بخش نخست کتاب دربارهی تکامل تاریخی روش ساختاری پژوهش متون ادبی است. بحث با زبانشناسی سوسور و منطق پیرس آغاز میشود و ادامۀ آن بهشرح نظریههای ادبی اندیشگرانی میرسد چون شکلوفسکی، یاکوبسن، باختین، موکاروفسکی، اسپیتزر، پروپ، یولس، برمون و گرماس. در بخش دوم از اندیشههایی بحث شده استکه مهمترین نظریهپردازان ساختارگرا در سه دههی اخیر در زمینهی بررسی متن ادبی ارائه کردهاند، متفکرانی چون لوی استروس، فوکو، بارت، تودورف، ژنت، کریستوا و اکو. بخش بعدی به روش شالودهشکنی متن میپردازد که دریدا پایهگذاشتهاست. نقد اینمتفکر از «متافیزیک حضور»، اندیشههای بلوم، دمان و دیگر شالودهشکنان و نیز نظریههای ادبی فیلسوفان پسامدرنیست چون دلوز و لیوتار در اینبخش آمدهاست. بخش آخر دربارهی تکامل تاریخی و مباحث اصلی آیین هرمنوتیک است، از روش تأویل متون مقدس تا آخرین آثار نظریهپردازان «مکتب دریافت متن». در اینراه اندیشههای نیچه، فروید، هوسرل، هیدگر، گادامر، هرش، ریکور، آیزر و یاس دربارهی تأویل متن طرحشدهاست.
کمی آنسوتر، دختری که روسریاش را در دستانش گرفته بود، ایستاده روی یک سکوی سیمانی خشن، زیر لب چنین زمزمه میکرد که: «تو ای پری کجایی، که رخ نمینمایی...»، و من با خود میاندیشیدم که به راستی فرشتهی از دست رفتهی آزادی چه هنگام بالهایش را بر فراز این خاک یخزده خواهد گشود. روی یک کاغذِ سفید در اتاقی خالی که تنها یک میز در وسط آن قرار گرفته، با خودکار آبی چنین مینویسم : "آن کس که گفته است نه، و نه را تا حدی که پیشتر ناشنیده و ناشناخته بود، انجام داده است، و در برابر هر چیزی که همواره بدان آری گفتهاند، او نه گفته است، ناگزیر او یک جان آزاده است." ساختار و تأویل متنِ بابک احمدی نیز، روایت آزادی معنا از چنگال فلاسفهی کلام محور یونان، فرمالیستهای روسی و نقد فرهنگستانی است. کتاب، متشکل از چهار فصل است که فصل نخستین، درباب فرمالیسم روسی، مثل قصيدههای ملکالشعرای بهار در زندان، صدای آهن پاره میدهد. دردناک و تحملناپذیر است. منش روسی سرد و تاریکی دارد و افسانهی ناامیدی است. فصل دوم و سوم که کار به بارت و شالودهشکنی میرسد مثل آب روان زیباست و فصل پایانی، روایت آزادی معناست. آزادی آمیخته با تراژدی.
ساختار و تاویل متن کتابی به قلم بابک احمدی، که بیشتر حول سه نگرش فلسفه هنرمعاصر که تاثیر بیشتری در جریان فکری فلسفی حاضر داشته است، می باشد. با نگاه کلی به کل کتاب نکات زیر قابل توجه هستند: انتخاب موضوعی و سیر بررسی مفاهیم مطروحه بسیار مناسب و بجا است که باعث می شود نظریه ها و برداشت های فلسفی مورد بحث را بتوان به خوبی دنبال کرد. هر فصل-موضوع با تمرکز بر دیدگاههای سه یا چهار نظریه پرداز یا فیلسوف مورد بررسی قرار گرفته است. از این نظر که برداشت های مختلف و آرای مختلف مورد بررسی قرار داده می شود این امر مفید است اگرچه در پاره ای از بخش های کتاب، بررسی نظریات چندین نظریه پرداز در حجم محدود هر بیشتر باعث آشفتگی متن شده است که دنبال کردن منطق نوشتاری آن را دشوار می سازد. همچنین مثال محوری معدود قسمت هایی از کتاب نیز برای خواننده ای که با ادبیات قرن 18 و 19 میلادی آشنایی زیادی ندارد قابلیت همراهی کمی دارد. که این امر نیز ناشی از این است که در کل کتاب بیشتر شبیه تالیف نظریات متفاوت هست تا ارائه شالوده نظریات موجود. لذا برای دریافت بهتر این قسمت ها آشنایی با آثار نویسندگان و شاعرانی مانند پروست، بودلر،داستایوفسکی، تولستوی، کافکا و ... مفید خواهد بود. من حیث المجوع اگر با فلسفه هنر آشنایی چندانی ندارید کتاب ساختار و تاویل متن می تواند راهگشایی بسیار خوبی برای آشنایی با مسائل مطرح در زیبایی شناسی و فلسفه هنر باشد، بالاخص که کتاب بر روی سه جریان موثر یعنی ساختارگرایی، شالوده شکنی و هرمونوتیک تمرکزداشته و در طول کتاب به نقد و بررسی نگرش های مختلف از نگاه فیلسوف ها و زبان شناسان مطرح می پردازد.
مجموعه کتاب شامل چهار کتاب با عناوین کتاب نخست: نشانه ها و شکل متن کتاب دوم: بررسی ساختاری متن کتاب سوم: شالوده شکنی متن کتاب چهارم: تاویل متن ---- کتاب اول: کتاب اول بیشتر حول مباحث بنیانی هر سه نگرش فلسفی و زیبایی شناسیک می چرخد، که شامل بررسی زبان، نشانه، شکل و معنا می باشد. ---- کتاب دوم: کتاب دوم از انسجام ساختاری بسیار بهتری به نسبت کتاب اول برخوردار است، همچنین مباحث به صورت موجز و توامان سنجیده بیان شده اند که همراهی خواننده با سیر مباحث ساختارشناسی متن را آسان تر می نماید. ---- کتاب سوم: کتاب سوم هم تا حدودی به خوبی چارچوب کلی اندیشه شالوده شکنی، مدرنیسم و پسامدرنیسم را ارایه میدهد. تا به اینجای کتاب هر جا تواتر نظریه پرداز ها بیشتر بوده از ریخت افتادگی متن بیشتر شده، گویی مولف از عهده ارایه منسجم مباحث در تقابل اندیشه های مختلف افراد بر نمی آید، البته این امر نیاز به تسلط بی اندازه به تمام مباحث است که کاری است بس دشوار و خرده چندانی بر مولف نمی توان گرفت به نظرم ---- کتاب چهارم: کتاب چهارم متمرکز بر مسایل مطرح در تاویل متن، هرمونوتیک مدرن، تقابل معنا و تاویل می باشد، که در این فصل نظریه های نظریه پردازان مختلفی من جمله هوسرل، هایدگر، گادامر، و یاس بررسی شده است. یکی از نکات بسیار خوب این فصل بررسی تاویل و اهمیت آن در جریان فلسفی هرمونوتیک در طول تاریخ بوده است. که علاوه بر بررسی مسایل مطرح شده به گونه ای سیر تکامل بینش هرمونوتیک از نگاه کلاسیک تا نگاه مدرن آن را نشان می دهد. از آنجایی که کتاب را در مدت زمان بسیار طولانی خوانده ام زیاد به بررسی موضوعی و ریز کتاب ها نپرداخته ام، ولی من حیث المجموع کتاب خوبی برای ورود به جریان فلسفه هنر و تکامل آن تا برداشت های معاصر می باشد. در طول خواندن این کتاب شخصا نگاهم به بسیاری از مسایل هنری و حتی زندگی شخصی تغییر پیدا کرد که همه آن را مدیون آشنایی با این کتاب می دانم. باتشکر
به هیچ عنوان کتاب خوبی نیست.آشفتگی و هرج و مرج متن بسیار زیاده. اگر کسی لزوما به دنبال جمع کردن اطلاعاته،این کتاب واقعا براش مناسبه. اما اگر به دنبال فهم و اندیشیدن هستین،شلوغی متن اصلا بهتون این اجازه رو نمیده. در کل اگه میخواین دغدغه مند فلسفه رو دنبال کنین کلا سراغ بابک احمدی نرین.