...Και κάπου εκεί λοιπόν νομίζω ότι κατάλαβα τον "μύθο" του Υπερσιβηρικού. Είναι όλα αυτά, τα καλά και τα στραβά που κουβαλάμε μέσα μας και που αυτό το μεγάλο ταξίδι μας βοηθά να τα αναδείξουμε. Μάλιστα μια πραβαντνίκ με είχε προϊδεάσει στην αρχή του ταξιδιού, απαντώντας στην ερώτησή μου για το πόσο σκληρή είναι η δουλειά στην τρίτη θέση: "Αγαπητέ μου εξ Ελλάδος δημοσιογράφε, συχνά η συμπεριφορά των ανθρώπων είναι χειρότερη και από τις πιο βρώμικες τουαλέτες"...
Το συναρπαστικό ταξίδι με τον Υπερσιβηρικό στάθηκε αφορμή για μια περιήγηση στην ιστορία της Ρωσίας από την εποχή των Τσάρων μέχρι σήμερα. Μια ματιά στα βάθη της Ρωσίας, της ρωσικής ιστορίας και της ρωσικής ψυχής.
Ένα ταξίδι μέχρι την Άπω Ανατολή της Ρωσίας, το αντίστοιχο, σε όλα τα επίπεδα, της αμερικάνικης Άγριας Δύσης.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα χρονικό του ταξιδιού του από την Μόσχα στο Βλαδιβοστόκ ενώ παράλληλα μας μιλάει για διάφορα ρεπορτάζ με τα οποία είχε ασχοληθεί όσο δούλευε σε μια εφημερίδα για την Ρωσία του χθες και του σήμερα.
Στην πρώτη ανάγνωση είχα βάλει 4/5, στη δεύτερη θα βάλω όμως 5, γιατί το βιβλίο είναι άκρως επίκαιρο. Με αφορμή το ταξίδι του συγγραφέα με τον Υπερσιβηρικό, πέρα από το καθαρά ταξιδιωτικό κομμάτι που έχει το δικό του ενδιαφέρον, μαθαίνουμε λεπτομέρειες για τη ρωσική ιστορία, κουλτούρα, κοινωνία και κατανοούμε τι είναι αυτό που κρατάει τόσο ισχυρό το καθεστώς του Πούτιν.