In dit helder geschreven essay zoekt Beatrice de Graaf naar een theologische visie op geweld, het kwaad en onze veiligheid. Aan de hand van Augustinus' theologie over de mens, diens gebrokenheid en Gods genade, biedt dit essay een cruciale aanvulling op het hedendaags debat over veiligheid. Veiligheid zal in deze wereld nooit volledig zijn, maar we mogen weten dat het kwaad is overwonnen. Vanuit haar geloof hierin mag de kerk het kwaad bestrijden. Over deze heilige strijd gaat dit boek.
Dit kleine boekje las ik met een pen in de hand, maar ik moest oppassen om niet het hele boek te onderstrepen. Als criminologe is dit echt een must read boek / essay. Het kleine boekje is heel kort en bondig geschreven.
Inhoudelijk betreft het een zoektocht naar een theologische visie op geweld, het kwaad en onze veiligheid. Aan de hand van Augustinus’ theologie over de mens, de gebrokenheid in deze wereld en Gods genade, sluit dit essay aan op het debat over de mate van veiligheid in de samenleving. Veiligheid zal in deze wereld nooit volledig zijn, maar we mogen weten dat het kwaad is overwonnen. Vanuit haar geloof hierin mag de kerk het kwaad bestrijden. Over deze heilige strijd gaat dit boek.
Ik vind sterren geven voor dit boek eigenlijk niet mogelijk. De inhoud is erg sterk en goed onderbouwd. De stijl en het woordgebruik is alleen toegankelijk voor hoger opgeleiden die bekend zijn met alle terminologie die ze gebruikt. Ik vind het echt jammer dat de zinnen soms zo onnodig ingewikkeld gemaakt zijn terwijl de inhoud ijzersterk is. Ik moest ook verschillende dingen opzoeken terwijl ik best wat gewend ben. Het verlangen naar vrijheid leeft in elk mens en een goed pleidooi hierover zou leesbaar moeten zijn voor een groot publiek.
Een uitstekend boek over de complexiteit van het veiligheidsbeleid dat een genuanceerde benadering vereist. Niet alleen wijzen naar de ander maar ook een reflectie op eigen overtuiging.
Prima strekking, maar een iets te religieuze toon om ook in seculiere kringen serieus genomen te worden, denk ik. Voor de goede orde, de religieuze premisse wordt al redelijk snel aangekondigd en die deel ik, het gaat me om de wat prekerige stijl. Af en toe leest het alsof je een dominee hoort ("en dan mogen we weten ...", etc.). Best jammer, want de nuance tussen veiligheid en vrijheid in een christelijk perspectief is heel fijn.
De Graaf schrijft in dit boek vanuit haar eigen expertises als academica binnen veiligheid en terrorisme en als gelovige over een werkbaar een perspectief op kwaad. Het is een gewogen geschreven stuk, maar soms mis ik misschien de diepgang binnen de christelijke theologie en een actieve benadering van (on)veiligheid en kwaad. Ze maakt vooral een paar kernpunten. Dus bijvoorbeeld dat God eigenlijk het kwaad al heeft overwonnen; dat Hij ooit terugkomt en dat dan alles goed zal zijn. En ook termen als predestinatie. Soms lastig om deze christelijke metafysische reflecties op eindtijd en christelijke begrippen als wederkeer te gebruiken te linken aan terreur. Hierdoor raak ik soms afgeleid en ben ik meer geinteresseerd in de visie die de Graaf dan door haar geloof daadwerkelijk heeft op haar eigen werk. Haar verhandeling is denk ik het meest bruikbaar voor christenen zelf, die bang zijn voor opkomend terrorisme, en binnen het eigen geloof handvatten zoeken om om te gaan met deze tijd.
Mooi boek van een scherpe denker! Het is wat aan de korte kant en mist (bewust) enige diepgang in het uitwerken van de analyse: ze houdt het bij de kernpunten. Maar die kernpunten zijn wel heel sterk: het besef van de imperfectie van deze wereld, de analyse van de huidige seculiere timescape en hoe we hier op kunnen reageren: door moreel-ethische principes uit het christendom te destilleren en liturgisch de hoop te vieren, op het einde van het kwaad. Ook het baseren op Barth en Ricoeur (en later Niebuhr) vind ik erg mooi. Het is eigenlijk een inleiding op het christelijk-politieke denken over veiligheid, en daar word ik toch wel warm van.
In covid-19-tijden is de hang naar veiligheid en het maakbaarheidsideaal alleen maar herkenbaarder en duidelijker aan de oppervlakte en onderstreept het ook de noodzaak tot een completer antwoord.
Wat een verhelderend en hoopgevend essay om te lezen.
(blz.108: Het Kwaad is overwonnen, het offer is gebracht. We leven in genadetijd.)
Als christen heb je toekomst en perspectief, maar ook hoopgevend dat het Kwaad is overwonnen en God voor ons strijdt. We kunnen niet achteroverleunen en hebben zeker een taak hierin - boeiend om te lezen.