What do you think?
Rate this book
Gozo ve Sagre
“Dağların, ovaların, ırmakların, göllerin ve denizlerin arasında, havada, karada, suda ve toprak altında yaşayıp giden her çeşit varlığın orta yerinde dururdu bu koskoca kaya. Üzerinde bir adam oturur, oturur, otururdu.”
Başka bir dünya, başka bir harita.
Asırlar önce bırakmıştı insanlar hayvanları yemeyi.
Uğur Erbaş, aklın ve kalbin yenilgisini anlatıyor.
Her zaman olanla hiç olmayan arasında…
Gozo ve Sagre, gün ışığını arayan fantastik bir grafik roman, trajik bir “dünya tarihi”. Yaklaşan karanlık, kaosun arifesi.
Başka bir dünya, başka bir harita.
Asırlar önce bırakmıştı insanlar hayvanları yemeyi.
Uğur Erbaş, aklın ve kalbin yenilgisini anlatıyor.
Her zaman olanla hiç olmayan arasında…
Gozo ve Sagre, gün ışığını arayan fantastik bir grafik roman, trajik bir “dünya tarihi”. Yaklaşan karanlık, kaosun arifesi.
268 pages, Paperback
First published February 1, 2018
3 people are currently reading
174 people want to read
About the author
Uğur Erbaş
2 books11 followers1977 Ankara doğumlu. Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Bölümü mezunu. Aynı bölümde asistan ve öğretim görevlisi olarak çalıştı. Şu an animasyon ve görsel efekt alanında çalışmalarını sürdürmektedir.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 35 reviews
February 25, 2019
Olağanüstü bir üretim. "Gozo ve Sagre" Uğur Erbaş'ın İletişim Yayınları'ndan çıkan, Levent Cantek'in desteğini alan müthiş eseri. Çizimler mi, hikayelendirme mi, müthiş ve şiirsel diyaloglar mı; hangi birini anlatayım? Evet çizgi roman fiyatları yüksek ama "Gozo ve Sagre" kütüphanenizde olursa bir hazineye sahip olacaksınız. İnanın analatamıyorum. Kaçırmayınız :)
December 26, 2022
Çizimler harika. Uğur Erbaş'ın renk kullanımı, karakter tasarımları, karelerin arka planlarına verdiği özen derken ne kadar övsem hakkını veremem. Keşke bir oyun geliştiricisi kendisiyle beraber çalışsa da bu tasarımları bir video oyunda görüp dakikalarca izleyebilsek dedim okurken, umarım birileri bunu gerçekleştirir.
Hikayeye gelince çizimlere kıyasla biraz daha zayıf bence. Kesinlikle kötü değil, özellikle sonuyla şaşırtıcı da. Ancak yer yer çok fazla didaktikleşiyor. Kitabın masalvari bir anlatımı olması da bunun sebeplerinden biri tabi, öğüt vermeden masal anlatamazsınız. Yine de bazı öğütlerini doğrudan okurun gözüne sokmak yerine biraz daha gizli, olaylar ve metaforlar üzerinden vermesini takdir ettim.
Sonuç olarak Gozo ve Sagre'yi çok sevdim ben, hatta başka dillere çevrilirse epey ses getirip ilgi göreceğini düşünüyorum.
Hikayeye gelince çizimlere kıyasla biraz daha zayıf bence. Kesinlikle kötü değil, özellikle sonuyla şaşırtıcı da. Ancak yer yer çok fazla didaktikleşiyor. Kitabın masalvari bir anlatımı olması da bunun sebeplerinden biri tabi, öğüt vermeden masal anlatamazsınız. Yine de bazı öğütlerini doğrudan okurun gözüne sokmak yerine biraz daha gizli, olaylar ve metaforlar üzerinden vermesini takdir ettim.
Sonuç olarak Gozo ve Sagre'yi çok sevdim ben, hatta başka dillere çevrilirse epey ses getirip ilgi göreceğini düşünüyorum.
April 5, 2019
Hani bir atasözümüz var ya, çok lafta yalan, çok malda haram vardır diye, işte adeta hu atasözü için yazılmış bir şaheser bu.
Çok bilenin az konuştuğu sözünü de içine alarak, hiçbir şey bilmeyip çok şey bildiğini iddia eden bir adamın ve her şeyi bildiği söylenen tuhaf bir seçin hikayesi bu. Titanların nasıl ortaya çıktığını, yenildiğini ve tekrar doğduğunu güneşin doğduğu yeri arayan bir adam üzerinden anlatan harika bir eser.
Çok bilenin az konuştuğu sözünü de içine alarak, hiçbir şey bilmeyip çok şey bildiğini iddia eden bir adamın ve her şeyi bildiği söylenen tuhaf bir seçin hikayesi bu. Titanların nasıl ortaya çıktığını, yenildiğini ve tekrar doğduğunu güneşin doğduğu yeri arayan bir adam üzerinden anlatan harika bir eser.
Read
February 1, 2020Özgün ve başarılı çizgilerle yaratılmış ilgi çekici mükemmel bir evren ve "iddialı" bir hikaye.
İddiaların niteliği, geçerliliği ve altının ne kadar doldurulduğundan emin olamadığımdan kitabı şu an için puanlamıyorum.
Birden fazla kez okunması gereken bir grafik roman.
İddiaların niteliği, geçerliliği ve altının ne kadar doldurulduğundan emin olamadığımdan kitabı şu an için puanlamıyorum.
Birden fazla kez okunması gereken bir grafik roman.
June 27, 2018
Çok başarılı bir grafik roman, fantastik öykülere mesafeli yaklaşan beni bile bağladı kendine. Arka kapaktaki tanımlamayla "trajik bir dünya tarihi" ve fantezi olamayacak kadar da gerçek. Çizimler müthiş, öykü ürkütücü ve tanıdık, okunmalı...
October 28, 2023
“ Doğayı alt eden insan balta vurur geleceğine ”
July 26, 2022
Çok güzeldi. Hem hikayesi hem çizimleri hem de renkleri çok güzeldi. Hızlı ve güzel çizimli bir dünya tarihi gibi. Kandırılan insanlığın, yalanın ve tiranlığın nelere mal olduğunu gösteren kılavuz gibiydi. Karakterleri çok iyi işlenmiş ve sözlerine kadar, “evet bu karakter bunu der” diyeceğiniz şekilde tanıyorsunuz. Okurken Sagre’ye o kadar kızıyorsunuz ki bazen öykünün bütününü bile kaçırır oluyorsunuz.
April 29, 2018
Kitabın grafikleri inanılmaz güzel. Özellikle bölüm arası geçişlerdeki resimlemelere bayıldım. Tiranlıklar nasıl kurulur, korkularla nasıl oynanır çok güzel anlatılmış. Öykülerden hoşlanan herkese şiddetle tavsiye ederim.
November 30, 2022
BİRİLERİ BU KİTABI FRANSIZCAYA ÇEVİRSİN!
Birazdan tenkitlerim olacak ama global başarı sağlayabileceğini düşünüyorum. Grafik romana en büyük kıymet verenlerin başında frankofonlar geldiği için bu vurguyu baştan yapmak istedim.
Kitabı ilk çıktığında almadım. Hem İletişim pahalı kitap basıyordu hem de yerli işlerden ağzımız çok yanıyordu. Fakat bu sene bir çizgi roman dükkanında fikirlerine kıymet verdiğim isimlerle konuşurken eserin adı tekrar geçince alıp okuma motivasyonu gelişti.
Çok etkileyici bir girişi var. Destansı. Bunu ne kapak ne tanıtım yazısı yeterince ifade edebiliyor. Masalsı, eşsiz bir iş var karşımızda. Görsel anlamda benzeri bir şey okudum mu bilmiyorum. Bu kıymetli. Karakter, ortam, şehir tasarımları kendine özgü ve başarılı. Hele renk kullanımı! Türk sanatının her türünde, aynı kare içinde veya ardıllar arasında renk ahengiyle ilgili hep bir eksiklik hissederim. Burada ise nefis bir uyum söz konusu. Zıtlıklar olduğunda bile. Açıklardan koyulara geçişlerde de, “ton sur ton” geçişlerde de bu böyle. Alışana kadar (o da benim öznel görüşüm diyebiliriz) biraz fazla animasyon, katmanlı çizgiler ve bu katmanların keskin uygulaması, gölgelerin, ışığın, sisin veya renklerin blok halinde geçişleri dijital bir etki yaratsa da (normalde daha rahatsız edebilecekken) bu eser özelinde görsel görkemi bozmayan şekilde seyrediyor.
Yani salt görsellik için bile ilgiyi hak ediyor bu kitap. Zaman zaman bir mağara resmini, zaman zaman hiyeroglifleri, bazen bir Truva vazosu desenini, bazen bir taş baskı gravürü, Süleyman Saim Tekcan işlerini hatırlattı seyrettiklerim.
Şehir tasarımları da etkileyici. Ortasında kayanın olduğu dairesel planıyla, kütüphanesiyle Odriya, ah keşke yaşayabilseydi bugünlere dek dediğim Bilgelik Evi/Beytü’l Hikme’yi çağrıştırıyor. Hazin hikayesi anlatılan Marsolat ise daha ilk sayfadan yüreğimi yakıyor. Çünkü burada ilham alınan mimari (bana göre çok net) Yemen mimarisi. Sana şehrinden bir görsel var adeta karşımda. Orayı da çok gidip görmek isterdim, isterim. Fakat ne kaldı, ne oluyor, ne bitiyor çok bilmiyorum. Bildiğim son yıllarda dünyanın, basının çok da fazla umurunda olmayan acı bir ablukanın, savaşın, açlığın ve kavganın olduğu. Ve bana detay ulaştırmayan bir seçici körlüğün.
Görselin gücünden yeterince bahsettik. Anlatıya gelirsek daha çok büyükler için bir masal bu. Hem bir masal hem bir yol hikayesi. Bize, bugünün insanına, toplumuna, devletlerine mesaj vermeye çalıştığı çok açık temalarla bezeli. Hatta fazla açık denebilir. İşte bu mesajlar konusunda ayrışmalar yaşamaya başlıyorum. Burası okuyana göre değişecektir. Uğur Erbaş’ın kitapta vermeye çalıştığı mesajlar fazla romantik ve gerçekçilikten uzak geliyor. Masalda da gerçeklerden uzaklaşabiliriz denebilir ama o mesajların masalı geçip bugüne geldiği aşikar. Görsel anlatım kalitesi dışında işte bu mesajlarla da başta frankofon dünyada kendine yer bulabilir. Çünkü politik doğrucu, yeni nesil (internet jargonuyla biraz sjw kıvamlı) önermeler bana göre gerçekçi olmasa da alıcı bulacaktır. Selektif olarak bende alıcısıyım bu arada. Belki bir parça egzajere ediyorum. Evet bugün insan insan ilişkisinde, hele hele insan doğa ilişkisinde patolojiler olduğu doğru. Buna dikkat çekmekte beis yok. Ama ifrat ile tefrit arasında bir yol bulmak mümkün. İnsanların hayvanları öldürmeyi yemeyi bıraktığı bir dünya. Birileri hırçınlaşırsa, saldırganlaşırsa veya kötü neticeler ortaya çıkarsa bu insanlığın aksiyonu sonucu. İnsanın abartması sorunlu ama işler böyle toz pembe de değil. Doğa vahşi. Doğa tehlikeli. Hayat, habitat, doğa, tuzaklar, imtihanlar ve kavgalarla dolu. İnsanların aç kalmamak için (veya aşırıya kaçmadan) hayvanları yemesi normal. Ama doğal dengeyi bozacak kadar yıpratıcılık normal değil. Birileri sadece insanlığın manipülasyonu sonucu saldırganlaşmaz, sorun haline gelmez illa. Bazen birileri saldırgandır. Ne yaparsak yapalım buraki gibi keskin neticelere ulaşmamız mümkün değil. Keskinlikler karşıtlıkları doğurur, besler. Ve insan doğası gereği içinde siyahı ve beyazı barındırır. Beyazı baskın kılmaya gayret ödevimizdir. Ama siyahın yok olması bir fantezidir. Baskı altında kalsa kafi. Dünya denge ve homeostaz dünyası.
Şehirlerin ve yan karakter hikayelerinin güçlü olduğunu söyleyebiliriz. Hikaye içinde hikayecikler masalsılığı artırmış. En güçlüsü Marsolat ve Tiranlar hikayesi, daha zayıfı ise İzahar’ın hikayesiydi.
Final ise girişin gücüne göre zayıf geldi. Lirik açıdan iyiydi ama. Lirik demişken kullanılan dil de anlatımı destekleyen ama abartıya kaçmayan bir şiirsellikle estetik hale getirilmiş. Vecize kıvamında sözler içeren kareler de var. Fakat bu veciz sözler, içeriğinde mantıklı yönler bulunan abartılı önermeler toparlanınca elle tutulur bir noktaya ulaştırmıyor. Finalde yine Netflix’vari gereksiz bir eşcinsellik güzellemesiyle tadım kaçıyor. Böyle güzel çizilmiş bir hikaye Batı’nın norm kabul ettirmeye çalıştığı (ve aslında düne kadar ve bazı kapitalist yanlarıyla bugün de)esas kendisinin içinden geçtiği, alternatifini ve farklılığı da faşistçe kabul etmeyen değerler bütününe bir saygı duruşu hissi oluşturuyor bende. “Doğrusu budur.” Bence değil. Bakalım bir Senegalli, bir Japon, bir Malay ne der bu işe? Çok şey konuşulabilir ama herkes filtresine göre bir netice çıkaraktır zaten. Ama önceki cümledeki fikrimden ötürü de dünyanın farklı dillerinde başarı yakalayabileceğini düşünüyorum.
Birazdan tenkitlerim olacak ama global başarı sağlayabileceğini düşünüyorum. Grafik romana en büyük kıymet verenlerin başında frankofonlar geldiği için bu vurguyu baştan yapmak istedim.
Kitabı ilk çıktığında almadım. Hem İletişim pahalı kitap basıyordu hem de yerli işlerden ağzımız çok yanıyordu. Fakat bu sene bir çizgi roman dükkanında fikirlerine kıymet verdiğim isimlerle konuşurken eserin adı tekrar geçince alıp okuma motivasyonu gelişti.
Çok etkileyici bir girişi var. Destansı. Bunu ne kapak ne tanıtım yazısı yeterince ifade edebiliyor. Masalsı, eşsiz bir iş var karşımızda. Görsel anlamda benzeri bir şey okudum mu bilmiyorum. Bu kıymetli. Karakter, ortam, şehir tasarımları kendine özgü ve başarılı. Hele renk kullanımı! Türk sanatının her türünde, aynı kare içinde veya ardıllar arasında renk ahengiyle ilgili hep bir eksiklik hissederim. Burada ise nefis bir uyum söz konusu. Zıtlıklar olduğunda bile. Açıklardan koyulara geçişlerde de, “ton sur ton” geçişlerde de bu böyle. Alışana kadar (o da benim öznel görüşüm diyebiliriz) biraz fazla animasyon, katmanlı çizgiler ve bu katmanların keskin uygulaması, gölgelerin, ışığın, sisin veya renklerin blok halinde geçişleri dijital bir etki yaratsa da (normalde daha rahatsız edebilecekken) bu eser özelinde görsel görkemi bozmayan şekilde seyrediyor.
Yani salt görsellik için bile ilgiyi hak ediyor bu kitap. Zaman zaman bir mağara resmini, zaman zaman hiyeroglifleri, bazen bir Truva vazosu desenini, bazen bir taş baskı gravürü, Süleyman Saim Tekcan işlerini hatırlattı seyrettiklerim.
Şehir tasarımları da etkileyici. Ortasında kayanın olduğu dairesel planıyla, kütüphanesiyle Odriya, ah keşke yaşayabilseydi bugünlere dek dediğim Bilgelik Evi/Beytü’l Hikme’yi çağrıştırıyor. Hazin hikayesi anlatılan Marsolat ise daha ilk sayfadan yüreğimi yakıyor. Çünkü burada ilham alınan mimari (bana göre çok net) Yemen mimarisi. Sana şehrinden bir görsel var adeta karşımda. Orayı da çok gidip görmek isterdim, isterim. Fakat ne kaldı, ne oluyor, ne bitiyor çok bilmiyorum. Bildiğim son yıllarda dünyanın, basının çok da fazla umurunda olmayan acı bir ablukanın, savaşın, açlığın ve kavganın olduğu. Ve bana detay ulaştırmayan bir seçici körlüğün.
Görselin gücünden yeterince bahsettik. Anlatıya gelirsek daha çok büyükler için bir masal bu. Hem bir masal hem bir yol hikayesi. Bize, bugünün insanına, toplumuna, devletlerine mesaj vermeye çalıştığı çok açık temalarla bezeli. Hatta fazla açık denebilir. İşte bu mesajlar konusunda ayrışmalar yaşamaya başlıyorum. Burası okuyana göre değişecektir. Uğur Erbaş’ın kitapta vermeye çalıştığı mesajlar fazla romantik ve gerçekçilikten uzak geliyor. Masalda da gerçeklerden uzaklaşabiliriz denebilir ama o mesajların masalı geçip bugüne geldiği aşikar. Görsel anlatım kalitesi dışında işte bu mesajlarla da başta frankofon dünyada kendine yer bulabilir. Çünkü politik doğrucu, yeni nesil (internet jargonuyla biraz sjw kıvamlı) önermeler bana göre gerçekçi olmasa da alıcı bulacaktır. Selektif olarak bende alıcısıyım bu arada. Belki bir parça egzajere ediyorum. Evet bugün insan insan ilişkisinde, hele hele insan doğa ilişkisinde patolojiler olduğu doğru. Buna dikkat çekmekte beis yok. Ama ifrat ile tefrit arasında bir yol bulmak mümkün. İnsanların hayvanları öldürmeyi yemeyi bıraktığı bir dünya. Birileri hırçınlaşırsa, saldırganlaşırsa veya kötü neticeler ortaya çıkarsa bu insanlığın aksiyonu sonucu. İnsanın abartması sorunlu ama işler böyle toz pembe de değil. Doğa vahşi. Doğa tehlikeli. Hayat, habitat, doğa, tuzaklar, imtihanlar ve kavgalarla dolu. İnsanların aç kalmamak için (veya aşırıya kaçmadan) hayvanları yemesi normal. Ama doğal dengeyi bozacak kadar yıpratıcılık normal değil. Birileri sadece insanlığın manipülasyonu sonucu saldırganlaşmaz, sorun haline gelmez illa. Bazen birileri saldırgandır. Ne yaparsak yapalım buraki gibi keskin neticelere ulaşmamız mümkün değil. Keskinlikler karşıtlıkları doğurur, besler. Ve insan doğası gereği içinde siyahı ve beyazı barındırır. Beyazı baskın kılmaya gayret ödevimizdir. Ama siyahın yok olması bir fantezidir. Baskı altında kalsa kafi. Dünya denge ve homeostaz dünyası.
Şehirlerin ve yan karakter hikayelerinin güçlü olduğunu söyleyebiliriz. Hikaye içinde hikayecikler masalsılığı artırmış. En güçlüsü Marsolat ve Tiranlar hikayesi, daha zayıfı ise İzahar’ın hikayesiydi.
Final ise girişin gücüne göre zayıf geldi. Lirik açıdan iyiydi ama. Lirik demişken kullanılan dil de anlatımı destekleyen ama abartıya kaçmayan bir şiirsellikle estetik hale getirilmiş. Vecize kıvamında sözler içeren kareler de var. Fakat bu veciz sözler, içeriğinde mantıklı yönler bulunan abartılı önermeler toparlanınca elle tutulur bir noktaya ulaştırmıyor. Finalde yine Netflix’vari gereksiz bir eşcinsellik güzellemesiyle tadım kaçıyor. Böyle güzel çizilmiş bir hikaye Batı’nın norm kabul ettirmeye çalıştığı (ve aslında düne kadar ve bazı kapitalist yanlarıyla bugün de)esas kendisinin içinden geçtiği, alternatifini ve farklılığı da faşistçe kabul etmeyen değerler bütününe bir saygı duruşu hissi oluşturuyor bende. “Doğrusu budur.” Bence değil. Bakalım bir Senegalli, bir Japon, bir Malay ne der bu işe? Çok şey konuşulabilir ama herkes filtresine göre bir netice çıkaraktır zaten. Ama önceki cümledeki fikrimden ötürü de dünyanın farklı dillerinde başarı yakalayabileceğini düşünüyorum.
February 13, 2023
Destansı anlatılar sevenler eminim bayılacaktır.
October 19, 2023
Şiirsel dili, kendine has üslubuyla harika bir grafik roman olmuş.
“Gördüm asırların ırmak gibi aktığını. Ama sular aksa da görürüm ben suyu değil ırmağı. Çünkü bilirim akıcı değil durağandır zaman. Bir tek umutsuzlar şikayetçidir bundan. Bilirim ibaret olduğumu yalnızca bir taş parçasından. Ve taşlar konuşmazlar. Her şeyi bilirler de ondan”
“Gördüm asırların ırmak gibi aktığını. Ama sular aksa da görürüm ben suyu değil ırmağı. Çünkü bilirim akıcı değil durağandır zaman. Bir tek umutsuzlar şikayetçidir bundan. Bilirim ibaret olduğumu yalnızca bir taş parçasından. Ve taşlar konuşmazlar. Her şeyi bilirler de ondan”
December 14, 2020
Her şeyini tek tek konuşuruz ama şunu söyleyeyim: Estetik harikası bir kitap bu. Çizimleri, renkleri, panelleri... Türkiye piyasasında bunun kadar "güzel" bir kitap daha yok sanırım. Bilen varsa beni yanıltmasını çok isterim.
October 6, 2023
4 sene sonra çizgi roman kulübüne geri dönüşüm bu kitapla oldu 😙 çook şiirseldi ve çizimler çok güzeldi ama benş biraz karamsar hissettirdi
March 9, 2021
Çorak topraklarda, tan yerinde, çok uzak diyarlarda, seyyahların dere tepe düz gittiği, tabiatın kadim yasalarıyla yeşeren bir dünya Gozo ve Sagre. Uğur Erbaş’ın maharetli parmakları ve incelikli zekasının mahsulü olan grafik roman, masallardan damıtılmış dili ve pirüpak çizimleriyle yıldızların altında büyülü bir keşif. Yazar yarattığı fantastik âlemi çok sıradan öğelerle takdis ediyor. Geri planda ise bu süssüz oluşumun omuzlarına çok keskin duygular yüklüyor. Gozo ve Sagre çok iyi pişirilmiş, ince elenip sık dokunmuş, minimal yüzüyle çağdaş zamanlara yaraşır bir hikaye.
April 23, 2021
ve taşlar konuşmazlar.
Her şeyi bilirler de...
...ondan.
Her şeyi bilirler de...
...ondan.
July 30, 2019
Çizgi Roman'dan ziyade Çizgi Şiir gibi. Renkler, kurgu ve çizgiler huzur verici. Çok beğendim.
September 10, 2019
mit'lere dair ters köşe! mükemmel.
campell'in kahramanın sonsuz yolculuğu gibi öğretici.
campell'in kahramanın sonsuz yolculuğu gibi öğretici.
January 31, 2025
Kardeşimin hediyesiydi bu kitap ve açıkçası sanat eseri okuyacağımı düşünmemiştim. Grafik roman okumaktan büyük keyif alıyorum ve Gozo ve Sagre bu türün en orijinal eserlerinden. Bambaşka bir yerde ve bambaşka bir zamanda geçiyor. Günlerini kayanın üzerinde oturarak geçiren adamın hikayesinin her şeyi bildiği için konuşmayan kayanın kendisinden dinliyoruz. Şiirsel bir anlatıma sahip ve kurulan düzenler ne kadar iyi olursa olsun bir gün tiranların nasıl ortaya çıktığını anlatıyor. Et yemeyen, doğayla barış ilan etmiş toplumların çalınmış bir kitapla medeniyetlerinin tehlikeye girmesini anlatıyor. Aşığının yaptığı kavalı yanından ayırmayan bir gezgini ve başıboş bir yırtıcı hayvanın barışı tehdit etmesini anlatıyor. Bu kitap aslında korkunun karşısında her zaman umudun belireceğine dair. Çizimleri inanılmaz güzel, kullanılan renkleri, ana karakterin ay suratını, mekanları ve güneşin, bulutun çizimini çok beğendim. Aslında hayran kaldım diyebilirim kitaba. Bazı yerlerde dönüp dönüp tekrar okudum kaçırdığım bir şey olmadığından emin olmak için çünkü oluşturulan dünya muazzam detaylarla donatılmış. Açıkçası bu kadar zengin bir kitap beklememiştim, favorilerime girdi.
January 1, 2020
Bu kitabı ayaküstü şöyle bir bakıp rafa geri koymak için almıştım. Fakat bir kaya parçası üzerinde öylece duran o miskin adam beni yanına çekti oturttu. Birlikte kütüphaneden bir kitap çaldık. Yollara düştük. Çölleri aştık. Gittik babam gittik. İnsan olmaya, aşık olmaya, yolda olmaya, seyyahlığa ve seyyah olamamaya dair... Tüketmelik değil, yavaş yavaş sindirerek okumalık, geri dönüp bir daha karıştırmalık.
June 16, 2024
Bilirim ibaret olduğumu yalnızca bir taş parçasından
Ve taşlar konuşmazlar
Her şeyi bilirler de ondan.
Son zamanlarda okumaya karşı ilgim bir şekilde azalmıştı ancak bu kitap beni içerik ve çizimler olarak kendimden geçirdi diyebilirim. Özellikle yelkovan çizimine ve karakterine bayıldım. Kitabı saklayıp tekrar okuyacağım, herkese tavsiye edeceğim.
Ve taşlar konuşmazlar
Her şeyi bilirler de ondan.
Son zamanlarda okumaya karşı ilgim bir şekilde azalmıştı ancak bu kitap beni içerik ve çizimler olarak kendimden geçirdi diyebilirim. Özellikle yelkovan çizimine ve karakterine bayıldım. Kitabı saklayıp tekrar okuyacağım, herkese tavsiye edeceğim.
April 24, 2021
“Dünya düzelir mi düzelmez mi bilmem ama umutsuz yaşanamayacağını bilirim”
Seyyahlardan, kitaplardan öte güneşin doğduğu yeri görmeye giden, hem dünyanın hem insanın ilmini bulan, bildikçe susan aşık bir bilmezin hikayesi. Müthiş bir görsel anlatı.
Seyyahlardan, kitaplardan öte güneşin doğduğu yeri görmeye giden, hem dünyanın hem insanın ilmini bulan, bildikçe susan aşık bir bilmezin hikayesi. Müthiş bir görsel anlatı.
February 2, 2024
Uğur Erbaş'ın çizgisinde çok bize ait bir şeyler var, insan sayfalara bakmaya doyamıyor ama ben bu beş yıldızı esas öyküye veriyorum. Tiranlık nasıl yükselir ve nasıl yıkılır üzerine muhteşem bir kitap.
July 20, 2018
Türkiye'den çıkan en kaliteli grafik romanlardan biri olmuş. Masalsı görsellerle muazzam bir masal okumak için bu kitabı almanızı tavsiye ederim.
September 23, 2018
Çok güzel, hüzünlü, içine girip kaybolacağınız bir grafik roman.
December 5, 2018
Neyle karşılaşacağımı az çok bildiğimi düşünüyordum. Bildiğimden fazlasını bulduğum için mutluyum. Çok etkileyiciydi.
June 24, 2019
Çizgi karakteri ve özgün konusu çok başarılı.
January 15, 2020
muhteşemdi... söyleyecek bir şeyim yok
February 4, 2021
Eseri ilk 2018 yılında bir kitabevinde okumuştum defalarca ... Çizimleri ve seyyahin bütünlüğü beni içine çekmişti belki de bugün bu eser yeniden elimde. Teşekkürler Erbaş
October 6, 2021
cok kaliteli
August 8, 2022
Fevkalade bir eser, her ayrıntısını beğendim, her karaktere ayrı ayrı bayıldım, sayfalar hiç bitmesin istedim,
Keşke devamı gelse.
Keşke devamı gelse.
Displaying 1 - 30 of 35 reviews