7 novembre per Bollati Boringhieri. Sono i suoi scritti ritrovati dai figli dopo la sua morte. Se non l’avete mai letta, questo potrebbe essere un ottimo inizio per farlo.

Tre matrimoni alle spalle, quattro figli, una famiglia di provenienza in cui madre e nonno erano alcolisti, una vita raminga, in cui le dipendenze da alcol (nel suo caso) o da stupefacenti (nel caso del terzo marito Buddy) complicano tutto.

“Di recente ho letto che il profumo dei fiori, in particolare delle rose e dei lillà, era molto più intenso anni fa, mentre oggi la loro fragranza è stata smorzata dall’ibridazione. Che sia vero o no, i profumi dell’Idaho che ricordo sono più vividi di qualsiasi fiore di oggi. I fiori di melo e i giacinti erano letteralmente inebrianti. Mi sdraiavo sull’erba sotto il lillà e respiravo fino a stordirmi. E poi all’epoca giravo su me stessa finché non mi venivano le vertigini e non riuscivo più a stare in piedi. Forse questi erano i primi segnali di allarme, e i lillà la mia prima dipendenza.”

Una tensione continua verso la ricerca della felicità, vagando da un abisso all’altro: “Ed ero ancora parecchio nauseata – davvero nauseata, come una malattia – dal mio masochismo, che è come una droga all’ennesima potenza questo masochismo-suicidio, una negazione – e sul momento onestamente non capivo che Buddy era proprio così – tutto ciò che odio – distruttivo come i serpenti che si divorano a vicenda. Non so cosa desiderassi di più, se distruggere o essere inghiottita – non lo sapevo, non capivo quanto fossi orribile – poi l’ho capito, dentro di me. Sto cercando di non dire più niente se non sono sicura che sia la verità.”

La sua è anche una tensione costante alla ricerca dell’amore, dell’amare e dell’essere amata: “Una delle tazze è caduta e si è rotta sul pavimento e lei tipo ha alzato gli occhi al cielo e ha detto al diavolo e ha scaraventato l’intero vassoio per terra e se n’è andata. È quello che faccio io in continuazione. Ero così dispiaciuta per avere detto cose di Bob dietro le sue spalle che ho deciso di dirgliele in faccia. Allora ho scritto una lettera orribile con tutte le cose brutte che mi venivano in mente e che, come sapete, non ho mai sopportato. Ma l’ho ferito molto e ho disgustato lui e me stessa. Credo di avere imparato qualcos’altro, più o meno. Potevo pensare tutte quelle cose di Bob, ma non avevano proprio niente a che vedere con quello che era lui, con le ottime cose che rispetto in lui e per cui gli voglio bene. Non mi ero accorta di quanto fosse semplice distruggere qualcosa. Mi sforzo in continuazione di pensare come un uomo sia le proprie azioni e so che non è vero. Il punto è quali azioni sono l’uomo. Cavolo, avevo giurato di non scrivervi mai una lettera stizzita. Ma penso quasi solo a questo.”

Ecco cosa pensa di sé: distrugge tutto ciò che tocca.

Una cosa le è sempre venuta facile: la scrittura. E di questo le siamo enormemente grati.

E infatti, lei è bravissima! A mio avviso seconda solo alla Hempel.

Alla fine del libro, si scopre anche che Lucia è una donna che ha lottato per sconfiggere la malattia e la dipendenza.
Profile Image for Paula Mota.
1,665 reviews563 followers
Read
November 21, 2024
#nonfictionnovember 2024

My crib was in the bedroom where it was either very dark or very bright all the time, she [my mother] told me, without furthering explaining the long and short lengths of the season. The first word I spoke was ‘light’.

“Welcome Home” parece-me uma excelente introdução à figura de Lucia Berlin cujos contos pretendo ler em breve. “Bem-vinda a Casa” parece-me um título deveras curioso para alguém que mudou de morada como nenhum escritor que eu tenha conhecido. Tendo nascido em 1936 no Alasca e morrido em 2004 na Califórnia, Lucia nunca se manteve muito tempo no mesmo lugar, em criança devido ao emprego do pai, em adulta atrelada a algum dos seus três maridos, com a casa e os seus quatro filhos às costas, por vários estados norte-americanos e até mesmo numa temporada no Chile e noutra no México.

Corrales Roas, Alameda, New Mexico – No running water, no electricity, no bathroom. Two kids in diapers. (…)
Greenwich Street, New York City – No heat after five on weekends. Kids in earmuffs and mittens go to sleep. I wore gloves to type. Oven an ham factory – my W.H. Hudson still smells like ham 25 years later. (…)
Yelapa, Mexico – Sharks, scorpions, coconut grove – THUD THUD – three Kids. Hurricane. (…)
Alcatraz Avenue, Oakland, California – Crazy landlady. Sirens. Evicted.


Nesta edição que junta as memórias inacabadas e um conjunto de cartas que Lucia Berlin escreveu entre 1947 e 1965, apreciei sobretudo as fotografias e o relato em primeira pessoa da autora, embora tivesse gostado de saber mais sobre o processo criativo e a publicação dos contos ao longo desse tempo.

Friend of mine in Chile wrote to ask how I was, she saw my mother and had asked her how I was. My mother said I was a whore and not her daughter anymore. Rhyme and all.
Profile Image for Rita.
906 reviews185 followers
October 14, 2024
Lucia Berlin (1936-2004) publicou 76 contos durante a sua vida.
Li 43 no Manual para Mulheres de Limpeza, 22 no Anoitecer no Paraíso e agora os últimos 11 em Bem-Vinda a Casa, que trazia como brinde um conjunto de cartas e algumas fotografias de alguns momentos da sua atribulada vida.

Já vivi em tantos lugares que chega a ser absurdo… e, como mudei de casa tantas vezes, a noção de lugar é muito, muito importante para mim. Ando sempre à procura… à procura de casa.
Lucia Berlin, entrevista 2003

Lucia Berlin era uma contista de mão cheia, em que muitas vezes mistura a ficção com a realidade:

A mãe escrevia histórias verdadeiras; não necessariamente autobiográficas, mas bastante perto disso. As histórias e memórias da nossa família têm sido lentamente moldadas, embelezadas e editadas ao ponto de eu já não ter a certeza do que aconteceu realmente o tempo todo. A Lucia dizia que isso não interessava: a história é que conta.

É com tristeza que termino este livro, não por não ter gostado, mas porque a partir de agora só restam as releituras.
Profile Image for Lucas Sierra.
Author 3 books602 followers
December 19, 2019
Nota importante a posibles futuros lectores: Si están pensando en leer a Lucia Berlin por primera vez, si les llama la atención este libro al encontrarlo en la librería y antes entran a Goodreads para ver qué tal, va una sugerencia: no empiecen por aquí, que este no sea su primer encuentro con la autora. Busquen Manual para mujeres de la limpieza, o Una noche en le paraíso. Ahí es donde Berlin consigue ser la autora genial que es. Aquí, bueno, aquí es para visitar luego, cuando ya hay amor de por medio.

La tramoya (Reseña, 2019)

Husmear los apuntes de una escritora se siente similar a espiar, entre las rendijas del telón, el momento en el que los personajes toman posición antes de empezar la obra. Existe un riesgo grande de llevarse una desilusión tremenda. Diarios, correspondencias, obras incompletas, manuscritos recuperados de una caja perdida en un armario… Todas esas bagatelas cuyo surgimiento es predecible cuando la autora en cuestión se convierte en un éxito de ventas y las editoriales no dejan perder ninguna posibilidad de rédito. Algo así, supongo, es lo que pasa con Lucia Berlin. Algo así es lo que da origen a Bienvenida a casa.

Hay dos libros en este libro. El primero, un borrador donde Berlin pretendía contar, ya sin sus mecanismos de ficción predilectos, el listado de casas donde había vivido. Un proyecto íntimo, sencillo, en el cual, pese a prescindir de los artificios narrativos que domina tan bien (su estilo libre indirecto es delicadísimo), consigue una voz clara y el efecto usual de esa belleza siempre presente en su escritura, incluso en los pasajes más sórdidos. El segundo libro en Bienvenida a casa es una selección de su correspondencia (en realidad, sus cartas a los Dorn) donde no sólo no encontramos la maestría artística de sus relatos, sino que caemos por momentos en el sopor de lo que está escrito a las carreras, sin pretensión otra que mantener comunicación con viejos amigos. En ambos libros se intercalan fotos de la autora, de su familia, de sus casas, para justificar el costo de imprenta, supongo.

Hasta este punto parecería que odié la publicación. Permítaseme dar matices. Berlin es una gran narradora. Desde Manual para las mujeres de la limpieza tuve claro que todo lo suyo que pudiera caer en mis manos iba a ser rápidamente leído. Compré y recomendé Una noche en el paraíso aun antes de leerlo. Y no me arrepiento, creo que ambas colecciones de cuentos consiguen generar con los lectores aquello que se reserva a la literatura de calibre: la posibilidad de vivir en otra perspectiva, la fuerza suficiente para entrar en pieles distantes y expandir la comprensión del mundo al permitirnos vivir nuestra vida con mayor intensidad. La fuerza de Berlin como cuentista es innegable, y vale toda la pena, y seguiré recomendando sus cuentos a seis manos. Muchas otras personas lo hacen. Me gusta creer que me diferencio de algunas de esas recomendaciones porque las mías no parten de una base que suele atraer a los fanáticos de la literatura: nunca recomiendo a Berlin —y en general a nadie— porque haga autoficción.

No me importa que haya o no autoficción en Berlin. Me importa que hay belleza, mucha. Me importa que hay tensión manejada con maestría. Me importa su sentido de la anécdota convertida en símbolo. La autoficción es un accidente. Punto. Si eso es así, y para mí lo es, quizás el problema con Bienvenida a casa sea que sus méritos probables están en que permite una mirada al lugar de la realidad (ah, y que mi fenomenología me perdone por afirmar que existe algo así) donde esa autoficción tiene sus raíces. Dicho en contante y sonante: los lectores de la obra de Berlin pueden encontrar aquí las vivencias que dieron paso a la obra. Las cartas a los Dorn, escritas por una Berlin que no está siendo escritora sino, sencillamente, amiga, tienen tan poco interés estético como lo tiene cualquiera de nuestros correos electrónicos, exceptuando que se referencia el avión y la casa en la playa y el viaje en carretera que, como lectores, ubicamos como punto central de alguno de sus relatos. Ese mérito, como un añadido, como un extra, puede atraernos en mayor o menor medida a sus lectores previos, y encontraremos, en mayor o menor medida, algún tipo de encanto en la lectura.

Sin embargo (y por este riesgo pequeño añadiré una nota al comienzo de esta reseña), si este es el primer libro de Berlin en caer en manos de un lector, si empieza a leer a Berlin desde aquí… Bien, es probable que no siga. Y eso sería una lástima, como si al ir a teatro mantuviésemos la mirada clavada en el techo y nos perdiéramos de la obra por andar pendientes de la tramoya.

**

Reseña de Manual para mujeres de la limpieza: https://www.goodreads.com/review/show...
Reseña de Una noche en el paraíso: https://www.goodreads.com/review/show...
Profile Image for spillingthematcha.
739 reviews1,142 followers
February 12, 2024
Trudno mi jakkolwiek ocenić te książę. Nie wywołała we mnie żadnych szczególnych uczuć.
Profile Image for el.
419 reviews2,395 followers
September 18, 2025
works best when read as a nonfiction companion to a manual for cleaning women, largely because so much of welcome home is by nature incomplete + scattered. lucia berlin didn't get to finish her snapshots of the places she'd lived before dying, and the letters hand-picked for this will be confusing to read without critical familial/work contexts.

i enjoyed this because i'm thinking a lot about place in my writing right now, and because it felt like a glimpse behind the curtains—you can see that a lot of the best work lucia produced came from a time in her life that was omitted from this book (after she divorced her final husband, lost loved ones to addiction, began to battle addiction herself, and started raising her four sons alone, which necessitated a working life she hadn't yet been forced to experience as a writer rubbing elbows with poets, musicians, and artists buoyed by comfortable amounts of wealth). it was really fun trying to trace what real life events/people inspired certain stories. you get to briefly hear about, for example, lucia winding up in a jail in mexico and fighting the crooked arresting officers, and then you get to think about how that moment in her life became the short story "let me see you smile."

by no means a comprehensive nonfiction look at her life, this understandably leaves a lot to be desired, but if you take it for what it is, it's a fascinating journey!
Profile Image for Ana.
746 reviews113 followers
November 13, 2020
Este livro tem duas partes distintas. A primeira parte, consiste numa série de reminiscências dos lugares onde Lucia Berlin viveu, e que foram muitos e extraordinariamente variados, desde um bairro elegante em Santiago do Chile, onde frequentou bailes e conviveu com a nobreza e gente rica da época, passando por cabanas de tela asfáltica numa povoação mineira no Idaho, E.U.A e até uma casa sem paredes, com telhado de folhas de palmeira secas e chão de areia, em Jalisco, no México.

A segunda parte do livro, que ocupa cerca de metade do volume, é uma coleção de cartas, que abarcam o mesmo período coberto pelos textos anteriores, as décadas de 40, 50 e 60.

Gostei bastante da primeira parte (4*), menos da segunda (2*), porque salvo raras exceções (como o lindíssimo 84, Charing Cross Road), nunca gostei muito de ler cartas, sobretudo quando se trata de correspondência pessoal, como é aqui o caso. Compreendo o interesse para alguém que se dedique a estudar em profundidade um autor, de forma a contextualizar a obra, mas como leitora, fico sempre com a impressão de estar a espreitar de forma ilícita a vida de outra pessoa, para além de as cartas conterem imensos detalhes que não me interessam absolutamente nada.

Contas feitas, 4 estrelas mais duas, a dividir por dois, são 3 estrelas. Não foi uma leitura fantástica, mas renovou o meu interesse em ler o Manual para Mulheres de Limpeza, que tenho há já algum tempo na minha wishlist, e que, penso, vou apreciar melhor depois de ter lido estas memórias.
Profile Image for María Carpio.
397 reviews365 followers
February 3, 2023
Mitad autobiografía, mitad epistolar, Bienvenida a casa es un libro híbrido, recopilado por su hijo y editores, en el que la vida de Lucia Berlin se desnuda de cualquier artificio de la ficción. Aunque el tono de escritura sea casi el mismo que su Manual para mujeres de la limpieza. Aquí empezamos con textos autobiográficos, inconclusos cronológicamente (pues al parecer Berlin estaba trabajando en ellos al momento de su fallecimiento), pero a la vez autoconclusivos, sobre todo para quienes ya estén familiarizados con la ficción autobiográfica de la autora. Y es que su vida ficcionada en esta recopilación de textos también es el material literario sobre el que descansa su prosa tan ligera y colorida. Y, por otro lado, está la segunda parte que es exclusivamente de cartas escritas especialmente a una pareja de amigos suyos, aproximadamente hasta 1965. Allí nos enteramos de la cotidianidad de la autora y sus tribulaciones. Digamos que se trata del primer tramo de su vida: su infancia, adolescencia, juventud y temprana adultez. Nos quedamos en su último matrimonio, con sus hijos pequeños y una vida en pareja que parece feliz aunque con sus bemoles. Todo lo demás que aparece en Manual para mujeres de la limpieza vendrá después... Un libro muy recomendado para quienes ya hayan leído el antes nombrado y se hayan quedado con ganas de más.
Profile Image for Sofía.
315 reviews14 followers
August 20, 2020
Leer a Lucia desde su intimidad es como leer a Lucia a través de sus cuentos. No hay diferencia y eso es magnífico.
Profile Image for Katya.
485 reviews
dnf
February 20, 2025
DNF cerca de 60%

Eu deitava-me na relva, debaixo do lilás, e inspirava fundo até ficar tonta. Nessa época, também tinha o hábito de rodopiar e rodopiar até ficar tão zonza, que não me conseguia manter de pé. Talvez tenham sido sinais de aviso precoces, e os lilases, a minha primeira dependência.

Lucia Berlin viveu em dezenas de cidades, estados e casas ao longo da sua vida. Primeiro levada pelas circunstâncias familiares, mais tarde levada pelos seus caprichos, casada três vezes e com quatro crianças a reboque, a sua vida foi uma constante romagem entre dois continentes. Mas, por muito interessante que isso possa ser, sobretudo quando justaposto à obra da autora, há várias razões para não gostar de livros inacabados, rascunhos de memórias ou apontamentos pessoais de escritores, como este que tenho em mãos. Muitas vezes porque não fazem sentido, tantas outras porque não têm a qualidade que os autores se exigem antes da publicação. Mas, sobretudo, não gosto de livros inacabados porque cheiram a oportunismo por parte de agentes, editores e familiares que não querem desperdiçar um cêntimo que ainda lhes possa advir de papéis que, muitas vezes, não justificam o tempo do leitor. E ainda que haja nestas memórias bastante interesse biográfico, nem isso salva este projeto de figurar na categoria de livros que apenas vêem a luz do dia por ganância familiar.
Apesar de serem uma introdução interessante à vida e obra de Lucia Berlin, estes escritos são tão breves e superficiais - certamente ainda seriam trabalhados e retrabalhados pela autora - que não justificam uma publicação independente, ainda que sabiamente enxertada com alguma da sua correspondência.
Bem-vinda a casa é (como quase todo o livro - ou parte de livro - que nos surge editado postumamente) uma curiosidade, um mimo, se quiserem, para os admiradores de Lucia. O seu interesse reside aí ou numa possível curiosidade de principiante que se satisfaça com uma pequena espreitadela, mas pouco mais.
Dinheiro fácil para os que ficam.
Profile Image for Gabril.
1,043 reviews255 followers
February 1, 2020
«Cos’ho combinato, cazzeggiando a destra e a manca per tutta la vita».

Un memoir, molte foto, lettere. Lucia Berlin e la sua vita complessa, in frammenti e verità.
Profile Image for José.
400 reviews39 followers
January 12, 2020
El libro se compone de dos partes: un texto autobiográfico que se trunca en el año 1965, de una lectura de factura apolínea.

Las cartas a la familia Dorn, su segunda parte, son aburridas porque no aportan nada al lector. Son meras comunicaciones de la escritora de escaso valor literario.
Profile Image for Tara.
Author 14 books47 followers
November 15, 2018
If you're familiar with Lucia Berlin's short stories (collected in A Manual for Cleaning Women) this book will add a new perspective to familiar territory. Half of the book is an unfinished memoir, taking us from the author's peripatetic childhood to marriage and motherhood in her bohemian mid-thirties. Family snapshots accompany the text. The second half is made up of her wild, chatty letters covering the same period. She would live for another forty years so part of her life still remains mysterious, but what this book makes clear is that there was a very thin line between her life and art, and her stories fill in the gaps (and then some.)
Profile Image for Amanda B.
656 reviews41 followers
March 20, 2021
I preferred the first half of this memoir over the letters, but still, what an interesting and varied life Lucia Berlin had! You can see where the inspiration for some of her short stories comes from.
Recommended for fans of the author.
Christmas present from my daughter 💞

Profile Image for Nacho.
399 reviews12 followers
February 15, 2020
La primera mitad del libro la forman los primeros capítulos de unas memorias inconclusas de la escritora. Tienen interés por ver la relación entre la biografía de Berlin y sus cuentos.
La segunda parte reúne varias cartas que Berlin envió a una familia amiga y es más prescindible.
Asumo que la publicación de este libro implica que se ha agotado el material que había disponible. Lástima.
Profile Image for Karen Auvinen.
Author 3 books64 followers
December 27, 2018
Reading this book was like sitting with Lucia, who was my mentor, at her kitchen table in flat near the Boulder foothills. The first half of the book--impressions of the places she lived ---is beautifully rendered in Lucia's evocative, minimalist style. I could hear her voice in the passages--so funny and delicate and devilish. Honestly, this book made me miss her all over again. Lucia was a force of nature and lived a rich and tumultuous life as these pages testify. The second half--the letters--are interesting because they reveal a Lucia who was uncertain and yearning for greatness and goodness and a place to stand, very different from the woman and writer and teacher she was later in life.

It's not, however, that the book is true--never, in my mind, a reason to recommend anything--but that it reveals a yearning for place, which I think is a distinctly American condition. We are a country as D.H. Lawrence says, "bleeding at the roots" and we can all share Lucia's wonder and disappointment in the geographic and emotional landscapes she and we inhabit.
Profile Image for Kasa Cotugno.
2,755 reviews587 followers
August 13, 2018
Welcome Home is an unfinished autobiography, which Lucia Berlin was working on but never had a chance to finish. Much of this material is familiar to me since I recently read Evening in Paradise, a linked series of short stories, fictionalized accounts of her life which covered much of the same ground. What Berlin did best was write about what she knew, and reading this in conjunction with her fantasized version of the same events, gives an original portrait of this fascinating woman who should have had acclaim while alive. This book with its loose structure shows remarkable retention of early years. She was born in Juneau, Alaska, in 1936, and due to her father being a mining engineer, was moved around a lot. After the war, the family spent several years in Santiago, Chile, in elegant surroundings, before her enrollment in the University of New Mexico.

Included here is a wealth of photographs, which along with these vignettes of her actual life, bring to life a person whose talent is finally getting the recognition it deserves. Since she died before being able to complete this book, it would be too slight for publication, so the last half is padded out with personal letters provided by friends and family. I must admit to a certain impatience with this form, which accounts for the less than 5 star rating. Welcome Home will be published concurrently with Evening in Paradise on November 6, 2018.
Profile Image for Zuzana Dankic.
467 reviews29 followers
March 16, 2020
Uff, miestami aj citat o jej zivote bolo pre mna namahave. Tak som pochopila lepsie zivotne podmienky spoza poviedok, ktore Lucii Berlin vznikali pod rukami. Odkial prisli a preco boli take, ake boli. Mala zvlastny zivot plny otazok, slnka, deti, lasky, trapeni a vsetkeho mozneho, co vyzeralo ako zivotna stava, ale muselo to byt hrozne vysilujuce takto zit. V neistote a ustavicnom boji. Asi rozumiem preco sa utiekala k alkoholu. Zit aj ten obycajny zivot je niekedy namahave, nieto este zit jej zivot plny chaosu a hladania.
Profile Image for Marika_reads.
636 reviews482 followers
August 3, 2024
Pierwsza połowa na tak, w drugiej, która składa się z listów Lucii okrutnie mnie wynudziła. Niestety meh
Profile Image for Mai Laakso.
1,505 reviews65 followers
November 24, 2020
Alaskassa syntynyt ja jo lapsuudessa useaan kertaan muuttanut Lucia Berlin kirjoitti Kotiinpaluu teoksessaan jatkuvista muutoistaan. Lisäksi kirjaan on kerätty kuvia hänen elämästään. Sivulta 97 alkaa kooste hänen kirjeistään, sillä kirjailija oli ahkera kirjoittaja. Kirjeissä hän kuvaa elämänmenoaan ja muuttojaan, joihin kuului kolme aviomiestä, neljä lasta ja niitä muuttoja. Lisäksi elämää värittivät päihteet, häädöt, suhteet, erot jne.

Kotiinpaluun alussa on kirjailijan pojan Jeffin alkusanat. Hän kertoi kasvaneensa kirjoituskoneen naputuksen tahtiin. Äiti oli hyvä sepittämään tarinoita, joita he saivat kuulla jopa iltasaduiksi. Lucia Berlin työskenteli mm. opettajana, siivoojana, puhelinvaihteen hoitajana ja sairaalan vastaanottoapulaisena kasvattaakseen lopulta yksinhuoltajana neljä poikaansa. Elämäntilanteisiin kuuluivat myös katkaisuhoidot ja päihdekuntoutukset. Kirjoittaminen kuitenkin jatkui koko ajan mm. satoina kirjeinä, joista murto-osan voi lukea Kotiinpaluun sivuilla.

Lucia Berlin aloitti omaelämäkertansa kirjoittamisen ennen kuolemaansa, jonka hänen poikansa Jeff Berlin on lopulta viimeistellyt. Kirja on julkaistu postuumisti Lucia Berlinin kuoleman jälkeen. Kirja on eräänlainen jatkuva muutos- ja muuttamiskirja. Kirjailijan elämä oli kuin kiihtyvä luonnonmyrsky, joka sai alkunsa jo hänen lapsuudessaan.
Profile Image for Abril Camino.
Author 32 books1,855 followers
February 15, 2020
Un acercamiento interesante a la figura de Lucia Berlin, a través de fragmentos cortos escritos por ella y la correspondencia que intercambió con diferentes personas durante dos décadas. En algunos momentos es difícil seguir lo que cuenta al no conocer a las personas de las que habla. Hay una nota biográfica sobre ella al final del libro que lo aclara y que, creo, habría sido más útil al comienzo. Pero es cierto que da una idea de la personalidad de la autora que resulta interesante.
Profile Image for G. Munckel.
Author 12 books117 followers
September 12, 2023
Es el libro más autobiográfico de Berlin. En la primera parte, lo que escribe está despojado de toda ficción y, en lugar de cuentos, presenta una serie de memorias sobre los muchos lugares donde vivió. Todos esos sitios que pudo llamar su hogar.

Al leerla, se reconocen las semillas de algunos de sus cuentos: la importancia de los escenarios de su vida, sus viajes, su familia, sus matrimonios y sus fracasos, así como la adicción a la heroína de uno de sus esposos.

La segunda parte es una selección de algunas de sus cartas (todas, salvo tres, dirigidas a una familia de amigos: los Dorn) que me resultó un poco pesada, quizás porque, aunque me guste Berlin, su correspondencia no me parece tan relevante.

Es un libro para sus fans, una lectura complementaria para ahondar en sus cuentos y entender mejor el material con el que los escribió.
Profile Image for Federico Escobar Sierra.
302 reviews118 followers
June 12, 2021
Con este libro vamos tras Lucia Berlín de casa en casa, de ciudad en ciudad, de batalla en batalla y al fin, cuando eso de asentarse definitivamente, no parece ser una opción, entendemos que es en el corazón mismo, en los amigos fieles, en lo que hace vibrar, allí donde se encuentra abrigo.
Un libro para quienes siguen a esta autora, para adentrarse en su esencia y luego extraer de sus cuentos lo más puro.
Profile Image for Fernando.
253 reviews27 followers
November 15, 2022
Yo he amado con locura los cuentos de esta maravillosa escritora. De este libro me ha gustado mucho la primera parte, los relatos de sus diferentes hogares en varios países. Me he encontrado con su ternura y su humor, ha sido un placer leerlos. Más la segunda parte me pareció demasiado personal y carente de interés general/literario, innecesaria.
Profile Image for Chad.
590 reviews18 followers
April 23, 2020
A lovely coda to the recent publication of Lucia Berlin's works. Welcome Home is a collection of her memoir-in-progress and many letters that she sent to friends over the years. This is definitely the kind of book that is best appreciated by readers already familiar with Berlin's stories. I preferred the first half with the memoir and anecdotes from her nomadic upbringing (the glossy photographs are a nice touch) over the letters, which often went on for too long, and didn't add anything to my opinion of Berlin. There's a part of me that finds the publication of unfinished work and personal letters by deceased authors a bit crass, but this was a nice book to casually make my way through. 3/5.
Profile Image for Julia.
55 reviews4 followers
December 3, 2019
Ugh I love her. She is such an extraordinary writer of place, always so earnest and vivid. I was heartbroken when the final (not final) line broke off halfway. If you've read and enjoyed anything else by Lucia Berlin, this will feel like a behind-the-scenes look with little nods to some of her best stories.
Profile Image for Michel Arango P.
60 reviews3 followers
May 15, 2024
Leer estas cartas y las memorias de espacios habitados por Lucia, me llevaron a mis propios lugares interiores y exteriores. Se los recomiendo si tienen la nostalgia viva y van en un viaje corto, mi edición contaba además con fotos maravillosas.
Displaying 1 - 30 of 257 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.