Η «σιωπή» του Θεού στις δοκιμασίες των ανθρώπων Είσαι παράξενος Θεός. Το ξέρεις, έτσι δεν είναι; Πιστεύω ότι Σού το έχουν ξαναπεί. Δεν είμαι ο πρώτος. Και πόσοι ακόμη θα Σ’ το πουν; Άπειροι, μέχρι να πάρεις απόφαση να μας μαζέψεις όλους … Εκεί που οι άνθρωποι νιώθουν περισσότερα από αυτά που λένε. Εκεί που φωνάζει ο ένας τον άλλο «αγάπη μου». Μέχρι τότε, «θα τα ακούς».
Ε, φταις και εσύ. Εδώ που τα λέμε, φταις Δεν συμμορφώνεσαι με τους κανόνες μας. Πας κόντρα σε όλα. Στο μυαλό, στο νου, στα σχέδια και τα προγράμματά μας. Μας φεύγεις, μας ξεφεύγεις. Εκεί που νιώθουμε ότι Σε καταλάβαμε, μας οδηγείς στην πλήρη άγνοια. Μας κάνεις να αισθανόμαστε μαθητές, ενώ παίρναμε πτυχίο. Εκεί που λέμε ότι Σε γνωρίσαμε, αλλάζεις μορφές. Εκεί που λέμε ότι Σε βρήκαμε, Εσύ και πάλι εξαφανίζεσαι. Αγνώριστος γίνεσαι. Νιώθουμε ότι τελικά δεν Σε μάθαμε ποτέ. Ε, πώς θες να μη Σε πούμε παράξενο;
Ο πατήρ Χαράλαμπος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1975 στο Ηράκλειο Κρήτης.
Από μαθητής Γυμνασίου, ήρθε σε επαφή με εναλλακτικούς πολιτικούς, φιλοσοφικούς και μουσικούς χώρους. Αργότερα θα εισέλθει στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Μελέτησε με ιδιαίτερη αγάπη και επιμέλεια θεολογία και ψυχολογία. Ασχολήθηκε με τις νέες μορφές πληροφοριακής επικοινωνίας, ιδιαιτέρως με το blogging δημιουργώντας πολλά blog με σημαντικότερο το π. Λίβυος.
Σήμερα ζει στην νότια Κρήτη, στο χωριό Πύργος, μεταξύ Αστερουσίων Ορέων και Λιβυκού Πελάγους. Είναι εφημέριος στην ενορία Αγ. Ειρήνης Πύργου όπου αναπτύσσει δραστηριότητες γύρω από την ποιμαντική προσέγγιση του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα των νέων.
"Στην εποχή που ζούμε, ο "άγιος" δεν θα είναι ο νικητής, ο δυνατός και κραταιός, αλλά εκείνες οι θρυμματισμένες ψυχές, οι σταυρωμένοι άνθρωποι που ήσυχα, καρτερικά και αθόρυβα κουβαλάνε το σταυρό της ζωής τους. Ο άγιος στέκεται γυμνός σε έναν κόσμο που ντύνει και μασκαρεύει τις ανασφάλειες του με εξουσία και δύναμη. Ο Άγιος πορεύεται μονάχα με την πίστη του, σε έναν κόσμο που θέλει όλα να τα εξηγήσει. Αυτό δεν γίνεται. Η πιο μεγάλη προσευχή είναι το <<δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω, Σου παραδίδομαι Κύριε>>."
Άλλο ένα κορυφαίο βιβλίο από τον π. Λίβυο ο οποίος με έναν φανταστικό αλλά συνηθισμένο τρόπο για εκείνον συνδυάζει αρμονικά την βαθιά ορθόδοξη θεολογία με τον ανθρώπινο πόνο, δίνοντας έτσι παρηγοριά και ελπίδα στο καθένα απο εμάς μέσα από τον δρόμο της πίστεως και εμπιστοσύνης στο Θεό.
Άλλο ένα υπέροχο βιβλίο από αυτόν τον υπέροχο συγγραφέα! Το διάβασα μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα και ήταν πραγματικά πνευματική όαση. Αν ήταν στο χέρι μου θα ήθελα να διδάσκονται στο σχολείο τα βιβλία του πατέρα Χαράλαμπου Παπαδόπουλου. Ευκολονόητα νοήματα χωρίς ξύλινο λογο, θεολογικά ορθά επιχειρήματα χωρίς παροξυσμους, Πίστη χωρίς θρησκοληψια! Το προτείνω με κλειστά μάτια!
Ένα βιβλίο για τα "γιατί;" της απουσίας Του...ο π. Χαράλαμπος γράφει πολύ ανθρώπινα αλλά χρειάζετε προσπάθεια αρκετή να καταλάβει ο αναγνώστης κάποιες έννοιες/ εξηγήσεις που παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο