What do you think?
Rate this book
ชะตารักพันภพ
ตงฟางเม่ย บุตรีของเสนาบดีตกยาก ยามมีชีวิตก็ถูกดวงพิฆาตสามีเล่นงานจนต้องแต่งงานถึงสามครา
ยามสิ้นลมก็จำต้องแต่งงานกับภูตผีในปรโลกพร้อมกันถึงสามตน
ยังไม่นับการได้พบกับคนงามแห่งเมืองโยวตูที่นำไปสู่การแต่งงานกับสามีตนที่สี่ในปรโลก แม้นมิได้
ปรารถนาเป็นสตรีมากรักก็จำนนด้วยชะตากรรมเยี่ยงนี้ หรือดวงชะตาอันผกผันหลายภพชาตินี้จะเป็น
เป็นหนี้กรรมที่ใครก่อไว้
ท้ายสุดมนุษย์ย่อมดับลับลาจาก
มวลบุปผาย่อมแห้งเหี่ยวร่วงโรย
เหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำอันเปลี่ยวดาย
ยามสิ้นลมก็จำต้องแต่งงานกับภูตผีในปรโลกพร้อมกันถึงสามตน
ยังไม่นับการได้พบกับคนงามแห่งเมืองโยวตูที่นำไปสู่การแต่งงานกับสามีตนที่สี่ในปรโลก แม้นมิได้
ปรารถนาเป็นสตรีมากรักก็จำนนด้วยชะตากรรมเยี่ยงนี้ หรือดวงชะตาอันผกผันหลายภพชาตินี้จะเป็น
เป็นหนี้กรรมที่ใครก่อไว้
ท้ายสุดมนุษย์ย่อมดับลับลาจาก
มวลบุปผาย่อมแห้งเหี่ยวร่วงโรย
เหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำอันเปลี่ยวดาย
330 pages, Paperback
Published February 19, 2018
1 person is currently reading
46 people want to read
About the author
Jun Zi Yi Ze
11 books1 followerAssociated Names:
* Jun Zi Yi Ze (English)
* 君子以泽 (Chinese)
* จวินจื่ออี่เจ๋อ (Thai)
* Jun Zi Yi Ze (English)
* 君子以泽 (Chinese)
* จวินจื่ออี่เจ๋อ (Thai)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 14 of 14 reviews
December 18, 2023
ดี ดีมาก เป็นนิยายของนักเขียนคนนี้ที่ดีที่สุดแล้วที่เอาเข้ามาแปล ภาษาสำนวนมีเอกลักษณ์ เราอาจจะชอบโศกนาฏกรรมที่เขียนในแบบคอเมดี้ ต่อจากนี้เป็น reflection ของเรากับเรื่องนี้เอง
สรุป: คาร์ละเอียดมาก คอนเสปชัด ไม่แผ่วตอนจบ
เข้าใจเลยว่าเออ นี่สิ นิยายที่ตำนานตลอดกาลมันเปนไง คนเขียนอะเขียนพระเอกดีมาก เอาจริงๆ พระเอกไม่ได้มีบทขนาดนั้นเพราะผ่านมุมมองนางเอก แต่มันฝังจิตฝังใจชั้นมาก ขอยกเป็น1 ในคาร์พระเอกที่ดีที่สุดที่เคยอ่านมา
เล่าย่อๆก่อนคือพระเอกนางเอกเคยรักกันอยู่บนภพเซียน แต่โดนลงโทษให้ตกสวรรค์ นางเอกเข้าวัฆสงสารส่วนพระเอกตกนรกอเวจี แต่เง็กเซียนสาปว่าให้นางเอกลืมพระเอกตลอดกาล ไม่ว่าไงก็จะจำพระเอกไม่ได้ แต่พระเอกจำนางเอก ก็มารอส่งนางเอกไปเกิดตาย/เกิดใหม่ไปวนๆเปนร้อยเป็นพันชาติ
คือเวลาเป็นพันกว่าปี ได้คุยกันไม่เคยถึงสิบประโยค เพราะนางเอกไม่เคยจำได้ละรีบไปเกิดใหม่ตลอด ละมีชาติหนึ่ง (ก็คือชาติที่เล่าถึงในเรื่อง) นางเอกต้องรออยุ่ยมโลก 10 ปี เพราะจะรอดูน้องชายบนโลกโต ก็เลยได้ยุเมืองผีนานหน่อย และได้เจอพระเอก
คนเขียนบรรยายความรักที่มาพร้อมความสิ้นหวังได้ดีมาก impending ense of doom ทุรนทุราย ทำได้แค่มองอีกคน แต่รุ้ว่าจะไม่ได้อยุ่ด้วยกันตลอดไปอะ กลางคืนนอนไม่หลับเพราะคิดว่าจะเปนคืนสุดท้ายที่ได้อยุ่ด้วยกันรึเปล่า จะจูบยันเช้าแต่เช้าก็เวียนมาถึงเร็วไป
แต่มันรักขนาดไหน เราก็ทำได้แค่อ่าน between the line จาก pov นางเอกที่จำอะไรไม่ได้เลย ซึ่งมันแบบ bittersweet มากๆ จนตอนนางเอกใกล้จะต้องไปเกิดใหม่พระเอกมันก็คลั่งมาก ผีบ้าสุดๆ แต่เปนยันแตกที่น่าเวทนาอะ มันเหมือนมันต้านกระแสไม่ได้ ไม่ว่ายังไงก้ไม่ได้ยุด้วยกัน
เออเกือบลืม อยากจะพูดเรื่องคาร์ละเอียดเล็กน้อย สิ่งที่น่าสนใจคือ ตอนที่นางเอกยังไม่รู้ว่าพระเอกคือใคร จะบรรยายว่า “เวลาเข้าใกล้ พระเอกยิ้มอบอุ่น คุยด้วยแล้วบรรยากาศเหมือนลมวสันต์” แต่จะมีบางเวลาที่พระเอกมองนางเอกจากไกลๆ ละนางเอกก็กลัว เพราะบรรยากาศมืดมนแล้วก็สายตาแค้นฝังลึกมาก เหมือนรัก แต่แค้นที่ต้องรอ แค้นที่อีกฝ่ายจำไม่ได้ เข้าใจรักรุนแรง intense แบบนี้ จังหวะนึงดีๆ จังหวะนึงก็หัวเราะร้องไห้ ซึ่งอีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เป็นของรักตามปกติ แต่คนคาดหวังย่อมทรมานไปเอง แค้นไปเอง
บางทีเวลารอมันนานเกินไป กลายเปนว่าความแค้นรุนแรงกว่ารัก และต้องยึดถือไว้ให้คะนึงหาต่อ แต่พอเจอหน้ากันแล้วก็จำได้แค่ความรักเท่านั้นเอง พอจากกันก็กลับมาแค้นอีกเพื่อที่จะได้ไม่ลืม อะไรแบบนี้….ยอม
เขียนดีมาก ควรอ่าน
สรุป: คาร์ละเอียดมาก คอนเสปชัด ไม่แผ่วตอนจบ
เข้าใจเลยว่าเออ นี่สิ นิยายที่ตำนานตลอดกาลมันเปนไง คนเขียนอะเขียนพระเอกดีมาก เอาจริงๆ พระเอกไม่ได้มีบทขนาดนั้นเพราะผ่านมุมมองนางเอก แต่มันฝังจิตฝังใจชั้นมาก ขอยกเป็น1 ในคาร์พระเอกที่ดีที่สุดที่เคยอ่านมา
เล่าย่อๆก่อนคือพระเอกนางเอกเคยรักกันอยู่บนภพเซียน แต่โดนลงโทษให้ตกสวรรค์ นางเอกเข้าวัฆสงสารส่วนพระเอกตกนรกอเวจี แต่เง็กเซียนสาปว่าให้นางเอกลืมพระเอกตลอดกาล ไม่ว่าไงก็จะจำพระเอกไม่ได้ แต่พระเอกจำนางเอก ก็มารอส่งนางเอกไปเกิดตาย/เกิดใหม่ไปวนๆเปนร้อยเป็นพันชาติ
คือเวลาเป็นพันกว่าปี ได้คุยกันไม่เคยถึงสิบประโยค เพราะนางเอกไม่เคยจำได้ละรีบไปเกิดใหม่ตลอด ละมีชาติหนึ่ง (ก็คือชาติที่เล่าถึงในเรื่อง) นางเอกต้องรออยุ่ยมโลก 10 ปี เพราะจะรอดูน้องชายบนโลกโต ก็เลยได้ยุเมืองผีนานหน่อย และได้เจอพระเอก
คนเขียนบรรยายความรักที่มาพร้อมความสิ้นหวังได้ดีมาก impending ense of doom ทุรนทุราย ทำได้แค่มองอีกคน แต่รุ้ว่าจะไม่ได้อยุ่ด้วยกันตลอดไปอะ กลางคืนนอนไม่หลับเพราะคิดว่าจะเปนคืนสุดท้ายที่ได้อยุ่ด้วยกันรึเปล่า จะจูบยันเช้าแต่เช้าก็เวียนมาถึงเร็วไป
แต่มันรักขนาดไหน เราก็ทำได้แค่อ่าน between the line จาก pov นางเอกที่จำอะไรไม่ได้เลย ซึ่งมันแบบ bittersweet มากๆ จนตอนนางเอกใกล้จะต้องไปเกิดใหม่พระเอกมันก็คลั่งมาก ผีบ้าสุดๆ แต่เปนยันแตกที่น่าเวทนาอะ มันเหมือนมันต้านกระแสไม่ได้ ไม่ว่ายังไงก้ไม่ได้ยุด้วยกัน
เออเกือบลืม อยากจะพูดเรื่องคาร์ละเอียดเล็กน้อย สิ่งที่น่าสนใจคือ ตอนที่นางเอกยังไม่รู้ว่าพระเอกคือใคร จะบรรยายว่า “เวลาเข้าใกล้ พระเอกยิ้มอบอุ่น คุยด้วยแล้วบรรยากาศเหมือนลมวสันต์” แต่จะมีบางเวลาที่พระเอกมองนางเอกจากไกลๆ ละนางเอกก็กลัว เพราะบรรยากาศมืดมนแล้วก็สายตาแค้นฝังลึกมาก เหมือนรัก แต่แค้นที่ต้องรอ แค้นที่อีกฝ่ายจำไม่ได้ เข้าใจรักรุนแรง intense แบบนี้ จังหวะนึงดีๆ จังหวะนึงก็หัวเราะร้องไห้ ซึ่งอีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เป็นของรักตามปกติ แต่คนคาดหวังย่อมทรมานไปเอง แค้นไปเอง
บางทีเวลารอมันนานเกินไป กลายเปนว่าความแค้นรุนแรงกว่ารัก และต้องยึดถือไว้ให้คะนึงหาต่อ แต่พอเจอหน้ากันแล้วก็จำได้แค่ความรักเท่านั้นเอง พอจากกันก็กลับมาแค้นอีกเพื่อที่จะได้ไม่ลืม อะไรแบบนี้….ยอม
เขียนดีมาก ควรอ่าน
Read
July 3, 2018#ชะตารักพันภพ / จวินจื่ออี่เจ๋อ เขียน / อาจือ แปล
เรื่องนี้บอกว่าเป็นเล่มต่อของ “เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน” แต่ว่าแยกอ่านได้สบาย ๆ ค่ะ เรื่องราวไม่เกี่ยวอะไรกัน แค่พระเอกเรื่องนี้เคยถูกกล่าวถึงในเรื่องเมืองจันทราฯมาก่อนเท่านั้น
เนื้อเรื่องกล่าวถึงการเวียนว่ายตายเกิด และชีวิตหลังความตาย ชีวิตในปรโลกที่เหมือนดำเนินคู่ขนานไปกับโลกมนุษย์ ผู้เขียนใช้การเล่าเรื่องโดยให้นางเอกเป็นผู้เล่า โดยใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง เราจึงรับรู้เรื่องราว อารมณ์และความรู้สึกทางฝั่งนางเอกเป็นหลัก ช่วงแรกยังคงเอกลักษณ์ในการเล่าเรื่องแบบสบาย ๆ เหมือนชวนผู้อ่านวิ่งเล่นเย็นใจกับการวางปมต่าง ๆ ไปก่อน คล้าย ๆ กับสองเรื่องก่อนหน้าของผู้เขียน และมาสรุปจบได้แบบหน่วง อึน และมึน แบบไม่ต่างกันเลย
เทียบกับเมืองจันทราแล้ว เรื่องนี้จบได้แบบเสียน้ำตาน้อยกว่า แต่โหดกว่านะ เจ็บและจุกด้วยความสงสารพระเอก เห็นใจคนรอ และยิ่งรอแบบไม่มีความหวัง มันจะทรมานขนาดไหน คนรอจะอดทนรอได้ถึงเมื่อไหร่ พระเอกของผู้เขียนทุกเรื่องนี่ทรหดอดทนจริง ๆ
เรื่องนี้ต้องตีความเองนิดหน่อย เพราะเป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่จะให้คนอ่านคิดเอาเอง คนที่ชอบอ่านอะไรเคลียร์ ๆ อาจรู้สึกไม่จบ และไม่แนะนำอย่างยิ่งสำหรับสายสุขนิยมนะคะ อารมณ์แบบ “คนหนึ่งตั้งใจจะรอ อีกคนก็ลืมง่ายดาย” มันเจ็บลึกมากมายจริง ๆ... ฮืออออออออ :)
เรื่องนี้บอกว่าเป็นเล่มต่อของ “เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน” แต่ว่าแยกอ่านได้สบาย ๆ ค่ะ เรื่องราวไม่เกี่ยวอะไรกัน แค่พระเอกเรื่องนี้เคยถูกกล่าวถึงในเรื่องเมืองจันทราฯมาก่อนเท่านั้น
เนื้อเรื่องกล่าวถึงการเวียนว่ายตายเกิด และชีวิตหลังความตาย ชีวิตในปรโลกที่เหมือนดำเนินคู่ขนานไปกับโลกมนุษย์ ผู้เขียนใช้การเล่าเรื่องโดยให้นางเอกเป็นผู้เล่า โดยใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง เราจึงรับรู้เรื่องราว อารมณ์และความรู้สึกทางฝั่งนางเอกเป็นหลัก ช่วงแรกยังคงเอกลักษณ์ในการเล่าเรื่องแบบสบาย ๆ เหมือนชวนผู้อ่านวิ่งเล่นเย็นใจกับการวางปมต่าง ๆ ไปก่อน คล้าย ๆ กับสองเรื่องก่อนหน้าของผู้เขียน และมาสรุปจบได้แบบหน่วง อึน และมึน แบบไม่ต่างกันเลย
เทียบกับเมืองจันทราแล้ว เรื่องนี้จบได้แบบเสียน้ำตาน้อยกว่า แต่โหดกว่านะ เจ็บและจุกด้วยความสงสารพระเอก เห็นใจคนรอ และยิ่งรอแบบไม่มีความหวัง มันจะทรมานขนาดไหน คนรอจะอดทนรอได้ถึงเมื่อไหร่ พระเอกของผู้เขียนทุกเรื่องนี่ทรหดอดทนจริง ๆ
เรื่องนี้ต้องตีความเองนิดหน่อย เพราะเป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่จะให้คนอ่านคิดเอาเอง คนที่ชอบอ่านอะไรเคลียร์ ๆ อาจรู้สึกไม่จบ และไม่แนะนำอย่างยิ่งสำหรับสายสุขนิยมนะคะ อารมณ์แบบ “คนหนึ่งตั้งใจจะรอ อีกคนก็ลืมง่ายดาย” มันเจ็บลึกมากมายจริง ๆ... ฮืออออออออ :)
July 15, 2018
เล่มนี้อ่านแล้วผิดกับเมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เรารู้สึกสนุกกว่า อานุภาพทำลายตับ ทะลวงไต บีบหัวใจกว่ากันเยอะ (จริง ๆ พล็อตเรื่องเมืองจันทราฯ ก็พิฆาตคนอ่านแบบนี้เลยนะ หลังอ่านเล่มนี้จบแอบสงสัยว่าไม่รู้จะเกี่ยวกับถ้อยสำนวนแปลไหม จึงทำให้ตอนอ่านเมืองจันทราฯ แล้วไม่ประทับใจเท่าเล่มนี้) คนเขียนโหดร้ายมากจริง ๆ ปริศนาทุกอย่างตีแผ่กระจ่างชัดอยู่ตรงหน้า แต่ดุงดังมีม่านหมอกปกคลุมให้ลางเลือน ความเจ็บปวดที่พระเอกต้องแบกรับไว้ตลอดเวลานับพันปี ได้แต่มองส่งจากด้านหลัง คนที่ตนรักและผูกพัน ปกป้องไว้ด้วยชีวิตกลับหลงลืมเขาจนหมดสิ้น แม้แต่ดวงจิตที่ถูกแยกออกจากวิญญาณยังจดจำและติดตามนางไปเคียงคู่ แต่ก็ยังมีเหตุให้ต้องคลาดจากกันอย่างน่าเศร้า ส่วนวิญญาณของเขาก็ได้แต่รอคอยนางอย่างทุกข์ทนเดียวดาย จะมีการลงทัณฑ์ใดที่โหดร้ายยิ่งไปกว่านี้ได้อีก น้ำตาไหลเป็นเผาเต่าเลยจ้าาาา โคตรเจ็บ โคตรจุก TT^TT
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 26, 2019
ชะตารักพันภพ
นางเอกถูกลิขิตมาแล้วว่าจะต้องลืมพระเอกทุกๆชาติ ถึงจะเคยรักกันขนาดไหนก็ตาม พออยู่ในยมโลก นางเอกก็แต่งงานกับพระเอก อยู่ด้วยกันสิบปีจนกว่าน้องชายนางเอกในโลกมนุษย์จะโต แต่คือตอนแรกนางเอกวางแผนจะไม่ไปผุดไปเกิดเหมือนกัน จะได้อยู่กับพระเอกไปตลอดกาล ตอนพระเอกรู้นี่ ถึงกับน้ำตาไหล แต่ตอนหลังนางเอกมารู้ว่าจริงๆพระเอกแม่งวางแผนกำจัดสามีทั้งสามคนของนางไป แบบ ตาย ไปเกิดใหม่ วิญญาณสลาย อะไรงี้เลยอะ เพราะพระเอกแม่ง ไม่แชร์นางเอกกับใครทั้งนั้น
แม้แต่สามีแค่ในนาม 5555555 นางก็ตะลึงกับความเลือดเย็น แต่ยังรักเค้าอยู่ สุดท้ายเหมือนถูกพญายมหลอกว่าจริงๆนางเอกไม่ใช่ภรรยาที่กลับมาเกิดใหม่พระเอก ว่าพระเอกจริงๆมีคนที่รักมากกว่านางเอก -- คือเข้าใจว่าที่หลอกเพราะว่าไม่อยากเห็นนางเอกต้องลงนรกอเวจีไม่ได้ไปผุดไปเกิดอะนะ - แต่นางเอกก็เชื่อ คงผนวกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ด้วย เลยไปเกิดใหม่ ได้มีสามชาติสามภพเป็นภรรยากับทังเส้าชิง พอไปเกิดใหม่ ความทรงจำแต่ละชาติก็เหมือนแผ่นซีดีถูก rewrite ทับไปเรื่อยๆอะมึง แล้วก็มีบรรยายสามชาติหลังจากนั้นของนางเอก จะเห็นผู้ชายชุดแดงมายืนมอง มีชาตินึงเหมือนนางเอกอยู่ยมโลกนานหน���อยเพราะตายก่อนทังเส้าชิง ทำยังไงไม่รู้ ไปเจอพระเอกกำลังเมา แล้วพระเอกก็ระบายความในใจ ทั้งรักทั้งแค้นใส่นางเอก ว่าตอนแรกคิดไว��แยู่แล้วว่าจะไม่ปล่อยนางเอกไป เพราะเป็นพันๆกว่าชาติพึ่งมีชาตินั้นทีจะได้รู้รสของการอยู่ด้วยกัน แต่นางเอกที่ยืนฟังคือ งง ว่าพูดถึงใคร ฉากนี้โคตรเศร้า
แอบสงสารผัวทั้งสามคนของนางเอกด้วย แอบคิดว่าเมียเก่าเซี่ยปี้อานคือนางเอกนั่นแหละ เราว่ากลอนตรงหน้าปกคือสรุปเรื่องนี้ได้เลยนะ
ยังจดจำแหนบัวขาว
โฉมน้องงามราวบุปผา
มาพบพักตร์สบสายตา
ไยน้องยากลับลืมเลือน
นางเอกถูกลิขิตมาแล้วว่าจะต้องลืมพระเอกทุกๆชาติ ถึงจะเคยรักกันขนาดไหนก็ตาม พออยู่ในยมโลก นางเอกก็แต่งงานกับพระเอก อยู่ด้วยกันสิบปีจนกว่าน้องชายนางเอกในโลกมนุษย์จะโต แต่คือตอนแรกนางเอกวางแผนจะไม่ไปผุดไปเกิดเหมือนกัน จะได้อยู่กับพระเอกไปตลอดกาล ตอนพระเอกรู้นี่ ถึงกับน้ำตาไหล แต่ตอนหลังนางเอกมารู้ว่าจริงๆพระเอกแม่งวางแผนกำจัดสามีทั้งสามคนของนางไป แบบ ตาย ไปเกิดใหม่ วิญญาณสลาย อะไรงี้เลยอะ เพราะพระเอกแม่ง ไม่แชร์นางเอกกับใครทั้งนั้น
แม้แต่สามีแค่ในนาม 5555555 นางก็ตะลึงกับความเลือดเย็น แต่ยังรักเค้าอยู่ สุดท้ายเหมือนถูกพญายมหลอกว่าจริงๆนางเอกไม่ใช่ภรรยาที่กลับมาเกิดใหม่พระเอก ว่าพระเอกจริงๆมีคนที่รักมากกว่านางเอก -- คือเข้าใจว่าที่หลอกเพราะว่าไม่อยากเห็นนางเอกต้องลงนรกอเวจีไม่ได้ไปผุดไปเกิดอะนะ - แต่นางเอกก็เชื่อ คงผนวกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ด้วย เลยไปเกิดใหม่ ได้มีสามชาติสามภพเป็นภรรยากับทังเส้าชิง พอไปเกิดใหม่ ความทรงจำแต่ละชาติก็เหมือนแผ่นซีดีถูก rewrite ทับไปเรื่อยๆอะมึง แล้วก็มีบรรยายสามชาติหลังจากนั้นของนางเอก จะเห็นผู้ชายชุดแดงมายืนมอง มีชาตินึงเหมือนนางเอกอยู่ยมโลกนานหน���อยเพราะตายก่อนทังเส้าชิง ทำยังไงไม่รู้ ไปเจอพระเอกกำลังเมา แล้วพระเอกก็ระบายความในใจ ทั้งรักทั้งแค้นใส่นางเอก ว่าตอนแรกคิดไว��แยู่แล้วว่าจะไม่ปล่อยนางเอกไป เพราะเป็นพันๆกว่าชาติพึ่งมีชาตินั้นทีจะได้รู้รสของการอยู่ด้วยกัน แต่นางเอกที่ยืนฟังคือ งง ว่าพูดถึงใคร ฉากนี้โคตรเศร้า
แอบสงสารผัวทั้งสามคนของนางเอกด้วย แอบคิดว่าเมียเก่าเซี่ยปี้อานคือนางเอกนั่นแหละ เราว่ากลอนตรงหน้าปกคือสรุปเรื่องนี้ได้เลยนะ
ยังจดจำแหนบัวขาว
โฉมน้องงามราวบุปผา
มาพบพักตร์สบสายตา
ไยน้องยากลับลืมเลือน
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 18, 2018
รอเรื่องนี้มานานมาก เพราะเป็นแฟนของจวินจื่ออี่เจ๋อตั้งแต่เรื่องเมืองจันทรา แถมเรื่องนี้ยังอยู่ในจักรวาลเดียวกันอีกด้วย เลยมีความคาดหวังอยู่มากทีเดียว
เรื่องภาษาที่ใช้ยังคงเป็นจุดเด่นของผู้เขียนสำหรับเรา แต่รู้สึกว่าบางช่วงบางฉากที่ควรเน้นผู้เขียนก็ไม่ได้เน้นมากนัก เลยรู้สึกว่ายังมีอารมณ์ร่วมกับเนื้อเรื่องได้ไม่สุดทาง แต่อาจเป็นเพราะสไตล์ของผู้เขียนที่ชอบให้ผู้อ่านคิดเอง ช่วงต้นเรื่องจะเป็นคอมเมดี้นิดๆตามแบบฉบับของผู้เขียนแล้วอารมณ์จะเริ่มเปลี่ยนช่วงกลางและท้ายเรื่องคล้ายๆเรื่องเมืองจันทรา อีกเรื่องที่ชอบคืออารมณ์ของเรื่องเมื่ออ่านจบแล้วอารมณ์เดียวกับชื่อเรื่องในฉบับภาษาจีนและภาษาอังกฤษคือ 奈何, Helplessness มากเลยทีเดียว เป็นอารมณ์หน่วงๆเล็กน้อย
หลังจากอ่านทั้งสามเล่มของจวินจื่อจบแล้ว ขอเรียงลำดับความชอบดังนี้
1. เมืองจันทราฯ: ยังคงเป็นที่หนึ่งสำหรับเรา ใช้ภาษาได้บีบคั้นหัวใจสุด รู้สึกว่าเรื่องนี้ทำได้สุดทุกทางสำหรับเรา อ่านซ้ำหลายรอบมาก
2. ชะตารักพันภพ
3. ไฟผลาญขันทร์: เรื่องนี้รู้สึกว่าผู้เขียนทำให้เราห็นคาแรคเตอร์ของตัวละครไม่ชัดเท่าสองเรื่องบน
ทั้งนี้ทั้งนั้น พระเอกของจวินจื่ออี่เจ๋อทั้งสามเรื่องมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือความเสียสละ (อย่างมาก)
จะรอเรื่องต่อไปของจวินจื่อค่าาาาา
เรื่องภาษาที่ใช้ยังคงเป็นจุดเด่นของผู้เขียนสำหรับเรา แต่รู้สึกว่าบางช่วงบางฉากที่ควรเน้นผู้เขียนก็ไม่ได้เน้นมากนัก เลยรู้สึกว่ายังมีอารมณ์ร่วมกับเนื้อเรื่องได้ไม่สุดทาง แต่อาจเป็นเพราะสไตล์ของผู้เขียนที่ชอบให้ผู้อ่านคิดเอง ช่วงต้นเรื่องจะเป็นคอมเมดี้นิดๆตามแบบฉบับของผู้เขียนแล้วอารมณ์จะเริ่มเปลี่ยนช่วงกลางและท้ายเรื่องคล้ายๆเรื่องเมืองจันทรา อีกเรื่องที่ชอบคืออารมณ์ของเรื่องเมื่ออ่านจบแล้วอารมณ์เดียวกับชื่อเรื่องในฉบับภาษาจีนและภาษาอังกฤษคือ 奈何, Helplessness มากเลยทีเดียว เป็นอารมณ์หน่วงๆเล็กน้อย
หลังจากอ่านทั้งสามเล่มของจวินจื่อจบแล้ว ขอเรียงลำดับความชอบดังนี้
1. เมืองจันทราฯ: ยังคงเป็นที่หนึ่งสำหรับเรา ใช้ภาษาได้บีบคั้นหัวใจสุด รู้สึกว่าเรื่องนี้ทำได้สุดทุกทางสำหรับเรา อ่านซ้ำหลายรอบมาก
2. ชะตารักพันภพ
3. ไฟผลาญขันทร์: เรื่องนี้รู้สึกว่าผู้เขียนทำให้เราห็นคาแรคเตอร์ของตัวละครไม่ชัดเท่าสองเรื่องบน
ทั้งนี้ทั้งนั้น พระเอกของจวินจื่ออี่เจ๋อทั้งสามเรื่องมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือความเสียสละ (อย่างมาก)
จะรอเรื่องต่อไปของจวินจื่อค่าาาาา
April 13, 2018
อ่านจบถึงกับกรีดร้องงงงงง
ขอบอกเลยว่าเปิดเรื่องมาบทแรกกว่าจะอ่านให้ผ่านไปนี่ทรมานมาก (สไตล์งานของจวินจื่ออี่รึเปล่านะ) ช่วงแรกคืออ่านไม่รู้เรื่อง จับต้นชนปลายไม่ถูก พอลงตัวแล้วสนุก มันอึนมันหน่วงดีจริงๆ เรื่องก็ผูกใช้ได้ ถึงแม้พล็อตจะงั้นๆ ที่ชอบคือ background นรกภูมิ
จนจบแล้วยังงงๆ มากเลย กระจ่างแค่นางเอก ฮวาจื่อเซียว หยางอวิ๋น แต่ทังกับไป๋ มายังไง ผูกกันยังไงจนจบก็ไม่กระจ่าง เรื่องที่จื่อเซียวดูยิ่งใหญ่อำนาจมากนี่ก็ดูไม่สมเหตุผลเลย
โดยรวมก็ชอบบ้างไม่ชอบบ้าง แต่ระหว่างอ่านติดเลย วางไม่ลงเพราะปริศนาเยอะชวนติดตาม นั่นทำให้ตอนจบที่บอกไม่หมด แล้วผิดหวังมาก แถมเฉลยที่มาที่ไปของเม่ยดันไปดึงสิ่งที่ไม่เคยวาง clue มาแต่ต้นมาโยงเลยไม่ค่อยประทับใจ
อยากจะให้ 3.5 ดาว
ขอบอกเลยว่าเปิดเรื่องมาบทแรกกว่าจะอ่านให้ผ่านไปนี่ทรมานมาก (สไตล์งานของจวินจื่ออี่รึเปล่านะ) ช่วงแรกคืออ่านไม่รู้เรื่อง จับต้นชนปลายไม่ถูก พอลงตัวแล้วสนุก มันอึนมันหน่วงดีจริงๆ เรื่องก็ผูกใช้ได้ ถึงแม้พล็อตจะงั้นๆ ที่ชอบคือ background นรกภูมิ
จนจบแล้วยังงงๆ มากเลย กระจ่างแค่นางเอก ฮวาจื่อเซียว หยางอวิ๋น แต่ทังกับไป๋ มายังไง ผูกกันยังไงจนจบก็ไม่กระจ่าง เรื่องที่จื่อเซียวดูยิ่งใหญ่อำนาจมากนี่ก็ดูไม่สมเหตุผลเลย
โดยรวมก็ชอบบ้างไม่ชอบบ้าง แต่ระหว่างอ่านติดเลย วางไม่ลงเพราะปริศนาเยอะชวนติดตาม นั่นทำให้ตอนจบที่บอกไม่หมด แล้วผิดหวังมาก แถมเฉลยที่มาที่ไปของเม่ยดันไปดึงสิ่งที่ไม่เคยวาง clue มาแต่ต้นมาโยงเลยไม่ค่อยประทับใจ
อยากจะให้ 3.5 ดาว
May 14, 2018
เรียงร้อย-ล้ำลึก
ช่วงดำเนินเรื่องไม่บีบคั้น หรือเรียกว่าบีบแต่ในระดับเบาๆ ทำให้เตรียมใจไม่ทันกับตอนจบ ไม่คิดว่าจะให้จบแบบนี้จริง แต่เป็นตอนจบที่ดีมาก จากเป็นไม่สู้จากตาย จากตายยังพอเชื่อได้ว่าอีกฝ่ายอาจอยู่ที่ใดสักที่ ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณหรือเศษเสี้ยว แต่จบแบบนี้ไม่มีพบเจอแม้เศษเสี้ยววิญญาณ
อ่านจบแล้วเจ็บปวดมากๆ คิดแล้วเหมือนอกกลวงโบ๋ มีแต่คำว่าถ้ารู้อย่างนี้... ถ้ารู้อย่างนี้...
เราชอบอ่านนิยายเซียนเพราะเรา identify ตัวเองเข้ากับตัวละครได้ยาก แต่นิยายเซียนกลับยังท้าทายความ "อิน" ของเรา และเรื่องนี้ทำได้ดีมากๆ กำลังจะหาเมืองจันทราฯ มาอ่านต่อ อาจกลายเป็นนักเขียนเลิฟนอกจากถังชี จิ่วลู่ อวี๋ฉิงแฮะ
ช่วงดำเนินเรื่องไม่บีบคั้น หรือเรียกว่าบีบแต่ในระดับเบาๆ ทำให้เตรียมใจไม่ทันกับตอนจบ ไม่คิดว่าจะให้จบแบบนี้จริง แต่เป็นตอนจบที่ดีมาก จากเป็นไม่สู้จากตาย จากตายยังพอเชื่อได้ว่าอีกฝ่ายอาจอยู่ที่ใดสักที่ ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณหรือเศษเสี้ยว แต่จบแบบนี้ไม่มีพบเจอแม้เศษเสี้ยววิญญาณ
อ่านจบแล้วเจ็บปวดมากๆ คิดแล้วเหมือนอกกลวงโบ๋ มีแต่คำว่าถ้ารู้อย่างนี้... ถ้ารู้อย่างนี้...
เราชอบอ่านนิยายเซียนเพราะเรา identify ตัวเองเข้ากับตัวละครได้ยาก แต่นิยายเซียนกลับยังท้าทายความ "อิน" ของเรา และเรื่องนี้ทำได้ดีมากๆ กำลังจะหาเมืองจันทราฯ มาอ่านต่อ อาจกลายเป็นนักเขียนเลิฟนอกจากถังชี จิ่วลู่ อวี๋ฉิงแฮะ
September 3, 2018
ติดใจฝีมือคนเขียนจากเรื่องเมืองจันทราดอกไม้ร่วงฯ เลยซื้อมาอ่านดู เรื่องนี้กระแสไม่แรงเท่าไหร่ แต่พออ่านแล้ววางไม่ลง สนุกมาก แบบสุดๆ คนเขียนเก่งมากไม่รู้เขียนยังไงให้ปวดใจได้ขนาดนี้ อ่านจบแล้วร้องไห้จิตตกไปสักพัก สงสารพระเอก สงสารเซี่ยปี้อาน
เรื่องนี้ชอบที่สุดคือพระเอก ในเรื่องบรรยายไว้จนเราจินตนาการว่าต้องหล่อมาก แถมสุภาพอ่อนโยน เนื้อเรื่องตอนท้ายมาเปิดเผยว่าทำไมพระเอกต้องลำบากไม่ได้ไปผุดไปเกิด จนเราเกลียดนางเอกไปเลย
รองลงมาคือเซี่ยปี้อาน ขี้แกล้ง ปากร้ายแต่ใจดี ตอนฮีกระโดดน้ำตายคือทำใจไม่ได้ เสียใจมาก
รออ่านเรื่องอื่นของจวินจื่ออี้เจ๋ออีก ชอบเรื่องแบบรักลึกซึ้งปวดใจแบบนี้
เรื่องนี้ชอบที่สุดคือพระเอก ในเรื่องบรรยายไว้จนเราจินตนาการว่าต้องหล่อมาก แถมสุภาพอ่อนโยน เนื้อเรื่องตอนท้ายมาเปิดเผยว่าทำไมพระเอกต้องลำบากไม่ได้ไปผุดไปเกิด จนเราเกลียดนางเอกไปเลย
รองลงมาคือเซี่ยปี้อาน ขี้แกล้ง ปากร้ายแต่ใจดี ตอนฮีกระโดดน้ำตายคือทำใจไม่ได้ เสียใจมาก
รออ่านเรื่องอื่นของจวินจื่ออี้เจ๋ออีก ชอบเรื่องแบบรักลึกซึ้งปวดใจแบบนี้
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 12, 2019
เรื่องนี้อ่านจบแล้วจะโทษนางเอกก็พูดไม่ได้เต็มปาก เพราะนางก็รับคำสั่งเจ้านายมาอีกที ถ้าจะโทษต้องโทษประมุขเทพที่คิดแก้แค้นพระเอกแบบส่วนตัว ทำให้ชะตากรรมรักของพระเอกนางเอกรันทดไปหลายชาติ พอมาเจอกันอีกครั้งตอนเป็นตงฟางเม่ย ก็ยิ่งโทษนางเอกไม่ได้อีก เพราะนางจำพระเอกไม่ได้ คือพระเอกแอบทำเรื่องลับหลังนาง คนที่จำอะไรไม่ได้เลยก็ต้องกลัวกันมั่งแหละ
ส่วนตัวแล้วคิดว่าคนเขียนวางพล็อตไว้ดีมาก แต่ก็มีหลายจุดที่ไม่ค่อยกระจ่าง โดยเฉพาะตอนจบนี่สงสัยมากว่าสรุปพระเอกตายหรือยังไง ปล่อยให้ค้างคาจนอึนๆ มึนๆ หลังอ่านจบ
แต่สุดท้ายสงสารพระเอกอยู่ดี รักนางเอกมาก...มากจริงๆ
ส่วนตัวแล้วคิดว่าคนเขียนวางพล็อตไว้ดีมาก แต่ก็มีหลายจุดที่ไม่ค่อยกระจ่าง โดยเฉพาะตอนจบนี่สงสัยมากว่าสรุปพระเอกตายหรือยังไง ปล่อยให้ค้างคาจนอึนๆ มึนๆ หลังอ่านจบ
แต่สุดท้ายสงสารพระเอกอยู่ดี รักนางเอกมาก...มากจริงๆ
May 5, 2018
แบดเอนด์ค่ะ
.
.
.
.
.
แต่ชอบมาก ดึงดราม่าขั้นสุด เฉียดกันไปเฉียดกันมาทั้งเรื่อง แต่ชอบมากนะ อ่านจบแล้วมีคำเดียวในหัวเลย ปล่อยวางไม่ได้ก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ
อ่านงานนักเขียนคนนี้แล้วไม่สุดสักเรื่อง แต่มีเรื่องนี้แหละ ขยี้สุดจนถึงใจ ชอบมากที่สุดในทุกงานแล้ว
.
.
.
.
.
แต่ชอบมาก ดึงดราม่าขั้นสุด เฉียดกันไปเฉียดกันมาทั้งเรื่อง แต่ชอบมากนะ อ่านจบแล้วมีคำเดียวในหัวเลย ปล่อยวางไม่ได้ก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ
อ่านงานนักเขียนคนนี้แล้วไม่สุดสักเรื่อง แต่มีเรื่องนี้แหละ ขยี้สุดจนถึงใจ ชอบมากที่สุดในทุกงานแล้ว
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 29, 2018
รีวิวสั้นๆ : ตอนแรกอ่านไปก็เนือยๆ เนื้อหาตอนต้นกว่าจะปูมาก็เยอะอะ อ่านไปๆลึกแล้วก็เห้ยไรวะ อิหยังวะ อะไรวะะะะะ อ่านจนจบก็ได้แต่โอดครวญว่าทำไมทำกันแบบเน้ จบ.
ใครจะลองอ่านก็ผ่านช่วงแรกไปให้ได้นะคะ สู้ๆ 555
ใครจะลองอ่านก็ผ่านช่วงแรกไปให้ได้นะคะ สู้ๆ 555
August 27, 2020
สงสารพอ. ตอนอ่านคำเปรยเสร็จรู้สึกว่าหน่วงแน่ ๆ และพออ่านจะจบก็หน่วงจริง ๆ เหมาะสำหรับคนคลั่งรัก แต่เป็นคลั่งรักเวอร์ช้ำใน ไม่ดิ่งปุ้บปั๊บแต่เหมือนโดนทุบเรื่อย ๆ ไม่จุกมาก แต่น้ำตาซึม
ปล. นุโกด ถนุถนอมคนงามฮวาของนุบ้างไม่ได้หรอ ฮื้ออ สงสารชิบหาย อยากกอด อยากปลอบเทอนะ
ปล. นุโกด ถนุถนอมคนงามฮวาของนุบ้างไม่ได้หรอ ฮื้ออ สงสารชิบหาย อยากกอด อยากปลอบเทอนะ
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 29, 2020
อ่านจบแบบหน่วงๆ เฮ่อ เล่นแบบนี้เหรอ อารมณ์เหมือนกราฟขึ้นสูงแล้วตกลงมาทันที
March 14, 2018
จริงๆ แล้วมีบางช่วงที่เราก็งงๆ แต่อ่านไปเรื่อยๆ ก็เข้าใจ มีความซับซ้อน กัดกินอารมณ์ หน่วงๆ ความประทับใจ และรักที่ลึกซึ้งตราตรึงใจมาก
Displaying 1 - 14 of 14 reviews