What do you think?
Rate this book
Czerwony śnieg
Na pobojowisku po ostatniej wielkiej bitwie Wojny Secesyjnej rozczarowany życiem unionista-lekarz natrafia na obrabiającą trupy dziwną postać i jego życie zmienia się na zawsze…
W Strasburgu, parę lat przed Rewolucją Francuską, konserwator obrazów dostaje zlecenie namalowania cyklu portretów pięknej kobiety w różnych fazach jej życia, choć sama kobieta najwyraźniej się nie starzeje…
W Nowym Jorku z czasów prohibicji młoda marksistka pojawia się nagle wśród elit, w dodatku podszywając się pod osobę, która nigdy nie istniała…
Czerwony śnieg to powieść o miłości i krwi, o ideach i snach, a wszystko wiąże w całość tajemnicze stworzenie wywiedzione z najmroczniejszych przedwiecznych ludzkich mitów, które cudem przetrwało do dzisiejszych czasów, wciąż rośnie i wciąż zabija…
W Strasburgu, parę lat przed Rewolucją Francuską, konserwator obrazów dostaje zlecenie namalowania cyklu portretów pięknej kobiety w różnych fazach jej życia, choć sama kobieta najwyraźniej się nie starzeje…
W Nowym Jorku z czasów prohibicji młoda marksistka pojawia się nagle wśród elit, w dodatku podszywając się pod osobę, która nigdy nie istniała…
Czerwony śnieg to powieść o miłości i krwi, o ideach i snach, a wszystko wiąże w całość tajemnicze stworzenie wywiedzione z najmroczniejszych przedwiecznych ludzkich mitów, które cudem przetrwało do dzisiejszych czasów, wciąż rośnie i wciąż zabija…
384 pages, Hardcover
First published April 7, 2017
21 people are currently reading
921 people want to read
About the author
Ian R. MacLeod
174 books127 followersIan R. MacLeod is the acclaimed writer of challenging and innovative speculative and fantastic fiction. His most recent novel, Wake Up and Dream, won the Sidewise Award for Alternate History, while his previous works have won the Arthur C. Clarke Award, the John W. Campbell Memorial Award, and the World Fantasy Award, and have been translated into many languages. His short story, “Snodgrass,” was developed for television in the United Kingdom as part of the Sky Arts series Playhouse Presents. MacLeod grew up in the West Midlands region of England, studied law, and spent time working and dreaming in the civil service before moving on to teaching and house-husbandry. He lives with his wife in the riverside town of Bewdley.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 26 of 26 reviews
March 7, 2018
„Czerwony śnieg”, jak większość opowieści nawiązujących do wampirycznego mitu, nie można traktować dosłownie, a symbolicznego sensu, jaki nadał swojej powieści Ian R. MacLeod nie sposób porównać do niczego, co do tej pory odnajdywaliśmy w literaturze tego podgatunku grozy. Czytelnik powinien przygotować się na wytrawną ucztę, która poprowadzi go przez wieki ludzkiej niegodziwości, przez jałowe pustynie utopijnych, fundamentalnych idei, aż do początków wszystkiego, tam, gdzie wszystko się zaczęło, a kiedy: wiara osłabła, bogowie powymierali, lecz coś jednak zostało. I nigdy nie umilkło.
December 20, 2023
Podobało mi się umiejscowienie wampirycznych historii w takich, a nie innych epokach, natomiast wątek wiążący je w jedną całość okazał się rozczarowujący.
January 27, 2018
Red Snow by Ian R. MacLeod published by PS Publishing, is a rich, beautifully written, deftly plotted vampire novel mainly set in three time periods: late eighteenth century Strasbourg, the American civil war and its aftermath and prohibition era New York. A dark violent book, but not without an underlying thread of humanity, it kept me enthralled despite many external distractions and MacLeod is a superlative, albeit unappreciated writer.
July 6, 2024
Nie jest to kreskówkowa, ani młodzieżowa powieść jak mogłaby sugerować okładka.
W środku panuje klimat mroczny, z innej epoki. Idealny na okres jesienno-zimowy.
Napisana z rozmachem czasowym i geograficznym. Podróżujemy przez stulecia, w tle wydarzenia historyczne, które kształtowały świat. Przemierzamy przez historię ludzkości. Inne państwa, kontynenty. Na krótką chwilę trafiamy nawet do Warszawy, bo słuchy chodzą, że tu jest gniazdo wampirów. Większość akcji dzieje się w USA, końcówka książki w NY.
Książka opowiada o potędze władzy, zła.
Sposób prowadzenia narracji nie każdemu musi przypaść do gustu. Historia jest opowiedziana w takiej, można by powiedzieć, suchej formie. Bardziej jako relacja z minionych wydarzeń niż plastyczna i angażująca proza. Ważne wydarzenia są wspominane, niekiedy to jakie towarzyszyły im okoliczności autor pomija, nie opowiada nam ich ze szczegółami. Mimo to, mi się czytało dobrze. Czuć ten klimat dawnych lat, czuć nieprzemijalność pewnych zjawisk. Myślenie autora wędruje w nieoczywistych kierunkach co ma przełożenie na słowa.
W środku panuje klimat mroczny, z innej epoki. Idealny na okres jesienno-zimowy.
Napisana z rozmachem czasowym i geograficznym. Podróżujemy przez stulecia, w tle wydarzenia historyczne, które kształtowały świat. Przemierzamy przez historię ludzkości. Inne państwa, kontynenty. Na krótką chwilę trafiamy nawet do Warszawy, bo słuchy chodzą, że tu jest gniazdo wampirów. Większość akcji dzieje się w USA, końcówka książki w NY.
Książka opowiada o potędze władzy, zła.
Sposób prowadzenia narracji nie każdemu musi przypaść do gustu. Historia jest opowiedziana w takiej, można by powiedzieć, suchej formie. Bardziej jako relacja z minionych wydarzeń niż plastyczna i angażująca proza. Ważne wydarzenia są wspominane, niekiedy to jakie towarzyszyły im okoliczności autor pomija, nie opowiada nam ich ze szczegółami. Mimo to, mi się czytało dobrze. Czuć ten klimat dawnych lat, czuć nieprzemijalność pewnych zjawisk. Myślenie autora wędruje w nieoczywistych kierunkach co ma przełożenie na słowa.
January 5, 2022
Niezwykle wciągająca opowieść z wampirycznym tłem, w takie słowa można ująć tę powieść. Nie zapadnie w moją pamięć, a jeżeli już to dlatego, że zakończenie jest rozczarowujące.
Plus: Będę tęsknić za Karlem Haupmannem.
Plus: Będę tęsknić za Karlem Haupmannem.
October 5, 2020
"Czerwony śnieg" jest książką... no cóż, dziwną. Mimo, że minęło parę dni od jej skończenia, jej opis przeczytałam z trzy razy to wciąż tak na dobrą sprawę nie wiem, o czym ona jest... Sama fabuła jest dla mnie tajemnicą. Ale mimo to było w tej książce coś, co nie pozwoliło mi jej odłożyć.
Podczas słuchania książki cały czas towarzyszyło mi poczucie głębokiego zagubienia - zaczęłam od wojny secesyjnej, byłam we Francji, chyba gdzieś w Ameryce, podczas wojen, wydarzeń, ale i cały czas nie miałam pojęcia, w którym czasie właściwie się znajduję. Mimo to parłam naprzód wzmocniona chęcią połapania się i ogarnięcia tego, co czyta mi lektor. Udało mi się to... niezbyt dobrze, ale mimo to książka wywarła na mnie dosyć pozytywne wrażenie.
Cały czas towarzyszymy postaci Karla - zagubionego człowiekowi, który okazuje się mroczną istotą i choć nie jest powiedziane dosłownie, że jest on wampirem (a jeśli jest, to mi umknęło), ale nie jest on takim oczywistym wampirem, jego przypadłość stanowi raczej tło historii i powód, dla którego trwa ona tak długo.
Nie umiem streścić tej historii, to trzeba po prostu przeczytać, bo jest tak zagmatwana, że dopiero trzymając ją w rękach i samemu będąc świadkiem wydarzeń jesteśmy w stanie to ogarnąć. Totalnie nie moje klimaty, w żadnym wypadku nie nazwałabym jej horrorem, ale muszę przyznać, że zostawia po sobie ślad w myślach i przykuwa uwagę nietuzinkowością. Zdecydowanie trzeba sprawdzić samemu!
Podczas słuchania książki cały czas towarzyszyło mi poczucie głębokiego zagubienia - zaczęłam od wojny secesyjnej, byłam we Francji, chyba gdzieś w Ameryce, podczas wojen, wydarzeń, ale i cały czas nie miałam pojęcia, w którym czasie właściwie się znajduję. Mimo to parłam naprzód wzmocniona chęcią połapania się i ogarnięcia tego, co czyta mi lektor. Udało mi się to... niezbyt dobrze, ale mimo to książka wywarła na mnie dosyć pozytywne wrażenie.
Cały czas towarzyszymy postaci Karla - zagubionego człowiekowi, który okazuje się mroczną istotą i choć nie jest powiedziane dosłownie, że jest on wampirem (a jeśli jest, to mi umknęło), ale nie jest on takim oczywistym wampirem, jego przypadłość stanowi raczej tło historii i powód, dla którego trwa ona tak długo.
Nie umiem streścić tej historii, to trzeba po prostu przeczytać, bo jest tak zagmatwana, że dopiero trzymając ją w rękach i samemu będąc świadkiem wydarzeń jesteśmy w stanie to ogarnąć. Totalnie nie moje klimaty, w żadnym wypadku nie nazwałabym jej horrorem, ale muszę przyznać, że zostawia po sobie ślad w myślach i przykuwa uwagę nietuzinkowością. Zdecydowanie trzeba sprawdzić samemu!
March 26, 2018
Nie jest to długa powieść. Nie jest nawet skomplikowana fabularnie. Autor jednak pisze zajmująco. Potrafi podejść do wyświechtanego tematu bez banału. Szkoda, że mnie to nie ruszyło na żadnym etapie lektury. Ciekawa powieść i tyle. W Uczcie Wyobraźni zdarzały się gorsze, ale i lepsze.
April 11, 2018
I was intrigued, I loved it and then the author decided to rush the ending. My heart is broken...
January 31, 2024
Wampiry, rewolucja, ciemna otchłań wypełniona po brzegi mocą nie do okiełznania, lesbijki , kazirodzctwo i do tego jeszcze epizod w Warszawie
Czego chcieć więcej
Czego chcieć więcej
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 21, 2022
Jak to, *****, jest, że znów tnę gwiazdki za jakość polskiego wydania :( Pomijam już przypisy dla ubogich rozumem, to najmniejszy problem, ale dobrze widać, w którym momencie redakcja zrezygnowała z poprawiania kiksów po tłumaczu. Slow clap.
March 18, 2018
Najlepsza powieść o krwiopijcy jaką czytałem od czasu „Historyka” Kostovej i „Wywiadu z Wampirem” Rice - historia ciemna jak listopadowa noc, rozgrywająca się w wielu miejscach i epokach, z bardzo ciekawymi bohaterami. Opowieść o cenie jaką płaci się za nieśmiertelność oraz o mroku porzucenia człowieczeństwa. MacLeod napisał niesamowicie stylową, bardzo wciągającą gotycką opowieść - dla koneserów historii o tych którzy są „born to darkness” ;), polecam, świetna lektura!
July 20, 2017
Why yes, that is a cowboy vampire on the cover. Maybe it won't be the subject of literary analysis of centuries to come, but it's a novel shuffling of various tropes that refused to fall into a rut.
October 20, 2018
Loved it, but the ending was rushed
August 17, 2023
To dziwna książka, którą zacząłem na początku roku i nie mogłem się przemóc, aby ją dokończyć, w obawie że się rozczaruje, bo po pierwszym, znakomitym segmencie historia zaczęła nieco pikować w dół. Teraz, będąc już po ostatniej stronie muszę przyznać, że rzadko zdarza mi się, abym miał tak intensywne przemyślenia w jakieś materii po ukończeniu lektury. A tu złapała mnie taka nostalgia i przykre odczucia, co do tego że coś się kończy, odejdzie i zostanie ta przeklęta pustka, której samemu nigdy nie zapełnimy.
A z pustką pozostanie samotność, może żal czy/i tęsknota za czymś przyziemnym, co znikło z życia. To się MacLeodowi udało znakomicie. Bo mamy tu niby historię o wampirach, ale pod tą przykrywką są przemycone tak ciężkie tematy, że ich odkrycie może przytłoczyć czytelnika. W końcu ile można pisać o krwiopijcach? Ian pokazuje, że jest jeszcze dużo świeżego w tym temacie do opowiedzenia, bo historia funkcjonuje świetnie na wielu płaszczyznach.
Z początku towarzyszymy doktorowi Karlowi Haupmannowi, który na polu walki jednej z wielu bitw wchodzącej w okres Wojny Secesyjnej napotyka się na istotę, która żeruje nad umierającymi żołnierzami. Kontakt z tym szkaradztwem owocuje przemienieniem światłego, moralnie dobrego człowieka w coś rodem z koszmarów, ale jednocześnie przez podejście doktorka, przyziemnego.
Bo Karl mimo, że mógłby stać się tym, czego wymaga od niego jego nowa natura, buntuje się. Mamy więc przypadek człowieka, który wie do czego jest zdolny, ale ma moralne rozterki (które pozostały po przemianie!) i znajduje wyjście z sytuacji, w formie spożywania dużych dawek trucizn, jak chociażby morfina, a które poprzez swoje działanie niwelują żądzę, jaka targa jego ciałem. Z drugiej zaś strony, znając swoje wady i zalety, zaraz na początku wykorzystuje swoje nowe moce, aby pozbyć się parę sobie podobnych istot.
A jednocześnie Karl postanawia odszukać sprawcę swojego cierpienia. Bo jego stan sprawia, że niejako bohater sam się alienuje, bo ma do tego powody, co zresztą ładnie zobrazuje potem kontakt ze znajomymi. Nie jest w stanie zostać zrozumianym, bo w świetle uzyskania nieśmiertelności, nikt nie myśli o konsekwencjach, tylko chce ją uzyskać. A on jest też przeklęty tą wiedzą, co spotyka 'obdarowanego'. Historia poniesie nas w rejony do tej pory raczej mało wyeksploatowane.
Bo będzie tu mowa nawet o Polsce, co było dla mnie fajnym smaczkiem. Trafimy też do XVIII- wiecznej Francji, gdzie w przededniu rewolucji francuskiej przyjdzie nam obserwować niejakiego Ezekiela Morela, do którego przybywa pewna zagadkowa kobieta, która się nie starzeje, a prosi artystę, aby zobrazował ją w różnych stadiach życia. Pada tu wiele odpowiedzi, ale żadna nie do końca jest satysfakcjonująca, tak jak gorzkie okazuje się bytowanie tych istot.
A to nie wszystko, bo końcowo przyjdzie nam obserwować jeszcze losy Harriet Mackenna, inaczej Harry, która żyje w okresie prohibicji, jeszcze przed krachem w 1929 r. Coś łączy te trzy osoby, a ich poszukiwania uczynią te figury pod wieloma względami postaciami tragicznymi. Bo nawet odnalezienie pewnych odpowiedzi nie daje "wyzwolenia". Trudno mi wybaczyć autorowi z kolei to, co spotkało jedną z postaci, którą akurat najbardziej polubiłem. Tak się nie robi! Choć z drugiej strony... wyzwolenie...
Przeskoki pomiędzy epokami są najfajniejszym aspektem historii, ale łączenia pomiędzy nimi są nieco chaotycznie sklecone, co jest odczuwalne i właśnie to odrzuciło mnie od tytułu. Świetne pomysły, które są tak sobie powiązane. Niemniej warto dać temu tytułowi szansę, bo istnieje szansa, że nie dość że Was wciągnie, to i zmusi do refleksji. Jedno z moich większych zaskoczeń tego roku.
A z pustką pozostanie samotność, może żal czy/i tęsknota za czymś przyziemnym, co znikło z życia. To się MacLeodowi udało znakomicie. Bo mamy tu niby historię o wampirach, ale pod tą przykrywką są przemycone tak ciężkie tematy, że ich odkrycie może przytłoczyć czytelnika. W końcu ile można pisać o krwiopijcach? Ian pokazuje, że jest jeszcze dużo świeżego w tym temacie do opowiedzenia, bo historia funkcjonuje świetnie na wielu płaszczyznach.
Z początku towarzyszymy doktorowi Karlowi Haupmannowi, który na polu walki jednej z wielu bitw wchodzącej w okres Wojny Secesyjnej napotyka się na istotę, która żeruje nad umierającymi żołnierzami. Kontakt z tym szkaradztwem owocuje przemienieniem światłego, moralnie dobrego człowieka w coś rodem z koszmarów, ale jednocześnie przez podejście doktorka, przyziemnego.
Bo Karl mimo, że mógłby stać się tym, czego wymaga od niego jego nowa natura, buntuje się. Mamy więc przypadek człowieka, który wie do czego jest zdolny, ale ma moralne rozterki (które pozostały po przemianie!) i znajduje wyjście z sytuacji, w formie spożywania dużych dawek trucizn, jak chociażby morfina, a które poprzez swoje działanie niwelują żądzę, jaka targa jego ciałem. Z drugiej zaś strony, znając swoje wady i zalety, zaraz na początku wykorzystuje swoje nowe moce, aby pozbyć się parę sobie podobnych istot.
A jednocześnie Karl postanawia odszukać sprawcę swojego cierpienia. Bo jego stan sprawia, że niejako bohater sam się alienuje, bo ma do tego powody, co zresztą ładnie zobrazuje potem kontakt ze znajomymi. Nie jest w stanie zostać zrozumianym, bo w świetle uzyskania nieśmiertelności, nikt nie myśli o konsekwencjach, tylko chce ją uzyskać. A on jest też przeklęty tą wiedzą, co spotyka 'obdarowanego'. Historia poniesie nas w rejony do tej pory raczej mało wyeksploatowane.
Bo będzie tu mowa nawet o Polsce, co było dla mnie fajnym smaczkiem. Trafimy też do XVIII- wiecznej Francji, gdzie w przededniu rewolucji francuskiej przyjdzie nam obserwować niejakiego Ezekiela Morela, do którego przybywa pewna zagadkowa kobieta, która się nie starzeje, a prosi artystę, aby zobrazował ją w różnych stadiach życia. Pada tu wiele odpowiedzi, ale żadna nie do końca jest satysfakcjonująca, tak jak gorzkie okazuje się bytowanie tych istot.
A to nie wszystko, bo końcowo przyjdzie nam obserwować jeszcze losy Harriet Mackenna, inaczej Harry, która żyje w okresie prohibicji, jeszcze przed krachem w 1929 r. Coś łączy te trzy osoby, a ich poszukiwania uczynią te figury pod wieloma względami postaciami tragicznymi. Bo nawet odnalezienie pewnych odpowiedzi nie daje "wyzwolenia". Trudno mi wybaczyć autorowi z kolei to, co spotkało jedną z postaci, którą akurat najbardziej polubiłem. Tak się nie robi! Choć z drugiej strony... wyzwolenie...
Przeskoki pomiędzy epokami są najfajniejszym aspektem historii, ale łączenia pomiędzy nimi są nieco chaotycznie sklecone, co jest odczuwalne i właśnie to odrzuciło mnie od tytułu. Świetne pomysły, które są tak sobie powiązane. Niemniej warto dać temu tytułowi szansę, bo istnieje szansa, że nie dość że Was wciągnie, to i zmusi do refleksji. Jedno z moich większych zaskoczeń tego roku.
May 18, 2022
Przedziwna to książka. W zasadzie do samego końca nie dostajemy klarownego wyjaśnienia o co w tym wszystkim chodzi, a styl pisarski od historii do historii coraz bardziej zagłębia się w filozoficzne rozważania.
Wszystko zaczyna się od ostatniej bitwy wojny secesyjnej kiedy młody lekarz przechadza się po polu bitwy i szuka ocalałych. Zauważa przemykającą postać, którą bierze za szabrownika i rusza w pościg wraz z dwoma pomocnikami - noszowymi. Ta konfrontacja dla całej trójki kończy się bardzo nieoczekiwanie. Już chwilę później poznajemy Karla Haupmanna (lekarza z ostatniej bitwy), który jako łowca głów poluje na bezkarnych morderców. Kolejna historia to opowieść o tajemniczej kobiecie i skromnym artyście, który dostaje zlecenie namalowania portretu owej damy. Na przestrzeni lat ta jednak nie zmienia się ani trochę. I w końcu w finałowej historii młoda marksistka ukrywająca się przed policją w czasach prohibicji spotyka nieznajomego, który chce żeby ta odrywała rolę zamożnej Irlandki i weszła do nowojorskiej elity. Wszystkie historie łączy postać tajemniczej postaci, która trwa przez wieki i jest obecna aż po czasy współczesne.
Koncepcja książki i próba stworzenia niezależnych opowieści pośrednio połączonych postacią tajemniczego obcego jest fascynująca. Należy tutaj jednak zaznaczyć, że 'Czerwony śnieg' nie jest horrorem sensu stricte. Owszem, dostajemy tutaj historię o wampirach, ale autor skupia się nie na krwawym szale, a na samotności i tęsknocie istoty żyjącej przez wieki. To właśnie uczucia, a nie same postaci wychodzą na pierwszy plan w książce, a dodatkowo dodane przez autora przemyślenia egzystencjalne czy rozważania filozoficzne mogą czytelnika zaskoczyć. MacLeod eksperymentuje również z perspektywą narracyjną. Raz jest to pierwsza osoba, raz osoba trzecia. Ja sam, jako totalny laik i amator pisania próbowałbym takich samych rzeczy, ale w efekcie końcowym sprawia to, że książka staje się w pewnym momencie nużąca i niektórych czytelników może wybić z rytmu. Paradoksalnie ostatni część, która jest również najdłuższą jest też tą najmniej interesującą, a mnogość wątków irytuje zamiast intrygować.
W ogólnym rozrachunku 'Czerwony śnieg' to zbiór historii, w którym jest wszystkiego za dużo, a mimo to może czytelnika znudzić.
Wszystko zaczyna się od ostatniej bitwy wojny secesyjnej kiedy młody lekarz przechadza się po polu bitwy i szuka ocalałych. Zauważa przemykającą postać, którą bierze za szabrownika i rusza w pościg wraz z dwoma pomocnikami - noszowymi. Ta konfrontacja dla całej trójki kończy się bardzo nieoczekiwanie. Już chwilę później poznajemy Karla Haupmanna (lekarza z ostatniej bitwy), który jako łowca głów poluje na bezkarnych morderców. Kolejna historia to opowieść o tajemniczej kobiecie i skromnym artyście, który dostaje zlecenie namalowania portretu owej damy. Na przestrzeni lat ta jednak nie zmienia się ani trochę. I w końcu w finałowej historii młoda marksistka ukrywająca się przed policją w czasach prohibicji spotyka nieznajomego, który chce żeby ta odrywała rolę zamożnej Irlandki i weszła do nowojorskiej elity. Wszystkie historie łączy postać tajemniczej postaci, która trwa przez wieki i jest obecna aż po czasy współczesne.
Koncepcja książki i próba stworzenia niezależnych opowieści pośrednio połączonych postacią tajemniczego obcego jest fascynująca. Należy tutaj jednak zaznaczyć, że 'Czerwony śnieg' nie jest horrorem sensu stricte. Owszem, dostajemy tutaj historię o wampirach, ale autor skupia się nie na krwawym szale, a na samotności i tęsknocie istoty żyjącej przez wieki. To właśnie uczucia, a nie same postaci wychodzą na pierwszy plan w książce, a dodatkowo dodane przez autora przemyślenia egzystencjalne czy rozważania filozoficzne mogą czytelnika zaskoczyć. MacLeod eksperymentuje również z perspektywą narracyjną. Raz jest to pierwsza osoba, raz osoba trzecia. Ja sam, jako totalny laik i amator pisania próbowałbym takich samych rzeczy, ale w efekcie końcowym sprawia to, że książka staje się w pewnym momencie nużąca i niektórych czytelników może wybić z rytmu. Paradoksalnie ostatni część, która jest również najdłuższą jest też tą najmniej interesującą, a mnogość wątków irytuje zamiast intrygować.
W ogólnym rozrachunku 'Czerwony śnieg' to zbiór historii, w którym jest wszystkiego za dużo, a mimo to może czytelnika znudzić.
July 29, 2020
What a fantastic novel!
In every sense of the word, this novel of the fantastic is exactly that! FANTASTIC. MacLeod’s novel is like a dark glittering jewel of ancient myth and blood, brought forth into the modern age. Well, near to our modern age, anyway.
I am always amazed, each time I read one of his novels, by how absorbing and believable his created worlds are.
I won’t give away the plot here, so I’ll just say that I very much enjoyed the mystery at the heart of the novel! Oh, and the beautiful darkness.
Please do yourself a favor and read “Red Snow” — and make sure to keep a light on in the room when you do, lest you begin to hear whispers coming from the shadows...
In every sense of the word, this novel of the fantastic is exactly that! FANTASTIC. MacLeod’s novel is like a dark glittering jewel of ancient myth and blood, brought forth into the modern age. Well, near to our modern age, anyway.
I am always amazed, each time I read one of his novels, by how absorbing and believable his created worlds are.
I won’t give away the plot here, so I’ll just say that I very much enjoyed the mystery at the heart of the novel! Oh, and the beautiful darkness.
Please do yourself a favor and read “Red Snow” — and make sure to keep a light on in the room when you do, lest you begin to hear whispers coming from the shadows...
May 29, 2019
Książka z gatunku tych, które lepiej brzmią jako streszczenie na okładce niż pełnoprawna powieść. Zachęcony opisem sięgnąłem po tą historię, która okazała się jednak sporym zawodem. Ckliwa opowieść o wampirach podróżujących przez czas i przestrzenie świata i szukanie w tym sensu to nie jest pomysł na dobrą lekturę. Nic w tym ciekawego nie było, akcja drętwa a sam pomysł to trochę połączenie zmierzchu, wehikułu czasu z lekką domieszką pierwszej z brzegu powieści historycznej IMO nie warto
September 13, 2017
A definite must read, will be reading this one again
September 14, 2019
Całkiem inne podejście do tematu wampiryzmu. Bardzo dobrze napisana książka.
July 17, 2020
Greed, obsession, love, memory, and how small lights can survive great darknesses. An excellent book.
Read
February 22, 2021Albo to ja jestem jakaś już nie do ruszenia, albo to w ogóle nie przerażało.
July 16, 2021
A phenomenal, philosophical, dark story
October 6, 2022
Meh. Najgorsza książka o wampirach, jaką czytałem. Strata czasu.
January 4, 2022
4 ⭐
To była niezwykła podróż przez wiele różnych, a jednak bardzo podobnych do siebie postaci i osobowości.
Nie jest to typ grozy, który wywoła ciarki na plecach, ale jest niepokojący i budzący poczucie grozy gdzieś w środku. Nigdy nie wiadomo kto, jak i dlaczego nas obserwuje.
To była niezwykła podróż przez wiele różnych, a jednak bardzo podobnych do siebie postaci i osobowości.
Nie jest to typ grozy, który wywoła ciarki na plecach, ale jest niepokojący i budzący poczucie grozy gdzieś w środku. Nigdy nie wiadomo kto, jak i dlaczego nas obserwuje.
September 11, 2018
Wampir, który sam siebie bada? Który próbuje dotrzeć do korzeni? Tego jeszcze nie było. Ciekawy powiew świeżości w tym gatunku, choć niekiedy styl autora jest nieco mętny i zawiły. Mimo wszystko można przeczytać, bo to nie tylko historia jednego wampirzego istnienia, ale także wydarzeń i zmian na starym i nowym kontynencie. Cała recenzja tu: https://jedenakapit.blogspot.com/2018...
Displaying 1 - 26 of 26 reviews