What do you think?
Rate this book
Thằng Nhóc
“Đó là một sự thật, tôi quả là hung tinh của bố mẹ tôi. Kể từ ngày tôi được sinh ra, biết bao nỗi bất hạnh khó mà tin nổi từ mọi nơi dồn dập đến với họ...”
Thằng Nhóc đã ra đời như vậy, luôn coi mình là điềm gở, gánh nặng cho cha mẹ nhưng sâu trong lòng là niềm mong mỏi có thể dùng chút tài mọn của mình để tái thiết gia đình. Đằng sau cuốn tiểu thuyết đầu tay của văn hào Pháp chính là một thiên hồi ký vừa dịu dàng êm ả vừa xáo động dữ dội của ông - câu chuyện về một chú bé tỉnh lẻ nghèo khổ và yếu đuối cùng hành trình trải đầy gian nan, cạm bẫy từ những năm tháng niên thiếu gian khó đến giai đoạn tự xác định căn tính bao đau đớn trong trường đời, để rồi cuối cùng vượt qua cái chết, đến với một trang đời mới hứa hẹn hạnh phúc.
Thằng Nhóc đã ra đời như vậy, luôn coi mình là điềm gở, gánh nặng cho cha mẹ nhưng sâu trong lòng là niềm mong mỏi có thể dùng chút tài mọn của mình để tái thiết gia đình. Đằng sau cuốn tiểu thuyết đầu tay của văn hào Pháp chính là một thiên hồi ký vừa dịu dàng êm ả vừa xáo động dữ dội của ông - câu chuyện về một chú bé tỉnh lẻ nghèo khổ và yếu đuối cùng hành trình trải đầy gian nan, cạm bẫy từ những năm tháng niên thiếu gian khó đến giai đoạn tự xác định căn tính bao đau đớn trong trường đời, để rồi cuối cùng vượt qua cái chết, đến với một trang đời mới hứa hẹn hạnh phúc.
344 pages, Paperback
First published January 1, 1868
84 people are currently reading
1114 people want to read
About the author
Alphonse Daudet
1,800 books196 followersStories of life of French writer Alphonse Daudet of the naturalist school in his native Provence include
Lettres de mon moulin
(1869).
Louis Marie Alphonse Daudet authored novels. He was the younger brother of Ernest Daudet. He was married to Julia Daudet and the father of Léon Daudet, Lucien Daudet and Edmée Daudet, all writers.
Family on both sides belonged to the bourgeoisie. Vincent Daudet, the father, manufactured silk, but misfortune and failure dogged the man through life. A boyhood depressed Alphonse amid much truancy had. He spent his days mainly at Lyon, left in 1856, and began life as a schoolteacher at Alès, Gard, in the south. The position proved intolerable. As Charles Dickens declared that all through his prosperous career, the miseries of his apprenticeship to the blacking business haunted him in dreams, so after Daudet left Alès, he woke with horror, thinking for months that he still dwelt among his unruly pupils.
On 1 November 1857, he abandoned teaching and took refuge with Ernest Daudet, his brother only some three years his senior, who tried "soberly" to make a living as a journalist in Paris. Alphonse took to writing, and a small volume, Les Amoureuses (1858), collected his poems and met with a fair reception. He obtained employment on Le Figaro, then under energetic editorship of Cartier de Villemessant, and wrote two or three plays; those interested in literature began to recognize him as possessing individuality and promise. Morny, all-powerful minister of Napoleon III, appointed Daudet, who held a post of his secretaries till death of Morny in 1865, and Morny showed Daudet no small kindness. Daudet put his foot on the road to fortune.
From Wikipedia
Louis Marie Alphonse Daudet authored novels. He was the younger brother of Ernest Daudet. He was married to Julia Daudet and the father of Léon Daudet, Lucien Daudet and Edmée Daudet, all writers.
Family on both sides belonged to the bourgeoisie. Vincent Daudet, the father, manufactured silk, but misfortune and failure dogged the man through life. A boyhood depressed Alphonse amid much truancy had. He spent his days mainly at Lyon, left in 1856, and began life as a schoolteacher at Alès, Gard, in the south. The position proved intolerable. As Charles Dickens declared that all through his prosperous career, the miseries of his apprenticeship to the blacking business haunted him in dreams, so after Daudet left Alès, he woke with horror, thinking for months that he still dwelt among his unruly pupils.
On 1 November 1857, he abandoned teaching and took refuge with Ernest Daudet, his brother only some three years his senior, who tried "soberly" to make a living as a journalist in Paris. Alphonse took to writing, and a small volume, Les Amoureuses (1858), collected his poems and met with a fair reception. He obtained employment on Le Figaro, then under energetic editorship of Cartier de Villemessant, and wrote two or three plays; those interested in literature began to recognize him as possessing individuality and promise. Morny, all-powerful minister of Napoleon III, appointed Daudet, who held a post of his secretaries till death of Morny in 1865, and Morny showed Daudet no small kindness. Daudet put his foot on the road to fortune.
From Wikipedia
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 102 reviews
April 29, 2015
Il y a des romans qu'on attaque sans même attendre quelque chose en retour : on en a jamais entendu parler, ou du moins leurs titres ni même leurs histoires ne nous avaient interpellés, et pourtant, on ressort de notre lecture avec une impression d'avoir lu quelque chose qui méritait notre attention, quelque chose qu'on va retenir. "Le petit chose" d'Alphonse Daudet est l'un d'eux. Je l'ai lu car il faisait partie de ma petite sélection des livres d'enfance de ma mère dont je vous ai parlé. Honnêtement, je ne peux vous résumer son contenu. Et, de plus, je pense qu'un résumé complet serait une erreur pour cette oeuvre. Voici ce qu'il est écrit sur mon exemplaire : "Le petit chose", être sensible et doux, tour à tour la victime de personnages cruels qui exploitent sa candeur, ou profitant sans scrupules de l'abnégation que sa faiblesse provoque chez d'autres... Ce sont surtout les souffrances endurées par l'enfant en butte aux sarcasmes de ses camarades plus riches, et les humiliations du "pion" de collège qui ont rendu célèbre le personnage du "Petit chose". C'est exactement ça, ne lisez rien d'autre sur ce roman et ouvrez le avec la curiosité d'un enfant. Vous ne serez pas déçus. J'ai été absolument conquise par ce roman que je relirais avec plaisir de temps en temps. Il est un de ces livres qu'on referme en gardant un moment de silence après avec lu la dernière phrase.
October 27, 2024
-مادرم ژاک، چشمان سیاه، کمدی چوپانی-
قهرمان کتاب ژاک بود. رابطه برادریشون و اینکه هر دو در چه شرایطی بزرگ شدن و چی کاره شدن شاید مهمترین بحث کتاب بود.
با اینکه ۱۰۰ص آخرش حرصم داد و گند پشت گند ولی این چند وقت توی قطار همراهم بود و چسبید:) 📓☕️
ماجرای آنچنانی نداره. اما با سبک آلفونس دوده آشنا شدم و دوستش داشتم.
پ.ن: کمدی چوپانی میگفتن شعره ولی هیچیش شبیه شعر نبود، نمایشنامه بود:/
قهرمان کتاب ژاک بود. رابطه برادریشون و اینکه هر دو در چه شرایطی بزرگ شدن و چی کاره شدن شاید مهمترین بحث کتاب بود.
با اینکه ۱۰۰ص آخرش حرصم داد و گند پشت گند ولی این چند وقت توی قطار همراهم بود و چسبید:) 📓☕️
ماجرای آنچنانی نداره. اما با سبک آلفونس دوده آشنا شدم و دوستش داشتم.
پ.ن: کمدی چوپانی میگفتن شعره ولی هیچیش شبیه شعر نبود، نمایشنامه بود:/
December 15, 2015
Like David Copperfield Le petit chose (Little What's-His-Name) is semi autobiographical work.
This is a story of young, petit Daniel. He was born in wealthy family but soon after his birth family's fortune turned for the worse.
Daniel is spineless and faint-hearted but at the same time he is well wishing and meaning, good and naive that I found myself liking him very much.
This is a story of young, petit Daniel. He was born in wealthy family but soon after his birth family's fortune turned for the worse.
Daniel is spineless and faint-hearted but at the same time he is well wishing and meaning, good and naive that I found myself liking him very much.
July 4, 2012
It was actually the best book I've ever read, a very beautiful story full of emotions, I cried while reading that book, the way Alphonse Daudet described the situation of the young man, his life, his shy love, his adventure as a teacher, a writer an a teenager in first place... it was so interesting and emotional to read that book. I loved it so much, and I don't mind reading it a lot of times...hundreds if I could!!
April 16, 2023
همین الان تموم شد، و راستش نمیدونم چطور بگم، اما بین رمانهای کلاسیکی که از شروع ۲۰۲۳ خوندم تا الان، این کتاب خیلی تاثیرگذار بود راستش.
شاید چون با اوایل کتاب خیلی همدردی کردم و همزمان خودم داشتم تجربهاش میکردم..و بعد از اواسط کتاب تا انتهاش بنظرم یه درس خیلی بزرگ بود.
درنهایت اینکه دوسش داشتم.
شاید چون با اوایل کتاب خیلی همدردی کردم و همزمان خودم داشتم تجربهاش میکردم..و بعد از اواسط کتاب تا انتهاش بنظرم یه درس خیلی بزرگ بود.
درنهایت اینکه دوسش داشتم.
July 22, 2012
Un bon souvenir de lecture je pense qu'avec la maturité c'est un livre qu'on retient. Mais ça reste difficile à lire pour les jeunes.
August 27, 2025
آیا شکوهی که از دست رفته است باز خواهد گشت؟
رویای ژاک و دانیل آن بود که میخواستند شکوه از دست رفتهی خانوادهشان را، ثروت از دست رفتهی خانوادهشان را و کاشانهی ویران شدهی خودشان را احیا کنند؛ میخواستند مانند هر خانوادهی خوشبخت دیگر در کنار پدر و مادری که به دلیل مشکلات مالی یکیشان به برادر خسیس خود پناه آورده بود و دیگری فروشندهی مشروب دورهگرد یکی از کارخانجات تولید مشروب شده بود، در یک خانه زندگی کنند.
تا جایی که همواره رویای احیای خانهی پدری را میدیدند.
و این رویای احیای خانهی پدری بود که ژاک که مجدانه به کار میپرداخت و فداکارانه برادرش را حامی بود تا دانیل بتواند عضو فرهنگستان علوم فرانسه شود تا نام اِسِت از زیر آوار یک بار دیگر بلند شود و به شکوه روزگاران پیشین برسد.
اما روزگار قرن ۱۹ فرانسه برای این خانواده جز مصيبت نبود. روزگار مصیبتها و انقلابها.
انقلابهایی که در آن چه بسیار خانوادهها که نقشی در آن نداشتند اما مصیبتش نصیبشان شد و خانوادهی اِسِت از این مصیبت برکنار نشد و آنان را در بر گرفت.
اما یک سوال دیگر در اینجا مطرح شده بود:
آیا عشق از دست رفته باز خواهد یافت؟
و در این کتاب به راستی چه کسی عاشق بود و چه کسی معشوق؟
به باور من ژاک را _نه دانیل و چشمان سیاهش_ عاشق میتوان شمرد و در این راه بود که ایثار کرد، فداکاری کرد و در آخر جانش را باخت.
همچنین ما نامرادی مردمان آن روزگاران فرانسه را هم میبینیم، روزگارانی که در آن تحصیل پول سخت بود و افراد مجبور بودند به هر خفت و خاری دست بزنند تا شغلی که دارند، از دست ندهند.
این رمان جلوهای از فداکاری، مصیبت، رنج، عشق و ایثار بود.
برای خواندن مطالب بییشتر میتوانید به کانال تلگرامی کتابدار مراجعه کنید:
https://t.me/books_pad0004
رویای ژاک و دانیل آن بود که میخواستند شکوه از دست رفتهی خانوادهشان را، ثروت از دست رفتهی خانوادهشان را و کاشانهی ویران شدهی خودشان را احیا کنند؛ میخواستند مانند هر خانوادهی خوشبخت دیگر در کنار پدر و مادری که به دلیل مشکلات مالی یکیشان به برادر خسیس خود پناه آورده بود و دیگری فروشندهی مشروب دورهگرد یکی از کارخانجات تولید مشروب شده بود، در یک خانه زندگی کنند.
تا جایی که همواره رویای احیای خانهی پدری را میدیدند.
و این رویای احیای خانهی پدری بود که ژاک که مجدانه به کار میپرداخت و فداکارانه برادرش را حامی بود تا دانیل بتواند عضو فرهنگستان علوم فرانسه شود تا نام اِسِت از زیر آوار یک بار دیگر بلند شود و به شکوه روزگاران پیشین برسد.
اما روزگار قرن ۱۹ فرانسه برای این خانواده جز مصيبت نبود. روزگار مصیبتها و انقلابها.
انقلابهایی که در آن چه بسیار خانوادهها که نقشی در آن نداشتند اما مصیبتش نصیبشان شد و خانوادهی اِسِت از این مصیبت برکنار نشد و آنان را در بر گرفت.
اما یک سوال دیگر در اینجا مطرح شده بود:
آیا عشق از دست رفته باز خواهد یافت؟
و در این کتاب به راستی چه کسی عاشق بود و چه کسی معشوق؟
به باور من ژاک را _نه دانیل و چشمان سیاهش_ عاشق میتوان شمرد و در این راه بود که ایثار کرد، فداکاری کرد و در آخر جانش را باخت.
همچنین ما نامرادی مردمان آن روزگاران فرانسه را هم میبینیم، روزگارانی که در آن تحصیل پول سخت بود و افراد مجبور بودند به هر خفت و خاری دست بزنند تا شغلی که دارند، از دست ندهند.
این رمان جلوهای از فداکاری، مصیبت، رنج، عشق و ایثار بود.
برای خواندن مطالب بییشتر میتوانید به کانال تلگرامی کتابدار مراجعه کنید:
https://t.me/books_pad0004
March 1, 2020
اسم این مجموعه ی عاشقانه های کلاسیک رو می تونستن بذارن "خیانت و حماقت های کلاسیک".
نه این که قشنگ نباشن، یا این چیزا ها، اما توی اکثر این آثار ردی از خیانت و بخشیدن وجود داره که الان اصلا به نظر منظقی نمیاد.
شخصیت فسقلی رو دوست داشتم. هرچند بی عرضه بودنش یه جاهایی اعصابم رو خورد می کرد.
نه این که قشنگ نباشن، یا این چیزا ها، اما توی اکثر این آثار ردی از خیانت و بخشیدن وجود داره که الان اصلا به نظر منظقی نمیاد.
شخصیت فسقلی رو دوست داشتم. هرچند بی عرضه بودنش یه جاهایی اعصابم رو خورد می کرد.
October 19, 2019
ألفونس دوديه..ياله من اكتشاف متأخر ﻷحد كبار أدباء فرنسا! فهذا العمل(الشيء الصغير) بطبعة ماريان-منشورات عويدات اﻷولى 1984! رواية لها نفس أعمال العمالقة كبلزاك وزوﻻ بل إنهم يطلقون عليه"ديكنز الفرنسي" نسبة لعملاق اﻷدب اﻹنجليزي تشارلز ديكنز..رواية شبه سيرة ذاتية لحياة الكاتب في طفولته وصباه وبدايات شبابه مع تحويرات وابتكارات تحتاجها صناعة عمل روائي جعلتها من كلاسيكيات عصرها..تكمن اﻷصالة في قلم دوديه أنه جعلني اتفاعل واغضب من حماقات وخرق ذاك الشيء الصغير والذي هو الراوي-المؤلف..إنه يعرف كي يشد القاريء ويستفزه..وتلك سمة أساسية للروائي البارع
April 8, 2024
خب من هیچ برنامهای برای خوندن این کتاب نداشتم، یه دوستی بهم قرض دادش که بخونم منم گفتم چرا که نه؟
داستان قشنگ و روونی داشت ولی خب اونجوری هم نبود که خیلی روم تاثیر بذاره و خوشم بیاد ازش! زنگ تفریح خوبی بود بعد از مجموعهی کارلوس نازنینم🥲🖤
و یکم حس کردم کتاب مخصوص نوجوانان باشه بیشتر و اونا باهاش بهتر ارتباط بگیرن، آدم توی اون سن و سال دنبال خیالبافیه و زندگیشو توی رویا میگذرونه تا اینکه واقعا یه کاری برای زندگیش انجام بده و حس میکنم من از اون مرحله رد شدم، تقریبا! و کلا حس همذات پنداری چندانی نداشتم باهاش، من بیشتر هولدن ناطور دشتم :)
خلاصه که تجربهی خوبی بود دوست داشتید بخونیدش...
°
°
°
فیلسوف بیچاره! هیچ نمیدانست که تمام عمر محکوم بود که به همین شیوهی مضحک آن قفس آبی رنگ، رنگ توهم و آن طوطی سبز رنگ، رنگ امید را همهجا با خود ببرد.
•
•
•
اگر دلهایی که میشکنند و خونین میشوند اصطلاحاتی در خدمت شاعران نبودند، قسم میخورم پشت سرم بر دشت سفید، ردی دراز از خون به چشم میآمد.
داستان قشنگ و روونی داشت ولی خب اونجوری هم نبود که خیلی روم تاثیر بذاره و خوشم بیاد ازش! زنگ تفریح خوبی بود بعد از مجموعهی کارلوس نازنینم🥲🖤
و یکم حس کردم کتاب مخصوص نوجوانان باشه بیشتر و اونا باهاش بهتر ارتباط بگیرن، آدم توی اون سن و سال دنبال خیالبافیه و زندگیشو توی رویا میگذرونه تا اینکه واقعا یه کاری برای زندگیش انجام بده و حس میکنم من از اون مرحله رد شدم، تقریبا! و کلا حس همذات پنداری چندانی نداشتم باهاش، من بیشتر هولدن ناطور دشتم :)
خلاصه که تجربهی خوبی بود دوست داشتید بخونیدش...
°
°
°
فیلسوف بیچاره! هیچ نمیدانست که تمام عمر محکوم بود که به همین شیوهی مضحک آن قفس آبی رنگ، رنگ توهم و آن طوطی سبز رنگ، رنگ امید را همهجا با خود ببرد.
•
•
•
اگر دلهایی که میشکنند و خونین میشوند اصطلاحاتی در خدمت شاعران نبودند، قسم میخورم پشت سرم بر دشت سفید، ردی دراز از خون به چشم میآمد.
December 8, 2023
کتاب خیلی قشنگی بود. دوسش داشتم. یه داستان پر از سختیهای زندگی با چاشنی طنز
July 29, 2022
نکته ی خوبش این بود که قلم نویسنده کشش داشت، از خود داستان خوشم نیومد:))
February 26, 2023
"Celui qui n'a pas eu froid, qui n'a pas eu faim, qui n'a pas souffert ne peut parler ni de froid, ni de la faim, ni de la souffrance. Il ne sait même pas très bien ce que c'est le pain, ce que c'est le feu, ce
que c'est la résignation. Dans la première partie de mon existence j'ai connu la misère; dans la seconde, la douleur".
"Si le tourment empêche le sommeil, les larmes sont un narcotique".
"Et si quelqu'un s'étonne que l'amour puisse fleurir ainsi dans le deuil et dans les larmes, je lui dirai d'aller voir aux cimetières toutes ces jolies fleurettes qui poussent entre les fentes des tombeaux".
Dans ce roman autobiographique, Daudet relate l'histoire de son alter ego, Daniel Eyssette, un jeune garçon rêveur qui grandit dans le Sud de la France avec son frère Jacques au milieu d'une famille aisée. Celle-ci va pourtant tomber dans la misère à la suite de la faillite de l'entreprise familiale.
Ce qui force Daniel à partir avec sa famille en exil à Lyon.
Il y entre dans un collège, où un professeur l'appelle « le petit Chose » en raison de sa petite taille, surnom que le narrateur réutilisera dans toute la suite du roman.
On suivra ensuite Daniel à Paris où il va tenter de devenir poète et passera ses journées entières à écrire dans sa petite chambre dans l'espoir d'être un jour lu et publié.
J'ai ressenti beaucoup de mélancolie dans ce roman d'apprentissage et ces mémoires d'enfance qui m'ont rappelée ceux de Marcel Pagnol.
À lire pour retrouver la nostalgie de l'enfance, des rêves et des illusions perdues (pour paraphraser un certain Honoré!).
que c'est la résignation. Dans la première partie de mon existence j'ai connu la misère; dans la seconde, la douleur".
"Si le tourment empêche le sommeil, les larmes sont un narcotique".
"Et si quelqu'un s'étonne que l'amour puisse fleurir ainsi dans le deuil et dans les larmes, je lui dirai d'aller voir aux cimetières toutes ces jolies fleurettes qui poussent entre les fentes des tombeaux".
Dans ce roman autobiographique, Daudet relate l'histoire de son alter ego, Daniel Eyssette, un jeune garçon rêveur qui grandit dans le Sud de la France avec son frère Jacques au milieu d'une famille aisée. Celle-ci va pourtant tomber dans la misère à la suite de la faillite de l'entreprise familiale.
Ce qui force Daniel à partir avec sa famille en exil à Lyon.
Il y entre dans un collège, où un professeur l'appelle « le petit Chose » en raison de sa petite taille, surnom que le narrateur réutilisera dans toute la suite du roman.
On suivra ensuite Daniel à Paris où il va tenter de devenir poète et passera ses journées entières à écrire dans sa petite chambre dans l'espoir d'être un jour lu et publié.
J'ai ressenti beaucoup de mélancolie dans ce roman d'apprentissage et ces mémoires d'enfance qui m'ont rappelée ceux de Marcel Pagnol.
À lire pour retrouver la nostalgie de l'enfance, des rêves et des illusions perdues (pour paraphraser un certain Honoré!).
June 9, 2013
Daudet has here written what we would now call a "coming of age novel," although it appeared at a time when concepts like "adolescence" and "coming of age" hardly existed, or at least did not have quite the status they have now. Anyway, young Daniel Elyssette, the protagonist and sometimes narrator of this text, which alternates between a first-person and a third-person point of view, goes through a series of misadventures, which repeatedly display his naivety. Initially humorous, even as somewhat sad events are taking place, the novel takes a decidedly serious turn as it approaches its conclusion. Rightfully so, because the end of Daniel's story, a bit like Pinocchio's (see review below), is assimilation into a rather humdrum world where dreams and adventures must be put aside. In this case, economic reality and "the right woman" work their levelling power. Daudet, for those who do not know him, is a delightful writer whose cleverness and frequently playful touches will keep the reader both turning pages and smiling. Though written in the 19th century and sometimes using vocabulary that sent this reader scurrying to his larger Larousse, the French is usually clear and easily followed.
November 3, 2024
Cartea este un roman clasic al literaturii franceze cu un stil ușurel, captivant și pe care eu am citit-o destul de repede. Este scrisă la persoana I și cel care narează este chiar Daniel, personajul principal. Dacă sunteți adolescenți, nu ratați să descoperiți această carte, iar dacă sunteți deja oameni în toată firea, citiți-o. Va fi pentru toată lumea o lecție de viață și o aventură minunată alături de Daniel.
http://stildescriitor.ro/blog/2018/02...
http://stildescriitor.ro/blog/2018/02...
June 18, 2016
un livre simple...et plein d emotions..les malheurs du petit chose m ont fait mal au coeur mais j ai aimé la fin...porcelaines et ctistaux...
August 9, 2021
2.65 / 5
Đọc xong hôm qua rồi mà ngủ luôn giờ mới rate. Nói vậy là hiểu quyển này sao r nha 😒
Đọc xong hôm qua rồi mà ngủ luôn giờ mới rate. Nói vậy là hiểu quyển này sao r nha 😒
October 28, 2021
در این رمان درباره عواطف و احساسات انسان در جامعه ای شلوغ و پر آشوب میخوانیم.
اگر مثل من به ادبیات کلاسیک علاقه دارید و میخواهید روزهای پاییزی را در جدال با رنج، فقر و وجدان باشید مرد کوچک را بخوانید
زمانی که کلاسیک هارو میخونیم همراه میشیم با شخصیت های داستان به نوعی در چند خط اول داستان وارد زندگی اونها میشیم و تا خط آخر داستان همچنان همراه هستیم با دنیایی که نویسنده ساخته مرد کوچک رمانی غم انگیز بود که با اشک و اه های فراوانی خوندم چطور انسان با فقر و با رنجهاش میتونه دووم بیاره؟کجا توانش رو از دست میده؟ کجا گرفتار باتلاقی پر از تهوع به نام زندگی میشه ؟و راه رهایی رو چطور پیدا میکنه..
و برای احیای زندگی گذشته دست به چه کارهایی میزنه؟ در این کتاب ما همراه دانیل در پی راه نجات هستیم.
اگر مثل من به ادبیات کلاسیک علاقه دارید و میخواهید روزهای پاییزی را در جدال با رنج، فقر و وجدان باشید مرد کوچک را بخوانید
زمانی که کلاسیک هارو میخونیم همراه میشیم با شخصیت های داستان به نوعی در چند خط اول داستان وارد زندگی اونها میشیم و تا خط آخر داستان همچنان همراه هستیم با دنیایی که نویسنده ساخته مرد کوچک رمانی غم انگیز بود که با اشک و اه های فراوانی خوندم چطور انسان با فقر و با رنجهاش میتونه دووم بیاره؟کجا توانش رو از دست میده؟ کجا گرفتار باتلاقی پر از تهوع به نام زندگی میشه ؟و راه رهایی رو چطور پیدا میکنه..
و برای احیای زندگی گذشته دست به چه کارهایی میزنه؟ در این کتاب ما همراه دانیل در پی راه نجات هستیم.
June 30, 2015
Il n'a pas été prévu pour une prochaine lecture ; je l'ai piqué dans un supermarché. Quelle lecture ! Le petit chose est l'autobiogrophie de Daudet. Après la faillite de l'entreprise de son père, la famille Eyssette déménagera à Lyon. Il fréquentera l'école où on débutera à le surnommer "le Petit chose". La situation financière de la famille agravée, Daniel sera obliger de traviller comme surveillant dans Sarlande. Il y sera renvoyé. Il retrouvera son frère à Paris qui prendra soins de lui. Et c'est là où il débutera ses essais dans le domaine de la littérature. Très émouvant !
August 30, 2014
C'est un bildungsroman qui n'est pas mal mais je me suis rendu très fatigué du genre. Je trouve que le genie de Daudet se trouve dans la conte. Je suis quand meme désolé de donner une si basse cote à l'ouvrage d'un auteur qui a fait des très belles choses mais je trouve que ce roman à très mal vieilli.
Je cherchais quelque chose dans le catalogue de Daudet qui pouvait réproduire la magie des Letters de Mon Moulin et je ne l'ai pas trouvé.
Je cherchais quelque chose dans le catalogue de Daudet qui pouvait réproduire la magie des Letters de Mon Moulin et je ne l'ai pas trouvé.
October 14, 2017
الشيء الصغير رواية لكاتب فرنسي في غاية الروعة
من الروايات العالمية
"أحنى "بييرت" رأسه حتى شفاه جاك الشاحبة، وبقيا يتحدثان بصوت خافت لوقت طويل. هبط الليل، خارجاً، في الحديقة، كان هناك أناس يتحدثون. ومن وقت لآخر كنت أسمع السيد "بييروت" يقول بصوته الأجش. نعم سيد جاك.. نعم، سيد جاك."
مؤلمة وجميلة وحزينة
تحكي لنا عن حياة الشيء الصغير المؤلمة وعائلته وتشتت افراد عائلته في انحاء فرنسا ليشتاق كل منهم للاجتماع معا
ولكن الظروف تكون قصرية ليعاني كل منهم للحصول على لقمة العيش
من الروايات العالمية
"أحنى "بييرت" رأسه حتى شفاه جاك الشاحبة، وبقيا يتحدثان بصوت خافت لوقت طويل. هبط الليل، خارجاً، في الحديقة، كان هناك أناس يتحدثون. ومن وقت لآخر كنت أسمع السيد "بييروت" يقول بصوته الأجش. نعم سيد جاك.. نعم، سيد جاك."
مؤلمة وجميلة وحزينة
تحكي لنا عن حياة الشيء الصغير المؤلمة وعائلته وتشتت افراد عائلته في انحاء فرنسا ليشتاق كل منهم للاجتماع معا
ولكن الظروف تكون قصرية ليعاني كل منهم للحصول على لقمة العيش
August 9, 2016
Un bon souvenir de lecture de jeunesse.
June 15, 2013
Beautiful but heartbreaking
May 10, 2014
C'est mon premier lire d'histoire au francais :)
January 29, 2015
j'ai eu ce livre comme cadeau au lycée.C'est un roman autobiographique qui parle de l'enfance de Daudet .Personnellement je ne trouve pas qu'il a eu une enfance difficile ;il y'a des cas plus grave .
February 15, 2017
sad but SO beautiful, I highly recommend it
September 28, 2017
اصلا دوستش نداشتم،به سختی تمومش کردم :|
October 13, 2018
The story is great but quite old fashion and really I'm not able to find the deeper meaning of the story
July 22, 2024
J'aime l'idée que le petit chose est en chacun d'entre nous. Un personnage attendrissant, méprisé à cause de sa classe sociale, qui subit le sort d'une famille qu'il tente de reconstruire. Il se découvre un intérêt pour la sécurité matérielle, mais oublie ses rêves de poète, d'écriture. L'entièreté de sa vie défile et on fait face à cette dualité; la rudesse des circonstances qui l'emmène petit à petit à perdre la légèreté, l'innocence, l'espoir. Il devient alors le cycle du larmoiement, de l'autoflagellation pour ses tares.
"Et si quelqu'un s'étonne que l'amour puisse fleurir ainsi dans le deuil et dans les larmes, je lui dirai d'aller voir aux cimetières toutes ces jolies fleurettes qui poussent entre les fentes des tombeaux."
"Et si quelqu'un s'étonne que l'amour puisse fleurir ainsi dans le deuil et dans les larmes, je lui dirai d'aller voir aux cimetières toutes ces jolies fleurettes qui poussent entre les fentes des tombeaux."
July 29, 2025
مزخرف بود!!
Displaying 1 - 30 of 102 reviews