What do you think?
Rate this book
De kunst van het verdwijnen
Als Sarah dertien is gaan haar ouders plotseling scheiden, en voor het eerst voelt ze paniek. Ze probeert haar groeiende angsten te bezweren door naar Amsterdam te verhuizen en de beste regisseur te worden die er bestaat, en ze werpt zich met overgave in het glamourleven. Op haar zesentwintigste stort ze volledig in: burn-out. In de stilte die volgt gaat ze terug naar haar wortels: maar hoe vind je jezelf weer als je zo ver van huis bent geraakt?
In beeldschone poëtische en krachtige taal en met verpletterend inzicht tekent Sarah een intiem portret waarin velen zich zullen herkennen. De kunst van het verdwijnen gaat over wie we zijn, en wat ons verbindt. En over hoe we ons hoofd boven water houden in deze hectische, anonieme tijden.
In beeldschone poëtische en krachtige taal en met verpletterend inzicht tekent Sarah een intiem portret waarin velen zich zullen herkennen. De kunst van het verdwijnen gaat over wie we zijn, en wat ons verbindt. En over hoe we ons hoofd boven water houden in deze hectische, anonieme tijden.
238 pages, Paperback
First published January 30, 2018
4 people are currently reading
227 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
August 27, 2021
Nem számítottam ennyi... spiritualitásra. Fájdalomra, gyűlölködésre, a szokásos (és nagyon is érthető) hárpiaságra igen, de ez a könyv sokkal több egy megcsalt nő önsajnálatánál. Ima a természethez, kemény és komoly személyiségfejlődés, és bármennyire is furán hangzik, de teljesen természetes módon a megcsalt feleség kapta a legtöbbet mindenből, leginkább a fejlődésből. A férj a végére már csak mellékszereplő lesz, egy aprócska pont a következmények előzményeiben.
És persze olvasás közben mindenki azon fog gondolkodni, hogy ő hogy reagált volna. Hogy én hogy reagáltam volna. Hogyan éltem volna meg. Hogyan jöttem volna ki belőle. Ki lennék egy ilyen után. Nem mondom, hogy jó ilyeneken gondolkodni, inkább érdekes utazás.
És persze olvasás közben mindenki azon fog gondolkodni, hogy ő hogy reagált volna. Hogy én hogy reagáltam volna. Hogyan éltem volna meg. Hogyan jöttem volna ki belőle. Ki lennék egy ilyen után. Nem mondom, hogy jó ilyeneken gondolkodni, inkább érdekes utazás.
December 29, 2019
Een depressie, een burn-out komt niet van de ene dag op de andere. Daar kunnen jaren overgaan met de nodige signalen vooraleer deze onzichtbare ziekte uitbreekt. Voor de buitenwereld , voor de mensen zie je er niet ziek uit maar innerlijk zit je vol angst, paniekaanvallen waarbij je uitgeblust op de grond ligt.
pag 10 - Maar de angst slaapt in het diepste deel van mij, waar ik zelf niet bij kan, en hij brandt als een hellevuur zodra hij wakker is.
Verdraag het om een nerveuze te zijn , schreef Marcel Proust. U behoort toe aan de "magnifieke" en "deplorable" familie die het zout der aarde vormt. Alles wat groots en schoon is in de wereld, komt van de nerveuzen en nooit zullen we te weten komen welke prijs daarvoor betaald is.
Hoeveel nachtmerries, eenzame nachten er wanen er doorstaan zijn. Er is geen ander moment waarop je zo alleen bent als in de doodsangst, je bent al gestorven, maar er is niemand om je te troosten want je ademt nog. De plek waar dood en leven samenkomen: PANIEK.
pag 10 - Maar de angst slaapt in het diepste deel van mij, waar ik zelf niet bij kan, en hij brandt als een hellevuur zodra hij wakker is.
Verdraag het om een nerveuze te zijn , schreef Marcel Proust. U behoort toe aan de "magnifieke" en "deplorable" familie die het zout der aarde vormt. Alles wat groots en schoon is in de wereld, komt van de nerveuzen en nooit zullen we te weten komen welke prijs daarvoor betaald is.
Hoeveel nachtmerries, eenzame nachten er wanen er doorstaan zijn. Er is geen ander moment waarop je zo alleen bent als in de doodsangst, je bent al gestorven, maar er is niemand om je te troosten want je ademt nog. De plek waar dood en leven samenkomen: PANIEK.
December 20, 2019
Een fijn verhaal over een toch wel moeilijk thema. Burn-out en depressie zijn nog steeds ziektes die maar weinig mensen kunnen begrijpen. Als je zoals Sarah hieraan lijdt, stuit je op veel onbegrip en weinigen zullen de moeite nemen om naar je verhaal te luisteren. Zelfgenoegzaamheid wordt een normaal gegeven in onze maatschappij. Iemand die lijdt aan een burn-out is echt wel ziek want zoiets veinzen is onmogelijk.
Dit verhaal neemt ons mee op sleeptouw in de mallemolen van Burn-out en depressie dat zeer duidelijk aangeeft hoe moeilijk het is en hoe hard men blijft vechten en doordoen. Dit tot je lichaam het letterlijk begeeft en je zonder adem op de vloer blijft liggen niet wetend of je nog recht kan komen.
Sarah bleef dan ook stilzwijgend doorgaan tot haar lichaam helemaal was opgebrand. Genoodzaakt stopt ze met werken zonder dit ook maar aan iemand te zeggen, want dan moet ze toegeven dat het niet meer lukt wat dan ook op heel veel onbegrip kan stuiten. Het niet willen toegeven dat ze het niet aankan, maakt ook dat ze het voor haarzelf heel moeilijk maakt, het besef dat er iets fundamenteels fout loopt, beseft ze als het eigenlijk al te laat is en noch kracht noch energie heeft om naar haar lichaam te luisteren, laat staan om eraan te werken. Ze valt in het zwarte gat en dan beseft ze echt dat ze op de bodem ligt en terug op kracht moet komen wat heel wat tijd zal kosten. Die tijd geeft ze haar dan ook.
De problematiek werd in een verhaal gegoten met dialogen waardoor het voor de lezer begrijpelijker is en toegankelijker maakt om eens stil te staan wat het teweeg kan brengen. De auteur wilt hiermee mensen wakker schudden en duidelijk maken dat de ziekte om ieder hoekje waakt en klaar zit om toe te happen als er een zwak en uitgeput lichaam maar in haar buurt komt. Ook probeert ze de lezer alert te maken en ze aan te zetten om eens diep vanbinnen te gaan kijken of er daar geen vermoeidheid sluimert die alle kracht kan en zal opvreten. Neem de nodige rust en ontspanning onderweg en laat die bacterie uw lichaam niet binnendringen.
Het verhaal kan zwaar overkomen wat het ook wel is, maar ik vind het zeer realistisch en duidelijk uitgewerkt. Ik hoop dat heel wat mensen, bij het lezen van dit verhaal, meer gaan nadenken wat burn-out en depressie eigenlijk is.
Dit verhaal neemt ons mee op sleeptouw in de mallemolen van Burn-out en depressie dat zeer duidelijk aangeeft hoe moeilijk het is en hoe hard men blijft vechten en doordoen. Dit tot je lichaam het letterlijk begeeft en je zonder adem op de vloer blijft liggen niet wetend of je nog recht kan komen.
Sarah bleef dan ook stilzwijgend doorgaan tot haar lichaam helemaal was opgebrand. Genoodzaakt stopt ze met werken zonder dit ook maar aan iemand te zeggen, want dan moet ze toegeven dat het niet meer lukt wat dan ook op heel veel onbegrip kan stuiten. Het niet willen toegeven dat ze het niet aankan, maakt ook dat ze het voor haarzelf heel moeilijk maakt, het besef dat er iets fundamenteels fout loopt, beseft ze als het eigenlijk al te laat is en noch kracht noch energie heeft om naar haar lichaam te luisteren, laat staan om eraan te werken. Ze valt in het zwarte gat en dan beseft ze echt dat ze op de bodem ligt en terug op kracht moet komen wat heel wat tijd zal kosten. Die tijd geeft ze haar dan ook.
De problematiek werd in een verhaal gegoten met dialogen waardoor het voor de lezer begrijpelijker is en toegankelijker maakt om eens stil te staan wat het teweeg kan brengen. De auteur wilt hiermee mensen wakker schudden en duidelijk maken dat de ziekte om ieder hoekje waakt en klaar zit om toe te happen als er een zwak en uitgeput lichaam maar in haar buurt komt. Ook probeert ze de lezer alert te maken en ze aan te zetten om eens diep vanbinnen te gaan kijken of er daar geen vermoeidheid sluimert die alle kracht kan en zal opvreten. Neem de nodige rust en ontspanning onderweg en laat die bacterie uw lichaam niet binnendringen.
Het verhaal kan zwaar overkomen wat het ook wel is, maar ik vind het zeer realistisch en duidelijk uitgewerkt. Ik hoop dat heel wat mensen, bij het lezen van dit verhaal, meer gaan nadenken wat burn-out en depressie eigenlijk is.
August 5, 2018
...”Ik begin opnieuw in de wetenschap dat ik nooit in middelmatigheid zal leven, dat er altijd angst en paniek zal zijn, dat het nooit ‘goed zal komen’ zoals mensen willen dat het goed komt. Er is geen recept waarmee ik ongeluk kan vermijden en alles glad kan strijken. Ik zal het gewoon moeten dóén, net als ieder ander. Hoelang ik ook zoek, er is nergens anders een oplossing te vinden dan in mezelf. Het ritme dat danst in mijn borst en het inzicht dat alle gevoelens die ervanuit rijzen de meest prestigieuze educatie zijn die ik kan ontvangen in dit leven.”...
Een pakkend boek over snel leven, diep vallen en sterker dan ooit weer opstaan. Bij momenten zo herkenbaar dat het pijn doet. Schoon🙏🏼❣️
Een pakkend boek over snel leven, diep vallen en sterker dan ooit weer opstaan. Bij momenten zo herkenbaar dat het pijn doet. Schoon🙏🏼❣️
August 20, 2025
Weer een prachtig boek dat onder mijn huid kroop. Het raakte stukjes van me aan vanbinnen, kwetsbaar en sommigen al wat naar de herinnering verdrongen...
Ik citeer de binnenflap van het boek, omdat ik het niet beter kan verwoorden:
"In beeldschone poëtische en krachtige taal en met verpletterend inzicht tekent Sarah een intiem portret waarin velen zich zullen herkennen. De kunst van het verdwijnen gaat over wie we zijn en wat ons verbindt. En over hoe we ons hoofd boven water houden in deze hectische, anonieme tijden "
Ik citeer de binnenflap van het boek, omdat ik het niet beter kan verwoorden:
"In beeldschone poëtische en krachtige taal en met verpletterend inzicht tekent Sarah een intiem portret waarin velen zich zullen herkennen. De kunst van het verdwijnen gaat over wie we zijn en wat ons verbindt. En over hoe we ons hoofd boven water houden in deze hectische, anonieme tijden "
September 9, 2019
3.5 sterren
'Ineens begrijp ik wat persoonlijke vrijheid betekent. Het betekent niet dat ik alles moet bepalen, maar dat ik mag kiezen hoe ik omga met wat er gebeurt, en dat het geen verschil maakt wat ik daarin kies, omdat ík het ben. Omdat ik de enige ben die kan bepalen wat ik belangrijk maak in mijn leven. En omdat dat wat ik belangrijk maak, alle minuten, uren, dagen zal inkleuren.'
Poëtische en kwetsbare autobiografie over burn-out. Een pleidooi voor het aangaan van de confrontatie met de angsten die maken dat mensen zichzelf voorbij rennen. Dit boek gaf me stof tot nadenken, maar ik vond het ook een rommelig en vermoeiend verhaal. Dat is waarschijnlijk ook hoe een burn-out meestal is. Rommelig en vermoeiend. De schrijfster is overigens ook de maakster van de interessante documentaire 'Alles wat we wilden'.
'Ineens begrijp ik wat persoonlijke vrijheid betekent. Het betekent niet dat ik alles moet bepalen, maar dat ik mag kiezen hoe ik omga met wat er gebeurt, en dat het geen verschil maakt wat ik daarin kies, omdat ík het ben. Omdat ik de enige ben die kan bepalen wat ik belangrijk maak in mijn leven. En omdat dat wat ik belangrijk maak, alle minuten, uren, dagen zal inkleuren.'
Poëtische en kwetsbare autobiografie over burn-out. Een pleidooi voor het aangaan van de confrontatie met de angsten die maken dat mensen zichzelf voorbij rennen. Dit boek gaf me stof tot nadenken, maar ik vond het ook een rommelig en vermoeiend verhaal. Dat is waarschijnlijk ook hoe een burn-out meestal is. Rommelig en vermoeiend. De schrijfster is overigens ook de maakster van de interessante documentaire 'Alles wat we wilden'.
August 27, 2019
Beste boek dat ik dit jaar heb gelezen (4.5 ster). Eerst vond ik het even inkomen, maar daarna bleven de soms poëtische teksten me raken.
August 10, 2020
Prachtboek. Het komt heel erg binnen. De auteur is een heel erg sterke dame met een bijzondere visie op het leven en precies daarom grijpt het zo aan. Niet iedereen zal zich erin kunnen vinden maar ik vond het geweldig.
August 24, 2020
Het begin van het boek vond ik moeilijk om in te komen, omdat het identificeren met de auteur bemoeilijkt wordt door de nadruk die zij legt op haar 'anderszijn' en 'uniekheid'. Ik vond het in het begin ook jammer dat het inmiddels clichébeeld van burnout werd bevestigd: dat overkomt hoogst ambitieuze, jetsetters, niet 'normale' mensen. Zelfs al herkent de lezer zich in haar verhaal, Domogala lijkt niet begrepen te willen worden. De passages over haar voorouders in combinatie met de spirituele ondertonen van haar beleving maakten ik in eerste instantie dat dit boek me niet aansprak. Tot het moment dat Domogala uitvalt en zich overgeeft aan haar burnout en wat haar lichaam en geest écht van haar vragen. Vanaf dat punt verandert de toon waarop ze schrijft en worden sobere, eerlijke en rauwe inzichten uiteengezet. Prachtig en hoognodig dat er meer geschreven wordt over wat een burnout is, wat angst is, en hoe die angsten mensen in de weg kunnen zitten. Ik ben blij dat ik het boek niet heb weggelegd!
November 22, 2022
Soms kom je van die boeken tegen die je op het juiste moment in je leven nodig hebt.
Ik heb tijd nodig.
De maatschappij (meer bepaalt het OCMW) dwingt me om een keuze te maken. Studeren of werken.
Voor deze keuze heb ik amper tijd.
Helaas kunnen mijn hersenen deze keuze niet maken voor mij. Mijn lijf zal dit moeten doen.
Door dit boek te leven besef ik dat maar al te goed.
Het is geen keuze die ik op een maand en een week kan maken. Ik kan zelfs nu nog niet zeggen wanneer ik deze keuze ga maken.
Wat me wel bijblijft uit dit boek is dat welke keuze ik ook maak ik dicht bij mezelf zal blijven.
Ik raad iedereen dit boek aan die kampt paniek, stress of angststoornissen. Al is het voor troost. Al is het voor (h)erkenning.
Danku voor dit boek.
Ik heb tijd nodig.
De maatschappij (meer bepaalt het OCMW) dwingt me om een keuze te maken. Studeren of werken.
Voor deze keuze heb ik amper tijd.
Helaas kunnen mijn hersenen deze keuze niet maken voor mij. Mijn lijf zal dit moeten doen.
Door dit boek te leven besef ik dat maar al te goed.
Het is geen keuze die ik op een maand en een week kan maken. Ik kan zelfs nu nog niet zeggen wanneer ik deze keuze ga maken.
Wat me wel bijblijft uit dit boek is dat welke keuze ik ook maak ik dicht bij mezelf zal blijven.
Ik raad iedereen dit boek aan die kampt paniek, stress of angststoornissen. Al is het voor troost. Al is het voor (h)erkenning.
Danku voor dit boek.
October 22, 2022
Mooi geschreven boek over de denderende trein van het leven en hoe die trein kan ontsporen. In dat snelle leven wil je weer zo snel mogelijk dat spoor op en op volle vaart weer door denderen. Alleen werkt dat averechts. Rust, rust, rust en nog eens rust. Je keren richting je diepste innerlijke gevoelens/pijnpunten, om daarna weer voorzichtig te gaan leven.
September 13, 2018
Eerste keer dat ik een boek over burn-out las. Ben er zelf niet bekend mee maar wilde er graag meer van weten. Vond het soms lastig me in te leven en op andere momenten verhelderend. Interessant leesvoer voor mensen met (het begin van) een burn-out, een angststoornis en nieuwsgierigen.
June 1, 2020
It really got to me. The way it has been written it takes you along with Sarah. At first I thought it was fiction, but at a certain point I realised that she had actually gone through this and has been able to overcome it.
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 31, 2021
Over een vrouw die kampt met een burn-out. een persoonlijk boek over een persoonlijk en moeilijk thema. Sommige momenten moeilijk om door te lezen. Herkenning op sommige vlakken op andere dan weer helemaal niet.
February 20, 2021
Prachtig boek! Ik heb er lang over gedaan om het uit te lezen, sommige stukken moest ik even laten zakken /verwerken. De hoofdstukken over de grootvader vond ik minder, maar sloten wel mooi aan bij het verhaal.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 21, 2018
Snel leven, hoog vliegen en diep vallen. Verdrietig mooi 🧡
March 9, 2019
Ik kon me perfect inleven en ook voelen wat Sarah voelde. Leuk om te lezen dat (meestal) alles altijd goed komt...
October 14, 2019
In 1 ruk uitgelezen. Verontrustend herkenbaar ondanks een wereld van verschil.
May 3, 2020
Interessant om een blik te krijgen in paniekaanvallen en dergelijke
October 24, 2023
Nooit een beter verwoord echt verhaal gelezen over de angst om niet perfect te zijn in deze maatschappij en wat dat met een mens doet… heel herkenbaar en heel aangrijpend.
August 25, 2025
Hoewel ik de kern van het boek mooi vind, vond ik de poëtische schrijfstijl na een tijdje vervelend. Ik dacht regelmatig: "Zeg het maar gewoon." 🙈
May 17, 2018
Non-fictie. Hoofdpersonage (sarah, ík-persoon) verhaalt over haar paniekaanvallen en volledige uitputting als ze nog maar 26 jaar is. Dit boek is vooral therapeutisch bedoeld: herkenbaar voor jonge mensen die gebukt gaan onder te veel stress. Interessant dat ze bij haar zelfonderzoek ook te rade gaat bij haar voorouders. Wie waren ze, hoe leefden ze, welke genen van hen zijn er nog in haar?
Sarah Domogala ( 1978) was videoclip- en documentairemaker , al tijdens haar studie journalistiek kreeg ze opdrachten, o.a. voor snowboardfilmpjes, maar nu legt ze zich toe op schrijven, o.a. voor het blad Happiness
Sarah Domogala ( 1978) was videoclip- en documentairemaker , al tijdens haar studie journalistiek kreeg ze opdrachten, o.a. voor snowboardfilmpjes, maar nu legt ze zich toe op schrijven, o.a. voor het blad Happiness
Displaying 1 - 23 of 23 reviews